Wireless Power transfer was first demonstrated by Nikola Tesla
in the 1890s, however it is only really in the last decade that the
technology has been harnessed to the point where it offers real,
tangible benefits to real world applications. In particular, the
development of resonant wireless power technology for the Consumer
Electronics market, has seen wireless charging deliver new levels of convenience for the charging of millions of everyday devices.
Wireless Power is commonly known by many terms, including Inductive
Power Transfer (IPT), Inductive Coupling and Resonant Power Transfer.
Each these terms essentially describe the same fundamental process – the
transmission of energy from a power source to an electrical load,
without connectors, across an air gap. The basis of a wireless power
system involves essentially two coils – a transmitter and receiver coil.
The transmitter coil is energized by alternating current to generate a
magnetic field, which in turn induces a current in the receiver coil.
How does Wireless Power work?
The basics of wireless power involves the transmission of energy from
a transmitter to a receiver via an oscillating magnetic field.
To achieve this, Direct Current (DC) supplied by a power source, is
converted into high frequency Alternating Current (AC) by specially
designed electronics built into the transmitter.
The alternating current energizes a copper wire coil in the
transmitter, which generates a magnetic field. Once a second (receiver)
coil is placed within proximity of the magnetic field, the field can
induce an alternating current in the receiving coil.
Electronics in the receiving device then converts the alternating current back into direct current, which becomes usable power.
The diagram below simplifies this process into four key steps.
The ‘mains’ voltage is converted in to an AC signal (Alternating
Current), which is then sent to the transmitter coil via the electronic
transmitter circuit.
The AC current flowing through the transmitter coil induces a
magnetic field which can extends to the receiver coil (which lies in
relative proximity)
The magnetic field then generates a current which flows through the
coil of the receiving device. The process whereby energy is transmitted
between the transmitter and receiver coil is also referred to as magnetic or resonant coupling and
is achieved by both coils resonating at the same frequency. Current
flowing within the receiver coil is converted into direct current (DC)
by the receiver circuit, which can then be used to power the devic
What is meant by “Resonance”?
The distance at which the energy can be transferred is increased if the transmitter and receiver coils are resonating at the same frequency.
This resonant frequency refers to the frequency at
which an object naturally vibrates or rings – much like the way a tuning
fork rings at a particular frequency and can achieve their maximum
amplitude.
Benefits of Wireless Power
Reduce costs associated with maintaining direct connectors (like those in the tradtional slip ring).
Greater convenience for the charging of everyday electronic devices
Safe power transfer to applications that need to remain sterile or hermetically sealed
Electronics can be fully enclosed, reducing the risk of corrosion due to elements such as oxygen and water.
Robust and consistent power delivery to rotating, highly mobile industrial equipment
Delivers reliable power transfer to mission critical systems in wet, dirty and moving environments.
Whatever the application, the removal of the physical connection
delivers a number of benefits over traditional cable connectors, some of
which aren’t always obvious. The video below highlights just some of
the benefits and advantages of wireless power and offers an insight into
a world where wireless power is widely integrated into industrial and
mission critical environments.
Direction : Raju Murugan Production : Dream Warrior Pictures Starring : Guru Somasundaram, Ramya Pandian, Gayathri Krishna Music : Sean Roldan Cinematography : Chezhiyan Editing : Shanmugam Velusamy
Raju Murugan, who struck gold with his debut movie "Cuckoo," is back with his second outing "Joker." While
his first film was a romantic drama, the latest flick is a political
satire in which Guru Somasundaram of "Jigarthanda" fame plays the lead
role.
Ramya Pandian is doing the female lead role
in the movie, which has Gayathri Krishna, Ramasamy, Bava Chelladurai
and others in the cast. Sean Soldan is the music director of "Joker" and
his four songs like "Ennanga Sir Unga Sattam," "Ola Ola Kudisayila,"
"Jasmine –U" and "Mannar Mannan Theme" have turned out to be
chartbusters. Chezhiyan is the cinematographer and Shanmugam Velusamy is
the editor of the Tamil flick.
"Joker" attempts to highlight the current societal issues and
projects the political situation of the country. The story is being
narrated from the view of a 40-year old man. Guru Somasundaram plays the
role of Mannar Mannan, who works in a water company. His simple
questions about politics are presented in humorous way. Despite being a hard-hitting and message-oriented flick, "Joker"
entertains the viewers with lots of comedy and leaves the audience
wondering why they cannot dismiss a government if they have the power to
elect it.
வருடத்திற்கு
200க்கும் மேற்பட்ட படங்கள் தமிழில் வெளியானாலும், அதில் நம் மண்ணின்
கலாச்சாரத்தையும், மக்களின் வாழ்வியலையும் பிரதிபலிக்கும் கதைகளோடு
வெளிவரும் படங்கள் சொற்பமே. தன் அறிமுகப்படமான ‘குக்கூ’ மூலம் அந்த சொற்ப
பட்டியலில் இடம்பிடித்தவர் இயக்குனர் ராஜுமுருகன். ஒரு எழுத்தாளராக சமூக
பிரக்ஞையுடன் வலம் வந்த ராஜுமுருகன், இயக்குனராக மாறிய பின்பும் அதிலிருந்த
நெறிபிறழவில்லை என்பதை பார்வையற்றோர்களின் உலகத்தை பிரதிபலித்த ‘குக்கூ’
பறைசாற்றியது. அந்த வகையில், அவரின் 2வது படைப்பு இப்போது திரையரங்குகளை
ஆக்ரமித்திருக்கிறது. ‘ஜோக்கர்’ சிரிக்க வைப்பவனா? சிந்திக்க வைப்பவனா?
கதைக்களம்
தருமபுரியின்
பப்பிரெட்டிபாளையத்தில் தன்னைத்தானே ‘ஜனாதிபதி’ என சொல்லிக்கொண்டு,
அநியாயத்திற்கு எதிராக குரல் கொடுத்து வருபவர் மன்னர் மன்னன் (குரு
சோமசுந்தரம்). இவரை எங்கு பார்த்தாலும், அரசுப் பணியாளர்கள் அனைவரும்
தெறித்து ஓடுகின்றனர். காரணம்... ஆமை விடும் போராட்டம், பின்னோக்கி
நடக்கும் போராட்டம், கோமணத்துடன் போராட்டம், தீ போராட்டம் என தினம்தோறும்
புதிய புதிய போராட்டத்துடன் அரசின் மந்தமான செயல்பாடுகளை கண்டிப்பதே மன்னர்
மன்னனின் வேலை. போலீஸின் கைதும், ஜாமீனில் மீண்டும் வெளிவருதும் இவரின்
அன்றாட நடவடிக்கை.
யார் இந்த மன்னர் மன்னன்? அவர் ஏன் தன்னை
ஜனாதிபதி என கருதிக்கொள்கிறார்? அவரின் போராட்டங்களுக்குப் பின்னணியில்
இருக்கும் காரணங்கள் என்னென்ன என்பதற்கான விடையாக விரிகிறது ‘ஜோக்கர்’.
படம் பற்றிய அலசியல்
சமீபகால
தமிழ் சினிமாவில் ஹீரோவுக்கு இப்படி ஒரு அறிமுகக் காட்சியை எந்த
இயக்குனரும் யோசித்திருக்க மாட்டார்கள் (அப்படியென்ன ‘இன்ட்ரோ சீன்’ என்பதை
படத்தில் பார்த்து தெரிந்து கொள்ளவும்). முதல் 20 நிமிடங்களுக்கு...
கலெக்டர் ஆபீஸ், நீதிமன்றம், காவல் நிலையம், அரசியல் வசனங்கள்,
சட்டப்பிரிவுகள், போராட்டம், கைது என ஏதோ ‘கம்யூனிஸ்ட் டாக்குமென்ட்ரி’யைப்
பார்ப்பது போன்ற உணர்வு ரசிகர்களுக்கு ஏற்படலாம். ஆனால், இந்த 20 நிமிட
காட்சிகளின் முக்கியத்துவம் ஹீரோவுக்கான ஃப்ளாஷ்பேக்கில்தான் காட்டப்படும்.
