மனிதர்களை கண்டால் குழிபறிக்கும் மூலிகை

    அ

ந்த பெரியவர் சிறுவர்களுக்கு ஒரு விளையாட்டு பொருள், சிறுவர்களின் கையில் கிடைக்கும் சிறு கூழாங்கற்கள் அவர் உடலை பதம் பார்ப்பதும் உண்டு, மற்றவர்களுக்கு அவர் ஒரு அறுவருப்பு பொக்கிஷம், இடுப்பை மறைக்கும் கிழிந்த சாக்கு. முகத்தை மூடி மறைத்திருக்கும் பெரிய சாடமுடியும். தாடியும். குளித்தே பலவருடமாக அழுக்கில் உரம் ஏறிப்போன உடம்பும். குப்பைகளை வாரி வைத்து முதுகில் தொங்கவிட்டு இருக்கிற பாங்கும் தெருமுனையில் அவர் வந்தவுடன் வீசும் முடைவீச்சும். யாரையும் அவரிடம் அண்ட விடாமல்தான் செய்யும், திடீரென்று  அவர் போடுகின்ற கூச்சலும். பாடுகின்ற பாடலும் மூளை பிளந்து போன பரம்பரை பைத்தியம் என்று பறைசாற்றும். ஊரில் இருக்கின்ற குப்பைகளையெல்லாம் பொறுக்கி எடுத்து பையில் திணித்துக் கொள்ளும் அவரின் ஆவேசம் எல்லோரையும் பயமுறுத்தும்.

    இப்படிப்பட்ட அந்த பைத்தியத்தை அணுகிய மகாகவி பாரதியார். ஏன் இப்படி குப்பைகளை சுமக்கிறாய் என்று கேட்டாரம், அதற்கு அந்த பைத்தியம் முண்டம் முண்டம் நான் வெளியில் சுமக்கிறேன், நீ உள்ளுக்குள் சுமக்கிறாய் என்று கூறியதாம், அப்போதுதான் பாரதியாருக்கு புரிந்து இருக்கிறது, அவர் ஞானப்பித்தன் என்று வெளியில் தெரியும் கோலத்திற்கும் உள்ளுக்குள் இருக்கும் ஞானத்திற்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை, அலங்கரிக்கப்பட்ட பூக்களைப் புரட்டிப் பார்த்தால் புழுக்கள் நெளிவதைப் பார்க்கலாம், கலங்கி நிற்கும் சாக்கடையை துழாவினால் தங்கமும் கிடைக்கலாம்.

     நம்மைப்போன்ற சாதாரணர்கள் அலங்காரத்தையும். அழகையும் பார்த்து ஏமாறுகிறோம், கண்முன்னே இருக்கும் அழகான ரோஜா தோட்டத்தை விட்டு விட்டு வானத்திலிருந்து ஒரு கந்தர்வ தோட்டம் குதிக்கப்போவதாக கனவுகளில் மிதந்து காலத்தை வீணாக்கி கொள்கிறோம், மிக சாதாரண நடப்பில் கூட மிகப்பெரும் விஷயம் அடங்கியிருப்பதை கவனிக்காமல் பல நேரத்தில் ஊதாசினம் செய்து நமது அறிவு வளர்ச்சிக்கு முட்டுக்கட்டை போட்டுவிடுகிறோம்,

    நான் ஒரு நாயை 2 நாட்களாக கவனித்து வந்தேன், 2 நாட்களாகவே அந்த நாய் எதுவும் சாப்பிடுவதில்லை, வழக்கமான சுறுசுறுப்பு  அதனிடம் இல்லை, வாய்விட்டு குரைக்கக் கூட. அது யோசனை செய்து கொண்டிருந்தது, மந்தமாக எதையோ சாப்பிடக் கூடாததை சாப்பிட்டு விட்டது போன்று உடலை நெளிப்பதும். வளைப்பதும் சுருண்டு படுப்பதுமாக இருந்தது, 3வது நாள் காலை என்று நினைக்கிறேன் உடைந்த செங்கல்களுக்கு இடையில் முளைத்திருந்த ஏதோ ஒரு செடியை போய் ஆசையுடன் தின்றது, எனக்கு அந்த காட்சி அதிசயமாக இருந்தது, ஆடு. மாடுகள். இலை. தழைகளை தின்பது ஒன்றும் வியப்பல்ல, நாய் தின்பது விந்தையாகவும் விசித்திரமாகவும் இருந்தது, என்ன ஆச்சரியம் சிறிது நேரத்தில் அந்த நாய் வாந்தி எடுத்தது, வாந்தியில் கந்தை சாக்கு பகுதிகளும் வந்து விழுந்தன.

  

     நமக்கு நோய் வந்தால் அந்த நோயின் தன்மைக்கு ஏற்ப மருத்துவரை அணுகி மருந்துகளை வாங்கி சாப்பிடுகிறோம், நாம்வளர்க்கும் விலங்குகளுக்கும் கூட நாம் வைத்தியம் பார்க்கிறோம், ஆனால் தானாக பிறந்து வாழ்ந்து முடிந்து போகும் சாதாரண ஜீவன்களான இவைகளும் நோய் வந்தால் மருந்தை தேடும் அறிவை பெற்றிருப்பது இறைவனின் பெருங்கருணையல்லவாõ இன்ன நோய்க்கு இன்ன மருந்து என்பதை ஐந்தறிவு ஜீவன்கள்கூட மிக தெளிவாக அறிந்து வைத்திருப்பது அதிசயத்திலும் அதிசயம் தானே.

    நாய் தின்ற அந்த செடியை எடுத்து வரச்சொல்லி அதை ஆராய்ந்து பார்த்தேன், அந்த செடியின் பெயர் “தேள் கொடுக்கு இலை” என்பதை புரிந்து கொண்டேன், சாதாரணமாக அந்த தழை கிராமங்களில் தற்கொலை செய்து கொள்ள விஷம் சாப்பிட்டவர்களை வாந்தி எடுக்க வைக்க இதைப் பயன்படுத்துவர், நாய்கள் வாந்தி எடுக்க இந்த தழையை மட்டும் பயன்படுத்துவதில்லை, அருகம்புல்லையும் பயன்படுத்தும். பூனை. குரங்கு முதலியவை இத்தழைகளின் சக்தியை அறிந்து வைத்திருக்கின்றன, மிக சாதாரண விலங்குகளே மூலிகைகளை பயன்படுத்தி நோய்களை நீக்கி கொள்ளும் போது இறைவனின் உயரிய சிருஷ்டியான மனிதன் எந்த அளவு அறிந்து வைத்திருப்பான் என்று எண்ணி வியந்து போனேன்,

   வான வெளியில் சதா சஞ்சரித்துக் கொண்டு இருக்கிற ஒலி அலைகளை மந்திரமாக கண்டறிந்து வெளியிட்ட மனிதன் தனது சரீரத்திற்குள் வியாபித்து இருக்கும் “ஓஜஸ்” சக்தியை பிரபஞ்ச சக்தியோடு இணைக்க தெரிந்த மனிதன் மன சக்தியின் மூலம் இயற்கையின் இயக்கங்களையே கட்டுப்படுத் தெரிந்த மனிதன் இறைவனின் வரமாக பூமியில் அங்கிங்கெனாதபடி எங்கும் பரந்து கிடக்கும் மூலிகைகளின் சக்தியை அறிந்தும் உள்ளான், பயன்படுத்தியும் வருகிறான்,

    ஒரு காலத்தில் நான் மூலிகைகள் மனித உடலின் மருத்துவத்திற்கும் ரசவாதத்திற்கும் மட்டுமே பயன்படக்கூடியது என கருதியிருந்தேன், 1992-ஆம் வருடம் ராபர்ட் வில்சன் என்ற அன்பருக்காக சித்த வைத்தியம் பற்றி அறிந்த அவரின் உறவினர் ஆவி ஒன்றை அழைத்து பேசிக் கொண்டிருந்தோம், அந்த ஆவி பல விஷயங்களைப் பற்றி பேசிக் கொண்டு இருந்த போது துண்டாக வெட்டப்பட்ட உடல் உறுப்புகளை அனுத்துளுத்தான் தழை என்ற மூலிகையால் தொடும் ஷனத்திலேயே உறுப்புகள் ஒட்டிக் கொள்ளும் என்று கூறியது,

    மேலும் அந்த மூலிகைச் செடி கொல்லி மலை. உதக மண்டலம் போன்ற இடங்களிலும் செஞ்சிக் கோட்டையில் ராஜாக் கோட்டையில் உள்ள சுரங்க வழியில் இந்த மூலிகை உள்ளது என கூறியது, மேலும் அந்த ஆத்மா மூலிகைகளில் மந்திரப் பிரயோகம் பற்றியும் மூலிகைகளால் கிடைக்கும் மந்திர சித்திகளை பற்றியும் மிக விரிவாக கூறியது,

