க. நா. சு. வின் ஓர் உரை

மா. அரங்கநாதனின் ‘வீடு பேறு’ சிறுகதை தொகுப்பு பற்றிய கருத்தரங்கத்தின் போது ஆற்றிய உரை.

() () ()

இருபது இருபத்தைந்தாண்டுகளுக்கு முன்பு இருந்ததை விட இப்பொழுது புத்தக விமர்சன கூட்டங்களுக்குப் போனால் விமர்சனங்களில் ஒரு மாறுதல் இருப்பதையும் ஓரளவிற்கு புத்தகங்களைப் பற்றி பொதுவாகப் பேசுவதற்கு பலபேர் தயாராக இருக்கிறார்கள் என்பதும் நன்றாகவே தெரிகிறது. புத்தகத்தைப் பாராட்டி பேசிவிடுவதோடு நிறுத்திவிடாமல், காசு கொடுத்து வாங்கி இது நன்றாக இருக்கிறது என்று பத்துப்பேரிடம் சொல்லி அவர்கள் சந்திக்கிற ஆட்களும் மற்றவர்களிடம் சொன்னால், அந்தப் பத்துப்பேரும் வாங்காவிட்டாலும் ஓரிருவர் வாங்குவார்கள்  என்ற ஒரு நம்பிக்கையில் புத்தக விற்பனை ஓரளவு நன்றாக ஆகுமென்று தோன்றுகிறது. இது ரொம்ப அவசியமான ஒரு விஷயம் என்று எண்ணுகிறேன். புத்தக விமர்சனக் கூட்டங்கள் மிகவும் சிறப்பாக நடக்கின்றன. இரண்டு மூன்று கூட்டங்களுக்கு நான் தலைமை வகித்தும், பேசப்போயும், வேடிக்கைப்பார்க்கப் போயும் அறிந்துக் கொண்டிருக்கிறேன். அந்த அளவுக்கு மிகவும் திருப்தியாக இருக்கிறது என்று நான் சொல்லலாம். நல்லவேளையாக இதைச் சொல்ல வேண்டும் என்று கருதுகிறேன்.

இரண்டாவதாக சிறுகதைகள் என்பதைப் பற்றி பேசுவதற்கு நிறையவே இருக்கிறது. ஒரு எழுபத்தைந்து வருட சரித்திரம் இருக்கிறது. இந்த எழுபத்தைந்து வருட சரித்திரத்தில், சிறுகதைகளில் மிகவும் சிறப்பாக செயலாற்றி இருக்கிறார்கள் என்று சொல்ல வேண்டுமானால், ஒரு பத்து / இருபது பேரை பெயர் சொல்லி குறிப்பிட்டுச் சொல்ல்லாம் என்று நான் சொல்வேன். கொஞ்சம் தாராளமாகச் சொல்பவர்கள் நாற்பது ஐம்பது பேரைச் சொல்ல்லாம் என்று சொல்வார்கள். ஒரு காலத்தில் கிட்டத்தட்ட முப்பது நாற்பது பேர்கள் எழுதிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் அவர்களில் ஒரு நான்கைந்து பேர்களைத்தான் சொல்ல முடிகிறது. அல்லது ஏழெட்டு பேரை சொல்ல முடிகிறது என்று வைத்துக் கொண்டாலுங்கூட அந்த ஏழெட்டுப் பேரை மட்டும் ஏன் சொல்லுகிறோம் என்று யோசித்துப் பார்க்கையில், அவர்கள் எல்லாருமே மற்றவர்கள் எழுதியதிலிருந்து மாறுபட்ட எழுத்துக்களைக் கொடுக்க வேண்டுமென்று முயற்சி செய்தார்கள் என்பது நிதர்சனமாகத் தெரிகிறது. அந்த மாதிரிப் பார்க்கும்போது இன்று எழுதப்படுகிற எழுத்துகளிலிருந்து மிகவும் பெரிய அளவில் மாறுபட்ட எழுத்தை மா. அரங்கநாதன் தன்னுடைய ‘வீடு பேறு’ என்ற நூலில் தொகுத்துக் கொடுத்திருக்கிறார். ஒன்று இரண்டல்ல-இருபது கதைகள் இருக்கின்றன. இந்த கதைகள், இந்த மாறுபட்ட விதத்தில் பொது மக்களுக்கு இதுதான் பிடிக்குமென்று எல்லாரும் தெரிந்து எழுதுகிற சிலர் பழக்கமாக கையாளுகிற – புள்ளிவைத்த இடத்தில் கையெழுத்து போடுகிறமாதிரி வார்த்தைகள் போட்டு நிறுத்திவிடுகிற கதைகள் எழுதுகிற ஒரு தமிழ் உலகத்தில் – தனிப்பட்ட ஒரு குரலாக ஒலிக்கிறது. சிறு கதைகள் எழுதுவதற்கு என்றும் தைரியம் வேண்டியதாக விருக்கிறது. இதில் ஒரு விசேடம் என்னவென்றால், அந்த தைரியம் அரங்கநாதனுக்கு இருந்ததுமட்டுமல்ல-இந்தக் கதைகளில் சிலவற்றை பத்திரிகைகளிலும் பிரசுரித்துப் பார்த்திருக்கிறார். அதாவது ஜனரஞ்சகமான பத்திரிகைகளில் இல்லாவிட்டாலும் ஓரளவிற்கு சிறுகதைகள் என்று தெரிந்து படிக்க்க்கூடிய வாசகர்கள் படிக்கும் சில பத்திகைகளில் பிரசுரித்துப் பார்த்திருக்கிறார். இதில் எனக்கு ஓர் அனுபவம் ஏற்பட்டது. அதை – பெயரைச் சொல்லாமல் – சொல்கிறேன். இவருடைய கதையை, ‘மைலாப்பூர்’ என்ற கதையை; ஞனரதத்தில் வெளியிட்டபோது, வெளியிட்டப்பிறகு, நான் ஒரு நண்பரை சந்திக்க நேர்ந்தது சந்தித்துப் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது ‘‘எனக்கு அந்தக் கதையில் என்ன எழுதியிருக்கிறார் என்று புரியவில்லை’’ என்று சொன்னார். எனக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் பதில் சொல்லவில்லை. ஏனென்றால் நான் பேசிக்கொண்டிருந்த அந்த நண்பர் கொஞ்சம் அறிவாளி. விமர்சனங்கள்-கதை என்று அவரும் எழுதுகிறவர்தான். எழுதுவதில் கொஞ்சம் திறமையுள்ளவர், படிப்பதிலும் திறமையுள்ளவர் என்று நான் நம்பிக்கொண்டிருந்தவர்தான். சொன்னவுடன் எனக்கு கொஞ்சம் வியப்பாகவும் இருந்த்து. என்ன புரியவில்லை என்று கேட்டேன். எதற்காக இதை எழுதியிருக்கிறார் என்று எனக்கு புரியவில்லை என்று சொன்னார். நான் அதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று யோசித்து விட்டு நீங்கள் இன்னொரு முறை படித்துப் பாருங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு, விட்டுவிட்டேன். ஆனால் அன்றிரவு தூங்கப் போகும்போது எனக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது. உங்களை உங்களுக்கே காட்டிக் கொடுப்பதற்காகத் தான் அந்தக்கதையை எழுதி இருக்கிறார் அரங்கநாதன் என்று சொல்லலாமா என்று தோன்றியது. இது எந்த சிறுகதை ஆசிரியரைப் பற்றியும் – தரமாக எழுதுகிற எந்தச் சிறுகதை ஆசிரியரைப் பற்றியும் – சொல்லக்கூடிய ஒரு விஷயம். ஆசிரியன் தன்னைப்பற்றி மட்டும் காட்டிக் கொள்வது இல்லை. வாசகனுடைய அறிவு தளத்திலிருந்து, அவனுடைய மனதிற்குள் அலைகளை எழுப்புகிற வேகத்தையும் அவனைச்சுற்றி சித்தரிக்கிறான். அவனுக்கே புரியாத சில விஷயங்களை புரியும்படியாக செய்வதற்கு புரியாத சில விஷயங்களை புரியும்படியாக செய்வதற்கு இந்தச் சிறுகதைகள் பிரயோஜனப்படுகின்றன. நல்ல சிறுகதைகள் என்று சொல்லக்கூடியவை பிரயோனப்படுகின்றன என்று சொல்ல வேண்டும். அந்த மாதிரி இந்தக்கதைகள் வேண்டியிருக்கிறது என்று அவரிடம் சொல்லாமல் விட்டுவிட்டோமே என எண்ணிக்கொண்டேன். அதற்குப் பிறகு அதைப்பற்றி பேச சந்தர்ப்பம் கிடைக்கவில்லை – அதனால் சொல்லவில்லை. இந்த மாதிரி கதைகள் எழுதுகிறபோது, ஒரு கனமாக கதைகள் எழுதுகிறவர்களை, அதிகமாக பாராட்டுவது என்பது நம்மூரில் பழக்கமில்லை என்று இக்கட்டத்தில் இரண்டுபேர் பாராட்டிவிட்டார்கள்.

