சந்திரலேகா படம் 9 ஏப்ரல் 1948 அன்று வெளிவந்தபோது !

சென்னையில் ஜெமினி எஸ். எஸ். வாசனின் சந்திரலேகா படம் 9 ஏப்ரல் 1948 அன்று வெளிவந்தபோது !

சந்திரலேகா 1948 ஆம் ஆண்டு வெளியான இந்திய வரலாற்று சாகசத் திரைப்படம். இப்படத்தை எஸ்.எஸ்.வாசன் தயாரித்து இயக்கியுள்ளார். இப்படத்தில் டி.ராஜகுமாரி, எம்.கே.ராதா மற்றும் ரஞ்சன் ஆகியோர் முக்கியக் கதாபாத்திரத்தில் நடித்துள்ளனர். இப்படம் இரண்டு சகோதரர்களை (வீரசிம்மன் மற்றும் சசங்கன்) பின்தொடர்கிறது. அவர்கள் தந்தையின் ராஜ்யத்தை கைப்பற்றவும், கிராம நடன கலைஞரான சந்திரலேகாவை திருமணம் செய்யவும் போராடுகிறார்கள்.

இதன் வளர்ச்சி 1940-இன் முற்பகுதியில் தொடங்கியது. இரண்டு தொடர்ச்சியான பாக்ஸ் ஆஃபீஸின் வெற்றிகளுக்கு பிறகு, வாசன் தனது அடுத்த படத்திற்கு சந்திரலேகா என பெயரிடுவதாக அறிவித்திருந்தார். இருப்பினும், தயாரிப்பாளர் படத்திற்கான விளம்பர பிரச்சாரத்தை ஆரம்பித்த போது, அவர் நிராகரித்த ஜெமினி ஸ்டுடியோஸ் கதைகளத்திலிருந்து கதாநாயகியின் பெயர் மட்டுமே இருந்தது. ஜார்ஜ் டபுள்யூ எம்.ரெனால்ட்ஸின் நாவலான ராபர்ட் மக்கேர்: அல்லது தி பிரெஞ்ச் பண்டிட் இன் இங்கிலாந்த் இன் அத்தியாயத்தின் அடிப்படையில் ஒரு கதையை வேப்பத்தூர் கிட்டு உருவாக்கினார். இப்படத்தின் அசல் இயக்குனரான டி.ஜி.ராகவாச்சாரி, வாசனுடன் ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடு காரணமாக படத்தை பாதியிலே விட்டுவிட்டார்.

முதலில் தமிழிலும் பின்னர் ஹிந்தியிலும் தயாரிக்கப்பட்ட சந்திரலேகா தனது தயாரிப்பை ஐந்து ஆண்டுகளாக செலவிட்டது (1943-1948). இப்படம் பல ஸ்கிரிப்டிங், படப்பிடிப்பு மற்றும் நடிகர்களின் மாற்றத்திற்கு உட்படுத்தப்பட்டது. மேலும் இது அந்த நேரத்தில் இந்தியாவில் தயாரிக்கப்பட்ட மிக விலை உயந்த படம் ஆகும். வாசன் தனது சொத்துக்கள் அனைத்தையும் அடமானம் வைத்து, தனது நகைகளையும் விற்று படத்தை முடித்தார். இதன் ஒளிப்பதிவாளர்கள் கமல் கோஷ் மற்றும் கே.ராம்நாத் ஆவர். இந்திய மற்றும் மேற்கத்திய கிளாசிக்கல் இசையால் பெரிதும் ஈர்க்கப்பட்ட இப்படத்தின் இசையை எஸ்.ராஜேஸ்வர ராவ் மற்றும் எம்.டி.பார்த்தசாரதி ஆகியோர் பாபநாசம் சிவன் மற்றும் கொத்தமங்கலம் சுப்புவின் பாடல் வரிகளுடன் இசையமைத்தனர்.

சந்திரலேகா ஏப்ரல் 9, 1948 இல் வெளியிடப்பட்டது. இப்படம் நேர்மறையான விமர்ச்சனங்களை பெற்றிருந்தாலும், அதன் தயாரிப்பு செலவுகளை அது ஈடுசெய்யவில்லை. சில ரீ-ஷாட் காட்சிகள், சற்று மாற்றப்பட்ட நடிகர்கள் மற்றும் ஆகா ஜானி காஷ்மீரி மற்றும் பண்டிட் இந்திரனின் ஹிந்தி  வசனங்கள் உள்ளிட்ட சில மாற்றங்களுடன் இப்படத்தின் இந்தி பதிப்பை வாசன் இயக்கினார். இந்தி பதிப்பு அதே ஆண்டில் டிசம்பர் 24 அன்று வெளியிடப்பட்டது. இது பாக்ஸ் ஆஃபிஸில் வெற்றியை பெற்றது. இப்படம் வெளியானதன் மூலம், தென்னிந்திய சினிமா இந்தியா முழுவதும் முக்கியத்துவம் பெற்றது. மேலும் இது தென்னிந்திய தயாரிப்பாளர்களுக்கு வட இந்தியாவில் தங்கள் இந்தி படங்களை சந்தைப்படுத்த ஊக்கமளித்தது. ஆங்கிலம், ஜப்பானிய, டேனிஷ் மற்றும் பிற மொழிகளில் டப்பிங் செய்யப்பட்ட இது இந்திய மற்றும் சர்வதேச திரைப்பட விழாக்களில் திரையிடப்பட்டது.

கதை 

வீரசிம்மனும் சசங்கனும் ஒரு ராஜாவின் மகன்கள். வீரசிம்மன் ஒரு கிராமத்தின் வழியாக செல்லும் போது, சந்திரலேகா என்ற உள்ளூர் நடனக் கலைஞரை சந்திக்கிறார். அவர்கள் இருவரும் காதலிக்கிறார்கள். அரண்மனையில் வீரசிம்மனுக்கு ஆதரவாக மன்னன் தனது சிம்மாசனத்தை கைவிட முடிவு செய்கிறார். இது திருட்டு கும்பலை உருவாக்கும் வீரசிம்மனின் தம்பியான சசங்கனை கோபப்படுத்துகிறது. அவர்கள் ஒரு குற்றத்தை தொடங்குகிறார்கள். அடுத்தடுத்த குழப்பத்தால் சந்திரலேகாவின் தந்தை காயமடைந்து, விரைவில் இறந்து விடுகிறார். அனாதையான சந்திரலேகா ஒரு பயண இசை கலைஞர்களின் குழுவில் இணைகிறாள். அதன் கேரவன் சசங்கன் கும்பலால் சோதனைக்கு உட்படுத்தப்படுகிறது.

சசங்கன், சந்திரலேகாவை அவருக்காக நடனம் ஆடுமாறு வற்புறுத்துகிறார். ஆனால் அவள் விரைவில் தப்பிக்கிறாள். பின்னர் அவர் வீரசிம்மனை பதுக்கி வைத்து கைதியாக அழைத்து செல்கிறான். சசங்கனின் ஆட்கள் வீரசிம்மனை ஒரு குகையில் சிறை வைத்திருப்பதையும், அதன் நுழைவு வாயிலை ஒரு கற்பாறையால் மூடி விடுவதையும் சந்திரலேகா கண்காணிக்கிறாள். ஒரு சர்க்கஸ் குழுவிலிருந்து யானையின் உதவியுடன் அவள் அவனை மீட்கிறாள். வீரசிம்மனும் சந்திரலேகாவும், சசங்கனின் ஆட்களிடமிருந்து மறைவாக இருக்க ஒரு சர்க்கஸ் குழுவில் இணைகிறார்கள். சசங்கன் அரண்மனைக்கு திரும்பும்போது, அவன் பெற்றோரை சிறையில் அடைத்து, தன்னை அரசனாக அறிவித்து சந்திரலேகாவை கண்டுபிடிக்க ஒரு உளவாளியை அனுப்புகிறான்.

அந்த உளவாளி சந்திரலேகா சர்க்கஸில் நடிப்பதை கண்டு, அவளை பிடிக்க முயற்சிக்கிறான். வீரசிம்மன் அவளை காப்பாற்றுகிறான். அவர்கள் தப்பித்து ஒரு நாடோடிகள் கூட்டத்தில் சேர்கிறார்கள். வீரசிம்மன் உதவி தேட செல்லும் போது, சசங்கனின் ஆட்கள் சந்திரலேகாவை பிடித்து அரண்மனைக்கு அழைத்து வருகிறார்கள். சசங்கன் சந்திரலேகாவை கவர முயற்சிக்கும் போது, அவன் அவளை நெருங்க முயற்சிக்கும் போது அவள் மயக்கம் வருவது போல் நடிக்கிறாள். அவரது சர்க்கஸ் நண்பர்களில் ஒருவர் ஜிப்சி குணப்படுத்துவராக வேடமிட்டு சசங்கனின் இருப்பிடத்திற்கு வந்து, சந்திரலேகாவை அவரது நோயிலிருந்து குணப்படுத்த முடியும் என்று கூறுகிறார். பூட்டிய கதவுக்கு பின்னால், இரண்டு பெண்கள் பேசி கொண்டிருக்கிறார்கள். சந்திரலேகா குணமடைந்து, அவரை தனது கணவராக ஏற்று கொள்ள தயாராக இருப்பதை கண்டு சசங்கன் மகிழ்ச்சியடைகிறான். அதற்கு பதிலாக, அவர் அரச திருமணத்தில் டிரம் நடனம் ஆட வேண்டும் என்ற அவரது கோரிக்கையை ஏற்று கொள்கிறார்.   

அரண்மனைக்கு முன்னால் வரிசையில், பெரிய டிரம்ஸ் ஏற்பாடுகள் செய்யப்படுகின்றன. டிரம்ஸில் நடனம் ஆடும் நடன கலைஞர்களுடன் சந்திரலேகா இணைகிறாள். சந்திரலேகாவின் நடிப்பால் சசங்கன் ஈர்க்கப்படுகிறான். ஆனால் அவருக்கு தெரியாமல் வீரசிம்மனின் ஆட்கள் அக்குழுவில் ஒளிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். நடனம் முடிந்தவுடன் அவர்கள் வெளியே ஓடி வந்து, சசங்கனின் ஆட்களை தாக்குகிறார்கள். வீரசிம்மன் சசங்கனை எதிர்கொள்கிறான். அவர்களின் வாள் சண்டை சசங்கனின் தோல்வி மற்றும் சிறைவாசத்துடன் முடிவடைகிறது. வீரசிம்மன் தன் பெற்றோரை விடுவித்து புதிய அரசனாகிறான். சந்திரலேகா அவரது ராணியாக இருக்கிறாள்.

தயாரிப்பு 

வளர்ச்சி 

பால நாகம்மா(1942) மற்றும் மங்கம்மா சபதம்(1943) ஆகியவற்றின் பாக்ஸ் ஆஃபீஸின் வெற்றிக்கு பிறகு, ஜெமினி ஸ்டுடியோஸின் தயாரிப்பாளர் எஸ்.எஸ்.வாசன் தனது அடுத்த படம் எந்த வித பட்ஜெட் தடையும் இல்லாமல் மிக பெரிய அளவில் தயாரிக்கப்பட வேண்டும் என்று விரும்பினார். அவர் கதைத்துறையை சேர்ந்த கே.ஜே.மகாதேவன், கொத்தமங்கலம் சுப்பு, சங்கு, நைனா மற்றும் வேப்பத்தூர் கிட்டு ஆகியோரிடம் திரைக்கதையை எழுத்துமாறு கேட்டார். மங்கம்மா சபதம் மற்றும் பால நாகமம்மா ஆகிய கதைகளை கதாநாயகி சார்ந்த கதைகள் என்று பார்த்தார்கள். இதே போன்ற கதைகளை அவர்கள் பரிந்துரைத்தனர். இந்த கதை சந்திரலேகா என்ற பெண்ணின் கதையை சொன்னது. "ஒரு தீய கொள்ளைக்காரனை விஞ்சி, மூக்கைக் குறைப்பதன் மூலம் இறுதி அவமானத்தை அளிக்கிறது, மேலும் ஒரு முடித்த தொடுப்பாக, இரத்தம் தோய்ந்த இடைவெளியை சூடான, சிவப்பு மிளகாய் தூள் நிரப்புகிறது". கதையின் கொடூரத்தையும் மோசமான தன்மையையும் வாசன் விரும்பவில்லை; அவர் அதை நிராகரித்தார், ஆனால் கதாநாயகி பெயரை மட்டும்  வைத்திருந்தார்.