    மூலிகைகளில் மந்திர பிரயோகம் என்கிற விஷயம் எனக்கு புதுமையாக இருந்தது, அவைகளைப் பற்றி ஆராய்ச்சி செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணம் எனக்கு வலுத்த வேளையில் ஆவி சொன்ன அனுத்துளுத்தான் தழை உண்மையா அப்படி ஒன்று உண்டா என்ற கேள்வி மண்டைக்குள் பூரான் ஊர்வதைப் போல் உறுத்திக் கொண்டேயிருந்தது,

    அந்த வருடத்தில் ஆகஸ்ட் மாதம் என நினைக்கிறேன், தினமலர் பத்திரிகையை புரட்டி கொண்டிருந்த போது உதக மண்டலத்தில் வெளிநாட்டு நபர் ஒருவரின் அனுபவம் என்ற செய்தி என்னைப் பெரும் வியப்பில் ஆழ்த்தியது, மலைச்சரிவுகளில் அவர் நடந்து கொண்டிருந்த போது எதிர்பாராமல் எருமைமாடு ஒன்று அவர் தொடையில் முட்டி பெரும்காயத்தை ஏற்படுத்தி விட்டதாகவும் செடிகொடிகளுக்கு இடையில் பொறுக்க முடியாத வலியில் நடக்க முயாமல் நடந்து மேலே ஏறுகின்ற போது. திடீரென்று கால்களில் இருந்த வலிமறைந்ததாகவும் வலி என்ன ஆனது என்று காலைப் பார்த்த போது காயம்பட்டதற்கான அடையாளமே இல்லாது மறைந்து விட்டதாகவும் அந்த வெளிநாட்டுக்காரர் கூறி இருந்தார்,

   செடிகளுக்கு இடையில் நடந்து வரும் போது பலவிதமான செடி கொடிகள் தமது காயத்தை தொட்டதாகவும் அதில் ஏதோ ஒரு செடியின் வேகம் தான் தனது காயத்தை குணப்படுத்தியிருக்க வேண்டும் என கருதி அந்த செடி என்னவென்று அறிய 4 நாட்கள் தேடியதாகவும். இறுதி வரையில் தனக்கு கிடைக்கவே இல்லையென்று கூறியிருந்தது, மேலே சொன்ன ஆவி கூறியது என்னை நம்ப வைத்தது, அவரை குணப்படுத்தியது அனுத்துளுத்தான் தழையாகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று இன்றுவரை உறுதியாக நான் நம்புகிறேன்,

    இந்த விஷயம் மந்திரத்திற்கும் மூலிகைக்கும் மிக நெருங்கிய தொடர்பு இருக்க வேண்டும், அதை அறிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற என் வேட்கையை மிக அதிகமாக அதிகரித்தது, இதன் அடிப்படையில் பலவித ஆராய்ச்சிகளையும் நான் மேற்கொண்டேன், அதர்வண வேதமந்திர சம்ஹிதை என்கிற சாகையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள மரமல்லி இலையை எடுத்து ஜீவபீஜம் மந்திரத்தை உருஏற்றிய போது எனக்கு கிடைத்த விசேஷமான தேவதைகளின் பிரசன்னம் புது விதமான உத்வேகத்தை தந்தது, அந்த உத்வேகம் மூலம் என் சுய அனுபவமாகவும் பல பழைய கிரகந்தங்ளின் மூலமாகவும் பல அரிய விஷயங்களை அறியப் பெற்றேன், அதை அனைத்தையும் இல்லையென்றாலும் ஒரு சிலவற்றையேனும் வாசகர்களோடு பகிர்ந்து கொள்வதில் பெருமைப்படுகிறேன்.

    மனிதர்களாகிய அனைவருக்குமே பணத்தின் மீது எப்போதுமே ஒரு ஈடுபாடு உண்டு, அதுவும் உழைக்காமல் திடீர் அதிர்ஷ்டங்கள் மூலமó கிடைக்கின்ற பணம் என்றால் யாருமே அதை வேண்டாம் என்று ஒதுக்குவதில்லை, புதையலைத் தேடி பெரும் பயணம் மேற்கொண்ட சரித்திர வீரர்கள் எத்தனைப் பேரையோ நாம் படித்து இருக்கிறோம் பார்த்தும் இருக்கிறோம், முதலில் புதையலுக்காக போட்டியிட்டு புதைந்து போன சாம்ராஜ்ஜியங்களும் உண்டு, அப்படிப்பட்ட புதையல் எங்கு இருக்கிறது, எப்படியிருக்கிறது என்று தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வம் எல்லோருக்கும் உண்டு, புதையல் எங்கு இருக்கிறது என்று காட்டி தரும் ஒரு மூலிகை இருக்கிறது, அதன் பெயர் நிலம் புரண்டி என்பது, புதையல் என்பது அக்கால மன்னர்கள். நிலப் பிரபுக்கள். மிகப் பெரும் கருமித்தனம் கொண்டவர்கள் மற்றும் சேமிப்பில் அக்கறை கொண்டவர்கள் தங்களது செல்வத்தை மற்றவர்களிடம் இருந்து பாதுகாக்க பூமியில் புதைத்து வைப்பதாகும், அவர்கள் அப்படி செய்யும் போது வெறும் நிலத்தை தோண்டி மண்ணைப்போட்டு காசுகளை மூடி விடுவது இல்லை,

    அப்பொருளை பாதுகாக்க பல அமானுஷ்ய சக்திகளை மந்திர உச்சாடனம் மூலம் அவ்விடத்தில் ஸ்தாபிதம் செய்துவிடுவார்கள், பூதம் புதையலை பாதுகாக்கும் கதையெல்லாம் வெறும் கற்பனைகளஞ்சியங்கள் அல்ல அதிலும் ஓரளவு உண்மைகள் உண்டு என்பதை நான் அனுபவத்தில் உணர்ந்து இருக்கிறேன்,

    அமானுஷ்ய சக்திகளின் பாதுகாப்பில் புதையல் இருப்பதால் தான் அதை எல்லோரும் எடுத்து விடுவது கடினமாக இருக்கிறது, இந்த சக்திகளின் பாதுகாப்பில் இருக்கும் புதையல்கள் ஒரே இடத்தில் இருப்பதும் இல்லை, இந்த சக்திகளால் பல இடங்களுக்கு நகர்த்தப்படுவதும் உண்டு, புதையல்களை பாதுகாக்கும் அமானுஷ்ய சக்திகளை அதற்குரிய முறையில் திருப்தி படுத்தினால் மட்டுமே நம்மால் எடுக்க முடியும்,

    நிலம் புரண்டி மூலிகைச் செடி புதையல் எங்கே இருக்கிறது என்பதை நமக்கு காட்டும் ஒரு கருவியே ஆகும், இந்த மூலிகை சாதாரணமாக பூமியில் மற்ற செடி கொடிகளுக்கு இடையில் முளைத்திருக்கும், இது மனிதர்களின் வாசனை பட்ட மாத்திரத்தில் மண்ணை கீறிக்கொண்டு உள்ளே  போய்விடும், அதனால்தான் இதற்கு நிலம் புரண்டி என்ற பெயரை நமது முன்னோர்கள் வைத்து இருக்கிறார்கள், இதை கண்டு பிடிக்க வேண்டும் என்றால் சாதாரணமாக நாட்டு மருந்துக்கடைகளில் கிடைக்கும் தேத்தான்   கொட்டைகளை வாங்கி கையில் வைத்துக் கொண்டு நடந்தால் தேத்தான் கொட்டையினுடைய வீரியத்தால் நிலத்திற்குள் போகாமல் வெளியே நின்று விடும்,

    இத்தகைய நிலம்புரண்டி மூலிகையை ஞாயிறு. செவ்வாய் மற்றும் வியாழன் கிழமையில் சூர்ய உதயத்திற்கு முன் இடத்தை சுத்தம் செய்து அச்செடிக்கு சாப நிவர்த்தி செய்து மந்திரத்தால் உயிர் கொடுத்து காப்பு கட்டி தூப தீபங்கள் காட்டி பறித்து வந்து குழித்தைலம் இறக்க வேண்டும், அந்த தைலத்தில் பச்சை கற்பூரம் ஜவ்வாது. கோரோசனை மூன்றும் சம எடையில் சேர்த்து குழைத்து அஞ்ஜனமாக்கி வைத்துக்கொள்ள வேண்டும், அந்த அஞ்ஜனத்தில் ஆஞ்சநேய மூல மந்திரம் மற்றும் அஞ்ஜனா தேவி மூல மந்திரம் முறையே 1008 முறை ஜபித்து உருஏற்ற வேண்டும், தேவையான போது அந்த அஞ்ஜானத்தை சிறிது எடுத்து வெற்றிலையில் தடவி மேற்குறிப்பிடும் மூல மந்திரத்தை 108 முறை ஜபித்து வெற்றிலையில் பார்த்தால் தொலைக்காட்சி பெட்டியில் படம் தெரிவது போல் புதையல் இருக்கும் இடத்தை நமக்கு மிக துல்லியமாக காட்டும்,    மேலும். இந்த மூலிகையின் வேரை கன்று போடாத பசுஞ்சானத்தோடு எரித்து சாம்பலாக்கி நீரில் கரைத்து மேற்குறிப்பிட்ட மூல மந்திரத்தை முறைப்படி ஜபித்து புதையல் இருப்பதாக நாம் கருதும் இடத்தில் இரவில் தெளித்து விடவேண்டும், காலையில் சென்று பார்த்தால் அங்கு புதையல் இருக்கும் பட்சத்தில் பாளம் பாளமாக வெடித்து இருக்கும். புதையல் இல்லையென்றால் சாதாரணமாக இருக்கும்

