Ali takes his little sister Zahra's shoes to the shoemaker to be repaired, but loses them on the way home. The siblings decide to keep the predicament a secret from their parents, knowing that there is no money to buy a replacement pair and fearing that they will be punished. They devise a scheme to share Ali's sneakers: Zahra will wear them to school in the morning and hand them off to Ali at midday so he can attend afternoon classes. This uncomfortable arrangement leads to one adventure after another as they attempt to hide the plan from their parents and teachers, attend to their schoolwork and errands, and acquire a new pair of shoes for Zahra. Zahra sees the shoes on a schoolmate's feet, and follows her home, but the two soon become friends.
Ali enters a high-profile children's footrace in the hope of receiving the third prize of a new pair of sneakers. He accidentally places first and wins another prize instead. The film ends with Zahra finding out that she will not get a new pair of shoes, but there is a quick shot of their father's bicycle at the end of the movie that shows what appears to be the red shoes Zahra had been focusing on earlier and another pair of white sneakers, presumably for Ali, whose old sneakers were torn from so much use. The film ends with the final shot showing blisters on Ali's feet. Some versions include an epilogue revealing that Ali eventually achieves the larger-scale success of having a racing career.
"Children of Heaven'' is very nearly a perfect movie for children, and of course that means adults will like it, too. It lacks the cynicism and smart-mouth attitudes of so much American entertainment for kids and glows with a kind of good-hearted purity. To see this movie is to be reminded of a time when the children in movies were children and not miniature stand-up comics.
The movie is from Iran. Immediately you think kids would not be interested in such a movie. It has subtitles. Good lord! Kids will have to read them! But its subtitles are easy for 8- or 9-year-olds, who can whisper them to their siblings, and maybe this is their perfect introduction to subtitles. As for Iran: The theme of this movie is so universal there is not a child who will not be wide-eyed with interest and suspense.
The film is about a boy who loses his sister's shoes. He takes them to the cobbler for repairs, and on the way home, when he stops to pick up vegetables for his mother, a blind trash collector accidentally carries them away. Of course, the boy, named Ali, is afraid to tell his parents. Of course, his sister, named Zahra, wants to know how she is supposed to go to school without shoes. The children feverishly write notes to each other, right under their parent's noses.
The answer is simple: Zahra will wear Ali's sneakers to school every morning, and then run home so that Ali can put them on for his school in the afternoon. But Zahra cannot always run fast enough, and Ali, who is a good student, gets in trouble for being late to class. And there is a heartbreaking scene where Zahra solemnly regards her own precious lost shoes, now on the feet of the ragpicker's daughter.
I submit that this situation is scarier and more absorbing for children than a movie about Godzilla or other manufactured entertainments. Even when you're a kid, you know you're not likely to be squished by a giant lizard, but losing something that has been entrusted to you? And getting in trouble at school? That's big time.
Majid Majidi's film has a wonderful scene where Ali and his father bicycle from the almost medieval streets and alleys of the old town to the high-rises and luxury homes where the rich people live. The father hopes for work as a gardener, but he is intimidated by the challenge of speaking into the intercoms on the gates of the wealthy. His son jumps in, with offers of pruning, weeding, spraying and trimming. It is a great triumph.
And then there is a footrace for the poor children of the quarter. The winner gets two weeks in a summer camp and other prizes. Ali doesn't care. He wants to place third, because the prize is a new pair of sneakers, which he can give to his sister. My guess is that the race and its outcome will be as exciting for many kids as anything they've seen at the movies.
"Children of Heaven'' is about a home without unhappiness. About a brother and sister who love one another, instead of fighting. About situations any child can identify with. In this film from Iran, I found a sweetness and innocence that shames the land of Mutant Turtles, Power Rangers and violent video games. Why do we teach our kids to see through things, before they even learn to see them?
Roger Ebert
Roger Ebert was the film critic of the Chicago Sun-Times from 1967 until his death in 2013. In 1975, he won the Pulitzer Prize for distinguished criticism.
ஈரான் சினிமாக்கள் உலக சினிமாக்களில் தனி இடம் பிடித்திருப்பவை. ஈரான் சட்ட திட்டங்களுக்கு உட்பட்டு....... இருக்கும் வரையறைக்குள்....... கதை சொல்ல வேண்டிய கட்டாயம் இருந்தது. அதுவே பிறகு நேர்த்தியாகி விட்டிருக்கிறது. இப்படியும் படம் எடுக்க முடியுமா என்று நம் போன்ற நாடுகள் கற்றுக் கொள்ளும் உதாரணம் இந்த படம். ஈரானில் உள்ள குறிப்பிட்ட சில இயக்குனர்களில் 'மஜீத் மஜிதி' மிக முக்கியமானவர். வறுமையின் கோரப் பிடியில் பூத்திருக்கும் பூக்களை உதிர விடாமல் கூட்டிச் செல்லும் வாழ்க்கையைக் கொண்டு இந்தப் படத்தை செதுக்கியிருக்கிறார்.
"சில்ரன் ஆப் ஹெவன்" செருப்பைக் கொண்டும் இலக்கியம் படைக்க முடியும் என்று உலகத்துக்கு எடுத்துக் காட்டிய சினிமா.
றோஸ் நிற செருப்பை தைப்பதில்தான் படம் ஆரம்பிக்கிறது.
