Are you feeling overwhelmed and fatigued? The blame might be
placed on cortisol, the infamous "stress hormone".
Many theories and pieces of information are circulating about cortisol, such as the idea that drinking tea or eating
chocolate can lower its levels. However, the reality is more complex than that.
According to Dr. Yufang Lin, an integrative medicine practitioner, while
nutrition is crucial for managing stress and promoting a healthy mood, no single food can accomplish this goal. Instead, a comprehensive approach
that considers all aspects of one's lifestyle is necessary.
Cortisol and stress
The basics Cortisol is one of several natural hormones the body produces. Cortisol levels do go up when you’re stressed. But it doesn’t deserve its bad rap.
“Cortisol supports overall health,” Dr. Lin says. “It helps us wake up, gives us energy during the day and lowers at night to help us sleep and rest.”
The problem arises when chronic stress keeps cortisol levels high for the long haul. High cortisol levels over weeks or months can lead to inflammation and mental and physical health problems, from anxiety to weight gain to heart disease.
While some studies suggest that certain foods, including
tea, chocolate, and fish oils, may lower cortisol levels, Dr. Lin notes that
such studies are often small and inconclusive.
Consuming anchovies on pizza or eating a block of chocolate
is unlikely to balance cortisol levels. However, good nutrition can make a
difference, as cortisol interacts with neurotransmitters that play a
significant role in mood. In addition to cortisol, other compounds can also
affect neurotransmitters. To create these neurotransmitters, the body requires
all of the necessary raw materials, including vitamins, minerals, and other
nutrients, according to Dr. Lin.
She suggests following a balanced, plant-heavy diet, such as
the Mediterranean diet, to obtain these nutrients. A healthy diet, according to
Dr. Lin, is the foundation of stress management. A balanced meal plan can also ensure the body receives the necessary nutrients. Dr. Lin
recommends speaking with a doctor about taking a basic multivitamin as a form
of insurance to avoid vitamin deficiencies.
ஒருவர் மற்றவருக்கு ஒரு தண்டனையைக் கொடுக்கும் போது உளவியல் அறம் சார்ந்த ‘பொறுப்பு’ ஏற்படுகிறது. அதில் தண்டனைக் கொடுப்பவர் கொள்ளும் இன்பம் குற்றத்திற்கு நிகரானதாகக் கொள்ளப்படுகிறது. குற்றம் இழைத்தவர் ஒரு விதியை மீறிவிட்டார் அல்லது சொன்ன சொல் தவறிவிட்டார் என்பதற்காக நிகழ்த்திய வினையாக மட்டும் தண்டனை இருக்கிறதா என்பதைக் கவனிக்கவேண்டும்.
தண்டனைக் கொடுத்து அதன் மூலம் குற்றம் இழைத்தவர் படும்பாட்டைத் தனது இன்பமாக தண்டனைக் கொடுப்பவர் அனுபவிப்பது அறமாகக் கருதப்படுவதற்கான காரணம் என்ன என ஆராயவேண்டும். குற்றம் இழைத்தவரின் குற்றத்திற்கு நிகரான தண்டனைக் கொடுப்பதாக மட்டும் சமாதானப்படுத்திக் கொண்டுவிடுவதற்கான அடிப்படை உளவியல் காரணிகள் என்ன என்பதை அறியவேண்டும்.
இதில் குற்றம் இழைத்தவர் ஒரு குறிப்பிட்ட உடன்படிக்கையில் இருக்கிறார். எடுத்துக்காட்டாக ஒரு குடும்பத்தில் ஆண்-பெண் இருவரும் மீறக்கூடாத விதி இருக்கிறது. அதை யார் ஒருவர் மீறும் போதும் அடுத்தவர் உடனே தண்டனையைப் பிரயோகிக்க நினைக்கிறார். இப்படிப்பட்ட உடன்படிக்கை மீறலுக்கு உளப்பூர்வமான அறம் குறித்த சிந்தனை தண்டனை கொடுக்கும் நிலைக்கு ஒருவரைத் தள்ளுகிறது.
இரு பால் உறவு என்ற நிறுவனத்தில் இருக்கும் விதிகளில் குற்றமும் தண்டனையும் கொண்டிருக்கும் உடன்படிக்கையும் மீறலும் பெரும்பாலும் உடல் சார்ந்ததாக இருக்கிறது. இரு பால் நிறுவனமய உறவுகள் சிக்கலில்லாமல் இயங்க இந்த உடன்படிக்கை உளப்பூர்வமாக உள்வாங்கப்பட்டிருக்கிறது.
