ரத்த சந்தனப் பாவை-என்.டி.ராஜ்குமார்

இந்த ஓலைச்சுவடியை நாமல்லாத மற்றவர்கள்
படிக்க நேரிடுமானால்
தலைசுற்றும் நெஞ்சு படபடக்கும்
வெப்புறாளம் வந்து கண்மயங்கும்
மூளை கலங்கும்
படித்ததெல்லாம் வலுவற்றுப்போகும் என்று
இப்போது
என் எழுத்துக்களில் நான் வாதைகளை
ஏவி விட்டிருக்கிறேன்.
~
முள்மூளையால் ஒளிந்து அடித்ததில்
புண்ணாகிப்போன என்னுள்
படமெடுத்தாடும் மூர்க்கம்
மூளையைச் சொறிந்து புண்ணைப் பெரிதாக்க
கொப்பளிக்கும் ரத்தத்தின் வெப்பம் தின்று
புடைத்து நிற்கும் நரம்புகளில்
பொலபொலவென முளைக்குமென் இரட்டைநாக்குகள்
நேரம் பார்த்து நிற்கும் தீயெனச் சுழன்று
கழிவிரக்கம்பேசி எவரின் அன்பையும்
பிச்சைவாங்க மனமின்றி
ஓலைத்தும்பின் நிழலுருவிலும்
உன்துடை நடுங்க வைக்குமென் ஞாபகம்
ஆனாலும் நீ கண்டுகொள்ள முடியாதபடி
உன்னையும் யென்னையும் சுற்றியிருக்கும்
ஏதெனுமொரு புற்றுக்குள்
பதுங்கியிருக்கும் சீற்றத்துடன்
அடி வாங்கிய நல்லபாம்பு.
~
கடவுளை நான் கட்டவிழ்த்தபோது
அவனில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த
லட்சக்கணக்கான மனிதர்கள்
அம்மணத்தோடு ஓடிப்போய்
தற்கொலை செய்துகொண்டார்கள்
தப்பிவந்த சிலர் இந்த சாவுக்கு
யார் காரணமெனக் கேட்டபோது
எங்களைப் பார்த்து ஆள்காட்டியது விரல்
மல்லுக்கு வந்த மாமிசச்சாமியின்
வெட்டி எறியப்பட்ட விரல் இருந்த இடத்தில்
நவீன ஆயுதம் ஒன்று முளைத்திருந்தது
கடவுள் இருந்த இடம் லட்சணம் கெட்டிருந்தது
-
மாவிலையில் அகப்பை செய்து
ஊட்டித்தந்த கூவரகில்
கதை சொல்லும் மாயமரத்தை
நட்டுவைத்தாள் படுகிழவி
பூ உதிர்த்து வளர்ந்த பேனாவை
ஒருமுறை திறந்து பார்த்தபோது
அதற்குள் ஆழமாய் இறங்கியிருந்தது ஆணிவேர்
அதன்முனைகொண்டழுத்தி எழுத முனைந்தபோது
பாட்டியின் சேலையை உடுத்திக்கொண்டொரு
வாயாடித் தத்தை கொறித்துக்கொண்டிருந்தது
பழங்கனிகளை
அதன் விதைகளையெடுத்து
வரிவரியாய் நட்டுவைத்தேன்
அதுவழியாய் பன்முகம்கொண்டு நடக்கிறாளிந்த
பாசாங்கில்லா கிழவி
-
சிரசில் எதையோ சிலாகித்துக்கொண்டே
குறிபார்த்தடிக்குமென் மாந்ரீகக் கிழவியைப்போல்
பளிச்செனச் சொல்லிவிடுகிறேன் கண்ணில்பட்டதை
சொல்லித்தெரிவதா சொல்லில் உதிக்கும் சூட்சுமம்
கொழுந்து விட்டெரியும் தீயினுள்ளே
நீலப்புடவை கட்டி புணர்ந்தாடுகிறாள்
நெருப்பு மங்கை
ஒரு முத்தம் கேட்டு கெஞ்சுகிறேன் நான்
குழந்தையின் மலம் துடைத்தெறிகிறாள் மனைவி
ஒரு முத்தம்கேட்டு அலைகிறேன் நான்
குழந்தையின் மூத்திரத்துணியை கழுவிப்போடத் தருகிறாள்
முனைவி
ஒரு முத்தம் கேட்டு புலம்புகிறேன் நான்
குழந்தையை உறங்கவிடாத நாயின் வள்வள்ளை
திட்டித்தீர்க்கிறாள் மனைவி
ஒரு முத்தம் கேட்டு சண்டையிடுகிறேன் நான்
பால்குடிக்கும் குழந்தையின் மார்பை மறைக்கிறாள் மனைவி
ஒரு முத்தம் கேட்டு கறங்குகிறேன் நான்
கொசுக்கள் அண்டாமலிருக்க வலைபோட்டு மூடுகிறாள் மனைவி
அடிவயிர் கிழிசல் காய்ந்தபின்னும்
பச்சை உடம்புக்காரி பதறுகிறாள் என்னைப் பார்த்து
எரிகிற உடலின் மனவிளி நிராகரிக்கப்படுகையில்
புணர்ச்சி பழகிய பேருடலில் விந்து முட்டி நிற்கிறது
எனது மிருகங்களின் கூரேறிய குறிகளை
மிகப்பக்குவமாய் வெட்டிச்சாய்த்தும்
மூளையின் பின்னால் பதுங்கியிருக்கிறதொரு
கலவரமனம்.
~
நண்பனாக தோழனாக அண்ணனாகயிருந்த
இரவுநிலா ஏனிப்படி ஆனது
யாருக்கு வந்ததிந்த மனநோய் யாரிடமிருந்து தொற்றியது
இரவுநிலவே இரவுநிலவே ஏனிப்படி சதிக்கிறாய்?
நட்சத்திரங்களோடு பூக்களோடு இலைகளோடு
நீரோடு நிலத்தோடு மரத்தோடு என்னோடு
சுவாரசியமாய் பேசிக்கொண்டிருந்த இரவின் நிலவுவாயில்
எப்படி வந்ததிந்த கரை உடைந்த ரத்தவெள்ளம்
ரணம் எனக்குப் பயமில்லாத ஒன்று
பழைய இரவும் சுகமானதே
சுழிநேரம் என் காலைப் பிடித்திழுக்க
குருதி வெள்ளத்தில் மூழ்கி மூச்சுத்திணறி
எனது வாழ்க்கையின் பாதி
பிணங்களாய் மிதக்கிறபோது
எனது இரவு மென்கரளை தின்னத் தயாராகிவிட்டது
மூதாதைகள் மறைந்திருக்கும்
கண்ணுக்குத் தெரியாத அந்த ஆல விருட்சத்திலிருந்து
பறந்துவந்த ஒரு கருங்காக்கை
எனது சுடலையின் தலைமாட்டில் வந்திருந்து
கரைந்து விளிக்கிறது
நான் புறப்படுகிறேன்
உனது இதயத்தில் வெளிச்சம் விழும்பரை
எனது பூக்களின் தலைகளைத் திருகி எறிந்து கொணடிரு நண்பா
~
நானொரு குழந்தையாகி செல்ல மனைவியின்
கர்ப்பக் கவிதைக்குள் உருண்டோடிக்கொண்டிருந்தேன்
மருத்துவச்சி சொன்னாள் படுசுட்டியென்று
குறித்தநேரத்திற்குமுன்பாகவே பனிக்குடத்தை
கால்கொண்டு மிதித்து
தலைகீழாக வந்து குதித்தேன்
உயிர்குளிர முலை தந்தாள்
ஆனந்தம் பேரானந்தம் பரமானந்தம்
சொல்ல முடியா என்னவோ ஒன்று
முடியவில்லை எழுதியது பாதியில் நிற்கிறது
பேனாவை புத்தகத்திற்குள் வைத்தபடி
குட்டிபோடு மயிலிறகேயென சொல்லிவிட்டு
வயிறு பசித்து முலைதேடும் குழந்தையின் சிறுவாயருகில்
பால் பொங்க நின்றேன் நானொரு முலையாய்.
~
சாகக்கிடந்தாள் அம்மா
மருத்துவர் சொன்னார் கர்ப்பப்பாத்திரத்தை