பின்னால் தூரத்தில் கடவுளின் கீதம் ஓதப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. தைத்த செருப்பை வாங்கிக் கொண்டு வீட்டுக்கு கொஞ்சம் ரொட்டியும் வாங்கி செல்லும் நம் கதை நாயகன் அலிக்கு வயது எட்டிலிருந்து பத்து இருக்கலாம். உருளைக் கிழங்கு வாங்குவதற்காக சற்று முன் தைத்த செருப்பையும் வாங்கிய ரொட்டியையும் வெளியே இருக்கும் பழக்கூடை சந்தில் வைத்து விட்டு உள்ளே செல்கிறான். அந்த சமயத்தில் குப்பை எடுப்பவர் அவ்வழியே வந்து........எடுக்கும் குப்பையோடு குப்பையாக....... அந்த செருப்பையும் எடுத்து போய் விடுகிறார். உருளைக்கிழங்கு வாங்கி விட்டு வெளியே வரும் அலிக்கு செருப்பு காணாமல் போனது அதிர்ச்சியாகிறது.
"தங்கச்சியோடு செருப்பு......இங்கதான் வெச்சேன்...... காணோம்......" - எவ்ளோ சொல்லியும் கடைக்காரர் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாமல் விரட்டி விடுகிறார்.
வீட்டில் இந்த விஷயம் தங்கைக்கு தெரிய வருகிறது. வார்த்தைகளற்ற மவுனத்தில் 'நான் எப்படி பள்ளிக்கு செல்வது...!' என்று அப்பா அம்மாவுக்கு தெரியக் கூடாது என்பதற்காக நோட்டில் எழுதிக் காட்டி கேட்கிறாள். சக்கரைத் துண்டு உடைக்கும் அப்பாவும்.... உடல் நோயாளியான அம்மாவும் வறுமையின் வரைபடத்துக்குள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் பின்னணியில் இவர்கள் செருப்பு தொலைந்ததற்கும் அதற்கு மாற்று என்ன செய்ய வேண்டும் என்றும் எழுதி எழுதி பேசிக் கொள்கிறார்கள். ஏற்கனவே வீட்டில் இருக்கும் கஷ்டத்துக்கு இப்படி ஒரு விஷயம் நடந்தது அப்பாவுக்கு தெரிந்தால்... கதை முடிந்தது.
அடுத்த காட்சியில் தங்கை சாரா பள்ளி விட்டு வருவதற்காக உயிரை கையில் பிடித்துக் கொண்டு காத்திருக்கிறான் அலி. அவள் வந்தால் தான் அவள் அணிந்திருக்கும் தன் ஷூவை வாங்கி தான் அணிந்து கொண்டு இரண்டாவது ஷிஃப்ட் அதாவது மதியத்துக்கு மேல் நடக்கும் தன் வகுப்புக்கு செல்ல முடியும். ஷூ இல்லாமல் போனால் பள்ளிக்குள் விட மாட்டார்கள்.
வரிசையில் நிற்கும் ஒவ்வொருவரையும் 'ஷூ போட்ருக்காங்களா' என்று டீச்சர் சோதனை செய்து கொண்டிருக்கையில்.....அண்ணனின் பழைய நைந்து போன ஷூவைப் போட்டுக் கொண்டு தயங்கி தயங்கி பம்மி நிற்கும் அந்த சிறுமியின் கால்களில் சிறுகுகள் முடங்கிக் கிடப்பதைக் காண்கிறோம். குடும்ப வறுமையின் தீவிரம் பிள்ளைகளின் மேல் விழுவதை உணர்த்தும் காட்சி இது.
'இந்த ஷூ ரெம்ப அழுக்கா இருக்கு... போட்டுட்டு போறதுக்கே கஷ்டமாருக்கு' என்று சொல்கிறாள் தங்கை சாரா. அலி ஷூவை சோப்பு போட்டு கழுவி துவைக்கிறான். பார்த்த மாத்திரத்தில் பொசுக்கென்று நீர் பூக்கும் புன்னகை அவளிடம் அப்போது பிறக்கிறது. துவைக்கையில்..... சோப்பு நுரையில் முட்டைகள் செய்து காற்றில் விட்டு.... ஒருவரோடு ஒருவர் விளையாடியபடி அவர்களின் காலம் புன்னகை சிந்துகிறது. அப்போதைக்கான ஆசுவாசத்தை பளிச்சென்று காயும் அந்த ஜோடி ஷூ தருவதாக இருக்க.....அடுத்த நாளிலிருந்து அவர்களின் உலகம் இரட்டைக் கால்களால் சுழல ஆரம்பிக்கிறது.
ஒரே ஜோடி ஷூவை வைத்துக் கொண்டு அண்ணனும் தங்கையும் காலையில் அவளும் மதியம் அவனுமாக மாற்றி மாற்றி போட்டுக் கொண்டு பள்ளி போகும் போது பார்த்த விழிகளில் பரிதவிக்கும் கண்ணீர் பொருள் சூழ்ந்து கொட்டும். ஒவ்வொரு நாளும் தாமதமாக பள்ளி நுழைந்து ஹெட்மாஸ்டர்க்கு பயந்து பயந்து வகுப்புக்குள் செல்லும் அவனை பின் தொடருதல் மிக மிக துயரமானது. அவன் கண்களில் எப்போதும் தயாராக இருக்கும் கண்ணீரின் சூடு தாங்கவே முடியாதது.
