Search This Blog

Tuesday, March 11, 2014

(Future of StoryTelling: Paul Zak) The Neurochemistry of Empathy, Storytelling, and the Dramatic Arc

)
 The Neurochemistry of Empathy, Storytelling, and the Dramatic Arc

very good video explaining the Science beneath the Dramatic Arc way of Story-Telling and how it is linked to some neuro-chemical events I Really enjoyed the examples and real life events displayed within the video

Graphene+Platinum Nanoparticles Bonding Effects Revealed — Fuel Cell Production May Fall

New research from the University of Arkansas has revealed that platinum nanoparticles automatically limit their own size and organize into specific patterns when they’re bonded to freestanding graphene. When exhibiting these behaviors, the platinum nanoparticles retain the ability to function effectively as a catalyst for chemical reactions — a finding that the researchers think may lead to lowered production costs for platinum-catalyzed fuel cells.

“Because platinum is a rare metal, a lot of the expense that goes into manufacturing hybrid vehicles is coming from the platinum needed to catalyze fuel cells,” explained Paul Thibado, a professor of physics at the University of Arkansas. “Platinum, when placed on solid surfaces, diffuses to form random particles that grow uncontrollably, and that limits their reactivity,” he continued. “On the other hand, freestanding graphene has a very flexible surface, and we found that, due to local strain effects, there is an 80% reduction in the amount of platinum needed to maintain effective catalysis. "Something else that the new research shows is that “a functionally superior, single-crystal platinum nanoparticle emerges from its application to graphene.” “What we found was pretty exciting,” Thibado explained. “It’s really quite special.”

• The University of Arkansas, Fayetteville provides more:

The recent study, consisted of high resolution transmission electron microscopy combined with scanning tunneling microscopy and state-of-the-art computational molecular dynamics. That is a combination rarely seen in physics.

Scanning tunneling microscopy, which produces images of individual atoms on a surface, was used to view the behavior of the platinum nanoparticles on the graphene. Researchers in Missouri used transmission electron microscopy, a technique in which a beam of electrons is transmitted through an ultra-thin material, to confirm the crystalline properties. The merger of both experimental techniques with theoretical modeling yielded an unexpected result for the researchers: the bonding of the graphene to the platinum nanoparticles was unusual.

“Because it is so strong and flexible, graphene typically wraps itself around the material that it is bonding with,” Thibado stated. “In this case, the bonding with the platinum was completely different, more like a pyramid.”

The new findings were detailed in a paper published in the journal ACS Nano .

Source: Clean Technica
Posted by: James Hamilton.

Common Bulb Types

Recycling at its best.

Waste plastic bottles couldn't be used in any better way.

Africa's first plastic bottle house rises in Nigeria!

Monday, March 10, 2014

The city of Lord shiva Varanasi..

Varanasi or Kashi is the holiest of the seven sacred cities in Hinduism and Jainism. Hindus believe that death at Varanasi brings salvation. It is one of the oldest continuously inhabited cities in the world and the oldest in India.
 Unfortunately many of its temples were plundered and destroyed by Mohammad Ghauri in the 12th century. The temples and religious institutions in the city now are of 18th century vintage. The Kashi Naresh is the chief cultural patron of Varanasi, and an essential part of all religious celebrations. The culture of Varanasi is closely associated with the Ganges. The city has been a cultural center of North India for several thousand years, and has a history that is older than most of the major world religions. The Benares Gharana form of Hindustani classical music developed in Varanasi, and many prominent Indian philosophers, poets, writers, and musicians live or have lived in Varanasi. Gautama Buddha gave his first sermon at Sarnath located near Varanasi.
 Varanasi is the spiritual capital of India. Scholarly books have been written in the city, including the Ramcharitmanas of Tulsidas. Today there is a temple of his namesake in the city, the Tulsi Manas Mandir.One of the largest residential University of Asia Benares Hindu University is located here. People often refer to Varanasi as "the city of temples", "the holy city of India", "the religious capital of India", "the city of lights", "the city of learning", and "the oldest living city on earth."Please let me share with you how I see Varanasi and how life can be in this Indian city.

According to Hindu mythology, Varanasi was founded by Lord Shiva. The city is one of the seven sacred cities of Hindus. It is a city surrounded by death. The biggest tourist attraction here is to see the cremations. Hundreds of Indians arrange tours for foreigners to where the cremations take place. Other locals charge money to allow visitors to actually see the burning scenes from nearby buildings.https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYYCnc62ya0zUMc4VhbGyFiH2pccmiSOFMOUxT0MHwM_AnVYNO-8mEqaJgADcXIBIDdjmH9oa2Tj2NC7DIuSbtAlgrgUfe9WCePVCii74Pmy-fsiaMgS-IleU-pUVudnIkXMaNAaG4fuhI/s320/aarti-on-ganges-river-varanasi-india2.jpg

“Pictures are not allowed here, sir, but if you want I can take you to where you can take some. Just for 200 rupees,” I was told.

But I’ve already been here for some time, so I continue on without any thought of the offer. If there’s one thing I’ve noticed about this city in the time I’ve spent in India, is that it’s chaotic.

I am staying in a room here, which reminded me of Van Gogh’s “Bedroom in Arles”: a simple bed, one chair and one table. The room costs around 150 Rupees (US$ 2.40). The neighbors have a baby who cries all day long. Pairs of dogs fight down the street. The man at the reception reads aloud all day long. It seems like he has some problems to concentrate in silence.

There is a fan in my room; it has one speed and barely moves. The heat is killing me. I do not sleep alone: two mice come and go from the window and crawl around below my bed. I share the toilet with a couple of other travelers.

The one from Spain came to Varanasi to learn the tabla – an Indian drum similar to bongos but with varying tones – and in the afternoon, he sometimes plays music for us.

There’s also a girl from Italy who tries to explain to me how energies work in the body and how “chakras” – an energy center in the human body. She explains that there are seven chakras and it is taught in Indian yoga. It doesn’t matter how many times I say I’m not interested in energy or spiritual ways, she persists and is convinced that I must find “the way”.

The street in front of my hotel is under construction. During the nights, men from the Musahar caste – one of the lowest one in India – work all night trying to fix the mess around. I wonder how many more days they will need to construct 50 meters of road.

In all of this, I find sanctity in waking up before sunrise to go photograph this world.

Just on the corner from my hotel there is an old guy selling chai (Indian tea), and a few meters from him there is another man selling tobacco. My routine is to have one tea and speak with the man for a couple of minutes. The conversation is always the same and tends to be short. It ends when the tea ends, and I move on.

Sometimes when passing the tobacco guy, he says that it looks like I have some problems and suggests that I do some yoga and meditation.

“I can take you to the best teacher in town!” he shouted once.

“I do not have any problem. Thanks for the offer, brother” I said.

Walking down into the old town in Varanasi is a paradise for capturing photographs. The environment is mad. There are cows all over the place. One day I was on my way to have a lassi (a typical Indian yogurt-based drink), but just before I turned around the corner some people ran passed me heading the opposite direction . Apparently a cow had gotten angry and wasn’t allowing anyone to pass through the street. I asked the owner of the lassi shop, who told me someone pushed down the cow’s head too hard, which made it angry.

In the midst of all of this, it’s really the dogs and monkey who own Varanasi. Every street has a gang of dogs and every roof has a gang of monkeys. Whoever decides to cross the invisible borders between has my pity: it is a war to the death. A stick is therefore a fundamental weapon in every shop in town. Dogs and monkeys know this and will try to keep far away from the most dangerous animal: the human being. You’ll even see people hitting dogs or monkeys on a daily basis.

Some afternoons I like to go up to the roof and see how groups of monkeys start moving from roof to roof. A fight is inevitable. While monkeys run and jump here and there, human beings take stones and sticks to prevent monkeys from jumping into their houses.