எடுத்துவிடவேண்டுமென்று.
எனது முதல் வீடு இடிந்து தலைகுப்புற வந்து விழுந்த
வேற்றுலக அதிர்ச்சி
எனது மூப்பனின் சுடலையிலிருந்தொரு ஜோதி
ஒரு முட்டையின் வடிவில் பறந்து சென்று
இளமையை வாரிக்குடித்த மயக்கத்தில்
ஒரு தீக்கொழுந்தைப்போல் நின்றுகொண்டிருந்த
அம்மாவின் வயிற்றில் சென்றது கிளிக்குஞ்சாகிக் கொண்டது.
மண்ணெடுத்துச் சுட்டுப்பொடித்து அரித்துத் தின்றாளவள்
மண்வாசனை முதலில் வந்தப்பிக்கொண்டதப்படி.
மாடன் கோவில் திருநீறை மடியில் கட்டிவைத்து அள்ளித்தின்ன
நானந்த சாம்பல் கிண்ணத்தில் பாதுகாப்பாய் மிதந்தேன்.
பாம்புகள் புணருமொரு பௌர்ணமி நாளில்
மணக்கும் மரவள்ளிக்கிழங்கைப்போல் பூமியில் வந்திறங்கிய
என்னுடலில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த அழுக்கை
தெற்றிப்பூ, கஸ்தூரி மஞ்சள், சிறுபயறு பொடித்துத் தேய்த்து
குளிப்பாட்டி முலைப்பால் தந்து உறங்க வைத்த அம்மா
குடல்புண்ணில் வயிறு நொந்து ஏங்கி அழுகிறபோது
முPண்டு மொருவீடு இடிந்தென் தலையில் வீழுமோவென
மூப்பனின் குரலில் அழுகிறது கிளிநெஞ்சு.
~
இப்பமெல்லாம் பழைய சூரியனா உதிக்குது
பழைய மழையா பெய்யிது
பேரு தெரியாத்த பூச்சிகளொக்க
புதுசு புதுசா மொளைக்குது
ஒலகம் போகுது இந்தப் போக்குல
இதுல என்னடான்னா ஏதோ ஒரு நீக்கம்புல போவான்
எழுதிவச்சுட்டு செத்தானாம்
காது இவ்வளவு அகலம் மூக்கு இவ்வளவு பெரிசு
கைகாலு நீளம் கவுட்டைக்க எடையில கெடக்குறது
எல்லாத்தையும்
இப்பம் கொஞ்சம் தலதெறிச்சு போறவனுக வந்து
மலைய விட்டு தாளோட்டு குடிய மாத்துங்குறானுக
பொறம்போக்குல சாய்ப்பு கெட்டுனா
அவுத்துட்டு ஓடுங்குறானுக
படிச்ச புள்ளையளுக்கு சர்க்கார்
உத்தியோகம் கொடுக்கமாட்டங்குறானுக
எங்க குட்டிச்சாத்தானப்போல
உருண்டோடுகிற பழைய மேகமே
நீ விடுகிற இடிகளெல்லாம்
இவனுகளுக்கத் தலையிலபோய் விழாதா.
~
எங்களது முரட்டுத்தனமான பூமி
உங்களுக்குக் கரடுமுரடாக இருக்கலாம்
ஒரு நிம்மதி என்னவென்றால்
எங்களது உலகத்தில் நாங்களேயெல்லாமும்
ஒருநாள் ஒருநேரம் ஒருநொடிப்பொழுதில்
என்னவெல்லாமோ நடக்கிறதிங்கு
இரவுத்தொழில் செய்கிறோம்
அப்படியென்றால் பகலில் நாங்கள்
செய்யமாட்டோம் என்று பொருளல்ல
தாய் மகளுக்கும் மகள் தாய்க்கும்
கூட்டிவிடுவதிலிருந்து
பல் முளைக்காத குழந்தை பால் குடிக்க வருகையில்
முலை கொண்டழுத்தி மூச்சுத் திணறடித்து
கொல்வதுவரை.
~
பண்டுபண்டொரு காலமிருந்தது
சின்னச்செடியைப் பறிக்கமுயன்றால்கூட
கதிர்கம்பெடுத்து அடிக்க வருவாளாம் காட்டுக்கிழவி
பட்சி பறவைகள் படுக்க மடிகொடுத்து நிற்கும் மரம்
அதைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு நிற்கும் கருடக்கொடி
விஷம் முறிக்க வளரும் வேர் பறிக்க
மரம் செடி கொடிகளிடம்
உத்தரவு கேட்டு நிற்பான் மூப்பன்
கொடுங்காற்றாய் வரும் மந்திரமூர்த்தி
ஒரு வேர் பிழுதால்
ஐந்து மரம் செடி கொடிகளை நட்டுவைக்கச் சொல்லி
பயமுறுத்திச் செல்வான்
புராதனமக்களின் தெய்வங்கள்
மரம் செடி கொடிகளாய் வளர்வதுண்டு
எந்தக் கிளை அல்லது கொடி சாபமிட்டதோ
மலைகளைச் சுரண்டித் தின்னும் மானங்கெட்ட ராச்சியத்தில்
காய்ந்த சுள்ளிகளாய் நீண்டு குத்துகிறது
சூரியக் கம்புகள்.
~
அம்மாவிற்கு உளுந்துவடை ரொம்பப் புடிக்கும்
நான் விடியற்காலையில் எழுந்து குடிக்கும் முதல் கோப்பை
சாராயத்தைப்போல
ரசித்து ருசித்துத் தின்பாள்
மேலும்
எந்த அவசியத்திற்கு வைத்திருக்கும் பணமானாலும் சரிதான்
கடன் வாங்கியேனும்
கேட்ட உடனே யெடுத்துத்தரும் ஒற்றை ரூபாவில்கூட
அவளின் அதீத அன்பு நிறைந்திருக்கும்
பிறகு
அம்மாயில்லாத வாழ்வை நினைத்தால்கூட
நீரின்றி துடிக்குமெனது மீன்குஞ்சு
இருப்பினும் நான் தாயில்லா பிள்ளையானால் என்ன செய்வேன்
உழைக்காமல் மக்குப்பிடித்துப்போன உடலை
கட்டாயப்படுத்தி கூலிவேலைக்கு அழைத்துச் சென்றுவருகிறேன்
கொஞ்சமிருந்து ஓய்வெடுக்கும் சுக்குக்காப்பிக் கடையில்
சூடு மணக்க வடைபோடுகிறான் தொழிலாளி
ஒரு குழந்தையைப்போல
வாங்கித்தாடவென
அடம்பிடிக்கிறது அம்மாவின் நினைவு
போன மாதமே பாதுகாத்து வைத்திருக்குமிந்த
நூறுரூபாய் நோட்டை
சில்லறையாக்க மனமின்றி
தினமும் கடந்துசெல்கிறானிந்த அம்மாவின் செல்வம்.
-
நோயுற்ற எல்லாவற்றிற்கும் மருந்து கொடுக்கிறான் மூப்பன்
எல்லோரும் பயன்படுத்திப்போட்ட சொத்தையான சொல்லுக்கு
அடர்த்தியான வாக்கைப் பயன்படுத்துகிறேன்
அப்பனின் மருந்துப் பெட்டிக்கள் மூளையெனும் வார்த்தை
சிரச்சோறாக வந்து சமைகிறது
சொற்கள் ஒவ்வொன்றும் கவிதைக்கிளிகளாக மாறி
காட்டின் மௌனத்தினிடையே சிலம்பி மறைந்தொரு
தவத்தைப் பரப்புகிறது
நானும் ஒரு கண்தெரியாதவனைப்போல
மிக சூசகமாகவும் கவனமாகவும் அடியெடுத்து வைக்கிறேன்
எனது உயிரெழுத்தின் குறுக்கே யந்த காட்டாளனின் புராதன நதி
ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது.
~
ரத்த சந்தனப் பாவை (2001) - தமிழினி பதிப்பகம்

எதிரிகள் உருவாகும் ஜாதக அமைப்புகள்...