ஒரு நாள் ஹெட் மாஸ்டரிடம் மாட்டிக் கொள்கிறான்.
"போ..... போய் உங்க அப்பாவை கூட்டிட்டு வா" என்று ஹெட்மாஸ்டர் திட்டும் போது.....கண்களில் நீர் திரள "அவர் வேலைக்கு போய்ட்டார்..... " என்று சொல்வான். "நாளைக்கு கூட்டிட்டு வா" என்று மீண்டும் அவர் சொல்ல... "நாளைக்கும் அவர் வேலைக்கு போவார்" என்று சொல்வான். " சரி அம்மாவையாவது அழைத்து வா" என்கையில்..."அம்மாவுக்கு உடம்பு சரி இல்லை" என சொல்லி கண்ணீர் விடும் அவன் பாதங்களில் யாரிடமும் பகிர முடியாத சுமை ஒன்று எப்போதும் இருப்பதை அப்போதும் நாம் உணர்கிறோம்.
நாட்கள் நகர... ஒரு நாள்.... பள்ளி முடிந்ததும்...வேகமாக ஓடி வருகையில் தொள தொளவென இருப்பதால்...சாராவின் காலில் இருந்து ஒரு ஷூ படக்கென்று கழன்று ஓடும் சாக்கடையில் விழுந்து விடுகிறது. சாக்கடை நீர் ஓட..... அதில் ஷூ மிதந்து போய்க் கொண்டிருக்க.....அதை விரட்டிக் கொண்டே சாக்கடையின் இருபக்கமும் மாறி மாறி ஓடும் ஒற்றை ஷூ அணிந்த அந்த பிஞ்சுக் கால்கள் படும் பாடு... ஒவ்வொரு அடிக்கும் ஒவ்வொரு அடி தரும் உலகத்தின் கோர பக்கங்களை பறை சாட்டுபவை. உலக பொருளாதாரம் ....... உலகமயமாக்கல்........ தாராளமயக்கொள்கை.....என்று ஒரு வெங்காயமும் வேலைக்காகாது. ஒரு செருப்பின் விலை தான் அந்த ஊரில் ஒரு குடும்பத்தின் வாழ்க்கை முறையைத் தீர்மானிக்கிறது......என்று உலக கதவுகளை எட்டி உதைத்து சொல்கிறது காட்சி. ஓடி ஓடி குனிந்து குனிந்து செருப்பை எப்படியாவது பிடித்து விட முயற்சிக்கும் சிறுமியின் முகத்தில் ஏறி இறங்கி தவிக்கும் பரிதவிப்பில் நிரம்பும் பெருமூச்சு.... சொல்லொணாத் துயரம். சொன்னாலும் துயரம்.
ஒரு வழியாக சாக்கடையில் கிடக்கும் குப்பைகளுக்குள் சிக்கி ஷூ ஓரிடத்தில் தேங்கி விட.......வழிப்போக்கர் ஒருவர் உதவியோடு.... சாக்கடை அள்ளுபவர் அலாக்காக தூக்கி கொடுப்பார். கடவுள் போல. ஆனால் உள்ளே பதபதைக்கும் அண்ணனின் காத்திருப்பு இன்னும் மூச்சு வாங்க ஓட வைக்கும். நம்மையும் கூட மூச்சு வாங்க பின் தொடர வைக்கும்.
இதற்கிடையில் சாரா பள்ளியில் யாராவது தன் செருப்பை திருடி விட்டார்களா என அவ்வப்போது ஒவ்வொரு காலாக பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறாள். மாய சுமையை மனதில் இருந்து இறக்கி வைக்க தேடும் பார்வையைக் கொண்டிருக்கும் அந்த தேடலின் நுட்பம். அதே போல அவர்களின் பள்ளியில் அவளையொத்த ஒரு ஜோடி கால்களில் அவளின் றோஸ் செருப்பு... ஒளிந்திருக்கிறது. அந்த சிறுமி இலந்தைப்பழம் மாதிரி ஒன்றை தின்றபடி நின்றிருப்பாள். அருகில் நின்று அவளையே அவளின் கால்களையே பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் சாராவின் கண்களில் வழி தெரியாத துக்கத்தின் பாதை மறந்த பாதங்களை நாம் உணர்வோம். கோபம்... தடுமாற்றம்.. தவிப்பு... இயலாமை எல்லாம் கலந்து அவளைப் பின் தொடர்ந்து வீட்டையும் கண்டு பிடித்து விட்டு அடுத்த காட்சியில் தன் அண்ணனோடு வீ ட்டு வாசலில் நிற்பாள்.
ஓடி ஓடி விளையாடியபடியே நடக்கும் அவளை பரிதவிப்போடு ஓடி பின் தொடரும் சாரா - இந்த காட்சி தரும் தாக்கம் சினிமாக்களில் எப்போதேனும் நிகழும் அபூர்வம்.
வார்த்தைகளற்ற பாவனையில் இருவரும் மிக நெருக்கமான......தேவையான ஒரு உண்மையை விவரிக்கும் இடத்தில் ஒளிந்து நிற்கிறார்கள்.