அதனால் உடல் சார்ந்த மீறல்களுக்குத் தண்டனைகள் வழங்குவது அறத்தின் பாற்பட்ட நடவடிக்கையாகக் கொள்ளப்படுகிறது. குற்றத்தை வழங்கியவர் அதற்கான இன்பத்தை அனுபவிக்கும் அறத்தைக் கைக்கொள்கிறார். குற்றம் இழைத்தவர் உடன்படிக்கை மீறலுக்கான குற்ற உணர்வைக் கொள்கிறார். ஆன்ம சுத்தி என்பதுதான் அதன் அடிப்படை அம்சம்.
இந்த இடத்தில் ‘நான்’ என்ற சுயம் ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் எத்தகைய ஆன்ம சுத்தியுடன் இருக்கவேண்டும் என்ற உடன்படிக்கையை இரு பால் உறவின் நிறுவனம் ஏற்படுத்தியுள்ளது என்பதைக் கவனிக்கவேண்டும். அது கடமை உணர்வாக மறுபெயரிடப்பட்டிருக்கிறது. கடமையை மீறுபவர்கள் சுயத்தின் மதிப்பை இழந்தவர்களாகிறார்கள். அவர்கள் மீது தண்டனை பிரயோகம் செய்வது அறமாகிறது. எனவே உடன்படிக்கையைக் கைக்கொள்ளாமல் அறத்தை மீறுபவர்களைத் தண்டிப்பதுதான் எல்லோருடைய சுயத்திலும் உள்வாங்கப்பட்ட திறமாக உள்ளது.
ஜுடித் பட்லர் தன் கோட்பாடுகள் குறித்து…
என் கோட்பாடுகள் அரசியல் புனைவு வகைமையைச் சார்ந்தவை அல்ல. உடல் சார்ந்த வாழ்வு குறித்தப் புரிதல்களை, சாத்தியங்களை மேம்படுத்த உருவாக்கப்பட்டவைதான் என் கோட்பாடுகள். பெண்ணியத்தில் தத்துவரீதியாகவும் உள்ளடக்க ரீதியாகவும் உடல் குறித்துச் சொல்லவேண்டிய அம்சங்கள் பெரும் சிக்கலில் உள்ளதாக நான் கருதியதால் இத்தகைய சிந்தனையை அடைந்தேன்.
சில உடல்கள் தவிர்க்கப்பட வேண்டியவையாகவும் சில உடல்களுக்கான அங்கீகாரம் தரப்படக்கூடாது எனவும் பாரபட்சம் காட்டப்பட்டதால் உடல்களின் அடிப்படை குறித்து ஆராயத் தலைப்பட்டேன். என் கோட்பாடுகள் எல்லாம் அவற்றுக்கான மருந்தோ, உத்தியோ, கற்பனையோ அல்ல. என் சிந்தனை வழியில் உடல்களைச் சமமாகப் பாவித்தலுக்கான தீர்வு குறித்த ஆலோசனை மட்டுமே நான் வழங்கியிருக்கிறேன்.
அதன் மூலம் உடல் மீதான அதிகாரத்தைக் குறித்த விழிப்புணர்வு ஏற்படும் என்று நம்புகிறேன்.
நாம் யார் என்ற கேள்வியின் பதிலாகத்தான் நாம் கட்டமைக்கப்படுகிறோம். பண்பாடு, சமூகம், இன்னபிற அம்சங்கள் உருவாக்கி வைத்திருப்பதை எதிரொலிப்பதாக ஏன் உடல்கள் மாறிப் போயின என்பதிலிருந்து இதற்கான விடையைத் தேடலாம்.
ஏனெனில் மொழிக்குள் பண்பாட்டுக்குள் சமூகத்திற்குள் செயல்படும் அதிகாரத்தின் விளைவாக நம் சிந்தனை வெளிப்படுகிறது.
இதில் வரையறுத்தல், அடையாளப்படுத்துதல், இனங்காட்டுதல்தான் நம்மைப் பற்றிய நம் தன்னிலை பற்றிய மற்றமையாக உள்ளது. அதனைப் புரிந்துகொள்வதற்கான அம்சங்களை நோக்கிப் போவதன் மூலம் உடல்களின் சிக்கல்களைத் தெளிவாக்கிக் கொள்ளலாம். அதனால் பாலினச் சிக்கலைத் தவிர்க்கலாம்.
