Search This Blog

Sunday, February 10, 2019

தத்துவ மேதை சாக்கரடிஸ்


அறிவை நேசித்த, அறிவாக உருப்பெற்றிருந்த ஏதென்ஸ் நகரத்தின் முகப்பினை இரண்டாயிரத்து ஐநூறு ஆண்டுகளாக அலங்கரித்துக் கொண்டிருப்பவர் தத்துவஞானி சாக்ரடீஸ்.
குட்டையான பருத்த உருவம், வழுக்கைத் தலை, வட்ட முகம், விரிந்த மூக்கு, அகன்ற வாய், ஆழ்ந்த சிந்தனையுடன் உற்றுநோக்கும் கண்கள், முழங்கால் வரை தொங்கும் தளர்ந்த அழுக்கான ஆடையுடன் இருந்த சாக்ரடீஸ்தான் "கேள்வி கேள்" என்று சொன்னதற்காக கொல்லப்பட்ட முதல் அறிவுஜீவி.
மனசை ஆராய்ந்த அறிஞன்
தனக்கு முன்னாள் இருந்த தத்துவ ஞானிகள் மரத்தையும் கல்லையும் நட்சத்திரங்களையும் ஆராய்ந்துகொண்டிருந்தபோது, சாக்ரடீஸ் மனித மனதை ஆராய்ந்தார்.
மனதைப் போன்று மர்மங்கள் நிரம்பிய ஆய்வுப் பொருள் வேறொன்றில்லை என்று சாக்ரடீஸ் உணர்ந்திருந்தார்.
மனிதன் யார்? எப்படி வந்தான்? மனிதனின் வாழ்வுக்கும் மரணத்துக்கும் இடையில் என்னவாகிறான் போன்ற கேள்விகளை சாக்ரடீஸ் எழுப்பினார்.
ஏதென்ஸ் நகரத்தின் மூலை முடுக்குகளில், கோயில்களில், நாடக அரங்குகளில், விளையாட்டுத் திடல், சந்தை, பொதுமக்கள் கூடுமிடங்களில் எல்லாம் சாக்ரடீஸ் பேசிக்கொண்டே இருந்தார்.
``கற்பிக்கப்பட்ட எதையுமே ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடாது, அறிவினால் சீர்தூக்கிப் பார்த்து ஏற்புடையதாக இருப்பதை மட்டுமே ஏற்க வேண்டும்” போன்ற பகுத்தறிவு சிந்தனைகளைப் பரப்பிய சாக்ரடீஸ் ஏதென்ஸின் பெரியார்.
நகர குடியரசாக இருந்த ஏதென்ஸின் ஆட்சியாளர்கள் மக்களால்
தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்கள். மக்கள் பழமையை நம்புகிறவர்களாகவும், மரபான மத நம்பிக்கைகளைப் பின்பற்றுபவர்களாகவும் இருக்கும்வரைதான் தங்களால் தொடர்ந்து ஆட்சியாளர்களாக இருக்க முடியும் என்ற தெளிவு கொண்டவர்கள். "எல்லாவற்றையும் கேள்வி கேளுங்கள்" என்ற சாக்ரடீஸின் பின்னால் கூடிய இளைஞர்கள் கூட்டத்தைக் கண்டு, ஆட்சியாளர்கள் அச்சப்பட்டார்கள். இளைஞர்கள் சிந்திக்கத் தொடங்கிவிட்டால் ஆட்சியதிகாரம் நம் கையில் நீடிக்காது என்பதற்காக சாக்ரடீஸை கொல்லும் வாய்ப்பினை உருவாக்கினார்கள்.
அறிவுக்கு எதிரான முதல் வழக்கு
ஏதென்ஸ் நகரத்தில் நீதிபதிகளையும் மக்களே தேர்ந்தெடுப்பார்கள். அமெச்சூர் வழக்கறிஞர்கள். இத்தகைய நீதிமன்றத்தில் மெலிட்டஸ் எனும் கவிஞனும், அநீதன் எனும் தோல் வியாபாரியும் சாக்ரடீஸ்மீது குற்றம் சுமத்துகிறார்கள். அறிவுக்கு எதிராகத் தொடுக்கப்பட்ட முதல் வழக்கு. ``ஏதென்ஸ் நாட்டு மக்கள் வணங்கும் கடவுளை சாக்ரடீஸ் வணங்குவதில்லை, சந்திரனை மண் என்கிறார், சூரியனைக் கல் என்கிறார். கடவுள்களால் விளக்கப்படாத மறைபொருட்களை ஆராயத் தொடங்கியதின் மூலம் நகரத்துக்குத் தீமையை உண்டாக்கப் பார்க்கிறார். கெட்டதை நல்லதுபோல் பேசி இளைஞர்களைக் கெடுக்கிறார்’’ என்பன உள்ளிட்டவையே சாக்ரடீஸ்மீது வைக்கப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள். நீதிமன்றம் சாக்ரடீஸ் மீதான குற்றச்சாட்டை உறுதிசெய்கிறது.
குற்றஞ்சாட்டப்பட்டு நீதிமன்றத்தில் நிறுத்தப்பட்ட போதுசாக்ரடீஸுக்கு 70 வயது. ``என்னுடைய எதிரிகள் அநீதியும் அறிவின்மையும்தான்” என்ற சாக்ரடீஸின் வாதம், இன்றும்பொது வாழ்வில் போராட முன்வருபவருக்கான திறவுகோல்களாக இருக்கின்றன.
"கடவுளையும் கடவுள் கோட்பாட்டையும் ஆராய்ச்சி செய்வது நாத்திகம் என்றால், எங்கே கடவுளை ஒப்புக்கொள்ள மறுத்துவிடுவேனோ என்று பயப்படுவதே அதைவிட நாத்திகமாக இருக்கிறது" என்ற சாக்ரடீஸ், எப்போதும் யாருக்கும் ஆசிரியராக இருந்து போதித்தது இல்லை. அவருக்கென்று எந்த பள்ளியும் இல்லை. அவரின் தர்க்கவாதத்தால் ஈர்க்கப்பட்டவர்கள் அவரைப் பின்பற்றினார்கள்.
தீர்ப்பு எழுதிய பின்புதானே குற்றச்சாட்டே பதிவு செய்யப்பட்டது? நாடகத்தின் அடுத்த காட்சிபோல் சாக்ரடீஸுக்கு மரண தண்டனை கொடுக்கலாமா? மன்னிப்புக் கொடுக்கலாமா என்று வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டது. மொத்தம் 501 பேர் கூடியிருந்த அவையில், சாக்ரடீஸ் எனும் காலத்தைக் கடந்து புகழ்பெறப் போகும் ஞானி, தீர்ப்பை எதிர்நோக்கி நிறுத்தப்பட்டிருந்தார். `ஜனநாயகம், ஆட்சியாளர்களின் ஏவலாளியாக மாறும் ஆபத்தையும் உட்கொண்டது’ என்பதை காலம் சாக்ரடீஸின் வரலாற்றில் இருந்தே அறிந்துகொண்டது.
அறிவைக் கொண்டாடும் நகரம், அறிவை நேசிக்கும் நகரம், அரங்கங்கள்தோறும் தர்க்கம் செய்து கொண்டிருக்கும் நகரம், சாக்ரடீஸை மரணத்தின் வாயிலில் நிறுத்தி வைத்திருந்தது. வாக்களித்தார்கள் கூடியிருந்தோர். மன்னிக்கலாம் என 220 பேரும், மரண தண்டனை அளிக்கலாம் என 281 பேரும் வாக்களித்தனர். 61 வாக்கு வித்தியாசத்தில் உலகத்தின் ஆகச் சிறந்த தத்துவ ஞானியின் மரணம் தீர்மானிக்கப்பட்டது. தன்னை வீழ்த்த நினைத்தவர்களுக்கு, அவர்களின் வெற்றிக்கான பரிசாகத் தன் உயிரையே கொடுக்கத் தயாரானார் சாக்ரடீஸ்.
ஒரு மாத காலம் கை கால்களில் கட்டப்பட்ட சங்கிலியுடன் சிறைச்சாலையில் நண்பர்களுடன் தர்க்கம் செய்தார் சாக்ரடீஸ். சிறையில் இருந்த காலத்திலும் எழுதினார். கப்பல் நாளைத் திரும்பி வரப்போகிறது என்பதையறிந்த சாக்ரடீஸின் நண்பன் கிரிட்டோ, சிறையில் இருந்து தப்பிச் செல்ல எல்லா ஏற்பாடுகளும் செய்யப்பட்டு இருப்பதாக சாக்ரடீஸிடம் சொல்கிறான்.
``மரண தண்டனை நிறைவேற்றாமல் போனால்கூட இன்னும் ஒன்றிரண்டு ஆண்டுகளில் இயற்கை மரணம் அடையப்போகும் நான், சிறையில் இருந்து தப்பிச் சென்று என் கொள்கைகளுக்கு முரணாக நடந்துகொள்ள விரும்பவில்லை” என்று மறுத்துவிடுகிறார்.
ஒரு கோப்பை விஷம்
மரண தண்டனை நிறைவேற்ற வேண்டிய நாள். கை கால் சங்கிலிகள் விலக்கப்படுகின்றன. எப்போதும் விஷம் கொண்டுவருபவனின் கை அன்று நடுங்குகிறது. தான் எப்படி விஷத்தைப் பருக வேண்டும்? எவ்வாறு நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்று கேட்டறிகிறார் சாக்ரடீஸ். பிறகு குளித்துவிட்டு வருகிறார். சிறைக் காவலன் சொல்லியபடி ஹெம்லாக் என்ற அந்த விஷத்தை மிச்சமின்றி பருகுகிறார். ஓரிடத்தில் நிற்காமல் அறை முழுக்க நடக்கிறார். கால்கள் சோர்ந்துபோக படுக்கையில் அமர்கிறார். சோர்ந்துபோன பிறகு கால் நீட்டி படுக்கிறார். அவரின் கால்களை அழுத்திவிட்ட காவலன், “நான் அழுத்துவது உங்களுக்குத் தெரிகிறதா?” என்கிறான். “இல்லை” என்கிறார். காவலன் அழுத்துவதை நிறுத்திக்கொள்கிறான்.
கால்களில் பரவிய விஷம், இதயத்துக்கு வருகிறது. சாக்ரடீஸுக்கு மூச்சடைப்பதுபோல் இருக்கிறது. போர்த்தி இருந்த போர்வையை விலக்கி, நண்பன் கிரிட்டோவை அழைக்கிறார். “கிரிட்டோ, நான் அஸ்குலபியஸ் தெய்வத்துக்கு சேவல் பலியிடுவதாக வேண்டிக்கொண்ட வேண்டுதல் நிறைவேற்றப்படாமல் இருக்கிறது. மறக்காமல் அக்கடனை நிறைவேற்றிவிடு” என்று சொல்கிறார். சில நிமிடங்களில் உயிர் பிரிகிறது.
அறிவின் திடத்தை உலகத்துக்கு நிரூபிப்பதற்காக ஒரு கோப்பை விஷத்தை, தேநீர் பருகுவதுபோல் நிதானமாகப்பருகித் தன்னையே பலியிட்டுக்கொண்டார் சாக்ரடீஸ்
மரணம் ஒரு கலை