சரி போய் கேக்கலாம் என்பது போல...வீட்டை நோக்கி இரண்டடி எடுத்து வைக்க.... அதே நேரம் வீட்டின் கதவு திறக்கப்பட.... வேகமாய் பின்னால் ஓடி வந்து மறுபடியும் ஒளிந்து கொண்டு பார்க்கிறார்கள். அந்த சிறுமி விளையாடியபடியே வெளியே வர அவளைத் தொடர்ந்து கண்ணில்லாத அவளின் அப்பா வெளியே வந்து அவளைத் தூக்கி கொஞ்சுகிறார். கண்கள் விரிய பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் இவர்கள். இப்போது வீட்டுக்குள் இருந்து அந்த சிறுமியின் அம்மா வருகிறாள். விற்பனைக்கான தொங்கும் பெட்டியை கண்ணில்லாத கணவன் கழுத்தில் மாட்டி விட்டு வழி அனுப்பிகிறாள். சிறுமி கண்ணில்லாத தன் அப்பாவை கை பிடித்து கூட்டிக்கொண்டு செல்கிறாள். கண்கள் நடுங்க பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் இவர்கள்...அவர்கள் நம்மை விட ஏழைகள் என்று புரிந்து கொள்கிறார்கள். அர்த்தத்தோடு அவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டே பேசமுடியாத ஈரான் வீதி வளைவுகளில்.....அண்ணனும் தங்கையும் உயர்ந்த மனிதர்களாக வீடு திரும்புகிறார்கள். அதே கடவுள் கீதம் பின்னால் ஓதப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும். மானுட நேயத்தின் மிகப்பெரிய காட்சியை மிக எளிமையாக நகர விட்டிருப்பார் இயக்குனர். அங்கே நிலவும் மௌனங்களில் உலகில் உள்ள அத்தனை அணுகுண்டுகளும் செயல் இழந்த மாதிரி இருந்தது.
அதன் பிறகு அண்ணனும் தங்கையும் ஓடிக் கொண்டே இருக்கிறார்கள். காலையில் அவளும்... மதியத்தில் அவனும்.... நீண்டு கொண்டே செல்லும் அவர்களின் முடிவுறாத பாதையில் ஓடி ஓடியே நாட்களை கடத்துகிறார்கள். ஒவ்வொரு நாளும்....ஓட்டங்களின் உவமை தான் அவர்களுக்கு.
இந்த சமயத்தில்...சிறுவர்களுக்கான ஓட்ட பந்தய போட்டி ஒன்று நடக்க இருப்பது தெரிந்து அதில் கலந்து கொள்ள போவதைப் பற்றி தங்கையிடம் கால்கள் மலர சொல்கிறான். காரணம் இரண்டாவது பரிசு ஒரு ஜோடி ஷூ.
"ஒரு வேளை முதலாவதாக வந்து விட்டால் என்ன செய்வது...?" என்று கேட்கிறாள் தங்கை.
"அவர்களிடம் முதல் பரிசை கொடுத்து இரண்டாம் பரிசை வாங்கி கொள்ளலாம்... " என்று சொல்லும் களங்கமற்ற முகத்தில்... கண்களின் ஒட்டத்தைக் காண முடியும். அங்கிருந்தே அவன் பாதங்கள் ஓட ஆரம்பித்து விட்டதை உணர முடியும். அதன் பிறகு போட்டியில் கலந்து கொண்டு ஓட ஆரம்பிக்கிறான். அவன் ஓடிக் கொண்டிருக்கும் அந்த பத்து நிமிடங்கள்....... அவன் காலடி சத்தங்களின் செய்வதறியாத ஒலி....... நம் இதயத்துக்குள்....... மிக மிக வலிமை வாய்ந்த சத்தமாக பிரபஞ்சத்தின் மீது பட்டு பட்டு எதிரொலிக்கும். கால்களே செருப்பாக இருக்கும் எத்தனையோ பாத சுவடுகளின் துயர தூரங்களை அவன் மூச்சிரைக்க கடந்து கொண்டிருப்பான்.
"தினமும் லேட்.....பழைய பிஞ்சு போன ஷூ....... அழுக்கான ஷூ...... இனி இதை நான் போட மாட்டேன்...." என்று தங்கை சொல்வது காதில் கேட்கிறது. வியர்த்து ஒழுகும் அண்ணன்..... உடல் இரைக்க.......தப் தப்.......தப் தப்...... தப் தப் என்று ஓடிக் கொண்டே இருக்கிறான். ஓடுகிறான். தனக்கு முன்னால் ஒருவனைத்தான் விட வேண்டும். இரண்டாம் இடத்தை தக்க வைத்தபடியே ஓட வேண்டும். அந்த கணக்கில் அவன் முன்னும் பின்னும் பார்த்து பார்த்து ஓடுவது நம்மை ஓடாமலும் மூச்சிரைக்க செய்யும். எல்லாரும் முதல் இடத்துக்கு ஓடிக் கொண்டிருக்க...... இரண்டாம் இடத்துக்கு ஓடிக் கொண்டிருக்கும் அவனை காலம் மிக உணர்வு பூர்வமாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்.
செருப்பு சொன்ன பாடத்தில் உணர்வுகளில் பூத்துக் கிடந்த கொப்புளங்கள்.........உலக வறுமையை செருப்பால் அடித்தே சொன்னது. ஒரு பிஞ்சுக் கால்கள் இன்னொரு பிஞ்சுக் கால்களுக்காக ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது. என்ன நடக்கும் என்று யாருக்குத் தெரியும்.