    புதையல் மிக ஆழமாக பல நூற்று அடிகளுக்கு கீழே இருந்தால் அந்த இடத்தில் ஸ்ரீலேகா என்ற மூலிகையை புதைத்து விட்டால் குறைந்தது 6 மாதத்தில் நாம் தோண்டி எடுக்கும் சொற்ப ஆழத்தில் புதையல் மேலே வந்துவிடும், ஸ்ரீ லேகா என்பது 16 வகை மூலிகைகளின் கூட்டு வடிவமாகும், இது இமயமலை சாரல்களில் மட்டுமே கிடைக்கிறது, மூலிகை சாஸ்திரத்திலும். மந்திர சாஸ்திரத்திலும் நிபுணத்துவம் பெற்றவர்கள் இந்த அரிய பொக்கிஷத்தை பாதுகாக்க வைத்து இருப்பார்கள்

     இன்றைய காலகட்டத்தில் மனிதர்களை மனிதர்களே வசியம் செய்யும் இடுமருந்து என்பதை மிக அதிகமாக கேள்விப்படுகிறோம், இவைகள் முன்பெல்லாம் கிராமப்புறங்களில் தான் அதிகமாய் இருந்தது, இன்றோ நகரங்களில் கூட இந்த இடுமருந்து ஊடுருவி விட்டது, இந்த மாதிரியான விஷயங்களால் பல குடும்பங்கள் தொல்லைகளை சந்தித்து அழிந்தும் போயிருக்கிறது, இந்த இடுமருந்தை எடுப்பது ஒன்றும் பெரிய விஷயமல்ல, புல்லாமணக்கு என்கிற மூலிகையை நிழலில் உணர்த்தி கல் உரலில் இடித்து வஸ்திர காயம் செய்து நெய்யில் குழைத்து காலை. மாலை இருவேளையும் தொடர்ந்து 3 நாட்கள் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் சாப்பிட்டால் போதுமானது, 3 நாட்களிலே இடுமருந்தின் வீரியம் குறைந்து சகஜ நிலைக்கு அவர்கள் திரும்பி விடுவார்கள், இந்த புல்லாமணக்கு என்பது பல்லி முட்டையைப் போன்று இருக்கும், இருப்பினும் முறைப்படி காப்பு கட்டி எடுக்கப்பட்ட மூலிகையாக இருந்தால் மிக சக்தி வாய்ந்ததாக இருக்கும்,

    ராமாயணத்தில் தசரதன் குழந்தை வரம் வேண்டி புத்திரகாமேஷ்டி யாகம் செய்தான் என்பதை நாம் அறிவோம், அந்த யாகத்தில் கூறப்படும் மிக முக்கியமான புத்திர வர்ஷா என்கிற மந்திரத்தை விபூதி இலை என்ற மூலிகையில் உருஏற்றி அரை மண்டலம் சாப்பிட்டால் பெண்களின் கர்ப்பப்பையில் இருக்கும் புழுக்களை நீக்கியும் ஆண்களுக்கு மலட்டு தன்மைû போக்கியும் புத்திர சந்தானத்தையும் உண்டாக்கும், இம்முறையை இன்றும்கூட பலர் பயன்படுத்தி அற்புதமான பலனை அடைந்து வருகிறார்கள், இதை எம்மிடம் பெற்ற ஒரு அன்பர் கைமேல் பிள்ளையை பெற்றுள்ளார்,

    இன்று நமது தமிழகமெங்கும் வறட்சி, அதனால் விவசாயம் பாதிப்பு கிணறுகளில் தண்ணீர் இல்லை, பயிர்கள் பட்டுப்போயின என்ற அழுகுரலும் அங்கலாய்ப்பும் எங்கும் கேட்கிறது, கிணறுகளில் தண்ணீர் ஊர பன்னீர் இலையில் சடாட்சர மந்திரத்தை 1008 முறை உருஏற்றி நீர் இல்லாத கிணற்றில் போட்டால் 9 நாட்களுக்குள் நீர் இல்லாத கிணற்றில் நீர் சுரக்கும், பயிர்களின் மீது பூச்சிகள் பரவினாலும் தென்னை மரங்களில் குருத்துப் புழுக்கள் அதிகரித்தாலும் மா. தென்னை. பலா போன்ற மரங்களில் காய்கள் குறைந்தாலும் ஆடு திண்டாப்பாலையை பஸ்பமாக்கி பிரணவ மந்திரத்தை 1008 முறை உருஏற்றி பாதிக்கப்பட்ட மரம். செடி. கொடிகளின் மேல் தெளித்தால் பூச்சிகள் அழிந்து நன்றாக காய்கள் அதிகரிக்கும்

    இத்தகைய மூலிகைகளை உயரிய நிலையில் இருக்கும் தெய்வீக ஆத்மாக்களோடு மந்திர பிரயோகம் செய்பவர்களும் இருக்கிறார்கள், ஆத்மாவை அழைத்துப் பேசும் கலைதெரியாத சாதாரண மக்கள் கூட மன சுத்தியோடும் உடல் சுத்தியோடும் இதை செய்யலாம், அப்படி செய்தாலும் நல்ல பலனை கொடுப்பதை பலமுறை நான் பார்த்திருக்கிறேன், ஆனாலும் பயிற்சி பெற்ற நல்ல மனிதர்களை இதைச் செய்தால் கைமேல் பலன் கொடுப்பது கண் கூடான விஷயம்

    எனக்கு தெரிந்த இளைஞர் ஒருவர் மிகவும் சுறுசுறுப்பானவர், சதா சர்வகாலமும் ஏதாகினும் ஒரு வேலையை செய்து கொண்டு இருப்பார், அவர் வேலை செய்யும் வேகம் சாட்டையால் சுழற்றப்பட்ட பம்பரம் ஒன்று அதிவேகமாக சுற்றுவது போல் இருக்கும்   அவரைப்பற்றி நான் சிலநேரம் யோசிப்பதுண்டு, இரவில் கூட இவர் ஓய்வாக தூங்குவாரா? இல்லை அப்போதும் ஏதாவது வேலை செய்து கொண்டுதான் இருப்பாரா? என்ற இறைவன் வேலை செய்வதற்காகவே இவரை படைத்துள்ளாரோ தானும் இவரை போல்தான் சதா வேலை செய்து கொண்டிருக்கிறேன் என்று காட்டுவதற்காக இவரை பூமியில் நடமாட விட்டிருக்கிறாரோ என்றெல்லாம் எண்ணி வியந்ததுண்டு

    இப்படி சுறுசுறுப்பின் இலக்கணமான அந்த இளைஞர் திடீரென்று ஒருநாள் மயங்கி விழுந்து விட்டார், அதன் பின்பு அவரிடம் படிப்படியான சில மாற்றங்களை நான் கவனித்தேன், சோர்ந்து உட்கார்ந்து விடுவதும் வேலையிடத்திலேயே சுருண்டு படுத்துவிடுவதும் உண்டு, நாளடைவில் அவர் கைகால்கள் நரம்புத் தளர்ச்சியால் நடுங்குவதைப் போல் நடுக்ககம் எடுக்க ஆரம்பித்தது, அவரிடம் நான் விசாரித்தேன், உனக்கு என்ன ஆயிற்று என்றுõ  அவர் அதற்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை, உடல் நடுங்குவதும். நாவறட்சி ஏற்படுவதும் அதற்கு மேல் கண்களின் பார்வை சக்தி குறைந்து விடுவதுமாக இருக்கிறது என்றார், அவர் மீது களிவிரக்கம் ஏற்பட்ட நான் எனது வசமாக இருந்த ஒரு தேவரையை அழைத்து அவருடைய உடலுக்கு என்ன என்று கேட்டேன், அதற்கு அந்த தேவதை அவருடைய மூளை நரம்புகளில் ஒன்றில் சீதளக் கிருமிகள் தாக்கி ரத்த ஓட்டத்திற்கு சிறு தடை ஏற்பட்டுள்ளது என்று குறிப்பிட்டது, அவருக்கு மேற்கொண்டு சிகிச்சை செய்ய விரும்பி அவரை ஒரு வாரமாக தேடினேன், கிடைக்கவில்லை,