தன்னுடைய பர்சனாலிட்டியை பாதித்துக் கொள்வதற்காகவோ, தனக்குள்ளேயே ஒரு முக்கியம் ஏற்படுத்திக் கொள்வதற்காகவோ சிறுகதை ஆசிரியர்கள் எழுதுகிறார்கள் என்று பொதுவாகச் சொல்ல்லாம். ஆனால் வாசகன் எதிர்கொண்டு, இந்த கதையைப் படிக்கிற வாசகன் மனதில் தன்னைப் பற்றி, அதாவது அந்த வாசகனைப் பற்றி ஓர் உருவத்தை ஏற்படுத்துவதற்காகவும் இந்த சிறுகதை ஆசிரியர்கள் எழுதுகிறார்கள் என்று சொல்லவேண்டும். இதை மிகவும் சிறப்பாக சமீப காலத்தில் செய்திருப்பவர் என்று லத்தின் அமெரிக்காவில் உள்ள ‘ஜார்ஜ் லூயி போர்ஹே’ என்ற ஓர் ஆசிரியரைப் பற்றி, அவர் ஓர் அறிவுதளத்தில் நின்று எழுதுகிறார் என்கிற அளவில் சொல்லுகிறார்கள். அவருக்கு உலகம் பூராவும் புகழ் பரவியிருக்கிறது என்பது உண்மை. ஆனால் தமிழில் இருக்கிற ரசனை என்னவென்றால் ஓரளவிற்கு தமிழரிடையே கூட தரமான சிறுகதைகள் என்றால் பாராட்டப்படுவதில்லை என்ற ஒரு வழக்கம் ஏற்பட்டுவிட்டது. அரங்கநாதன் எழுதியிருக்கிற கதைகள் போர்ஹே எழுதிய கதைகளுக்கு சற்றும் குறைந்ததல்ல என்றுதான் எனக்குத் தோன்றுகிறது. அந்த அளவிற்கு ஒரு பரந்த அறிவு தளத்திலிருந்து மோனாலிசா, நசிகேதனும் யமனும் – அப்புறக் இன்னொரு தலைப்பு – இந்த மாதிரி எல்லாம் பார்க்கும் போது ஒரு பரந்த அறிவு தளத்திலிருந்து, நமது பண்பாட்டின் பல அம்சங்களை நாம் தெரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு இவர் எழுதியிருக்கிறார் என்று மிகவும் நன்றாகத் தெரிகிறது. ஒரு Intellectual அறிவு தளத்தில் – போலி அல்லாத அறிவுத்தளத்தில் – உள்ளது. இதில் இரண்டு விஷயங்கள் சொல்ல வேண்டும். அறிவுதளம் என்று சொல்லுகிற போது போலியாக ஓர் அறிவு தளம் அதாவது நமக்கு நம்முடைய படிப்பில் இருந்து வராத, நம்முடைய மண்ணில் வேர்விடாத அறிவு இயக்கங்கள் பல பரவி இருக்கின்றது. உலகில் அவைகளுக்கெல்லாம் நாம் வாரிசாக எண்ணிக்கொண்டு, அந்த அறிவு தளத்திலிருந்து செய்யப்படுகிற சில விஷயங்களை நம்மிடையே பார்க்க முடிகிறது. இந்த மாதிரி பார்க்கிற விஷயங்கள் மனோ தத்துவ காரியங்கள், மனோதத்துவ அலசல்கள் என்கிற அளவில் சைக்யாட்ரிக் என்கிற மாதிரி – சைக்கோபாத் என்று சொல்கிற அளவில் எல்லாம் படுகிறபோது, ஓரளவு போலியாகப் போய்விடுகிறது. இந்தப் போலித்தனம் சில சமயம் அரசியலிலும் காணப்படுகிறது. அரசியலில் நாம் யோசித்துப் பார்த்தோமானால், அரசியல் சிந்தனைகளில் ஒரு சிந்தனை கூட நம்முடைய சிந்தனை நம்முடைய மண்ணில் இருந்து கிளம்பியது என்று சொல்லும்படியாக இந்தியாவில் இன்னும் ஏற்படவில்லை என்பது உண்மை. அதனாலேயே இந்த அறிவு தளத்தில் ஒரு போலி அம்சம் எப்போதும் இருக்கிறது. இந்தப் போலி அம்சத்தை மீறி அறிவு தளத்தில் நம்மைச் சுற்றியிருக்கிற மக்களிடமிருந்து, நாம் நிற்கிற மண்ணிலிருந்து கிளம்புகிற வேர்கள், கிழங்குகளிலிருந்து வருகிற ஓர் அறிவு தளத்தை வளர்த்துக் கொள்வது மிகவும் சிரமமான காரியமாக இருக்கிறது. அதை சிலபேர் செய்திருக்கிறார்கள் என்பது மிகவும் பெருமைப்பட வேண்டிய விஷயம்.

அந்த மாதிரி போலி அல்லாத ஓர் அறிவு தளத்தில் இந்தக் கதைகள் – அரங்கநாதனின் கதைகள் – செயல்படுவதை நான் பாராட்டுகிறேன். பார்க்கும் போது மிகவும் சிறப்பாகப் பாராட்ட வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது.

நான் போலி அறிவு தளத்தில் வந்த கதைகள் என்று சொல்வதற்கு ஓர் உதாரணம் சொல்ல்லாமென்று தோன்றுகிறது. ‘பள்ளம்’ என்று ஒரு சிறுகதைத் தொகுப்பு வந்திருக்கிறது. அந்தப் புத்தகத்தை எத்தனை பேர் படித்திருக்கிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரியாது. அதில் ஒரு கதை. குரங்குகள் வந்து உபத்திரவப்படுத்தும், ஒரு சமதாயத்தில், அந்தக் குரங்குகளை ஒழிப்பதற்கு அதன் கைகளில் தண்ணீர் பாம்புகளைச் சுற்றி ஓர் ஓலைச்சுருள் மாதிரிக் கொடுத்துவிட்டால் அந்தப் பாம்புகள் அவைகளைக் கவ்விக் கொள்ளும் – அவைகளும் விடாது, குரங்குகளும் பயந்து ஓடிவிடும் என்று ஒரு கதை வந்திருக்கிறது. அதைப் பார்க்கும்போது இது எந்த ஊரில் நடக்கிற விஷயம் – நம்மூரில் யாருக்குமே வந்திராது என்று சொல்லக்கூடும். இந்தக் கதையை எழுதியவர் மிகவும் நல்ல சிறுகதைகள் பல எழுதியிருக்கிறவர்தாம். ஆனால் இந்த அறிவு போலித்தனத்தினால் ஏற்பட்ட ஒரு விளைவாக இந்த மாதிரி கதைகள் சிலவும் நம்மூரில் வரத்தொடங்கி இருக்கின்றன, அந்த மாதிரி போலியான அறிவு தளத்தில் நிற்காது – நல்ல அறிவு தளத்தில் – நமக்குரிய அறிவு தளத்தில் நின்று கதை எழுதுவது என்பது சிலபேருக்கு கைவந்திருக்கிறது. இப்படி கைவந்தவர்களில் சில பேரை குறிப்பாகச் சொல்லலாம். புதுமைப்பித்தனைச் சொல்ல வேண்டும். புதுமைப்பித்தனால் அரங்கநாதன் பாதிக்கப்படுகிறார் என்று நண்பர் சொன்னார். அது எனக்கு அவ்வளவு சரியாகத் தோன்றவில்லை ஏனென்றால் புதுமைப்பித்தன் கால சிந்தனையில் பலவிதமான கலப்படங்கள் வந்திருக்கின்றன. ஓரளவு தெளிவின்மை கூட இருந்த்து என்று சொல்லக்கூடும். அரங்கநாதன் சிந்தனையில் – அவர் ஐம்பது வருடங்களுக்குப் பிறகு எழுதுகிறார் என்பதாலேயே ஓரளவிற்கு சிந்தனைத் தெளிவு ஏற்பட்டிருக்கிறது என்று சொல்லக்கூடும், சொல்ல முடியும் என்று தோன்றுகிறது. இதேமாதிரி பூரணத்துவம் தெரிகிறது என்பதை நாம் அறிந்து கொள்கிறோம். இந்த மாதிரி பலபேர் எழுதியிருக்கிறார்கள். சுந்தர்ராமசாமியில் பிரசாதம் என்றி சிறுகதைத் தொகுப்பில் பல கதைகள் அந்த மாதிரியாக இருக்கிறது என்று சொல்ல வேண்டும். தி. ஜானகிராமன் ஆரம்பகாலத்தில் எழுதிய கதைகள் கொட்டுமேளம் முதலிய தொகுப்புக்களில் வந்த கதைகள் – அந்த மாதிரி பல.

இப்படி சொல்லக்கூடியவர்களில் இருபது முப்பது பேர்கள் நம்மிடையே தேறுவார்கள். அந்தமாதிரியாக ஒரு கனமாக தளத்தில் போலியல்லாத அறிவு தளத்தில் நின்று கதைகள் எழுதுகிற கலை அரங்கநாதனுக்கு நன்றாக்க் கைவந்திருக்கிறது என்பது இந்தக் கதைகளைப் படிக்கும் போது தெரியும். நாம் ஒவ்வொரு கதையாக படித்துச் சொல்ல வேண்டும் என்று எண்ணவில்லை. ஆனால் ஒவ்வொரு கதையிலுமே முத்துக்கறுப்பன் என்கிற பெயரை அறிமுகம் செய்து வைக்கிற போதே ‘ஷாக் ட்ரீட்மென்ட்’ கொடுக்கிறமாதிரி ஓர் உலுக்கலை ஏற்படுத்தி விடுகிறார் என்பது அவருக்கு ஒரு சிறப்பான அம்சமாக இதில் காண முடிகிறது.

இதில் இன்னொரு விஷயம், இந்தமாதிரி பாராட்டுக் கூட்டங்கள் போட்டு ஒரு ஆசிரியரை பாராட்டுகிறபோது, ஓஹோ நாம் ஏதோ பிரமாதமாக செய்து விட்டோம் என்று அந்த ஆசிரியர் திருப்திபட்டுக் கொண்டே அதோடு நிறுத்திவிடவோ கூடும். அந்த மாதிரி அரங்கநாதன் செய்யமாட்டார் என்று நம்புகிறேன். அவருக்கு ஒரு மெச்சூரிட்டி இருக்கிறது. இந்தக் கதைகளிலேயே அது தெரிகிறது. இவருடைய முதல் புத்தகத்தை - ‘பொருளின் பொருள் கவிதை’ என்றப் புத்தகத்தைப் பற்றிச் சொன்னார்கள். அதுவும் விளக்கமுடியாத கவிதையைப் பற்றி, சொல்ல இயலாத சில விஷயங்களை, தமிழ் வார்த்தைகளில் சொல்வதற்கு அவர் முயன்றுபார்த்திருக்கிறார். அதுமிகவும் நல்ல முயற்சி. அந்த மாதிரியான ஒரு முயற்சி தமிழுக்கு மிகவும் புதிது. மிகவும் அவசியமானது. பல பேர் செய்து பார்த்திருக்க வேண்டியது. அவரவர்கள் நோக்கிலிருந்து செய்து பார்க்க வேண்டியதென்று எனக்கு தோன்றுகிறது. அந்தமாதிரி இந்தக்கதைகளைத் தொடர்ந்து அவர் நாவல்கள் எழுதலாம், கவிதைகள் எழுதலாம். எது எழுதினாலும் இந்தச் சிறுகதைகளுக்கு அப்பால் போவதாக அமையவேண்டும் என்பது எனது வேண்டுகோள். அது மிகவும் அசவியம். ஏனென்றால் இலக்கியத்தில் சாதனை என்பது ஏதோ ஓரிடத்தில் நின்று விடுவதல்ல. அது மேலே மேலே என்று போய்க் கொண்டிருப்பதால் தான் இன்னும் பலர் எழுத வேண்டியதாய் இருக்கிறது. எழுதியவரே தான் செய்த்து போதாது என்று ஒரு நிலையில்தான் அடுத்த புத்தகத்தையும் எழுத வேண்டியிருக்கிறது. அதற்கு ஓர் அளவிற்கு ஒரு மெச்சூரிட்டி வேண்டும். இதோடு அவர் திருப்தி அடைந்துவிடக் கூடாது என்கிற நினைப்பு வரவேண்டும் என்ற எண்ணத்தோடு இதைச் சொல்கிறேன். அது அவருக்கு இருக்கும் என்கிற நம்பிக்கை இருக்கிறது. அவர் இன்னும் நிறைய எழுதவேண்டும் என்றும் வேண்டிக் கொள்கிறேன்.