* லக்னாதிபதி பலவீனம் அடைந்து அவரது தசை நடைபெறும் காலங்களில், ஜாதகருடைய அரசாங்க உத்தியோக நண்பர், உறவினர் மற்றும் திடீரென முளைக்கும் சக்திகளால் எதிர்ப்பு உருவாகலாம்.

* 10-ஆம் வீட்டோன் 6, 8, 12-ஆம் வீடுகளில் இருக்க, அவரை பாவர் ஒருவர் பார்த்தால் பொதுமக்களால் எதிர்ப்பு ஏற்படலாம்.

* 3-ஆம் வீட்டுக்கு உடையவன் 6, 8, 12-ஆம் வீடுகளில் ஒரு ஸ்தானத்தில் இருந்து, அந்த ஸ்தானத்தை பாவக் கிரகங்கள் சூழ்ந்துகொண்டோ, பார்வையிட்டபடியோ இருப்பின், சகோதரர் மூலம் எதிரிகள் வருவர்.

   

* லக்னாதிபதி உச்சம் பெற்று சந்திரனை நோக்கினால், செல்வம் சேர்வதன் மூலம் பகை அதிகரிக்கலாம். ஆனால், அவர்களை வெல்லும் திறமையும் வெளிப்படும்.

* சூரியனும் உறவுக் காரகனாகிய ராகுவும் 7-ஆம் இடத்தில் ஒன்று சேர்ந்திருந்தாலும், 12-ல் சேர்ந்தாலும், தங்கை மூலமாகவும் மற்ற பெண்கள் வழியாகவும் எதிரிகள் உருவாகலாம்.

* இரண்டுக்கு உடையவனுடன் புதன், குரு, சுக்கிரன் சேர்ந்து 6, 8, 12-ல் இருந்தால், பணம் கொடுக்கல்- வாங்கலில் பகை உருவாகும்.

* 1 அல்லது 8-ஆம் வீட்டுக்காரன் குருவாகி, 9-ஆம் வீட்டுக்கு உடையவன் பலம் குறைந்து, 11-ஆம் வீட்டோனும் பலவீனம் அடைந்திருந்தால், பொருளாதார நெருக்கடியும் பகையும் வலுவாகும்.

* பொதுவாக 6-ஆம் வீட்டில் பாவர் இருக்கப்பெற்றவர்கள், சனி விரயமாவதுடன் சுக்கிரன் கன்னியில் மறையப் பெற்றவர்கள், எதிரிகளால் பொருளாதார இழப்பைச் சந்திப்பர்.

இப்படியான மைனஸ் அமைப்புகளுடன் கூடிய ஜாதகக்காரர்கள், சிவபெருமானின் சூலாயுதத்தை மனத்தில் தியானித்து, கீழ்க்காணும் மந்திரத்தைச் சொல்லி வழிபாடு செய்ய, பகை யாவும் காணாமல் போகும்.

ஓம் ப்ரணவாசு நவாரூடம்1 துராதர்ஷம் மகா பலம்
பஞ்சாஸ்யம் தசகர்ணம் ப்ரதி வக்த்ரம் த்ருலோசனம்
தம்ஷ்ட்ரௌ கராள மத்யுக்ரம் முக்தா நாதம் கதர்ஜயம்
கபால மாலா பரணம் சந்த்ரார்த்த க்ருத சேகரம்
மகாபாசு பதம் த்யாயேத் சர்வா பீஷ்டார்த்த சித்தயே!

அத்துடன், ஏற்கெனவே நாம் பார்த்த சத்ரு பயம் நீக்கும் சக்திவேல் பூஜை போன்று இன்னொரு அற்புதமான பூஜையும் உண்டு. அதற்கு பாசுபதாஸ்திர பூஜை என்று பெயர்.

Thanks http://www.vikatan.com/ 

Pregnancy MICRO CHIP - Birth control in a click of a button (கருத்தரிப்பு மைக்ரோ சிப்)

Pregnancy MICRO CHIP - Birth control in a click of a button - English Version Scroll Down - மருத்துவ உலகம் ரொம்ப அட்வான்ஸாகி வந்தாலும் தாய்மை என்பது என்றுமே கடவுளின் அற்புதம்னு சில பேர் கூறினாலும் - டெஸ்ட் டியூப் குழந்தை சமாச்சாரம் இப்ப தெருவுக்கு தெரு ஃபெர்ட்டிலிட்டி கிளினிக் வடிவில் இந்தியாவில் உதயமாகிறது. இப்ப அந்த அதிசியத்தை விட குழந்தை வேண்டும் வேண்டாம்னு ஒரு பட்டனை தட்டினா போது உங்க மனைவி கர்ப்பம் ஆகுறதும் வேண்டாம்ங்கிறதும் உங்க கையில...........ஆம் அமெரிக்காவின் மைக்ரோசிப்ஸ் என்னும் நிறுவனம் ஏற்கனவே சரியான நேரத்துக்கு உடலுக்குள் மருந்ந்தை செலுத்தும் மைக்ரொசிப்களை கண்டுபிடித்ததை பற்றி கூறியிருந்தேன் இப்போ ஒரு படி மேலே போய் கருத்தரிப்பு மைக்ரோ சிப்களை கண்டுப்பிடிச்சிருக்காங்க. இதனை கீழ் வயிறு / கைகளின் மேல் பகுதி அல்லது பின்புற பகுதிகளில் ஏதோ ஒரு இடத்தில் பொருத்தி கொண்டால் எப்ப எப்ப கருத்தரிக்க வேண்டாம்னு நினைக்கிறீங்களோ அப்பல்லாம் உடனே ஒரு பட்டனை தட்டினா போதும் - இந்த மைக்ரோசிப் levonorgestrel என்னும் சுரப்பியை ரிலீஸ் செய்யும் உங்க உடம்பில் அப்ப கருத்தரிப்பு ஏற்ப்படாது. சரி குழந்தை பெற்று கொள்ளலாம்னு நினைக்கிறவங்க அன்னைக்கு பட்டனை அழுத்தாமல் இருந்தால் குழந்தை பெற முடியும். இதை ஒரு முறை உடலில் பொருத்தி கொண்டால் 16 வருஷம் வேலை செய்யும் - இதுக்கு தேவையான பேட்டரி அதுக்குள்ளேவே இருக்கு அதனால் ஒரு பிரச்சினையும் இல்லையாம்.

Massachusetts-based startup MicroCHIPS has made a remote controlled chip implant that releases a contraceptive hormone called levonorgestrel. If they wish to concieve, the device can be turned off with a simple press of a button. While normal contraceptive devices can't last for more than 5 years, MicroCHIPS' contraceptive implant is designed to work for 16 years, nearly half the reproductive life of a woman.The device measures 20 x 20 x 7 millimetres and can be implanted under the skin of abdomen, upper arm or the buttocks. 30 micrograms of levonorgestrel (lasting 16 years) is released from the 1.5 centimetre wide reservoir. The seal of the reservoir is made of sterile platinum and titanium material. An internal battery supplies current that temporarily melts the seal and allows the small dosage of the hormone to pass into the bloodstream. The real challenge in making the device proved to be the fuse-like membrane, MicroCHIPS dosage amount can be adjusted remotely by doctors.