Thanks
Vijai Bala

குறியீடு என்பது

குறிப்பான் குறிப்பீட்டைப் பிரதிபலிக்காததாகவும் இடுகுறித் தன்மையோடும் அல்லது முழுமையான மரபுசார்ந்ததாகவும் இருப்பதன் உறவை அறியக்கூடிய ஒன்றாக இருக்கும் நிலை இது.(உதாரணம் தேசியக் கொடி, ஓர் எண், போக்குவரத்து விளக்குகள், ‘நில்’ என்ற சொல்)
குறியீட்டு முதலீடு:பியர் போர்தியு பல்வேறு வகையான ‘முதலீடு’களைக் குறித்து கூறுகிறார்-பொருளாதார, கலாச்சார, சமூக, குறியீட்டு முதலீடுகள் என்று அவற்றை வகைப்படுத்துகிறார். ’குறியீட்டு முதலீடு’ என்பது தனிப்பட்ட நபர் அல்லது குழுவின் பரிமாற்றத் திறமையாகவும் அது கல்விப் புலத்தோடு உறவுகொண்டதாகவும் இருக்கும். குறியியல் சொற்களில் சொன்னால், சில சங்கேதங்களை அணுகும் வகைமையையும் பயன்பாட்டையும் குறிப்பதாகவும் குறியீட்டு முதலீடு உள்ளது.
குறியீட்டு வரிசை: ‘குறியீடு’ என்பது லக்கானின் சொல். சொல் மொழியில் குழந்தை தேர்ச்சிப் பெறும் பொதுப் புலத்தைக் குறிக்கும் கட்டத்தை இந்தச் சொல் குறிக்கிறது. தனித்துவத்தின் ஒரு வரிசையும் தன்னாட்சியும் மொழியியல் மரபுகளின் தடைகளிடம் புகலிடம் அடைந்து சுயம் நீர்த்துப் போய் நிலையான உறவார்ந்த அலகாக இல்லாமல் தெளிவற்ற உறவுடைய குறிப்பானாக இருப்பதாகும். அமைப்பியலாளர்கள் மொழியைத் தீர்மானமான தன்னிலையாகக் கொண்டு கற்பனை மீது அல்லாமல் குறியீட்டின் மீது கவனம் செலுத்தினார்கள்.
கிடைக்கோட்டு ஆய்வு: ஓர் அனுபவ நிகழ்வை ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்தில் உறைந்துவிட்டது போல் கொண்டு செய்யும் ஆய்வு கிடைக்கோட்டு ஆய்வாகும்(உதாரணமாக சங்கேதம்). அமைப்பியல் குறியியல் குத்துக் கோட்டு ஆய்வு அல்லாமல் கிடைக்கோட்டு ஆய்வின் மீது கவனம் செலுத்துவதால் அது வரலாற்று ஆதாரங்களை அது விட்டுவிடுவதாக விமர்சிக்கப்படுகிறது.
கிடைக்கோட்டு தொடர்புறுத்தம்: கிடைக்கோட்டு தொடர்புறுத்தத்தில் அதில் பங்கெடுப்பவர்கள் ‘இயல்பான நேரத்தில்’ தொடர்கொள்ள முடியும். அதில் குறிப்பிடத்த தாமதங்கள் இருக்காது. இந்த அம்சம் பிரதியின் படைப்பாளர்களுடைய இருப்பு அல்லது இன்மையை ஊடகத்தின் தொழில்நுட்ப அம்சங்களோடு இணைக்கிறது. கிடைக்கோட்டு தொடர்புறுத்தம் தனிநபர்களுக்கு இடையிலான தொடர்புறுத்தமாக இருக்கிறது.
ஆகுபெயர்:பேச்சின் அணியாக இருப்பது. முழுமையைக் குறிக்கும் பகுதியாக பதிலீடாவது. ஓர் இனத்தைக் குறிக்கும் வகைமை அல்லது வகைமையைக் குறிக்கும் இனம் என்பதாக வருவது. இதனை உருவகத்திலிருந்து சில கோட்பாட்டாளர்கள் வேறுபடுத்துவதில்லை.


