The Berlin File Film

சர சர, சுரு சுரு ஆக்சன் படம் ஒன்னு பாக்கனும்ன்னா...
ஒரு பரபரப்பான கொரியன் ஆக்சன் த்ரில்லர்... satisfaction guaranteed. படம் பெயர் : The Berlin File.

Directed By:

Seung-wan Ryoo

Written By:

Seung-wan Ryoo

In Theaters:

Aug 15, 2013  wide

On Disc/Streaming:

Dec 24, 2013

Runtime:

120 minutes

Studio:

CJ Entertainment

Curiously quaint in concept and fairly conventional in execution, South Korean action auteur Ryoo Seung-wan’s contemporary spy thriller plays almost like a throwback to the 70s, with its focus on Berlin as a nest of competing intelligence agencies.  Already a major hit in Korea, where it notched the number-one spot last weekend with $15.5 million in boxoffice, The Berlin File is well-positioned to capitalize on Ryoo’s international reputation for tasty genre fare as it ventures into overseas markets, opening Stateside February 15.

A tense illegal arms deal in a Berlin hotel suddenly descends into mayhem after a "ghost" agent named Jong-seong (HA Jung-woo) appears on the scene. Secretly watching the deal go down is embattled South Korean intelligence chief Jin-soo (HAN Suk-Kyu), the North Koreans and the US CIA, who are all left trying to decode whether the ghost is a double-agent or taking the fall for a more insidious plot. Myung-soo (RYOO Seung-bum) a young, notorious North Korean agent jumps into these treacherous waters to investigate loyalties of all involved and begins to implicate Jong-seong's wife, Jung-hee (Gianna JUN), a translator at the North Korean embassy in the German capital. Caught between his love of country and his wife, Jong-Seong must quickly prepare to make the ultimate sacrifice

By converting North vs. South Korean political rivalries to an international setting and substituting global arms trading and money laundering for all-out post-Cold War conflict, writer-director Ryoo sets a contemporary tone, which is oddly contradicted by his view that Berlin continues to represent a major nexus for global clandestine operations. After a secretive arms deal in the German capital involving North Korean spy Pyo Jong-seong (Ha Jung-woo), a Russian broker and a Middle-Eastern terrorist goes wrong when it’s disrupted by unknown assailants, Pyo narrowly escapes, only to confront a daunting morass of conflicting evidence that may reveal why he was set up or else lead straight into a deadly trap.

Also investigating the failed weapons sale, South Korean intelligence agent Jung Jin-soo (Han Suk-kyu) must determine the North’s role in the deal, as well as the potential involvement of the CIA, Israel’s Mossad spy agency, international terrorist organizations, and any other covert operatives lurking in Berlin’s polyglot underworld.

Confronting the possibility of a double-agent within Berlin’s North Korean embassy where his wife Ryun Jung-hee (Gianna Jun) is a translator, Pyo discovers that Pyongyang security authorities have dispatched ruthless fixer Dong Myung-soo (Ryoo Seung-bum) to sort out potentially conflicting loyalties at the consulate. Dong’s investigation quickly implicates Ryun and he gives Pyo just 48 hours to incriminate his wife, who’s suspected of leaking information on the arms deal to South Korean agents trying to gain access to a secret multibillion-dollar bank account controlled by Pyongyang authorities.

Despite an apparently loveless marriage, Pyo is reluctant to betray Ryun, particularly after she discloses she’s pregnant, and when the North Korean ambassador makes an attempt to defect to the West, Pyo becomes incriminated as well. Narrowly escaping an assassination squad dispatched by Dong, Ryun and Pyo go on the run, with the rival Korean intelligence agencies closing in fast.  

With an A-team cast taking the primary roles, including Ryoo’s brother and regular collaborator Ryoo Seung-bum, and featuring the return of Shiri’s Han Suk-kyu along with international star Gianna Jun, The Berlin File crackles with tense character conflict. Points should also be awarded for the Korean actors’ English-language dialogue, but it’s often so heavily accented that subtitles might actually be warranted. Although Ryoo smoothly shifts genres to an international stage, he’s so overloaded the narrative with minor characters supporting intersecting subplots that the film’s principal throughline, centering on personal loyalty and patriotism, too often gets obscured.