Often, the decision to commit suicide is influenced by
several factors that overlap and reinforce each other. Often, it is also
impossible to establish for what reason a person took his/her life. Risk
factors for suicidal behaviour can be divided into clinical, social and
psychological factors.
Suicide: Clinical Factors
Do suicides have a mental illness? Many people ask this
question, which is often true, but not always. According to Polish police
statistics, the two most common causes of suicide are family disagreements and
mental illness.
Depression
The mental illness that affects the risk of suicide the most
is depression. It is estimated that two-thirds of suicides suffer from
depression, and about 15% of people with depression decide to end their lives.
Patients who also have insomnia are at greater risk.
Contrary to appearances, the most severe depression does not
mean the most significant risk of taking your life. You need some determination
and energy to kill yourself. Patients with intense depression, having no
strength for anything, also do not have the power to commit suicide. Therefore,
a more significant risk may be when a person is beginning to recover from
depression theoretically. People who have recently been diagnosed with
depression are also at greater risk. People who struggle with this disease for longer
learn to live with it and less often decide to end their lives.
Schizophrenia
The risk of committing suicide is exceptionally high in
patients who suffer from persistent auditory hallucinations. Sometimes such
persons still hear “voices” telling them to kill themselves and eventually
succumb to these commands. However, even if the “voices” do not command
suicide, they can be challenging to deal with, and sometimes suicide seems to the
patient the only escape.
As with depression, those recently diagnosed with the
disease are at greater risk than those with schizophrenia for many years.
Moreover, schizophrenia is often accompanied by depression, which may be an
additional risk factor.
Addiction
At least one-third of suicides abuse psychoactive
substances. The most common addiction is alcoholism, and suicides are often
committed under the influence of this substance. The relationship between
alcoholism and the risk of suicide is not straightforward. Alcohol can
indirectly affect the risk of suicide by causing family conflict and loss of
support from loved ones. Still, the cognitive and physiological changes caused
by long-term alcohol abuse may also play a role. Alcoholics who commit suicide
often lose an essential person shortly before their death or have experienced
an interpersonal conflict or other personal crisis.
Personality disorders
Personality disorders approximately seven times increase the
risk of taking one’s own life. People with borderline personality disorder,
characterized by, e.g. impulsiveness, frequent feeling of emptiness, fear of
abandonment, and extreme and ambivalent emotions, are at particular risk.
Suicide: Social Factors
Human, as social being, needs support and close
relationships. This is especially true when he experiences difficulties in
life. People who have whom to turn to in stressful and difficult situations and
know that they are not alone with their problems cope better and are less
likely to say that the only way out is death.
As I mentioned above, crises in social relations, such as
family conflicts, are among the most common causes of suicide. The loss of a
loved one may also lead to such an act. The more a man depended on the person
he/she lost and the less support other people provided him/her, the greater the
risk of suicide.
Suicide: Psychological Factors
Edwin Shneidman distinguished ten commonalities in suicides:
Seek a solution – Suicides often find themselves in
situations they cannot solve. The only option seems to be suicide. Therefore,
shortly before taking his life, a suicide often feels calm and improves his
mood. After all, he no longer has to worry about how to get out of his problems;
he has found a solution …
Cessation of consciousness – A person who commits suicide
escapes from problems and mental pain, guilt, or other challenging emotions.
Intolerable psychological pain – According to Shneidman,
intolerable psychological pain is the pain of feeling pain. It’s an
overwhelming emotion for which there is no cure, and sometimes suicide seems
like the only cure that can relieve suffering.
Frustrated psychological needs – One of the causes of
suicide is unmet needs, such as love, understanding, and achievement. An unmet
need for achievement can be especially true of perfectionists. This trait is
often associated with suicidal ideation because perfectionists find living up
to their own expectations challenging.
Some individuals may feel ashamed of their inability to ask
for help, leading them to expect their partner to anticipate their needs and
then blame them when they don't. This behaviour can be attributed to the desire
to avoid feeling inadequate and shameful, whether due to an inability to
request assistance or even needing it. Redirected shame can often cause anger
and fear, making it difficult for individuals to ask for help.
Many clients struggle with asking for help and may feel
entitled to it. However, this entitlement can distract them from acknowledging
their limitations and lead them to expect others to meet their needs. Female
clients may become frustrated with their spouses for not understanding their
needs, as they may have experienced their fathers doing so. Asking for help can
feel daunting and risky, leading individuals to fear rejection. Seeing their
partner as a threat, they may transfer their shame onto them, playing a game of
emotional hot potato.