இறுதியில்.... ஓடிக் களைத்து பிய்ந்து நைந்து போன ஷூவை கழற்றி விட்டு புண்ணாகி கொப்பளித்து விட்ட கால்களை நீர்த்தொட்டிக்குள் இறக்குகிறான் அலி. நீரின் மிதமிதப்பில் ஆசுவாசம் தேடுகின்றன அந்த பாதங்கள். சில நொடி அமைதிக்கு பின் உள்ளிருந்து நீந்திக் கொண்டே வரும் தங்க மீன்கள் அவன் கால்களை முத்தமிட ஆரம்பிக்கின்றன. செருப்புக்கு ஓடிய கால்களுக்கு அந்த மீன்களின் குறுகுறுப்பு பேரமைதியை வர வைக்கிறது. செய்வதறியாது.... அந்த தொட்டியின் அருகே அவன் அமர்ந்திருக்கும் காட்சி கால சித்திரமாக மாறி விடுகிறது.
ஆனால் தூரத்தில் எங்கோ அவனின் காலடி சத்தங்கள் மட்டும் இன்னும் கேட்டுக் கொண்டே இருக்கின்றன.
“Prebiotic chemistry” can be understood to mean various things: chemistry which occurred before life began or the chemistry which led to life on Earth, and possibly on other planets. Workers in the field practically define it as naturally occurring, mainly organic, chemistry in planetary or other solar system environments, which may have contributed to the origin of life on Earth, or elsewhere. The terms “abiotic chemistry” (chemistry which takes place in the absence of biology) and “prebiotic chemistry” are in some senses synonymous. Since it is generally assumed that the universe is not goal directed, and since it is not known what processes led to the origin of life, the study of prebiotic chemistry almost certainly includes both productive and nonproductive chemical processes. This review places this chemistry in a historical and cosmic context and details some of the known reactions thought to be important. However, the interested reader is referred to more technical texts (Miller and Orgel 1974; Cleaves 2008; Cleaves and Lazcano 2009) and references therein. How life on Earth began remains an unexplained scientific problem. This problem is nuanced in its practical details and the way attempted explanations feedback with questions and developments in other areas of science, including astronomy, biology, and planetary science. Prebiotic chemistry attempts to address this issue theoretically, experimentally, and observationally. The ease of formation of bioorganic compounds under plausible prebiotic conditions suggests that these molecules were present in the primitive terrestrial environment. In addition to synthesis in the Earth's primordial atmosphere and oceans, it is likely that the in fill of comets, meteorites, and interplanetary dust particles, as well as submarine hydrothermal vent synthesis, may have contributed to prebiotic organic evolution. The primordial organic soup may have been quite complex, but it did not likely include all of the compounds found in modern organisms. Regardless of their origin, organic compounds would need to be concentrated and complexified by environmental mechanisms. "Scientists from Japan and the U.S. have confirmed the presence in meteorites of a key organic molecule which may have been used to build other organic molecules, including some used by life. The discovery validates theories of the formation of organic compounds in extraterrestrial environments.
The chemistry of life runs on organic compounds, molecules containing carbon and hydrogen, which also may include oxygen, nitrogen and other elements. While commonly associated with life, organic molecules also can be created by non-biological processes and are not necessarily indicators of life. An enduring mystery regarding the origin of life is how biology could have arisen from non-biological chemical processes, called prebiotic chemistry. Organic molecules from meteorites are one of the sources of organic compounds that lead to the formation of life on Earth."
"An international team of researchers has detected a poly heterocyclic organic molecule called hexamethylenetetramine in three carbonaceous meteorites: Murchison, Murray, and Tagish Lake. The presence of this molecule in carbon-rich meteorites promises its pivotal role to carry interstellar prebiotic precursors to the inner Solar System, which should contribute to the chemical evolution in the primordial stage on Earth.
Presence of organic molecules in extraterrestrial environments has been widely accepted thanks to recent successes in the detection of cometary molecules toward comet 67P/Churyumov-Gerasimenko, as well as long-standing astronomical observations and analyses of carbonaceous meteorites in laboratories.
However, despite extensive studies on the formation of organic molecules in various extraterrestrial environments such as molecular clouds, protosolar nebula and asteroids, it still remains under debate when, where, and how such extraterrestrial molecules were formed."
Thanks
Robert Stonjek,
https://evolution-outreach.biomedcentral.com/articles/10.1007/s12052-012-0443-9
கேட்பது இசையா, இரைச்சலா என நாம் உணர்ந்து கொள்வதற்காகப் படைக்கப்பட்ட காதுக்குள்ளேயே இரைச்சல் ஏற்படுவது பலருக்கும் பெருந்தொல்லையாக இருக்கும்.
இந்தியாவில் பத்தில் ஒருவருக்கு இந்தப் பிரச்சினை உள்ளது. உலக அளவில் முதியோருக்கு ஏற்படும் முக்கிய உடல்நலப் பிரச்சினைகளில் இதுவும் ஒன்று.
What Exactly is Hyperacusis?
Hyperacusis is a little known condition that seems to arise from a problem in the way the brain perceives noise. The underlying cause of the condition is elusive, however its impact on people who suffer with it is well documented. The condition of hyperacusis often leads to pain and discomfort when sufferers are exposed to louder sounds. While we say louder, we don’t mean very loud, in fact most people would consider the level of the sound as normal.