மூளையை பயன்படுத்துங்கள் இயந்திரங்களாக மாறாதிருங்கள்!

இன்றைய காலகட்டத்தில் நாமும் நமது அடுத்தடுத்த சந்ததியூம் எமது இனத்தின் ஞானத்தையூம் அறிவையூம் மறந்து அவற்றைத் தொலைத்து வேறொரு பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கிறௌம். தமிழர்களான நமக்கு பல வரலாற்றுப் பொக்கிசங்களை உருவாக்கி அவற்றை எம்மத்தியில் கொண்டிருந்தோம். அவற்றை நாம் நம் கை நழுவ விட்டு விட்டு பெற்றுக் கொண்டவர்களிடமிருந்து நாம் யாசித்துக் கொண்டிருக்கிறௌம் என்றால் சிந்திப்போம். தமிழர்களின் சிறப்புக்களும் அவர்களின் திறன்மிகு சிந்தனைகளும் அறிந்திருக்கின்றௌம். இவற்றில் எம்மிடமிருந்து அற்றுப்போனவைகளையூம் எமது அடுத்த சந்ததியினருக்கு எம்மால் கொடுக்கப்பட முடியாததுமான எம் முன்னோர்களான தமிழர்களின் சொத்துக்களைப் பற்றி சற்று சிந்திப்போம்.

உதாரணமாக இன்று எம்மால் கடிகாரம்(Clock) இல்லாமல் நேரத்தைக் கூறமுடியூமா? நாட்காட்டி(Calendar) இல்லாமல் இன்றைய நாளை அறிவீர்களா? இவை அன்றாடம் நித்திரை விட்டெழும்பும் போது நாம் பயன்படுத்தும் முக்கியமான விடயங்களாகும். எம் முன்னோர்கள் கடிகாரமும் நாட்காட்டியூமில்லாமல் தினசரியை சரிவரக் கழித்தார்கள். அவர்கள் தான் கடிகாரத்தையூம் நாட்காட்டியையூம் கண்டுபிடித்தார்கள். உங்களுக்குள் எழும் கேள்வி எனக்குப் புரிகின்றுத அதாவது எம் முன்னோர்கள் அடுத்த சந்ததியின் நலன் கருதி அவர்களின் செயற்பாடுகளை இலகுவாக்க தமது அறிவைப் பயன்படுத்திக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள் அது நல்லது தானே என்கிறீர்கள். அது சரி தான். இருப்பினும் இன்று எம்மிடையே எத்தனை பேர் கடிகாரமும் நாட்காட்டியூமில்லாமல் நேரத்தையூம் திகதியையூம் அறியூம் திறன் பெற்றிருக்கிறீர்கள் என்று சிந்தியூங்கள். எம் முன்னோர்கள் அவற்றை இலகுவாக்கவே கண்டுபிடித்தார்கள். அதற்காக கண்டறியப்பட்ட அடிப்படை அறிவையே இளக்குமளவிற்கு நாம் சிந்திக்க மறந்துவிட்டோம். 

தமிழர் கலாச்சாரத்தை எடுத்துக் கொண்டால்இ அதில் வாழ்க்கைக்குத் தேவையானவையெல்லாம் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட நடைமுறைகளின் தொகுப்பாகும். இதில் விஞ்ஞானம் உள்ளது. மெஞ்ஞானமும் உள்ளது. இன்றைய விஞ்ஞான ஆராய்ச்சியாளர்களால் தமிழர் கலாச்சாரத்தின் உள்ளார்ந்த கொள்கைகளை இன்னும் முற்று முழுதான ஆராய்ச்சி முடிவூகளை வெளியிட முடியவில்லை என்பதம் உண்மையே. தமிழர் கலாச்சாரம் மனிதனுக்கு அப்பாற்பட்ட சக்தியொன்றுடன் (Supreme Power) தொடர்புபடுத்தப்பட்டதுடன் சமயத்துடன் பின்னிப்பிணைந்துள்ளதாகக் காணப்படுகிறது அந்தவகையில் ஆன்மீக நடைமுறைகள் வழிபாட்டுமுறைகள் எல்லாம் மனித ஸ்திரநிலையைப் பேணுவதிலும் மனித ஆயூள் விருத்தியையூம் மையமாகக் கொண்டதாகவையாகும். இன்றைய விஞ்ஞான ஆராய்ச்சியின் முடிவூகளில் மனித மூளையின் முற்பக்கச்சோணையில்(Frontal lobe of the human Brain) “காயத்ரி மந்திரம்” 108 முறை சொல்வதால் ஏற்படும் மாற்றங்கள் பற்றி EEG வரைபடங்களுடன் விளக்கமளித்துள்ளனர். இந்த மூளையின் முற்பக்கச்சோணையே மனிதனின் புத்திக்கூர்மைக்கும் ஆளுமை விருத்திக்கும் பொறுப்பான பகுதியாகவிருக்கிறது என்பது அனைவருமறிந்ததே.

மேலும் தியானம் (Meditation)  யோகாசனம்(Yoga)  தமிழர் மருத்துவம் (Tamil Medicine – Siddha Medicine) 

 நடனம் (Dance – Bratham) சோதிடம்(Astrology) வர்மம் (Thanuology) போன்றவை உள்ளடக்கப்பட்ட 64 - கலைகளும் எம் முன்னோர்களின் தோற்றுவாய்களாகும். இவற்றின் உள்ளார்ந்த நோக்கங்களை அறிந்த முன்னோர்கள் அவற்றை திறம்பட தொகுத்துத் தந்துள்ளனர். இன்று நாம் இவற்றின் உள்ளார்ந்த நோக்கங்களைப் புரிந்து கொண்டு பின்பற்ற வேண்டும். இவற்றை தற்போது மேற்கத்தேயர்கள் அவற்றின் உள்ளார்ந்த நோக்கங்களை உணர்ந்தவர்களாக பின்பற்றுகிறார்கள் என்பது கண் கூடான உண்மையே. இவற்றில் தியானம்(Meditation) - மனப்பிறழ்வைத்தடுக்கும்(Anti-Stress) உள ஆரோக்கியம்

யோகாசனம் (Yoga) – உடல் உள ஆரோக்கியம் தரும்இ தமிழர் மருத்துவம் (Tamil Medicine – Siddha Medicine) – நேயற்ற நீண்டநாள் ஆரோக்கியத்தினை அளிக்கும் நடனம் (Dance – Bratham)- மூளை விருத்தியூம் (Brain development) மனஉளைச்சலைத் தவிர்க்கும் சோதிடம் (Astrology) – மன நிம்மதியளிக்கும் (Mentally Satisfaction)  வர்மம் (Thanuology) – தற்காப்பும்(Self-Defense)  மனக்கட்டப்பாடும் ; (Self-Control)தரும். 

இவ்வாறு சுருக்கமாகக் குறிப்பிட முடியூம்.

தமிழர் பண்பாட்டின் ஒருமுக்கிய பகுதியான நடனத்தை எடுத்துக் கொண்டால் பரதநாட்டியம் மூலம் மூளையின் இரு பெருஞ்சோணைகளும் (Right & Left Lobes of the Brain) விருத்தியடைகின்றன. இதை சிறுவயதிலிருந்தே பயின்றுவந்தால் அவர்களின் திறன்கள் மற்றவர்களை விட வேறுபட்டதாகவிருக்கும் என்பது ஆய்வூகளின் முடிவாகும்.