The atmosphere is strange, yet it’s hard to get tired of it. Despite the craziness of this city, it is easy to find places to chill out and relax. My favorite place for example, is the roof at my guesthouse, where the sunrises and sunsets are spectacular.


Peugeot to launch hybrid car that runs on air next year




Detail : Hold your breath! French car maker Peugeot is all set to sell the first air-powered hybrid car from next year. With new ‘Hybrid Air’ engine system – the first to combine petrol with compressed air – the firm says the car could reduce petrol bills by 80 percent when driven in cities. “Air power would be used solely for city driving, automatically activated below 43mph,” said Peugeot in a press release.

The system combines a gasoline engine with an air engine which is used at speeds under 70mph. This enables it to run on petrol or air, or a combination of both. According to the company, by 2020, the car could achieve an average of 117 miles a gallon.

The new engine system is a breakthrough for hybrid cars because expensive batteries would no longer be needed. Cars fitted with Hybrid Air system would be cheaper to buy than current hybrid models. Drivers never run the risk of running out of compressed air because the car would have a sophisticated device that ensures it replenishes itself automatically, added Peugeot.

Peugeot has revealed plans to begin selling the first air powered car next year.
Based on a Peugeot 208, it will combine a normal engine with a radical new system that runs on compressed air.
The firm says the car could reduce petrol bills by 80% when driven in cities.


Saving the planet: The Hybrid Air technology could allow a car the size of a Citroën C3 or Peugeot 208 to emit as little as 69g/km of CO2

The system combines a gasoline engine with an air engine which is used at speeds under 70mph

HOW IT WORKS

The system works by using a normal internal combustion engine, special hydraulics and an adapted gearbox along with compressed air cylinders that store and release energy.
This enables it to run on petrol or air, or a combination of the two.
Air power would be used solely for city use, automatically activated below 43mph and available for ‘60 to 80 per cent of the time in city driving’.
The system works by using a normal internal combustion engine, special hydraulics and an adapted gearbox along with compressed air cylinders that store and release energy. This enables it to run on petrol or air, or a combination of the two.
Air power would be used solely for city use, automatically activated below 43mph and available for ‘60 to 80 per cent of the time in city driving’. By 2020, the cars could be achieving an average of 117 miles a gallon, the company predicts.
The air compression system can re-use all the energy normally lost when slowing down and braking. The motor and a pump are in the engine bay, fed by a compressed air tank underneath the car, running parallel to the exhaust.

The revolutionary new ‘Hybrid Air’ engine system – the first to combine petrol with compressed air – is a breakthrough for hybrid cars because expensive batteries will no longer be needed.

Lift-off: The air power will be automatically activated below 43mph and can be used for up to 80 per cent of driving time in urban areas

AIR CAR SPECS

Spacious interior: Allows for full-sized passenger compartment without surrendering boot volume.

Driving comfort and road handling: Hybrid Air promises to deliver nimble response with the boost effect as well as first-class road handling thanks to its automatic transmission.

Worldwide potential: The technology is viable in all markets, making it possible for energy efficient cards in all types of climate and regardless of the state of the roads.

Boot: No space for a spare tyre once the Hybrid Air motor is installed.
Cars fitted with Hybrid Air will be about £1,000 cheaper to buy than current hybrid models.
For more than two years, 100 elite scientists and engineers have been working on the air-powered car in top-secret conditions at Peugeot’s research and development centre at Velizy, just south of Paris.
Hybrid Air is the centrepiece of Peugeot chief executive Philippe Varin’s efforts to restore the fortunes of the historic car maker.
The revolutionary system will be able to be installed on any normal family car without altering its external shape or size or reducing the boot size, provided the spare wheel is not stored there. From the outside, an air-powered car will look identical to a conventional vehicle.
A spokesman said: ‘We are not talking about weird and wacky machines. These are going to be in everyday cars.’
Peugeot, which unveiled its prototype yesterday, envisages introducing it in smaller models such as the 208 at first.

Running on air: The Peugeot 208 is one model that may use the air engine technology in future
The company said that as well as being greener and cheaper to run, the air system created no extra dangers in a collision.
Motorists never run the risk of running out of compressed air late at night on a deserted country road because the car will be fitted with a sophisticated artificial brain that ensures it replenishes itself automatically.
The air compresses and decompresses of its own accord as the car speeds up and slows down.
The Peugeot company was founded in 1810 and the family still has a controlling stake. Thierry Peugeot drafted in Varin - widely hailed in the UK for rescuing Corus, the former British Steel, from the brink of ruin - in 2009.

Varin’s attempts to revive the marque have been hit by the euro meltdown and militant French unions.

a compressed air cylinder next to the exhaust of the new car


Worldwide sales for 2012 were down 8.8per cent to 2.82m.
The company has been hindered in efforts to improve its performance by France’s rigid labour laws. It has also been plagued by violent industrial action at its Aulnay plant near Paris which is due to close next year with the loss of thousands of jobs.
It is embroiled in controversy with rival European car makers over a French state guarantee given to its financing arm last year.

 VIDEO  Explore the technology behind the new Hybrid Air 


The car that runs on air!




Source: First Post
Posted by: Er_sanch.

தமிழனின் தலை சிறந்த சிற்பம் (40x90 cm measured wood carving contained Lord Shiva-Paarvathi sorrounding by nine saints .)



நாம் இன்று பெருமையுடன் தமிழையும் தமிழ் வரலாற்றையும் கலாச்சாரத்தையும் அழித்து வரும் வேளையில், 1000 ஆண்டுக்கு முன்னர் தமிழன் செதுக்கிய சிற்பம் தான் இது. ஒரு விரல் உயரம் இல்லை, ஒரு கை நீளமும் இல்லை.... எப்படி செதுக்கி இருப்பார்களோ??? உலகில் மற்ற நாடுகள் கட்டிடகலைகளில் இப்பொழுது வேண்டுமானால் சாத்தியம் ஆகலாம்... தமிழன் அன்றே சாதித்து விட்டான்.....அர்த்தநாரீஸ்வரர் கோவில் -திருச்செங்கோடு....

40x90 cm measured wood carving contained Lord Shiva-Paarvathi sorrounding by nine saints .

-Thiruchengode (Tamil Temples posted by Kishan)

Physicist proposes a thermodynamic explanation for the origins of life


 A 31-year-old researcher from MIT believes he's figured out the basic physics behind the origin and evolution of life in the universe, a provocative new theory of life that borrows heavily from 19th-century science.

According to physicist Jeremy England, the origin and evolution of life are processes driven by the fundamental laws of nature — namely the Second Law of Thermodynamics (Details of this law can be found in the book of Thermodynamics in Mechanical Engineering). He's come up with a formula showing how a group of atoms, when driven by an external source of energy (like the sun) and when surrounded by a heat bath (like the ocean or atmosphere), can sometimes restructure itself as a way to dissipate increasing rates of mechanical energy. "You start with a random clump of atoms, and if you shine light on it for long enough, it should not be so surprising that you get a plant," England was quoted in Quanta Magazine.