குடும்ப நல வழக்குகள் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் வழங்கும் முக்கிய பத்து ஆலோசனைகள்

குடும்ப நல வழக்குகளைக் கையாண்ட உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் வழங்கும் முக்கிய பத்து கட்டளைகள் (ஆலோசனைகள்)
1) உங்கள் மகன் மற்றும் மருமகளை உங்களோடு ஒரே வீட்டில் இருக்க நிர்ப்பந்திக்க வேண்டாம்.வாடகை வீட்டிலாவது தனியாக குடியிருக்கச் செய்யுங்கள்.தங்களுக்கென்று ஒரு குடியிருப்பை தேடிக் கொள்வதற்கு அவர்களுக்கு முழு சுதந்திரம் உள்ளது.உங்களுக்கும் உங்கள் பிள்ளைகளுக்கும் எவ்வளவு இடைவெளி ஏற்படுத்துகிறீர்களோ அவ்வளவு பிரச்சனைகளை உங்கள் மருமக்களோடு தவிர்க்கலாம்.
2) உங்கள் மருமகளை உங்கள் மகள் போல பார்த்துக் கொள்ள வேண்டாம்.உங்கள் மகனின் மனைவியாகவே நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்.அல்லது அவளை ஒரு தோழியாக பாருங்கள்.உங்கள் மகன் உங்களுக்கு கீழ்ப்பட்டவன் என்று நினைப்பது போல் அவன் மனைவியும் உங்களுக்கு கீழ்ப்பட்டவள் என்று நினைத்து திட்டி விடாதீர்கள்.ஏனென்றால் அவள் காலத்திற்கும் அதை நினைவில் வைத்திருப்பாள்.தன்னை திட்டுவதற்கும்,சரிப்படுத்துவதற்கும் தன்னுடைய தாயாருக்கே அன்றி வேறொருவருக்கும் உரிமையில்லை என்று எண்ணுவாள்.
3) உங்கள் மகனின் மனைவி எப்படிப்பட்ட பழக்கவழக்கம் மற்றும் குணமுடையவராயிருந்தாலும் அது உங்களை பாதிக்க வேண்டாம்.அது முற்றிலும் உங்கள் மகனின் பிரச்சனை.உங்கள் மகன் முதிர்ந்தவனாகவும்,மனப்பக்குவமுள்ளவனாகவும் இருப்பதால் இதை உங்கள் பிரச்சினையாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டாம்.
4) சில சமயம் கூட்டாக வாழும் போது வீட்டு வேலைகளை குறித்து தெளிவுப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.நீங்கள் அவர்கள் துணிகளைத் துவைப்பதற்கும் அவர்கள் குழந்தைகளுக்கு தொட்டில் கட்டுவதற்கும் எந்த அவசியமும் இல்லை.உங்கள் மருமகள் உங்களிடம் உதவி கேட்டால் உங்களால் முடிந்தால் செய்து கொடுங்கள்.பதிலுக்கு எந்த நன்றியையும் எதிர்பாராதிருங்கள். மேலும் உங்கள் மகனின் குடும்பத்தைக் குறித்து நீங்கள் கவலைப்பட வேண்டாம்.அவர்கள் பிரச்சனைகளை அவர்களே தீர்த்துக் கொள்வார்கள்.
5)உங்கள் மகன் மற்றும் மருமகள் சண்டையிடும் போது காது கேளாதோர் போல் இருந்து கொள்ளுங்கள்.இளம் தம்பதியர் தங்கள் பிரச்சனைகளில் பெற்றோர் தலையிடுவதை விரும்புவதில்லை.
6)உங்கள் பேரக்குழந்தைகள் உங்கள் குழந்தைகள் அல்ல என்று நினைவில் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.குழந்தைகளை எவ்விதம் வளர்க்க வேண்டும் என்பது உங்கள் பிள்ளைகளை பொறுத்த ஒன்று.நற்பெயரோ அவப்பெயரோ அது உங்கள் பிள்ளைகளையே சாரும்.
7) உங்கள் மருமகள் உங்களை கவனிக்கவும் நேசிக்கவும் அவசியமில்லை.அது உங்கள் மகனின் கடமை.இதை உங்கள் மகனுக்கு நீங்கள் புரிய வைத்திருப்பீர்களானால் உங்களுக்கும் உங்கள் மருமகளுக்கும் நல்ல உறவு அமையும்.
8) நீங்கள் பணி ஓய்வு பெற்ற பின் உங்கள் பிள்ளைகளை சார்ந்து கொள்ளாதீர்கள்.உங்கள் காரியங்களை நீங்களே பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.உங்கள் வாழ்வில் நீங்கள் கடந்து வந்த பாதைகளை தனியே சமாளித்த உங்களால் இனி வரும் காலத்தையும் பார்த்துக் கொள்ள முடியும்.இன்னும் புதிய அனுபவங்கள் உங்களுக்காக காத்துக் கொண்டிருக்கும்.
9)உங்கள் பணி ஓய்வு காலத்தை சந்தோஷமாக வாழுங்கள்.நீங்கள் சம்பாதித்த உங்கள் பணத்தை உங்கள் நலனுக்காக செலவு
செய்யுங்கள்.உங்கள் மகனிடம் பணத்தைக் கொடுத்து ஏமாந்து விட வேண்டாம்.இறுதியில் உங்கள் பணம் உங்களுக்கு பயனில்லாமல் போவதற்கு வாய்ப்பு உள்ளது.
10)உங்கள் பேரக்குழந்தைகள் உங்கள் சொத்தல்ல.அது உங்கள் பிள்ளைகளின் விலையேறப்பெற்ற பரிசு என்பதை புரிந்து கொள்ளுங்கள்.
குறிப்பு:இந்த பத்து கட்டளைகள் நீங்கள் வாசிப்பதற்கு மட்டுமல்ல,உங்கள் நண்பர்கள்,சொந்தங்கள், பெற்றோர்கள்,பிள்ளைகள்,கணவன் மற்றும் மனைவி எல்லோருக்கும் பகிருங்கள்.... எல்லோரும் வாழ்வில் அமைதியும் முன்னேற்றமும் பெறுவதற்கான வாழ்க்கைப் பாடமே இவைகள்.

சிவபெருமானால் முடிசூடிக் கொள்ளும் ராஜேந்திர சோழன்

இடம்:கங்கை கொண்ட சோழபுரம்.

மாவீரன் முதலாம் ராஜேந்திர சோழன் தஞ்சையை ஆண்ட புகழ்பெற்ற ராஜராஜ சோழனின் குமாரன். தமிழக வரலாற்றில் வேறு எவரோடும் ஒப்பிடமுடியாத அளவுக்குப் புகழ்பெற்ற அரசன். தந்தை ராஜராஜன் 1014இல் காலமான பிறகு சோழ அரசனாக முடிசூட்டிக் கொண்டவன் ராஜேந்திரன். ஆனால் வரலாற்று ஏடுகளில் ராஜராஜனுக்குக் கிடைத்த அளவுக்கு இந்த ராஜேந்திரனுடைய புகழ் வெளிவரவில்லையே ஏன்?