People suffering with the condition find some sounds intolerable, for instance, vehicle noise, the sound of a fan, the shuffling of papers. While all sound can be perceived as too loud, high frequency sounds in particular cause real issue for someone with Hyperacusis. This can have a dramatic effect on the lives of people who suffer with the condition, sometimes it can be difficult if not impossible to function during a normal day. We have seen the condition contribute to social isolation, phonophobia (fear of normal sounds), and depression.
What is tinnitus?
Tinnitus happens when we consciously hear a sound that does not come from any source outside the body. It is not a disease, but a symptom of an underlying problem.
The noise is usually subjective, meaning that only the person who has tinnitus can hear it.
The most common form is a steady, high-pitched ringing. This can be annoying, but it does not usually indicate a serious condition.
In fewer than 1 percent of cases, it may be objective. This means that other people can hear the noise. This type of noise may be caused by cardiovascular or musculoskeletal movements in the person’s body. This can be a sign of a medical emergency.
Symptoms
Tinnitus involves the sensation of hearing sound when no external sound is present. Tinnitus symptoms may include these types of phantom noises in your ears:
Ringing
Buzzing
Roaring
Clicking
Hissing
Humming
The phantom noise may vary in pitch from a low roar to a high squeal, and you may hear it in one or both ears. In some cases, the sound can be so loud it can interfere with your ability to concentrate or hear external sound. Tinnitus may be present all the time, or it may come and go.
There are two kinds of tinnitus.
Subjective tinnitus is tinnitus only you can hear. This is the most common type of tinnitus. It can be caused by ear problems in your outer, middle or inner ear. It can also be caused by problems with the hearing (auditory) nerves or the part of your brain that interprets nerve signals as sound (auditory pathways).
Objective tinnitus is tinnitus your doctor can hear when he or she does an examination. This rare type of tinnitus may be caused by a blood vessel problem, a middle ear bone condition or muscle contractions.
காது இரைச்சல் (Tinnitus) என்பது ஒரு தனிப்பட்ட நோயல்ல; உடலில் இருக்கும் ஒரு நோயின் வெளிப்பாடு; அறிகுறி. காது இரைச்சலுக்கான காரணம் காதிலும் இருக்கலாம்; உடலின் வேறு பகுதியிலும் இருக்கலாம்.
சில மனநோயாளிகள்கூடக் காதில் இரைச்சலும் குரலும் கேட்பதாகக் கூறுவார்கள். காது, காதிலுள்ள எலும்புகள், காதிலிருந்து மூளைக்குச் செல்லும் காது நரம்பு, மூளை ஆகியவற்றில் எது பாதிக்கப்பட்டாலும் காதில் இரைச்சல் ஏற்படும்.
காதுக்குள் வண்டு ரீங்காரம் செய்வது போன்றோ, `இஸ்ஸ்ஸ்…’ என்ற இரைச்சலோ, குக்கர் விசில் அடிப்பது போன்றோ, புயல் மாதிரிப் பேரிரைச்சலோ கேட்பதாக இருந்தால் அந்த நபருக்கு ‘காது இரைச்சல்’ இருப்பதாக அர்த்தம். இந்த இரைச்சலின் தன்மை ஆளுக்கு ஆள் வேறுபடும். ஒருவருக்கு இரைச்சல் தொடர்ச்சியாகக் கேட்கும்; இன்னொருவருக்கு விட்டு விட்டுக் கேட்கும். ஒரு சிலருக்கு இரைச்சல் தாங்கமுடியாத அளவுக்குக் கடுமையாக இருக்கும்.
பாதிப்புகள் என்ன?
சுற்றுப்புறம் அமைதியாக இருந்தால், காதுக்குள் இரைச்சல் அதிகமாகக் கேட்கும். குறிப்பாக, இரவில் இது அதிகம் தொல்லை தரும். உறக்கம் வராது. மனக் குழப்பத்துக்கு அடிபோடும். நினைவாற்றல் குறையும். மன அழுத்தம் அதிகரிக்கும். பகல் நேரப் பணியில் கவனம் செலுத்துவது சிரமம் தரும். உடல் சோர்வாக இருக்கும்.
காரணம் என்ன?
காது இரைச்சலுக்குப் பல காரணங்கள் உண்டு. அவற்றைத் தற்காலிகக் காரணங்கள், நிரந்த காரணங்கள் என்று பிரித்து வைத்துள்ளது மருத்துவம். காதுமடலைச் சேர்த்துச் சிறு துவாரமாகக் காதுக்குள் செல்கிற வெளிக்காதுக்குழலில், இயற்கையாகச் சுரக்கிற மெழுகு உருண்டு திரண்டு கட்டியாகிக் காதை அடைத்துக்கொண்டால், அயல் பொருட்கள் ஏதாவது அடைத்துக்கொண்டால், காளான் தொற்று ஏற்பட்டால் காதுக்குள் இரைச்சல் கேட்கும். இவையெல்லாமே தற்காலிகமாகக் காது இரைச்சலை உண்டாக்குபவை.