• Here's how Natalie Wolchover describes his work:

At the heart of England's idea is the second law of thermodynamics, also known as the law of increasing entropy or the "arrow of time." Hot things cool down, gas diffuses through air, eggs scramble but never spontaneously unscramble; energy tends to disperse or spread out as time progresses. Entropy is a measure of this tendency, quantifying how dispersed the energy is among the particles in a system and how diffuse those particles are throughout space. It increases as a simple matter of probability: There are more ways for energy to be spread out than for it to be concentrated. Thus, as particles in a system move around and interact, they will, through sheer chance, tend to adopt configurations in which the energy is spread out. Eventually, the system arrives at a state of maximum entropy called "thermodynamic equilibrium," in which energy is uniformly distributed. For example, a cup of coffee and the room it sits in become the same temperature. This process is irreversible as long as the cup and the room are left alone. The coffee never spontaneously heats up again because the odds are overwhelmingly stacked against so much of the room's energy,  randomly concentrating in its atoms. Although entropy must increase over time in an isolated or "closed" system, an "open" system can keep its entropy low — that is, divide energy unevenly among its atoms — by greatly increasing the entropy of its surroundings. In his influential 1944 monograph "What Is Life?" the eminent quantum physicist Erwin Schrödinger argued that living things must do this. A plant, for example, absorbs extremely energetic sunlight, uses it to build sugars, and ejects infrared light, a much less concentrated form of energy. The overall entropy of the universe increases during photosynthesis as the sunlight dissipates, even as the plant prevents itself from decaying by maintaining an orderly internal structure...

...[England] derived a generalization of the second law of thermodynamics that holds for systems of particles with certain characteristics: The systems are strongly driven by an external energy source such as an electromagnetic wave, and they can dump heat into a surrounding bath. This class of systems includes all living things.

England then determined how such systems evolved as they increased their irreversibility. "We can show very simply from the formula that the more likely evolutionary outcomes will be the ones that absorbed and dissipated more energy from the environment's external drives on the way to getting there," he said. The finding makes intuitive sense: Particles tend to dissipate more energy when they resonate with a driving force or move in the direction it is pushing them, and they are more likely to move in that direction than any other at any given moment.

Posted by: Er_sanch.

Innovative !



German engineers develop interactive simulator for vehicle drivers

Maximize mileage, safety, or operating life? Driving behavior behind the wheel has a big influence on the vehicle. Fraunhofer researchers have developed a drive simulator designed to make the "human factor" more calculable for vehicle engineers.

Simulations are an important development tool in the automobile and utility vehicle industries -- they enable engineers to see into the future. The properties of vehicle components, such as how they respond in an accident, their reliability, or their energy efficiency can be investigated using simulations before the first component is manufactured. To continue to maintain the prediction power of the results, however, all of the influences that the vehicle is exposed to later on in actual operation must be taken into account -- including those of drivers and operators.

Researchers at the Fraunhofer Institute for Industrial Mathematics ITWM in Kaiserslautern, Germany, have developed an interactive driving simulator using RODOS (robot-based driving and operation simulator) with which realistic interaction between human and vehicle can be analyzed. "Driving behavior is a key factor that is often insufficiently accounted for in computational models," according to Dr. Klaus Dreßler of ITWM. No doubt there are algorithms that are supposed to represent the "human factor" in simulations -- however, these do not properly reflect the complexity of human behavior. For this reason, researchers at ITWM have shifted to a hybrid design for simulation. Hybrid here means a real person interacts with a simulation environment -- a well-known example of this is a flight simulator, in which pilots regularly practice extreme situations. In the automotive and utility-vehicle sector, only a few manufacturers have had this kind of facility at their disposal, as its development involves a lot of effort and expense.

The simulation facility's structure at ITWM consists of a real vehicle interior where the test driver can operate the steering wheel, accelerator, and brakes as usual. The vehicle interior is integrated into a 6-axis robotic system that looks like a gigantic gripper arm and can simulate acceleration, braking, or tight curves by leaning and rotating. "We have much greater room to maneuver than with the kinematic systems usually employed today. At the same time, the space requirements are comparatively quite low," according to project manager Michael Kleer.
For test drivers to behave authentically, they must have the feeling they are actually situated in a moving vehicle. If movements of the simulator do not match the visual impressions, this not only influences driver reactions, it can also lead to symptoms like kinetosis. Simulator sickness is triggered by contradictory sensory perceptions, the same way motion sickness or sea sickness is. "To prevent these unpleasant side effects, we have developed our motion cueing algorithms that generate the control signals for the robot in close cooperation with researchers in cognition," explains Dreßler. On the basis of this interdisciplinary knowledge, the motions of the simulator can be matched to visual input so they are perceived as very natural by the test drivers. At the same time, an enormous projection dome provides the external impression of real driving. 18 projectors provide a realistic 300 degree view of the situation for the driver. "You can imagine it as resembling an IMAX theater," according to Dreßler.

Driving simulations that also take into account the human effects on a vehicle may become more important in future. The increasing number of driver assistance systems will themselves make the human-machine interface in automobiles increasingly important. The demands placed on simulations will thus become increasingly more specific. "That is where we have an additional advantage with our approach: all the algorithms are proprietary in-house developments -- so we therefore can match the individual algorithm parameters to project-specific problems," says Kleer.

The simulation facility at ITWM has been in operation since July 2013 -- and two projects in collaboration with the Volvo Construction Equipment company are presently underway. From April 7 to 11 the technology will be shown at the Hannover Messe trade fair.

Source: Science Daily
Posted by: James Hamilton

1200+ YEAR OLD Kopeshwar Temple is at Khidrapur, Kolhapur district,

 Maharashtra. It is also accessible from Sangli. It was built by Silhara King Gandaraditya in the 12th century and then by Seuna Yadavas. It is dedicated to Lord Shiva.

2000+ YEAR OLD BUDDHIST UNIVERSITY DESTROYED BY ISLAMIC FANATICS ...




Buddhist Learning site at Mansar, NR. NAGPUR, Maharashtra

Mansar is a rich archaeological site with remains dating from several periods of Indian history, probably from 800BCE ... Brick-built stupas and Buddhist universities have been unearthed from the Maurya(~200 BCE) and Vakataka(~ 400 CE) dynasties. A seal-making factory of the Vakatakas discovered nearby has provided strong evidence that this was the Pravareswaradeva Kulasthanam — the abode of the presiding deity of the Vakataka dynasty.

The water reservoir around the site and findings of ancient tools and other objects point to the fact that a large population inhabited the area centuries ago. The discovery has made Mansar one of the prime archaeological sites in the country.

2000+ YEAR OLD TEMPLE .... LINGARAJ TEMPLE ~ BHUBANESHWAR

பகுத்தறிவு

 சிதம்பரபத்தினி

 பேராதனை பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து இராமநாதன் விடுதியை நோக்கிச் சென்றால் சற்றுத் தூரத்திற்கப்பால், ஒரு வளைவு – வாழ்க்கையில் நிதானமாக – விழித்து நடவுங்கள் - இல்லையேல் வழுக்கி விழவேண்டி நேரிடும் என்று போவோரையும் வருவோரையும் எச்சரிப்பது போன்ற அமைந்த ஒரு வளைவு – ஒரு தெளிவு – ஒரு பள்ளம் அதன் வலப்புறத்தே நோக்கின் கண்கவர் கவின்பூங்கா. வாழ்க்கையே ஒரு ஓட்டப்பந்தயந்தான் என்று சொல்லாமல் சொல்லிக் கொண்டே சலசலக்கும் சிற்றோடை. ஏழில்மிகு மலர்கள் பூத்துக்குலுங்கும் பூச்செடிகள், இனிய நறுமணம், இத்தனை அலங்காரம் செய்தும் எங்களின் இயற்கை அழகிற்கு ஈடாவீர்களா? என்று பெண்களை எள்ளி நகையாடுவது போன்றமைந்த வண்ண மிகு குறோட்டன்கள்.

 நடுவில் -

 ஒரு சுனை – சிறிய வட்டமான சுனை இத்தகைய சூழ்நிலையிலும் துறவிகள் வாழமுடியும் என்பதை எடுத்துக் கூறுவன போன்ற நிமிர்ந்த – நேர்கொண்ட பார்வையையுடைய நீருடன் ஒட்டியும் ஒட்டாமலிருக்கின்ற தாமரை இலைகள், கண் விழித்த கமலங்கள், இவ்வளவும் நிறைந்த அந்தப் பூங்காவிலே – தம்மை மறந்து, உலகையும் மறந்து, இன்பப் போதையில் மூழ்கி மௌன பரிபாiஷயில் சொல்லுக்கடங்காத ஆயிரம் வார்த்தைகளைப் பேசிக்கொண்டிருந்தனர் காதலர் இருவர்.