On the other hand, many male clients may feel that needing
help is a sign of weakness, and they may associate shame with accepting help.
They may feel that admitting a need for help is admitting defeat, and it can be
challenging for them to acknowledge their limitations. Their masculinity may be
tied to being independent and solving their problems independently.
Many people fear needing others and try to control and
manipulate situations to meet their needs. They may seek treatment to improve
themselves rather than become more comfortable with vulnerability. Self-love is
cultivated through acceptance, and therapy can help replace judgment and shame
with empathy and feedback.
It's important to acknowledge and accept our flaws and
limitations and to seek help when needed. It's essential to have a community of
people who love and accept us for who we are, our flaws and all. We don't have
to be perfect; not everyone will tolerate our imperfections, but some will, and
that's what matters. Believing that we are unlovable due to our weaknesses is a
flawed belief that can lead to isolation and despair.
The rapidly evolving and expanding use of artificial intelligence (AI) technology is outpacing regulatory and policy efforts to guide its ethical use.
In a Policy Forum, Cason Schmit and colleagues propose a new approach to AI regulation, which involves leveraging two existing legal tools used to manage intellectual property (IP) rights – copyleft licensing and patent trolling.
They call their approach CAITE (Copyleft AI with Trusted Enforcement). The swift development and widespread adoption of AI technology have consistently outpaced regulatory oversight, which has largely resulted in insufficient policy.
However, given AI’s potential impact on nearly every aspect of daily life, regulation ensuring its appropriate and ethical use is sorely needed. To address this need, Schmit et al. propose adapting legal frameworks and mechanisms borrowed from IP law to produce a new and nuanced system of enforcement of ethics in AI applications and training datasets.
By combining “copyleft licensing,” which is traditionally used to enable widespread sharing of created content, and the “patent troll” model, which is often criticized for stifling technological development, Schmit et al. develop the CAITE governance model for ethical AI. Under the CAITE model, AI products and any derivatives based upon them would be bound by a set of ethical terms and conditions. Enforcement of Ethical Use Licenses would be assigned to a central trusted entity, which ideally would be led by a community-designated, nongovernment group of AI developers and users. According to the authors, the CAITE system both incentivizes and enforces ethical AI practices in a way that is flexible and community-driven, which could provide soft law support for traditional government oversight.
As a supplement to the Policy Forum, Schmit asked ChatGPT (an AI chatbot) to provide insights into how ethical AI use should be governed. While the output provided a reasonable summary of important considerations, the AI glossed over the more difficult questions, like how governance should be implemented.
Autophagy is a self-degradative process that is important for balancing sources of energy at critical times in development and in response to nutrient stress. Autophagy also plays a housekeeping role in removing misfolded or aggregated proteins, clearing damaged organelles, such as mitochondria, endoplasmic reticulum and peroxisomes, as well as eliminating intracellular pathogens. Thus, autophagy is generally thought of as a survival mechanism, although its deregulation has been linked to non-apoptotic cell death. Autophagy can be either non-selective or selective in the removal of specific organelles, ribosomes and protein aggregates, although the mechanisms regulating aspects of selective autophagy are not fully worked out. In addition to elimination of intracellular aggregates and damaged organelles, autophagy promotes cellular senescence and cell surface antigen presentation, protects against genome instability and prevents necrosis, giving it a key role in preventing diseases such as cancer, neurodegeneration, cardiomyopathy, diabetes, liver disease, autoimmune diseases and infections. This review summarizes the most up-to-date findings on how autophagy is executed and regulated at the molecular level and how its disruption can lead to disease.
What is autophagy?
Autophagy (pronounced “ah-TAH-fah-gee”) is your body’s process of reusing old and damaged cell parts. Cells are the basic building blocks of every tissue and organ in your body. Each cell contains multiple parts that keep it functioning. Over time, these parts can become defective or stop working. They become litter, or junk, inside an otherwise healthy cell.
Autophagy is your body’s cellular recycling system. It allows a cell to disassemble its junk parts and repurpose the salvageable bits and pieces into new, usable cell parts. A cell can discard the parts it doesn’t need.
Autophagy is also quality control for your cells. Too many junk components in a cell take up space and can slow or prevent a cell from functioning correctly. Autophagy remakes the clutter into the selected cell components you need, optimizing your cells’ performance.