Atmospherically shooting at a variety of key locations around Berlin, Ryoo and cinematographer Choi Yeong-hwan opt for bathing most scenes in the blue-gray lighting that’s all-too characteristic of spy yarns, but by injecting frequent high-octane shootouts and chases they consistently deliver a variety of invigorating set pieces.

Chun Soo-a’s production design emphasizes the less-glamorous aspects of clandestine operations and the brisk pacing set by editors Kim Sang-beom and Kim Jae-bum rarely flags before reaching the overly drawn-out climactic scenes.

The genetics of intelligence

Intelligence research should not be held back by its past

Evidence grows for the idea that some of your smarts are in your DNA

By sifting through the genetics of nearly 80,000 people, researchers have uncovered 40 genes that may make certain people smarter. That brings the total number of suspected “intelligence genes” to 52.
Combined, these genetic attributes explain only a very small amount of overall smarts, or lack thereof, researchers write online May 22 in Nature Genetics. But studying these genes, many of which play roles in brain cell development, may ultimately help scientists understand how intelligence is built into brains.

Nature vs. Nurture
Historically, intelligence research has been mired in controversy, says neuroscientist Richard Haier of the University of California, Irvine. Scientists disagreed on whether intelligence could actually be measured and if so, whether genes had anything at all to do with the trait, as opposed to education and other life experiences. But now “we are so many light-years beyond that, as you can see from studies like this,” says Haier. “This is very exciting and very positive news.”
http://www.nature.com/…/intelligence-research-should-not-be…

Exactly what constitutes intelligence, and to what extent it is genetic, are some of the most controversial questions in science. But now a new study of nearly 80,000 people, published in Nature Genetics, has managed to identify a number of genes that seem to be involved in intelligence.
According to a dictionary definition, intelligence is “the ability to learn, understand or deal with new situations” or “the ability to apply knowledge to manipulate one’s environment or to think abstractly”.
This is obviously quite broad. Indeed, even animals display a number of different forms of intelligence, typically critical for survival. These range from reaching or gathering sources of food and escaping predators to the sharing of duties within a group (such as in ant communities). Elephants or monkeys also possess forms of empathy and care, which strengthen their relationships and chances to survive.
Human intelligence started out as “reactive”, enabling us to find solutions to the challenges of nature. But it later became “proactive”, so that we could use the resources of nature to develop preventive measures aimed at solving problems. Ultimately, what makes human intelligence different from that of other animals is our ability to shape the environment, for example through farming. This became possible as we developed communities and started delegating tasks on the basis of talents. When the acute problem of survival was controlled, we could dedicate our intelligence to the development of arts or other higher skills.
There are many factors that enable us to shape and nurture our intelligence – ranging from access to resources and information to skills acquired through experience and repetition. But, like with most human traits, there is also a genetic basis.

The experiment

The method used to measure intelligence in the new study was the so-called “g-factor” – a measure of analytical intelligence. Although it might appear reductive to catalogue all types of intelligence through a single test, the g-factor is often used in scientific research as being among the most unbiased methods. The authors looked at such scores in 78,000 people of European descent to search for genetic factors and genes that potentially influence human intelligence.
They carried out a genome-wide association study (GWAS). This assesses connections between a trait and a multitude of DNA markers called single-nucleotide polymorphisms, or SNPs, which might determine an individual’s likelihood to develop a specific trait. The test enabled the researchers to identify 336 significant SNPs.

DNA. vitstudio

Generally, the vast majority of significant SNPs that result in this way fall in non-coding regions of the DNA. In other words, they indicate portions of the DNA that may regulate gene expression even though the actual regulated gene is unknown. This makes the SNPs from GWAS hard to interpret. So the authors then complemented their analysis with a so called genome-wide gene association analysis (or GWGAS), which calculates the effect of multiple SNPs within genes and can identify actual associated genes. They then combined both kinds of study to strengthen their confidence in naming the genes associated with intelligence.
This work led to isolating 52 candidate genes linked to intelligence. Although 12 of these had been previously associated with “intelligence”, the study needs to be replicated in future studies.

What do we gather?