 அவர்கள் யார் என்று அறிய வேண்டாமா? பூரண பருவ வளர்ச்சியடைந்த காளையொருவன் மதுவுண்ட வண்டுபோல் இன்பப் போதையில் கிறங்கிக் கொண்டு நிற்பது போன்று மதர்த்து வளர்ந்து நின்றது ஒரு மரம். அதுதான் அந்தக் காதலன். ஆதவனின் ஒளிக்கிரணங்கள் பட்டு ஒளிவீசிய அதன் மஞ்சள் வர்ணமலர்கள் நெருங்கிவரும் தன் காதலியை அரவணைக்கும் ஆவலுடன் புன்னகை செய்து வரவேற்பது போன்று பிரகாசித்துக் கொண்டிருந்தன. காதலனை மகிழ்விக்கத் தலையில் பூச்சூடி ஒல்லி ஒசிந்து ஓயிலாகத் தவழ்ந்து வந்து மெல்ல அவனை அம்மரத்தைத் தழுவிக்கொண்டாள். அந்த நங்கை – அந்தக்கொடி – அதுதான் அந்தக்காதலி பெண்களிடத்து இயல்பாகவேயுள்ள நாணத்தை வெளிப்படுத்துவது போன்று அதனிடத்தே மலர்ந்த மலர்கள் குங்குமச் சிரிப்பாகத் திகழ்ந்தன. திடீரெனக் காற்று வேகமாக வீசியது. பயந்த கொடிமரத்தை இறுகத் தழுவிக்கொண்டது. எங்கிருந்தோ 'கல கல' என்ற சிரிப்பொலி தங்களைப் பார்த்துத்தான் நகைக்கிறார்களோ என்று எண்ணி நாணமடைந்த கொடி மரத்தைவிட்டு மெல்ல விலகியது. தன் காதலியை மிக நீணட நேரம் அணைத்திருக்க முடியவில்லையே என்று வருந்திய மரம் சிரித்தவர்களை அறிவதற்காகப் பார்வையைச் சுழற்றியது.

 அங்கே கல்லாசனம் ஒன்றில் - காதலர் இருவர் ஒருவரையொருவர் அணைத்தபடி காதலின்பத்தில் மெய்மறந்திருந்தனர். மரம் மெல்லக் கொடியைத் தொட்டு 'அங்கே பார்' என்று அவர்களைக் காட்டியது. ஒரு கணந்தான், கொடி உடனேயே பார்வையைத் திருப்பிக் கொண்டது.

 'ஏன் பார்வையைத் திருப்பிவிட்டாய்?'

 'போங்கள் அவர்களைப் பார்க்க எனக்கென்னமோ வெட்கமாயிருக்கிறது'

 'வெட்கமா? ஏன்?'

 'இப்படி வெட்டவெளியில்.......'

 'அதெல்லாம் இங்கு சர்வசாதாரணந்தான். உனக்குத்தான் இந்த மறைவில் கூட என்னைத்தழுவ நாணமாயிருக்கிறது'

 'அப்படி இடமென்றால் நான் உங்கள் கிட்டவே வரமாட்டேன்'

 'பின்னே எங்கே போய்விடுவாயாம்' என்று கூறிக்கொண்டே கொடியை மெல்லப் பற்றியது மரம்.

 'சீ சும்மா விடுங்கள் யாரும் பார்க்கப்போகிறார்கள்'

 'அதிருக்கட்டும். உங்களை ஒன்று கேட்கலாமா?'

 'என்ன கேளேன்'

 'இவர்களைப்போல் நாமும் இன்பமாயிருக்க முடியுமா?'

 'அடி பைத்தியமே! இவர்கள் மாலையில் மட்டுந்தான் ஒன்றாகச் சேர்ந்திருந்து மகிழமுடியும். மற்றநேரம் பிரிந்து விடுவார்கள். நாம் இருவரும் ஒன்றாகவே இருந்து எந்நேரமும் மகிழலாமே. நீ மட்டும் மனசுவைச்சால்.......'

 'அப்படியா' என்று மகிழ்ந்து கூவிய கொடி திரும்பவும் காற்று வேகமாக வீசவே மரத்தை அன்புடன் அணைத்துக் கொண்டது.

 ஒரு நாள்.

 என்றுமில்லாத திருநாளாக அப்பூங்காவிலே விசும்பல் ஒலி கேட்டது. அதிசயித்தகொடி காதலர் இருந்த புறம் நோக்கிற்று. அங்கே, அந்தக் காதலி கண்ணீர்விட்டுக் கொண்டிருந்தாள். காதலன் அவளைத் தேற்றிக் கொண்டிருந்தான். வியப்படைந்த கொடி மரத்தைக் கேட்டது.

 'அவள் சென்ற வருடந்தான் இங்கு படிக்க வந்தாள். அவனுக்கோ இன்றுடன் படிப்பு முடிந்துவிட்டது. அவன் அவளை விட்டுப்பிரியப் போகின்றான். காதலனைப் பிரியப் போகின்றேனே என்றுதான் அவள் அழுகிறாள்.'

 'ஐயோ அப்படியானால் நீங்களும் என்னைவிட்டுப் பிரிந்து சென்றுவிடுவீர்களா?' சிணுங்கியபடியே கோபமும் துன்பமும் பொங்கிவரக் கொடி எட்டப்போய் நின்றது. கொடியை மெல்ல அணைத்த மரம் 'என் கண்ணே! நான் உன்னை விட்டுப்பிரிவேனோ? அன்று நான் சொல்லியதை நீ அதற்குள் மறந்துவிட்டாயா? அவர்கள் இருவரும் எங்கோ ஒரு இடத்திலிருந்து இங்கு படிக்க வந்தார்கள். வந்தபடியே பிரிந்தும் செல்கிறார்கள். நாம் இருவருமோ என்றைக்கும் ஒரே இடத்தில் இருப்பவர்கள். எம்மை யாரும் பிரிக்க முடியாது.'

 'உண்மையாகவா?' என்று வியந்த கொடி மரத்தைத் தழுவி முத்தமிட்டது.

 காதலர் இருவரும் தனிமையில் இனிமை கண்டனர். கொடியும் இப்பொழுது யாரையுங் கண்டு நாணமடைவதில்லை. அந்தக் காதலர்கள் இப்பொழுது இல்லையல்லவா? அன்றும், அப்படித்தான். காற்று எதுவும் வீசாமலேயே கொடி மரத்தை அன்புடன் தழுவிக் கொண்டிருந்தது. அப்பொழுது. 'கல கல' என்ற சிரிப்பில்பொலி கேட்டது. ஆச்சரியமடைந்த கொடி மீண்டும் அந்தக்காதலர்கள் தான் வந்தார்களா? அல்லது புதுக்காதலர்கள் தான் யாராவது வந்தார்களா என்று அறிய ஆவல் கொண்டது. அங்கே வரும் பெண் - அவள் முன்புவந்த அதே பெண்தான். அவள் அருகில் வருபவன்? அவன் புதியவனாக அல்லவா இருக்கிறான். ஆம். அவன் புதியவனே தான். சந்தேகமில்லை.

 'இவன் புதியவன்தானே?' தனது சந்தேகம் தெளிவதற்காக மரத்தைக் கேட்டது கொடி.

 'புதியவன்தான்'

 'யார் அவளின் அண்ணாவா?'

 'இல்லை. அவளின் காதலன்.'

 'அப்படியானால் முன்பு வந்தவன்?'