Why is autophagy important?
Autophagy is essential for a cell to survive and function. Autophagy:
Recycles damaged cell parts into fully functioning cell parts.
Gets rid of nonfunctional cell parts that take up space and slow performance.
Destroys pathogens in a cell that can damage it, like viruses and bacteria.
Autophagy plays an important role when it comes to aging and longevity, too. As a person ages, autophagy decreases, which can lead to a build-up of cellular junk parts and, in turn, cells that aren’t functioning at their best.
What happens during autophagy?
Autophagy-related proteins (ATGs) make autophagy possible. ATGs cause structures called autophagosomes to form. Autophagosomes carry the junk cell pieces to a part of the cell called a lysosome. A lysosome’s job is to digest or break down other cell parts.
Imagine lysosomes — part of a cell — eating other parts of the cell. The word “autophagy” is a combination of two Greek words translated to mean “self-devouring”:
“Autos” means self.
“Phagomai” means to eat.
Lysosomes eat the junk cell parts and then release the reusable bits and pieces. The cells use these raw materials to make new parts.
What causes autophagy?
Autophagy occurs when your body’s cells are deprived of nutrients or oxygen or if they’re damaged in some way.
Think of it this way: Autophagy is a recycling process that makes the most of a cell’s already-existing energy resources. The process ramps up when your body has to make the most of these resources because your cells aren’t getting them from an outside source.
With autophagy, a cell essentially eats itself to survive. The bonus is that this survival process can lead to cells that work more efficiently.
Can you induce autophagy?
You can induce autophagy by stressing your cells to send them into survival mode. You can induce autophagy through:
Fasting: Fasting means that you stop eating for a certain amount of time. Fasting deprives your body of nutrients, forcing it to repurpose cell components to function.
Calorie restriction: Restricting your calories means decreasing the number of energy units, or calories, your body consumes. Instead of depriving your body of calories completely (as with fasting), you limit them. This forces your cells into autophagy to compensate for the lost nutrients.
Switching to a high-fat, low-carb diet: This type of diet, commonly referred to as a keto diet, changes the way your body burns energy, so that instead of burning carbs or sugar for energy, it burns fat instead. This switch can trigger autophagy.
Exercise: Exercise stimulates processes that increase the activity of ATGs, such as stressing your skeletal muscles. Exercise can induce autophagy, depending on the type of exercise you’re doing and its intensity.
Still, being able to induce autophagy doesn’t mean you should. For instance, fasting, calorie restriction or switching to a keto diet may not be safe if you’re pregnant, breastfeeding or if you have a condition like diabetes. Similarly, you shouldn’t begin a vigorous exercise routine without consulting a healthcare provider.
How long do you have to fast for autophagy to occur?
Studies involving animals suggest that autophagy may begin between 24 to 48 hours of fasting. Not enough research has been collected on the ideal timing to trigger human autophagy.
Talk to a healthcare provider if you’re considering significant changes to your diet, like fasting. While fasting may be a good option for some people, it may put others’ health at risk. Don’t risk it.
What is the relationship between autophagy and disease?
Scientists once thought of autophagy as housekeeping — your cells’ way of tidying up to survive and function correctly. Within the past 20 years, scientists have discovered that autophagy may also play an important role in preventing and responding to disease.
What foods inhibit autophagy?
Interestingly, protein-based beverages may decrease autophagy activity. In a randomized control crossover trial, eight males were administered different protein/carb beverages after completing a 36-hour fast. A marker of autophagy activity (LC3II/LC3I ratio) was measured during the fasting vs. the non-fasting periods. A decrease in autophagy occurred when the men sipped on the protein-rich beverages (leucine-rich whey or soy-based protein) but not the carbohydrate-rich ones. The researchers noted that these findings align with rodent studies where branched-chain amino acids tend to suppress autophagy during catabolic conditions (like fasting). Glucose, on the other hand, does not impact autophagy.
Foods that promote autophagy
Lately, recent studies demonstrate that polyphenols, beneficial compounds found in plants, may play a role in inducing autophagy. Polyphenols stimulate various pathways, which can lead to autophagy and a longer lifespan.[3] For example, resveratrol is a common autophagy inducer found in grape skins and nuts. Other polyphenols include quercetin, green tea catechins, and curcumin. The following foods contain polyphenols that promote autophagy:
Green tea
Grape skin (red wine)
Nuts
Onions
Apples
Berries
Turmeric
Soybeans
Milk thistle
A summary of what we know about autophagy:
Autophagy is a form of cellular housekeeping in which misfolded proteins, damaged organelles, and pathogens are degraded and removed from cells.