ஒரு முழு கதைக்காக காத்திருக்காமல், வாசன் தனது அடுத்த படைப்பிற்கு சந்திரலேகா என பெயரிடப்போவதாக அதை மிக பெரிய அளவில் விளம்பரப்படுத்தினார். ஜெமினி எழுத்தாளர்களின் கடின உழைப்பு இருந்த போதிலும், மூன்று மாதங்கள் கழித்தும் கதை தயாராக இல்லை. வாசன் தனது பொறுமையை இழந்து, சந்திரலேகாவை அவ்வையார்(1953) க்கு ஆதரவாக நிறுத்துவதாக கூறினார். அவர் இன்னும் ஒரு வாரம் அவகாசம் அளித்த பிறகு, ஜார்ஜ் டபுள்யூ எம்.ரெனால்ட்ஸ் நாவலான ராபர்ட் மக்கேர் அல்லது தி பிரெஞ்ச் பண்டிட் இன் இங்கிலாந்த் உள்ள கதையை கிட்டு கண்டுபிடித்தார். அதன் முதல் அத்தியாயத்தில் அவர்,

கிராமப்புற இங்கிலாந்தில் ஒரு இருண்ட இரவு மற்றும் குதிரைகளால் வரையப்பட்ட ஒரு மெயில் கோச் கான்வாய் ஒரு வெறிச்சோடிய இலை நெடுஞ்சாலையில் திடீரென செல்லும் போது, ​​ராபர்ட் மக்கேர், கடுமையான கொள்ளைக்காரன் மற்றும் அவரது உதவியாளர்கள் சுற்றியுள்ள இருளில் இருந்து வெளிவந்து கான்வாயை கொள்ளையடிக்கிறார்கள். ஒரு இருக்கைக்கு அடியில் ஒளிந்து கொள்ளும் ஒரு இளம் பெண் கடுமையான, மகிழ்ச்சியற்ற வீட்டிலிருந்து தப்பி ஓடுகிறாள். அவர் ஒரு நடனக் கலைஞர், அவர் நடனமாட மறுக்கும் போது கொள்ளைக்காரர் அவளை அடிபணியச் செய்கிறார். 

கிட்டு இந்த அத்தியாயத்தை அடிப்படையாக கொண்டு ஒரு கதையை சொன்னபோது, வாசன் கவரப்பட்டார். படத்தை தொடர முடிவு செய்த அவர், கதாநாயகிக்கு சந்திரலேகா என பெயரிட்டார். இக்கதையை கிட்டு உருவாக்கியிருந்தாலும், இதன் புகழ் முழுவதும் ஜெமினி கதை துறையிடம் சேர்ந்தது. இப்படத்திற்கு டி.ஜி.ராகவாச்சாரி இயக்குனராக பணியமர்த்தப்பட்டார். 

நடிகர்கள் 

இக்கதையின் ஸ்கிரிப்ட்டில் இரண்டு முக்கிய கதாப்பாத்திரங்கள் இருந்தன: ஒரு ராஜ்யத்தின் இரண்டு இளவரசர்கள், அவர்களில் மூத்தவர் கதாநாயகன் மற்றும் இளையவன்  வில்லன். எம்.கே.ராதாவுக்கு இளைய இளவரசரான சசங்கனின் பாத்திரம் வழங்கப்பட்டது. அவர் அப்போது வீர வேடங்களில் அறியப்பட்டதால், ராதா ஒரு வில்லனாக நடிக்க விரும்பவில்லை, அதற்கு பதிலாக அவர் வயதான இளவரசர் வீரசிம்மனாக நடிக்க ஒப்புக்கொண்டார். ராதாவை இந்த கதாபாத்திரத்தில் நடிக்க வைக்க, அவரது மனைவி ஞானம்பாள் வாசனை வற்புறுத்தினார்.  கே.ஜே.மகாதேவனை (ஜெமினியின் கதைத் துறையின் உறுப்பினர்) சசங்கனாக நடிக்க வைக்க வாசன் தேர்ந்தெடுத்தார். மகாதேவனின் சில காட்சிகள் படமாக்கப்பட்ட போதிலும், அவரது நடிப்பு "மிகவும் மென்மையாக" கருதப்பட்டது, மேலும் அவர் விலக்கப்பட்டார். அவர் ஒரு திரைக்கதை எழுத்தாளர் மற்றும் உதவி இயக்குநராக திட்டத்தில் இருந்தார். ராகவாச்சாரி ரஞ்சனை சசங்கன் என்று பரிந்துரைத்தபோது, ​​வாசன் தயக்கம் காட்டினார். தயாரிப்பாளர் ஆரம்பத்தில் நடிகரை "எஃகு-கடின வில்லன்" ஆக நடிக்கக் கூடாது என்று கருதினாலும், வாசன் இறுதியில் மனம் வருந்தினார். பி.என்.ராவின் சாலிவாஹனனுக்கு (1945) ரஞ்சன் உறுதியளித்திருந்தார், ஆனால் கிட்டூ அவரை சந்திரலேகாவை சோதிக்க தூண்டினார், ராவ் நடிகருக்கு சில நாட்கள் விடுமுறை அளித்தார். திரை சோதனை வெற்றிகரமாக அமைந்து, ரஞ்சன் நடித்தார்.

டி.ஆர்.ராஜகுமாரி, வாசனின் முதல் தேர்வான கே.எல்.வி.வசந்தாவுக்கு பதிலாக சந்திரலேகாவாக நடிக்க தேர்வு செய்யப்பட்டார். நவீன வரலாற்றாசிரியர்களுக்காக ஜெமினி ஸ்டுடியோவை விட்டு வெளியேறியதால் வாசன் வசந்தாவை விட ராஜகுமாரியைத் தேர்ந்தெடுத்ததாக திரைப்பட வரலாற்றாசிரியர் ராண்டர் கை நம்பினார். ஏப்ரல் 1947 இல், லட்சுமிகாந்தன் கொலை வழக்கில் தண்டனை பெற்ற என்.எஸ்.கிருஷ்ணன் மேல்முறையீட்டில் சிறையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டார். வாசன் அவரையும் டி.ஏ.மதுரமையும் சசங்கனிலிருந்து சந்திரலேகாவை மீட்பதற்கு வீரசிம்மனுக்கு உதவும் சர்க்கஸ் கலைஞர்களாக நடிக்க நியமிக்கப்பட்டார். காமிக் இரட்டையரைக் காண்பிப்பதற்காக காட்சிகள் சேர்க்கப்பட்டு ஸ்கிரிப்ட் மீண்டும் எழுதப்பட்டது. ஜெமினியின் மங்கம்மா சபதத்தில் வேங்கடாச்சலம் கதாபாத்திரத்தில் நடித்த பி.ஏ.சுப்பையா பிள்ளை, சுப்பையா பிள்ளை என வரவு வைக்கப்பட்டு சந்திரலேகாவின் தந்தையாக நடித்தார். மதுரை ஸ்ரீராமுலு நாயுடு மற்றும் எஸ்.என்.லட்சுமி ஆகியோர் படத்தில் நடித்துள்ளனர். நாயுடு குதிரை வீரராக மதிப்பிடப்படாத பாத்திரத்தை கொண்டிருந்தார், மற்றும் க்ளைமாக்டிக் டிரம்-டான்ஸ் காட்சியில் லட்சுமி ஒரு நடனக் கலைஞராக இருந்தார்.

சந்திரலேகாவில் ஒரு பாத்திரத்திற்காக கிட்டுவை பல முறை தொடர்பு கொண்ட போராட்ட மேடை நடிகர் வி.சி.கணேஷமூர்த்தி (பின்னர் சிவாஜி கணேசன் என்று அழைக்கப்பட்டார்), வீரசிம்மனின் மெய்க்காப்பாளராக ஒரு சிறிய பாத்திரத்தில் ஆர்வம் காட்டினார் மற்றும் அவரது தலைமுடியை நீளமாக வளர்த்தார். கிட்டு இறுதியில் கணேஷமூர்த்தியை வாசனிடம் அழைத்து வந்து, அவர் மேடையில் நடிப்பதைக் கண்டார். வாசன் நடிகரை நிராகரித்தார், அவரை "படங்களுக்கு முற்றிலும் பொருத்தமற்றவர்" என்று அழைத்து வேறு தொழிலைத் தேர்வு செய்யச் சொன்னார். இந்த சம்பவம் வாசனுக்கும் கணேஷமூர்த்திக்கும் இடையில் ஒரு நிரந்தர பிளவை உருவாக்கியது. மெய்க்காப்பாளரின் பங்கு இறுதியில் என்.சீதாராமனுக்கு வழங்கப்பட்டது, அவர் பின்னர் ஜவர் சீதாராமன் என்று அறியப்பட்டார். கொத்தமங்கலம் சுப்புவின் மனைவி சுந்தரி பாய், சந்திரலேகா சசங்கனிலிருந்து தப்பிக்க உதவும் ஒரு சர்க்கஸ் கலைஞராக நடித்தார்.

டி.ஏ.ஜெயலட்சுமி, தனது ஆரம்பகால திரைப்பட வேடங்களில், ஒரு காட்சியில் சுருக்கமாக ஒரு நடனக் கலைஞராக தோன்றினார். எல்.நாராயண ராவ் சர்க்கஸ் மேலாளராக நடித்தார். டி.இ.கிருஷ்ணமாச்சாரி ராஜாவாகவும், வி.என்.ஜானகி ஜிப்சி நடனக் கலைஞராகவும் நடித்தனர், அவர் சந்திரலேகா மற்றும் வீரசிம்மன் ஆகியோருக்கு காட்டில் தங்குமிடம் அளிக்கிறார். கோகனாடா ராஜரத்னம் ராணியாக நடித்துள்ளார். வேப்பத்தூர் கிட்டு சசங்கனின் உளவாளியாக நடித்தார் மற்றும் உதவி இயக்குநராகவும் இருந்தார். பொட்டாய் கிருஷ்ணமூர்த்தி "நாட்டியக் குதிரை" பாடலில் தோன்றினார். சேஷகிரி பகவதர், அப்பண்ணா ஐயங்கார், டி.வி.கல்யாணி, சுரபி கமலா, என்.ராமமூர்த்தி, ராமகிருஷ்ண ராவ், சுந்தர ராவ், சுஷிலா, வரலட்சுமி, வேலாயுதம் மற்றும் "100 ஜெமினி இளைஞர்கள் மற்றும் 500 ஜெமினி பெண்கள்" ஆகியோர் துணை கதாபாத்திரத்தில் நடித்துள்ளனர். ஸ்டுடியோ ஊழியர்கள், அவர்களது குடும்பங்கள் மற்றும் வழிப்போக்கர்கள் சர்க்கஸ் காட்சிகளில் பார்வையாளர்களை விளையாடுவதற்கு கூடுதல் நபர்களாக நியமிக்கப்பட்டனர், மற்றும் வாசன் தனது சர்க்கஸ் நிகழ்ச்சியின் போது சந்திரலேகாவின் குரலை ஓவரில் அறிமுகப்படுத்தினார்.