 'அவனும் அவள் காதலன்தான்.'

 'ஒரு பெண்ணுக்கு இரண்டு காதலனா? ஆச்சரியமாயிருக்கே'

 'அம்மட்டோடு இருந்தாலாகுதல் பரவாயில்லை'

 'என்ன சொல்கிறீர்கள்?'

 'மனிதர்களில் ஒரே ஒருவரைக் காதலித்து மணம் புரிந்தவர்கள் மிகவும் அருமையே'

 'ஐயையோ! இப்படியெல்லாம் செய்வதற்கு இந்த மனிதர்களுக்கு அறிவே இல்லையா?'

 'ஏன் இல்லை. எனக்கும் உனக்கும் இருக்கிற அறிவிலும் பார்க்க கடவுள் அவர்களுக்கு ஒரு அறிவைக் கூடவும் கொடுத்திருக்கிறாரே'

 'அப்படியா? அது என்ன அறிவு?'

 'அதுதான் பகுத்தறிவு'

 'அப்படியென்றால்....'

 'நல்லதையும் தீயதையும் ஆராய்ந்து – பகுத்து அறியக் கூடிய அறிவு'

 'அத்தகைய பகுத்தறிவு இருந்துமா பண்பற்று நடக்கிறார்கள் இந்த மனிதர்கள்?'

 'இந்த பகுத்தறிவு இருந்தபடியால் தான் அவர்கள் கெட்டுப்போனார்கள்'

 'ஏன் அப்படிச் சொல்கிறீர்கள்?'

 'இங்கே பார். எனக்கும் உனக்கும் பகுத்தறிவு இல்லை. அதனால் தான் நாம் வருந்தக் கூடாதென்றெண்ணிக் கடவுள் எங்களை ஒன்றாகவே படைத்துவிட்டார். நாங்களும் இறக்கும்வரை பிரியமாட்டோம். ஆனால் மனிதருக்குப் பகுத்தறிவைப் படைத்துள்ளார். அவர்கள் தம் பகுத்தறிவை உபயோகித்து தமக்கு விரும்பியவரைத் தெரிவுசெய்ய வேண்டும். அப்படித் தெரியும் பொழுதுதான் அவர்கள் பகுத்தறிவை உபயோகிக்கத் தெரியாமல் இத்தகைய தவறுகளைச் செய்கிறார்கள்.'

 'நீங்கள் சொல்வது எனக்கொன்றும் புரியவில்;லையே'

 'விளக்கமாய்ச் சொல்கிறேன் கேள். நீ என்னை விட்டு வேறு யாரையும் மணம்புரிவாயா? காதலிப்பாயா?'

 'ஊகூம். மாட்டவே மாட்டேன்'

 'உன்னை யாரும் வேறொருவருக்கு வலோற்காரமாக மணம் செய்தால்...'

 'நான் உங்களை இறுகத் தழுவிக் கொள்வேன.; உங்களிடமிருந்து என்னைப் பிரிக்க முயன்றால் நான் இறந்து விடுவேன்'

 'பார்த்தாயா? நாங்களாக இறந்தாலன்றி அல்லது வேறு யாராவது நம்மைக் கொன்றால் தான் எங்களைப் பிரிக்கலாம். அத்தனை உத்தம குணம் படைத்தவர்கள் நாங்கள். ஆனால் பகுத்தறிவு படைத்த மனிதர்களோ....'

 'வேண்டாம். சொல்லாதீர்கள். அந்தப் பகுத்தறிவை எங்களுக்குத் தராத கடவுளைப் போற்றுவோம்.' ஏன்று மகிழ்வுடன் கூறியது அந்தக் காதலிக்கொடி.

நான் மட்டுமா விபச்சாரி!

கலைமகளடா நான்!
பால்யத்தில் விற்றுவிட்டார்
பாலியலில் சிக்கிவிட்டேன்.

அருவருப்பை அங்கமெங்கும்
அணிந்த பின் தான்
ஆடைகளை அவிழ்க்கின்றேன்!

என் கண்களுக்கு என்றும்
நான் நிர்வாணம் ஆனதில்லை!

விரும்பியும் ஏற்கவில்லை
வெறுத்தாலும் எவரும் விடுவதில்லை!

குழந்தைகளைப்போல்
என் முத்தமும்
காமத்தில் சேர்ந்ததில்லை!

காதலித்து ஏமாற்றியதில்லை
கள்ளக்காதலும் இங்கில்லை
எங்கள் எண்ணிக்கை அதிகரித்தாலும்
கற்பழிப்பும் குறைந்ததில்லை.

மனிதாக வாழ்ந்துவிட ஆசைதான்
ஆறறிவு மிருகங்கள் விடுவதில்லை.

மாதமொருமுறை ஜீரணம் ஆகிவிடுவதால்
கருப்பையும் எங்களுக்கோர் இரண்டாம்
இரைப்பை தான்!

நான் குடும்பம் நடத்துவதே
சம்சாரிகளோடுதான்.
நான் மட்டுமா விபச்சாரி!

விலைமகள் இல்லையடா
ஞானிகளும் தோற்றுவிட்ட ஆத்மாவை
மேனியிலிருந்து பிரித்தெடுத்த
கலைமகளடா நான்!

சதைவிகிதமாய் பார்க்கப்படும்வரை
முப்பத்துமூன்று சதவிகிதமும் வெறும்
மூடநம்பிக்கை தான்!

எதில் மகிழ்ச்சி!!!


ஒரு பெரிய ஹாலில் செமினார் நடந்து கொண்டிருந்தது.அப்போது பேச்சாளர் எல்லார் கையிலும் ஒரு பலூனை கொடுத்து தங்கள் பெயரை எழுத சொன்னார்.

எல்லோரும் தங்கள் பெயரை பலூனில் எழுதி முடித்தவுடன் ,அதை இன்னொரு அறையில் நிரப்ப சொன்னார்.இப்பொழுது அந்த பேச்சாளர், உங்கள் பெயர் எழுதிய பலூனை அந்த அறைக்குள் இருந்து எடுத்து வாருங்கள் என்று அறிவித்தார்.

உடனடியாக அனைவரும் விழுந்து அடித்து அந்த அறைக்குள் ஓடிச் சென்று ஒவ்வொரு பலூனாக எடுத்து தேடினர் . ஒருவருக்கொருவர் நெக்கி தள்ளிக்கொண்டு கீழே விழுந்து தங்கள் பெயருக்குரிய பலூன் கிடைக்கிறதா என்று பரபரப்பாக தேடினர்.5 நிமிடம் கடந்த போதிலும் ஒருவராலும் தங்களுக்குறிய பலூனை தேடி கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை.

இப்பொழுது அந்த பேச்சாளர் சொன்னார், ’ஒவ்வொருவரும் ஒரு பலூன் மட்டும் எடுங்கள்,அந்த பலூனில் யார் பெயர் இருக்கிறதோ அதை அந்த பெயர் உடைய நபரிடம் கொடுங்கள்’ என்றார்.

அடுத்த ஒரே நிமடத்தில் தங்கள் பெயர் எழுதப்பட்ட பலூன் எல்லோருக்கும் கிடைத்துவிட்டது.

இப்பொழுது அந்த பேச்சாளர் சொன்னார்,’இது தான் வாழ்க்கை.எல்லோரும் மகிழ்ச்சியை தேடுகிறோம், ஆனால் அது எங்கே,எப்படி,எதில் கிடைக்கும் என்று நினைப்பது இல்லை’.