Autophagy plays a critical role in many areas of health, and like many physiological processes in the body, autophagy declines with age.
Calorie restriction, fasting, and exercise are all potent inducers of autophagy.
Polyphenols, beneficial compounds found in plants, may also play a role in inducing autophagy.
Only a handful of studies measuring fasting and autophagy exist in humans. More research is needed to fully understand the benefits and implications of autophagy. Thanks https://my.clevelandclinic.org/,https://www.ncbi.nlm.nih.gov/,https://www.frontiersin.org/
ஜூடித் பட்லர் (Judith Butler, பெப்ரவரி 24, 1956) அமெரிக்க ஐரோப்பிய மெய்யியலாளரும் பாலினக் கோட்பாட்டாளரும் ஆவார். இவரது ஆய்வுகள் அரசியல் தத்துவம், நன்னெறி, பெண்ணியக் கூறுகள், கோணல் கோட்பாடு[மற்றும் இலக்கியக் கோட்பாடுகளில் தாக்கமேற்படுத்தி உள்ளன.
’பெண்’ அல்லது ‘ஆண்’ என்ற சிக்கலற்ற ஒருமையின் அடையாளத்தின் ஒருமைப்பாட்டைக் குலைக்கும் வகையில் தன்னிலைக்குள் பால்(Sex), பாலினம்(gender) என்ற வேற்றுமை கொண்ட பிளவு அறிமுகமாகிறது. உயிரியல் ரீதியான அம்சமே இறுதியானது என்று கொண்டாலும் கூட பால் உயிரியல் ரீதியான கட்டுப்பாடுகளைக் கொண்டிருந்தாலும் பாலினம் சமூகத்தால் கட்டமைக்கப்பட்டது:
எனவே பாலினம், பாலின் தற்செயலான விளைவும் அல்ல பாலாக ஓர் உடலில் ஊன்றப்பட்டதும் அல்ல. (ஆண், பெண் மற்ற பாலினத்தாருக்கும் இது பொருந்தும் என்பதை நினைவில் கொள்ளவேண்டும்.)
எனவே பால், பாலினம் என ஒருங்கிணைந்த தன்னிலைக்குள் பாலினம் என்பது பாலின் பல்வேறு விளக்கங்களைக் கொண்டிருக்கிறது என்பதைத் தீவிரமாக அறியவேண்டும்.
ஓர் உடலின் பால், பண்பாட்டுப் பொருளைக் கொண்டு பாலினத்தை ஊகிக்கிறது என்றால் அந்த உடலின் பாலை ஒரே ஒரு வழியில் பாலினம் பின் தொடரமுடியாது. இதிலிருந்து என்ன தெரிகிறது என்றால் பால்/பாலினம் என்ற வேறுபாடு உயிரியலைக் கொண்டு அடையாளப்படுத்தப்பட்ட பாலை ஏற்ற உடல்களுக்கும் பண்பாட்டால் கட்டமைக்கப்பட்ட பாலினத்திற்கும் தீவிர தொடர்பின்மை இருப்பதைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டியிருக்கிறது என்பதுதான்.
ஆண்பால், பெண்பால் என்ற இருமை பாலினம் ஆண் உடலில் ‘ஆணுக்குரிய’ கட்டமைப்புகளை மட்டுமே கொண்டிருக்கும் என்றோ ‘பெண்ணுக்குரிய’ கட்டமைப்புகளை மட்டுமே கொண்டிருக்கும் என்றோ சொல்ல முடியாது. ஒவ்வொரு உடலும் அந்தந்தப் பாலுக்குரிய தன்மையை மட்டுமே கொண்டிருக்கும் என்று உறுதியாக்கப்பட்டாலும் கூட அவை பாலினத்தையும் அவ்வாறே ஏற்றிருக்கும் என்பதை எந்த வகையிலும் உறுதிப்படுத்த முடியாது.
பெண்ணியக் கோட்பாட்டில் பெண்கள் அரசியல் ரீதியாகப் பிரதிநிதித்துவம் பெறுவது முதன்மையானதாகக் கருதப்படுகிறது. அரசியல், பிரதிநிதித்துவம் போன்ற சொற்கள் சர்ச்சைக்குரியவை. பிரதிநிதித்துவம் என்ற சொல் பெண்கள் அரசியல் தன்னிலைகளாகச் செயல்படுவதைக் குறிக்கிறது.