படப்பிடிப்பு 

சந்திரலேகாவின் படப்பிடிப்பு 1943 இல் தொடங்கப்பட்டது. ராகவாச்சாரி இப்படத்தை பாதிக்கு மேல் இயக்கினார். ஆனால், ஆளுநர் தோட்டத்தில் (ராஜ்பவன், கிண்டி) படப்பிடிப்பின் போது வாசனுடன் ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடு காரணமாக, அவர் இத்திட்டத்தில் இருந்து விலகினார். வாசன் இயக்குனராக அறிமுகமானார்.

படத்தில் முதலில் சர்க்கஸ் காட்சிகள் இல்லை. வாசன் அதை பாதியில் சேர்க்க முடிவு செய்தார். திரைக்கதையும் மாற்றப்பட்டது. வீரசிம்மனை யானைகளால் ஒரு குகையிலிருந்து விடுவிக்கும் காட்சிக்கு, நூற்றுக்கணக்கான சர்க்கஸ் யானைகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. கமலா சர்க்கஸ் நிறுவனம் மற்றும் பரசுராம் லயன் சர்க்கஸ் ஆகியவற்றை தேர்ந்தெடுப்பதற்கு முன்பு, கிட்டு தென்னிந்தியா மற்றும் சிலோன் முழுவதும் பயணம் செய்தார். வாசன் ஒரு மாதம் கமலாவை பணிக்கு அமர்த்தினார். சர்க்கஸ் காட்சிகளை கே.ராம்நோத் படமாக்கினார். கிட்டு ஒளிப்பதிவாளரின் பணியை நினைவுப்படுத்தினார்.

அந்த காலங்களில் அவர்களிடம் ஜூம் லென்ஸ்கள் இல்லை, இருப்பினும் ராம்னோத் அதை செய்தார். ஒரு இரவு, சந்திரலேகா பறக்கும் ட்ரேபீஸில் நிகழ்த்தும் போது, முன் வரிசையில் வில்லனின் ஆட்களை கவனிக்கிறாள். அவள் பெர்ச்சில் உயரமாக இருக்கிறாள். அவன் ஒரு வளைய நாற்காலியில் அமர்ந்திருக்கிறான். அதிர்ச்சி அவளை தாக்க, அது கேமிராவில் பெரிதாக காட்டப்படுகிறது. இன்று, வேகமான ஜூம் ஷாட்கள் மூலம் இதை எளிதாக செய்ய முடியும். ஆனால் நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இது போன்ற லென்ஸ் இல்லை. ராம்னோத் அதை கிரேன் பயன்படுத்தி செய்தார். அவர் அதை நீண்ட நேரம் ஷாட் ஒத்திகை பார்த்தார். அவர் ஷாட்டை 20 முறை எடுத்த பிறகு சிறந்த டேக்கை தேர்வு செய்தார். 

ராகவாச்சாரி படத்திலிருந்து வெளியேறிய பிறகு, அவர் இயக்கிய டிரம்-டான்ஸ் காட்சி படத்தில் நீடித்தது. இந்த காட்சியில் 400 நடனக் கலைஞர்களுக்கு ஆறு மாத தினசரி ஒத்திகை இடம்பெற்றன. இதை தலைமை கலை இயக்குனர் ஏ.கே.சேகர் வடிவமைத்தார், ஜெயசங்கர் நடனம் அமைத்தார் மற்றும் கமல் கோஷால் நான்கு கேமராக்களால் படமாக்கப்பட்டது. காட்சிக்கு 500,000 (1948 இல் சுமார் 105,000 அமெரிக்க டாலர்) செலவாகும் என்று ரேண்டர் கை மதிப்பிட்டார். அவரது  2015 ஆம் ஆண்டு புத்தகமான மெட்ராஸ் ஸ்டுடியோஸ்: கதை, வகை மற்றும் தமிழ் சினிமாவில் உள்ள கருத்தியல், ஸ்வர்ணவேல் ஈஸ்வரன் பிள்ளை இந்த காட்சிக்கு அந்தக் காலத்தின் ஒரு பொதுவான தமிழ் திரைப்படத்தின் முழு பட்ஜெட்டுக்கு 200,000 டாலர் செலவாகும் என்று மதிப்பிட்டார். இந்த காட்சியில் கதகளி மற்றும் பரதநாட்டியம் கிளாசிக்கல் நடனங்கள் மற்றும் இலங்கை கண்டியன் நடனம் ஆகியவை அடங்கும். ஏ.வின்சென்ட், பின்னர் மலையாள சினிமாவில் நிறுவப்பட்ட ஒளிப்பதிவாளராகவும் இயக்குநராகவும் ஆனார், இந்த படத்தில் கோஷுக்கு உதவினார். 

இப்படத்தின் தயாரிப்பிற்கு பின்பு, ​​சந்திரலேகாவை சசங்கனிடமிருந்து மீட்பதற்காக நூற்றுக்கணக்கான வீரசிம்மனின் வீரர்கள் அரண்மனையைத் தாக்கியபோது, ​​அந்த காட்சி குறித்து ராம்னோத்திடம் வாசன் கேட்டார். காட்சியின் புகைப்படம் எடுத்தல், காட்சிகள் மற்றும் செயல் ஆகியவை ஏகமனதாக மற்றவர்களால் பாராட்டப்பட்டிருந்தாலும், காட்சி வெட்டப்படாமல் காட்டப்பட்டால் சஸ்பென்ஸ் அழிக்கப்படலாம் என்று சொல்வதற்கு முன்பு ராம்னோத் அமைதியாக இருந்தார். இது ஒரு விவாதத்தைத் தூண்டியது; ராம்னோத்தின் வழிகாட்டுதலுக்கு ஏற்ப திருத்துமாறு வாசன் ஆசிரியர் சாண்ட்ருவுக்கு அறிவுறுத்தினார், இதன் விளைவாக அவர் ஈர்க்கப்பட்டார். சி.ஈ.பிக்ஸ் படத்தின் ஆடியோ பொறியாளராக இருந்தார்.

சந்திரலேகா ஐந்து ஆண்டுகளாக (1943-1948) தயாரிப்பில் இருந்தது, அதன் கதை, நடிகர்கள் மற்றும் படப்பிடிப்பில் மாற்றங்களுடன் கணிசமான நேரத்தையும் செலவுகளையும் மீறியது. இந்த படம் இறுதியில் 3 மில்லியன் (1948 இல் சுமார் 600,000) செலவாகியது, இது அந்த நேரத்தில் மிகவும் விலையுயர்ந்த இந்திய திரைப்படமாகும். வாசன் தனது சொத்துக்கள் அனைத்தையும் அடமானம் வைத்தார், தி இந்து ஆசிரியர் கஸ்தூரி சீனிவாசனிடமிருந்து நிதி உதவி பெற்றார் மற்றும் படத்தை முடிக்க தனது நகைகளை விற்றார். பணவீக்கத்திற்காக சரிசெய்யப்பட்டாலும், சந்திரலேகாவுக்கு 2010 இல் 28 மில்லியன் செலவானது. வரலாற்றாசிரியர் எஸ். முத்தியாவின் கூற்றுப்படி, அந்த நேரத்தில் இலவச-மிதக்கும் மாற்று விகிதம் நடைமுறையில் இருந்ததால், இது அமெரிக்காவிற்கு வெளியே ஒரு மில்லியன் டாலர்களுக்கு மேல் பட்ஜெட்டைக் கொண்ட முதல் படம் ஆகும்.

சந்தைப்படுத்துதல் 

சந்திரலேகாவுக்கான முதல் விளம்பரம் தாசி அபரஞ்சி (1944) படத்திற்கான பாடல் புத்தகத்தின் பின்புற அட்டையில் தோன்றியது. விளம்பரத்தில், ராஜகுமாரிக்கு பதிலாக வசந்தா கதாநாயகியாக காட்டப்பட்டார். சந்திரலேகாவுடன், ஜெமினி இந்தியா முழுவதும் ஒரு திரைப்படத்தை விநியோகிக்க முயன்ற முதல் தமிழ் ஸ்டுடியோ ஆகும். திரைப்பட அறிஞர் பி.கே.நாயர் கருத்துப்படி, இது ஒரு முழு பக்க செய்தித்தாள் விளம்பரத்துடன் வெளிவந்த முதல் இந்திய படம் ஆகும். 2010 மும்பை மிரர் கட்டுரையில், விஸ்வாஸ் குல்கர்னி படத்தின் செய்தித்தாள் விளம்பரத்திற்காக 574,500 மற்றும் சுவரொட்டிகள், பதாகைகள் மற்றும் விளம்பர பலகைகளுக்கு 642,300 செலவிட்டதாக எழுதினார்.  அந்த நேரத்தில் ஒரு இந்திய படத்திற்கு சந்திரலேகாவின் விளம்பர பிரச்சாரம் மிகவும் விலை உயர்ந்ததாக இருந்தது. ஒரு தசாப்தத்திற்கு முன்னர் ஒரு பொதுவான இந்திய திரைப்படத்திற்கான விளம்பர பட்ஜெட் சுமார் 25,000 ஆகும், மேலும் ஒரு "சிறந்த இந்திய திரைப்படத்திற்கான" விளம்பரம் 1950 களில் 100,000 க்கு மேல் செலவாகவில்லை. கை படி, படத்தின் விளம்பர பிரச்சாரம் "தேசத்தை உட்கார்ந்து கவனிக்க வைத்தது".

ஏ.கே.சேகர் விளம்பரப் பொருளை வடிவமைத்தார், அதில் சுவரொட்டிகள், சிறு புத்தகங்கள் மற்றும் முழு பக்க செய்தித்தாள் விளம்பரங்கள் ஆகியவை அடங்கும். அமெரிக்க சினிமாவால் ஈர்க்கப்பட்ட ஜெமினி ஸ்டுடியோஸ், கண்காட்சியாளர்களுக்கும் பத்திரிகைகளுக்கும் விநியோகிப்பதற்கான விளம்பர சிற்றேட்டை உருவாக்கியது. இந்த படத்தின் சுருக்கம், முக்கிய சதி புள்ளிகளின் சித்திரக் கணக்கு மற்றும் உள்ளூர் திரையரங்குகளின் பயன்பாட்டிற்கான உரை ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தது. இந்த கையேட்டில் பெண்கள் பக்கங்களுக்கான தளவமைப்புகள், பரிந்துரைக்கப்பட்ட சந்தைப்படுத்தல் நடவடிக்கைகளின் சித்திரக் கணக்கு ("ஒரு இந்திய புடவையை எப்படி உருவாக்குவது: தியேட்டர் ஆர்ப்பாட்டங்கள் ஒரு பெரிய சமநிலையைக் கொண்டுள்ளன" போன்றவை) மற்றும் படத்தின் உடைகள் பற்றிய தகவல்களும் இருந்தன. ஆடைகள் பட்டு மற்றும் தங்கத்தால் கையால் நெய்யப்பட்டன. ஒரு தங்க-எம்பிராய்டரி சவாரி ஜாக்கெட் "ஒரு இயக்கப் படத்தில் இதுவரை பயன்படுத்தப்பட்ட மிகவும் விலையுயர்ந்த ஆடை" என்று கருதப்பட்டது.

Thanks

http://www.moolai.com/

திரை இயக்குநன் எஸ்பி ஜனநாதன்

தமிழ் திரையுலகில் முன்னணி இயக்குனராக இருந்தவர் எஸ்.பி. ஜனநாதன் (வயது 61).  தஞ்சை மாவட்டம் வடசேரியில் பிறந்த இவர் பி. லெனின், பரதன் ஆகியோரிடம் முதலில் பணிபுரிந்து உள்ளார்.  இதன் பின்னர் இயக்குனரானார்.இவரது இயக்கத்தில் வெளியான முதல் படம் இயற்கை.  தேசிய விருது வென்று அவருக்கு பெருமை சேர்த்தது.  இதன்பின்னர் ஈ, பேராண்மை, புறம்போக்கு என்கிற பொதுவுடைமை போன்ற படங்களை இயக்கியுள்ளார்.