’நம்ம சந்தோஷம் அடுத்தவர்களுக்கு உதவுவதில் தான் இருக்கிறது.அடுத்தவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியை கொடுங்கள்,உங்கள் மகிழ்ச்சி உங்களை தேடி வரும

பிரகதீஸ்வரம் விஸ்வரூபம், இன்றளவும்

அந்தக் கோவில் கட்டுமானத்தில் சுடு செங்கல் இல்லை. மரம் இல்லை. சொறிகல் என்ற பூராங்கல் இல்லை. மொத்தமும் கருங்கல். நீலம் ஓடிய, சிவப்பு படர்ந்த கருங்கல். உயர்ந்த கிரானைட். இரண்டு கோபுரங்கள் தாண்டி, விமானம் முழுவதும் கண்களில் ஏந்திய அந்தக் கோவிலின் நீளமும், அகலமும், உயரமும் பார்க்கும்போது, வெறும் வண்டல் மண் நிறைந்த அந்தப் பகுதிக்கு இத்தனை கற்கள் எங்கிருந்து வந்தன, எதில் ஏற்றி, இறக்கினர், எப்படி இழுத்து வந்தனர், எத்தனை பேர், எத்தனை நாள், எவர் திட்டம், என்ன கணக்கு.

இந்தக் கருங்கற்களை செதுக்க என்ன உளி, என்ன வகை இரும்பு, எது நெம்பி தூக்கியது, கயிறு உண்டா, கப்பிகள் எத்தனை, இரும்பு உண்டெனில், பழுக்கக் காய்ச்சி உரமேற்றும் உத்தி (Heat Treatment) தெரிந்திருக்க வேண்டுமே. இரும்பை சூடாக்கி எதில் முக்கினர். தண்ணீரிலா, எண்ணெயிலா. நெருப்பில் கனிந்த இரும்பை எண்ணெயில் முக்கும் கலை, (oil quenching) ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பே உண்டா. எத்தனை பேருக்கு எவ்வளவு சாப்பாடு. அரிசி, காய்கறி எங்கிருந்து. சமையல் பாத்திரம் எத்தனை. படுத்துறங்க எங்கு வசதி. மறைவு வசதிகளுக்கு நீர்த்துறை எது.

மனிதருக்கு உதவியாய், யானைகள், மாடுகள், குதிரைகள், கழுதைகள் உண்டெனில், அதற்கு உணவும், அவற்றைப் பழக்கி உபயோகப்படுத்துவோரும் எத்தனை பேர். அத்தனை பேரும் ஆண்கள் தானா. கோவில் கட்டுவதில் பெண்களுக்கும் பங்குண்டா. தரை பெருக்கி, மண் சுமந்து, பளு தூக்குவோருக்கு மோர் கொடுத்து விசிறிவிட்டு, இரவு ஆட்டம் ஆடி, நாடகம் போட்டு, பாட்டு பாடி, அவர்களும் தங்கள் பங்கை வழங்கியிருப்பரோ. இத்தனை நடவடிக்கையில், உழைப்பாளிகளுக்கு காயம் படாதிருந்திருக்குமா. ஆமெனில், என்ன வைத்தியம். எத்தனை பேருக்கு எவ்வளவு வைத்தியர். இத்தனை செலவுக்கும், கணக்கு வழக்கென்ன, பணப்பரிமாற்றம் எப்படி. பொன்னா, வெள்ளியா, செப்புக்காசா. ஒரு காசுக்கு எத்தனை வாழைப்பழம். என்னவித பொருளாதாரம். உணவுக்கு எண்ணெய், நெய், பால், பருப்பு, மாமிசம், உப்பு, துணிமணி, வாசனை அணிகலன்கள் இருந்திருக்குமா. பாதுகாப்பு வீரர்கள் உண்டா. வேலை ஆட்களுக்குள் பிரச்னையெனில், பஞ்சாயத்து உண்டா. என்ன வகை சட்டம். எவர் நீதிபதி. இவை அத்தனையும், ஒரு தனி மனிதன், ஒரு அரசன் நிர்வகித்தானா. அவன் பெயர் தான் அருண்மொழி என்ற ராஜராஜனா.

யோசிக்க யோசிக்க, மனம் மிகப் பெரிதாய் விரிவடைகிறது. இது கோவிலா. வழிபாட்டுத் தலமா. வெறும் சைவ சமயத்துக்குண்டான கற்றளியா. இல்லை. இது ஒரு ஆற்றங்கரை நாகரீகத்தின் வரலாற்றுப் பதிவு. திராவிடம் என்று வடமொழியில் அழைக்கப்பட்ட தமிழ் மக்களின் அறிவுத் திறமைக்கு, கற்களால் கட்டப்பட்டத் திரை. காலம் அழிக்க முடியாத சான்றிதழ். காவிரிக்கரை மனிதர்களின் சூட்சம குணத்தின் வெளிப்பாடு. விதவிதமான கலைகளின், மனித நுட்பத்தின் மனத் திண்மையின் ஒருமித்த சின்னம். முப்பத்தாறு அடி உயர ஒற்றைக்கல், இருவர் கட்டிப்பிடிக்க முடியாத அகலம். இதுபோல பல கற்கள், முன்பக்க கோபுரங்களிலும் தாங்கு பகுதியாக இருக்கிறது.

திருச்சிக்கு சற்று தெற்கே உள்ள கீரனூர் தாண்டி இருக்கிற நார்த்தாமலையிலிருந்து வந்திருக்கிறது. கிட்டத்தட்ட அறுபது கிலோ மீட்டர். எப்படி கொண்டு வந்தனர் இவ்வளவு பெரிய கற்பாறைகளை. பல்சகடப் பெரு வண்டிகள். பல சக்கரங்கள் பொருத்தப்பட்ட வண்டிகள், மாடுகள் இழுத்தும், யானைகள் நெட்டித் தள்ளியும் வந்திருக்கின்றன. அந்த வழியில் ஒரு ஆறு கூட இல்லை. மலை தாண்ட வேண்டாம். மணல் பகுதி இல்லை. சரியான, சமமான பாதை. வழியெல்லாம் மரங்கள். அந்த நார்த்தாமலையில், ஆயிரம் வருடத்துக் கோவிலும் இருக்கிறது. வெட்டிய இடத்திலேயே வேண்டிக் கொள்ள கோவில் கட்டியிருக்கின்றனர்.

எப்படி மேலே போயிற்று. இத்தனை உயரம். விமானம் கட்டக்கட்ட, வண்டிப்பாதையை கெட்டியான மண்ணால் அமைத்திருக்கின்றனர். இரண்டு யானைகள் எதிரும், புதிருமாய் போவதற்கான அகலத்தில் கற்பலகைகள், மனிதர்களாலும், மிருகங்களாலும், மேலே அந்த சுழல் பாதையில் அனுப்பப்பட்டன. உச்சிக்கவசம் வரை வண்டிப்பாதை நீண்டது. அதாவது, கலசம் பொருத்தும்போது, விமானம் வெறும் களிமண் குன்றாய் இருந்திருக்கும். பிறகு...? மெல்ல மெல்ல மண் அகற்றப்பட்டிருக்கும். ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் தினமும் மண் அகற்றி, தொலைதூரம் போய் குவித்திருக்கின்றனர். குவிக்கப்பட்ட இடம் இப்போதும் இருக்கிறது. "சாரப்பள்ளம் என்ற இடத்திலிருந்து சாரம் அமைத்து' என்று சொல்கின்றனரே... வாய்ப்பே இல்லை. அத்தனை உயரம் சாரம். கற்பாறைகளைத் தாங்கும் கனத்தோடு கட்டப்பட்டிருக்காது. சாத்தியமே கிடையாது. நொறுங்கி விழுந்திருக்கும். அப்படியானால் சாரப்பள்ளம். சாரம் போட, அதாவது மண்பாதை போட மண் தோண்டப்பட்ட இடம் பள்ளமாயிற்று. சாரம் போட தோண்டப்பட்ட போது உண்டான பள்ளம் சாரப்பள்ளம். இத்தனை மனிதர்கள் எப்படி. உழைப்பாளிகள் எங்கிருந்து.