The researchers discovered that the genes that were the strongest linked to intelligence are ones involved in pathways that play a part in the regulation of the nervous system’s development and apoptosis (a normal form of cell death that is needed in development). The most significant SNP was found within FOXO3, a gene involved in insulin signalling that might trigger apoptosis. The strongest associated gene was CSE1L, a gene involved in apoptosis and cell proliferation.
Does this all mean that intelligence in humans depends on the molecular mechanisms that support the development and preservation of the nervous system throughout an person’s lifespan? It’s possible.
And is it possible to explain intelligence through genetics? This paper suggests it is. Nevertheless, it might be warranted to consider that intelligence is a very complex trait and even if genetics did play a role, environmental factors such as education, healthy living, access to higher education, exposure to stimulating circumstances or environments might play an equally or even stronger role in nurturing and shaping intelligence.
It is also worth considering that the meaning of “intelligence” rather falls within a grey area. There might be different types of intelligence or even intelligence might be interpreted differently: in which category would for example a genius physicist – unable to remember their way home (Albert Einstein) – fall? Selective intelligence? Mozart nearly failed his admission tests to Philharmonic Academy in Bologna because his genius was too wide and innovative to be assessed by rigid tests. Is that another form of selective intelligence? And if so, what’s the genetic basis of this kind of intelligence?
Studies like this are extremely interesting and they do show we are starting to scratch the surface of what the biological basis of intelligence really is.

ஆதி விருட்சம்

அது
உடலுக்கும்
பருவத்திற்கும் நடுவே
தீர்க்க முடியாத புதிரென
திங்கள்தோறும்
முகிழ்கிறது

‘தாங்கவே முடியவில்லை’
என்கிறாள் மகள்

அம்மாவுக்குத் தெரியும்
அது எப்போதும் அப்படித்தான்
மடல் பூத்த தாழையின்
மணம் போலும்
மடந்தையர் எவரும்
கடந்துவரும் இரகசியமெனவும்

பேதைமை தொலைந்து
பெதும்பையென திரளும் பொழுதில்
ஒவ்வொரு சிறுபெண்ணையும்
சேர்த்தணைக்கும் இவ்வலி
வழிவழியாகத் தொடர்ந்திருக்கிறது

துளிர்த்து இலைவிட்டு கிளைப்பரப்பியிருக்கும்
அடிபெருத்த மரத்தின்
திண்மைக்குள்
வளையமிட்டிருக்கும்
அநாதியான காலமென
அந்த நித்திய வேதனை. 

 Sakthi Jothi

இதய ரேகைகள் ஒருவரது காதல் வாழ்க்கைக் குறிக்கும்

இரு உள்ளங்கைகளையும் ஒன்று சேர்த்து பார்க்கும் போது, கையில் உள்ள இதய ரேகைகளைப் பாருங்கள். இதய ரேகைகள் ஒரே அளவில் இருக்கிறதா இல்லையா என்றும் பாருங்கள். அப்போது இதய ரேகைகள் ஒரே அளவில் இருந்தால், அவர்கள் அதிர்ஷ்டசாலிகள். இம்மாதிரியான இதய ரேகைகள் அனைவருக்குமே அமையாது. இதய ரேகை என்றதும் அது நம் இதய ஆரோக்கியத்தைப் பற்றி எதுவும் கூறாது. உண்மையில் இது ஒரு காதல் ரேகை. இது ஒருவரது காதல் வாழ்க்கைக் குறிக்கும்.

இதய ரேகை கைரேகை ஜோதிடர்கள் கையில் உள்ள இந்த இதய ரேகையின் அளவு மற்றும் அமைப்பைக் கொண்டு தான், ஒருவரது காதல் அல்லது திருமண வாழ்க்கை குறித்து கூறுகின்றனர். எனவே உங்களது வலது மற்றும் இடது கைகளில் உள்ள இதய ரேகையை சோதித்துப் பாருங்கள்.

இதய ரேகைகள் ஒரே அளவில் இருந்தால்… இதய ரேகைகள் ஒரே அளவில் இருந்தால்..

வாழ்க்கைத் துணை இம்மாதிரியான இதய ரேகைகளைக் கொண்டவர்களுக்கு துணையாக வருபவர்கள், அவர்கள் மீது கொள்ளை பிரியம் வைத்திருப்பார்கள். இந்த மாதிரியான இதய ரேகை கொண்டவர்களுக்கு அமையும் துணை, அவர்களை நன்கு புரிந்தவர்களாகவும், அனுசரித்து நடந்து கொள்பவர்களாகவும் இருப்பர்.