நடனக்கலைஞர்களின் நடனத்தின் நிருத்தத்தில் - தாளத்திற்கேற்ப பாதங்களும் நிருத்தியத்தில் - கைகள் செல்லுமிடத்தில் கண்களும் கண்கள் செல்லுமிடத்தில் மனமும்  சென்று உடலும் மனமும் ஒருங்கிணைந்து ஆடப்படவதால் இதன் மூலம் மூளையூம் விருத்தியடையூம் அது மட்டுமல்லாது மனஉளைச்சலையூம் தேவையில்லாத கவனச்சிதறல்களையூம் நீக்கும் என்பது உண்மையே.

மனிதனும் இப்பரந்து விரிந்த பிரபஞ்சத்தின் ஒரு சிறு துரும்பே. எனவே பிரபஞ்சத்தில் ஏற்படும் எந்த மாறுதல்களும் இந்த சிறு துரும்பான மனிதனிலும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும். என்பதை அன்றேஎம் முன்னோர்கள் அறிந்து சோதிடம் என்ற பெயரில் ஆராய்ந்து தந்துள்ளார்கள். NASA விண்வெளி ஆய்வூமையம் கூட கிரகங்களின் அசைவூகளின் ஆய்வின் முடிவில் பண்டைய சோதிடத்திலுள்ள தரவூகளை உறுதிப்படுத்தியூள்ளதாகவூம் தமது விண்வெளிப் பயணங்களில் பயணத்திற்கான ஆரம்ப நேரங்களை சோதிட நூல்களினூடாகக் கணித்தே புறப்படுவதாக இந்திய சஞ்சிகையொன்றில் படித்தேன். அந்தளவிற்கு எம் முன்னோர்கள் வல்லவர்களாக இருந்திருக்கிறார்கள். 

தமிழர்களின் அணுக்கொள்கை பஞ்சபூதக்கொள்கை உடல் தத்துவங்கள் எல்லாமே தான் இன்றைய பல கண்டுபிடிப்புக்களுக்கு வழிகோலியூள்ளது. எனவே இவற்றை புதிய சந்ததியினருக்குக் கற்றுக் கொடுக்கவோ அல்லது அவற்றின் மீதான ஆர்வத்தைத் தூண்டிவிடுவதும் எமது கடமையாகும். இதையூணர்ந்து இன்றைய தொழில்நுட்பதினுடான பல அறிவியல் மாற்றங்களை புதிய தலைமுறைகளை வழிநடத்திச் செல்லுவோம்!!!!!

Dr. செ. போல்ரன் றஜீவ் 

திட்டமிடல் பிரிவூ 

மாகாண சுதேசமருத்துவத் திணைக்களம் 

கிழக்கு மாகாணம்.

Earthquake Damper

பட்டுகோட்டையை என்றும் நினைவூட்டும் பாடல் ...ஆரம்பமாவது பெண்ணுக்குள்ளே Aarambam Aavadhu Pennukkullae - Thangap Padhumai (1959)

( நீங்கள் கொலைகாரனா கொற்றவனை கொன்றீர்களா?
கூறுங்கள் அத்தான் கூறுங்கள்..)

வீடற்ற பத்தினியின் இன்பத்தை கொன்றவன் நான்
அவள் இதயத்தில் கொந்தளித்த எண்ணத்தை கொன்றவன் நான்
வாழ தகுந்தவளை வாழாமல் வைத்து விட்டு
பாழும் பரத்தையினால் பண்பு தனை கொன்றவன் நான்
அந்த கொலைகளுக்கே ஆளாகி இருந்துவிட்டேன்
இனி எந்த கொலை செய்தாலும் என்னடி என் ஞானபெண்ணே….
என்னடி என் ஞானபெண்ணே…என்னடி என் ஞானபெண்ணே

ஆரம்பமாவது பெண்ணுக்குள்ளே
அவன் ஆடி அடங்குவது மண்ணுக்குள்ளே
மனிதன் ஆரம்பமாவது பெண்ணுக்குள்ளே
அவன் ஆடி அடங்குவது மண்ணுக்குள்ளே
ஆராய்ந்து பார் மனக்கண்ணுக்குள்ளே
ஆத்திரம் கொள்ளாதே நெஞ்சிக்குள்ளே
ஆராய்ந்து பார் மனக்கண்ணுக்குள்ளே
ஆத்திரம் கொள்ளாதே நெஞ்சுக்குள்ளே
ஆரம்பமாவது… மனிதன் ஆரம்பமாவது
பெண்ணுக்குள்ளே.. அவன் ஆடி அடங்குவதும் மண்ணுக்குள்ளே

(அத்தான்…. அத்தான்…. உங்கள் மீது கொடும்பழி வந்திருக்கிறதே அத்தான்.
என் மீது உண்மையான அன்பிருந்தால் அஞ்சாமல் உண்மையை சொல்லுங்கள்
ம்ம்.. யாருக்கும் அஞ்சாமல் சொல்லுங்கள் அதான்..)

அன்பை கெடுத்து நல் ஆசையை கொன்றவன்
அஞ்சி நடப்பானோ ஞானப்பெண்ணே…..
அன்பை கெடுத்து நல் ஆசையை கொன்றவன்
அஞ்சி நடப்பானோ ஞானப்பெண்ணே
துன்பத்தை கட்டி சுமக்க துணிந்தவன்
சொன்னாலும் கேட்பானோ ஞானபெண்ணே
சொன்னாலும் கேட்பானோ ஞானபெண்ணே
ஆரம்பமாவது… மனிதன் ஆரம்பமாவது
பெண்ணுக்குள்ளே.. அவன் ஆடி அடங்குவதும் மண்ணுக்குள்ளே

( அத்தான் உண்மையை கூறமுடியாதபடி அவ்வளவு பெரிய தவறு
என்ன செய்து விட்டீர்கள்? )

தவறுக்கும் தவறான தவறை புரிந்து விட்டு
தனிப்பட்டு போனவன் ஞானபெண்ணே…….
தவறுக்கும் தவறான தவறாஇ புரிந்து விட்டு
தனிப்பட்டு போனவன் ஞானப்பெண்ணே..தனிப்பட்டுப்போனவன் ஞானப்பெண்ணே
பதறி பதறி நின்று கதறி புலம்பினாலும்
பயன்பட்டு வருவானோ ஞானப்பெண்ணே
பயன்பட்டு வருவானோ ஞானப்பெண்ணே
ஆரம்பமாவது… மனிதன் ஆரம்பமாவது
பெண்ணுக்குள்ளே.. அவன் ஆடி அடங்குவதும் மண்ணுக்குள்ளே
ஆராய்ந்து பார் மனக்கண்ணுக்குள்ளே
ஆத்திரம் கொள்ளாதே நெஞ்சுக்குள்ளே..

(ஆ….ஆ…. அத்தான்…அத்தான்… இது என்ன அத்தான்.. இது என்னா?
உங்கள் கண்கள் எங்கே அத்தான்… உங்கள் கண்கள் எங்கே..? )

கொடுத்தவனே எடுத்துக்கொண்டான்டீ மானே
வளர்த்தவனே வெறுத்துவிட்டாண்டீ
கண்ணை கொடுத்தவனே எடுத்துக்கொண்டான்டீ மானே
வளர்த்தவனே வெறுத்துவிட்டாண்டீ
பொருத்தமான துணை இருந்தும் பொங்கி வரும் அழகிருந்தும்
போன பக்கம் போக விட்டேன் பார்வையை
அவன் பொருத்திருந்தே புரிந்து கொண்டான் வேலையை
பொருத்தமான துணை இருந்தும் பொங்கி வரும் அழகிருந்தும்
போன பக்கம் போக விட்டேன் பார்வையை
அவன் பொருத்திருந்தே புரிந்து கொண்டான் வேலையை
கண்ணை கொடுத்தவனே எடுத்துக்கொண்டான்டீ மானே
வளர்த்தவனே வெறுத்துவிட்டாண்டீ

( கருணையே வடிவமான தெய்வம உங்கள் கண்களை பறித்தது? )