அந்த அற்புதமான ஃப்ளாஷ்பேக்கில் காதல், சென்டிமென்ட், கிராமத்து மக்களின்
வாழ்வியல், அரசு எந்திரத்தின் அடாவடித்தனம் என யதார்த்தத்திற்கு அருகில்
நம்மை அழைத்துச் செல்கிறார் ராஜு முருகன்.
இப்படத்தின் மிகப்பெரிய
பலம் வசனங்களும், நடிகர்களின் பங்களிப்பும். ‘நாம ஓட்டுப்போட்டுதான அவன்
ஆட்சிக்கு வர்றான்... அதுக்கு மட்டும் நமக்கு உரிமை இருக்கு... அவன்
அநியாயம் பண்ணா... அவன டிஸ்மிஸ் பண்றதுக்கு நமக்கு உரிமை இல்லையா....?’ இது
போன்ற சமூக வசனங்களாகட்டும், ‘ஒருத்தியோட அன்புக்கு சமானமா இந்த உலகத்துல
ஒண்ணுமே கிடையாதுடா...’ என்பன போன்ற நெகிழ வைக்கும் வசனங்களாட்டும்
அத்தனையும் ‘நச்’ ரகம்!
நாட்டுப்புற இசை மூலம் பாடல்களில் வெகுவாக
வசீகரித்திருக்கும் ஷான் ரோல்டன், பின்னணி இசையில் இன்னும் கவனம்
செலுத்தியிருக்கலாமோ என்ற உணர்வை ஏற்படுத்தியிருக்கிறார். குறிப்பாக,
படத்தின் முக்கிய காட்சி ஒன்றில் பின்னணி இசை மூலம் உணர்ச்சிகளைக் கடத்த
வேண்டிய பெரிய வாய்ப்பு இருந்தும், அதை சரியாகக் கையாளவில்லையோ எனத்
தோன்றுகிறது. செழியனின் ஒளிப்பதிவில் எளிமையும், அழகும்
கைகோர்த்திருக்கிறது.
நடிகர்களின் பங்களிப்பு
ஆரண்யகாண்டம்,
ஜிகர்தண்டா படங்களின் மூலம் வரவேற்பைப் பெற்ற சோமசுந்தரம், இப்படத்தில்
‘மன்னர் மன்னன்’ என்ற கதாபாத்திரமாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார். அப்பாவித்தனமான
முகபாவம், வெள்ளந்தியான வசன உச்சரிப்பு என பல இடங்களில் கண்ணீரை
வரவழைக்கிறது சோமசுந்திரத்தின் ஆத்மார்த்மான நடிப்பு. விருது நிச்சயம்!
நாயகி
காயத்ரியையும், அறிமுக நாயகி ரம்யா பாண்டியனையும் படத்தில் பார்த்துவிட்டு
நேரில் பார்த்தால் யாருக்குமே அடையாளம் தெரியாது. அந்தளவுக்கு அவர்களை
கேரக்டர்களாகவே மாற்றியிருக்கிறார்கள். படத்தின் முக்கிய கேரக்டர் ஒன்றில்
நடித்திருக்கிறார் எழுத்தாளர் பவா செல்லதுரை. ஃப்ளாஷ்பேக்கில் இவரின்
பங்களிப்பு பெரிய கவனத்தைப் பெற்றிருக்கிறது. ‘நீ ஒரு ரூரல் பியூட்டிடா’ என
நாயகனைப் பார்த்து அவர் சொல்லும் அழகே தனி! படத்தின் உயிர்நாடி
கதாபாத்திரத்தை ஏற்றிருப்பவர் மு.ரா. என்று அழைக்கப்படும் மு.ராமசாமி.
ஹீரோவுக்கு இணையான இவரின் கதாபாத்திரமும், க்ளைமேக்ஸ் வசனமும் படத்தின்
ஆணிவேர்!
பலம்
1. இயக்குனர் ராஜு முருகனின் கதையும், வசனங்களும் 2. நடிகர்களின் பங்களிப்பு 3. செழியனின் ஒளிப்பதிவும், ஷான் ரோல்டனின் பாடல்களும்
பலவீனம்
1. பின்னணி இசை 2. ‘டாக்குமென்ட்ரி’ உணர்வை ஏற்படுத்தும் முதல் 20 நிமிட காட்சிகள்
மொத்தத்தில்...
பரபரப்பான
இன்றைய சூழலில், நம் கண்ணெதிரே எத்தனையோ போராட்டங்களும், அரசுக்கெதிரான
உண்ணாவிதரங்களும் நடந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன. ஆனால், அதையெல்லாம்
கண்டும் காணாமல் சுயநலமாக பயணிக்கும் ஒவ்வொருவரையும் உட்கார வைத்து கேள்வி
கேட்கிறது ‘ஜோக்கர்’. தியேட்டரைவிட்டு வெளியே செல்லும் ஏதாவது ஒரேயொரு
ரசிகன் ‘உண்மையில் யார் ஜோக்கர்?’ என்பதை உணர்வானேயானால் அதுவே இப்படத்தின்
உண்மையான வெற்றி!
ஒரு வரி பஞ்ச் : சிந்திக்க வைப்பவன்!
படத்தில்...
பதவியைத் தக்க வைக்க தகிடுதத்தம் செய்யும் முதல்வர் இல்லை, இடைத்
தேர்தலில் ஜெயிக்க எதிராளியை கொலை செய்யும் ஆளுங்கட்சி உறுப்பினர் இல்லை,
மது-மாது என எப்போதும் உல்லாசிக்கும் சட்டமன்ற உறுப்பினர் இல்லை. ஆனால்,
காட்சிக்கு காட்சி, வசனத்துக்கு வசனம் சுளீர் அரசியல் பேசுகிறான் இந்த
‘ஜோக்கர்’!
சசிபெருமாள், ‘டிராஃபிக்’ ராமசாமி, ‘மதுரை’ நந்தினி போன்றவர்களின்
போராட்டங்களை வெறும் செய்திகளாகக் கடக்கும் சமூகத்துக்கு... மக்களாட்சிக்கு
யார் பொறுப்பு என்பதை அழுந்தத்திருத்தமாகச் சொல்கிறார் இயக்குநர் ராஜு
முருகன். ’குக்கூ’வில் காதலும் காதல் நிமித்தமுமாக மெழுகுவர்த்தி ஒளி
காட்டியவர், ‘ஜோக்கரில்’ பிடித்திருப்பது அரசியல் தீப்பந்தம்!
வீட்டில் ஒரு கக்கூஸ் கட்டினால் காதலியை கை பிடிக்கலாம். ஆனால், அது
கூட இயலாத ‘மன்னர் மன்னனாக’ சோமசுந்தரம். அரச பயங்கரவாதத்தை எதிர்த்துப்
போராடினாலும், ‘பொட்டி கேஸ் பொன்னூஞ்சல்’ என்று கிண்டலுக்கு உள்ளாகும்
ராமசாமி. கழிப்பறை இருக்கும் வீட்டுக்கு திருமணமாகி செல்ல வேண்டும் என்பதை
பெருங்கனவாகக் கொண்டிருக்கும் பெண்ணாக ரம்யா பாண்டியன். கணவனை மது
அரக்கனுக்குப் பறி கொடுத்துவிட்டு, அரசாங்கத்துக்கு எதிரான குரலுக்கு
ஒலிபெருக்கியாக இருக்கும் ’இசை’யாக காயத்ரி கிருஷ்ணா. இந்த நால்வர்
வாழ்க்கையின் குறுக்குவெட்டுத் தோற்றத்தில் தமிழகத்தின் அவல நிலவரங்களை
பொளேரென முகத்தில் அடித்துச் சொல்கிறான் ‘ஜோக்கர்’!