  ஒரு வாரம் சென்று வந்து தான் மருத்துவமனைக்கு சென்றிருந்ததாகவும் பரிசோதனையில் தனது மூளை நரம்பில் நோய்த் தொற்று என்கிற பஆ உள்ளதாகவும் அதற்கு உடனடியாக சிகிச்சை மேற்கொள்ள வேண்டும் என்றும் சில வருடங்கள் மாத்திரைகளை சாப்பிட்டு வர வேண்டும் என்றும் மருத்துவர்கள் கூறிவிட்டதாக கவலையுடன் குறிப்பிட்டார், என் மீது தீவிர பக்தியும் அன்பும் கொண்ட அந்த நண்பரை குணமாக்கும்படி வேண்டினார்  அவருக்காக சிவ பெருமானின் பரிவாரங்களான 12 ருத்திரர்களில் தலைவரான ஸ்ரீ மாகருத்ரரின் நேரடி அம்சமான  ஸ்ரீ பிரபாசன் என்று போற்றுதலுக்குரிய தேவ கனத்தை அழைத்து பேசினோம், அவர் அந்த இளைஞரின் நோய் நீங்கிட சில மூலிகைகளை (அவர் கொடுத்த உத்தரவின்படி அந்த மூலிகைகளின் விபரம் இங்கு தரமுடியாமைக்கு வருந்துகிறோம்) அதர்வண வேத மந்திரங்களால் செறிவூட்டச் சொல்லி 2 மண்டலம் மட்டுமே அவரை சாப்பிடச் சொன்னார், அதன்படி அந்த இளைஞருக்கு செய்து கொடுத்தேன், ஒரு மாதத்தில் அந்த நண்பர் உடல் நிலையில் முன்னேற்றம் கண்டார், 2 மண்டலத்திற்கு பின்பு அவர் பரிபூரணமாக குணமடைந்து பழையபடி சுறுசுறுப்பு அடைந்து விட்டார், இன்று அவர் நல்ல நிலையிலே உள்ளார், இப்படி எத்தனையோ மந்திரமும் மூலிகையும் செய்த மகத்துவத்தை சொல்லிக் கொண்டே செல்லலாம்

    இறைவன் இந்த பூமியில் எந்தவொரு சிறிய வஸ்துவையும் காரணமில்லாமல் படைக்கவில்லை, ஒன்றைத்தழுவி ஒன்று இருப்பதைப் போல் தாவர ஜங்கமங்கள் அனைத்தும் ஒன்றுக்கு பயன்படும் வண்ணமே இறைவன் சிருஷ்டித்துள்ளான், ரிக் வேதத்தில் வரும் பல ஸ்லோகங்கள் தாவரங்கள் சூரியனிடமிருந்து சக்தியை ஜீவர்களுக்கும் கொடுப்பதாக சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது, அதாவது அண்ட சராசரங்கள் அனைத்திலும் பரவியுள்ள பரமாத்மாவின் பரமசத்தை கிரஹித்து பூமிக்கு வழங்கி கொண்டிருக்கும் அமுத சுரபிகளே விருட்சங்கள் என்று வேதம் சொல்கிறது, விவிலியமும். திரு-கூர்-ஆனும் இதைப்போன்ற கருத்துக்களை வலியுறுத்துகின்றன,

    சுக்ருத சம்ஹிதையில் ஐந்தறிவும் ஆறறிவும் உடைய ஆத்மாக்களின் உடலின் நோயையும் மரங்களிலும் செடி கொடிகளிலும் மண்ணிலும் நோய்க்கான மருந்தையும் பரமான்மா வைத்துள்ளதாக வைரத்தை உடைத்தது போல் தெளிவாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, மேலும் சுசருதர் ஒளஷதங்கள் ரசங்களாலும் மந்திரங்களாலும் நிரப்பபட வேண்டும் என்றும் கூறுகிறார்.

    அந்தக் கால மருத்துவர்கள் மந்திரங்களிலும் வல்லுநர்களாக இருந்தார்கள், நவீன விஞ்ஞான கருவிகள் எதுவுமே இல்லாது சுசருதர் செய்த பல உறுப்பு மாற்று அறுவை சிகிச்சை அனைத்திலும் மந்திரங்கள் மூலிகைகளின் உதவிகளாலேயே செய்யப்பட்டதாக பழைய கிரந்தங்கள் கூறுகின்றன

    நோய் தீர்க்கும் மந்திரங்களால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட பல ஆலயங்கள் கிரேக்க நாட்டில் இருந்துள்ளன, அந்த ஆலயங்களில் படுத்து உறங்குவதனாலேயே நோய்கள் குணமாகி விடுவதாக கிரேகக் நாட்டின் மந்திர நிபுணர் கேலன் கூறியுள்ளார், சீன நாட்டில் கி,மு,450 ஆண்டில் வாழ்ந்த எம்ப்படிடாக்கின்ஸ் மனிதர்களின் தோல் மீதுள்ள துளைகள் வழியாக பல தீய சக்திகள் புகுந்தே நோயை உருவாக்குகிறது என்றும் அதை மந்திரங்களால் தொட்டே குணப்படுத்தி விடலாம் என்று கூறியுள்ளார்

    இன்று நடைமுறையில் உள்ள ரெய்கி. பிரானிக்ஹீலிங் என்ற முறைகளும் அண்டத்தில் உள்ள காஸ்மிக் மற்றும் பலவித பிரணவம் சார்ந்த பல கதிர்களை உடலுக்குள் செலுத்தவதே ஆகும், மந்திரங்களும் அண்ட நாதத்தின் மறுவடிவு ஆகும், ஆகவே அண்டசக்தியின் பிம்பங்களுடன் மூலிகைகளும் மந்திரங்களும் இணைந்தால் சாத்தியம் இல்லாதவற்றை சாத்தியமாக்கி விடலாம்.

    மந்திரங்களில் இரண்டு வகை உண்டு, குட்டிச்சுவரை கோபுரமாக்கும் நல்ல மந்திரங்கள் ஒருவகை சாம்பிராஜ்யங்களை சாம்பல் மேடாக்கும் தீய மந்திரங்களை ஒரு வகை, இத்தகைய இருவகை மந்திரங்கள் உலகெங்கும் நம்மிடையே உள்ளது, தீய மந்திரங்களின் கொடுமையான விளைவுகள் பல குடும்பங்களை நாசமாக்கி இருக்கின்றன, அத்தகைய தீய மந்திரங்களை ஒடுக்குவதற்குரிய மந்திர மூலிகைகள் ஏதேனும் உண்டா? என்று நான் தேடுதலில் ஈடுபட்ட போது ஆன்மீக ரீதியிலும். மற்ற வகையிலும் பல நேரங்களில் எனக்கு வழிகாட்டியிருக்கும் இன்னொரு உலக வாசிகளான தெய்வீக ஆத்மாக்கள் பலமூலிகைகளை எமக்கு காட்டின அவற்றில் தீவினைகளான பில்லிசூன்யத்தை முற்றிலுமாக ஒழிக்கும் சில மூலிகை வகைகளை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்வதில் பெருமைப்படுகிறேன்.

    ஆடு தீண்டாப்பாலை. திருநாமப் பாலை. வில்வம். துளசி. வேம்பு. திரவந்தி. அழுகண்ணி. ஏர்சிங்கி. சூக்குளி. வல்லாரை. கொடுப்பை. கரிசிலாங்கண்ணி. தாழைமடல். நாபி. அஷ்வலோகா மற்றும் பல மூலிகைகள் கலந்து ஸ்ரீ ருத்மூலமந்திரம் ஹோமத்தில் ஆகுதி செய்யப்பட்ட மந்திர ஒளஷத பஸ்பத்தை மக்கள் பயன்பாட்டிற்கு இன்றும் கொடுத்து வருகிறோம், இந்த மூலிகை பஸ்பத்தை கடல் நீரில் கலந்து சில மந்திர உச்சாடனத்துடன் சூன்யம் இருக்கும். பகுதியில் தெளித்தால் 9 நாட்களிலேயே தீய சக்திகள் விலகி நல்ல சக்திகள் குடிகொண்டு பல சௌக்ய சௌபாக்கியத்தை தந்து வருவதை இன்றும் நடைமுறையில் பலர் அனுபவித்து வருகிறார்கள்.