நன்றாக எழுதுகிறவர்கள் மிகவும் அருகிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். எதற்காக இலக்கியம் என்று கேட்பவர்கள் மேலைநாடுகளில் இப்போது இருக்கிறார்கள். சினிமா போதாதா டீ.வி. போதாதா மற்றும் வேறு பல விஷயங்கள் இருக்கின்றனவே - உலகில் அதெல்லாம் போதும் – இலக்கியம் என்ற ஒன்று ஏதோ பத்துபேர் கூடிக்கொண்டு ஏதோ ஒன்றை எதற்காக செய்கிறார்கள் என்று கேட்கிற ஒரு நிலைமை வந்திருக்கிறது என்பது பேராசிரியர்கள் வாயிலாக தெரிகிறது. ஆங்கிலப் பேராசிரியர்கள் கேட்கிறார்கள். நாம் இதுவரையில் முன்னூறு நானூறு வருடங்களாக இலக்கியம் இலக்கியம் என்று சொல்லிக் கொண்டு வந்ததெல்லாம் இனிமேல் எடுபடாது – செல்லாது. ஏனெனில் டி.வி.யும் காமிக்ஸ் புத்தகங்களும் சினிமாவும் தான் பிரயோஜனப்படும் என்று சொல்லி ஒதுங்கிக்கொள்ள முயல்கிறார்கள். ஆனால் இலக்கியத்திற்கு என்றைக்குமே ஒரு தேவை இருக்கும் என்றுதான் தோன்றுகிறது. கனமான விஷயங்களுக்கு எப்போதுமே ஒரு வால்யூ, தேவை இருக்கத்தான் செய்கிறது. இந்த சினிமா, டி.வி. என்று சொன்னாலும் கூட அவைகளெல்லாம் வார்த்தை என்கிற – மொழி என்கிற – ஒரு சரடோடு இணைக்கப்பட்டதாகத் தான் இருக்கிறது. இந்த மொழி என்பதை சரியாகத் தெரிந்து கொள்ள, சரியாகச் செயல்படும்படியாக செய்வதற்கு கனமான இலக்கிய ஆசிரியர்கள் எந்தக் காலத்திற்கும் தேவைப்படுவார்கள் என்றுதான் தோன்றுகிறது. சற்றேறக்குறைய ஒரு மூவாயிரம் வருடங்களாக இலக்கியம் என்கிற சரடை – கனமாக சரடை – புரிந்து கொண்டு தான் இருக்கிறது. அதற்கு பாராட்டுகள் ஓரளவு ஆர்வமுள்ளவர்கள் அதிகமாக ஈடுபடுவதில்லை என்றாலுங்கூட இலக்கியம் என்பது இருந்துகொண்டுதான் இருக்கும்.

இந்த இலக்கியம் என்பது இருந்து கொண்டிருக்கிற வரையில் அரங்கநாதன் போன்றவர்கள் நிறைய செய்ய வேண்டிய காரியங்கள் இருக்கின்றன என்பதை உணர்ந்து வெயல்படவேண்டியது மிகவும் அவசியம். ஆனால் இந்த மாதிரிப் புத்தகங்களை ஆயிரம்பேர் கூட படிப்பதில்லையே என்ற ஒரு கேள்வி தமிழ்நாட்டில் பிரத்யேகமாக தமிழ் நாட்டிற்கு மட்டும் உரியதாக – இருந்துக் கொண்டிருக்கிறது. இதை எப்படித் தீர்த்து வைப்பதென்றுதான் தெரியவில்லை. நல்ல கதைகளாக எழுதியிருக்கிறார். நல்லப் புத்தகமாக நல்ல அச்சாக ப்ரூப் மிஸ்டேக்ஸ் இல்லாமல் வருகிற புத்தகங்கள் மிகவும் குறைவு என்பது புத்தகங்கள் படிக்கிற எல்லாருக்கும் தெரியும். இப்போது ஆங்கிலத்தில் வருகிற தினசரி பத்திரிகைகளில் கூட ஒரு பக்கத்திற்கு மூன்று ப்ரூப் மிஸ்டேக்ஸ் வந்துவிடுகிறது. இந்த மாதிரி புத்தகங்கள் – அமைப்பு எல்லாமே நேர்த்தியாக வந்திருக்கின்ற புத்தகத்தை வாங்கவேண்டியவர்கள் மிகவும் அதிகமாக இருக்கவேண்டும். அதிகமாக என்றால் பத்தாயிரக் கணக்கில் வேண்டாம், ஆயிரம் இரண்டாயிரம் என்கிற அளவிலாவது இருக்க வேண்டும் என்கிற நினைப்பு நம் எல்லாருக்கும் இருக்கிறது. அந்த மாதிரி வாசகர்களை – காசு கொடுத்து புத்தகம் வாங்கி படிக்கிற வாசகர்களை – கண்டு பிடிப்பது மிகவும் சிரம்மாக இருக்கிறது. இதை எப்படித் தீர்த்துவைப்பது என்பது என் காலத்தில் நடக்கப் போகிற காரியமல்ல. நமது சந்த்தியர் காலத்தில் – உங்கள் காலத்தில் – நடப்பதற்கு ஏதாவது வழி ஏற்படவேண்டும்.

நல்ல புத்தகங்களைப் படிப்பவர்கள் பத்துப் பேரிடமாவது ஒரு மாதத்தில் இந்தப் புத்தகம் படித்தேன் நன்றாக இருந்த்து என்று திருப்பித் திருப்பி அவர்கள் நம்மிடம் என்ன சொன்னாலும் கூட பொறுத்துக் கொண்டு சொல்ல வேண்டும் என்று நண்பர் சொன்னார். அதையே வேண்டுகோளாக நானும் விடுக்கிறேன். யாரிடமும் புத்தகம் படிக்காதவர் என்று தெரிந்தாலுங் கூட சொல்லிக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். இந்த விளம்பரத்திற்கு ஓர் உபயோகம் இருக்கும். இதை நான் முப்பது வருடங்களாக சில பேர்களை திருப்பித் திருப்பிச் சொல்லியே ஓரளவிற்கு அவர்கள் புத்தகங்களுக்கு ஒரு டிமாண்ட் ஏற்படுத்த முடிந்திருக்கிறது. அது எனக்கு மிகவும் திருப்தியாக இருக்கிற ஒரு விஷயம். இந்த மாதிரி விளம்பரப்படுத்த வேண்டியது நல்ல புத்தகங்களை – விளம்பரப்படுத்த வேண்டியது – மிகவும் அவசியம். சிறுகதைகள் மிகவும் குறைவாகவே – நல்ல கதைகள் என்று சொல்லக்கூடியவை – இந்தக் காலத்தில் வருகின்றன என்று சொல்ல வேண்டும், இந்தச் சிறுகதைகளில் – மிகவும் குறைவாக வருகிறவைகளில் – மிகவும் சிறந்த ஒரு கதைத் தொகுப்பாக இந்த ‘வீடு பேறு’ என்னும் கதைத் தொகுப்பு அமைந்திருக்கிறது.

ஒவ்வொரு கதையும் ஒரு அனுபவமாக அமைகிறது என்று சொல்வது மட்டும் போதாது. ஒவ்வொரு தடவையும் ஒவ்வொரு கதையைப் படிக்கிற போதும் மறுபடியும் மறுபடியும் படிக்கத் தூணடுகிற ஒரு அம்சம் இதில் இருக்கிறது. அந்த கனம் அரங்கநாதனின் ஒரு ஸ்பெஷாலிட்டி என்றும் சொல்லலாம். திருப்பித் திருப்பி படிப்பதற்கு இதில் விஷயமிருக்கிறது. இதை வெறும் கதையாகச் சொல்லியிருந்தால் – சம்பவமாகச் சொல்லியிருந்தால், சம்பவம் முடிந்துவிட்டது – கதையை முடித்த பிறகு அந்த சம்பவம் ஞாபகம் இருக்கும். அந்த சம்பவத்திற்கு முந்தைய சம்பவமும் ஞாபகமிருக்கும். திருப்பி எடுத்து படிக்க வேண்டும் என்று தோன்றும். ஆனால் அந்த சம்பவங்களைச் சொல்வதில் இவர் ஓர் உத்தியைக் கையாளுகிறார். இதை எவ்வளவு பேர் நீங்கள் படித்திருக்கிறீர்கள் என்று தெரியாது. ‘எர்னஸ்ட் ஹெமிங்க்வே’ என்பவர் ஒரு சிறப்பான இலக்கிய ஆசிரியர் என்று பெயர் வாங்கிய முதல் புத்தகம் Farewell to Arms என்ற ஒரு புத்தகம். 1924-25ல் வெளிவந்த்து. அந்த புத்தகத்தைப் பற்றி விமர்சகர்கள் பாராட்டிய ஓர் அம்சம் என்னவென்றால், இந்த நாவலில் சொல்லிய விஷயங்கள் மிகவும் சிறப்பானவை என்று சொல்லி ஹெமிங்க்வே என்பவருக்கு ஒரு முதல்தரமான இலக்கிய அந்தஸ்து ஏற்படுத்திக் கொடுத்தார்கள்.

அந்த மாதிரி அரங்கநாதனின் சிறுகதைகளில் சொல்லாத விஷயங்கள் – அரணையைப் பற்றி – அரணை என்கிற பெயரே சொல்லாமல் வந்திருக்கிறது என்று நண்பர் வாசித்துக் காண்பித்தார். அந்தமாதிரி சொல்லாமல் விட்ட விஷயங்கள் எழுப்புகிற தொனி நம்மை மீண்டும் மீண்டும் இந்தக் கதைகளை திரும்பத் திரும்ப படிக்கத் தூண்டிவிடக் கூடியவை. இந்த சொல்லாமல் விட்ட விஷயங்களை எப்படி நாம் கிரகித்துக்கொள்கிறோம் என்பது ஒவ்வொரு தடவை படிக்கிற போதும் இதை முதல் தடவை நாம் கவனிக்க முடியவில்லையே இரண்டாவது தடவை தானே கவனிக்க முடிந்தது – இன்னும் என்ன இருக்கிறது இதில் கவனிப்பதற்கு என்று யோசித்துப் பார்த்துப் படிக்க வேண்டிய அவசியம் இருக்கிறது. இதே மாதிரி படிக்க வேண்டிய இலக்கிய ஆசிரியர்கள் தமிழில் இதற்கு முன் இரண்டு மூன்று பேர் இருக்கிறார்கள். புதுமைப்பித்தனின் சில கதைகள் எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப படித்து அர்த்தம் பண்ணிக் கொள்ள வேண்டிய கதைகள்.

அதற்கு மாறாக படித்த உடனேயே புரிந்து விடுகிற கதைகளை சிலபேர்கள் மிகவும் விறுவிறுப்பாக எழுதியிருந்தாலும்கூட அவர்களை இலக்கிய ஆசிரியர்களாக ஏற்றுக் கொள்வது மிகவும் சிரம்மாக இருக்கிறது. இதை இலக்கியத்திற்கே ஒரு தொனி என்கிற அடிப்படையைத்தான் அதாவது உடனே விளங்காத ஆனால் பின்னால் நிச்சய விளக்கிக்கொண்டிருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிற விஷயங்கள் சிறுகதையில் ஏற்படுகிறபோது – கவிதைகளில் ஏற்படுகிற மாதிரி – நாவல்களில் கூட இதுமாதிரி உண்டு – இலக்கியத் தரமாக இருக்கிற நாடகங்களிலும் உண்டு – இந்த தொனி என்பது மிகவும் முக்கியமான ஒரு விஷயம். அது அரங்கநாதனில் மிகவும் பூரணமாக தொனிக்கிறது என்கிற விதத்தில் இந்தச் சிறுகதைகள் உள்ளன. இது 1987ல் வெளிவந்துள்ளது. இந்த இரண்டு மூன்று வருடங்களில் என் கண்களில் கிட்டத்தட்ட ஒரு இருபத்தைந்து சிறுகதை தொகுப்புகள் பட்டிருக்கும். அதில் மிகச்சிறந்த ஒன்றாக இதை நான் கருதுகிறேன் என்று சொல்லி அரங்கநாதனுக்கு என்னுடைய வாழ்த்துக்களை கூறுகிறேன்.