வேறெதற்கு போர்? பாண்டிய தேசம், சேர தேசம், இலங்கை, கீழ சாளுக்கியம், மேல சாளுக்கியம் என்று பரவி, எல்லா இடத்திலிருந்தும், மனிதர்களும், மிருகங்களும், பொன்னும், மணியும், மற்ற உலோகங்களும், அதற்குண்டான கைவினைஞர்களும் இங்கே குவிக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். கோவில் கட்ட போரா; போர் செய்து ஜெயித்ததால் கோவிலா. இரண்டும் தான். சோழர்கள் போர் செய்யப் போகவில்லை எனில், பாண்டியர்கள் மேலை சாளுக்கியர்கள் போர் துவக்கி ஜெயித்திருப்பர். (வெகு காலம் கழித்து ஜெயித்தனர்.) எனவே, எதிரியை அடக்கியது போலவும் ஆயிற்று, இறைபணி செய்தது போலவும் ஆயிற்று. இது சோழ தேசத்து அரசியல் சாணக்கியம். கல் செதுக்க விதவிதமான சிற்பிகள். மேல் பகுதி நீக்க சிலர். தூண், வெறும் பலகை, அடுக்குப்பாறை செய்ய சிலர். அளவு பார்த்து அடுக்க சிலர். கருவறைக் கடவுள் சிலைகள் செய்ய சிலர் என்று பலவகையினர் உண்டு. உளிகள், நல்ல எக்கு இரும்பால் ஆனவை. பெரிய கல் தொட்டியில் எண்ணெய் ஊற்றி, பழுக்க காய்ச்சிய உளிகளை சட்டென்று எண்ணெயில் இறக்க, இரும்பு இறுகும். கல் செதுக்கும் கோவிலுக்குள், இப்படிப்பட்ட கல்தொட்டி இன்னும் இருக்கிறது. கயிறு, கம்பிகள் சிறிதளவே பயன்பட்டன. உயரப் பலகைகள் போட மண் உபயோகப்பட்டது.

எல்லா ஊரிலிருந்தும், தஞ்சைக்கு உணவு தானியங்கள் வந்திருக்க வேண்டும். ஆடுகள் அனுப்பப்பட்டிருக்க வேண்டும். ஆடுகள் வளர்ப்பது ஒரு கலையாக, கடமையாக இருந்திருக்கிறது. "சாவா மூவா பேராடுகள்' என்ற வாக்கியம் வழக்கத்தில் இருந்திருக்கிறது. 96 ஆடுகள் இருப்பினும், அந்த ஆட்டுக் கூட்டம் குறையாது. குட்டி போட்டு வளரும். வளர்க்கப்பட வேண்டும். நல்ல மருத்துவமனைகள் கட்டப்பட்டிருக்கின்றன. விதவிதமான மருந்துப் பெயர்கள் பட்டியலிடப்பட்டிருக்கின்றன. அறுவை சிகிச்சை தெரிந்தவர்கள் இருந்திருக்கின்றனர். மருத்துவமனை சார்ந்த தொழிலாளர்கள் உண்டு. மருந்துக் கிடங்கு உண்டு. மூலிகை தேடி சேகரிப்போர் உண்டு. நீர் ஊற்றுபவர் உண்டு. கணக்கு வழக்குகள், ஓலைச் சுவடிகளில் பதிவு பெற்றிருக்கின்றன. துல்லியமான கணக்கு வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. தானங்கள் கல்வெட்டாய், குன்றிமணி தங்கம் கூட பிசகாமல் செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இதைச் சொல்ல ஒரு ஆள். செதுக்க ஒரு ஆள். நேர் பார்க்க ஒரு ஆள். வீரர்களுக்குள் சண்டை நடந்ததெனில், பஞ்சாயத்து நடந்ததற்கான கல்வெட்டுகள் உண்டு.

மாமன்னர் ராஜராஜன் கண்ட விற்போர் உண்டு. ஒண்டிக்கு ஒண்டி சண்டை செய்ய விட்டிருக்கின்றனர். (Duel). இதில் ஒருவன் தப்பாட்டம் ஆடி இருவருமே இறந்ததால், இருவரின் மனக்கேதமும் தீர்க்க, கோவில் விளக்கெரிக்க வேண்டி, யார் மனஸ்தாபத்திற்குக் காரணமோ, அவர்களுக்கு அபராதம் விதித்திருக்கின்றனர். 96 ஆடுகள் அபராதம். அதாவது, சாவா மூவா பேராடுகள். தஞ்சையிலுள்ள ஒரு கோவிலில் இக்கல்வெட்டு இருக்கிறது.

கோவில் கட்டியாகி விட்டது. நிர்வகிக்க யார் யார். அவருக்கென்று வீடு ஒதுக்கி, வீட்டு இலக்கம் சொல்லி, பெயர் எழுதி, கல்வெட்டாய் வெட்டியிருக்கிறது. இடது சிறகு மூன்றாம் வீடு, நக்கன் பரமிக்கு பங்கு ஒன்றும், இடது சிறகு நான்காம் வீட்டு எச்சுமண்டைக்கு பங்கு ஒன்றும் என்று பல நூறு பெயர்கள் செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. வீணை வாசிக்கும் ஆதிச்சன் இறந்தமையால், அவன் மகனுக்குப் பங்கு அரையும் என்று சம்பளம் குறைக்கப்பட்டிருக்கிறது. கோவில் பணியில் உள்ள எல்லா தொழிலாளர்கள் பெயரும், தொழிலும் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன. அது மட்டுமல்ல, கோவிலுக்கு யார் தானம் தந்தனரோ, அவர்கள் தந்தது சிறு தொகையானாலும், பெரிய தொகையானாலும், தங்க ஆபரணமானாலும், கல்லில் வெட்டப்பட்டிருக்கிறது. முதல் தானம் ராஜராஜனுடையது. "நாங்கொடுத்தனவும், நம் அக்கன் கொடுத்தனவும், நம் பெண்டுகள் கொடுத்தனவும்' என்று கல்வெட்டு துவங்குகிறது. தான் மட்டும் இக்கோவிலைக் கட்டியதாய் ஒரு சிறு நினைப்பு கூட அந்த மாமனிதனுக்கு இல்லை. கோவில் கட்டிய இந்த மனிதர்கள் எப்படி இருப்பர். கொஞ்சம் தெரிய வருகிறது.

விமானத்தினுள்ளே உயிர் ஓவியங்கள் உள்ளன. சட்டை அணிந்த தளபதிகள், பூணூல் அணிந்த அந்தணர்கள், இடுப்பில் பாவாடையும், மேல் போர்வையும் அணிந்த அரசிகள், இடதுபக்க பெரிய கொண்டையோடு, தாடியோடு மாமன்னர் ராஜராஜன், அலங்காரமான, மிக அழகான கறுப்பு, சிவப்பு, மாநிறம் கொண்ட தேவரடியார்கள் என்று அழைக்கப்பட்ட நடனமாதர்கள், சிதம்பரம் கோவில் நடராஜர், விதவிதமான முகங்கள்; ஒன்று போல் ஒன்று இல்லை. உயிர் ததும்பும் முகபாவங்கள். தட்டை ஓவியங்கள். ஆனால், தெளிவாகத் தெரியும் ஒரு உலகம். மாமன்னர் ராஜராஜனைக் கோவில் கட்டத் தூண்டியது எது. போரா கலைஞர்கள் செய்திறனா. இல்லை. பெரிய புராணம் என்ற திருத்தொண்டர் புராணம் முக்கிய தூண்டுதல். கோபுர வாசலில் உள்ள சுவர்களில், சிறிய சிறிய சிற்பங்கள் தெரிகின்றன. கண்ணப்ப நாயனார், பூசலார், கண்டேஸ்வரர் மன்மத தகனம் என்று, முக்கால் அடி உயர பதுமைகளைச் செதுக்கி வித்தை காட்டியிருக்கின்றனர். அடுத்த விநாடி குழந்தை பிறக்கும் என்ற தாயின் உருவம், மன்னர் முகங்கள், புராண காட்சிகள் எல்லாம், கோவில் கோபுரங்களில் உண்டு.