இந்நிலையில், விஜய் சேதுபதி நடித்து வரும் 'லாபம்' படத்தை இயக்கியுள்ளார். இதன் படப்பிடிப்பு முடிவுற்று, இறுதிக்கட்ட பணிகள் மும்முரமாக நடைபெற்று வருகின்றன.

திரை இயக்குநன் எஸ்பி ஜனநாதன் என்பவன் தனிமனிதன் அல்ல!

ஒருவர் மரித்துப்போகும் போது தான் புரிகின்றது, அவர் நம் ஆளுமையின் எவ்வளவு பகுதியாகி இருந்திருக்கிறார் என்று.

ஒருவர் மரித்துப்போன பின்பு தான் தெரிகின்றது, அவர் நம் மனதின் எவ்வளவு இயக்கத்தினை நிரப்பியிருக்கிறார் என்று.

திரை இயக்குநர் எஸ்.பி. ஜனநாதனின் ஒரு படத்திற்கு, மற்றவர்கள் பத்து படங்கள் செய்தாலும் ஈடாகாது, இது கலைச்செயல்பாட்டின் பரிமாணத்தினை புரிந்துகொள்வதற்கான அளவு என்று மட்டுமே வைத்துக்கொண்டாலும்.

சென்னையில் எனக்கும் சீனிவாசனுக்கும் உறவு என்றால் அவர் மட்டுமே.

சென்னையில் நாங்கள் காலெடுத்து வைத்தபோது, சென்னையின் கரங்களாகி எங்களை அணைத்துக்கொண்டவர் அவர்.

நண்பர்களே, 61, இறந்து போகும் வயது அன்று. நம் புரிதலுக்கும் நாம் வாழ்வை ஏற்கும் விதத்திலும் நாம் எவரும் தொன்னூறையாவது தொடவேண்டும் என்று நான் அழுத்தம் கொடுப்பேன்.

இன்றைய மருத்துவமனையின் அதிகார, நவீன, புதிர் அமைப்புகளைப் பற்றிப் படம் எடுத்த ஓர் இயக்குநர் இறந்து போன விதம் மனதை மிகவும் துன்புறுத்துவதாக இருக்கின்றது.

ஆனால், இங்கே ‘மருத்துவம்’, என்ற சொல்லைத் தொட்டாலே  எல்லோரும் ஒரே கணத்தில் அதிநவீன மருத்துவ வல்லுநர்கள் ஆகித் தாக்குவதை உணரமுடியும்.

எவ்வளவு குற்றவுணர்வு மேலிடுகிறது என்பதைச் சொல்லி முடியாது. நான் தான் பல முறை எழுதியிருக்கிறேனே, அஞ்சலிகளில் உடன்பாடில்லை என்று.

திரை இயக்குநன் எஸ்பி ஜனநாதன் என்பவன் தனிமனிதன் அல்ல. தொகை மனிதன்.

இன்று அவரைப் பார்த்தபோது, கொஞ்சமாய்க் களைத்து வியர்த்திருந்தது போல் இருந்தார். ஆனால், முகத்தில் அதே  புத்துணர்ச்சி. இன்னும் உயிரின் களை முற்றிலுமாய் நீங்கிப்போயிருக்கவில்லை.

உயிர் காப்போரின் உயிர் கைநழுவிப் போகவிடுவதெல்லாம் நாமன்றி யார் சொல்லுங்கள்!

மானுடத்தின் தீவிர நெருப்பாய்ச் சுடர்விட்டவரை அணைந்துபோகச்செய்ததெல்லாம் நாமன்றி யார் சொல்லுங்கள்!

Kutti Revathi

வழக்கமாக ஜனாசாரை அனைவருக்கும் ஒரு மார்க்சிய சித்தாந்த வாதியாக மட்டுமே தெரியும். ஆனால் அவரிடம் தமிழர் வரலாறு தொன்மம் ,கலை பண்பாடு குறித்த அறிவியல் பூர்வமான தேடலும் நுண்ணறீவும் ஒரு டாக்டர் பட்டம் பெற தகுதியான புத்தகம் எழுதும் அளவுக்கு தகவல்களு,ம் இருந்தது பலருக்கும் தெரியாத விடயம்

.

ராஜ ராஜ சோழன் குறித்த திரைப்படம் ஒன்றுக்காக அவர் தஞ்சை பெரிய கோயில் குறித்து மேற்கொண்ட ஆய்வுகளின் போது தமிழர் கட்டிடக்கலையில் இருந்த வியக்க வைக்கும் மேதமையும் ஆற்றலும் அவரை சிலிர்க்க வைத்துள்ளது . தொடர்ந்து அவர் தமிழ் நாடு முழுக்க பயணப்பட்டு இத்துறை சார்ந்த பல அறிஞர்களை சந்தித்து அவர்களுடன் அவர் கருத்து விவாதம் செய்து தெரிந்துகொண்ட தகவல்களை அவ்வப்போது என்னுடன் பகிரும் போது எனக்கு அது புதிய ஜன்னல்களை திறந்து வைத்தது. வெறுமனே தகவல்களாக இல்லாமல் எந்த துறையாக இருந்தாலும் அதன் எண் தசம விகித கணித இலக்கணங்களுடன் உரிய வார்த்தைகளுடன் துல்லியமாக நமக்கு விளக்க முனைவது அவருடைய உரையடாலில் எனக்கு ஆச்சர்யமளித்த விடயம் .

இவ்வளவு தகவல் தெரிந்து வைத்திருந்தாலும் ஒரு புதிய சிறிய வய்து இளைஞன் அவருக்கு தெரியாத புதிய தகவல்களையோ அல்லது புத்தகத்தையோ சினிமவையோ சொல்ல ஆரம்பித்தால் ஒரு குழ்ந்தை போல அவனை வியந்தோதி என்னாபா பயமுறுத்துறியே என குழந்தையாக மாறிவிடுவார் .

அவருக்கு பலமே அவருடைய உதவியாளர்கள் தான் . ஒவ்வொருவரும் இருபது வருடம் இருபத்தைந்து வருடம் அவருடன் பயணிப்பவர்கள் . எனக்கு தெரிந்து தமிழ் சினிமாவில் இவ்வளவு காலம் ஒரே இயக்குனருடன் பயணிக்கும் உதவி இயக்குனர்கள் அவரிடம் மட்டும் தான் . காரணம் அவரிடம் இருக்கும் கம்யூன் வாழ்க்கை. அவருடைய இருப்பிடமே ஒரு கூட்டுப்பண்ணை வாழ்க்கைதான் . சீமான் அண்ணனுக்கு பிறகு ஒரே சமயத்தில் அனைவரும் வட்டமாக அமர்ந்து சமைத்த உணவை பகிர்ந்து சாப்பிடும் அழகை அவரிடம் மட்டுமே பார்த்து நெகிழ்ந்தேன் .

சிலர் முதல் ப்டத்தின் போது இப்படி ஒரு வாழ்க்கையில் துவங்கினாலும் பேரும் புகழும் பெற்றபின் உதவி இயக்குனர்களோடு பழகுவதில் ஒரு இடைவெளி வெற்றியின் அளவைபோல அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கும் . இந்த சூழலில் வைத்து பார்க்கும் போதுதான் ஜனாசார் தோற்றம் எவ்வளவு உயரம் என தெரிய வரும் . அது போல அவரிடம் எனக்கு ஆச்சர்யமளிக்கும் இன்னொரு விடயம் என்னதான் அவர் ருஷய் இலக்கியங்களின் காதலராக இருந்தாலும் அவரை இயக்குவது என்னமோ தமிழ் சினிமாவின் எம் ஜி ஆர் தான் . ஒரு பககம் தொழில் நுட்பத்தில் அபாரமன அறிவும் நவீன அணுகுமுறையும் அவர் படங்களில் இருந்தாலும் ் அதே அளவுக்கு எம் ஜி ஆரையும் அவரது திரைப்படங்களையும் உள்வாங்கியிருந்தார் . சார் எனக்கு சினிமாவில் குரு எம் ஜி ஆர்தான் நீங்க சீன் சொன்னா எம் ஜி ஆர் படத்துல இந்த மாதிரி சீன் வந்துருக்கா அவர் எப்படி இந்த சீனை பண்ணியிருக்கார்னு பாத்துதான் புரிஞ்சுக்குவேன் .. ஏன்னா அவரை விட இந்த மக்களை புரிஞ்சுகிட்டவங்க வேறு யாருமில்ல என்பார் . இயற்கை ஈ .. பேராண்மை போன்ற படங்களின் வெற்றிக்கும் எம் ஜி ஆர் படங்களுக்கும் இருக்கும் கணித பொருத்தப்பாடுகளை என் சினிமா அறிவை வைத்து எப்படியெல்லாமோ ஆய்வு செய்து பார்க்கிறேன் . அதுதான் ஜனாசாரின் வெற்றி .. இல்லாவிட்டால் பெரிய அறிஞர்களே விளக்க முடியாமல் தடுமாறும் மார்க்சிய தத்துவத்தை பேராண்மை படத்தில் ஜெயம் ரவி மூலம் வகுப்பறை காட்சியில் அத்துணை தெளிவாக பல கோடி மனிதர்களுக்கு கொண்டு சென்றிருக்கிறார் . தமிழ் சினிமாவின் சிறந்த காட்சிகளுள் ஒன்றாக அக்காட்சி இன்றும் பரிணிமித்து வருகிறது . அது போலத்தான் கொரோனாகாலத்துக்கு முன்பே ஈ படத்தின் மூலம் பயோவார் குறித்த தகவலை மிக எளிமையாக எடுத்துச்சொல்லியிருந்தார் .

இந்த சமூக அக்கறையும் எளிய மனிதர்களுக்கான வெளிப்பாடும் தான் ஜனாசார்

Ajayan Bala Baskaran

ஒளிப்பதிவாளர் நிவாஸ்

16 வயதினிலே படத்தில் அவர் போட்ட நீண்ட ட்ராலி ஷாட் இப்போதும் பிரமிக்க வைப்பது.

ஜூம் லென்சை தனது படங்களில் பயன்படுத்துவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தவர்.

அத்தகைய ஷாட்டுகளில் தனி முத்திரை பதித்தவர்.

உதாரணமாக ஒரு முகத்திற்கு ஜூம் போகும்போது மிகத்தெளிவாக நேர்கோட்டில் பயணிப்பார்.அது முகத்திற்கு நேராக இல்லாமல் சற்று விலகி மையம் கொண்டாலும் கேமராவை வெகு அழகாக நகர்த்தி அந்த முகத்தை பிரேமின் நடுவில் இடம்பெறச் செய்து அழகு படுத்துவார்.

உதாரணமாக ஜூம் போகும் போது முகத்தை விட்டு சற்று விலகி ஃப்ரேமில் காது மட்டும் இடம்பெறும் என்றாலும் கவலைப்பட மாட்டார்.

காதிலிருந்து அந்த முகம் முழுமையாக தெரியுமாறு ஜூம் முடிந்தபிறகு கேமராவை கவிதையாக நகர்த்தி முழுமையாக பிரேமிற்குள்  கொண்டு வந்துவிடுவார்.

பல ஒளிப்பதிவாளர்கள் ஜூம் செய்யும் போது முகத்தில் மையம் கொள்வதற்காக ஜூம் போகும்போதே கேமராவை நகர்த்தி நடுங்கிக் கொண்டு போகுமாறு அந்த ஷாட்டை கட்டமைத்து விடுவார்கள்.