மத்திய அரசாங்கம் அறிவிக்கும் இலவச கழிப்பறைத் திட்டத்தில் கழிப்பறை
கட்ட விண்ணப்பிக்கிறார் சோமசுந்தரம். ஆனால், கழிப்பறை ஊழலில் இவருக்கு
மிஞ்சுவது பீங்கான் கோப்பை மட்டுமே. அரைகுறையாக எழுப்பப்பட்ட கழிப்பறையால்
அவர் வாழ்வே கேள்விக்குறியாகிறது. இதனால் மனதளவில் பாதிக்கப்படும்
சோமசுந்தரம், தன்னை ’இந்தியாவின் ஜனாதிபதி’யாக நியமித்துக் கொண்டு, ஊரில்
நடக்கும் அநீதிகளுக்கு எதிராகப் பல போராட்டங்களை நடத்துகிறார். கூடவே தன்
மனைவிக்காக ஒரு மனு போட்டு, நீதிமன்றங்களில் அது தள்ளுபடி செய்யப்பட
உச்சநீதிமன்றம் வரை அதைக் கொண்டு செல்கிறார். அது என்ன மனு, அதன் விளைவு
என்ன, சோமசுந்தரத்தின் போராட்டங்கள் என்ன தாக்கத்தை உண்டாக்குகின்றன போன்ற
தொடர் சம்பவங்களை மனதில் ஆதங்கமும் ஆவேசமுமாகப் பதியச் செய்கிறது படம்!
சினிமா எனும் அதிகவனம் ஈர்க்கும் பொதுதளத்தில், அந்தப் பொது தளத்தின் மனசாட்சியையே சாட்டையால் விளாசியிருக்கிறது கதையின் கரு!
கழிப்பறையில் பிருஷ்டத்தை கழுவியபடியே படத்தின் நாயகன் அறிமுகமாவது
முதல் ‘இதுக்கு பஜார் லாட்ஜ்ல பிராத்தல் பண்ணலாம்’ என கொதிகொதிக்கும்
க்ளைமாக்ஸ் வசனம் வரை... படத்தில் எங்கும் ’so called' சினிமா சாயல் இல்லை.
‘அபத்தங்களைக் கொண்டாடி’ பழகிய சினிமாவில் இது புது பாட்டை. துணிச்சலுக்கு
வாழ்த்துகள் ராஜு!
’உன் கைலதான் கவர்மெண்ட் இருக்குல்ல... பேசாம அந்த நாய்க்கு காய்
அடிச்சுவிட்ரு’, ‘நகைக்கடைக்காரன் புரட்சி பண்ற நாட்ல, ஜனாதிபதி புரட்சி
பண்ணக் கூடாதா?’, ‘ஜனாதிபதி வீட்டு கரன்ட் பில்லு எவ்ளோனு கேட்டாக் கூட
சொல்லணும்’, ‘சகாயம் பண்ணுங்கனு சொல்லலை... சகயாம் மாதிரி பண்ணுங்க’னுதான்
சொல்றோம்!’, ‘இந்த நாட்ல வாழ்றதுதான் கஷ்டம்னு பார்த்தா... இப்போ
பேள்றதையும் கஷ்டமாக்கிட்டாங்களே..!’, ’குண்டு வைக்கிறவன்லாம் விட்டுருங்க,
உண்டகட்டி வாங்கி திண்ணுட்டு கோயில்ல தூங்குறவன பிடிங்க’, ’உழைக்கிறவன்
வண்டியதான போலீஸ் புடிச்சு ஸ்டேஷன்ல வெச்சுக்கும்? எந்த ஸ்டேஷன்லயாவது ஆடி
காரோ, பி.எம்.டபிள்யூவோ துருப்பிடிச்சு நின்னுட்டிருக்கா?’ - குடியானவனின்
வீட்டு கழிப்பறைகளிலிருந்து கோடிகளைக் கொள்ளையடித்துக் கொண்டு ‘கக்கூஸ்
கட்டுன காசு நாறாது’ என்று தத்துவம் பேசும் அரசியல் - அதிகார மையங்களை
சகட்டுமேனிக்கு சவட்டியெடுக்கின்றன வசனங்கள்.
அதே சமயம் சாமான்யனின் மனசாட்சியையும் உலுக்குகின்றன வசனங்கள்.
‘சூப்பர் சிங்கர்ல நம்ம புள்ள கலந்துக்கணும்... அதைப் பார்த்து நாம
அழுவணும்... அதை டி.வி.ல காட்டணும்!’, ‘ஆமா.. அவர் அப்பா மார் சளிக்காக
குடிக்கிறாரு, என் புருசன் நான் மார்ல அடிச்சிக்கணும்னு குடிக்கிறான்’,
‘இப்போலாம் ஹீரோவைவிட வில்லனைத்தானே இந்த சனங்களுக்குப் பிடிக்குது’,
‘உங்களுக்காகப் போராடுற எங்களைப் பார்த்தா பைத்தியக்காரன்னு தோணினா... அது
எங்க தப்பில்ல!’ - பொறுப்பை உதாசினப்படுத்தும், நல்லது/கெட்டது தெரியாத-
தெரிந்துகொள்ள விரும்பாத- உள்ளங்களை உலுக்கும் வார்த்தைகள்.
’மக்கள் ஜனாதிபதி’யாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார் சோமசுந்தரம். எளியவனைப்
பிரதிபலிக்கும்போது ஒரு நடிப்பும், அந்தக் கோட் அணிந்து ஜனாதிபதியானதும்
தலையை நிமிர்த்தத் துவங்கி, அதற்கென ஒரு நடிப்பும் என்று மிளிர்கிறார்.
‘ஒரு கண்ணு காந்தி, இன்னொரு பக்கம் பகத்சிங்கை வச்சிருக்கேன். எனக்கு கோவம்
வந்துச்சி பகத்சிங்க அவுத்துவிட்டுருவேன் பாத்துக்க’,
‘பாப்பிரெட்டிப்பட்டி பவன்ல இருந்து வந்த பெட்டிஷன் என்ன ஆச்சு’ என்று
ஆவேசம் காட்டும்போதெல்லாம்... இந்நாட்டின் மன்னனாகவே மாறிவிடுகிறார். அதே
சமயம் காதலி முதன்முதலில் வீட்டுக்குள் வரும்போது காட்டும் அந்த குழைவும்,
நெளிவும்... சிறப்பு!
கோவணப்போராட்டம், வாயிலடித்துக்கொள்ளும் போராட்டம், குளோபல்
வார்மிங் போராட்டம், ரிவர்ஸ் போராட்டம், காறித்துப்பும் போராட்டம் என்று
விதவிதமாகப் போராட்டங்களில் ஈடுபடுகிறார் சோமசுந்தரம். அதற்காக நீதிமன்ற
வாசலில் பெட்டிகேஸ் போட்டு, நீதிக்காக காத்துகிடக்கும் பொன்னூஞ்சல்,
ஒவ்வொரு போராட்டத்தையும் ஃபேஸ்புக்கில் பகிர்வது என்று போராட்டத்தை
அப்டேட்டாக எடுத்துச்செல்லும் இசை... அவரவர்களின் பின்புலம் மற்றும்
நடிப்பு சபாஷ்!
‘உங்க மேல அரசியல்வாதிகளுக்கு ஏன் கோவம்’ என்று பத்திரிகையாளர்கள்
கேட்க, சோமசுந்தரம் ஒவ்வொரு சம்பவமாகச் சொல்வதெல்லாம்... கசக்கும் உண்மை!
‘மண்டைக்குள்ள கலவரம், யுத்தகாலம் ஆரம்பிச்சிட்டுது’ என்று வசனம்
பேசும் பவா செல்லத்துரை, சிறிதுநேரம் வந்தாலும் நடிப்பில் நச். அவருக்கும்
சோமசுந்தரத்துக்குமான உரையாடல்களே படத்தின் போக்கைத் தீர்மானிக்கின்றன.