எதிரில் வந்து கெடுக்கவில்லை
இதயம் இடம் கொடுக்கவில்லை
எதிரில் வந்து கெடுக்கவில்லை
இதயம் இடம் கொடுக்கவில்லை
எங்கிருந்தோ ஏவி விட்டான் கிளியை
அது என் தலையில் போட்டதடி பழியை
கண்ணை கொடுத்தவனே எடுத்துக்கொண்டான்டீ மானே
வளர்த்தவனே வெறுத்துவிட்டாண்டீ

( நீதி நிலை பெற என் நெற்றியில் குங்குமம் திகழ
உண்மையை கூறுங்கள்… உங்கள் மனைவி கேட்கிறாள்..
என் மஞ்சளும் குங்குமமும் கேட்கிறதத்தான்… )

சிங்காரம் கெட்டு சிறைபட்ட பாவிக்கு
சம்சாரம் ஏதுக்கடி தங்கம்.. சம்சாரம் ஏதுக்கடி..
சிங்காரம் கெட்டு சிறைப்பட்ட பாவிக்கு
சம்சாரம் ஏதுக்கடி தங்கம் சம்சாரம் ஏதுக்கடி
சிங்காரம் கெட்டு சிறைப்பட்ட பாவிக்கு
சம்சாரம் ஏதுக்கடி தங்கம் சம்சாரம் ஏதுக்கடி
மனைவியை குழந்தையை மறந்து திரிந்தவனை
வாழ்த்துவதாகாதடி………
மனைவியை குழந்தையை மறந்து திரிந்தவனை
வாழ்த்துவதாகாதடி தங்கம் … மன்னிக்க கோடாதடி..
சிங்காரம் கெட்டு சிறைப்பட்ட பாவிக்கு
சம்சாரம் ஏதுக்கடி தங்கம் சம்சாரம் ஏதுக்கடி

How to Shine in a Group Interview

These days hiring managers aren't always keen to conducting one to one interviews. They look for more and more ways to challenge candidates and ensure they are hiring the right person. One method which has become more common over the years is group interviews, which for certain types of roles is extremely useful to gauge people’s communication abilities. It is also regarded as being less time consuming than interviewing each person individually – you pick the best people from your group interview and then interview them individually.

For candidates however, a group interview can be off putting, particularly if you are not 100% comfortable in this sort of environment.

Show your people skills

Make an effort to get on with everybody even if they are what you would deem ‘competition’. Employers want to know that you have the ability to build a rapport with all sorts of people; after all you will most likely be working in a team and also be dealing with a variety of clients and customers. Bear in mind that sometimes, the process can begin before the actual group session starts. When you are waiting in reception with the other candidates, the chances are that whoever is front of house will be interested in seeing which candidates try and make conversation. They will then pass their observations on to the hiring manager. It’s amazing how many candidates forget that making a good impression isn’t just about dressing smartly and impressing in an interview – every interaction you have from the moment you set foot in the building counts. To this end, you may also want to follow up with an email after the interview to thank them.

Have confidence

Remember that you have been invited to interview because you have already impressed the company; whether it’s through your application or perhaps a telephone interview. Therefore don’t display any doubts over your ability. Be confident when speaking and don’t appear unsure of yourself. However, all of this comes with a caveat –the best people in any industry believe in themselves but there is a fine line between confidence and arrogance. Make sure you don’t cross that line.

Zero aggression

This follows on from the last point. There is a tendency for these types of interviews to become an ego clash. Everybody wants to show they are the best candidate and this can lead to them trying to force themselves into a ‘leader’ position and almost shout their way through the interview. Let me tell you, this rarely works. I've spoken many times about not needing a hyper aggressive attitude to succeed. It’s important you strike the right balance between showcasing your abilities while still respecting everybody. I wouldn’t want to hire someone that shows a lack of respect to others – so while it is important you voice your opinions, don’t speak over others and don’t dismiss their opinions.

Keep the company in mind

Group interviews are generally designed to assess a candidate’s personality and communication skills, and some companies give tasks which are completely unrelated to them, such as a desert island challenge. When there are questions or tasks which require you to think about the company itself, ensure your research stands out. Whenever I conduct group interviews I am less concerned about things like desert island challenges and more interested in how much the candidates know about Hamilton Bradshaw. Just like you would in a normal interview, relate your answers to the needs of the particular company. This shows that you have done your research, and amidst all the pressures of the interview, are still able to recall your research.

Composure is king

When you are competing with other candidates, some of whom may be extremely talkative, it can be tempting to go over the top in a desperate bid to make an impression when it is your turn. This is the wrong approach to take. It is far better to take a moment and consider what you are going to say. A few sentences of real substance are better than two minutes of waffle. Remember the more people there are in the room, the less time there will be for you to speak - therefore when you get your opportunities, every word is of value.

There's more to archaeo-astronomy than Stonehenge

"There's more to archaeo-astronomy than Stonehenge," says Dr Daniel Brown of Nottingham Trent University, who will present updates on his work on the 4000-year-old astronomically aligned standing stone at Gardom's Edge in the UK's Peak District. "Modern archaeo-astronomy encompasses many other research areas such as anthropology, ethno-astronomy and even educational research. It has stepped away from its speculative beginnings and placed itself solidly onto the foundation of statistical methods. However, this pure scientific approach has its own challenges that need to be overcome by embracing humanistic influences and putting the research into context with local cultures and landscape."

Megalithic cluster of Carregal do Sal: a) Dolmen da Orca, a typical dolmenic structure in western Iberia; b) view of the passage and entrance while standing within the dolmens' chamber: the 'window of visibility'; c) Orca de Santo Tisco, a dolmen with a much smaller passage or corridor. Credit: F. Silva

Read more at: http://phys.org/news/

Ten Masterpieces of World Cinema

If you are serious about your love for cinema, you have got to know your essentials so it would be nice to compile a list of ten undisputed masterpieces from ten different nations. If you are a real cinema aficionado, you might have already seen all of these but maybe there are few that are still on your list of shame (i.e. classics you have missed). If you are a new lover of the art of film and haven’t seen all that much yet, these ten films are a great starting point.
It is of course impossible to be even remotely comprehensive when compiling such a list as many of these nations have produced a plethora of classic films and there are nations, which haven’t even been mentioned because we chose to stick to only ten. But for what it’s worth, you simply cannot go wrong with any of these ten movies and anybody with a serious passion for cinema would be advised to see all of them. At some point. Note: movies on this list are ranked in no particular order.

1. Germany – M (Fritz Lang – 1931)

Fritz Lang’s first feature with sound, which he wrote with his wife Thea von Harbou, is an early example of a technically accomplished sound film and became a worldwide hit. The film was one of Lang’s last films in Germany before he departed to the United States in 1933 after having been offered to direct Nazi propaganda films by Josef Goebbles, who was unaware of his Jewish heritage.
The movie tells the story of a mentally ill child murderer, played by Peter Lorre in a magnificent breakthrough performance, who in 1930s Berlin is eluding police as they round up every criminal in the city they can find. This causes the Berlin underworld considerable grief and they decide to form their own hunting parties and when the killer is discovered, a young man manages to mark Lorre with a white chalk letter “M” (for Murderer) on the back of his coat. When Lorre is eventually caught, he is taken to a kangaroo court, where the Berlin underworld puts him on trial whilst the police is closing in.