ஒரு இரண்டாயிரம் பேராவது வாங்கிப்படிப்பதற்கு ஏதாவது வசதி செய்வதற்கு விளம்பரப் படுத்துவதற்கு யாராவது உதவினால் நல்லது என்று நினைக்கிறேன். நல்லப் புத்தகங்கள் என்று சொல்லி – எடுத்துச் சொல்லி நூறுபேருக்கு அல்லது ஆயிரம் பேருக்கு இந்தப் புத்தகம் நல்ல புத்தகம் என்று சொல்லி, எழுதி, தெரியப்படுத்துவதற்காக ஒரு ஸ்தாபனம் மிகவும் அவசியமென்று கருதுகிறேன். நல்ல சிறுகதைகள் வெளியிடுவதற்கு இப்போது தமிழில் ஸ்தாபனங்கள் எதுவும் இல்லை. எல்லாரும் மணிக்கொடி மணிக்கொடி என்று அந்தக் காலத்தில் இருந்து ஒரு பத்திரிகையைப் பற்றி பேசுகிறார்கள். அது இருந்தது-போனது. ஆனால் இப்போது என்ன பண்ண வேண்டும். நல்ல கதைகள் எழுதுகிறவர்கள் எங்கே எழுதுவது என்று கேட்டால் ஏதோ ஒரு கணையாழி இருக்கிற மாதிரிச் சொல்லலாம் – சில சமயம் அது நல்ல கதைகள் போடுகிறது. ஏதோ தீபத்தில் சில சமயம் நல்ல கதைகள் வருகின்றன. இந்த மாதிரி ஒன்றிரண்டு பத்திரிகைகள். இப்படியிருக்கிற ஒரு நிலையில் இம்மாதிரி கதைகள் எல்லாம் வெளிவருவதற்குக்கூட ஏதாவது ஒரு ஸ்தாபனம் ஏற்பாடு செய்யவேண்டும். இது எப்படி நடக்குமென்று எனக்கு தெரியாது. நான் இதையெல்லாம் பல தடவை சொல்லிச் சொல்லி தோற்றுப் போனவன் என்பது ஒப்புக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு விஷயம். இதை எப்படிச் செய்யப் போகிறார்கள் என்பது தெரியவில்லை. இது இப்படியே தொடர்ந்து ஆனந்த விகடனில் வருகிற கதைகள் போதும் – குமுதம் கதைகள் போதும் என்று தமிழர்கள் காலத்தள்ளுவது சரியல்ல என்று தோன்றுகிறது. இந்தக் கதைகளுக்கு அப்பால் சிறுகதை என்ற ஓர் இலக்கியம் உண்டு. அந்த சிறுகதைக்கு ஒரு முக்கியத்துவம் உண்டு. அதைப் படிக்க வேண்டியவர்கள் ஆயிரம் இரண்டாயிரம் பேராவது தமிழ்நாட்டில் இருக்க வேண்டும் என்கிற ஒரு நினைப்பு ஏற்படவேண்டும். அது எப்படி ஏற்படும் என்பது உங்கள் கையில்தான் இருக்கிறது. நீங்கள் தான் பலருக்கும் சொல்லி இந்த மாதிரி நல்ல புத்தகங்களைப் படிப்பதற்கு வாசகர்களைத் தூண்ட வேண்டும் என்று எண்ணுகிறேன் இலக்கியத்திற்கு ஒரு இயக்கமாக இயங்க வேண்டியவர்கள் இலக்கிய ஆசிரியர்கள் அல்ல. இலக்கிய ஆசிரியர்கள் வாசகர்களைப் பற்றி கவலைப்பட்டுக் கொண்டிருந்தால் நன்றாக எழுதுவதே நின்றுவிடும். வாசகர்கள் தாம் தங்களது ரசனையைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்கு, தங்களது ரசனையைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்கு, தங்களது அறிவை விருத்தி செய்து கொள்வதற்கு, தங்களது தமிழ் வளத்தை விருத்தி செய்து கொள்வதற்கு நல்ல புத்தகங்களை தேடிக் கொண்டுபோய்படித்தாக வேண்டும். அப்படி தேடிக் கொண்டுபோய் படிப்பதுடன் மற்றவர்களையும் வாசிக்கச் செய்வதற்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும்.

நன்றி: மா. அரங்கநாதன் தளம்

மது குடித்தவுடன்

மது குடித்தவுடன் அதில் இருக்கும் ஆல்கஹால் ரத்தத்தால் உறிஞ்சப்படுகிறது. மற்ற உணவைப் போல இதை ஜீரணம் செய்ய வேண்டியது இல்லை. எளிதில் ரத்தத்தால் உறிஞ்சப்படும் ஆல்கஹால் தண்ணீரிலும், கொழுப்பிலும் கரையும் தன்மை கொண்டது. இதனால் விரைந்து உடல் உறுப்புகளுக்கு செல்கிறது. அதிலும் அதிக ரத்த நாளங்கள் மற்றும் அதிக நீர்தன்மை கொண்ட மூளைக்கு அதிக அளவு ஆல்கஹால் செல்கிறது. இது போல் கல்லீரலுக்கு செல்லும் ஆல்கஹால் டி ஹைட்ரோஜீனேஸ் என்ற என்சைமை சுரக்கிறது. இது ஆல்கஹாலை அசிட்டால்டிஹைட் ஆக மாற்றுகிறது. இது விஷத்தன்மை மிக்கது. இது உடலின் அனைத்து பாகங்களையும் பாதிக்கிறது.

இது மற்றொரு என்சை மான அசிட்டால்டிஹைட் டிஹைட்ரோஜீனேசை தூண்டுகிறது. இது விஷத்தன்மை கொண்ட அசிட்டால்டிஹைடை அசிட்டேட் அல்லது அசிட்டிக் ஆசிட் ஆக மாற்றி உடலில் இருந்து வெளியேற்றுகிறது. இந்த என்சைம் சுரப்பு குறைவாக இருப்பவர்களின் உடலை விட்டு ஆல்கஹால் வெளியேறுவதில் சிக்கல் ஏற்படும். இதனால் மூளை நரம்புகள் பாதிக்கப்பட்டு வன்முறை நடவடிக்கை அதிகரிக்கும். வாந்தியை கட்டுப்படுத்தும் மூளை பகுதி பாதிக்கப்படுவதாலும். விஷத்தன்மை மிக்க அசிட்டால்டிஹைட் மூளை ரத்தத்தில் சுற்றுவதாலும் வாந்தி ஏற்படும்.

மேலும் ஆன்டி டயூரிட்டி ஹார்மோன் சுரப்பையும் ஆல்கஹால் பாதிக்கிறது. இதனால் உடலின் நீர் சமநிலை பாதிக்கும். சிறுநீரகம் சிறுநீரில் உள்ள அதிகப்படியான தண்ணீரை மீண்டும் கிரகிக்க முடியாத நிலை ஏற்படும். இதனால் உடலில் நீர் இழப்பு ஏற்படும். இது கழுத்து வலி, முதுகு வலி, தலைவலி போன்றவற்றை உருவாக்கும்.ஆல்கஹால் காரணமாக கணயம் அதிக இன்சுலினை சுரக்கும். இதனால் ரத்த சர்க்கரை அளவு திடீரென குறையும். இதனால் தலைவலி, வாந்தி ஏற்படும்.ஆல்கஹால் உட்கொள்வதால் ரத்த நாளங்கள் விரிவடைகின்றன. இதனால் இதய கோளாறுகள் ஏற்படும்.மேலும் உடல் வெப்பநிலையும் குறையும்.

குடித்த உடன் பேச்சுக்குளறல், தூக்கம், வாந்தி, பேதி, வயிற்றுக் கோளாறு, தலைவலி, சுவாசக்கோளாறு, காது கேளாமை, முடிவெடுக்க முடியாமை, சுய நினைவை இழத்தல், ரத்த சோகை உள்ளிட்டவை ஏற்படும். மேலும் அதிக ரத்த அழுத்தம், ஸ்டோக், இருதய கோளாறு, கல்லீரல் பாதிப்பு, நரம்பு கோளாறு, மூளை பாதிப்பு, குடும்ப வன்முறை, அல்சர், வாய், தொண்டை கேன்சர் உள்ளிட்டவையும் ஏற்படும். இவ்வாறு ஆல்கஹால் செய்யும் கெடுதல்கள் பட்டியல் நீளமானது. ஆனால் நன்மை எதுவுமே இல்லை.

டூவீலரில் 3 ஜி கருவி மூலம் 80 சத விபத்துகளை குறைக்கலாம்

டூவீலரில் 3 ஜி கருவி மூலம் 80 சத விபத்துகளை குறைக்கலாம்: மாணவரின் அரிய கண்டுபிடிப்பு

//சாதித்த தமிழ் மாணவன்//

விருதுநகர்: விருதுநகரில் நடந்த, 37வது மாநில அளவிலான ஜவகர்லால் நேரு அறிவியல் கண்காட்சியில் இடம் பெற்ற மானாமதுரை மாணவர் மணிகண்டனின் புதிய கண்டுபிடிப்பான "3 ஜி' வாகன கட்டுப்பாட்டு கருவியால், 80 சதவீத விபத்துகளை குறைக்க முடியும்.

உலகில், ஆண்டுக்கு 12 லட்சம் பேர் சாலை விபத்துகளில் உயிரிழக்கின்றனர். டூவீலர்களால் 75 சதவீத விபத்துகள் அதிகரித்துள்ளன. இதை கட்டுப்படுத்தும் விதமாக, சிவகங்கை மாவட்டம், மானாமதுரை ஓ.வி.சி., மெட்ரிக் பள்ளி மாணவர் வி.ஆர். மணிகண்டன், ஜி.எஸ்.எம்., தொழில்நுட்பத்திலான கருவி மூலம், "3 ஜி' வாகன கட்டுப்பாட்டு கருவியை கண்டுபிடித்துள்ளார். ஆர்.டி.ஓ., அலுவலகத்தில் டூவீலரை பதிவு செய்யும் போது, அதில் இந்த டிவைஸ் பொருத்தலாம். இதன் விலை 2,200 ரூபாய். இதை பொருத்திய பின், இதற்காக தனி எண் தரப்படும்.வாகனம் திருடு போனால் அதற்குரிய எண்ணை, மொபைல் போன் மூலம் அழைத்தால் வாகனம் நின்று விடும். அதிலிருந்து எச்சரிக்கை ஒலி எழும்பும். வாகனம் இருக்கும் இடத்தை எஸ்.எம்.எஸ்., மூலம் தெரிவிக்கும். மேலும், "ஹெல்மெட்' அணிந்த பின்பே வாகனத்தை இயக்க முடியும். வாகனம் விபத்துக்குள்ளாகும் போது, சம்பந்தப்பட்ட மொபைல் எண்ணிற்கு இந்த இடத்தில் வாகனம் விபத்துக்குள்ளாகியுள்ளது என எஸ்.எம்.எஸ்., தரும்.சைடு ஸ்டாண்ட் போட்டிருக்கும் போது, டூவீலரை இயக்க முடியாது. குறிப்பிட்ட இடங்களில் இத்தனை கிலோ மீட்டர் வேகத்தில் செல்ல வேண்டும் என்பதை கண்டுபிடிக்கும். "பிரேக் ஷூ' தேய்ந்து விட்டால், வாகன ஓட்டிகளுக்கு எச்சரிக்கை செய்யும்.