படத்தின் ராஜூமுருகனுக்கு பக்கபலமாக க்ளாப்ஸ் அள்ளுகிறது செழியனின்
கேமரா. பறவைப் பார்வையில் சோமசுந்தரம் கிராமத்துக்குள் உலாவருவதைக்
காண்பிப்பதிலும், சோமசுந்தரம் வீட்டின் ஒவ்வொரு சதுர அடியைக்
காண்பித்ததிலும் கனகச்சிதம். செல்லம்மா பாடலில் சோகம் கடத்துகிறது ஷான்
ரோல்டனின் இசை. திரைக்கதையின் வேகம் குறையுமிடங்களில், வசனங்கள் அந்த
அலுப்பை சரிசெய்கிறது.
‘கோணமண்டை புடிக்கல’ என்று தன்னை ரிஜெக்ட் செய்யும் ரம்யாவை,
சோமசுந்தரத்தின் பிரியம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் கரைக்கும் காட்சிகள்...
படத்தின் மென் அத்தியாயங்கள்.
மினரல் வாட்டர் நிறுவனத்தின் பெயர் ‘AMA', 'மதுவால் இறந்தவர்
இங்கே... மதுவைத் திறந்தவர் எங்கே’, டெல்லி சாமி, அரை நாள்
உண்ணாவிரதத்துக்கு ஏன் ஏ.சி., இயற்கை வளச் சூறையாடல், இஸ்லாம் பிறைக்கும்
சிவன் பிறைக்கும் முடிச்சிட்டு ‘முப்பாட்டன்’ என அறைகூவும் ‘ஒறவுகளே’
தலைவர் என நிகழ்கால அநீதிகளை, அபத்தங்களை போகிற இடமெல்லாம் சுட்டி குட்டிக்
காட்டுகிறது படம்.
இதுவரை, ’பிழைக்கத் தெரியாதவன்’ என்ற அடைமொழிக்கோ, படத்தின் அச்சு
பிச்சு காமெடிகளுக்கோ பயன்பட்டு வந்த ஒரு கதாபாத்திரத்தை, கதை
நாயகனாக்கியதிலேயே ‘ஜோக்கர்’ வித்தியாசப்படுகிறான். இதில் 6 பாட்டு, 5
ஃபைட்டு கொடுக்கும் கேளிக்கை கொண்டாட்டங்களை எதிர்பார்ப்பவர்களுக்கு இந்த
‘ஜோக்கர்’ மூலம் செட்டு சேராது. அதே சமயம், காட்சி ஊடகமான
சினிமாவில் வசனங்களே பலத்த தாக்கத்தை உண்டாக்குகின்றன. மனதைத் தைக்கும்,
உணர்வுகளை உருக்கும் விஸூவல்கள்... பத்தலையே! படம் முழுக்க இருக்கும்
எதிர்மறை தொனியையும் தவிர்த்திருக்கலாம். நமக்குப் பழகிய சினிமாவில் ‘happy
end' என்பது க்ளிஷேவாக இருந்தாலும், ஜோக்கர் பேசும் கருவுக்கு அது ஒரு
நம்பிக்கை கீற்றாக இருந்திருக்கும்.
அன்பு நண்பன் ராஜூ முருகனுக்கு, சிவபாலன் முருகள் சூரனின்
அரண்மனைக்குள் நுழைந்து படைவீரர்கள் மேல் பச்சைக்குதிரை ஏறி தாண்டினான்
என்று எனக்காக ,என் அனிமேஷன் ஓம் முருகா " புராண படத்துக்கு திரைக்கதை
எழுதி தந்தபோது உள்ளிருந்நு ஒலித்த ராஜூமுருகனின் கலகக்குரலை
ரசித்தேன்.வட்டியும் முதலும் படித்த போது எங்க தஞ்சாவூர் பையன் என்று
பெருமையில் உன் ஜோக்கர் போல நிமிர்ந்து சிரித்தேன்.PK என்ற ஹிந்திப்படம்
பார்த்தபோது அந்த காமெடித்தாண்டி புதைந்து கிடந்த சமுக குப்பைஙகளின்
நாற்றங்களை தோண்டி எடுத்தது கண்டு இப்படித் தமிழில் ஏன் புதிய சிந்தனை
வரவில்லை என்ற என் குறை தீர்ந்தது இன்று ஜோக்கர் பார்த்ததும். நல்ல
தயாரிப்பாளர்கள் உங்களுக்கு கிடைக்க வேண்டும் முருகன்.எல்லோரும் சொன்
னார்கள் இந்திய அரசியல் அமைப்பை "ஜோக்கர்" நக்கலாக கேள்வி கேட்கிறது
என்று.ஆனால் எனக்கென்னவோ தூக்குதண்டனைக் கூடாது என்று பேசிய விருமாண்டியின்
குரலையும் தாண்டி காதுகளின் உள்ளே சென்று குடைந்து வலி ஏற்படுத்துகிறது
உங்கள் ஜோக்கரின் தீனக்குரல்"நாய்களா கருணைக்கொலை செய்ய அனுமதிங்கடா"என்று.
நான் பார்த்த ஆங்கிலப்படமொன்றில் தன்வயதான மனைவியின் மரண அவஸ்தை தாளாமல்
யாருக்கும் தெரியாமல் அவளது வயதான கணவர் அவளை தலையணையால் அமுக்கி
வேதனையுடன் கொள்வார்.படம் பார்த்து விட்டு விடிய விடிய அழுதேன். அதேபோல்
உங்கள் ஹீரோ மனைவிக்கு ஆசையாக பூ வைத்து விட்டு அவளுடன் உறவு வைத்துக்கொள்ள
விரும்பும் அந்த சில நிமிடங்கள்..சொல்ல வார்த்தைகள் இல்லை முருகன்
உங்களுக்கு ஒரு சல்யூட் ஜோக்கர் திரைப்படத்தின் மொத்த உணர்வுமே
அதுதான்.ஜடமாக கிடக்கும் இந்த தேசத்தை ஆர்வத்துடன் தன் இஷ்டத்திற்கு
புணரும் அரசியல் அதிகாரம்..! இதில் அரசியல் செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில்
உள்ள நல்ல அரசியல்வாதிகள் மற்ற அரசியல்வாதிகளின் அநாகரீக செயலுக்காய்
அவமானத்தில் குறுகி வருத்தப்படுவார்கள். வேறு என்ன செய்ய இயலும்? கையில்
ஊறும் கரப்பான் பூச்சியை பத்திரமாக தரையிறக்கிவிடும் ஹீரோ,என் மனைவியை
கருணைக் கொலை செய்ய அனுமதியுங்கள் எனப் போராடு கிறான் என்றால் அவனின் தாள
இயலாத வலி புரிகிறது.அந்த உணர்வு இன்னமும் கூட அழுத்தமாக பதிவு
செய்யப்பட்டிருக்கலாம். கிளைமாக்ஸில் எதற்காக இந்தப் போராட்டம் என்று
வலுவிழந்து போகும் குரல் இயக்குநரின் குரலாகவே இருக்கிறது. இயங்கிக்
கொண்டிருக்கும் அரசியலை மைப்பின் ஊடே கொஞ்சமாவது சமூக நலன் கருதி தங்கள்
சொந்த குடும்பத்தைக் கூட பாராமல் களமிறங்கி போராடும் கம்யூனி ஸ்ட்களை பற்றி
அழுத்தமாக சொல்லியுருக்கலாம். நம் இடது சாரி இயக்கம் இவ்வளவு வலுவாக செயல்
படவில்லையென்றால், சமூக பொறுப்புடன் பிரச்னைகளை தாங்களே கையில் எடுத்து
களமாட வில்லையென்றால்,தோழர்களின் அர்ப்பணிப்பு இல்லையென்றால் நம் சமூகம்
என்றோ "உளுத்துப்" போயிருக்கும். செழியனின் ஒளிப்பதிவு அருமையான ஓவியக்
கவிதை. இசையமைப்பாளர் அபஸ்வரம் ராம்ஜியின் இசை மழலை டீமில் இருந்து வந்தவர்
என்றார்கள் அற்புதம். கதைக்கு ஏற்றார்ப்போல் பிண்ணனி இசை.பாராட்டுகள்.