ராஜேந்திரசோழனுடைய காலத்தில் சோழ நாட்டின் எல்லை வடக்கே கங்கைக் கரை வரை பரந்து விரிந்து கிடந்தது. கடல் கடந்தும் இந்த மாமன்னனுடைய ஆட்சியின் அதிகாரம் பரவியிருந்தது. இப்படிச் சொன்னால் மட்டும் போதுமா? எதுவரையில் இவனுடைய ஆட்சியின் எல்லை விரிந்து கிடந்தது என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா? ஆம்! தெரிந்து கொள்ளத்தான் வேண்டும். சோழ சாம்ராஜ்யம் பர்மா அதாவது இப்போதைய மியன்மார் கடற்கரை வரையிலும் பரவியிருந்தது. அந்தமான் நிக்கோபார் தீவுகளும் அவன் ஆட்சியின் கீழ் இருந்தன. லட்சத் தீவுகள், மாலத்தீவுகள் இவைகளும் இவனது ஆட்சியின் கீழ் இருந்தன. அது மட்டுமா? ஸ்ரீவிஜய ராஜ்யங்களான சுமத்ரா, ஜாவா, மலேயா தீபகர்ப்பம் தவிர தூரக்கிழக்கு ஆசிய நாடுகள் அனைத்தும் இவனது ஆட்சியின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டன. இவை தவிர சோழ கடற்படை வென்றெடுத்த நாடுகளும் பலப்பல. வங்கதேசம், இப்போதைய பிகார் மன்னன் மகிபாலனை வென்று அங்கும் தனது ஆட்சியை நிலைநாட்டினான் ராஜேந்திரன்.

ராஜராஜனின் மைந்தன் ராஜேந்திர சோழன். இவன் கி.பி.1012 முதல் 1044 வரை அரசாட்சியை நிர்வகித்து வந்தான். இவன் காலத்தில் சோழ் சாம்ராஜ்யம் பாரத வர்ஷம் முழுவதும், கடல் கடந்தும் பரவி நின்றது. இவனுக்குப் பரகேசரி எனும் பட்டப்பெயர் உண்டு. இவன் தலைநகரம் கங்கைகொண்ட சோழபுரம். இவனது ராணிமார்கள் திருபுவன மாதேவியார், முக்கோகிலம், பங்கவன் மாதேவியார், வீரமாதேவி ஆகியோர். பிள்ளைகள் முதலாம் ராஜாதிராஜன், 2ஆம் ராஜேந்திரன், வீரராஜேந்திரன், பெண்கள் அருண்மொழிநங்கையார், அம்மங்காதேவியார்.

இப்படி திரும்பிய பக்கமெல்லாம் வெற்றிக்கொடி நாட்டிய ராஜேந்திர சோழன் தன் வெற்றியைக் கொண்டாடும் விதமாக ஒரு புதிய தலைநகரை உருவாக்கினான். அந்த தலைநகரம்தான் கங்கைகொண்ட சோழபுரம். அவன் வாழ்ந்த காலத்தில் கீழை ஆசிய கண்டத்தில் புகழ்வாய்ந்த சாம்ராஜ்யமாகத் திகழ்ந்தது சோழ சாம்ராஜ்யமே. மாமன்னன் ராஜேந்திரனின் தமிழ்ப் படை பல நாடுகளிடமிருந்தும் கப்பம் வசூலித்தது. அவை இப்போதைய தாய்லாந்து, கம்போடியா ஆகியவைகளும் அடங்கும்.

ராஜேந்திர சோழனின் மகிமை - பாலகுமாரன்

தஞ்சை இனியும் தலைநகராக இருப்பதற்குண்டான தகுதியுடையதாக இல்லை. தெற்கே பாண்டியர்கள், சேரர்கள் அமைதியாக உட்கார்ந்து விட்டார்கள். அந்த இடத்தை ராஜேந்திர சோழனின் மகன்கள் மன்னராக பதவியேற்று ஆட்சி செய்கிறார்கள். வடக்கே கீழை சாளுக்கியம் என்று அழைக்கப்படுகின்ற ஆந்திர மாநிலம் மிக இணக்கமாக இருக்கிறது. ஆனால் வடமேற்கே இருக்கின்ற இப்பொழுது கர்நாடகம் என்று அழைக்கப்படுகின்ற மேலை சாளுக்கியம் இடையறாது தொந்தரவு கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறது. காவிரிக்கு நடுவே தடுப்பணை ஏற்படுத்த அவர்கள் முற்படுகிறார்கள். அல்லது படையெடுத்து வந்து திருவொற்றியூர் வழியாக மயிலை திருவல்லிக்கேணியை தாக்குகிறார்கள். தொண்டை நாடு அவதிப்படுகிறது. தொண்டை நாட்டிற்கு கீழே உள்ள நடுநாடு விரைவில் அவர்கள் வருவதற்கு வாய்ப்பு இருக்கிறது.

எனவே ராஜேந்திர சோழன் தன்னுடைய தலைநகரை மாற்ற விரும்புகின்றான். இடையே இருக்கின்ற காவிரி, கொள்ளிடம், குடமுருட்டி, ஆறு போன்றவைகளை தாண்டி படைகள் வரவேண்டியிருப்பதால் அவைகளையெல்லாம் கடந்து ஒரு மிகப்பெரிய புல்வெளியை தேர்ந்தெடுத்து அதிலே தன் தலைநகரை நிறுத்த விரும்புகின்றான்.

அந்த இடம் மேடாக இருக்கிறது. அதற்கு அருகே ஜெயங்கொண்டம் என்ற ஊர் இருக்கிறது. கிழக்கே உடையார்குடி என்கிற சோழர்களின் பரம்பரை ஊர் இருக்கிறது. கொள்ளிடம் அருகே இருக்கிறது. எனவே அந்த இடமே சிறந்த இடம் என்று தேர்ந்தெடுத்து தந்தையைப் போலவே மிகச் சிறப்பாக தன் வழிபாட்டுக்கென்று ஒரு கோவில் எழுப்பி பெருவுடையார் என்று தஞ்சையிலுள்ள பிரகதீஸ்வரரை அழைக்கிறோமே, உண்மையிலேயே தஞ்சையில் இருப்பதைவிட மிகப்பெரிய ஒரு சிவலிங்கம் அமைத்து, அப்பாவின் கோவிலைவிட மிக அழகான சிற்பங்கள் வைத்து, தன்தந்தையான ராஜராஜனைவிட சிறப்பாக தான் இருப்பதை பறைசாற்றிக்கொள்ள விரும்பி அற்புதமான ஒரு நகரை அமைக்கிறான். அதற்கு கங்கை கொண்ட சோழபுரம் என்று பிற்பாடு பெயரிடுகிறான்.

பெரிய மதில்கள், அதற்குள்ளே ஊர். ஆறேழு மாளிகைகள். காவலர்களுக்கான குடியிருப்புகள். பணியாளர்களுக்குண்டான இடங்கள். பல தெருக்கள் கொண்ட நகரையே அங்கு ஸ்தாபிக்கிறான். நித்த வினோத பெருந்தச்சனான ரவி என்பவனுடைய தலைமையில் அந்த கோவில் உருவாகிறது. சதுரம், எண்கோணம், வட்டம் என்கிற விதத்தில் கோவில் விமானம் அமைகிறது. அது நெளிந்து நெளிந்து இருப்பதாக காட்சியளிக்கிறது. தஞ்சை விமானம் ஒரு குத்தாக நெடிய உருவமாக காட்சியளிக்கிறபோது இந்த விமானம் இன்னும் உயிர்ப்போடு இருக்கிறது.