    இத்தகைய தெய்வீக ஆத்மாக்கள் பூமியின் சுத்திகரிப்புகாகவும் அதாவது “வாஸ்து” நிவர்த்திக்காகவும் பல விதமான மூலிகை பஸ்பங்களை தந்துள்ளார்கள், பல இலட்சம் செலவு செய்து கட்டப்பட்ட கட்டிடங்கள் வாஸ்து நிவர்த்திக்காக இடித்து தரைமட்óடம் ஆக்கப்படுவதை இம்மூலிகை பஸ்பங்கள் தடுத்து வாஸ்து தோஷத்தை முழுமையாக நிவர்த்தி செய்துவிடுகிறது, பல கஷ்டங்களை தாண்டி கட்டப்படும் வீடுகளில் காலம் முழுக்க குடியிருக்க முடியாமல் தேச சஞ்சாரியாக அவதிப்படுபவர்களும். கழுத்தில் தொங்கவிடப்பட்ட கல் கிணற்றுக்குள் ஆழத்தில் அமுக்கி விடுவதைப் போல் கட்டிய வீட்டை விற்க முடியாமல் மூச்சு திணறுபவர்களும் தனது வாழ்நாளில் ஒரு சொந்த விடு கட்டி விடமாட்டோமா என்று ஏங்குபவர்களும் இந்த மூலிகை ஓளதஷதங்களால் நல்ல பயன்களை பெற்று இருப்பதை பார்க்கும் போது தெய்வீக ஆத்மாக்கள் மனித குலத்திற்கு செய்து வரும் மகத்தான சாதனையை எண்ணி நன்றி கூறாமல் இருக்க முடியவில்லை

   வெந்ததை தின்று வேளை வந்தால் சாவோம் என்று அர்த்தம் அற்ற பாதையில் அவசரகதியாக நமது வாழ்க்கை ரதம் தாறுமாறாக ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது, நம்மால் எது சரி? எது தவறு? என்று தீர்மானிக்க முடியவில்லை, எதை விடுவது எதை தொடுவது என்ற முடிவுக்கும் வர முடியதில்லை, நுனியில் உட்கார்ந்து அடி மரத்தை வெட்டுபவனைப் போல் பித்து குளித்தனமாக நாம் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறோம், நமது அஜாக்கிரதையினாலும். அசட்டையினாலும் இழந்த செல்வங்கள் அது எத்தனையோõ  நான் இங்கு குறிப்பிடும் மந்திரங்களும். மூலிகைகளும் நம் கையில் இருந்து நழுவி விடும் சூழலிலேயே இன்று ஊசலாடிக் கொண்டிருக்கிறது, வெளிச்சத்திற்கு வீட்டை கொளுத்தியவன் போல் நிறைய செல்வங்களை நாம் இழந்து விட்டோம்.

    இந்த கொஞ்ச நஞ்ச செல்வங்களையாவது இழக்காமல் இருக்க நாம் விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும், இன்று நாம் விழித்துக் கொண்டால் இன்னும் ஒரு 1000 ஆண்டிற்கு சுகமாக வாழலாம், இல்லை நான் தூங்கத்தான் செய்வேன் என்று அடம்பிடித்தால் வாழ்ந்ததற்கான அடையாளங்களைகூட பார்வையிட எந்த ஜீவனும் இருக்காது, நம் முன்னோர்கள் நமக்கு தந்து விட்டு சென்ற இந்த அரிய செல்வங்களை நமது அறிவீனத்தால் குழந்தைகளுக்கு கொடுக்காமல் சென்று விடகூடாது, இவைகளைப் பாதுகாக்க ரகசியங்களையாவது தெரிந்து வைத்திருக்க உழைப்போமாக!

Introduction to SHIRDI SAI BABA

Sai Baba was a phenomenon whose charisma and omniscience attracted multitudes from all religions and regions of India. With His miraculous powers He cured people's ailments and helped them in their progress towards a spiritual way of life. Sai Baba's devotees fervently believe in His words "Surrender unto Me and I shall be ever indebted to you."

உலகின் முதல் 3டி சேனல் சீனாவில் தொடக்கம்

உலகின் முதல் 3டி தொலைக்காட்சி சேனலை சோதனை முறையில் சீனா தொடங்கியுள்ளதாக அந்நாட்டு அதிகாரி ஒருவர் தெரிவித்தார். சீனாவில் உள்ள சில தொலைக்காட்சி நிறுவனங்கள் ஒன்றிணைந்து இந்த 3டி தொலைக்காட்சி சேனலை தொடங்கியுள்ளன.ஆங்கில புத்தாண்டான ஜனவரி 1ம் திகதி முதல் தொடங்கப்பட்ட இந்த 3டி சேனல் தினமும் 13.5 மணி நேர நிகழ்ச்சிகளை சோதனை முறையில் ஒளிபரப்பு செய்து வருகிறது. இந்த சேனலை சீனாவின் மத்திய தொலைக்காட்சி நிறுவனம் நடத்தி வருகிறது. வரும் ஜனவரி 23ம் திகதி சீனாவில் வசந்த விழா கொண்டாடப்பட இருக்கிறது. அன்றைய நாளில் இந்த 3டி சேனல் அதிகராப்பூர்வமாக ஒளிபரப்பப்படும். முப்பரிமாண முறையில் காட்சிகளை கண்முன்னே நிறுத்தும் இந்த 3டி சேனல் உலகின் முதன் முதலாக தொடங்கப்பட்டது என்ற பெருமையைப் பெறுகிறது.

Electrical Circuits

    A network, in the context of electronics, is a collection of interconnected components. Network analysis is the process of finding the voltages across, and the currents through, every component in the network. There are a number of different techniques for achieving this. However, for the most part, they assume that the components of the network are all linear. The methods described in this article are only applicable to linear network analysis except where explicitly stated.

DEFINITIONS

Component	A device with two or more terminals into which, or out of which, charge may flow.
Node	A point at which terminals of more than two components are joined. A conductor with a substantially zero resistance is considered to be a node for the purpose of analysis.
Branch	The component(s) joining two nodes.
Mesh	A group of branches within a network joined so as to form a complete loop.
Port	Two terminals where the current into one is identical to the current out of the other.
Circuit	A current from one terminal of a generator, through load component(s) and back into the other terminal. A circuit is, in this sense, a one-port network and is a trivial case to analyze. If there is any connection to any other circuits then a non-trivial network has been formed and at least two ports must exist. Often, "circuit" and "network" are used interchangeably, but many analysts reserve "network" to mean an idealized model consisting of ideal components.
Transfer function	The relationship of the currents and/or voltages between two ports. Most often, an input port and an output port are discussed and the transfer function is described as gain or attenuation.
Component transfer function	For a two-terminal component (i.e. one-port component), the current and voltage are taken as the input and output and the transfer function will have units of impedance or admittance (it is usually a matter of arbitrary convenience whether voltage or current is considered the input). A three (or more) terminal component effectively has two (or more) ports and the transfer function cannot be expressed as a single impedance. The usual approach is to express the transfer function as a matrix of parameters. These parameters can be impedances, but there is a large number of other approaches, see two-port network.

Delta-wye transformation

A network of impedances with more than two terminals cannot be reduced to a single impedance equivalent circuit. An n-terminal network can, at best, be reduced to n impedances (at worst ⁿC₂). For a three terminal network, the three impedances can be expressed as a three node delta (Δ) network or a four node star (Y) network. These two networks are equivalent and the transformations between them are given below. A general network with an arbitrary number of nodes cannot be reduced to the minimum number of impedances using only series and parallel combinations. In general, Y-Δ and Δ-Y transformations must also be used. For some networks the extension of Y-Δ to star-polygon transformations may also be required.

Source transformation

A generator with an internal impedance (i.e. non-ideal generator) can be represented as either an ideal voltage generator or an ideal current generator plus the impedance.

·                     Norton's theorem states that any two-terminal network can be reduced to an ideal current generator and a parallel impedance.

·                     Thévenin's theorem states that any two-terminal network can be reduced to an ideal voltage generator plus a series impedance.

NODAL ANALYSIS

1. Label all nodes in the circuit. Arbitrarily select any node as reference.

2. Define a voltage variable from every remaining node to the reference. These voltage variables must be defined as voltage rises with respect to the reference node.

3. Write a KCL equation for every node except the reference.

4. Solve the resulting system of equations.

MESH ANALYSIS

Mesh — a loop that does not contain an inner loop.

1. Count the number of “window panes” in the circuit. Assign a mesh current to each window pane.

2. Write a KVL equation for every mesh whose current is unknown.

3. Solve the resulting equations

TRANSFER FUNCTION

A transfer function expresses the relationship between an input and an output of a network. For resistive networks, this will always be a simple real number or an expression which boils down to a real number. Resistive networks are represented by a system of simultaneous algebraic equations. However in the general case of linear networks, the network is represented by a system of simultaneous linear differential equations. 

In network analysis, rather than use the differential equations directly, it is usual practice to carry out a Laplace transform on them first and then express the result in terms of the Laplace parameter s, which in general is complex. This is described as working in the s-domain. Working with the equations directly would be described as working in the time (or t) domain because the results would be expressed as time varying quantities. The Laplace transform is the mathematical method of transforming between the s-domain and the t-domain.

This approach is standard in control theory and is useful for determining stability of a system, for instance, in an amplifier with feedback.