சிகப்பு ரோஜாக்கள் படத்தில்தான் முதன்முதலாக ஹாலிவுட் தரத்தில் தமிழ் சினிமா ஒளிப்பதிவு பதிவாகியது.

ஹாலிவுட் படங்களில் மட்டுமே நான் பார்த்த சில காட்சி அமைப்புகள் கோணங்கள் மிக அற்புதமாக சிகப்பு ரோஜாக்கள் படத்தில் இடம் பெற்றது.

கல்லுக்குள் ஈரம் என்ற படத்தை இயக்கி ஒளிப்பதிவு செய்து தனது ஆளுமையை நிரூபித்து இருந்தார்.

ஆர்வோ நெகட்டிவில் படம் பிடித்து தரத்தை நிரூபித்தவர்களில் தலையானவர் நிவாஸ்.

அதனால்தான் ஆர்வோ நிறுவனம் தனது வரவேற்பறையில் 16 வயதினிலே படக்காட்சியை காட்சிக்கு வைத்திருந்தார்கள்.

ஆர்வோ நெகட்டிவில் லைட்டிங் செய்து ஒருவர் திறமை காட்டிவிட்டால் அவரை உலகிலேயே தலை சிறந்த ஒளிப்பதிவாளர் பட்டியலில் சேர்த்து விடலாம்.

ஹாலிவுட்டில் பணி புரிந்திருந்தால் உலகின் பிரபல ஒளிப்பதிவாளர்களில் ஒருவராக நிவாஸ் நிச்சயம் திகழ்ந்து இருப்பார்.

அன்புடன்

உலக சினிமா பாஸ்கரன்

இன்ஷா அல்லாஹ் திரைப்பட இயக்குனர்.

நடிப்பிலும் நடனத்திலும் முத்திரை பதித்தவர் ஈ.வி.சரோஜா.

தமிழ்ப்படவுலகில் நடிப்பு, நடனம் ஆகிய இரு துறைகளிலும் சிறந்து விளங்கி பிரபலமான, மிகக் குறைவான நடிகைகளில், இவ்விரு துறைகளிலும் முத்திரை பதித்து, ஏராளமான ரசிகர்களின் ஏகோபித்த வரவேற்பைப் பெற்றவர் ஈ.வி.சரோஜா என்பது மிகையன்று.

இவரது சொந்த ஊர் திருவாரூரை அடுத்த, எண்கண் என்ற

கிராமமாகும்.வேணுபிள்ளை-ஜானகி தம்பதியருக்கு ஒரே மகளாக, 1935ஆம் ஆண்டில் பிறந்தவரான சரோஜா, தனது ஏழாவது வயதிலேயே தந்தையை இழந்தார்.நடனத்தில் மிகுந்த ஆர்வம் கொண்டிருந்த சரோஜாவை, இவரின் தாயார், அக்கால நடன மேதையான வழுவூர் ராமய்யா பிள்ளையிடம் பயிற்சிக்கு அனுப்பவே, அவரும் சரோஜாவை சென்னைக்கு அழைத்துச் சென்றார்.

வழுவூர் ராமய்யா பிள்ளையிடம் நடனக் கலைகளை கற்றுக் கொண்டு நன்கு தேர்ச்சி பெற்ற சரோஜாவின் நாட்டிய அரங்கேற்றம் 1951ஆம் ஆண்டில் சென்னை ரசிக ரஞ்சினி சபாவில் நீதிபதி ஏ.எஸ்.பி.அய்யர் முன்னிலையில் நடந்தேறியபோது, அனைத்து தரப்பினரின் பாராட்டு மாலைகள் ஒருசேர சரோஜாவுக்கு குவிந்தன.இந்த வேளையில் சிவாஜி கணேசன் நடித்து வந்த ‘என் தங்கை’ என்ற நாடகத்தை அதே பெயரில் அசோகா பிக்சர்ஸ் பட நிறுவனத்தார், எம்ஜிஆரை நாயகனாக்கி திரைப்படமாக உருவாக்க திட்டமிட்டிருந்தனர்.

இந்தப் படத்தில் எம்ஜிஆருக்கு தங்கையாக மீனா என்ற பாத்திரத்தில் நடிப்பதற்கு இளம்பெண் ஒருவரை பட அதிபர்கள்

தேடிக் கொண்டிருந்தனர்.நடன நிகழ்ச்சியில் சரோஜாவை பார்த்த இவர்கள், தங்கள் படத்தில் இவரை நடிக்க வைப்பதற்கு முடிவெடுத்து அவரை ஒப்பந்தம் செய்தனர்.பார்வையற்றப் பெண்ணான மீனாவின் நடிப்பு இந்தப் படத்தில் மிக முக்கியமான வேடமாகும்.தங்கைக்காக தனது வாழ்வையே அர்ப்பணிக்கும் ஏழை அண்ணன் ராஜேந்திரனாக,

எம்ஜிஆரின் உணர்ச்சிப்பூர்வ நடிப்பும், அதற்கு ஈடாக சரோஜாவின் உருக வைக்கும் பாத்திரமும், படத்திற்கு சிறந்த பங்களிப்பை வழங்கின.இதில் சிறப்பாக நடித்து ரசிகர்களின் கவனத்தை எடுத்த எடுப்பிலேயே சரோஜா கவர்ந்தார்.

அடுத்து 1954இல் டி.ஆர்.மகாலிங்கத்தின் சொந்தப் படைப்பான சுகுமார் புரொடக்க்ஷன்ஸ் ‘விளையாட்டு பொம்மை’ படத்தில்

குமாரி கமலாவுடன் இணைந்து சரோஜா நடித்தார்.தொடர்ந்து 1955இல் ஏ.பி.நாகராஜனின் ‘பெண்ணரசி’ படத்திலும் எம்ஜிஆருடன் ‘குலேபகாவலி’ படத்திலும், ஆர்.எஸ்.மனோகர் நடித்த ‘நல்ல தங்காள்’ படத்திலும், ஜெமினி கணேசன் நடித்த ‘நீதிபதி’ படத்திலும் அடுத்தடுத்து சரோஜா நடித்தார்.1956இல் தங்கவேலுவுடன் ‘அமரதீபம்’ படத்தில் தோன்றிய சரோஜா, இந்த ஆண்டில் ‘நன்நம்பிக்கை’, ‘பாசவலை’, ‘மறுமலர்ச்சி’, ‘மதுரைவீரன்’, ‘ரம்பையின் காதல்’, ஆகியப் படங்களிலும் திறம்பட நடித்தார்.

‘எங்க வீட்டு மகாலஷ்மி’, ‘கற்புக்கரசி’, ‘நீலமலைத் திருடன்’, ‘புதுமைப்பித்தன்’, ‘மணாளனே மங்கையின் பாக்கியம்’ ஆகியப்

படங்கள் 1957ஆம் ஆண்டில் சரோஜாவின் அபார நடிப்புடன் திரைக்கு வந்தன.தொடர்ந்து ‘கடன் வாங்கிக் கல்யாணம்’, ‘காத்தவராயன்’, ‘குடும்ப கௌரவம்’, ‘பிள்ளைக்கனியமுது’, ‘பூலோக ரம்பை’ ஆகியப் படங்கள் 1958இல் சரோஜாவின் நடிப்பு நடனம் இரண்டையும் புலப்படுத்தி வெளியீடு கண்டன.1959இல் ‘உழவுக்கும் தொழிலுக்கும் வந்தனை செய்வோம்’, ‘சுமங்கலி’, ‘தங்கப்பதுமை’, ‘மனைவியே மனிதனின் மாணிக்கம்’ ஆகியப் படங்களிலும் சரோஜா இடம் பெற்றார்.

சரோஜாவின் அற்புத நடிப்பை புலப்படுத்தும் விதமாக 1960இல் ‘

ஆட வந்த தெய்வம்’, ‘மணப்பந்தல்’, ‘பங்காளிகள்’, மற்றும்

‘ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு’ ஆகியப் படங்கள் திரைக்கு வந்தன.தொடர்ந்து ‘கைதி கண்ணாயிரம்’, ‘படிக்காத மேதை’, ‘பாட்டாளியின் வெற்றி’, ‘இரத்தினபுரி இளவரசி’, ‘ராஜபக்தி’ ஆகியப் படங்கள் இவரின் நடிப்பை பாராட்டும் விதமாக ரசிகர்களை மகிழ்வித்தன.1961இல் ‘பாக்கியலஷ்மி’ படத்திலும், 1962இல் ‘வீரத்திருமகன்’ படத்திலும் சரோஜாவின் உணர்ச்சிப்பூர்வமான நடிப்பும் நடனமும் ரசிகர்களுக்கு விருந்தாக அமைந்தன.

இவர் தனது சகோதரர் ஈ.வி.ராஜனுடன் இணைந்து, ஈ.வி.ஆர் பிக்சர்ஸ் என்ற பட நிறுவனத்தை தொடங்கி 1963ஆம் ஆண்டில் ‘கொடுத்து வைத்தவள்’ என்ற படத்தையும் 1969இல் ‘தங்கச் சுரங்கம்’ என்ற படத்தையும் தயாரித்திருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கொடுத்து வைத்தவள் படத்தில் எம்ஜிஆருக்கு இணையாக சரோஜாவின் நடிப்பு தரமாக அமைந்திருந்தது.இப்படத்தில் பித்தனாக விடும் எம்ஜிஆரை சந்தர்ப்பவசத்தில் மணந்து கொள்ளும் துர்ப்பாக்கியப் பெண்ணாக சரோஜா திறம்பட நடித்திருந்தார். எம்ஜிஆருடன் இவர் பாடும் ‘என்னம்மா சௌக்கியமா எப்படி இருக்குது மனசு’ என்ற பாடல், இவரை ரசிகர்களின் கண் முன்னே கொண்டு வரும் இனிமையானப் பாடலாகும்.

தமிழில் மட்டுமின்றி, தெலுங்கு, மலையாளம், கன்னடம் ஆகிய மொழிகளிலும் ஏறத்தாழ 70 படங்களில் நடித்திருக்கும் சரோஜா, எம்ஜிஆருடன் நடித்திருந்த ‘கொடுத்து வைத்தவள்’ படத்துடன் நடிப்புக்கு முழுக்கு போட்டுவிட்டு இல்லத்தரசியாகவே தனது வாழ்நாளைக் கழித்தார்.பிரபல இயக்குநர் டி.ஆர். ராமண்ணாவுக்கு இரண்டாவது மனைவியான இவருக்கு நளினி என்ற பெயரில் ஒரே ஒரு மகள் உண்டு.சரோஜா 1974ஆம் ஆண்டில் அப்போதைய தமிழக முதல்வர் கலைஞர் கருணாநிதியிடமிருந்து கலைமாமணி விருது பெற்றார்.2002ஆம் ஆண்டில் முத்தமிழ் பேரவை சார்பில் ‘நாட்டிய செல்வி’ என்ற விருதையும், 2004ஆம் ஆண்டில் தமிழக அரசின் எம்ஜிஆர் விருதையும் சரோஜா பெற்றுள்ளார்.

மதுரை வீரன் படத்தில் ‘வாங்க மச்சான் வாங்க’, ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு படத்தில் ‘சல சல ராகத்திலே’ மற்றும் ‘துணிந்தால் துன்பமில்லை’, மணப்பந்தல் படத்தில் ‘உனக்கு மட்டும் உனக்கு மட்டும் ரகசியம் சொல்வேன்’, பாக்கியலஷ்மி படத்தில் ‘காதலெனும் வடிவம் கண்டேன்’ மற்றும் ‘காண வந்த காட்சியென்ன வெள்ளி நிலவே’, கொடுத்து வைத்தவள் படத்தில் ‘நீயும் நானும் ஒன்று’ மற்றும் ‘மின்னல் வரும் தேதியிலே மழை பொழியும்’ ஆகியப் பாடல்கள் சரோஜாவின் அபிநயங்களை நினைவுக்கு

கொண்டு வரும் ரம்மியமானப் பாடல்களாகும்.