உள்ளே சண்டேஸ்வர நாயனாருக்கு உண்டான சிற்பம். யார் சண்டேஸ்வர நாயனார். தான் சிவலிங்கம் வைத்து பூஜை செய்தபோது, மாடுகள் மேய்வதை கண்டுகொள்ளாதபோது தன் தந்தை வந்து தன்னை அடிக்க, அதைப்பற்றி கவலைப்படாது பூஜை செய்ய, தான் பூஜை செய்த சிவலிங்கத்தை உதைக்க முற்பட கையில் இருந்த கோலால் தந்தையின் காலை உடைத்தவர் சண்டேஸ்வர நாயனார். அவர் பக்தியை மெச்சி சிவபெருமான் அவருக்கு பட்டம் சூட்டினார். அந்தச் சிலை கோவிலில் மிகச்சிறப்பாக இருக்கிறது. பெரிய வண்ணப் பூமாலையை கொண்டு சண்டேஸ்வர நாயனார் தலையில் சிவபெருமானே சூட்டுகிறார். அருகே உமைதேவி அதை கனிவுடன் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார். மிக பய பக்தியுடன் சண்டேஸ்வர நாயனார் அதை வாங்கிக் கொள்கிறார். பரதகண்டத்திலேயே மிக அழகிய சிற்பம் இது. இந்த சண்டேஸ்வர நாயனார் ராஜேந்திர சோழரின் சாயலில் இருப்பதாக பெரியவர்கள் சொல்கிறார்கள்.

ராஜேந்திர சோழனை அழகன் என்றும், காமவேள் என்றும் குறிக்கிறார்கள். எப்படிப்பட்ட காமவேள் சிவனின் முக்கண் தொடாத காமவேள் மிக அழகன் என்று வர்ணிக்கிறார்கள். அவன் அழகன் மட்டுமல்ல. மிகுந்த திறமை மிக்கவன்.

மேலை சாளுக்கியம் என்கிற கர்நாடகத்திலிருந்து தாக்குதல் வராமல் இருக்க கீழை சாளுக்கியத்தில் மணவினை முடித்துக்கொள்கிறான். தன் மகள் அம்மங்காவை அந்த ஊர் மன்னன் ராஜராஜ நரேந்திரனுக்கு மண
முடிக்கிறான். ராஜராஜ நரேந்திரனின் தந்தை விமலாதித்தன். அவன் ராஜேந்திர சோழனின் தங்கையை மணமுடித்திருக்கிறான். தங்கை மகனுக்கு தன் மகளை மணமுடித்து அரசியல் உறுதி செய்து கொள்கிறான். அங்கு தன் படையை நிறுவுகிறான். மேலை சாளுக்கியத்திலிருந்து அதாவது மேற்கே இருந்து மட்டும் தொந்தரவு வரவில்லை. வடக்கே இருந்தும் கலிங்கத்திலிருந்தும் தொந்தரவு வருகிறது. அப்படியா, படைகளை கலிங்கத்திற்கு அனுப்பு. கலிங்க மன்னன் விழுகிறான். அதற்கு மேல் உள்ள ஒட்ட தேசமும் விழுகிறது. அதற்கு மேல் உள்ள தட்சிணலாடமும் நாசமடைகிறது. வங்கத்தில் உள்ள பால அரசர்கள் அடிபடுகிறார்கள். அவ்வளவு தொலைவு தன் படைகளை அரசியலுக்காக அனுப்பி, அதே சமயம் தந்தை செய்யாத ஒரு பெரிய செயலையும் செய்யவேண்டும் என்று தீர்மானித்து பெரும் தவலைகளில் கங்கை நீரை எடுத்து வருகிறான்.

கங்கை நீரை மட்டுமல்ல, தெய்வத்திரு உருவங்களும் பிடுங்கிக் கொண்டு வரப்படுகின்றன. பெண்டிர் பண்டாரமும் அள்ளிக் கொண்டு வருகிறான். சோழ தேசம் செழிப்பாகியது. எப்பொழுது ஊர் என்று வந்து விட்டதோ நீர் வரவேண்டும். தன்னுடைய வீரர்களாலும், தான் பிடித்து வந்த சேர தேசத்து, பாண்டிய தேசத்து வீரர்களாலும் மிகப்பெரிய ஏரி வெட்டுகிறான். அந்த ஏரிக்கு நடுவே சாரம் அமைத்து பெரும் தவலைகளை அங்கு கொண்டு போய் உயரே வைத்து அந்த நீரை தூண்போல விழச் செய்கிறான். கங்கை நீர் அந்த ஏரியில் கலக்கிறது. அதற்கு கங்கை கொண்ட சோழப் பேரேரி என்று பெயர் வருகிறது. இப்பொழுது பொன்னேரி என்று அழைக்கப்படுகிறது.

யானைகளாலும், பசுமாடுகளாலும், அடிமை வீரர்களாலும் கங்கை கொண்ட சோழபுரம் நிரம்பி வருகிறது. அதற்கு அந்த பேரேரி வசதியாக வாழ மிகவும் உதவுகிறது.

இரட்டைச்சுவர் கொண்ட அரண்மனைகள் எழுப்பப்படுகின்றன. இரண்டு விதமான மதில் சுவர்கள் இருக்கின்றன. எந்த எதிரியும் ஒருபொழுதும் தாக்காதவாறு மிக உறுதியாக பத்திரமாக அந்த ஊர் இருக்கிறது. அந்த ஊரிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட பரவையின் சிலை இப்பொழுது சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் இருக்கிறது. மிக அற்புதமான சிலை அது. சுந்தரமூர்த்தி நாயனாரின் துணைவியார் பரவை நாச்சியாரின் சிற்பமாக இருக்கலாம். அதற்கு பரவை என்கிற ராஜேந்திர சோழரின் அனுக்கி மாதிரியாக நின்றிருக்கலாம். மிக அழகான பெண் உருவம். அலங்காரமான நகைகள். மிக ஒயிலாக முடிக்கப்பட்ட தலை அலங்காரம். சிறிய சிரிப்பு. குறுகிய இடை. வளமான உடல் என்று கண்ணை கவருகிறது.

யார் அந்த பரவை. ராஜேந்திர சோழருக்கு என்ன முக்கியம். திருவாரூரில் அவள் தேவரடியார் கூட்டத்தைச் சேர்ந்தவள். அவளை கோவில் வாசலில் சந்திக்கிறான். வியக்கிறான். பேசுகிறான். காதல் வயப்படுகிறான்.

‘‘மன்னா, நான் தேவரடியாள். தாசி. நீங்கள் சொடுக்கினால் வரவேண்டியவள். என்னைப்போய் மனைவி என்கிறீர்களே.’’