Global action against climate change: The unfinished business with Durban summit

The failed Durban Summit

The much-hyped UN-sponsored global summit of some 194 nations in Durban, South Africa from the last week of November to the first week of December 2011 to come up with a consensual programme of action against the perceived threat of climate change ended up with ‘no action’ at all.

According to press reports, the summit, which overshot its time limit by some 36 hours, had finally decided, as a compromise solution when the warring parties were unwilling to yield, to work toward agreeing on a common action programme by 2015 and implement the same as from 2020 (available at http://www.guardian.co.uk/environment/2011/dec/10/un-climate-change-summit-).
This was no good news to those who expected a quick and resolute action against the so-called ‘manmade climate change’ that, according to them, has threatened the very survival of species on this planet Earth. But this is not a new experience for world nations.
Ever since the issue of global warming and consequential climate change was brought to the forefront of discussion by world nations in 1992 at a historic summit assembled by the United Nations in Rio de Janeiro in Brazil in 1992, there had been many disappointments: The indecisiveness of world nations that matter in reaching a consensus had been marked in failed summits in Kyoto in Japan in 1997 and in Copenhagen in Denmark in 2009.
India’s angry reaction
The summit in Durban failed because some noteworthy nations like India, China and Venezuela made the strongest protests against a common programme suggested by the European Union to get all nations to agree on a programme of action with penalties for non-adherence.
This was the point of contention for the Indian Minister of Environment, Srimathi Jayanthi Natarajan, to retort angrily: “Am I to sign a blank cheque and give away the livelihoods and sustainability of 1.2 billion Indians without knowing even what the EU roadmap contains?”
Her point was clear: It is the developed countries which are responsible for the global warming and climate change and they now try to hold emerging nations like India responsible for the global malady. For obvious reasons, China and Venezuela too supported the Indian stand, making it difficult for the nations present to agree on a common programme of action.
The common thinking: You are the culprit and not me
Recently, the writer rode a three-wheeler in the midst of windy rains and the operator invariably turned the discussion to weather and weather change in Sri Lanka. He expressed his conclusion boldly: “With all these vehicles on the road that spew out all those polluted gases with no concern about us, it is not unusual for the weather patterns in the country to become freak and unpredictable.” He was blaming all the other vehicle users and not himself for the malady, ostensibly because his vehicle was a small one compared to the other big polluters on the road. His charge was in fact an echoing of the Indian concern in a small way: You big fellows are the rascals and don’t try to put the blame and the burden on us.
The greenhouse effect
The charge by many today is that climate change has occurred in many parts of the world due to continuous global warming, a development which they perceive as the outcome of a phenomenon called ‘the greenhouse effect’.
Global warming, they also contend, has led to a faster melting of the glaziers in the Northern and Southern Poles, causing sea levels to rise and submerge many low lying countries including Great Britain.
The villain they further argue has been the manmade economic activities that have caused the emission of various gases in to the atmosphere blocking the heat released by the cooling earth from escaping into the vast emptiness of the solar system.
These gases known as greenhouse gases mainly consist of carbon dioxide, carbon monoxide methane, nitrogen oxide and various sulphurs which are released to the atmosphere ironically by both human action and nature’s periodical reactions.
The original greenhouse effect: Favourable to the world
It was nearly 200 years ago in 1824 that the French Mathematician and Physicist Joseph Fourier first presented the world with the theory of ‘greenhouse effect,’ which was further developed, documented and proved by other scientists in his era like the Frenchman Claude Pouillet, Britisher John Tyndall and the Swede Swante Arrhenius. But their theory of greenhouse effect was presented in a context quite different from what it has been perceived today.
According to Fourier and others, greenhouse gases have helped the planet Earth to be hotter than what it would have been given the long distance of the Sun from the Earth and its relatively smaller size. So, the implication is that the greenhouse effect has saved the Earth from becoming a ball of ice and thereby making it an uninhabitable place for species. Hence, greenhouse gases have worked as the antidote of the more disastrous phenomenon that would have naturally occurred and now known as ‘global cooling’.
The various ice ages with which the planet Earth had been afflicted in the past are testimonies to the harmful effects of such a global development. As such, modern civilisations should be thankful to the greenhouse gases and the consequential greenhouse effect for making the planet Earth a habitable and liveable place.
The new villain of greenhouse effect
But towards the end of 1970s, some scientists had found that man had been overdoing his job of keeping the Earth warm. With rapid economic advancement in some parts of the globe, man had been using in increasing volumes sources of energy that produced greenhouse gases as an inevitable by-product.
The concentration of these gases in the atmosphere, it has been claimed, has caused the surface temperature of the Earth to rise, not phenomenally but at a slow rate of some 0.6C over the 50 years from 1956 to 2006. If this trend continues unabated for the next 100 years, the surface temperature of the Earth will settle at a higher level by some 1.2C and over the next 1,000 years, by 12.0C.
These fears were further heightened by a Review of the Economics of Climate Change by British economist Sir Nicholas Stern for the British Government in 2006: according to this review, the manmade destruction to environment is irreversible, equal to about 5% of annual global output and will have potential adverse impacts on water resources, food production and health. It is therefore no surprising for people to consider this as the greatest doom which the modern civilisation has faced.
To give credence to these fears, the UN’s Intergovernmental Panel for Climate Change or IPCC, headed by the Indian scientist Rajendra Pachauri, reported in its report in 2007 that human actions are the cause of the global warming, contributing a massive 90% or even greater amount for such change.
Since such temperature increases are manmade, scientists call it ‘anthropogenic climate change’ or ACC. To put ACC to an end and thereby save species living on the planet Earth, it has been suggested that a common global action programme should be implemented by all nations of the world.
The failed Durban Summit was convened to agree on such a common programme which, had it been approved, would have been implemented by all the nations that would have endorsed it.
The common action needed: Global public goods
So, the consensus in both developed and developing countries is that the world has to do something to stop this catastrophe, now and at any cost. But the benefits of such a course of action are universal and could be enjoyed whether a country have paid for it or not.
Hence, the chances are that any smart person would play the game according to the rules laid in the folklore of Seven Itinerants and the Roadside Rest (Seven Andies in an Ambalama).
According to the folklore, each itinerant, in an enterprise of making a common soup, just pretends that he puts some rice into the pot, relying on the belief that his colleagues would make an actual contribution. So, the intention of each itinerant is to be a free rider, but at the end, since there is no rice in the pot, they all end up drinking just hot water.
Economists call this ‘the public good problem’. Since the public good in question is to be produced in the whole world by all, it is a problem of producing ‘global public goods’.
Global public goods are not different from ordinary public goods which economists have been talking about since early 20th century. They all have the same unique features attributable to ordinary public goods.
The first feature is that a person can enjoy it whether he pays for it or not. Therefore, simply by charging a price, the supplier cannot deny him the opportunity to have it or in the terminology of economists, exclude him from consumption. This is known as ‘the non – excludability’ principle.
The second feather is that one person’s use of the benefit does not reduce the use of same by another. Therefore, all those who wish to enjoy the benefit can do so without reducing the amount of joy which his neighbour would have by using it, or again in the terminology of economists, users are not rivals to each other. This is known as ‘the non-rivalry principle’.  If both these features are present in a good simultaneously, such a good is called a public good, as distinct from a private good of which both are present simultaneously and therefore, it pays for someone to produce and supply it to users.
But private people have no incentive to produce public goods because they cannot make money by charging a price for same: The trick being users can enjoy them whether they pay for them or not. Hence, the governments have to produce and supply public goods because they can finance their costs by taxing their own people.
The prevention of global climate change would benefit everyone. But as in the case of national governments, there is no international body which can impose a tax on nations concerned and finance the cost of preventing the perceived catastrophe of climate change.
Hence, the financing costs, whether they are direct costs which countries have to bear or losses in economic growth and prosperity they have to undergo, have to be borne by all nations by common agreement. That is why the UN system tried to bring about this common agreement through periodical summit meetings it has arranged, but failed on all occasions.
The problems of global public goods
Two economists attached to the Institute of Development Studies of the University of Sussex, UK, Francisco Sagasti and Keith Bezanson, in a report they submitted to the Swedish Government in 2000 under the title ‘Financing and Providing Global Public Goods: Expectations and Prospects’ have identified several issues relating to saving the world from a potential climate change catastrophe as a public good.
The first is the diversity and the massiveness of the international cooperation required to implement a common programme. Any fruitful programme of action is required to commence at the global level and then scaled down to national and finally to local and individual levels. Since the problem is ingrained in everyday production and consumption, every human activity form the household upward has to be changed and attuned to the goals of a common programme. This is one of the impossibilities in a world where everyone is charging his neighbour for the malady and is not ready yet to accept his own contribution to it.  The second is how the programme could be implemented without hindering the aspirations and the goals of large developing countries like Brazil, china and India and all other newly emerging countries in the world.
Any action requires them to cut down their growth rates and rely on what is now known as ‘green energy’, but at a severe cost to the promised prosperity for their people. This is exactly the concern which the Indian Environmental Minister Jayanthi Natarajan voiced defiantly at the Durban Summit equally supported by China.
The third is the possibility of greenhouse gas spewing industries getting located in countries where there is relatively low economic activities and therefore have remained ‘good boys’ so far in relation to contributing to climate change catastrophe. They will therefore become culprits in the global arena, not today but in the future.
The potential such future culprits are the countries in Africa and South Asia including Sri Lanka which try to attract foreign direct investments without proper green screening or green appraisal. Since the emissions made by them will add to the global emissions, there is no effective saving of global environment by such relocations as they simply amount to, in the terminology of economist, ‘carbon leakages’.
The fourth is the unequal distribution of the suffering which the perceived climate change is said to inflict on nations. Developing countries are poised to suffer more in terms of sea level increases, prolonged droughts and unpredictable floods, destructions to food production initiatives and deterioration of health conditions.
The developed countries on the other hand will suffer from the same and are in a better position to face them. Hence, for a common global action programme, the strong should be prepared to support the weak which is akin to a global redistribution of wealth.
It gives ample opportunities for politicians and environmental activists in developing countries to make unreasonable demands: You are the culprits, so it is your duty to pay us now.
Going by this thinking, a Sri Lankan politician some years ago put forward the proposal that the developed countries should now compensate the developing countries because the so-called ‘carbon footprint’ of developed countries is much larger than that of developing countries.
Such demands will lead to unnecessary clashes among world nations driving them away from a consensual action plan. It also allows similar extremists in developed countries to come up with a ‘methane footprint’ and demand the world’s rice producing nations to compensate them for the methane emission which these countries would have made through rice production from time immemorial.
The fifth issue is why the people living today called the current generation make a sacrifice for the people to be borne in the future known as future generations. Economists call this the ‘inter-generational distribution issue’.
The UN-sponsored World Commission on Environment and Development, known as the Brundtland Commission naming after its chairperson Gro Harlem Brundtland, in its report titled ‘Our Common Future’ and released in 1987, tried to throw light on this issue by defining sustainability as this generation’s use of resources without compromising the ability of future generations to meet their own.
Though such a sacrifice by the current generation for the sake of future generations is fair and good on paper, it is difficult to translate it into action by getting everyone’s support as has been revealed in the fiery debates at the Durban Summit.
This practical difficulty and the intellectual flaw in the argument led in 2010 Nobel Laureate Kenneth Arrow and four other leading economists redefine sustainability as a situation in which comprehensive wealth per person is not falling when it is measured by taking all the known and unknown costs into account.
When one considers these issues, the outcome of the Durban Summit had been well known in advance. In the absence of an international government with powers to levy taxation and collect such taxes by using all its powers, it is unlikely that the world nations can produce a global public good of the scale and volume needed for effectively halting the so-called Anthropogenic Climate Change.
(W.A. Wijewardena can be reached at waw1949@gmail.com)