காதில் உள்ள அழுக்கை / அயல் பொருளை அகற்றிவிட்டால் அல்லது காளான் தொற்றுக்குச் சிகிச்சை பெற்றுவிட்டால் காது இரைச்சலில் இருந்து விடைபெறலாம். ஜலதோஷம் பிடிப்பதால்கூடச் சில நேரங்களில் தற்காலிகமாகக் காது இரைச்சல் உண்டாகும்.
அதேநேரத்தில் சில காரணங்களால் காது இரைச்சல் நிரந்தரமாகிவிடும். முதுமை இதற்கு முக்கியக் காரணம். வயதாக வயதாக நடுக்காது எலும்புகள், காக்ளியா எனும் நத்தை எலும்பு மற்றும் காது நரம்பிழைகள் சிதைவடைவதால் காதுக்குள் இரைச்சல் தொடங்குவது வழக்கம். காதுக்குப் போகும் ரத்தம் முதுமையில் குறைவதாலும் காதில் இரைச்சல் ஏற்படுவதுண்டு.
வெளிக்காதையும் நடுக்காதையும் பிரிக்கிற செவிப்பறையில் துளை விழுந்துவிட்டால், காது இரைச்சல் ஏற்பட அதிக வாய்ப்பு உள்ளது. இதுபோன்று நடுக்காதுக்குள் நீர் கோத்துக்கொண்டால், சீழ் பிடித்துவிட்டால் காது இரைச்சல் ஏற்படும். நடுக்காதில்தான் நம் உடலிலேயே மிகச் சிறிய எலும்புகளான சுத்தி, பட்டடை, அங்கவடி எலும்புகள் உள்ளன.
இவற்றில் ‘எலும்பு முடக்கம்’ (Otosclerosis) எனும் நோய் தாக்கும்போது, எலும்புகள் இறுகி, ஒலி அதிர்வுகள் காது நரம்புக்குச் செல்வது தடைபடும். அப்போது காது மந்தமாவதோடு, இரைச்சலும் கேட்கும். அடுத்து, தொண்டையையும் காதையும் இணைக்கிற ‘காது – மூக்கு -தொண்டைக்குழாய்’ (Eustachian tube) அழற்சி அடைந்து, வீங்கிக் கொண்டாலும் காது இரைச்சலுக்கு வழி அமைக்கும். காதில் அடிபட்டாலும் இந்தப் பிரச்சினை ஏற்படலாம்.
What causes tinnitus?
Tinnitus (pronounced tin-NY-tus or TIN-u-tus) is not a disease. It is a symptom that something is wrong in the auditory system, which includes the ear, the auditory nerve that connects the inner ear to the brain, and the parts of the brain that process sound. Something as simple as a piece of earwax blocking the ear canal can cause tinnitus. But it can also be the result of a number of health conditions, such as:
Noise-induced hearing loss
Ear and sinus infections
Diseases of the heart or blood vessels
Ménière’s disease
Brain tumors
Hormonal changes in women
Thyroid abnormalities
Tinnitus is sometimes the first sign of hearing loss in older people. It also can be a side effect of medications. More than 200 drugs are known to cause tinnitus when you start or stop taking them.
People who work in noisy environments—such as factory or construction workers, road crews, or even musicians—can develop tinnitus over time when ongoing exposure to noise damages tiny sensory hair cells in the inner ear that help transmit sound to the brain. This is called noise-induced hearing loss.
Service members exposed to bomb blasts can develop tinnitus if the shock wave of the explosion squeezes the skull and damages brain tissue in areas that help process sound. In fact, tinnitus is one of the most common service-related disabilities among veterans returning from Iraq and Afghanistan.
Pulsatile tinnitus is a rare type of tinnitus that sounds like a rhythmic pulsing in the ear, usually in time with your heartbeat. A doctor may be able to hear it by pressing a stethoscope against your neck or by placing a tiny microphone inside the ear canal. This kind of tinnitus is most often caused by problems with blood flow in the head or neck. Pulsatile tinnitus also may be caused by brain tumors or abnormalities in brain structure.
Even with all of these associated conditions and causes, some people develop tinnitus for no obvious reason. Most of the time, tinnitus isn’t a sign of a serious health problem, although if it’s loud or doesn’t go away, it can cause fatigue, depression, anxiety, and problems with memory and concentration. For some, tinnitus can be a source of real mental and emotional anguish.
Why do I have this noise in my ears?
Although we hear tinnitus in our ears, its source is really in the networks of brain cells (what scientists call neural circuits) that make sense of the sounds our ears hear. A way to think about tinnitus is that it often begins in the ear, but it continues in the brain.
Scientists still haven’t agreed upon what happens in the brain to create the illusion of sound when there is none. Some think that tinnitus is similar to chronic pain syndrome, in which the pain persists even after a wound or broken bone has healed.
Tinnitus could be the result of the brain’s neural circuits trying to adapt to the loss of sensory hair cells by turning up the sensitivity to sound. This would explain why some people with tinnitus are oversensitive to loud noise.
Tinnitus also could be the result of neural circuits thrown out of balance when damage in the inner ear changes signaling activity in the auditory cortex, the part of the brain that processes sound. Or it could be the result of abnormal interactions between neural circuits. The neural circuits involved in hearing aren’t solely dedicated to processing sound. They also communicate with other parts of the brain, such as the limbic region, which regulates mood and emotion.
What should I do if I have tinnitus?