நெஞ்சுவலி காரணமாக சென்னை தனியார் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த சரோஜா, 2006ஆம் ஆண்டு நவம்பர் திங்கள் 3ஆம் நாள் உயிரிழந்தார்.நடிப்பு, நடனம் இவையிரண்டிலும் திறம்பட மிளிர்ந்த ஈ.வி.சரோஜாவின் மறைவு, ஈடு செய்ய முடியாத இழப்பு என்பதை மறுப்பாரில்லை.

1985 முதல் 2010 வரை வெளிவந்துள்ள மலையாளப் படங்களில் தமிழர்களை இழிவுபடுத்தும் படங்களின் குறுகிய தொகுப்பு

இத்தனை வருட காலம் நான் பார்த்த மலையாள சினிமாவில் ஒரு திரைப்படம் கூட தமிழர்களை நல்லவர்களாய்ச் சித்தரிக்கவில்லை.

மாறாக தமிழர்கள் என்றால் திருடர்கள், ஏமாற்றுக்காரர்கள், வேசிகள், கூட்டிக் கொடுப்பவர்கள், கோழைகள், பிச்சைகாரர்கள், காசுக்காக என்ன வேண்டுமானலும் செய்யும் எத்தர்கள் என்றே எப்பொழுதும் சித்தரிப்புகள்.

மலையாள சினிமாவின் எந்தவொரு நடிகர், நடிகை இயக்குனர் என எவரும் எனது குற்றச்சாட்டிலிருந்து தப்பமுடியாது.

தமிழனை நல்லவனாக காட்டும் ஒரு படத்தை சொல்லுங்கள் நான் சங்கறுத்து செத்துப் போகிறேன்.

வலிந்து வலிந்து தமிழ் பாத்திரங்களை உருவாக்குவார்கள்.

அவர்களுக்கு தமிழ்நாட்டு வில்லன்கள் எனில் பொள்ளாச்சி கவுண்டர்களும், தென்காசி, உசிலம்பட்டி தேவர்களும்தான்.

பொள்ளாச்சி கவுண்டராக

உசிலம்பட்டி தேவராக பெரும்பாலும் ஒரு மலையாள நடிகரே நடிப்பார்.

பெரும் நிலக்கிழாராக திண்ணையில் அமர்ந்து வெற்றிலை போட்டு துப்பி “வேண்டாம் தம்பி” என மோகன்லாலிடமோ மம்மூட்டியிடமோ ஜெயராமிடமோ சாவல் விட்டு,

மோகன்லால் அந்த பொள்ளாச்சி கவுண்டரின் பூர்வ கோத்திரத்தை, வரலாற்றை மூச்சு விடாமல் பேசி

“வேண்டாம் மோனே தினேஷா”

என மாரில் ஏறி மிதிப்பார்.

பொள்ளாச்சியில் கவுண்டர்கள் இப்படித்தான் இருக்கின்றார்களா?

(கொங்கு வேளாள கவுண்டர் சங்கம் இதையெல்லாம் கவனிக்கலாம்)

தென்காசி பக்கம் திரும்பினால் தேவராக வினுச்சக்கரவர்த்திதான் நீண்ட காலமாக set property போல திகழ்ந்தார்.

அவர் ஆக்ரோஷமாக சண்டையி்ட்டு இறுதியில் மலையாள கதாநாயகர்களிடம் மண்டியிடுபவராகத்தான் பல வருடம் இருந்தார்.

இப்போது வயதாகி விட்டதால் ஓய்வு பெற்றுவிட்டார்.

மற்றொரு ’தேவரை’ மலையாளிகள் தேடிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்.

உசிலம்பட்டி, ஆண்டிப்பட்டி, வருஷநாட்டுக் கள்ளர்களை காலகாலமாக அவர்கள் சித்தரிக்கும் விதம் பற்றி நம்மவர்கள் ஒன்றும் அறியார்.

மலையாளிகள் கால் நூற்றாண்டாக சினிமாவில் அவர்களை கேலி செய்து சிரித்தபடி kl வண்டிகளில் உசிலம்பட்டியையும், ஆண்டிப்பட்டியையும் கடந்து செல்கிறார்கள்.

நம்மவர்களுக்கு சிங்கம் கால்மாட்டில் உட்கார்ந்திருக்க முத்துராமலிங்கத் தேவரோடு பிளக்ஸ் போர்டில் நிற்கவே நேரம் போதவில்லை.

கேரளத்தில் தொழில் துவங்கும், நடத்தும் தமிழர்களை மலையாள சினிமா சித்தரிக்கும் விதம் குரூரமானது.

அங்கே தொழில் துவங்கும் தமிழர்கள் திருடர்கள்.

அவர்களின் ரிஷிமூலம் வெறும் பஞ்சை பராரியென்றும் ஏமாற்றி ஏமாற்றி பணம் சம்பாதித்து கேரளத்தில் தொழில் தொடங்க வந்துள்ளதாகவும்

”அது நடக்காது” என்று விடாது மம்மூட்டிகளும், மோகன்லால்களும் கர்ஜிக்கிறார்கள்.

(இப்பொழுது உங்களுக்கு முத்தூட் பின்கார்ப், மணப்புரம் கோல்டு லோன் எல்லாம் ஞாபகம் வரக்கூடாது.)

கேரளத்தில் சிறிய சிறிய வியாபார நிறுவனங்கள் வைத்திருக்கும் தமிழர்கள் கொள்ளைக்காரர்களா…..?

சிறிய நிறுவனங்கள் நடத்தும் தமிழர்கள் மீது அப்படி எந்த குற்ற வரலாறு கிடையாது.

கால் நூற்றாண்டு கால மலையாள சினிமாவின் சித்தரிப்பு இதுவே. (பட்டியல் கடைசியில் இருக்கிறது.)

இதில் உள் ஒதுக்கீடுகளும் உண்டு.

தமிழ் பார்ப்பனர்கள் இங்கிருந்து 15,16 நூற்றாண்டுகளில் புறப்பட்டவர்கள்.

கேரளத்தின் புறவாசல் இரண்டிலும் வாழ்கிறார்கள்.

திருவனந்தபுரம், பாலக்காடு, திருச்சூரில் கொஞ்சமுண்டு.

இன்றைக்கு வரை மலையாள சமூகம் அவர்களை உள்வாங்கவில்லை.

கேரளத்தில் இவர்களை விளிக்கப் பயன்படுத்தும் சொல் ”தமிழ் பட்டர்கள்”.

வீட்டில் தமிழும், வெளியில் மலையாளமும் பேசுவார்கள்.

(ஜெயராமைக் கூட தமிழ் பட்டர் என்றே சொல்கிறார்கள்.) இவர்களை மலையாள சினிமா சித்தரிக்கும் விதம் வழக்கமான தமிழர்களிடமிருந்து சற்று வேறுபட்டது.

தமிழ் பட்டர்கள் அறிவாளிகள் நிரம்ப கல்வியறிவு பெற்றவர்கள் ஆடிட்டர்கள், அதிகாரிகள் என்று சித்தரிக்கும் மலையாள சினிமா

அவர்களை பெரும் கோழைகள் பணத்திற்காக எதை வேண்டுமானாலும் செய்வார்கள் என்றே தமிழ் பட்டர்களின் பாத்திரங்களை வடிவமைக்கும்.

அரசியல், முல்லை பெரியாறு அணை, தமிழ் சினிமாவின் சகல தளங்களிலும் மலையாளிகள் கோலோச்சுகிறார்கள்.

அவர்கள் கதாநாயகர்களாகநடிக்கும் பட்டியல் அறுபதுவருட நீளமுடையது. எம்.ஜி.ஆர்,நம்பியார்,பாலாஜி, பிரேம்நசீர், சங்கர் (ஒரு தலைராகம்), ராஜிவ், விஜயன், ரகுவரன், பிரதாப் போத்தன், தீபன்(முதல் மரியாதை), ரகுமான், கரண், வினித், ஜெயராம், அஜித்,பரத்,நரேன்,அஜ்மல் (அஞ்சாதே), பிரித்வ்ராஜ், ஆரியா

மேலும் மம்மூட்டி, மோகன்லாலை நாடே அறியும்.

நடிகைகளின் பட்டியல் நான் சொல்ல வேண்டியதே இல்லை.

தமிழ் சினிமா உருவாகுவதற்கு முன்பே அவர்கள் வந்து விட்டனர்.

தொழில் நுட்பக்கலைஞர்கள், பாடகர், பாடகிகள் என பெரும் திரள் இங்குண்டு.

எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் (மனையமங்கல சுப்பிரமணிய விஸ்வநாதன்) மலையாளி என்று நிறைய சினிமா துறையினருக்கே தெரியாது.

அவரது சந்தன குங்குமப் பொட்டை பார்த்து காரைக்குடி பக்கம் என்றே கருதிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

மலையாள சினிமாவில் ஒரு தமிழரைக் கூட காட்ட முடியாது.

இதுவரை மலையாள சினிமாவில் தோன்றிய தமிழ் முகங்கள் அத்தனையும் தமிழ் தெலுங்கு பார்ப்பன முகங்களே.

கமல்ஹாசன், லக்ஷ்மி, ஸ்ரீ வித்யா, மேனகா, சுஹாசினி, பூர்ணிமா ஜெயராம், ஒய்.ஜி.மகேந்திரன் என அத்தனையும் அவாளே.

மீனா, தேவயானி,கனிகா போன்றவர்கள் சமீப மலையாள சினிமாவில் அதிகம் தென்படுகிறார்கள்.

இவர்களில் மீனா,தேவயானி பகுதி மலையாளிகள் என்றும்,

கனிகா தமிழ் பார்ப்பனர் என்றும் செய்தி உண்டு.

தமிழ் பார்ப்பனர் அல்லாத ஒருவருக்குக் கூட அவர்கள் வாய்ப்பளித்ததில்லை.

பழசிராஜாவில் குதிரை மேல் கண்ணை உருட்டிக் கொண்டு வரும் சரத்குமார் எல்லாம் படம் தமிழ்நாட்டில் விற்பதற்கான சேட்டன்களின் வியாபார உத்தி.

எனக்குத் தெரிந்து மலையாளப்படம் இயக்கச் சென்ற இயக்குநர் பாலு மகேந்திராதான்.

81 ல் ஓளங்கள், 83 ல் யாத்திரா (ஒருவேளை அவர் பேசும் ஈழத் தமிழை மலையாளம் என்று கருதி விட்டார்களோ என்னவோ)

அதன்பின் மணிரத்னம் “உனரு” 1982 ல் ஒரு படத்தை இயக்கினார்.

அதன் பின் இந்த இருபத்தேழு வருடத்தில் எந்தவொரு தமிழ் இயக்குநரும் மலையாளப் படத்தை இயக்கவில்லை.

கமலஹாசன் 90 ல் சாணக்கியன் திரைப்படத்தோடு கதாநாயகனாக விடைபெற்றார்.

அதன் பின் இந்த இருபது வருடத்தில் எந்த தமிழ் கதாநாயகனும் நடித்ததில்லை.

ஒளிப்பதிவாளர்கள் ஜீவா, கே.வி.ஆனந்த்,படத்தொகுப்பாளர் பூமிநாதன் போன்றோர் அவ்வப்போது மலையாளத்திரையில் தென்படுவதுண்டு.

பெரும்பாலும் ஸ்டண்ட் மாஸ்டர்கள் தமிழர்கள்தான்.

பாத்திரங்களாக மட்டுமல்ல சண்டைக் காட்சிகளிலும் தமிழர்களே அடிவாங்குகிறார்கள்.