Electrical Question and Answers:

*What is different between grounding and earthings?

Grounding means connecting the neutral point of the load to the ground to carry the residual current in case of unbalanced conditions through the neutral to the ground whereas earthing is done in an electric equipment in order to protect he equipment in occurence of fault in the system. 

*How many types of colling system it transformers?

1. ONAN (oil natural,air natural)

2. ONAF (oil natural,air forced)

3. OFAF (oil forced,air forced)

4. ODWF (oil direct,water forced)

5. OFAN (oil forced,air forced). 

*Define IDMT relay?

It is an inverse definite minimum time relay.In IDMT relay its operating is inversely proportional and also a characteristic of minimum time after which this relay operates.It is inverse in the sense ,the tripping time will decrease as the magnitude of fault current increase.

*what is the principle of motor?

Whenever a current carrying conductor is placed in an magnetic field it produce turning or twisting movement is called as torque.

*What is SF6 Circuit Breaker?

SF6 is Sulpher hexa Flouride gas.. If this gas is used as arc quenching medium in a Circuitbreaker means SF6 CB. 

*what is ACSR cable and where we use it?

ACSR means Aluminium conductor steel reinforced, this conductor is used in transmission & distribution. 

*What will happen if DC supply is given on the primary of a transformer?
   Mainly transformer has high inductance and low resistance.In case of DC supply there is no inductance ,only resistance will act in the electrical circuit. So high  electrical current will flow through primary side of the transformer.So for this reason coil and insulation will burn out. 

Jewel Thief - Dil Pukare Aa Re Aa Re - Mohd Rafi - Lata Mangeshkar

A Very Joyous Meeting

“Hearing the king say, ‘No one is as fortunate as I am.’, Vishvamitra became very happy and praised the king. The happiness felt from that meeting is known only to the minds of the king and the muni.” (Janaki Mangala, Chand 2.1)

kāhūm̐ na kīnheu sukṛta suni muni mudita nṛpahi bakhānahīṃ |
mahipāla muni keā milana sukha mahipāla muni mana jānahīṃ ||

Based on the path you follow in life, you consider yourself to be righteously situated. Not that you’re the best or that you’re above everyone else, but you are familiar with the meaning of life and how to go about fulfilling it. Whether others like you or not is of no concern, for you are firmly convinced of the need for following the righteous path, which for you means observing sacrifice and austerity. On one occasion you happen to visit someone else who you respect very much. Though they are in a different occupation, you understand that they are well situated in the mind, that they have earned the respect that others offer to them. You have a certain request going into this meeting, so you’re not sure how you will be greeted.

To your amazement, the person you respect so much honors you immediately upon your arrival. He first pays you the highest honor outwardly with his behavior, and then his words of praise supersede the previous gesture’s kindness. He says that by your visiting him he has become the most fortunate person in the world, that the amount of his spiritual merits cannot be measured. Obviously this will warm your heart, for who doesn’t appreciate sincere praise? Especially when it comes from someone you respect so much, there is no measuring the delight you feel from kind words. Correspondingly, the person you are visiting feels the same happiness, for they do not make up false words of flattery to push a specific objective. They are famous for their honesty, so their praise heaped upon you not only brings happiness to your mind, but it validates the decision you have made in life to sacrifice your efforts towards the highest cause.

Take this hypothetical situation and apply it to a real life meeting held many thousands of years ago and you can begin to imagine the happiness felt by the two parties. One side was Vishvamitra Muni, the famous son of Gadhi. He had a checkered past, which included life as a king and quarrels with another saint named Vashishtha. Ironically enough, the person Vishvamitra visited on this occasion had Vashishtha as a priest. King Dasharatha of Ayodhya was famous for having maintained the good standing of the Ikshvaku family, who were a dynasty of kings dating back to the beginning of creation. Dasharatha knew of Vishvamitra’s glory, of how he had undergone severe penances to take on the role of an ascetic. Dasharatha cared not for the ascetic’s past life as a king nor for his quarrels with Vashishtha.

When visited by Vishvamitra, Dasharatha knew how to act. In Vedic culture there are divisions of work and spiritual institutions in society. The work is determined by the qualities of the individual. Just as in a business some people are better leaders than others, in society some men are better suited to provide protection, which involves fending off enemies. The strongest and most capable fighters will survive in conflict, so those who can protect the best make ideal leaders of government.

The potential issue of having a “meathead” running the government is alleviated by the presence of the brahmanas, or priestly class. The powerful kshatriya

, or warrior, can follow the proper course of action by listening to the advice of the priestly class, who knows not only about religious life but also of how to earn success in different material ventures. When the proper aim in life is known, every action becomes spiritual. The behavior at large can be tailored towards meeting the end-goal, which means that such trivial things as ruling over a government and fighting in a war can become spiritual activities for the person who knows the self.

This technique of incorporation shouldn’t be that difficult to imagine. Think of a professional athlete. In whichever sport they participate, there is a particular training regimen, where they condition the body to perform at optimal levels on the day of competition. The game itself may only involve dexterity with respect to the rules and objects used, but the training is separate from this. If I am a tennis player, what do sit-ups have to do with performing well on the court? Sit-ups are on exercise to increase strength in the abdominal region of the body. Therefore the exercise is separate from the act of playing tennis against an opponent. If the sit-ups are targeted towards increasing the strength of the abdominal region to perhaps help with serving and lunging for tennis balls, the act becomes part of the routine of the successful professional tennis player. With the higher aim in mind, the scope of activity becomes all-inclusive, for even sleep helps to optimize performance.

The Vedic system of varnashrama-dharma is the most inclusive because the dharma identified is the highest. Dharma is the essential characteristic of something, and when it applies to a system of regulation, it is the set of procedures aimed at bringing that essential characteristic to the forefront and maintaining it. The identification with the spirit soul is the most inclusive, for it brings fraternal affection for all species, not just human beings. The individual spirit soul also exists well beyond the existence of the current bodily form.