‘‘ஆமாம். நீ தேவரடியார் அல்ல. நீ என் மனைவி. பலர் பார்க்க திருமணம் செய்வேன். நீ ராஜேந்திர சோழனை கணவன் என்று கூறலாம்.’’ அவளை தேர் ஏற்றி ஊர் முழுவதும் வலம் வந்து, உனக்கு என்ன வேண்டும் சொல் என்று கேட்க, எனக்கு எதுவும் வேண்டாம். இது செங்கல் கோவிலாக இருக்கிறது. இதை கற்றளியாக மாற்ற முடியுமா என்று திருவாரூர் கோவிலை கேட்கிறார்கள். இரண்டே வருடங்களில் அந்த கோவில் கற்றளியாக மாறுகிறது. அவள் பத்தாயிரம் கழஞ்சுக்கு மேல் செலவழித்து கருவறை சுவற்றையும், முன் மாடத்தையும் தங்கத்தால் இழைக்கிறாள். வேறு சில இடங்களை செப்புத்தகடால் அலங்கரிக்கிறாள். திருவாரூர் புகழ் பெறுகிறது. அவள் உயரத்திற்கு ஒரு விளக்கு செய்வித்து, அந்த விளக்கை கருவறையில் வைத்து ஏற்றி தியாகேஸ்வரரை ராஜேந்திரன் வணங்குகிறான். அது மட்டுமா பரவையின் பெருமை? இல்லை. ராஜேந்திர சோழனின் மகன் அவர்கள் இருவரின் சிலைகளைச் செய்து திருவாரூர் கோவிலில் ஒரு தனி சன்னதி ஏற்படுத்தி வழிபாட்டிற்குரிய இடமாகச் செய்கிறான். தந்தையின் பட்டமகிஷி அல்ல. மனைவி அல்ல. கூத்தி அல்ல. அனுக்கி. கேர்ள் பிரெண்ட் என்று அழைக்கப்படுகின்ற அந்த பெண்மணிக்கு அத்தனை மரியாதை கிடைத்திருக்கிறது. அத்தனை மரியாதைக்குரிய பெண்ணாக அவள் திகழ்ந்திருக்கிறாள்.

பராந்தகன் காலத்தில் சோழர்கள், பாண்டியர்களை ஜெயிக்கிறார்கள். ஆனால் பாண்டிய மன்னனின் மணி முடியையும், செங்கோலையும் பறிக்க முடியவில்லை. அவை ஈழம் என்கிற ஸ்ரீலங்காவிற்கு எடுத்துச் செல்லப்பட்டு விட்டன. அங்கு அடைக்கலமாக வைக்கப்பட்டன. அடுத்து அடுத்து வந்த மன்னர்களும் அதைப் பெற போராடுகிறார்கள். ஆனால் கிடைக்கவில்லை. ராஜராஜர் முழு முயற்சி செய்கிறார். முடியவில்லை. ஆனால் ராஜராஜரின் மகன் ராஜேந்திர சோழன் ஸ்ரீலங்காவின் மீது படையெடுத்து நாற்புறமும் வளைத்துக்கொண்டு, காடுகளை அழித்து உள்ளே புகுந்து அந்த மணிமுடியையும், செங்கோலையும் கைப்பற்றுகிறார். உயிருக்கு எந்த ஆபத்தும் இல்லை. கொடுத்துவிடு என்று கேட்டு வாங்குகிறார். அதை கொடுத்த பிறகு ஸ்ரீலங்கா மன்னனின் மணிமுடியையும், அவன் மனைவியின் அழகிய முடியையும் பறித்துக் கொள்கிறார். அவனை கொண்டு வந்து சோழ தேசத்தில் சிறை வைக்கிறார். அவன் உயிருக்கு ஒரு ஆபத்தும் இல்லை. அவன் சோழ தேசத்திலேயே செத்துப்போகிறான். தமிழருக்கும், சிங்களவருக்கும் உண்டான பகைமை இன்று நேற்றல்ல. அது ஆயிரம் வருஷத்து பகைமை.

கங்கை கொண்ட அந்த ராஜேந்திரன் பட்டமேற்று ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஆகின்றன. அதை மிகப்பெரிய விழாவாக கங்கை கொண்ட சோழபுரத்தில் இருக்கின்ற ராஜாராம் கோமகன் என்ற ஒரு பொறியியல் வல்லுனர் பெரிதாகக் கொண்டாடுகிறார். விளக்குகளால் கங்கை கொண்ட சோழபுரத்தை அலங்கரிக்கிறார். இந்த ஜூலை இருபத்திநாலு, இருபத்தைந்து தேதிகளில் கற்றறிந்த பல அறிஞர்கள் கூடுகின்ற விழாவாக பெரும் ஊர்வலமாக ராஜேந்திர சோழனை போற்றும் வண்ணம் நடைபெற இருக்கிறது. பரதகண்டத்திலேயே ராஜேந்திர சோழன் ஒருவன்தான் தடுத்து போர் செய்யாது, மற்றவரை அடித்து அடித்து போர் செய்தவன். கிழக்கே வணிகர்களுக்கு தொந்தரவு இருப்பதால் அங்குள்ள ஸ்ரீவிஜயம், இலங்காசோகம், கடாரம், காம்போஜம் எல்லாவற்றையும் அடித்து பிடுங்கியவன். பெரும் பொருள் கொண்டு வந்து சோழ தேசத்தை நிரப்பியவன். இன்றைய ஜாவா, சுமித்ரா, சிங்கப்பூர், மலேசியா, தாய்லாந்து, இந்தோனேஷியா எல்லாம் அவனால் தாக்கப்பட்டவை. அங்கிருந்து தோரணங்களும், யானைகளும், பெரும் நிதிக்குவியல்களும் சோழ தேசம் வந்து சேர்ந்தன. அப்படிப்பட்ட ஒரு தமிழ் மன்னனை, தமிழரின் சிற்பத்திறனை உயர்த்தியவனை நாம் கொண்டாட வேண்டும். அவனை வணங்க வேண்டும். தமிழின் சிறப்பை உலகறியச் செய்த அவனை வாழ்த்த வேண்டும். எனவே, ஜூலை இருபத்தி நாலு, இருபத்தைந்து கங்கை கொண்ட சோழபுரம் வாருங்கள். அந்த கோவிலை பாருங்கள். உங்கள் குழந்தைகளை கூட்டிவந்து காட்டுங்கள். தமிழ் மக்களின் பெருமையைச் சொல்லுங்கள். அவசியம் வாருங்கள்.------dinathanthi


கபாலீஸ்வரர் கோவிலில் நர்த்தன விநாயகர்

சென்னை மயிலாப்பூர் கற்பகாம்பாள் சமேத கபாலீஸ்வரர் கோவிலில் ராஜகோபுரத்தைக் கடந்து உள்ளே சென்றதும், முதலில் தல விநாயகர் நர்த்தன விநாயகர் திருக்காட்சி தருகிறார்.

இங்கு அன்னை கற்பகாம்பாளிடம் முருகப்பெருமான் சூரனை சம்கரிக்க சிங்கார வேல் பெற்றபோது, ஈசன் இங்குள்ள விநாயகரை வழிபட்ட பின்பே முருகப்பெருமானை போருக்கு செல்ல பணித்தாராம். இதனால் சிங்காரவேலர் இத்தல விநாயகரை வழிபட்டாராம். இதனைக்கண்டு மகிழ்ச்சி அடைந்த விநாயகர், அந்த மகிழ்ச்சியில் ஆனந்தித்து நர்த்தனம் ஆடினாராம்.

நர்த்தன கோலத்திலேயே முருகப்பெருமானையும் ஆசீர்வதித்தாராம். இதனால்தான் இத்தல விநாயகர் நர்த்தன விநாயகர் என்றானார் என்கிறது தலபுராணம். விநாயகர் என்றும் இத்தலத்தில் ஆனந்தித்த நிலையில் நர்த்தன திருக்கோலத்தில் இருப்பதால் விநாயகர் அகவல் பாராயணம் செய்து தொடர்ந்து வழிபட்டு வந்தால் வாழ்வில் சகல நலத்தையும், வளத்தையும் தருவார் என்கிறார்கள்.