இர்பாஃன் கான்,ரகுவரன் பிரகாஷ்ராஜ் வரிசையில் ஓர் புதிய வரவு சோமசுந்தரம்.
என்ன அருமையான கலைஞன்..அவரது உடல் மொழி உங்கள் கைவண்ணம் சிறப்பு நண்பா.
வாழ்த்துகள்.சிறப்பான சிந்தனை.பெரிய வருத்தம் என்னவென்றால் சீரமைக்கப்படாத
தமிழ் சினிமாவின் வர்த்தகம்.அதுவும் ஜோக்கர் படம் போலத்தான். நான் இன்று
தாணுவை டிஸ்மிஸ் செய்துவிட்டேன். சினிமா வியாபாரத்தை மேம்படுத்தி எல்லாத்
திரைப்படங்களும் உலக அரங்கில் ரிலீஸ் செய்யப்படவேண்டும் ஓவர்சீஸ் வியாபாரம்
தயாரிப்பாளர் சங்கம் மூலமாக விநியோகம் செய்யப்படும் கபாலியும், வாகாவும்,
ரிலீஸாகும்போது கட்டாயமாக ஒரு ஸ்கிரீனாவது ஜோக்கர் போன்ற படங்கள் ரிலீஸாக
வேண்டும். என்பது என் ஆணை.
தாலி கட்டும் வழக்கம் பற்றி சில இணையங்களில் பிழையாக கிடைத்த தகவல்களை பதிவிட்டிருந்தமையை அண்மையில் காணக்கூடியதாய் இருந்தது .
சங்ககாலத்தில் தாலி கட்டும் கிரியை முறை திருமணம் இல்லை .
சங்கமருவியகாலத்தில் சங்கக் காதல் சந்தேகக்காதல் ஆனது .
“பொய்யும் வழுவும் முற்றிய பின்னர் அய்யர் வகுத்தது கரணம் என்பர்” சங்கமறுவியகாலத்தில் ….
கரணம் என்றால் “கிரியை” -முறையில் திருமணம் .
ஏன் சங்கமருவியகாலத்தில் திருமணம் கிரியை முறையில் மக்கள் மத்தில் சாட்சி வைத்து செய்ய வேண்டி நேர்ந்தது ?
சங்க காலத்தின் இறுதியில் அந்த தூய காதல் அசுத்தப்பட்டமையே காரணம் .
“நானும் அவனும் புணர்ந்த காலை குறுக்கு பார்த்திருந்த தான் பொய்ப்பின்
நான் எது செய்வேன் யாருமில்லை தானே கள்வன்” இது ஒரு அபலைப்பெண்ணின் குரல் .
இந்த அடிகள் கர்ப்பமாக்கப்பட பெண்ணை, உறவின் பின்னர் பெண்ணை கைகழுவி விடும் போக்கு அதிகரித்தமையை காட்டுகிறது.
ஆகவே கிரியை முறை திருமணம் தேவைப்பட் டது .
தாலி பற்றி …………………..
தாலி என்ற சொல் தாலிகம் என்ற சொல்லின் அடியாக பிறந்தது
தாலிகம் என்றால் பனை மரம் என்று பொருள் படும் .
அதாவது பனை ஓலையில் இன்னாருக்கும் இன்னாருக்கும் இந்த நாளில் அல்லது
இன்று அல்லது இந்த காலத்தில் திருமணம் என எழுதி அவர்களின் கழுத்தில் மக்கள்
மத்தியில் காட்டுவார்கள் .
தாலி பொருளாகுபெயராகத்தான் இங்கே பயன்படுத்தப்படுகிறது .
பின்னைய காலங்களில் மனித சிந்தனை நாகரிகம் போன்றன வளர்ச்ச்சி அடைய பனையோலை இன்றைய பவுனாக அதாவது தங்கமாக மாறியுள்ளது.
தமிழனின்பண்பாடு கலாசாரம் போன்றவற்றை விபரிக்கும் ஒவ்வொரு செயலுக்கும் காரணம் கருத்து அதில் ஒரு நெகிழ்ச்சித்தன்மை உண்டு .
ஆக மொத்தத்தில் சங்கமருவிய காலமான கி.பி.3ம் நூற்றாண்டு தொடக்கம்
கி.பி.6ம் நூற்றாண்டு வரையான காலப்பகுதியிலேயே திருமண கிரியை முறைகள்
நடைமுறையில் இருந்தன என அறியக்கிடக்கின்றது .
.
என்ற 3மலையாளப்படங்களை இன்று
பார்த்தேன்.மிகவும் ஏக்கமாக இருந்தது. ஏன் தமிழ்த்திரையுலகில் இது
மாதிரியான நல்ல படங்கள் சாத்தியமில்லாது இருக்கிறது. "நான் கோட்டு
போடுவேண்டா"என்ற திமிராக கொக்கரிக்காமல் நண்பர்களாக பழகினாலும் ஜாதி
ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் கனன்று கொண்டு இருக்கிறது என்பதை மிக அழுத்தமாக
பதிய வைக்கிறது.ozhivudivasathe kali திரைப்படம். நாயர் குடும்பத்தின்
பெண்களைப் பற்றி பேசும் படம் ஒழிமுறி" ஜெயமோகனின் சிறுகதை.லால்
திருப்பாச்சி தங்கை மல்லிகா,ஸ்வேதா மேனன்,
பாவனா அஸிஃப் அலி நடித்திருக்கிறார்கள் ஒவ்வொரு மனிதர்களுக்குள்ளும்
உறைந்து கிடக்கும் அவரவர்க்கான நியாயங்களை எடுத்துரைக்கிறது. 55 வயதில்
மல்லிகா பிடிவாதமாக கணவன் லாலிடமிருந்து விவாகரத்து கேட்டு கோர்ட் படி
ஏறுகிறார்.ஆனால் அவளுக்கு கணவன் மேல் வெறுப்பு இல்லை.தன்மானமுள்ள பெண்ணாக
தலை நிமிர்ந்து சாகவேண்டும் என்பது அவளின் விருப்பம்.அதன் பின் உலாவும்
உளவியலே திரைப்படம். என்னா நடிப்பு லால்,மல்லிகா,ஸ்வேத்மேனன். அதேபோல்
துல்கரும்,பிரேமம் ஹீரோயினும் நடித்துளாள காளி.short temper மனிதனின் கதை.
.இந்தப்படங்களை பார்த்தவுடன் சத்தியமாக ஒரு நேரடி மலையாளப்படம்
பண்ணவேண்டும் என்ற ஆசை பிறந்தது. அதிலும் சினிமா என்றால் இப்படித்தான் ஷாட்
கம்போஸ் செய்யவேண்டும் என்ற இலக்கணத்தை எல்லாம் தகர்த்தெறிந்து விட்டார்
ozhivudi vazathe இயக்குனர்.சசிதரன்
வரலட்சுமி விரதத்தை மேற்கொள்ளும் சுமங்கலிப் பெண்கள் முதல் நாளன்று வீட்டை நன்றாக கழுவி தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.
வீட்டின் தென் கிழக்கு மூலையில் அழகான மண்டபம் அமைத்து, அதில் வாழை மரம், மாவிலை தோரணம் கட்ட வேண்டும்.