இது என்னவித கோவில்- விமானம் உயரம். மிக உயரம். கோபுரங்கள் சிறியவை. இது ஆகம விதியா. புதிய சிற்ப சாஸ்திரமா. உள்ளே நுழைந்ததும் நந்தியை மனதால் அகற்றிவிடுங்கள். எதிரே உள்ள விமானம் தான் சிவலிங்கம். வானம் ஒரு சிவலிங்கம். விமானத்திற்குள் உள்ள வெளி ஒரு சிவலிங்கம். வெளிக்கு நடுவே கருவறையில் கருங்கல் சிவலிங்கம். எல்லாம் சிவமயம். இந்த விமானத்திற்கு மாமன்னர் ராஜராஜன் வைத்த பெயர், "தென்திசை மேரு!' உள்ளே கடவுள் பெயர் பிரகதீஸ்வரர். தமிழில் பெரு உடையார். வடக்கே உள்ள கைலாயத்தின் மீது காதல். கைலாயம் போகவில்லை. கைலாயத்தை இங்கே கொண்டுவந்துவிட்ட உடையார் பெரிய உடையார், இது போதுமா கடவுளைச் சொல்ல. ரொம்ப பெரிசு ஐயா கடவுள். கருவறைக்கு அருகே உள்ள துவாரபாலகர் கட்டுகிறார். பதினேழு அடி உயரம். அவர் கால், கதை, கதையைச் சுற்றி மலைப்பாம்பு. மலைப்பாம்பு வாயில் பெரிய யானை. அதாவது, யானையை விழுங்கும் பாம்பு. பாம்பு சுற்றிய கதை. கதையில் கால் வைத்த துவாரபாலகர், அவர் கை விஸ்மயம் என்ற முத்திரை காட்டுகிறது. உள்ளே இருப்பதை விவரிக்க முடியாது என்று கை விரிக்கிறது. விவரிக்கவே முடியாத சக்திக்கு, கடவுளுக்கு, தன்னாலான அடையாளம் காட்டியிருக்கிறார் மாமன்னர் ராஜராஜன். அதுவே பிரகதீஸ்வரம். அதுவும் விஸ்வரூபம், இன்றளவும்.

- எழுத்துச் சித்தர் பாலகுமாரன்

Identifying atoms with colour

Atoms_MonashUniversityThe ability to locate and count small numbers of impurity atoms could lead to advances in modern electronics and optical fiber communication networks.
In research published in Physical Review Letters, physicists from Monash University, the University of Melbourne and TU Graz, Austria, show a method called spectrum imaging can be used to measure atom concentrations at atomic resolution. 
By using spectrum images to visualise where atoms are and how they are bonded, scientists will gain further insight into the properties of new materials. Spectrum imaging provides a digital image encoding this complex information through colour.
Co-author Dr Scott Findlay, of Monash University’s School of Physics, said the technique could be a useful tool to characterise new materials.
“When probed with an electron beam, atoms give that beam an energy spectrum in a way that is like adding colour. Distinct atomic species add distinctive colours,” Dr Findlay said.
“Imagine putting several open paint tins inside a waterfall. With careful measurements on the pool below, one could determine not just the colours but also the number of different tins used. Type and number – that’s quantitative spectrum imaging at low spatial resolution.”
However, precision analysis at atomic resolution is more challenging.
“Spectrum imaging at atomic resolution is more like a game of pinball with different coloured, freshly-painted pins,” Dr Findlay said.
“If the ball ends up with five red, two blue and one green paint-spots, that doesn’t necessarily tell us the number of differently coloured pegs present, just those that were hit on the path the ball happened to take.”
Dr Findlay said scanning an electron beam across the sample allowed them to map the specimen structure but also provided the information needed to untangle the problem.
“With an understanding of how the electron beam interacts with the specimen – how the ball bounces – we can establish both the location of the atoms – the pins – and their species – the colours,” Dr Findlay said.
“The ability to map out the concentrations of different atomic species at atomic resolution is a significant step towards developing new materials and technology.”
Dr Findlay said more research was needed to develop the new technique further.
Dr Findlay, with Associate Professor Matthew Weyland of the Monash Centre for Electron Microscopy and colleagues at the University of Melbourne, has been awarded an Australian Research Council Discovery Project grant to continue their work.
Editor's note: Original news release can be found here

Understanding our diet

monticello_nutrients_shutterstockTHE UNIVERSITY OF SYDNEY
Food intake is regulated primarily by dietary protein and carbohydrate, and not by the number of calories consumed, according to the most comprehensive study of macronutrient balance ever undertaken.
Conducted by the University of Sydney's ground-breaking Charles Perkins Centre and published in Cell Metabolism, the world-first research examines the effects of protein, fat and carbohydrate on energy intake, metabolic health, ageing and longevity in mice.
The research demonstrated in mice that calorie restriction, achieved by high protein diets or dietary dilution, has no beneficial effects on lifespan, a phenomenon researchers predict will apply in humans.
While a high protein, low carbohydrate diet resulted in reduced body fat and food intake, it also led to a shorter lifespan and poor cardiometabolic health.
By contrast, a high carbohydrate, low protein diet resulted in longer lifespan and better cardiometabolic health, despite also increasing body fat.
A low protein, high fat diet provided the worst health outcomes, with fat content showing no negative influence on food intake.
"This research has enormous implications for how much food we eat, our body fat, our heart and metabolic health, and ultimately the duration of our lives," said Professor Steve Simpson, Academic Director of the Charles Perkins Centre and corresponding author of the study.
"We have shown explicitly why it is that calories aren't all the same - we need to look at where the calories come from and how they interact."
"This represents an enormous leap in our understanding of the impact of diet quality and diet balance on food intake, health, ageing and longevity," said co-author Professor David Le Couteur, from the University's Charles Perkins Centre and Professor of Geriatric Medicine at Concord Hospital.
"We now face a new frontier in nutrition research."
By examining mice fed a variety of 25 diets, the research team used an innovative state-space nutritional modelling method to measure the interactive effects of dietary energy, protein, fat and carbohydrate on food intake, cardiometabolic health and longevity.
The results suggest that lifespan could be extended in animals by manipulating the ratio of macronutrients in their diet - the first evidence that pharmacology could be used to extend lifespan in normal mammals.
Although mice were the subjects of this study, Professor Le Couteur said the results from the study accord with previous research in humans, but with a much larger number of dietary treatments and nutritional variables.
"Up until this point, most research has either concentrated on a single nutritional variable, such as fat, carbohydrate or calories, so much of our understanding of energy intake and diet balance is based on one-dimensional single nutrient assessments," he said.
"The advice we are always given is to eat a healthy balanced diet, but what does that mean? We have some idea, but in relation to nutritional composition we don't know terribly well. This research represents an important step in finding out."
In terms of practical advice, the researchers predict that a diet with moderate amounts of high quality protein (around 15 to 20 percent of total calorie intake), that is relatively low in fat and high in good quality complex carbohydrates will yield the best metabolic health and the longest life.
Professor Simpson is Academic Director of the Charles Perkins Centre, a world-leading initiative that brings together international leaders across a broad spectrum of academic disciplines to find real-world solutions to obesity, diabetes and cardiovascular disease.
Editor's note: Original news release can be found here.