The soul’s inherent characteristic is to serve the Supreme Soul, or God. Just realizing the presence of the soul and its qualities is difficult enough, therefore dharma is instituted society-wide. Each person follows activities that correspond to their body type so that gradually they can stop identifying with their form and start identifying with the soul. Under the proper procedures, every activity followed in life aims towards realizing the presence of the soul and allowing its dharma, its propensity to serve, to be directed in the proper area.

Vishvamitra and Dasharatha were in different occupations, but they were still both following the highest dharma, which is known as bhagavata. While under varnashrama-dharma one person may be situated as a ruler and another as a priest, under bhagavata-dharma one is directly engaged in devotion to the Supreme Lord. Therefore it doesn’t matter what type of engagement they are taking up. As a mere formality one devotee follows administration as a way of life while another serves as a priest, but the connection to the divine consciousness is there in both cases, creating a situation of equality. If both parties understand their identities as spirit souls, part and parcel of God, there is no question of a difference.

When two people following bhagavata-dharma meet, their joy swells. This was the case with Vishvamitra and Dasharatha. The king welcomed the sage and openly declared that because of the sage’s visit, he had become the most fortunate person in the world. “No one is more fortunate than I am.” What a nice thing to say, no? Wouldn’t it make you feel good if you heard that, especially if it came from someone who had a strict vow to tell the truth?

It’s not surprising therefore that Vishvamitra praised the king right back when hearing this. To the outsider, or even to the person who was there that day, the happiness in both parties could be noticed. Nevertheless, only the minds of the two individuals could understand just how great that joy was. Rare it is to find someone who fully appreciates your work and understands why you do what you do. Better still when the person you meet is himself a pious character who has dedicated their life to serving God.

“What significance does this meeting have? You had two people who were really happy upon meeting each other, but what’s the big deal? Doesn’t this happen all the time?” The meeting is noted in the Janaki Mangala written by Goswami Tulsidas

. The poem focuses on the marriage ceremony for Sita Devi

, who is Lord Rama’s eternal consort. Rama was Dasharatha’s eldest son, whom Vishvamitra had actually come to Ayodhya to borrow for a while. Though these events took place a long time ago, Lord Rama

 and Sita exist eternally, for they are the Supreme Lord and His pleasure potency.

God should always be worshiped, remembered, and served, but that service is suppressed when we don’t know much about Him. Instinctively we understand that there is a higher power who created everything, who can predict the outcome to every single event and who can grant us whatever we want. At the same time, knowing that God is great doesn’t do much for us in terms of altering behavior. If great people are around, shouldn’t we want to associate with them? Otherwise, what is the use of their greatness? Perhaps their influence can extend to us in a positive manner, allowing us to find some sort of temporary happiness, but real greatness extends through both the personal and impersonal.

God’s impersonal influence is felt through the amazing material nature, which has things like the sun, the earth and the weather that can’t be predicted. We can utilize these resources for our sustenance, but even the animals have the same opportunity. The Vedas reveal some of God’s features, especially His bliss-evoking attributes. In His original feature, God is Bhagavan, who is so attractive that He is addressed as Krishna. Lord Krishna

, who has a body that is eternal, knowledgeable and blissful, expands into other spiritual forms that accept the mood of worship of the interested parties. Shri Rama is not different from Krishna, except that He plays the role of a warrior prince who is so attractive and chivalrous that the pious can’t help but be drawn to Him.

As wonderful as Rama is, His wife Sita might be even more glorious. She is also beautiful, with her visible features able to enchant Rama. Those who love Rama will love anyone who makes Him happy. Since no one makes Rama happier than Sita, the devotees automatically have the highest affection for her, taking an interest in her devotional activities as well.

The stories relating to the Supreme Lord and His associates are so attractive that the saintly class never tires of hearing them. In their spare time they will even compose songs about the events so that they can be remembered even more. Take a notable and preferred incident from your life. If you want to remember it, you can probably write down accounts of the incident into a book, but how many times are you going to read this? If you synthesize the key elements into a song, however, you can remember the event every single day. Others can memorize the song and honor the event in that way too.

The Supreme Lord’s activities are the most attractive. Therefore the saints regularly dip in the holy lake that represents His acts. The Janaki Mangala is another one of those lakes, with the saint Tulsidas focusing on a specific pastime: Rama’s marriage to Sita in the city of Janakpur. The meeting of Vishvamitra and Dasharatha was related to the marriage because without Rama leaving Ayodhya to protect Vishvamitra in the forest, He never would have come to Janakpur to attempt to lift the bow of Lord Shiva

. The contest’s winner would marry Sita, so Rama had to be the one to lift the bow.

Everything relating to that event is worth remembering, including the fateful meeting between the sage and the king in Ayodhya. Just contemplate upon their happiness, how their minds were filled with joy. Associating with positive people who derive happiness from spiritual life is supremely beneficial. Their examples validate for us the proper path in life, that of always chanting

 the holy names, “Hare Krishna Hare Krishna, Krishna Krishna, Hare Hare, Hare Rama Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare

”. The happiness felt by Vishvamitra and Dasharatha can also be shared with others, allowing the recipients to honor the role they played in bringing the divine couple together.

In Closing:

Happiness did sage Vishvamitra find,

Upon meeting king who also joyful in mind.

The association of the saint for him so treasured,

That the resulting spiritual merits could not be measured.

Treading the righteous path can be rough,

To stay determined in opposition tough.

Thus so joyful to meet someone who appreciates,

Your work, dedication to piety they validate.

Dasharatha and Vishvamitra’s mutual feelings,

Measure of joy unknown from only seeing.

Two saintly figures in motion set the wheels,

For Rama joining Sita, of beauty surreal.

Jumping Droplets Take a Lot of Heat, as Long as It Comes in a Cool Way

Chuan-Hua Chen, foreground, and Jonathan Boreyko. (Credit: Image courtesy of Duke University)

Science Daily  — Microscopic water droplets jumping between surfaces that repel and attract moisture could hold the key to a wide array of more energy efficient products, ranging from large solar panels to compact laptop computers.

These phase-change diodes can transfer over a hundred times more heat in the forward direction compared to the reverse, but with major limitations -- they are dependent on gravity or restricted by a tubular configuration. These limitations severely constrain the application of phase-change thermal diodes, for example, in mobile electronics which require orientation independence or solar panels which require a large surface area.Duke University engineers have developed a new way of producing thermal diodes, devices which regulate heat to preferentially flow in a certain direction, effectively creating a thermal conductor in the forward direction and an insulator in the reverse direction. While thermal diodes can be made from solid materials, these solid-state diodes are not nearly as effective as "phase-change" thermal diodes that rely on vaporization and condensation to transport heat.

The Duke engineers believe they have figured out a way to solve these limitations to existing thermal diodes by exploiting self-propelled water droplets, which can jump from a superhydrophobic (highly water-repellent) surface to a superhydrophilic (highly absorbent) surface, but not the other way around. The results of the Duke experiments were published online in the journal Applied Physical Letters.

Chuan-Hua Chen, assistant professor of mechanical engineering and materials science at Duke's Pratt School of Engineering, and his research group was the first to actually videotape the self-propelled jumping motion of water droplets on a superhydrophobic surface. They found that the droplets literally jumped straight up and off the surface. In their current experiments, a superhydrophilic plate was placed opposite to the superhydrophobic one, creating an asymmetry crucial for the directional transport of heat in their thermal diode.

"When the superhydrophobic surface is colder than the superhydrophilic surface, the heat transport is very effective with phase-change processes, much like sweat taking away body heat; when the superhydrophobic surface is hotter, the heat flow is blocked and the diode behaves like a double-paned window," said Chen. "Because the jumping droplets in our system are very small, gravity has negligible effect on them. Therefore, devices based on this approach can be oriented in any direction without the need to worry about gravity."

Furthermore, Chen said, this approach can be easily scalable, which means technology based on this design can be used for thermal management of devices as small as computer chips and as large as building roofs. The jumping-drop approach uniquely combines large-area scalability, orientation independence, and effective thermal rectification into one device. This combination of properties is extremely useful for thermal diodes but has remained elusive until Chen's invention.

Typical phase-change thermal diodes rely on evaporating water to transfer heat from one surface to another, with gravity pulling the subsequent condensate down to restart the cycle again. For example, these so-called thermosyphons are in use in the Alaskan oil pipeline, in order to keep the heat from the pipes from melting the permafrost.

Chen believes that this new approach could make thermal diodes more practical and effective for a variety of applications. These applications range from energy-efficient solar panels to smart "skins" of thermally adaptive buildings. For example, in the summertime a diode panel on a building could let heat escape out but prevent heat from creeping in. In space vehicles, thermal diodes can be used to regulate diurnal thermal fluctuations in the outer space, or even to harvest solar energy for powering satellites.

Chen's research is supported by the Defense Advanced Research Projects Agency. Other Duke members of the team are and Yuejun Zhao.