அங்கு சுவற்றில் படமாகவோ அல்லது வெள்ளியில் கிடைக்கும் வரலட்சுமி தேவியின்
திருமுகத்தை வைக்க வேண்டும். வரலட்சுமியை ஆடை, ஆபரணங்கள் தரித்து அழகூட்ட
வேண்டும். மண்டபத்தில் வாழை இலையின் மீது ஒரு படி அரிசியை பரப்பி,
அம்மன் கலசத்தை தாமிர செம்பிலோ அல்லது வெள்ளியால் ஆன செம்பிலோ வைக்க
வேண்டும். அந்த செம்பின் மீது சந்தனத்தை பூசி, அதன் மீது வரலட்சுமி
அம்மனின் முகத்தை வரையலாம் அல்லது கடைகளில் கிடைக்கும் அம்மன் முகத்தை
வாங்கி வந்து பதியலாம். கலசத்தின் உள்ளே தேவையான அளவு அரிசியைக்
இட்டு அதன் வாய்ப் பாகுதியில் மாவிலைகளை சுற்றி வைத்து நடுவில் ஒரு
தேங்காயை வைக்க வேண்டும். அந்த தேங்காய்க்கு மஞ்சள் பூசி, குங்குமப்
பொட்டு இட்டு பூ சூட்ட வேண்டும். இவை எல்லாவற்றையுமே முதல் நாள்
மாலையிலேயே செய்து விட வேண்டும். மறுநாள், வரலட்சுமி விரதம் அன்று
பூஜையை ஆரம்பிக்க வேண்டும். பூஜை மண்டபத்தில் வரலட்சுமி அம்மன் படத்தை
கிழக்கு முகமாக வைக்க வேண்டும். பூஜை செய்பவர் வலது புறமாக இருந்து பூஜை
செய்ய வேண்டும். சாதம், பாயசம், வடை, கொழுக்கட்டை, இட்லி
ஆகியவற்றில் ஏதேனும் ஒன்றை வைத்து நிவேதனம் செய்ய வேண்டும். ஐந்து முக
விளக்கை ஏற்றி வைக்க வேண்டும். எங்கள் வீட்டில்
எழுந்தருளியிருக்கும் வரலட்சுமியே எங்கள் இல்லத்தில் நிரந்தரமாக குடியேறி
எல்லா ஐஸ்வரியங்களும் அருள்வாயே... என்று போற்றி மனம் உருக பாட வேண்டும். அன்று மாலையோ அல்லது மறுநாள் காலையோ வரலட்சுமி அம்மனுக்கு எளிமையான ஒரு பூஜை செய்துவிட்டு அலங்காரத்தை அகற்றிக் கொள்ளலாம். பூஜைக்குப் பயன்படுத்திய பச்சரிசி, தேங்காய் போன்றவற்றை கொண்டு, அடுத்த வெள்ளிக்கிழமை பாயசம் செய்து நிவேதனம் செய்யலாம். இந்த விரதம் மேற்கொள்வதால் வீட்டில் எப்போதும் செல்வச் செழிப்பு நிறைந்திருக்கும்
"நான் பொதுவுடைமைத் தத்துவத்துக்கு
வந்தடைந்ததே தந்தை ஸ்டாலின் அவர்களால்தான். என்னிடம் வந்து ஸ்டாலினைப்
படிக்காதே என்று சொல்லுகிற உரிமை எவருக்குமில்லை."- என்றார் சே குவேரா.
பலதரப்பட்ட அரசியல் போக்குகளையும் கொண்ட பரந்துபட்ட மக்கள் திரளை கவர்ந்த
இருபதாம் நூற்றாண்டின் வரலாற்று நாயகன் எர்னஸ்டோ சே குவேரா. இதில் எந்தவித
ஐயத்திற்கும் இடமில்லை. பொலிவியாவில் அவர் கோழைத்தனமாகக் கொல்லப்பட்டபோது
உலகின் பலதரப்பட்ட மார்க்சியக் குழுக்களுக்கும், இடதுசாரி மற்றும்
முற்போக்குக் கட்சிகளுக்கும், இயக்கங்களுக்கும் சே ஒரு புரட்சிகரமான
அடையாளமாகிப்போனார். டிராட்ஸ்கியவாதிகள் முதல் லெனினியப் போராளிகள்
வரையிலும், சமூக ஜனநாயகவாதிகள் முதல் அராஜக சுதந்திரவாதிகள் வரையிலும் சே
தாக்கம் விளைவித்தார். அர்ஜென்டினாவின் புரட்சிகர நடவடிக்கைகளை போற்றிய
குறிப்பிட்ட சிலர் தங்களைத் தாங்களே "ஸ்டாலினிசத்திற்கு எதிரானவர்கள்"
என்று காட்டிக்கொண்டனர். ஸ்டாலின் காலத்தின் குற்றங்கள் என்று அவர்கள்
குறிப்பிடுகிறபோதெல்லாம் ஸ்டாலின் மீது வெறுப்பைக் கக்கி, அவதூறு
பொழிந்தனர். வரலாற்றின் முரண் மற்றும் எதிர் நடவடிக்கை என்பது என்னவென்றால்
சே குவேரா தன்னளவில் ஜோசப் ஸ்டாலினைப் போற்றுபவராக இருந்ததுதான்.
சோவியத்தின் அந்த மகத்தான தலைவர் காலமாகி 63 ஆண்டுகள் ஆன நிலையில், ஜோசப்
ஸ்டாலினைப் பற்றி சே என்ன கருதினார் என்பதை அவரது சொந்த எழுத்துக்கள்
மற்றும் கடிதங்களின் வாயிலாக நாம் எண்ணிப்பார்ப்பது அவசியமாகிறது.
தனது 25 வது வயதில், 1953 ல் குவாதமாலாவில் இருந்தபோது தனது அத்தை
பீட்ரிஸ்க்கு எழுதிய கடிதத்தில் சே இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார்: "அமெரிக்க
ஐக்கிய நாடுகளைக் கடக்கிற ஒரு வாய்ப்பு எனக்கு போகிறபோக்கில் கிடைத்தது.
இந்த முதலாளித்துவ ஆக்டோபஸ்களின் கொடுங்கரங்கள் எவ்வளவு பயங்கரமானவை என்பதை
நான் அப்போது மீண்டும் உணரமுடிந்தது. அப்போது நான் மறைந்த ஸ்டாலினின் பழைய
புகைப்படத்தின் முன்பு ஒரு உறுதியினைச் செய்துகொண்டேன். இந்த முதலாளித்துவ
ஆக்டோபஸ்கள் அழித்தொழிக்கப்படுவதைக் காணுகிறவரையில் வாழ்க்கையில் இனி நான்
ஓயப்போவதில்லை என்பதே அந்த சபதம் ஆகும்!" (ஜோன் லீ ஆன்டர்சன் - "சே
குவேரா: ஒரு புரட்சிகர வாழ்க்கை", 1997.) குவாதமாலாவிலிருந்து அவர்
கடிதமெழுதி ஆண்டுகள் உருண்டோடி, கியூபப் புரட்சி நடவடிக்கையின் மத்திய
காலத்தில் ஸ்டாலின் மீதான தனது நிலையை சே குவேரா மீண்டும்
உறுதிப்படுத்தினார் இவ்வாறு: "ஸ்டாலின் காலத்துத் தவறுகள் என்கிற அவதூறுப்
பேச்சானது புரட்சிகர சிந்தனைக்கும், திருத்தல்வாத சிந்தனைக்கும் இடையே
வேறுபட்ட கண்ணோட்டம் கொண்டதாக இருக்கிறது. ஸ்டாலினை அவர் காலத்திய அரசியல்
சூழலுடன் பொருத்திப்பார்க்க வேண்டுமே தவிர முரட்டுத்தனமாக அல்ல. மாறாக,
அவரது காலத்தைய வரலாற்றுப் பின்னணியோடுதான் அவரைப் பார்க்கவேண்டும். நான்
பொதுவுடைமைத் தத்துவத்தை வந்தடைந்ததற்குக் காரணமே தந்தை ஸ்டாலின்
அவர்கள்தான். எனவே, என்னிடம் வந்து ஸ்டாலினைப் படிக்காதே என்று சொல்லுகிற
உரிமை எவருக்குமில்லை. அவரைப் படிப்பது தவறென்றிருந்த காலத்தில் நான்
அவரைப் படித்தேன். அது வேறொரு காலம். நான் அறிவில் சிறந்தவனல்ல என்பதால்
நான் அவரை மீண்டும் மீண்டும் படித்தவண்ணமிருக்கிறேன். அதிலும் குறிப்பாக
இந்தப் புதிய காலத்தில், அவரைப் படிப்பது மோசமான காரியம் என்றிருக்கிற
காலத்தில். தற்போது அவற்றில் பல நல்ல அம்சங்களை நான் காண்கிறேன்".