மொழியில் பிரதிநிதித்துவம் என்பது பெண்களைப் பற்றி எது உண்மை நிலையோ அதனை வெளிப்படுத்துவது அல்லது மறுப்பதாகும். எனவே மொழியின் வளர்ச்சி பெண்களை அரசியல் ரீதியாகப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதற்கு அத்தியாவசியமாகும். ஏனெனில் பெண்களின் வாழ்க்கை முரணாகச் சித்திரிக்கப்படுகிறது அல்லது சித்திரிக்கப்படுவதே இல்லை என்ற நிலையில் மொழியின் வளர்ச்சிக்கான தேவையைப் புரிந்துகொள்ள முடியும்.
ஃபூக்கோ சொல்வதை இங்கு நினைவுகூர வேண்டும். சட்ட அதிகார அமைப்பு, பிரதிநிதித்துவம் செய்யும் தன்னிலைகளை உற்பத்தி செய்கிறது என்கிறார் ஃபூக்கோ. சட்ட அதிகார அமைப்பு, எல்லை வகுப்பது, தடைவிதிப்பது, விதிமுறைப்படுத்துவது, தடுப்பது, தனிநபரைக் ‘காப்பது’ என்ற செயல்பாடுகளை அரசியல் அமைப்புக்கு ஏற்ப நடத்துகிறது. இப்படிப்பட்ட அமைப்பால் உருவாக்கப்படும் தன்னிலைகள் அந்த அமைப்புக்குள் மட்டும் தகவமைக்கப்படுகின்றன.
இதில் பெண்களின் ‘தன்னிலை’ எந்தச் சட்ட அதிகார அமைப்பால் உருவாக்கப்படுகிறது என்பதை விளங்கிக் கொள்ளலாம். மத சட்ட அமைப்பு, சமூக சட்ட அமைப்பு, அரசியல் சட்ட அமைப்பு எல்லாம் பல வகையான தடைகளை, தடுப்புகளை, விதிகளைக் கொண்டுதான் பெண் என்னும் தன்னிலையை உருவாக்குகின்றன. இந்தச் சட்ட அமைப்புகள்தான் பெண்களின் விடுதலையைப் பற்றியும் பேசுகின்றன என்பதையும் நினைவில் கொள்ளவேண்டும். இதே சட்ட அமைப்புகள்தான் ஆண்மை என்ற தன்னிலையையும் மேலாதிக்கம் செய்வதற்கு ஏற்பத் தகவமைத்து உருவாக்குகின்றன.
சட்ட அதிகார அமைப்பு தன்னிலைகளை உற்பத்தி செய்வதற்கான முழு உரிமையைக் கொண்டு செயல்படுகிறது. எனவே இத்தகைய தன்னிலைகள்தான் பிரதிநிதித்துவத்திற்கு உரியவை ஆகின்றன. சட்ட அமைப்பால் ஆளப்படுவதற்கும் ஆள்வதற்குமான பிரதிநிதித்துவமாக அது இருப்பதைக் குறித்து விழிப்புணர்வு கொள்ளாமல் வைத்துக்கொள்வதே இந்தத் தன்னிலைகளின் முதன்மைச் செயல்பாடாக இருக்கிறது.
ஜுடித் பட்லரின் நேர்காணல்கள்...
பாலினச் சிக்கல் நூல் வெளிவந்து 31 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. அதில் உங்கள் நோக்கம் என்னவாக இருந்தது?
இரு பாலின ஊகங்கள் குறித்த விமர்சனமாக அந்த நூல் இருந்தது. ஆனால் அது பாலின வகைமைகள் குறித்தாகவும் மாறிவிட்டது. எடுத்துக்காட்டாக, ஒவ்வொரு பத்தாண்டுகளுக்கு ஒரு முறை பெண் என்ற பதத்தின் பொருள் மாறிக் கொண்டே இருக்கிறது. பெண் என்ற வகைமை மாறிக் கொண்டேதான் இருக்கவேண்டும். அரசியல்பூர்வமாக, இன்னும் அதிகமான சுதந்திரத்துடன் பெண் இருக்க பல புதிய சாத்தியங்களைக் கண்டறிவது அவசியமாகிறது.