இடது கையை விட வலது கையின் இதய ரேகை உயரமாக இருந்தால்… இந்த மாதிரியான இதய ரேகையைக் கொண்டவர்கள், நல்ல காதலராக இருப்பர். காதலுக்காக எதையும் செய்யக்கூடியவர்களாக இருப்பர். மற்றவர்களைப் பற்றி எதையும் யோசிக்காமல், தனக்கு தோன்றுவதை மட்டும் செய்வார்கள். மற்றவர்கள் சொல்வதைக் கேட்டு நடக்காமல், தன் இதயம் சொல்வதைக் கேட்டு நடப்பார்கள். மேலும் இவர்கள் சொந்த வரையறையில் வாழ்க்கையை வாழ விரும்புவார்கள் மற்றும் மற்றவர்களது கருத்துக்களின் மீது அக்கறை கொள்ளமாட்டார்கள்.

வலது கையை விட இடது கையின் இதய ரேகை உயரமாக இருந்தால்… இந்த மாதிரியான இதய ரேகையைக் கொண்டவர்கள், மிகவும் சுதந்திரமாக இருக்க விரும்புவார்கள் மற்றும் ஆக்கிரோஷ குணம் கொண்டவர்களாக இருப்பர். சவால்களை விரும்புவார்கள்.

அதுமட்டுமின்றி இந்த வகையினர் தனக்கு ஒரு துணை வந்தால் தான் தன் வாழ்க்கை முழுமை அடையும் என்றெல்லாம் உணரமாட்டார்கள். மேலும் இவ்வகையினர் எதற்கும் அஞ்சமாட்டார்கள். காதலுக்காக யார் பின்னாலும் செல்லமாட்டார்கள். ஆனால் இத்தகையவர்கள் மற்றவர்களை ஈர்க்கும் வண்ணம் கவர்ச்சிகரமாக இருப்பார்கள்.

ஒருவரது பிறந்த திகதியை கூட்டினால், எண் 7 வந்தால், அவர்களது வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும்

ஜோதிடத்தில் கைரேகை, கிளி, நாடி என பல வகைகள் இருக்கின்றன. இந்த ஒவ்வொன்றிலும் ஒவ்வொரு விஷமாக ஜோதிட பலன்கள் கூறுவார்கள். இவற்றுள் ஒன்று தான் எண் கணித முறை. இதில், ஒவ்வொரு எண்ணை வைத்தும் ஒருவரது வாழ்க்கை எப்படி அமையும் என கூறப்படும்.

அந்த வகையில் ஒருவரது பிறந்த திகதியை கூட்டினால், எண் 7 வந்தால், அவர்களது வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என இங்கு காணலாம்...

கிரக அதிபதி!

7ம் எண்ணின் அதிபதியாக இருப்பது கேது பகவான். கேது பகவானை ஞானகாரகன் என்றும் கூறுவர்.

கூட்டு எண் 7!

உங்கள் பிறந்த திகதி மாதம், வருடம் மூன்றையும் கூட்டி, அது 7 என்று வந்தால் அவர்களுக்கு பொதுவாக திருமண தடங்கல்களும், தாமதமும் ஏற்படுகின்றன என கூறப்படுகிறது.

கணவன் - மனைவி!

இவர்களுக்கு திருமணம் நடந்தாலும் கூட, கணவன் - மனைவி உறவில் ஏதாவது காரணத்தால் சண்டை, பிரச்சனைகள் எழும்.

திருமண நாளும்!

பிறந்த திகதி மட்டுமின்றி, திருமண நாளின் கூட்டு எண் 7 என வருபவர்களுக்கும் இந்த தாக்கம் இருக்கிறது என ஜோதிட வல்லுனர்கள் கூறுகின்றனர்.

மாற்று என்ன?

திருமண திகதியை நாம் கூட்டு எண் 7 வராமல் தடுக்கலாம். ஆனால், பிறந்த தேதி கூட்டு எண் 7 வருவதை நாம் தடுக்க முடியாது.

தீர்வு? எனவே, பிறந்த திகதி கூட்டு எண் 7 வருபவர்கள், 1,2,5,6 என்ற தேதியில் பிறந்தவர்களை திருமணம் செய்துக் கொண்டால் இல்வாழ்க்கை மகிழ்ச்சிகரமாக அமையும் என கூறுகின்றனர்.

கவனம்!