ஸ்டாலினின் தலைமைப் பாத்திரத்தைப் புகழ்ந்துரைக்கிறபோதெல்லாம்
ட்ராட்ஸ்கியின் எதிர்ப்புரட்சி நடவடிக்கையினைக் குறிப்பிடவே செய்கிறார் சே.
ட்ராட்ஸ்கியின் மறைத்துவைக்கப்பட்ட உள்நோக்கங்களையும், அவரது அடிப்படைத்
தவறுகளையும் கடுமையாகச் சாடுகிறார் சே குவேரா. அவரது கட்டுரைகளில் ஒன்றில்
இவ்வாறு அழுத்தமாக சே குறிப்பிடுகிறார்: "ட்ராட்ஸ்கியின் நடவடிக்கைகளுக்கு
அடிப்படையாக இருப்பது தவறானதாகவும், திட்டமிட்டு மறைக்கப்பட்டதாகவும்
உள்ளது. அவரது கடைசி ஆண்டுகள் இன்னமும் இருள் சூழ்ந்தவையாக இருந்தன.
ட்ராட்ஸ்கியவாதிகள் புரட்சி இயக்கத்திற்கு எந்த வகையிலும் பங்களிப்பைச்
செய்திடவில்லை. அவர்களின் பங்களிப்பு எங்கே அதிகமிருந்திருக்கிறதென்றால்
பெருவில்தான். ஆனால், அவர்களின் தவறான முறையால் அங்கேயும் அவர்கள்
இறுதியில் தோற்றுத்தான் போனார்கள்."
('ரெவல்யுஷனரி டெமாக்ரஸி ஜர்னல், 2007' -ல் வெளியான 'சே குவேராவின்
அரசியல் பொருளாதாரத்தின் மீதான விமரிசனக் குறிப்புகள் குறித்த
கருத்துக்கள்' - எனும் கட்டுரையிலிருந்து...) ----------------------------------தமிழில்: சோழ. நாகராஜன்
Quirigua was one of the smallest Mayan cities, but one of the most notable due to its splendid series of monuments.
Located in Izabal, Guatemala, 2 miles from the main
highway to Puerto Barrios, lies Quiriguá a late Classic Maya city, best
known for its stelas. Quiriguá was a great Maya city during the Classic
period. The site's founder of the ruling dynasty was Tutum Yol K'inichm and it lasted from 550 to 850 A.D.
During that time period Quiriguá controlled the
Jade and
Obsidian trade to the Caribbean
coast and the region's highlands and lowlands. It was also during
these years that Quiriguá had a fierce rivalry with its neighbor,
Copán, which it conquered in 738 A.D. During this conquest the ruler
of Quiriguá, Butz' Tiliw or Cauac Sky,
captured and
sacrifice in the Grand Plaza Copán's Waxaklahun Ubah K'awil or 18
Rabbit.
In AD 775, the Maya lord
K’ak’ Tiliw Chan Yoat (Fire Burning Sky
Lightning God) set up an immense stone monument in the center of his
city. The
unimaginative archaeologists who discovered the stone called it
Stela C. This monument bears the longest single hieroglyphic
description of the Maya Creation Myth, noting that it took place on
the Maya calendar's
day 13.0.0.0.0, 4 Ahaw, 8 Kumk’u, a
date corresponding to August 13, 3114 BC on our calendar. This date
appears over and over in other inscriptions throughout the
Maya world.
The
monuments at
Quiriguá are unique in several other respects. Few other sites
display full frontal views of the human figure, a later departure
from the traditional profile depictions. Quiriguá also has numerous
excellent examples of a fairly rare form of 'longhand'
Mayan glyphs
which use full animal and human figures, instead of smaller symbols
or variations on abbreviated 'head-type' glyphs to represent the
same meanings. There are only three other known examples of the
full-figured glyphs in the entire Mayan world. The most striking of
the sculptures at Quiriguá, however, are the zoomorphs, great
unquarried sandstone boulders carved to represent animals. The
boulders are covered with figures and glyphs in the characteristic
Quiriguá mixture of low and high relief, and represent some of the
most intricately carved designs in the Maya world. Nothing like them
is found at any other site. Acoording to Maudsley, the
most beautiful Mesoamerican sculpture, is Zoomorph P and its altar,
Altar O, dedicated in 795 AD, sit before the stairway of a ruined
palace facing the main plaza at Quiriguá. It stands seven feet high
and over eleven feet wide, covered with figures, masks, and small
glyphs, the altar depicts a god emerging from
Xibalbá.
The altar or
Zoomorph O, which flanks Zoomorph P in front of
the ruined palace, is exceptional for its flamboyantly executed
dancing figure and a series of large full-figure glyphs, bearing
enormous numbers
in the dates (Up to 400 million Years).
It was an autonomic capital and inhabited since the 2nd century AD, and
flourished until the 10th century, when it was abandoned for unknown
reasons.
The stelae are arranged around the central plaza,
accompanied by altars carved into zoomorphic shapes. The largest of
these Stela is eight meters tall.
தமிழ் திரை இசைக்கு இனிய நாள்... ********************************************************* 17, 695 பாடல்கள் பாடி பிரபல பின்னணிப் பாடகி பி.சுசீலா அவர்கள் கின்னஸ் சாதனை படைத்துள்ளார். அவருடைய சாதனையை கின்னஸ் ஏற்றுக்கொண்டுள்ளது.
1952ம்
ஆண்டு தமிழில் வெளியான ‘பெற்ற தாய்’ திரைப்படத்தில் ‘ஏதுக்கு அழைத்தாய்'…
என்ற பாடலை ஏ.எம்.ராஜாவுடன் இணைந்து முதன்முதலாக பாடினார். பிறகு சுமார் 30
ஆண்டுகள் தமிழ், தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம், இந்தி, பெங்காலி, ஒரியா
உள்ளிட்ட பல மொழிகளில் இதுவரை சுமார் 40 ஆயிரம் பாடல்கள் பாடியுள்ளார்.
சினிமா பாடல் மட்டுமல்லாது ஏராளமான பக்தி பாடல்களையும் பாடியிருக்கிறார்.
1960ல்
தொடங்கி 2016 வரை, தனியாக (சோலோ) 17 ஆயிரத்து 965 பாடல்கள்
பாடியிருக்கும் பின்னணி பாடகி என்ற சாதனைக்காக இவர் கின்னஸ் புத்தகத்தில்
இடம் பிடித்திருக்கிறார்... இதற்கான சான்றிதழை கின்னஸ் அமைப்பு சுசீலா
அவர்களிடம் வழங்கியுள்ளது...
என்றும் தொடரட்டும் தமிழ் திரை இசையின் வரலாற்று சாதனைப் பயணம்...