இரவு நேரங்களில் மட்டுமே முகப்பு விளக்குகள் எரியும். பகலில் "ஆன்' செய்தாலும் எரியாது. "எப்.சி.' எடுக்க வேண்டிய தேதியை, அறிவுறுத்தும். திருட்டு வாகனங்களோ, ரோடுகளில் தவறு செய்யும் வாகனங்கள் 200 மீட்டரில் வரும் போதே, நெடுஞ்சாலை கண்காணிப்பு போலீசாருக்கு தகவல் தெரிவிக்கும். வாகன "பயோ டேட்டா' வழங்கும் விதமாக "3 ஜி' கட்டுப்பாட்டு கருவியை கண்டுபிடித்துள்ள மணிகண்டனுக்கு, விருதுநகரில் நடந்த மாநில அறிவியல் கண்காட்சியில் முதல் பரிசு வழங்கப்பட்டது.

இதுகுறித்து மணிகண்டன் கூறியதாவது: நான் கண்டுபிடித்துள்ள கருவிகளை டூவீலரில் பொருத்தும் போது, ஹெல்மெட் அணியாமல் ஏற்படும் பலியை 95 சதவீதம், விபத்து நடந்த இடத்தை தெரிவிப்பதன் மூலம் பலியை 75 சதவீதம், வேக கட்டுப்பாடு மூலம் 85 சதவீதம், பிரேக் ஷூ, இண்டிகேட்டர், முகப்பு விளக்கு கட்டுப்பாடு, சைடு ஸ்டாண்டு ஆகியவற்றால் ஏற்படும் விபத்துகளை 95 சதவீதம் குறைக்க முடியும். டூவீலர்களால் ஏற்படும் விபத்துகளில் 80 சதவீதத்தை கட்டுப்படுத்த முடியும். இதற்கான தொகை மிகக் குறைவு தான். ஆர்.டி.ஓ., அலுவலகங்களில் வாகனங்களுக்கு, "ஸ்மார்ட் கார்டு' வழங்குவதற்கு பதிலாக ஜி.எஸ்.எம்., கருவிகளை பயன்படுத்தலாம்.இவ்வாறு மணிகண்டன் கூறினார்.

Train your heart to protect your mind

Exercising to improve our cardiovascular strength may protect us from cognitive impairment as we age, according to a new study by researchers at the University of Montreal. "Our body's arteries stiffen with age, and the vessel hardening is believed to begin in the aorta, the main vessel coming out of the heart, before reaching the brain. Indeed, the hardening may contribute to cognitive changes that occur during a similar time frame," explained Claudine Gauthier, first author of the study. "We found that older adults whose aortas were in a better condition and who had greater aerobic fitness performed better on a cognitive test. We therefore think that the preservation of vessel elasticity may be one of the mechanisms that enables exercise to slow cognitive aging."
The researchers worked with 31 young people between the ages of 18 and 30 and 54 older participants aged between 55 and 75. This enabled the team to compare the older participants within their peer group and against the younger group who obviously have not begun the aging processes in question. None of the participants had physical or mental health issues that might influence the study outcome. Their fitness was tested by exhausting the participants on a workout machine and determining their maximum oxygen intake over a 30 second period. Their cognitive abilities were assessed with the Stroop task. The Stroop task is a scientifically validated test that involves asking someone to identify the ink colour of a colour word that is printed in a different colour (e.g. the word red could be printed in blue ink and the correct answer would be blue). A person who is able to correctly name the colour of the word without being distracted by the reflex to read it has greater cognitive agility.
The participants undertook three MRI scans: one to evaluate the blood flow to the brain, one to measure their brain activity as they performed the Stroop task, and one to actually look at the physical state of their aorta. The researchers were interested in the brain's blood flow, as poorer cardiovascular health is associated with a faster pulse wave,at each heartbeat which in turn could cause damage to the brain's smaller blood vessels. "This is first study to use MRI to examine participants in this way," Gauthier said. "It enabled us to find even subtle effects in this healthy population, which suggests that other researchers could adapt our test to study vascular-cognitive associations within less healthy and clinical populations."
The results demonstrated age-related declines in executive function, aortic elasticity and cardiorespiratory fitness, a link between vascular health and brain function, and a positive association between aerobic fitness and brain function. "The link between fitness and brain function may be mediated through preserved cerebrovascular reactivity in periventricular watershed areas that are also associated with cardiorespiratory fitness," Gauthier said. "Although the impact of fitness on cerebral vasculature may however involve other, more complex mechanisms, overall these results support the hypothesis that lifestyle helps maintain the elasticity of arteries, thereby preventing downstream cerebrovascular damage and resulting in preserved cognitive abilities in later life."
The findings were published in Neurobiology of Aging on August 20, 2014.
SEE MORE at - http://medicalxpress.com/news/2014-08-heart-mind.html
Photo - Credit: Rice University
Train your #heart to protect your #mind

A person’s Entire Immune System is Regenerated After Fasting for Only 3 Days

Your Entire Immune System is Regenerated After Fasting for Only 3 Days
A person’s entire immune system can be rejuvenated by fasting for as little as three days as it triggers the body to start producing new white blood cells, a study suggests.
Fasting for as little as three days can regenerate the entire immune system, even in the elderly, scientists have found in a breakthrough described as “remarkable”.
Although fasting diets have been criticised by nutritionists for being unhealthy, new research suggests starving the body kick-starts stem cells into producing new white blood cells.
Scientists at the University of Southern California say the discovery could be particularly beneficial for people suffering from damaged immune systems, such as cancer patients on chemotherapy. It could also help the elderly whose immune system becomes less effective as they age, making it harder for them to fight off even common diseases.
The researchers say fasting “flips a regenerative switch” which prompts stem cells to create brand new white blood cells, essentially regenerating the entire immune system.
“It gives the ‘OK’ for stem cells to go ahead and begin proliferating and rebuild the entire system,” said Prof Valter Longo, Professor of Gerontology and the Biological Sciences at the University of California.
“And the good news is that the body got rid of the parts of the system that might be damaged or old, the inefficient parts, during the fasting.
“Now, if you start with a system heavily damaged by chemotherapy or ageing, fasting cycles can generate, literally, a new immune system.”
Prolonged fasting forces the body to use stores of glucose and fat but also breaks down a significant portion of white blood cells. During each cycle of fasting, this depletion of white blood cells induces changes that trigger stem cell-based regeneration of new immune system cells. In trials, humans were asked to regularly fast for between two and four days over a six-month period.
Scientists found that prolonged fasting also reduced the enzyme PKA, which is linked to ageing and a hormone which increases cancer risk and tumour growth
“We could not predict that prolonged fasting would have such a remarkable effect in promoting stem cell-based regeneration of the hematopoietic system,” added Prof Longo.
“When you starve, the system tries to save energy, and one of the things it can do to save energy is to recycle a lot of the immune cells that are not needed, especially those that may be damaged,” Dr Longo said.
“What we started noticing in both our human work and animal work is that the white blood cell count goes down with prolonged fasting. Then when you re-feed, the blood cells come back. So we started thinking, well, where does it come from?”
Fasting for 72 hours also protected cancer patients against the toxic impact of chemotherapy
“While chemotherapy saves lives, it causes significant collateral damage to the immune system. The results of this study suggest that fasting may mitigate some of the harmful effects of chemotherapy,” said co-author Tanya Dorff, assistant professor of clinical medicine at the USC Norris Comprehensive Cancer Center and Hospital.
“More clinical studies are needed, and any such dietary intervention should be undertaken only under the guidance of a physician.”
“We are investigating the possibility that these effects are applicable to many different systems and organs, not just the immune system,” added Prof Longo.
SEE MORE at - http://earthweareone.com/your-entire-immune-system-is-regenerated-after-fasting-for-only-3-days/

Brain to Brain Communication Using EEG Waves and the Internet

Brain-to-brain communication was achieved recently using brain-computer interfaces, computer-brain interfaces, electroencephalographic (EEG) recordings and the internet. The developers of this brain-to-brain communication system demonstrated the transmission of information between conscious human brains without use of motor or peripheral sensory systems. This means that the information was sent from one mind to another mind without talking or reading.
Electrical signals emitted by one brain were picked up by electrodes on the scalp, and this information then went to a computer to be converted to binary code. The computer then sent out the information over the internet to another computer. The second computer sent the information to the skull of another person in the form of light flashes, and the brain of this person was consciously able to interpret the signals as information. The computer-to-computer information was transmitted over the internet similarly to how emails are sent. In essence, one brain emailed information to another brain.
The scientists who developed this brain-to-brain communication system were from the University of Barcelona in Spain, Axilum Robotics in France, the Berenson Allen Center for Noninvasive Brain Stimulation of Harvard Medical School and Starlab Barcelona in Spain. A report on the technology was published in the journal PLOS One.
Experiments were carried out to test the system. One person was designated as the emitter, who transmitted the thoughts, and another person was designated as the receiver, who received the thoughts. The emitter and receiver were separated by a great distance. That is, from India to France or Spain to France, so that there could be no confounding transmission of information. Initially, the emitter said “hola” or “ciao.” The words that were transmitted were encoded by pseudo-random binary streams.
The internet mediated brain-to-brain communication was initiated with voluntary imagery-controlled EEG changes. The receiver then had conscious perception of light flashes transmitted through robotized transcranial magnetic stimulation. The receiver did not visually see anything but just received the information in consciousness. Tactile, visual or auditory sensations were blocked.
In one part of the experiment, in which thoughts were transmitted from Spain to France, the researchers found a total error rate of 15 percent. The encoding side error rate was five percent and the error rate on the decoding side was about 11 percent. This was considered to be a good rate given the primitive state of the technology.
Brain wave sensing technology has been developing for a while. It has been reported that EEG headsets were used to record electrical activity on the scalp in such a way that allowed someone to use their mind to control a toy helicopter. Computer technology is always a component in this type of “telepathic” communication system.
The authors of the report stated that this technology could have a profound impact on the social structure of human civilization and that ethical issues will need to be considered. The brain-to-brain communication system that works like email is likely to be used to study human consciousness, and can open many new arenas of research in neuroscience. The researchers were reported to have said that clear telepathic communication that is mediated by computers will become routine in the near future.
Read more at - http://guardianlv.com/2014/08/brain-to-brain-communication-using-eeg-waves-and-the-internet/#u5Uje1pXuBFpvqrQ.01
‪#‎neuroscience‬, ‪#‎Science‬ ‪#‎braincommunication‬

Artificial vs. Synthetic Consciousness

Synthetic intelligence is another term used for the artificial intelligence which gives the meaning that the intelligence of a machine doesn’t need to be an imitation of the human intelligence, it can have a genuine form of intelligence off  its own.  It means that the machine would generate intelligence in their own way instead of duplicating how humans make decisions.

In this article a somewhat similar concept is discussed regarding the consciousness. In here the term synthetic consciousness is used in the sense that a machine can become conscious with different mechanisms rather than using the mechanisms of the human brain. But in artificial consciousness the machine is created by directly simulating or duplicating the human brain.