Shot in expressive black and white, which manages to create a sinister nightly world with deep dark shadows in combination with remarkably fluid camera movement, the film also features fantastic use of sound; the killer is characterised by the tune he whistles and the murder of a child is not shown directly but suggested by a mother’s desperate cries and images of the child’s ball and balloon left abandoned. The film also has an almost documentary-type feel as it meticulously details the police’s procedures (using the then new techniques of fingerprinting and handwriting analysis). Also, there is an absence of non-diegetic music and some parts were actually played by real-life criminals for authenticity.
M is an undisputed masterpiece and Lorre’s monologue towards the end of the movie, as he pleads for his life in front of the kangaroo court, is simply one of the best monologues ever put on film. As well as being a film that bridges the silent era to the sound era of film, M’s German expressionism verges towards elements of Film Noir (Fritz Lang would go on to make a few Film Noir classics in the U.S. later on). M is a towering achievement and a must-see for any serious film buff.

2. Italy – The Bicycle Thieves (Vittorio De Sica – 1948)

Arguably the best Italian neorealist film ever made and certainly one in the upper echelon of world cinema, The Bicycle Thieves is a classic in the truest sense of the word. Italian neorealism was a post WWII film movement, which used location shooting, non-professional actors and dealt with the hard economic conditions of the working class during this time.
A poor family man, at the end of his tether, finally finds a job putting up posters in the days immediately after the end of World War II. The job, however, requires a bicycle and as the family have nothing of value left, they decide to pawn their bed sheets in order to be able to buy a bicycle. On the first day of the job, the bicycle is stolen which starts a frantic search by the father and his young son through the streets of Rome, attempting to find their sole means of survival.

The film works on many levels: as a document of its era, as a sentimental drama, as clear social commentary and as a prime example of the neorealist movement; which was born out of necessity in post-WWII in Italy as there were simply no means to make movies. Filmmakers were forced to tell simple stories dealing with the after-effects of the war on ordinary poor people, whilst shooting on location and with non-professional actors. This movie received the Oscar for Best Foreign Film seven years before they officially came up with that category; it’s that good!

3. India – The Music Room (Satyajit Ray – 1958)

Satyajit Ray, India’s most celebrated director, was at the height of his game in the late fifties. After he made the first two entries in his renowned Apu Trilogy, he managed to find the time to direct The Music Room before finishing his trilogy in 1959. The Music Room was a failure upon its initial release but it has since taken its place amongst Ray’s greatest works. Whilst the Apu Trilogy might be his best known and most critically praised work, I decided to select The Music Room for this list as it is a stand-alone film and is just as good as any of the films in the Apu Trilogy.
It tells the story of Huzur Biswambhar Roy (Chhabi Biswas), a middle-aged aristocrat in India. Huzur’s fortunes are waning but he holds on to his pride and tries to maintain his social status and heritage by throwing lavish music parties in his mansion’s music room, even though he cannot afford them. His wife tries to keep him from spending their last resources but Huzur doesn’t listen and spends huge amounts of money on a party for their son who is coming of age. Then tragedy strikes and Huzur goes into deep depression until a shrill social-climber tries to outdo him and he decides to give one last grand party in his music room.

The film initially received poor reviews in India but when it was released in the West, it was met with critical acclaim and financial success. The first film to extensively use Indian classical music and dancing, the film features a number of truly memorable performances by some of India’s top musicians at the time. A stunning drama with a marvellous performance by Chhabi Biswas, who manages to make an extremely arrogant and foolhardy man remain sympathetic throughout the entire film, and an analogy for a class which was disappearing from India, The Music Room is certified classic cinema and just as stunning as Ray’s celebrated Apu Trilogy.

4. France – La Grande Illusion (Jean Renoir – 1937)

One of the best war movies (or like all great war movies, an anti-war movie) ever made, La Grande Illusion is a humanistic masterpiece of poetic realism.
The story deals with two French men, one an aristocrat called de Boeldieu (Pierre Fresnay), the other a working class man called Maréchal (Jean Gabin), whose plane is shot down by German aristocratic aviator von Rauffenstein (Erich von Stroheim) during World War I. They survive and are invited for lunch by von Rauffenstein, who discovers he shares mutual acquaintances with the French aristocrat; a clear sign that these men might have more in common than they differ from each other. Both men are then transported to a POW camp where amongst others, they meet a French Jew called Rosenthal who generously shares his food rations with others. They make various plans to escape but just before they finish an escape tunnel, everybody is transported to another camp.
The men are moved to a few different camps and finally end up at Wintersborn; a mountain fortress prison commanded by Von Rauffenstein. During the time of incarceration, the two aristocrats from different nations almost become friends until Boeldieu acts as a distraction in order to let his friends escape, and von Rauffenstein is forced to shoot him. He regrets this greatly and as he nurses de Boeldieu during his last hours, the men mourn the disappearance of their class, which the war will bring about. Meanwhile, Maréchal and Rosenthal travel across Germany trying to reach safety until they finally reach Switzerland.

The title of the film was taken from the book The Great Illusion by economist Norman Angell, who argued that war was futile because of the common economic interests of all European nations. The film examines the absurdity of war, the decline of aristocracy across Europe and the bond of humanity which we all share. It has been said that Renoir specifically created the character of the Jewish Rosenthal as a symbol of humanity across class lines and to also counter the rise of anti-Semitism in Hitler’s Germany.
La Grande Illusion received a “Best Artistic Ensemble” prize at the 1937 Venice Film Festival despite being banned in Italy and Germany. However, the greatest acknowledgement of its potent message was that Joseph Goebbels declared the movie: “Cinematic Public Enemy No. 1″ and ordered all prints to be destroyed. One of the greatest films ever made and an absolute must-see for all lovers of cinema.

5. Japan – Tokyo Story (Yasujirô Ozu – 1953)

Tokyo Story is often seen as the crowning achievement of Japanese director Yasujirô Ozu’s oeuvre, a body of work which is littered with masterpieces anyway.
The story is deceptively simple: an elderly couple travels from their village to Tokyo to visit their children who live and work in the capital. Once there, it becomes obvious that their eldest son and daughter don’t have time for them as they are too busy with their respective jobs. The only person who actually takes time out for them is their widowed daughter-in-law, who treats them kindly and shows them the sights of the big city. Their older children arrange a visit to the Atami Hot Springs for their parents but they feel like they are just being kept out of the way and soon return to Tokyo disappointed. They decide to go back to their village but during the trip back the elderly mother gets gravely ill and it might be too late for their children to make amends.

A story about modern urbanization and changing values in Japan after the war, Tokyo Story is a truly beautiful film in which the director, in his trademark style, focuses on the little details, often keeping the camera running after the actors have already left the frame. This quiet and silent approach, in combination with the static low-angle framing and the languid pace of the movie, have an almost meditative effect and the film gracefully depicts the relentless passing of time and man’s inevitable fate.
A true masterpiece of cinema, Tokyo Story often rightfully shows up in polls as one of the best films ever made. A film everybody should see at least once in their lives.

6. Russia – The Cranes Are Flying (Mikhail Kalatozov – 1957)

The Cranes Are Flying firmly re-established Soviet cinema in the West with its heartfelt depiction of the horrible effects of the Second World War on Russia and its citizens. The movie starred Tatiana Samoilova, who was propelled to stardom by the film and received various offers to continue her career in the West, but who never did so probably due to the political situation at the time.
The film revolves around Veronika, who is in love with Boris, at the onset of the war. As Russia enters the conflict, Boris enlists and leaves Veronika behind. He is killed whilst trying to save one of his fellow soldiers but is listed as “missing in action” and hence, his family and Veronika ponder his fate throughout the war. When Veronika’s parents are killed during a bombing, Boris’ father invites her to stay with his family, which consists of his wife, daughter and Boris’ cousin, Mark. Mark always had an eye on Veronika but she rejects him as she is waiting for Boris to return.
During another bombing however, Mark rapes her and she is shamed into marrying him even though the rest of the family disapproves of this. The family then needs to relocate further East and eventually learns that Boris has died in action. Ultimately Boris’ father discovers that Mark has lied about his reasons for not going to war and that he took advantage of Veronika, thereby shaming the whole family.