17, 695 பாடல்கள் பாடி கின்னஸ் சாதனை புரிந்த பி சுசீலா அவர்களின் 'என்றும் இனிக்கும் முதல் பாடல்'... **************************************************************************************************** "ஏதுக்கு அழைத்தாய் ஏதுக்கு" படம் : பெற்ற தாய் (1953) பாடியவர் : ஏ எம் ராஜா & பி சுசீலா இசை : பெண்டியாலா பாடல் : எம் எஸ் சுப்ரமணியம் நடிப்பு : MN நம்பியார் & TD வசந்தா
The shadow of
Archeologist Fryni Hadjichristofi is cast over a rare mosaic floor
dating to the 4th century depicting scenes from a chariot race in the
hippodrome, uncovered and shown to the media for the first time
Wednesday Aug. 10, 2016, in Akaki village outside from capital Nicosia,
Cyprus. The extraordinary mosaic floor is 11 meters long and four meters
wide (36 by 13 feet) depicting scenes of a chariot race in the
hippodrome in ancient Rome, in ornate detail. (AP Photo/Pavlos
Vrionides)
The shadow of
Archeologist Fryni Hadjichristofi is cast over a rare mosaic floor
dating to the 4th century depicting scenes from a chariot race in the
hippodrome, uncovered and shown to the media for the first time
Wednesday Aug. 10, 2016, in Akaki village outside from capital Nicosia,
Cyprus. The extraordinary mosaic floor is 11 meters long and four meters
wide (36 by 13 feet) depicting scenes of a chariot race in the
hippodrome in ancient Rome, in ornate detail. (AP Photo/Pavlos
Vrionides)
The shadow of
Archeologist Fryni Hadjichristofi is cast over a rare mosaic floor
dating to the 4th century depicting scenes from a chariot race in the
hippodrome, uncovered and shown to the media for the first time
Wednesday Aug. 10, 2016, in Akaki village outside from capital Nicosia,
Cyprus. The extraordinary mosaic floor is 11 meters long and four meters
wide (36 by 13 feet) depicting scenes of a chariot race in the
hippodrome in ancient Rome, in ornate detail. (AP Photo/Pavlos
Vrionides)
The shadow of
Archeologist Fryni Hadjichristofi is cast over a rare mosaic floor
dating to the 4th century depicting scenes from a chariot race in the
hippodrome, uncovered and shown to the media for the first time
Wednesday Aug. 10, 2016, in Akaki village outside from capital Nicosia,
Cyprus. The extraordinary mosaic floor is 11 meters long and four meters
wide (36 by 13 feet) depicting scenes of a chariot race in the
hippodrome in ancient Rome, in ornate detail. (AP Photo/Pavlos
Vrionides)
The shadow of
Archeologist Fryni Hadjichristofi is cast over a rare mosaic floor
dating to the 4th century depicting scenes from a chariot race in the
hippodrome, uncovered and shown to the media for the first time
Wednesday Aug. 10, 2016, in Akaki village outside from capital Nicosia,
Cyprus. The extraordinary mosaic floor is 11 meters long and four meters
wide (36 by 13 feet) depicting scenes of a chariot race in the
hippodrome in ancient Rome, in ornate detail. (AP Photo/Pavlos
Vrionides)
The shadow of
Archeologist Fryni Hadjichristofi is cast over a rare mosaic floor
dating to the 4th century depicting scenes from a chariot race in the
hippodrome, uncovered and shown to the media for the first time
Wednesday Aug. 10, 2016, in Akaki village outside from capital Nicosia,
Cyprus. The extraordinary mosaic floor is 11 meters long and four meters
wide (36 by 13 feet) depicting scenes of a chariot race in the
hippodrome in ancient Rome, in ornate detail. (AP Photo/Pavlos
Vrionides)
"A mosaic floor dating to the 4th century and depicting scenes from a
chariot race in the hippodrome has been uncovered, the only one of its
kind in Cyprus and one of only a handful in the world, a Cypriot
archaeologist said Wednesday.
Cyprus Antiquities Department
archaeologist Fryni Hadjichristofi told the Associated Press that out of
the many hundreds of ancient mosaic floors discovered around the world,
only around seven depict similar chariot races at the hippodrome. What
distinguishes this mosaic is its ornate detail and the fact that it
depicts complete scenes from race in which four chariots, each with a
team of four horses, are competing. This may be representative of
different factions in competition with each other in ancient Rome.
"The hippodrome was very important in ancient Roman times, it was the
place where the emperor appeared to his people and projected his power,"
said Hadjichristofi."
Motorcycle Basics
Motorcycles are motorized vehicles for transporting one or two riders.
Generally, a motorcycle has only two wheels, but any vehicle with fewer
than four wheels in contact with the ground can be classified as a
motorcycle. Three-wheel variations of the motorcycle include the "hack"
(motorcycle plus sidecar) and the "trike" (short for motortricycle).
The layout of the modern motorcycle was established by 1914 and has
remained fundamentally unchanged ever since. The overall structure and
function of a motorcycle is quite simple. It includes a gasoline engine, which converts the reciprocating motion of pistons into rotary motion, just like the engine in a car. A transmission
system transmits this motion to the back wheel. As the back wheel
turns, it propels the motorcycle forward. Steering is accomplished by
turning the front wheel via the handlebars and by leaning the bike to
one side or the other. Two hand levers enable the rider to operate the
clutch and the front brake, while two foot pedals enable him to change
gears and control the rear brake.
Motorcycle engines work the same way that car engines
do. They consist of pistons, a cylinder block and a head, which
contains the valve train. The pistons move up and down in the cylinder
block, driven by explosions of a fuel-air mixture that has been ignited
by a spark. Valves open and close to allow the fuel-air mixture to enter
the combustion chamber. As the pistons move up and down, they turn a
crankshaft, which transforms the energy from the pistons into rotary
motion. The rotational force of the crankshaft is transmitted, via the transmission, to the rear wheel of the motorcycle.
Motorcycle engines are generally classified by one of three
characteristics: the number of cylinders they possess, the capacity of
their combustion chambers or the number of strokes in their power
cycles.
Cylinders
Motorcycle engines can have between one and six cylinders. For years,
the V-twin design was the engine of choice for motorcycle engineers in
America, Europe and Japan. The V-twin gets its name from the fact that
the two cylinders form a V shape, such as the classic Harley-Davidson
V-twin shown below. Notice the 45-degree angle in the Harley-Davidson
V-twin -- other manufacturers may vary this angle to reduce vibration.
The V-twin is just one way to accommodate two cylinders. When the
cylinders are oriented so that the pistons oppose each other, the result
is an opposed-twin design. Parallel-twin engines have their pistons
placed side by side in an upright position.
Today, the most popular design is the four-cylinder, which runs more
smoothly and at higher revolutions per minute (rpms) than a comparable
twin. The four cylinders can be placed in a row, or they can be arranged
in a V-shape configuration, with two cylinders on each side of the V.
What's in a name?
The term "biker" has come to be associated with members of motorcycle
gangs, which is why many motorcycle enthusiasts prefer the terms
"rider" or "motorcyclist." Born-again bikers are motorcycle riders in
their 40s and 50s, a demographic that had not been well-represented in
the general population of motorcycle owners until recently.
Capacity
The size of the combustion chamber in a motorcycle engine is directly
related to its power output. The upper limit is about 1500 cubic
centimeters (cc), while the lower limit is about 50 cc. The latter
engines are usually found on small motorcycles (mopeds) that offer
100-miles-to-the-gallon fuel economy but only reach top speeds of 30 to
35 miles per hour.
A motorcycle engine can create an enormous amount of power, which
must be delivered to the wheels of the vehicle in a controllable way.
The motorcycle transmission delivers power to the rear wheel through a
series of structures that include the gearset, the clutch and the drive system.
Gearset
A gearset is a set of gears that enable a rider to move from a complete stop to a cruising speed. Transmissions
on motorcycles typically have four to six gears, although small bikes
may have as few as two. The gears are engaged by shifting a lever, which
moves shifting forks inside the transmission.
Clutch
The job of a clutch is to engage and disengage power from the engine
crankshaft to the transmission. Without the clutch, the only way to stop
the wheels from turning would be to turn off the engine -- an
impractical solution in any kind of motorized vehicle. The clutch is a
series of spring-loaded plates that, when pressed together, connect the
transmission to the crankshaft. When a rider wants to shift gears, he
uses the clutch to disconnect the transmission from the crankshaft. Once
the new gear is selected, he uses the clutch to reestablish the
connection.