According to the synthetic consciousness concept, it asks the question do we need to replicate the architecture of the brain to create a conscious machine. It’s kind of like asking, do we need to make an airplane that flap wins like a bird to make it fly. An airplane can fly without flapping wins. But the problem is that, though they both fly, they have differences in some functions. For an example a bird can take off without using a runaway, land on a tree. Like that we may be able to replicate some of the functions without using original mechanisms which are needed for something to become conscious, but that may not be sufficient. Also, we cannot be sure that we know all the functions either. Since most of our definitions about consciousness are not complete it will be somewhat hard to recreate them all. Other than that our level of understanding about some of the functions that we know to be part of the consciousness may not be enough too.

But this doesn’t necessarily mean that this approach doesn’t work either. It’s a matter of finding out all the functions of the consciousness. Although the problem is that different theories tend to put different things inside the domain of consciousness. Also, what’s meant by each function (ex: subjectivity, awareness) may also be different in different theories. But in a way the synthetic consciousness can be used as a tool to test those theories about consciousness. All we have to do is make machines according to different theories and see if they are conscious. But there are two problems. One is that it is not that easy to create these functions. Two is that we cannot really know if someone or a machine is conscious.

An important problem in philosophy about consciousness is known as the hard problem of consciousness which is proposed by David Chalmers. It divides the problems about consciousness into two categories, hard problems and easy problems. And the hard problems are questions like,

• "How is it that some organisms are subjects of experience?"
• "Why does awareness of sensory information exist at all?"
• "Why do qualia exist?"
• "Why is there a subjective component to experience?"
• "Why aren’t we philosophical zombies?"

And the easy problems are,

• The ability to discriminate, categorize, and react to environmental stimuli
• The integration of information by a cognitive system
• The reputability of mental states
• The ability of a system to access its own internal states
• The focus of attention
• The deliberate control of behavior
• The difference between wakefulness and sleep.

Though it is easy to answer the easy problems, the hard problems are not easy to understand or answer. One response to this theory proposed by Daniel Dennett is that  there is no hard problems separate from the easy problems. If you solve the easy problems the hardest problems will be automatically solved. This can be tested using AI. If we can create a machine which have all the functions described in the easy problems of consciousness, then we can see if the machine can gain consciousness.

Another way is to get the synthetic consciousness into a lower level. It means that instead of creating mechanisms to output the functions of the whole brain, make a network of machines to output the functions of different brain areas. For an example, we can create devices which do all the functions of brain areas like temporal lobe, occipital lobe, parietal lobe or frontal lobe. We can also go deeper with this by creating devices which has the same functions of neurons and connect them. But when we go deeper and deeper the synthetic consciousness moves more and more towards artificial consciousness. Nevertheless, in here also the limit of our knowledge on the functions of brain areas or neurons will be a problem.

There is one thought experiment proposed by Ned Block about neuron functions. It’s calledChinese Nation (also known as Chines Gym or China Brain). In this thought experiment the neural structure of the brain is created by assigning each citizen in China to simulate the actions of a one neuron in the brain using telephones or walkie-talkies to simulate the axons and dendrites that connect neurons. Although Ned Block argued that this cannot create a mind, some philosophers, like Daniel Dennett,  have argued that the China brain can create a mental state.

In artificial consciousness approaches, we create a machine which has an architecture similar to the brain and the nervous system. This approach doesn’t require a full understanding of the consciousness. Instead, we can use this approach to study and understand how is the consciousness emerged through the mechanisms of the brain. So for this approach, we need torecreate the neural network structure in the brain (similar to the approach where we make devicesthat has the functions of neurons in above paragraph). But the problems is that our understanding of the brain is not complete either. We must understand the processing levels in the brain. What is the lowest processing unit in the brain we can replace with devises? Is it the neurons? Or is there any molecular level processing? Or even quantum level processing which was proposed in the Orchestrated Objective Reduction by Sir Roger Penrose and Stuart Hameroff. We cannot use this approach without answering these questions.

Like that there are two approaches of creating consciousness. And both of these approaches as important questions. How does consciousness emerge from the brain? And Is it only the brain that can have consciousness? Can there be other mechanisms that can create consciousness? Hopefully we will find answers to both of these questions in the future.

thanks http://tharindra-galahena.tumblr.com/

(Neo-)Positivism vs. Superstitions (A Gnosticracy Manifesto)

Abstract : In this paper, we try to underline the necessity of a positive approach in the societal matters. We state that the right to education, science and fair information is an essential one, and that the crypted, noxious forms of superstitions admitted by lackings in the consistence of certain national and international legal texts have to be corrected. The discrepancies can be rationally corrected by using a knowledge-based and negotiatory approach. Institutions with perilous flaws for the societal standards have the obligation towards the society to reform their policies. The positive, educational, scientific approach will ensure an optimal human administration at all levels of the global and local affairs.

 The question of the fair informationis inscribed in many texts of legislation, in the constitutional right to reliable education, science andinformation.

Article 27.(1) of the Universal Declaration of Human Rights reads :

"(1) Everyone has the right freely to participate in the cultural life of the community, to enjoy the arts and to share in scientific advancement and its benefits."

Nowadays, the youth has become more aware of the importance of truthful information, which concerns and influences their own future. The part of the society who needs still to be convinced of the importance of progress in the global information are the supporters of "traditional" teachings, who more or less ignore it. Especially the citizens conserving different superstitions (racist, religious, esoteric, occult etc.) are vulnerable and need education, because they are subject to supplementary misinformation and competitive disadvantage.

It should be globally recognized that in older teachings, like religion, alchemy, astrology etc. there are some valuable information, but also grave errors, which have to be avoided and corrected. There is no superiority in the colour of the skin or some mystic formulas. Reason needs arguments, proofs.A moral science could help any citizen to judge using his/her reason what is true or false, good or bad. The sciences (imperfect, but perfectible) are the most needed mean to remove the "misinformation pest" of the humanity, having by this aspect the role of humanitarians of the peoples.Sorting between true and false theories is also a human right. Given the complexity of cultures, in the Universal Declaration of the Human rights, "freedom of religion" must be reformulated as "freedom of race, education and thought".

The prevention and the correction are necessary, so that the urgent misplacement of the superstitious as deluded and deluders be stopped. Conformly to Jacob Bronowski, "science is the human destiny", thereforescience is the future of the humanity. In this respect, it should be remembered the right of every citizen to dignity, decent life and truthful information. Only a correct, rational education can form the respect for the unique and irrepeatable life, whether it represents one's own life, that of other humans, or that of the rest of life on the planet Earth (minerals, plants, animals).

That is why, under the circumstances of the global eco-crisis, the humans need to be the best terrestrial administrators. Theintellectual and material treasure must be protected and managed with the most care. The human creativity is fragile, and needs the ensurance of a responsible society, which admits no neglect. Failures can happen, but correction must be always active.

As for the non-secular, superstitious associations (the associations of different cults, churches, sects etc), they have to make a reform in their education ground. They reached the degree of maturity and they dispose of the necessary scientific information to do this reform.Their laicisation and rationalisation (acquiringthe sense of civil responsability,classifying of the myths - supernatural, afterlife as fantasies upon which the humanity can build real theories and achievements : the voyage in the extraterrestrial space (thanks to astronomy), respectively the ressuscitation (thanks to medicine) etc., will allow them to transform in real civil associations, activatingin the fields they know and manage already (education, social assistance etc.). The laicisation of these associations type NGO will remove the stigma of fraud that these societies had to suffer in the course of the history. It will be difficult for their managers and members to reinvent themselves, but the rewards in the history of the humanity will be huge. Because it will be written : "They stopped cheating on themselves and on others. They became true citizens of the global unique and diverse humanity.".  They have the human knowledge, objectivity and positivism that will help them to solve the internal and external difficulties. And there will be no more reason for religious wars, racist conflicts, because the people will reckon that they are allied in different subfamilies of the same human terrestrial family.

The history of sciences and of civility offers a lot of proofs for the necessity of rationality and laicity. They have to be considered with most seriousness.

We annex two fragments from a Romanian ancient site, presently without domain. We hope the situation will change for better. The first comprises a citation from Euripides, the great  Greek tragedian, the second a comment of a young contemporary informatician, Marius Ignatescu from his article: "Misconceptions on evolutionism".

Because the matter of importance is to ensure the optimal evolution of all life on our Blue Planet, too much ravaged by natural and human disasters, but still resisting. It is the responsability of humans and human societies to be its best administrators.

http://www.stiinta.info/nu-este-timp-pentru-superstitii/news/607/103/

Euripide (480-406 e.4), "Bellerofon", fragmentul 286N^2 : „Cine spune ca ar exista zei in cer? Zeii nu exista, nu exista afara daca vreunul, fiind un prost, vrea sa se foloseasca de o vorba invechita. Vedeti voi insiva, fara sa tineti socoteala de vorbele mele. Eu va arat ca tirania ucide pe multiinsusindu-si avutul lor, si, calcandjuramintele, nimicestecetatile. Si comitand toate acestea, tiranul este mai fericit decat cei ce sunt piosi cu blandete, o zi dupa alta. Vad cum cetati mici, care onoreaza pe zei, asculta de cetati mari lipsite de pietate, stapanite de numarul mai mare al lanciilor. Cred ca daca cineva, fiind inactiv, se va ruga la zei si nu va aduna cu mainile sale cele necesare vietii, pentru acela dintre voi nenorocirile crude vor coplesi darurile zeilor.”

Euripides (480-406 BCE), "Bellerophon", fragment 286N^2 :

"Who says that gods would live in the skies? Gods do not exist, they do not exist excepting the case that someone, being stupid, wants to use an oldish word. See for yourselves, without taking into account my words. I show you that tyrany kills many, appropriating to itself their wealth, and by tresspassing the oaths, it destroys the cities. And, by committing all these, the tyrant is happier than those who are pious with kindness, day after day. I see how small cities, which honor the gods, obey to big cities lacking piety, mastered by the number of spears. I think that if someone, being inactive, will pray the gods and will not gather with his hands those necessary to life, for that one among you the cruel misfortunes will over-measure the gifts of gods."

http://www.stiinta.info/conceptii-gresite-despre-evolutionism/news/1133/103/

Marius Ignatescu, "Conceptii gresite despre evolutionism"

"Stiintaevolutionista este intr-o permanenta desfasurare. In acest domeniu se fac constant noi descoperiri. In acest sens, teoria evolutionista este ca toate celelalte stiinte. Stiintaincearca sa imbunatateasca in permanenta cunostintele noastre, iar in prezent, evolutia este singura explicatie pentru diversitatea vietii pe Pamant."

Marius Ignatescu, "Misconceptions on evolutionism"

"The evolutionary science is in a permanent unfolding. In this field, new discoveries are made constantly. In this sense, the evolutionary theory is like all the other sciences. The science tries to ameliorate in permanence our knowledge, and, presently, the evolution is the only explanation for the diversity of life on Earth".

Author: Ioana-Noemy Toma

Writer, manager, educator, conservationist.

26th August 2014 (225th Anniversary of the Adoption of the Declaration of the Rights of Man and of Citizen - 1789)

The point of life extension

Many object to living longer because of all the inequalities that are prevalent in the world; noting that society would have to be burdened more from an ever ageing society. But, the point of life extension is not just to get older, but live younger longer..

If we note that only a hundred and fifty years ago in Western Europe, the lifespan of an average labourer was merely up to their mid-twenties or thirties, we would have objected to this study on that basis. However, times move on. New discoveries are allowing us to enjoy our lives more, with increased youth and better living standards.