Stunningly shot in stark black and white and with signature virtuoso camerawork from director Mikhail Kalatozov and his regular cinematographer Sergey Urusevsky, The Cranes Are Flying was met with much critical acclaim in the West and won the 1958 Palme D’Or at Cannes (the only Russian film to do so). Tatiana Samoilova, whose startling beauty and formidable performance made her a crowd favourite and instant critical darling, also won an honorary prize at the festival. A dark drama about love, betrayal, war and its far-reaching effects, The Cranes Are Flying is an absolute highlight of post-World War II Russian cinema.

7. Spain – Viridiana (Luis Buñuel – 1961)

Luis Buñuel started his career with two surrealist masterpieces in the early thirties in France and challenged bourgeois morals and religion from the very start. After a brief period of filmmaking in his native Spain, he had to leave after Franco came into power and spent a few years in the United States before moving on to Mexico, where he continued making films again from 1947 onward. In 1961 he was invited back to Spain to direct his first feature in almost 25 years, which was to become Viridiana.
The film tells the story of a young novice, Viridiana (Sylvia Pinal), who, just before taking her vows to become a nun, is pressured by her Mother Superior into visiting her uncle Don Jaime (Fernando Rey), who has always provided for her. Upon arriving at his house, Don Jaime is struck by Viridiana’s resemblance to his deceased wife. The night before she is about to leave, Don Jaime asks her to wear his wife’s wedding dress and proceeds to drug her with the intention of raping her, although he doesn’t follow through on his plans. Nevertheless, he tells her the next morning that he took her virginity so that she cannot possibly go back to the convent.
When Viridiana is still intent on departing he admits he lied to her, leaving her unsure as to what actually happened the previous night. But when she is at the bus stop on her way back to the convent, police stop her and inform her that Don Jaime has hung himself. She then decides to go back to the house and invites a bunch of homeless beggars to come live there in order to do some good. When she leaves the house however, the beggars turn the place upside down and when she returns, some of them try to rape her. Although they don’t succeed, all these horrible experiences change Viridiana in fundamental ways and the movie ends with the suggestion that she might have lost her faith and beliefs.

After the film had already been sent to the Cannes film festival, Franco was unsuccessful in his attempts to withdraw the film. However, he did ban it in Spain where it wouldn’t be shown until 1977 because of its blatant attack on the Catholic Church and bourgeois values. The film even caught the attention of the Vatican and was deemed “blasphemous”. Despite all this, the film won the Palme D’Or at Cannes that year and is seen by many as Buñuel’s finest achievement. A wonderful sardonic attack on all that the Franco regime stood for, Viridiana still stands tall as one of Spain’s greatest cinematic achievements.

8. Sweden – The Seventh Seal (Ingmar Bergman – 1957)

The fact that most people, even those who have never seen this film, will be familiar with its imagery through the countless references and parodies by other directors, is testament to the huge influence this Swedish masterpiece has had on the world of film. It is not often that such a highbrow work with existential themes so firmly entrenches itself into popular culture.
The film tells the story of Antonius Block, a 14th century knight played by Bergman regular Max von Sydow, who is returning home to Sweden with his nihilistic squire Jöns after having spent ten years fighting in the Crusades. Disillusioned by the lengthy war he fought and the plague which is ravaging his homeland, Block has started to have serious doubts about the existence of God.
But when he is visited by Death, who has come to claim him, Block is not yet prepared to leave this life and proposes to play a game of chess with Death for his soul; a game which lasts the remainder the film. As the knight and squire continue their journey to the knight’s castle they meet some actors, led by Jof, who holds simple beliefs in God. They all continue travelling together, encountering various folk who highlight the many shortcomings of religion.

Probably the hardest entry on this list, The Seventh Seal is in no way an easy film to watch. Both its direct approach of the subject matter as well as its inherent complexity, make The Seventh Seal a challenging viewing experience. Though the film’s themes of the existence of the God and the meaninglessness of life without God are religious ones, the film never really deals with God or religion directly but more with their place within the human experience.
The Seventh Seal won the Special Jury Prize at the Cannes Film Festival and helped establish Bergman as a director of importance, especially in Europe, where the movie went on to win various awards. Over the next five years, in which he also released Wild Strawberries and The Virgin Spring, he would become the world’s best known Swedish director and auteur, which he remains until this day.

9. United Kingdom – Brief Encounter (David Lean – 1945)

A stunning romantic drama by David Lean, who is best known for his later epics like Lawrence of Arabia and Bridge on the River Kwai, and based on the play “Still Life” by his frequent collaborator at the time, Noël Coward.
The film seems way ahead of its time in its honest depiction of two married people who meet by chance at a train station and start an affair but still deeply care about their significant others and families. After Laura Jesson (Celia Johnson) catches a cinder in her eye on a railway platform, she meets Dr Alec Harvey (Trevor Howard), who removes it for her. The two are immediately attracted to each other and start meeting up at the railway station’s cafeteria every week and fall in love, only to realise that they are both bound to their family lives and that their love can never really go anywhere. A small and restrained film in comparison to Lean’s later spectacles but not any less impactful, and his first truly great film.

Brief Encounter was nominated for three Academy Awards (Best Actress, Best Director and Best Screenplay) and shared the Grand Prize at Cannes in 1946. The film often appears on critics’ lists as the best British film ever made and that might just be right. Beautiful, realistic, romantic yet truthful and heart wrenching, Brief Encounter is an absolute masterpiece.

10. United States – Citizen Kane (Orson Welles – 1941)

Often cited as the greatest American film ever made, Citizen Kane was the directorial debut of Orson Welles, who also produced, co-wrote and starred in the movie in his first major role.
Whilst he had already starred in a few shorts and was famous for his work in radio and theatre, Wells was given full creative freedom when he was signed to RKO Pictures in 1939. Given the opportunity, he completely turned filmmaking conventions on their head by telling a story in a non-chronological order by way of flashbacks and by starting the movie with the death of the main protagonist. Wells also reinvented the way films were shot by using deep focus, long takes, low-angle-shots, high-contrast black-and-white photography and inventive editing, as well as using music and sound in previously unheard ways.
The film famously starts with Kane on his deathbed uttering the word “Rosebud”, which sets in motion the story of newsreel reporter Jerry Thompson (William Alland) seeking to solve the mystery behind that last word. From here on in the film tells the life story of Charles Foster Kane (Orson Welles) through a series of interviews with friends, colleagues (most notably Joseph Cotten) and family, from his days as an abandoned child to his rise to power as a newspaperman and his ultimate fall from grace. But none of the people Thompson speaks to seem to know what Kane was referring to on his deathbed and it’s only in the last frames of the film that we as the audience are able to figure it out as Kane’s belongings are removed from his mansion or burned.

The film was loosely based on the life of newspaper tycoon William Randolph Hearst, who disliked the movie and prohibited mention of it in any of his newspapers and even offered to reimburse RKO their production costs in exchange for burning all the negatives, which the studio thankfully refused. Non-Hearst newspapers, however, recognised the value of the film and lauded it for its cutting edge qualities but the damage was done and it was a commercial failure at the time.
The film was nominated for nine Academy Awards but ended up winning only one of them for Best Original Screenplay. It wasn’t until after the war that the film was “rediscovered” by primarily French critics, which started its rise in critical stature to the masterpiece it is considered today. A truly ground-breaking work of cinema, which in a way has influenced all Western films that came after it, Citizen Kane is the most important American film ever made.
Author Bio: Emilio has been a movie buff for as long as he can remember and holds a Masters Degree in Cinema Studies from the University of Amsterdam. Critical and eclectic in taste, he has been described to “love film but hate all movies”. For daily suggestions on what to watch, check out his Just Good Movies Facebook page: https://www.facebook.com/goodmoviesuggestions

Read more at http://www.tasteofcinema.com/

Navagio Beach,Greece