அதுமட்டுமல்ல, முருகப்பெருமான் சூரனை வதைப்பதற்கு நர்த்தன விநாயகர் அருளாசி வழங்கியதால் இத்தல நர்த்தன விநாயகரை அருகு சாற்றி விநாயகர் அகவல் பாராயணம் செய்து தொடர்ந்து வழிபட பகை, பில்லி, சூன்யம், எதிரி தொல்லை, கடன் தொல்லை அகலும் என்கிறார்கள். நர்த்தன விநாயகரை சங்கட ஹர சதுர்த்தி நாட்களில் அபிஷேகம் செய்வித்து வழிபட்டு வந்தால் வாழ்வின் கவலைகளை ஒழிப்பாராம். 

Saturday, February 9, 2019

தொழில்நுட்ப அல்லது ஊடகத் தீர்மானவாதம்

டார்டு பள்ளி:’மாஸ்கோ-டார்டு குறியியல் பள்ளி என்று சில சமயங்களில் அழைப்படும் இந்த பள்ளி 1960களில் யூரி லோட்மேனால்(1922-1993)தொடங்கப்பட்டது. அவர் எஸ்டோனியாவில் உள்ள டார்டு பல்கலைக்கழகத்தில் வேலை செய்தவர். லோட்மேன் உருவவியல்வாத அமைப்பியல் குறியியல் மரபைப் பின்தொடர்ந்தவர். ஆனால் அவர் குறியியலின் பரப்பை ’கலாச்சார குறியியல்’ என்ற துறையை நிறுவி விரிவாக்கினார். அவர் ஒருங்கிணைந்த கலாச்சாரத்தை ஒருங்கிணைந்த குறியியல் கோட்பாட்டைக் கொண்டு வளர்க்கும் இலக்கை அவர் கொண்டிருந்தார்.
தொழில்நுட்ப அல்லது ஊடகத் தீர்மானவாதம்:இந்தச் சொல் ‘தொழில்நுட்பத் தீர்மானவாதம்’ என தோர்ஸ்டெய்ன் வெப்லெனால் உருவாக்கப்பட்டது. இன்றைய காலகட்டத்தில், புதிய தொழில்நுட்பங்கள்: பெரிய சமூக வரலாற்று மாற்றங்களைச் சமூக அமைப்பு மற்றும் செயல்பாடுகளின் அகன்றசமூக பரப்பில் நிகழ்த்துபவை என்ற முதன்மை காரணமாக அறியப்படுகின்றன. மேலும்/அல்லது நுட்பமான ஆனால் ஆழமான சமூக மற்றும் உளவியல் தாக்கங்கள், நுண்ணியசமூகப் பரப்பில் குறிப்பிட்ட வகையானக் கருவிகளின் தொடர் பயன்பாட்டினால் நிகழ்கின்றன. எந்த வகையான குறிப்பிட்ட தொழில்நுட்ப ‘புரட்சியாக’ இருந்தாலும், தொழில்நுட்ப தீர்மானவாதிகள் அதனை நாடகீயமான ‘தவிர்க்கமுடியாத’ இயங்கும் விசை என முன்வைக்கிறார்கள். அதனுடைய ‘தாக்கம்’ ஆழமான ‘தொடர்ந்திருக்கக்கூடிய’ ‘விளைவுகள்’ அல்லது ‘பாதிப்புகளுக்கு’க் ‘கொண்டு செலுத்தும்’ என கூறுகிறார்கள்.
தொழில்நுட்பம் தனித்தன்மையானது என்று முன்வைக்கப்படுகிறது. தொழில்நுட்பத் தீர்மானவாதம் தொழில்நுட்பத்தின் ‘நடுநிலை’ மீது கொண்டிருக்கும் நம்பிக்கையுடன் தொடர்புடையது. ஆனால் அது சில சமயங்களில் நடுநிலையற்ற தொழில்நுட்பத்துடனும் தொடர்புகொண்டதாக இருக்கிறது. அது தொழில்நுட்பத்தை வெறும் ‘பயன்படுத்தும்’ நிலைப்பாடாக இல்லாமல் தொழில்நுட்பத்திற்கு ‘பழக்கம் ஆகிவிட்ட’ நிலையையும் குறிக்கிறது. தொழில்நுட்பத்தின் ‘தாக்கம்’ என்ற விரிந்த கூற்றுகளை(மக்லூஹன் சொன்னது போன்றவை) பொருளாக்கத்தின் அடிப்படையில் விமர்சிக்கப்படவேண்டியவை.
தொழில்நுட்பத் தீர்மானவாதம் குறிப்பாகத் தொழில்நுட்பத்தின் மீது கவனப்படுத்தும் இடத்தில்(மக்லூஹனின் ஆய்வு போல்) அது ‘ஊடகத் தீர்மானவாதம்’ என அழைக்கப்படுகிறது. தொழில்நுட்பத் தீர்மானவாதத்தின் மிதவாதம் குறிப்பிட்ட கருவிகளின் அல்லது ஊடகத்தின் தொடர் பயன்பாடு, நுண்ணிய தாக்கத்தை நுகர்வோர் மீது இருக்கும் என்று கூறுகிறது. ஆனால் அது சமூகச் சூழலில் அந்தப் பயன்பாடு என்பது மிகவும் முக்கியமானதாகும்.
Thanks 

Mubeen Sadhika

Friday, February 8, 2019

Evolution of Civil Engineering

It is difficult to determine the history of emergence and beginning of civil engineering, however, that the history of civil engineering is a mirror of the history of human beings on this earth. Man used the old shelter caves to protect themselves of weather and harsh environment, and used a tree trunk to cross the river, which being the demonstration of ancient age civil engineering.

Civil Engineering has been an aspect of life since the beginnings of human existence. The earliest practices of Civil engg may have commenced between 4000 and 2000 BC in Ancient Egypt and Mesopotamia (Ancient Iraq) when humans started to abandon a nomadic existence, thus causing a need for the construction of shelter. During this time, transportation became increasingly important leading to the development of the wheel and sailing.
Until modern times there was no clear distinction between civil engineering and architecture, and the term engineer and architect were mainly geographical variations referring to the same person, often used interchangeably. The construction of Pyramids in Egypt (circa 2700-2500 BC) might be considered the first instances of large structure constructions.
Around 2550 BC, Imhotep, the first documented engineer, built a famous stepped pyramid for King Djoser located at Saqqara Necropolis. With simple tools and mathematics he created a monument that stands to this day. His greatest contribution to engineering was his discovery of the art of building with shaped stones. Those who followed him carried engineering to remarkable heights using skill and imagination.
Ancient historic civil engineering constructions include the Qanat water management system (the oldest older than 3000 years and longer than 71 km,) the Parthenon by Iktinos in Ancient Greece (447-438 BC), the Appian Way by Roman engineers (c. 312 BC), the Great Wall of China by General Meng T’ien under orders from Ch’in Emperor Shih Huang Ti (c. 220 BC) and the stupas constructed in ancient Sri Lanka like the Jetavanaramaya and the extensive irrigation works in Anuradhapura. The Romans developed civil structures throughout their empire, including especially aqueducts, insulae, harbours, bridges, dams and roads.
Other remarkable historical structures are Sennacherib's Aqueduct at Jerwan built in 691 BC; Li Ping's irrigation projects in China (around 220 BC); Julius Caesar's Bridge over the Rhine River built in 55 BC, numerous bridges built by other Romans in and around Rome(e.g. the pons Fabricius); Pont du Gard (Roman Aqueduct, Nimes, France) built in 19 BC; the extensive system of highways the Romans built to facilitate trading and (more importantly) fast manoeuvring of legions; extensive irrigation system constructed by the Hohokam Indians, Salt River, AZ around 600 AD; first dykes defending against high water in Friesland, The Netherlands around 1000 AD; El Camino Real - The Royal Road, Eastern Branch, TX and Western Branch, NM (1500s AD).
Machu Picchu, Peru, built at around 1450, at the height of the Inca Empire is considered an engineering marvel. It was built in the Andes Mountains assisted by some of history’s most ingenious water resource engineers. The people of Machu Picchu built a mountain top city with running water, drainage systems, food production and stone structures so advanced that they endured for over 500years.
A treatise on Architecture, Book called Vitruvius' De Archiectura, was published at 1AD in Rome and survived to give us a look at engineering education in ancient times. It was probably written around 15 BC by the Roman architect Vitruvius and dedicated to his patron, the emperor Caesar Augustus, as a guide for building projects.
Throughout ancient and medieval history most architectural design and construction was carried out by artisans, such as stonemasons and carpenters, rising to the role of master builder. Knowledge was retained in guilds and seldom supplanted by advances. Structures, roads and infrastructure that existed were repetitive, and increases in scale were incremental.
One of the earliest examples of a scientific approach to physical and mathematical problems applicable to civil engineering is the work of Archimedes in the 3rd century BC, including Archimedes Principle, which underpins our understanding of buoyancy, and practical solutions such as Archimedes’ screw. Brahmagupta, an Indian mathematician, used arithmetic in the 7th century AD, based on Hindu-Arabic numerals, for excavation (volume) computations.