பாலினம் குறித்த வரலாற்றுப் புரிதல் மாறவேண்டியிருக்கிறது. ஏனெனில் அதன் விதிகள் மீண்டும் செயல்படுத்தப்பட்டு, மறுக்கப்பட்டு, உருவாக்கப்பட்டுக் கொண்டே இருக்கின்றன. பெண் என்ற வகைமையில் பெண்ணாக மாறியவர்களும் சேர்த்துக் கொள்ளப்படும் போது அதற்கு அதிர்ச்சியாவதோ எதிர்ப்பதோ நடக்காமல் போகலாம். ஆண்மைக்கான எதிர்காலமும் மாறிக் கொண்டிருப்பது பற்றி சிந்திக்கவேண்டியிருக்கிறது. அதே போல் ஆணாக மாறியவர்களும் ஆண் என்ற வகைமைக்குள் சேர்த்துக் கொள்ளப்படலாம்.
பாலினச் சிக்கல் நூலில் ‘நிகழ்த்துதல்’ என்பது குறித்த உங்கள் கருத்து பெரும் சர்ச்சைக்குள்ளானது. பாலினம் குறித்து என்ன நினைக்கிறீர்கள்?
அப்போது நான் கல்விப் புலத்தில் பேச்சு செயல்பாடுகளைக் குறித்து பல விவாதங்களில் பங்கெடுத்துக் கொண்டிருந்தேன். ’நிகழ்த்துதலில்’ வெளிப்படும் பேச்சு செயல்பாடுகள் புதிய உண்மையை வெளிக் கொண்டுவருவதாக அல்லது புதிய உண்மையை உருவாக்குவதாகத் தோன்றியது.
எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு நீதிபதி ஒரு தண்டனையை வழங்கும் போது ஒரு புதிய உண்மை உற்பத்தியாகிறது. நீதிபதிகள் அந்த உண்மையை நடைமுறையில் பாவிக்கப்படுவதை உறுதி செய்கிறார்கள். அப்படி என்றால் நீதிபதி அத்தகைய முழுமையான அதிகாரம் கொண்டவர் எனக் கூறுவோமா? அல்லது நீதிபதி ஒரு சில மரபுகளை அல்லது நடைமுறைகளைப் பின் தொடர்கிறார் என்று சொல்வோமா? எனவே சில மரபுகளை, விதிகளைத்தான் நீதிபதி பின்தொடர்கிறார் என்று சொல்வோம். நீதிபதி தனக்கான அதிகாரம் எதுவும் இல்லாதவர். அவர் தனது ஆளுகையில் உள்ள அதிகாரத்தைப் பிரயோகிக்கிறார். அவர் அதிகாரம் சொல்லும் விதிகளைச் சுட்டுபவராகிறார். அவர் தீர்மானிக்கப்பட்ட நடைமுறையைப் பின்பற்றுபவர் ஆகிறார்.
அது எப்படி பாலினத்தோடு தொடர்புபடும்?
முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் மக்கள் விழிப்புணர்வுடனோ விழிப்புணர்வு இல்லாமலோ பாலினத்தின் மரபுகளைச் சுட்டுகிறார்கள். அவர்கள் தங்களது உள்ளார்ந்த உண்மையை வெளிப்படுத்தும் போதும் தங்களைப் புதிதாக உருவாக்கிக் கொள்ளும் போதும் இப்படி அவர்கள் பாலின மரபைச் சுட்டுகிறார்கள்.
பண்பாட்டு விதிகளிலிருந்து நாம் யாருமே விடுபட்டிருக்க வாய்ப்பே இல்லை. அதே சமயத்தில், நாம் எல்லோருமே பண்பாட்டு விதிகளால் தீர்மானிக்கப்படுவதும் இல்லை. எனவே பாலினம் என்பது ஒரு பேச்சு வார்த்தை, ஒரு போராட்டம், வரலாற்றுத் தடைகளைக் கையாளும் அமைப்பு, புதிய உண்மைகளை உருவாக்கும் ஒன்று என்றாகிறது.
நாம் ‘சிறுமி’களாகும் போது பல்லாண்டு காலமாகக் கட்டிக்காத்து வைக்கப்பட்ட ‘சிறுமிகளுக்கான பண்பாட்டில்’ நுழைகிறோம். நாம் அதைத் தேர்வு செய்யவில்லை. அது நம் மீது திணிக்கப்படவும் இல்லை. ஆனால் சமூக உண்மை மாறக்கூடியது.