இளையராஜா மாத்திரம் இப்போது அங்கே வலம் வருகிறார்.

இளையராஜாவின் புகழ்மிக்க காலத்தில் அவர்கள் அழைக்கவில்லை.

அவர் தமிழில் ’சோர்ந்திருக்கும்’ காலத்தில் பயன்படுத்திக் கொள்கிறார்கள்.

பழசிராஜா படத்தில் அவரது இசை கடுமையாக விமர்சனம் செய்யப்பட்டது.

அந்த மண்ணின் மணம் இளையராஜாவுக்குத் தெரியாது என்றார்கள்.

பழசிராஜா படத்திற்கான மாநில அரசு விருதுப் பட்டியலில் இளையராஜாவின் பெயர் கிடையாது.

அப்படியே தோசையை திருப்பிப் போட்டோமென்றால் தமிழ் சினிமாவில் இதுவரை எவ்வளவு மலையாள இயக்குநர்கள்.

ராமூ கரியாட் தொடங்கி சேது மாதவன், ஐ.வி.சசி, பிரதாப் போத்தன், பரதன், பாசில், வினயன், கமல், ரஃபி மெக்கார்டின், சித்திக், பிரியதர்ஷன்,லோகிதாஸ், ஷாஜி கைலாஷ், ராஜிவ் மேனன் என.

இந்த மலையாள இயக்குநர்களின் தமிழ் படங்கள் மிகவும் ஆய்வுக்குரியவை.

பிரதான பாத்திரங்களைத் தவிர மற்ற பாத்திரங்களை முடிந்தவரை மலையாள நடிகர்களைக் கொண்டே நிரப்புவார்கள்.

உதாரணம் பாசில், பிரியதர்ஷன் படங்கள்.

பாசிலின் பூவிழி வாசலிலே படத்தில் சத்ய ராஜைத் தவிர ஏறக் குறைய எல்லோரும் மலையாள நடிகர்களே.

ரகுவரன், கார்த்திகா, பாபு ஆண்டனி (உங்களுக்கு ஞாபகம் வரவில்லை எனில் விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா ஜெஸியின் தந்தை), மணியம் பிள்ளை ராஜு, குழந்தை பாத்திரம் சுஜிதா (அது வாவா…. வாவா…. என்று மழலை மொழியில் அல்ல மலையாள மொழியிலேயே பேசும்).

அந்த படத்தின் flash back ல் தோன்றி மறையும் கதாபாத்திரங்களில் வருவது கூட மலையாளிகளே.

இதற்கு மேல் சொல்வதற்கு துணை நடிகர்கள் மாத்திரமே.

பூவே பூச்சூடவா வில் ’மதிப்பிற்குரிய மைலாப்பூர் எம்.எல்.ஏ எஸ்.வி.சேகர்’ தவிர எல்லோரும் மலையாளிகளே.

பாசிலின் பெரும்பான்மையான படங்களில் நாயகனோ நாயகியோ மலையாளிகளாக இருப்பர்.

பிரியதர்ஷனின் லேசா லேசாவில் ஷாம், விவேக், ராதாரவி, மயில்சாமி தவிர எல்லோரும் மலையாளிகளே.

அவரும் முடிந்தவரை மலையாள நடிகர்களையே பயன்படுத்துவார்.

முடியவில்லை எனில் தமிழில் இருக்கும் பிறமொழிக்காரர்களைப் பயன்படுத்துவது.

சமீபத்திய பிரியதர்ஷனின் ’தமிழ் படமான’ காஞ்சிவரத்தில் பிரதான பாத்திரங்கள் பிரகாஷ் ராஜும், ஸ்ரேயா ரெட்டியும் தான்.

ராஜீவ் மேனனின் படங்கள் ஆபத்தானவை.

மின்சாரக் கனவில் அரவிந்தசாமி, நாசரைத் தவிர பிறமொழிக் காரர்களும், மலையாளிகளுமே.

கஜோல், கிரீஷ் கர்னாட், பிரபுதேவா, எஸ்.பி.பாலசுப்பிரமணியன், பிரகாஷ் ராஜ்…..இது ஏ.வி.எம். பொன்விழா தயாரிப்பு என்பது மற்றுமொரு அபத்தம்.

அடுத்த படத்தில் ராஜீவ் மேனனுக்கு இன்னும் கூடிப் போய் முழுக்க முழுக்க தமிழர் அல்லாதவர்களை வைத்து எடுக்கப்பட்ட திரைப்படம் ”கண்டுகொண்டேன் கண்டுகொண்டேன்”.

இதை மிஞ்சி இன்னும் ஒரு திரைப்படம் வரவில்லை.

ஐஸ்வர்யா ராய், தபு, மம்மூட்டி (இவர் இந்திய ராணுவத்தின் ”அமைதிப் படை”யில் இலங்கை சென்று காலை இழந்தவர்.) அஜித், அப்பாஸ், ரகுவரன், அனிதாரத்னம், ஸ்ரீவித்யா என.

இந்தப் படத்தின் தயாரிப்பாளர் ம.தி.மு.க வின் கலைப்புலி எஸ்.தாணு. ராஜீவ் மேனனால் இந்திய அமைதிப்படையில் காலை இழந்தவரை நாயகனாக்கித் தமிழ் படம் எடுக்க முடிகிறது.

சரி…. ’ராஜீவ்’ – ’மேனன்’ என்று பெயர் கொண்டவர் வேறு எப்படி படம் எடுப்பார்…?

ஏறக்குறைய மற்ற மலையாள இயக்குநர்களும் இதே முறையை பின்பற்றுகின்றனர்.

முடிந்தவரை மலையாள நடிகர்கள், நடிகைகள் அல்லது தமிழில் இருக்கும் பிற மொழிக் காரர்கள், வேறு வழியே இல்லையெனில் தமிழ் நடிகர்கள்.

சமீபத்தில் நாராயணகுருவின் வாழ்க்கை வரலாறு யுவபுருஷன் என்ற பெயரில் மலையாளத்தில் திரைப்படமாக்கப்பட்டது.

மம்முட்டி ஒரு முக்கிய பாத்திரத்தில் நடிக்க தலைவாசல் விஜய் நராயணகுருவாக நடித்தார்.

முக ஒற்றுமைக்காக அவருக்கு அந்த வாய்ப்பு கிட்டியது என்று சொல்லப்பட்டது.

சொல்லாதது இனப்பற்று காரணமாக கிட்டியது என்பதே.

எத்தனை தூரத்தில் இருந்தாலும் தம்மவர்களை அடையாளம் கண்டு அழைத்துப் போவார்கள் மலையாளிகள்.

அஜீத்தின் படங்களை கவனித்துப் பாருங்கள்.

திரைப்படத்தில் அவர் ஏதேனும் ஒரு அறையைத் திறந்தால் அங்கே ஒரு மலையாள நடிகர் இருப்பார்.

இன்றைக்கு நடித்துக் கொண்டிருக்கும் மலையாளத்தை தாய்மொழியாகக் கொண்ட நாயகர்களில் அஜீத் ஆதிக்கம் செலுத்தக் கூடிய நிலையில் இருப்பவர்.

எனவே சகட்டுமேனிக்கு அவர் படத்தில் மலையாள நடிகர் நடிகைகள்.

தீரமிக்க அண்ணன் அவருக்கு தீனாவில் தேவைப்பட்ட பொழுது சோதரர் சுரேஷ் கோபியே அவருக்கு உதவினார்.

இதற்கு நடுவேதான் கெளதம்மேனனும் மலையாளிகளுக்காக தன் பங்கிற்கு கிடார் இசைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

என்ன இருந்தாலும் அவர் ஸ்கூல் ஆப் ராஜீவ்மேனன் அல்லவா.

இவரின் முக்கிய பங்களிப்பு மலையாள கதாபாத்திரங்களை உருவாக்கி, அவர்களை சென்னையில் உலவ விட்டு தமிழ் படம் எடுப்பது.

வாரணம் ஆயிரத்தில் சகல பாத்திரங்களும் மலையாளிகளே.

விண்ணைத் தாண்டி வருவாயாவில் மலையாள ஜெசியை துரத்தித் துரத்திக் காதலித்து தோற்றுப் போகிறார் தமிழ் கார்த்திக்.

அவர் கெளதமாக இருந்த பொழுது மின்னலேயும், காக்க காக்கவும் தந்தவர் கெளதம் வாசுதேவ மேனனாகிய பின் ”தான் முன் வைக்கும் மலையாள அடையாளங்கள்” என்கிறார் தன் பாத்திரங்களைப் போலவே ஆங்கிலத்தில்.

சரி கேரளத்துக்குத் திரும்புவோம்.

சேரனின் ஆட்டோகிராப் கோட்டயத்தில் வெளியான போது அதில் சேரன் மலையாளிகளை அடிக்கும் காட்சி நீக்கப்பட்டது.

பாலாவின நான் கடவுள் படத்தில் மலையாளிகளை அடிக்கும் காட்சியில் பெரும் கூச்சல் கோட்டயம் திரையரங்கத்தில்.

”பாண்டி…” என்றே மலையாள சமூகமும், சினிமாவும் தமிழர்களை எப்போதும் விளிக்கிறது.

ஏறக்குறைய 16,17 ம் நூற்றாண்டு வரை பாண்டியர்களுக்கும் சேரர்களுக்கும் யுத்தம் நடந்திருக்கிறது.

சேர மன்னர்களோடு சமீப நூற்றாண்டு வரை போரிட்ட தமிழ் மன்னர்கள் பாண்டியர்கள் மட்டுமே.

அந்த வரலாற்றுக் காழ்ப்புணர்வின் அடிப்படையில் பாண்டியன் என்ற சொல்லின் ’அன்’ நீக்கி பாண்டி என்று இகழ்ச்சியோடு விளிக்கிறார்கள்.

இந்தப் பாண்டிகளின் தலைநகரில்தான் மலையாள் நடிக, நடிகைகள், இயக்குநர்கள் பெரும்பான்மையினர் வசிக்கின்றனர்.

மோகன்லால் நடிகர் பாலாஜியின் வீட்டு மருமகன்.

மம்முட்டி இங்கு வந்து பல வருடம் ஆகிறது.

ஜெயராமின் தாக்கப்பட்ட வீடு பல வருடமாக இங்கேதான் இருக்கிறது.

ஏ.வி.எம்,லும், பிரசாத்திலும் அவர்களின் சூட்டிங் நடக்கிறது. தமிழ்நாடு மலையாள சமாஜம் லட்சக்கணக்கான உறுப்பினர்களோடு கோலகலமாய் ஓணம் கொண்டாடுகிறது. தமிழர்களோடுதான் ’வாழ்கின்றனர்’.

ஒரு தமிழர்தான் அவர் வீட்டுக்கு தண்ணீர் கேன் சப்ளை செய்கிறார்.

ஒரு தமிழ் பெண்தான் வேலைக்காரியாக இருப்பார்.

அன்றாடம் தமிழர்களோடு புழங்குபவர்கள் தான் விடாது சொல்கிறார்கள் தமிழர்கள் திருடர்கள், கோழைகள், ஏமாற்றுக் காரர்கள் என்று.

தமிழர்களை இழிவுபடுத்தும் இந்தப் படங்கள் சென்னையிலும், கோவையிலும் வெளியாகின்றன.

காம்ப்ளக்ஸ் திரையரங்குகளில் நம் தமிழ் சமூகம் வேறு படம் பார்த்துவிட்டு வெளியில் வர,

"பாவம் இந்தப் பாண்டிகள்" என்று ஏளனப் புன்னகையோடு கடந்து போகிறார்கள் பக்கத்துத் திரையரங்கத்திலிருந்து வெளிவரும் மலையாளிகள்.

கேரளத்தில் இது போன்ற ஒன்றை கற்பனை கூட செய்ய முடியாது.

