The Gods Must be Crazy (Movie)

Here's a movie that begins with a Coke bottle falling from the heavens, and ends with a Jeep up in a tree. “The Gods Must Be Crazy” is a South African movie that arrived in Europe with little fanfare in 1982, broke box-office records in Japan and South America and all over Europe, and even became a cult hit here in North America, where there has not been much of a demand for comedies from South Africa. 

The film begins in the Kalahari Desert. A pilot in a private plane throws his empty Coke bottle out of the window. It lands near a Bushman who is on a hunting expedition. He has never seen anything like it before. He takes it back to his tribe, where it is put to dozens of uses: It becomes a musical instrument, a patternmaker, a fire starter, a cooking utensil, and, most of all, an object of bitter controversy. Everybody in the tribe ends up fighting over the bottle, and so the Bushman, played by the Xhosa actor N!xau (the exclamation point represents a click), decides there is only one thing to do: He must return the bottle to the gods. This decision sends him on a long odyssey toward more settled lands on the edges of the desert, where the movie develops into a somewhat more conventional comedy. 

We meet some of the new characters: A would-be schoolteacher, a goofy biologist, and an insurgent leader. They are all intent on their own lives and plans, but in one way or another, the Xhosa and his Coke bottle bring them together into unexpected combinations. And the director, Jamie Uys, has the patience to develop some really elaborate sight gags, which require a lot of preparation but pay off with big laughs particularly the sequence with an indecisive, back-and-forth Jeep. 

The star of the movie is N!xau, who is so forthright and cheerful and sensible that his very presence makes some of the gags pay off. In any slapstick comedy, the gags must rest on a solid basis of logic: It's not funny to watch people being ridiculous, but it is funny to watch people doing the next logical thing, and turning out to be ridiculous. N!xau, because he approaches Western society without preconceptions, and bases all of his actions on logical conclusions, brings into relief a lot of the little tics and assumptions of everyday life. I think that reveals the thought that went into this movie: It might be easy to make a farce about screwball happenings in the desert, but it's a lot harder to create a funny interaction between nature and human nature. This movie's a nice little treasure.

காலையில Times Now ல 'The Gods Must be Crazy' ஓடிட்டிருந்தது.. காட்டுக்குள் நடக்கும் கதையில்... நாயகனுக்கு பெண்களை பார்த்தாலே உதற ஆரம்பித்துவிடும், நாயகியிடம் பேச பல முறை முயற்சி செய்து பல பல்புகளை வாங்குவான்... பரதேசி போல இருக்கும் நண்பனிடம் பேசுவது போல் ஒரு வசனம்.... 

நண்பன்: நீ அவங்களை பார்த்தா சிரிக்கனும், சிரிச்சு பேசரது தான் பொண்ணுங்களுக்கு புடிக்கும்.

நாயகன்: ஓ பொண்ணுங்கள பத்தி உனக்கு அதிகமா தெரியுமோ?? எனக்கு அட்வைஸ் பண்ற??

நண்பன்: டேய் நான் 7 முறை கல்யாணம் பண்ணிருக்கேன்.. 

நாயகன்: அப்ப ஏன் கட்டுக்குள்ள சுத்திட்டிருக்க???

நண்பன்: இவங்கள எப்படி கரெக்ட் பண்ணி கல்யாணம் பண்றதுன்னு எனக்கு தெரியும்.. ஆனா அவங்க கூட வாழறது எப்படின்னு உலகத்துல யாருக்குமே தெரியாதுடா... // 

சிரி சிரின்னு சிரிச்சேன்... சிம்பிளான காமெடில நம்மளை கட்டி போடும் படம்... போன வாரம் "வருத்த படாத வாலிபர் சங்கம்" பார்த்த போது தியேட்டர் ல நிறைய பேர் சிரிக்கும் போது தேமேன்னு உக்காந்திருந்தேன்... நமக்கு தான் ரசனை போய்டுச்சோன்னு ஒரு டவுட் வந்தது... அப்பா இப்ப கிளியர்... வாய்ப்பு கிடைச்சா மிஸ் பண்ணிடாதீங்க... 'The Gods Must be Crazy'.