மேலும், இவ்வாறு திருமணம் செய்பவர்கள், அவர்களது திருமண நாளும் 1, 2, 6 திகதிகளாக இருக்கும்படி பார்த்துக் கொள்ள வேண்டியது அவசியம்.

8 வேண்டாம்!

முக்கியமாக, பிறந்த திகதி கூட்டு 7 வருபவர்கள், 8-ம் தேதியில் பிறந்தவர்களை திருமணம் செய்துக் கொள்ள கூடாதாம். 8 தேதியிலும் திருமணம் செய்துக் கொள்ள கூடாதாம்.

- See more at: http://www.manithan.com

புதிய பொழுது

செவ்வானம் மூடிய அஸ்தமனத்தின் பின்
இரவின் இருளின் முற்றுப் புள்ளியோடு
முடிவடைந்ததாய் சொல்லப் பட்ட...
நாளொன்றின் பின்னலும்
தினமொரு புதிய பொழுது
நீள்கிறது தீர்ந்து போன பத்தியின்
சாம்பலின் நசிவிலும்
வீடெங்கும்
விரட்டி விட முடியாது
நிறைந்து கிடக்கும் வாசமாய்
நீயும் நானும் பேசி முடித்து விட்ட
வாக்கியங்களின் நீள்
அமைதியின்
பின்னும் இன்னும்
சொல்லி விட முடியாத
தேவையுமில்லாத
உணர்வுகள் நீளப் போகின்றன
சுவாசமுடன்

- கவிஞர் திலகபாமா

Sin City Movie

இந்த படம் எனக்கு குடுத்த ஃபீலிங்க் விவரிக்க முடியாதது... சின்ன வயசுல கருப்பு வெள்ளையில படிச்ச ராணி காமிக்ஸ், முத்து காம்க்ஸ் எல்லாம் ஞாபகபடுத்திடுச்சு....

ஒரு கார்ட்டூன் மாதிரியான மேக்ல ஒரு படம் எடுக்கனும்ன்னா??? எப்பா என்னா உழைப்பு.... காமிக்ஸ் கேரக்டர்க்கெல்லாம் உயிர் வந்து அது எல்லாம் துப்பாக்கியும் கையுமா சுத்துனா எப்படி இருக்கும்??!!.. அப்படி இருக்கு.

செம வயலன்ட்...செம ஸ்டைல், கண் கொள்ளா காட்சிபடுத்தல்....Mickey Rourke ஒரு காட்சியில் தண்ணீரில் காருடன் மூழ்குவார்... கார் ஒரு புறம் மூழ்க அவர் மேலே நீந்தி வரும் காட்சி... அக்மார்க் காமிக்ஸ் காட்சி... அசந்து விட்டேன்..!! (அந்த காட்சியை ஸ்க்ரீன் ஷாட் எடுத்து கமென்ட்டில் போடுகிறேன்).

கதையினு பார்த்தா... ஒரு கலவையான காமிக்ஸ் கதை... ஆக்ஷன் த்ரில்லர்...// காமிக்ஸ் நாம கதை தெரிஞ்சா படிக்கிறோம் ?? எஞ்சாய் பண்றதில்ல?? படம் வாய்ப்பு கிடைத்தால் மிஸ் பண்ணாதீங்க... //

நிறைய நல்ல படங்களை அது கருப்பு வெள்ளையில இருக்குன்னே பார்க்காம விட்டிருக்கேன்.... :( So Sad.... இனி எல்லாத்தையும் பார்த்துறனும்...

:) 

If film noir was not a genre, but a hard man on mean streets with a lost lovely in his heart and a gat in his gut, his nightmares would look like "Sin City." The new movie by Robert Rodriguez and Frank Miller plays like a convention at the movie museum in Quentin Tarantino's subconscious. A-list action stars rub shoulders with snaky villains and sexy wenches, in a city where the streets are always wet, the cars are ragtops and everybody smokes. It's a black-and-white world, except for blood, which is red, eyes which are green, hair which is blond, and the Yellow Bastard.

This isn't an adaptation of a comic book, it's like a comic book brought to life and pumped with steroids. It contains characters who occupy stories, but to describe the characters and summarize the stories would be like replacing the weather with a weather map.