The first thing is to see your primary care doctor, who will check if anything, such as ear wax, is blocking the ear canal. Your doctor will ask you about your current health, medical conditions, and medications to find out if an underlying condition is causing your tinnitus.
If your doctor cannot find any medical condition responsible for your tinnitus, you may be referred to an otolaryngologist (commonly called an ear, nose, and throat doctor, or an ENT). The ENT will physically examine your head, neck, and ears and test your hearing to determine whether you have any hearing loss along with the tinnitus. You might also be referred to an audiologist who can also measure your hearing and evaluate your tinnitus.
What if the sounds in my ear do not go away?
Some people find their tinnitus doesn’t go away or it gets worse. In some cases it may become so severe that you find it difficult to hear, concentrate, or even sleep. Your doctor will work with you to help find ways to reduce the severity of the noise and its impact on your life.
Are there treatments that can help me?
Tinnitus does not have a cure yet, but treatments that help many people cope better with the condition are available. Most doctors will offer a combination of the treatments below, depending on the severity of your tinnitus and the areas of your life it affects the most.
Hearing aids often are helpful for people who have hearing loss along with tinnitus. Using a hearing aid adjusted to carefully control outside sound levels may make it easier for you to hear. The better you hear, the less you may notice your tinnitus. Read the NIDCD fact sheet Hearing Aids for more information.
Counseling helps you learn how to live with your tinnitus. Most counseling programs have an educational component to help you understand what goes on in the brain to cause tinnitus. Some counseling programs also will help you change the way you think about and react to your tinnitus. You might learn some things to do on your own to make the noise less noticeable, to help you relax during the day, or to fall asleep at night.
Wearable sound generators are small electronic devices that fit in the ear and use a soft, pleasant sound to help mask the tinnitus. Some people want the masking sound to totally cover up their tinnitus, but most prefer a masking level that is just a bit louder than their tinnitus. The masking sound can be a soft “shhhhhhhhhhh,” random tones, or music.
Tabletop sound generators are used as an aid for relaxation or sleep. Placed near your bed, you can program a generator to play pleasant sounds such as waves, waterfalls, rain, or the sounds of a summer night. If your tinnitus is mild, this might be all you need to help you fall asleep.
Acoustic neural stimulation is a relatively new technique for people whose tinnitus is very loud or won’t go away. It uses a palm-sized device and headphones to deliver a broadband acoustic signal embedded in music. The treatment helps stimulate change in the neural circuits in the brain, which eventually desensitizes you to the tinnitus. The device has been shown to be effective in reducing or eliminating tinnitus in a significant number of study volunteers.
Cochlear implants are sometimes used in people who have tinnitus along with severe hearing loss. A cochlear implant bypasses the damaged portion of the inner ear and sends electrical signals that directly stimulate the auditory nerve. The device brings in outside sounds that help mask tinnitus and stimulate change in the neural circuits. Read the NIDCD fact sheet Cochlear Implants for more information.
Antidepressants and antianxiety drugs might be prescribed by your doctor to improve your mood and help you sleep.
Other medications may be available at drugstores and on the Internet as an alternative remedy for tinnitus, but none of these preparations has been proved effective in clinical trials.
Can I do anything to prevent tinnitus or keep it from getting worse?
Noise-induced hearing loss, the result of damage to the sensory hair cells of the inner ear, is one of the most common causes of tinnitus. Anything you can do to limit your exposure to loud noise—by moving away from the sound, turning down the volume, or wearing earplugs or earmuffs—will help prevent tinnitus or keep it from getting worse.
What are researchers doing to better understand tinnitus?
Along the path a hearing signal travels to get from the inner ear to the brain, there are many places where things can go wrong to cause tinnitus. If scientists can understand what goes on in the brain to start tinnitus and cause it to persist, they can look for those places in the system where a therapeutic intervention could stop tinnitus in its tracks.
In 2009, the National Institute on Deafness and Other Communication Disorders (NIDCD) sponsored a workshop that brought together tinnitus researchers to talk about the condition and develop fresh ideas for potential cures. During the course of the workshop, participants discussed a number of promising research directions, including:
Electrical or magnetic stimulation of brain areas involved in hearing. Implantable devices already exist to reduce the trembling of Parkinson’s disease and the anxieties of obsessive-compulsive disorder. Similar devices could be developed to normalize the neural circuits involved in tinnitus.
Repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS). This technique, which uses a small device placed on the scalp to generate short magnetic pulses, is already being used to normalize electrical activity in the brains of people with epilepsy. Preliminary trials of rTMS in humans, funded by the NIDCD, are helping researchers pinpoint the best places in the brain to stimulate in order to suppress tinnitus. Researchers are also looking for ways to identify which people are most likely to respond well to stimulation devices.
Hyperactivity and deep brain stimulation. Researchers have observed hyperactivity in neural networks after exposing the ear to intense noise. Understanding specifically where in the brain this hyperactivity begins and how it spreads to other areas could lead to treatments that use deep brain stimulation to calm the neural networks and reduce tinnitus.
Resetting the tonotopic map. Researchers are exploring how to take advantage of the tonotopic map, which organizes neurons in the auditory cortex according to the frequency of the sound to which they respond. Previous research has shown a change in the organization of the tonotopic map after exposing the ear to intense noise. By understanding how these changes happen, researchers could develop techniques to bring the map back to normal and relieve tinnitus.