Manual Labor: the First Engineering Tool

Civil engineering involves the design, construction, and maintenance of works such as roads, bridges, and buildings. It's a science that includes a variety of disciplines including soils, structures, geology, and other fields. Thus the history of civil engineering is closely associated with the history of advancement in these sciences. In ancient history, most of the construction was carried out by artisans, and technical expertise was limited. Tasks were accomplished by the utilization of manual labor only, without the use of sophisticated machinery, since it did not exist. Therefore, civil engineering works could only be realized with the utilization of a large number of skilled workers over an extended period of time.

Prehistoric and Ancient Civil Engineering Structures

It might be appropriate to assume that the science of civil engineering truly commenced between 4000 and 2000 BC in Egypt when transportation gained such importance that it led to the development of the wheel. According to the historians, the Pyramids were constructed in Egypt during 2800-2400 BC and may be considered as the first large structure construction ever. The Great Wall of China that was constructed around 200 BC is considered another achievement of ancient civil engineering. The Romans developed extensive structures in their empire, including aqueducts, bridges, and dams. A scientific approach to the physical sciences concerning civil engineering was implemented by Archimedes in the third century BC, by utilizing the Archimedes Principle concerning buoyancy and the Archimedes screw for raising water.

The Roles of Civil And Military Engineer in Ancient Times

As stated above, civil engineering is considered to be the first main discipline of engineering, and the engineers were in fact military engineers with expertise in military and civil works. During the era of battles or operations, the engineers were engaged to assist the soldiers fighting in the battlefield by making catapults, towers, and other instruments used for fighting the enemy. However, during peace time, they were concerned mainly with the civil activities such as building fortifications for defense, making bridges, canals, etc.

Civil Engineering in the 18th – 20th Century

Until the recent era, there was no major difference between the terms civil engineering and architecture, and they were often used interchangeably. It was in the 18th century that the term civil engineering was firstly used independently from the term military engineering. The first private college in the United States that included Civil Engineering as a separate discipline was Norwich University established in the year 1819. Civil engineering societies were formed in United States and European countries during the 19th century, and similar institutions were established in other countries of the world during the 20th century. The American Society of Civil Engineers is the first national engineering society in the United States. In was founded in 1852 with members related to the civil engineering profession located globally. The number of universities in the world that include civil engineering as a discipline have increased tremendously during the 19th and the 20th centuries, indicating the importance of this technology. 

Educational & Institutional history of civil engineering

 

In the 18th century, the term civil engineering was coined to incorporate all things civilian as opposed to military engineering. The first engineering school, The National School of Bridges and Highways, France, was opened in 1747. The first self-proclaimed civil engineer was John Smeaton who constructed the Eddystone Lighthouse. In 1771, Smeaton and some of his colleagues formed the Smeatonian Society of Civil Engineers, a group of leaders of the profession who met informally over dinner. Though there was evidence of some technical meetings, it was little more than a social society.
In 1818, world’s first engineering society, the Institution of Civil Engineers was founded in London, and in 1820 the eminent engineer Thomas Telford became its first president. The institution received a Royal Charter in 1828, formally recognizing civil engineering as a profession. Its charter defined civil engineering as: “Civil engineering is the application of physical and scientific principles, and its history is intricately linked to advances in understanding of physics and mathematics throughout history. Because civil engineering is a wide ranging profession, including several separate specialized sub-disciplines, its history is linked to knowledge of structures, material science, geography, geology, soil, hydrology, environment, mechanics and other fields.”
The first private college to teach Civil Engineering in the United States was Norwich University founded in 1819 by Captain Alden Partridge. The first degree in Civil Engineering in the United States was awarded by Rensselaer Polytechnic Institute in 1835. The first such degree to be awarded to a woman was granted by Cornell University to Nora Stanton Blatch in 1905.
thanks  http://www.thecivilengg.com,https://www.brighthubengineering.com

Movable Bridges

Moveable bridge is a bridge that can change position (and even shape in some cases) to allow for passage of boats below. This type of bridge has a lower cost of building because it has no high piers and long approaches but its use stops the road traffic when the bridge is open for river traffic.
The oldest know movable bridge was built in the 2nd millennium BC in the ancient Egypt. History also knows for one early movable bridge built in Chaldea in the Middle East in 6th century BC. Since then they were almost forgotten until Middle Ages when they again appeared in Europe. Leonardo da Vinci designed and built designed and built bascule bridges in 15th century. He also made designs and built models of swing and a retractable bridges. Industrial revolution allowed for new technologies like mass-produced steel and powerful machines and it is no surprise that new types of modern movable bridges appeared in 19th century. They are built even today but many movable bridges that are still in use in United States are built in early 20th century. In time, some of them are repaired with lighter materials and their gears are replaced with hydraulics. 

Types of Movable Bridges

 







Various types of movable bridge are available, but three of them are significantly desirable and practical are discussed in the following sections and number of special types of movable bridge will be discussed as well:
  • Bascule bridge
  • Swing bridge
  • Vertical lifting bridge
  • Special types of movable bridge

Bascule Bridge

Bascule bridge, which is also called as drawbridge, is fixed and supported on an axis which is perpendicular to the bridge longitudinal centerline axis.
The horizontal line on which the bridge is pivoted is commonly located at the center of gravity of the bridge to create a balance between the weight of the bridge on either side of the horizontal pivotal axis.
It should be known that the weight balance is not accurate and slight inaccuracies are provided based on the future utilization of the bridge, for example, if the tendency is to open the waterway, then the weight is distributed to help opening the bridge and this weight distribution is termed as counterweight heavy, but if the trend is to employ the weight for closing the bridge, then it is called heavy span.
There are two major types of bascule bridges including single leaf and double leaf bascule bridge. In addition to tripe and quadrable types which are occasionally constructed. The term leaf is used for the part of the bridge that moves and opens the waterway consequently.