I grant you this, that large swathes of the world are suffering from impoverishment, but does that mean that we have to stop our progress completely until everyone catches up. I don't think that would be rational.

New discoveries are increasingly allowing us to perceive the benefits of life and the necessity of enjoying what time we have left. But, yes, we also have to concentrate on equalising massive socio-economic and political disparities in the world.

The fountain of youth has been a dream that has been sought after for thousands of years. Yet, when we are so close to it, and not from fantasy and supernatural sources, but from our increased scientific understanding, why would so many object to living longer. It may well produce the impetus to actually motivate us more to change our current realities in the world.

We may already be at a point at which the population is a burden to the earth's resources the way that we are currently exploiting them.. Obviously, an ever expanding global population is not a good idea. However, when we look at population growth, it is largely concentrated in the less developed world.

Greater emphasis on birth control has done wonders to the stabilisation of population growth in Europe and other more developed countries. This may also be the case for those countries afflicted by poverty. However, as I mentioned, there is a necessity for a change in the global system towards more sustainable growth. Over time, as we develop further, and regain access and control of our resources from large exploitative corporations through a more just system of global governance, such issues as population growth may be easily contained. However, above all, greater access to education is the prime motivator for a sustainable world.

With greater access to the media and communication, the world is just waking up to global realities. It may seem like we're regressing, and in some respects that may be true. But, imagine what it would have been like a hundred years ago, or even a thousand years ago. I'm sure that you'll admit that our trajectory is far better now than it was then. Nevertheless, who said that there would be no hurdles. It is an imperfect world filled with lots of animals that think that they are perfect.. It will be a hard struggle, but with greater awareness and understanding, I think we might just beat the odds.

Personally, although you may disagree, I believe that aiming to live longer is only part of the equation. That is, living to a point that in time at which we have developed technology far enough to be permanently augmented by artificial organs, to allow us to live even longer. It will happen, and it it is only a matter of time. There may also come a time where we will be able to transfer our consciousness into a different host. That will induce may ethical issues, primarily from the point of view of religion, and what were actually are as humans. This may well become the nexy stage in our evolution. Only time will tell. However, there is an ever increasing number of especially intelligent people out there who are working on these very assumptions.

Seven Steps for Creating the Life YOU Want

1. Take No Less than 100% Responsibility for Your Life

One of the greatest myths that is pervasive in our culture today is that you are entitled to a great life and that somehow, somewhere, someone is responsible for filling our lives with continual happiness, exciting career options, nurturing family time and blissful personal relationships simply because we exist. But the real truth is that there is only one person responsible for the quality of the life you live. That person is you.

Everything about you is a result of your doing or not doing. Income. Debt. Relationships. Health. Fitness level. Attitudes and behaviors. That person who reflects back at you in the mirror is the chief conductor in your life. Say hello!

I think everyone knows this in their hearts, but the mind can play games, tricking plenty of people into thinking external factors are the source of failure, disappointment, and unhappiness. But the truth of the matter is that external factors don't determine how you live. You are in complete control of the quality of your life.

Successful people take full responsibility for the thoughts they think, the images they visualize, and the actions they take. They don't waste their time and energy blaming and complaining. They evaluate their experiences and decide if they need to change them or not. They face the uncomfortable and take risks in order to create the life they want to live.

2. Be Clear Why You're Here

I believe each of us is born with a life purpose. Identifying, acknowledging and honoring this purpose is perhaps the most important action successful people take. They take the time to understand what they're here to do, and then they pursue that with passion and enthusiasm.

If you don't know what you're supposed to be doing, then just tune in to the signals around you. Looking toward others for help and guidance is helpful, but don't forget to stay tuned in to yourself—your behavior, attitude, likes and dislikes, and life experiences. Identify what's working and what isn't. If you need to, write it all down. You might be surprised by what you discover.

3. Decide What You Want

It sounds so simple, but here's the problem: I see plenty of people who are overly-busy yet who feel unsatisfied and unfulfilled. They are physically tired, spiritually drained, and far from where they'd like to be—as if they've been running on a treadmill going nowhere fast. Why? Because they haven't clearly mapped out what they want and then taken the steps to get there. Rather than identifying specific goals, milestones, and dreams (and I'm talking BIG dreams and goals here), they go through the motions day in and day out tackling unimportant tasks. They end up...you guessed it...going in circles and wasting lots of energy. In the meanwhile, they grow increasingly uninspired and out of touch with their authentic selves. This, of course, sets anyone up to living a life out of balance.

One of the main reasons why most people don't get what they want is they haven't decided what they want. They haven't defined their desires in clear and compelling detail. What does success look like to you? Not everybody's definition of success is the same, nor should it be.

Don't let your inner devil's advocate (or that incessant but unimportant To Do list) inhibit you from dreaming big. As soon as you commit to a big dream and really go after it, your subconscious creative mind will come up with big ideas to make it happen. You'll start attracting the people, resources, and opportunities you need into your life to make your dream come true. Big dreams not only inspire you, but they also compel others to want to play big, too.

4. Believe It Is Possible

Scientists used to believe that humans responded to information flowing into the brain from the outside world. But today, they're learning that instead we respond to what the brain, based on previous experience, expects to happen next. In fact, the mind is such a powerful instrument; it can deliver literally everything you want. But you have to believe that what you want is possible.

As you commit to believing in yourself, also make a commitment to toning down the complaint department. Look at what you are complaining about. I'm fat. I'm tired. I can't get out of debt. I won't ever get a better job. I can't stand the relationship I have with my father. I'll never find a soulmate in life. Really examine your complaints. More than likely you can do something about them. They are not about other people, other things, or other events. They are about YOU.

5. Believe in Yourself

If you are going to be successful in creating the life of your dreams, you have to believe that you are capable of making it happen. Whether you call it self-esteem, self-confidence or self-assurance, it is a deep-seated belief that you have what it takes; the abilities, inner resources, talents and skills to create your desired results.

Have unwavering faith in yourself, for good and bad. Make the decision to believe that you create all your experiences. You will experience successes thanks to you, and you will experience pain, struggle, and strife thanks to you. Sounds a little strange, but accepting this level of responsibility is uniquely empowering. It means you can do, change, and be anything. Stumbling blocks become just that—little hills to hop over.

6. Become an Inverse Paranoid

This one is straightforward: Imagine how much easier it would be to succeed in life if you were constantly expecting the world to support you and bring you opportunity. Successful people do just that.

7. Unleash the Power of Goal Setting

Experts on the science of success know the brain is a goal-seeking organism. Whatever goal you give to your subconscious mind, it will work day and night to achieve. To engage you subconscious mind, a goal has to be measurable. When there aren't any criteria for measurement, it is simply something you want, a wish, a preference, or a good idea.

Sometimes we need to make just one initial goal to get started, and that's okay. At least it comes with a few actions to achieve. A first step simply can be making an immediate change in a single area in your life. Are you unhappy about something that is happening right now? Make requests that will make it more desirable to you, or take the steps to change it yourself. Making a change might be uncomfortable and overwhelming for you. It might mean you have to put in more time, money, and effort. It might mean that someone gets upset about it, or makes you feel bad about your decision. It might be difficult to change or leave a situation, but staying put is your choice so why continue to complain? You can either do something about it or not. It is your choice and you have responsibility for your choices.

Bear in mind that you have to be willing to change your behavior if you want a different outcome. You have to be willing to take the risks necessary to get what you want. If you've already taken an initial step in the right direction, now's the time to plan more steps to keep moving you forward faster.

Isn't it a great relief to know that you can make your life what you want it to be? Isn't it wonderful that your successes do not depend on someone else?

So if you need just one thing to do different today than you did yesterday, make it this: Commit to taking 100% responsibility for every aspect of your life. Decide to make changes, one step at a time. Once you start the process you'll discover it is much easier to get what you want by taking control of your thoughts, your visualizations, and your actions!

Jack Canfield

Ten Steps to Zen

1. Let go of comparing.
2. Let go of competing.
3. Let go of judgements.
4. Let go of anger.
5. Let go of regret.
6. Let go of worrying.
7. Let go of blame.
8. Let go of guilt.
9. Let go of fear.
10. Have a proper belly laugh at least once a day (esp. if it’s about your inability to let go of any or all of the above).

Universal Natural States Theory (UNST) predicts 120 elementary or fundamental particles.

Nature Mechanics or Universal Natural States Theory (UNST) predicts 120 elementary or fundamental particles. 

Nowadays, Standard Model Particle Spectrum is the frame for the particles that cannot be broken up into smaller constituents to the best of our knowledge. All told, when we count up these elementary or fundamental particles that we know of, the ones that cannot be broken apart into anything smaller or lighter, we count a number of different types:

- six quarks (and their antiquark counterparts), each coming in three different color possibilities and two different spins,
three charged leptons, the electron, muon and tau (and their anti-lepton counterparts), each allowed two different spin states,

- three neutral leptons, the neutrinos, along with the three anti-neutrinos, where the neutrinos all have a left-handed spin and the antis have a right-handed spin,
the gluons, which all have two different spin states and which come in eight color varieties,

-the photon, which has two different allowable spins,

- the W-and-Z bosons, which come in three types (the W+, W-, and Z) and have three allowable spin states apiece (-1, 0, and +1), and

- the Higgs boson, which exists in only one state.

Thus, counting all of them are 118 elementary or fundamental particles. It means Nature Mechanics or UNST predicts two particles more beyond the SM.

One could probably be the gluon number nine as predicts QCD.

For the second one, Nature Mechanics or UNST postulates one boson as "Higgs' heavier couple" or abbreviate "Fat Higss" (FH).

What’s even better? The new Fermilab experiment, E989, should be capable of determining the magnitude of the anomaly for muon's g factor. if it’s really a deviation from the Standard Model, to somewhere between 7 and 8σ!. Maybe the new boson postulates from Nature Mechanics or UNST called "Fat Higgs" (FH) by the moment.

In other words, while all the world’s eyes have been on the Large Hadron Collider and its search for the Higgs (and potentially, new particles), the first true advance beyond the Standard Model may come from an experiment that few people pay attention to and a small group of theorists that have painstakingly calculated upwards of 12,000 corrections to the muon’s g factor.

And if we get lucky, this will be the piece of evidence that points out the way to uncovering physics beyond the Standard Model!

https://medium.com/starts-with-a-bang/the-physics-of-a-new-generation-f5c531db7414

Scientists have replicated a crucial photosynthetic reaction for the first time

Scientists have replicated a crucial photosynthetic reaction for the first time, taking them a step closer to creating sustainable, cheap fuel from water and sunlight - just like plants do.

Image: Australian National University

Plants use photosynthesis to turn water, carbon dioxide and sunlight into oxygen and the energy they need to power their systems. And for decades scientists have been trying to replicate this reaction in order to create biological systems that can produce cheap, clean hydrogen fuel.

Now, for the first time ever, scientists from the Australian National University in Canberra, Australia, have managed to modify a naturally occurring protein, and use it to capture energy from sunlight, a key step in photosynthesis. Their results have been published in BBA Bioenergetics.

“Water is abundant and so is sunlight. It is an exciting prospect to use them to create hydrogen, and do it cheaply and safely,” Kastoori Hingorani, the lead research from the ARC Centre of Excellence for Translational Photosynthesis, said in a press release.