திரையரங்கம் சூறையாடப்படும்.

ஒரு காட்சி அல்ல ஒரு ரீல் கூட ஓடாது.

தமிழ் படங்களில் மலையாளிகளை கேவலப்படுத்தவில்லையா என்று கேட்கலாம்.

தமிழ் சினிமாவில் நாயர் டீக்கடை என்பது கற்பனை நகைச்சுவை கடைதானே.

உங்கள் மனதைத் தொட்டு சொல்லுங்கள்.

எந்த டீக்கடை நாயர் நம்மை பார்த்து சிரித்திருக்கிறார்.

மூன்றாம் தாரத்து பிள்ளைகளைப் போலத்தானே நம்மை நடத்துகிறார்கள்.

வெறுப்பை முகப் பரப்பெங்கும் தேக்கி வைத்திருக்கும் மாந்தர்களே கல்லாப் பெட்டியில் அமர்ந்திருக்கிறார்கள்.

அவர்களின் விருந்தோம்பல் மனித நாகரீகத்துக்கு உட்பட்டதல்ல.

நல்ல மலையாளப் பாத்திரங்கள் தமிழில் உண்டு.

கே.பாக்யராஜின் அந்த ஏழு நாட்கள் படத்தின் கதாநாயகன் மாதவன் பாலக்காட்டு மாதவன்தானே.

இன்றைக்கும் பேசப்படும் பாத்திரம்தானே அது.

மணிவண்ணன் பல படங்களில் நல்ல மலையாளியாக வலம் வருகிறார். ”அலைபாயுதே”யில் அழகம்பெருமாள் பாத்திரம்,

”தினந்தோறும்” ல் கொச்சின் ஹனிபா பாத்திரம் இவையெல்லாம் தமிழ் சினிமா உருவாக்கிய, மக்களால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட பாத்திரங்கள் தானே. இது போல் ஒன்றை காட்ட முடியுமா மலையாள சினிமா.

தமிழ் சினிமா நாணப்பட வேண்டிய இடமொன்று உண்டு.

அது மலையாளப் பெண் பாத்திரம் உருவாகும் இடம்.

ஏறக்குறைய முப்பது நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்னால் அவர்கள் கைவிட்ட ஜாக்கெட் பாவாடையோடுதான் இன்றைக்கும் அவர்கள் ’சின்னக் கலைவாணர்’ விவேக்கு டீக் கொண்டு வருகிறார்கள்.

தமிழ் சினிமா உருவாக்கும் சித்திரத்திலிருந்து நம்மவர்கள் கேரளத்தில் ”அஞ்சரைக்குள்ள வண்டி”யும்,

’சொப்பன சுந்தரிகளும்’

’அடிமாடு’களூம் நிகழ்ந்து கொண்டிருப்பதாகக் கருதிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

மலையாள சினிமா என்றாலே பிட் படம் என்று கருதும் பெரும்பான்மை இங்குண்டு.

அந்தப் பாவத்தில் பாதிதான் நமக்கு பங்கு.

(மலையாளிகளே அதுபோன்ற படங்களை தயாரிக்கவும் செய்தார்கள்.

நடிகர் கொச்சின் ஹனிபாவே சில்க் ஸ்மிதாவை வைத்து பல படங்களைத் தயாரித்தவர்).

கேரளப் பெண்கள் தமிழ் பெண்களை விட தைரியமாக பேசக்கூடியவர்கள்.

வாதிடக்கூடியவர்கள்.

அதனடிப்படையிலும் தமிழ் சினிமாவின் செல்வாக்கிலும் தமிழர்கள் மலையாளப் பெண்களைப் பற்றி உருவாக்கிக் கொண்ட கேவலமான மனச்சித்திரம் அது.

கெளரவமான மலையாள பெண் பாத்திரங்கள் தமிழ் சினிமாவில் நிச்சயம் உண்டு.

”கற்றது தமிழ்” பாத்திரமான பிரபாகரனின் அத்தனை பிரச்சினைகளும் டீக்கடை சேச்சியின் நியாயமான கோபத்திலிருந்தே துவங்குகிறது.

1985 முதல் 2010 வரை வெளிவந்துள்ள மலையாளப் படங்களில் தமிழர்களை இழிவுபடுத்தும் படங்களின் குறுகிய தொகுப்பு இது.

(முழுமையான பட்டியல் வெகு நீளமானது)

1. நாடோடிக் காற்று-

மோகன்லால், சீனிவாசன் – பிரியதர்ஷன் 1985 ல்

2. நியூடெல்லி – மம்முட்டி – ஜோஷி – 1986

3. யுவ ஜனோற்ஷவம் – மோகன்லால் – 1987

4. இது எங்க கத – முகேஷ் – விஸ்வாம்பரன் – 1983

5. சித்ரம் - மோகன்லால் – பிரியதர்ஷன் – 1989

6. நம்பர் 20 மெட்ராஸ் மெயில்- மோகன்லால், மம்முட்டி – ஜோஷி -1990

7. முகுந்தேட்ட சுமித்ரா விளிக்குன்னு - மோகன்லால் – பிரியதர்ஷன் – 1987

8. வந்தனம் - மோகன்லால் – பிரியதர்ஷன் – 1991

9. மிதுனம் - மோகன்லால் – பிரியதர்ஷன் – 1992

10. விஷ்ணு – மம்முட்டி - - 1993

11. கிலுக்கம் - மோகன்லால் – பிரியதர்ஷன் – 1992

12. பிங்காமி - மோகன்லால் – சிபிமலயில் – 1997

13. மழவில் காவடி – ஜெயராம் – 1990

14. காவடியாட்டம் – ஜெயராம் – 1990

15. ஐட்டம் –மோகன்லால் - 1985

16. மணிசித்ரதாழ் - மோகன்லால் – பிரியதர்ஷன் – 1994

17. வெறுதே ஒரு பாரியா – ஜெயராம் – 2008

18. நாலு பெண்கள் – அடூர் கோபால கிருஷ்ணன் – 2006

19. தாழ்வாரம் – பரதன் – 1987

20. அச்சுவிண்ட அம்மா – ஊர்வசி,நரேன் – சத்யன் அந்திக்காடு – 2005

21. மிஸ்டர் பிரமச்சாரி – மோகன்லால் – 2000

22. காருண்யம் – முரளி, ஜெயராம் – சிபிமலயில், லோகிதாஸ் – 1998

23. சேக்ஸ்பியர் M.A இன் மலையாளம் – ஜெயசூர்யா – 2008

24. பிளாக் – மம்முட்டி – 2004

25. கருத்தபட்சிகள் – மம்முட்டி – கமல் – 2006

26. காழ்ச்சா – மம்முட்டி – பிளஸ்ஸி – 2004

27. தன்மாத்ர – மோகன்லால் – பிளஸ்ஸி – 2005

28. பளிங்கு - மம்முட்டி – பிளஸ்ஸி – 2006

29. கல்கத்தா டைம்ஸ் – திலீப் – பிளஸ்ஸி – 2007

30. பிரம்மரம் - மோகன்லால் – பிளஸ்ஸி – 2009

31. பாண்டிப்படா – திலீப், பிரகாஷ்ராஜ் – 2003

32. ஒரு மருவத்தூர் கனவு – சீனிவாசன் – 1999

33. நரன் – மோகன்லால் – 2005

34. தென்காசி பட்டணம் – சுரேஷ் கோபி – லால் – 2002

35. நரேந்திரன் மகன் ஜெயகாந்தன் வகா – குஞ்சாக்க கோபன், பார்த்திபன் – சத்யன் அந்திக்காடு –       2001

36. ரச தந்திரம் – மோகன்லால், கோபி - சத்யன் அந்திக்காடு – 2005

37. ஹலோ – மோகன்லால் – ரஃபி மெக்காடின் – 2005

38. புலி வால் கல்யாணம் – ஜெயசூர்யா – 20002

39. மலையாளி மாமனுக்கு வணக்கம் – ஜெயராம், பிரபு – 2003

40.மழைத்துளி கிலுக்கம் – திலீப் – 2000

41. டிரீம்ஸ் – சுரேஷ் கோபி - 1998

42. மேலப் பரம்பில் ஆண் வீடு – ஜெயராம், முகேஷ் 2000

43. இன்னலே – சுரேஷ் கோபி – 1999

44.கேரள ஹவுஸ் உடன் விற்பனைக்கு – ஜெயசூர்யா – 2006

45. பெடக்கோழி கூவுன்ன நூற்றாண்டு – ஊர்வசி, ஜெகதி – 2001

46.ஏகேஜி – 2007

47. மேகம் – மம்முட்டி – பிரியதர்ஷன் – 1998

48. பகல் பூரம் – முகேஷ் – 2000

49.ஜனவரி ஒரு ஓர்மா – மோகன்லால் – 1992

50. யாத்ரக்காரர் ஸ்ரதிக்கு – சத்யன் அந்திக்காடு - 2003

இந்த ஆய்வை தொடர்ந்தால் நமக்கு துரோகம் இன்னும் தொகுப்பு தொகுப்பாக கிடைக்கும்.

மலையாள சினிமாவுக்கும் சிங்கள சினிமாவுக்கும் உள்ள தொடர்புகள் கவனிக்கப்பட வேண்டியது.

எம் ஜி யார் குறித்த மலையாளிகளின் பெருமிதம் தனியே ஆராய்பட வேண்டியது.

மோகன்லால் எம் ஜி யாரின் திவிர ரசிகராக வாமனபுர பஸ் ரூட் என்ற படத்தில் நடித்தார் .

தமிழுக்கு ஒருபொழுதும் வரமாட்டேன் என்றவர் மருதூர் கோபால ராமச்சந்தர் பாத்திரம் என்றவுடன் "இருவர்” ல் நடிக்க தமிழுக்கு வந்து விட்டார்.

M.G.R ன் விரிவாக்கம் அதுவே..

அவர் ராமசந்திரன் அல்ல ராம்சந்தர் தன்னை தமிழ்படுத்திக் கொள்ளும் விதமாக சந்திரன்.

அப்பொழுது அவர் பூசிய தமிழ் அரிதாரம் 1987ல் மரிக்கும் வரை கலையவே இல்லை இன்னும்.

1972ல் பெரியார் மலையாள எதிர்ப்பு இயக்கம் அறிவித்த போது M.G.R அவரைச் சந்திக்கிறார்.

சந்திப்பின் விளைவு பெரியார் போராட்டத்தைக் கைவிடுகிறார்

…….M.N.நம்பியாரின் முழுப்பெயர் நமக்கு யாருக்காவது தெரியுமா(மஞ்சேரி நாரயண நம்பியார்)

ரகுவரன் இறந்தபொழுது தினத்தந்தி அவரை தமிழர் என்றே குறிப்பிட்டது.

சூர்யா டீவி ரகுவரனின் பாரம்பரிய வீடு இருக்கும் பாலக்காடு காஞ்சரக்காட்டில் கேமிராவோடு காத்திருந்தது.

நல்லவேளை நாம் மலையாளிகள் இல்லை.

நம் வரலாற்றில் நாம் நிச்சயமாய் அடுத்த தேசிய இனத்திற்கு துரோகம் இழைத்தது இல்லை .

மற்றவர்களே நுற்றாண்டுகளாய் நம்மை வஞ்சிக்கின்றனர்.

எல்லோர் கையிலும் நம் ரத்தம் படிந்திருக்கிறது.

சேகுவாரா தேசமே நம்மை வஞ்சிக்கும் பொழுது சேட்டன்களின் தேசத்திடம் வேறு என்ன எதிர்பார்க்க முடியும் நாம்?.

நாம்தான் திராவிடர்கள் ஆச்சே தமிழர்கள் அல்லவே.

நன்றி: M Boopathy Raja அவர்களின் பதிவு.