The movie is not about narrative but about style. It internalizes the harsh world of the Frank Miller "Sin City" comic books and processes it through computer effects, grotesque makeup, lurid costumes and dialogue that chops at the language of noir. The actors are mined for the archetypes they contain; Bruce Willis, Mickey Rourke, Jessica Alba, Rosario Dawson, Benicio Del Toro, Clive Owen and the others are rotated into a hyperdimension. We get not so much their presence as their essence; the movie is not about what the characters say or what they do, but about who they are in our wildest dreams.

On the movie's website, there's a slide show juxtaposing the original drawings of Frank Miller with the actors playing the characters, and then with the actors transported by effects into the visual world of graphic novels. Some of the stills from the film look so much like frames of the comic book as to make no difference. And there's a narration that plays like the captions at the top of the frame, setting the stage and expressing a stark existential world view.

Rodriguez has been aiming toward "Sin City" for years. I remember him leaping out of his chair and bouncing around a hotel room, pantomiming himself filming "Spy Kids 2" with a digital camera and editing it on a computer. The future! he told me. This is the future! You don't wait six hours for a scene to be lighted. You want a light over here, you grab a light and put it over here. You want a nuclear submarine, you make one out of thin air and put your characters into it.

I held back, wondering if perhaps the Spy Kids would have been better served if the films had not been such a manic demonstration of his method. But never mind; the first two "Spy Kids" were exuberant fun ("Spy Kids 3-D" sucked, in great part because of the 3-D). Then came his "Once Upon a Time in Mexico" (2003), and I wrote it was "more interested in the moment, in great shots, in surprises and ironic reversals and closeups of sweaty faces, than in a coherent story." Yes, but it worked.

And now Rodriguez has found narrative discipline in the last place you might expect, by choosing to follow the Miller comic books almost literally. A graphic artist has no time or room for drifting. Every frame contributes, and the story marches from page to page in vivid action snapshots. "Sin City" could easily have looked as good as it does and still been a mess, if it were not for the energy of Miller's storytelling, which is not the standard chronological account of events, but more like a tabloid murder illuminated by flashbulbs.

The movie is based on three of the "Sin City" stories, each more or less self-contained. That's wise, because at this velocity, a two-hour, one-story narrative would begin to pant before it got to the finish line. One story involves Bruce Willis as a battered old cop at war with a pedophile (Nick Stahl). One has Mickey Rourke waking up next to a dead hooker (Jaime King). One has a good guy (Clive Owen) and a wacko cop (Benicio Del Toro) disturbing the delicate balance of power negotiated between the police and the leader of the city's hookers (Rosario Dawson), who, despite her profession, moonlights as Owen's lover. Underneath everything is a deeper layer of corruption, involving a senator (Powers Boothe) whose son is not only the pedophile but also the Yellow Bastard.

We know the Bastard is yellow because the movie paints him yellow, just as the comic book did; it was a masterstroke for Miller to find a compromise between the cost of full-color reproduction and the economy of two-color pages; red, green and blue also make their way into the frames. Actually, I can't even assume Miller went the two-color route for purposes of economy, because it's an effective artistic decision.

There are other vivid characters in the movie, which does not have leads so much as actors who dominate the foreground and then move on. In a movie that uses nudity as if the 1970s had survived, Rosario Dawson's stripper is a fierce dominatrix, Carla Gugino shows more skin than she could in Maxim, and Devon Aoki employs a flying guillotine that was borrowed no doubt from a circa-1970 Hong Kong exploiter.

Frank Miller and Quentin Tarantino are credited as co-directors, Miller because his comic books essentially act as storyboards which Rodriguez follows with ferocity, and because he was on the set every day, interacting with the actors; Tarantino because he directed one brief scene on a day when Rodriquez was determined to wean him away from celluloid and lure him over the dark side of digital. (It's the scene in the car with Owen and Del Toro, who has a pistol stuck in his head.) Tarantino also contributed something to the culture of the film, which follows his influential "Pulp Fiction" in its recycling of pop archetypes and its circular story structure. The language of the film, both dialogue and narration, owes much to the hard-boiled pulp novelists of the 1950s.

Which brings us, finally, to the question of the movie's period. Skylines suggest the movie is set today. The cars range from the late 1930s through the 1950s to a recent Ferrari.The costumes are from the trench coat and G-string era. I don't think "Sin City" really has a period, because it doesn't really tell a story set in time and space. It's a visualization of the pulp noir imagination, uncompromising and extreme. Yes, and brilliant.

thanks: rogerebert.com

What is the significance behind this Hindu statue