Hydrogen has the potential to be a zero-carbon replacement for the petroleum products that we currently rely on. But up until now, we haven’t been able to find a way to create it as safely and efficiently as plants do. To replicate this step in the reaction in plants, the research team took a naturally occurring protein called ferritin, and modified it slightly. 

Ferritin is found in almost all living organisms, and it usually stores iron. But the team replaced iron with the common metal manganese, so that it closely resembled the water splitting site in photosynthesis. They also replaced another binding site with a light-sensitive pigment, Zinc Chlorin.

Once these changes had been made, the researchers shone light onto the modified ferritin and saw a clear indication of electrical charge transfer, just like the one that occurs in plants. The researchers describe this as the “electrical heartbeat” that’s the key to photosynthesis.

The researchers now need to work on using this protein to create biological, water-splitting systems. But this is an important first step.

“This is the first time we have replicated the primary capture of energy from sunlight,” Ron Pace, a co-researcher in the study, said in the press release. “It’s the beginning of a whole suite of possibilities, such as creating a highly efficient fuel, or to trapping atmospheric carbon.”

One of the most exciting things about this research is that, because this protein is powered by the Sun and does not require batteries or expensive metals, the entire process could be affordable for developing countries.

“That carbon-free cycle is essentially indefinitely sustainable. Sunlight is extraordinarily abundant, water is everywhere – the raw materials we need to make the fuel. And at the end of the usage cycle it goes back to water,” said Pace.

Source: Australian National University

காசாவின் அழுகுரல் (Tears of Gaza) எனும் ஆவணப்படம்.

காசாவின் உண்மை நிலை பற்றி அறியத்தருகிறது காசாவின் அழுகுரல் (Tears of Gaza) எனும் ஆவணப்படம்.

காசாவின் அழுகுரல்

2008-09-ல் 22 நாட்களுக்கும் மேலாக நடத்தப்பட்ட தாக்குதலில் 1,387 பாலஸ்தீனர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். அதில் 257 குழந்தைகளை உள்ளிட்டு 773 பேர் அப்பாவி பொதுமக்கள்.

2008-ம் ஆண்டு காசாவின் மீது இஸ்ரேல் தொடுத்த தாக்குதல் குறித்து அறிந்த வைபக் லாக்பெர்க் (Vibeke Løkkeberg) என்ற நார்வே நாட்டை சேர்ந்த பெண் இயக்குனர் நடப்பவற்றை உலகுக்கு அறியத்தர காசா பகுதிக்கு செல்ல முயற்சித்துள்ளார். ஆனால் அச்சமயத்தில் சர்வதேச ஊடகவியலாளர்கள் காசா பகுதிக்குள் செல்ல இஸ்ரேல் தடை விதித்திருந்தது. பாலஸ்தீனத்தைச் சேர்ந்த ஒரு ஒளிப்பதிவாளருடன் ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டு அவர் எடுத்த காட்சிகளை பெற்றுத் தொகுத்து இப்படத்தை இயக்கியுள்ளார் லாக்பெர்க்.

இப்படம் தன் மீதான திட்டமிட்ட அவதூறு என்றும் பாலஸ்தீன சார்பு பிரச்சாரப் படம் என்றும் இஸ்ரேல் முத்திரை குத்தியுள்ளது. இஸ்ரேலிய ஆக்கிரமிப்பு போரினால் பாதிக்கப்பட்ட மூன்று சிறுவர்களின் பார்வையில் இருந்து துவங்கும் இப்படம் காசா மீதான இஸ்ரேலின் தாக்குதலை நேரடி காட்சிகளாக பதிவு செய்துள்ளது. இதன் உண்மையும், நம்பகத்தன்மையும் அதற்கு பல சர்வதேச விருதுகளை ஈட்டித் தந்துள்ளது. ஒருவேளை இசுரேலை அடக்க விரும்பாத ‘சர்வதேச நாடுகள்’ இப்படி விருது கொடுத்து காட்டிக் கொள்கின்றதோ? எனினும் அதே வல்லரசு உலகை கேள்வி எழுப்ப இப்படம் கண்ணீருடன் உங்களை தொட்டு எழுப்பும்.

ஆவணப்படத்தில் பேசும் சிறுவர்கள், இசுரேலின் ஆக்கிரமிப்புப் போரினால் தொடர்ந்து அச்சுறுத்தப்படும சூழலில் வளர்ந்தவர்கள்.

14 வயதான அமிரா படித்து பெரியவளாகி வழக்குரைஞர் ஆக விரும்புவதாகவும், அதன் மூலம் இஸ்ரேலிய கொடுங்கோலர்களுக்கு நீதிமன்றத்தில் தண்டனை வாங்கிக் கொடுக்கப் போவதாகவும் கூறுகிறாள்.

12 வயதான யாஹ்யா டாக்டராக வேண்டுமென கனவு காண்கிறான், அதன் மூலம் இஸ்ரேலிய தாக்குதல்களினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மருத்துவ உதவி செய்யமுடியும் என்கிறான்.

11 வயதான ரஸ்மியா இங்கு வாழ்க்கை மிகக் கடினமாகத்தானிருக்கிறது என்று வயதுக்கு மீறிய முதிர்ச்சியுடன் பேசுகிறாள். இந்தக் குழந்தைகள் அனைவரும் போராட்டச் சூழலில் இழப்புகளும், துயரங்களும் சூழ வாழ்பவர்கள். அவர்கள் அப்படித்தான் பேசுவார்கள்!

விசில் அடிப்பது போன்ற சத்தத்தை அடுத்து ஒரு ஏவுகணை ஒரு அடுக்குமாடி குடியிருப்பை  தாக்குகிறது. பாஸ்பரஸ் குண்டினால் ஒரு நிமிடத்தில் அக்கட்டிடம் எரிந்து சாம்பலாகிறது.

சர்வதேச ஒப்பந்தங்கள் மற்றும் விதிமுறைகளின் அடிப்படையில் தடை செய்யப்பட்டுள்ள பாஸ்பரஸ் கொத்து குண்டுகள் இலக்கிற்கு அருகில் வந்தபின் வெடித்து சிதறுவதால் அப்பகுதி முழுவதும் தீப்பற்றி எரிகிறது.

மற்றொரு தாக்குதலில் காதை செவிடாக்கும் ஒலியுடன் ஒரு குடியிருப்பு நொறுங்கிச் சிதைகிறது. ஒளிப்பதிவாளர் அக்குடியிருப்பை நோக்கி ஓடுகிறார். அங்கே பலர் உடைந்த கட்டிட சிதறல்களுக்கிடையே இறந்தவர்களின் உடல்களை மீட்கின்றனர். கான்கிரீட் சிதிலங்களை அகற்ற அகற்ற பச்சிளம் குழந்தைகளின் உடல்கள் மீட்க்கப்படுகின்றன. கூட்டம் பெருங்குரலெடுத்து அலறுகிறது, ‘அல்லாஹூ அக்பர்’. ஆயினும் இறைவன் அரபு நாடுகளின் ஷேக்குகளின் பிடியில் இருக்கிறானோ என்னமோ! ஏனென்றால் இதே அரபுலகின் ஆளும் வர்க்கம் அமெரிக்காவின் தயவில் தனது சொகுசு வாழ்வை கழிக்கிறது.

ஐ.நா அமைத்துள்ள மருத்துவமனைக்கு காயமுற்றவர்களை தூக்கிக்கொண்டு ஓடுகிறார்கள். அம்மருத்துவமனை அடுத்த தாக்குதல் இலக்காகிறது. மிக அருகிலிருந்து இஸ்ரேல் ராணுவத்தால் சுட்டுப் படுகொலை செய்யப்பட்ட பச்சிளம் குழந்தைகளின் உடல்களை பதிவு செய்திருக்கிறது இந்த ஆவணப்படம்.

சிறுமி ரஸ்யாவின் வீடு ஏவுகணை தாக்குதலுக்குள்ளானதையடுத்து அவர்கள் பாதுகாப்பிற்காக ஐ.நா வின் பள்ளியில் தஞ்சமடைந்துள்ளனர். அப்பள்ளியும் தாக்குதலிலிருந்து தப்பவில்லை. அன்று இரவு வெளியில் சென்ற தனது உறவினர் மற்றும் அவரது குழந்தைகள் கொல்லப்பட்டு அவர்களது உடல் தெருவில் சிதறிக்கிடந்ததை பார்த்திருக்கிறாள். கடைசியாக ஐ.நா அகதி முகாமில் இருக்கும் அவள் கூறுவது இதை தான் – “இங்கு வாழ்க்கை மோசமாக இருக்கிறது, மிக மோசமாக…”

இது மட்டுமின்றி திட்டமிட்டும் குறிபார்த்தும் அப்பாவி பொதுமக்களை சுட்டுக்கொல்வதை சிறுமி அமிராவின் கதையைக் கொண்டு அம்பலப்படுத்துகிறது இப்படம். தாக்குதலில் காயமுற்ற அமிராவின் வீட்டில், குண்டு வெடிக்கிறது, அவரும் அவரது சகோதரர்களும் வெளியில் சென்று பார்த்த போது அவரது தந்தை ரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்துள்ளார். உதவி கேட்பதற்காக வெளியில் சென்ற சகோதரர்கள் இன்று வரை திரும்பவில்லை. மற்றொரு குண்டு வெடித்ததில் அமிராவின் காலில் அடிபட்டு நினைவிழந்து விடுகிறார். நினைவு திரும்பி நகர முயற்சித்த வேளையில் மற்றொரு ராக்கெட் வீட்டில் அவர் இருந்த பகுதியை தாக்கியுள்ளது. அதாவது தனது தாக்குதல் இலக்கில் யாராவது உயிருடன் நகர்வது தெரிந்தால் உடனடியாக குறிபார்த்து தாக்குகிறது இஸ்ரேல் ராணுவம்.

தடை செய்யப்பட்ட பாஸ்பரஸ் கொத்து குண்டுகளை வீசும், குடியிருப்புகளின் மீதும் ஐ.நாவின் மருத்துவ முகாம்கள், பள்ளிகளையும் கூட விட்டுவைக்காமல் தாக்கும், அப்பாவி பொதுமக்களை குறிபார்த்து சுட்டுக்கொல்லும் இஸ்ரேலை உலகெங்கிலும் உள்ள பாசிஸ்டுகள் ஆதரிக்கின்றனர். நமது நாட்டிலும் ஆர்.எஸ்.எஸ் உள்ளிட்ட இனவெறி பாசிஸ்டுகள் தாங்கள் இஸ்ரேலின் பக்கம் இருப்பதாக அப்பட்டமாகவும், வெளிப்படையாகவும் அறிவித்தனர். மோடி அரசும் கூட தாங்கள் யார் பக்கம் என்பதை அறிவித்துக் கொண்டது. பாசிஸ்டுகள் ஒரே மாதிரியாக சிந்திப்பதில் வியப்பில்லை.

ஆனால், ஜனநாயகவாதிகளும், மனிதத் தன்மை கொண்டோரும் இஸ்ரேலை மட்டுமல்ல, நமது நாட்டில் இஸ்ரேலின் பக்கம் நிற்கும் ஆர்.எஸ்.எஸ் வகை பாசிஸ்டுகளையும் எதிர்த்து போராடுவதன் மூலம் மட்டுமே காசாவின் மக்களுக்கு நமது தார்மீக ஆதரவை அளிக்க முடியும், அளிக்க வேண்டும்.