Search This Blog

Friday, December 27, 2013

Western followers of Vedic principles twenty-two centuries ago.


The Heliodorus Column

An archaeological discovery proves that there were western followers of Vedic principles twenty-two centuries ago.

Heliodorus was a Greek ambassador to India in the second century B.C. Few details are known about the diplomatic relations between the Greeks and the Indians in those days, and still less is know about Heliodorus. But that the column he erected at Besnagar in central India about 113 B.C.(1). is considered one of the most important archaeological finds on the Indian subcontinent.

It is known that Heliodorus was sent to the court of King Bhagabhadra by Antiakalidas, the Greek king of Taxila. The kingdom of Taxila was part of the Bactrian region in northwest India, conquered by Alexander the Great in 325 B.C. By the time of Antialkidas, the area under Greek rule included what is today Afghanistan, Pakistan and Punjab.(2)

The column erected by Heliodorus first came to notice in 1877, during an archaeological survey by General Cunningham. The inscription, however, went unnoticed, because of the pillar's thick coating of red lead paste. It had been the custom of pilgrims who had worshipped there to smear the column with vermillion paste. The column, Cunningham deduced from its shape, was from the period of the Imperial Guptas (3) (A.D. 300-550). Thirty-two years later, however, when the inscription was brought to light, it became clear that the monument was several centuries older. (4)

In January 1901, a Mr. Lake discerned what he thought was some lettering on the lower part of the column, and removal of some vermillion paste proved him right. Dr. J.H. Marshall, who was accompanied by Mr. Lake, described the discovery in the Journal of the Royal Asiatic Society in 1909. Cunningham, Marshall explained, had been mistaken about the age of the column and "could little have dreamt of the value of the record which he just missed discovering." A glance at the few letters exposed was all that was needed to show that the column was many centuries earlier than the Gupta era. This was, indeed, a surprise to me, but a far greater one was in store, when the opening lines of the inscription came to be read." (5)

1) Devadevasu Va[sude]vasa Garudadhvajo ayam

2) Karito ia Heliodorena bhaga

3) Vatena Diyasa putrena Takhasilakena

4) Yonadatena agatena maharajasa

5) Amtalikitasa upa[m]ta samkasam-rano

6) Kasiput[r]asa [Bh]agabhadrasa tratarasa

7) Vasena [chatu]dasena rajena vadhamanasa

" This Garuda-column of Vasudeva (Visnu), the god of gods, was erected here by Heliodorus, a worshipper of Vishnu, the son of Dion, and an inhabitant of Taxila, who came as Greek ambassador from the Great King Antialkidas to King Kasiputra Bhagabhadra, the Savior, then reigning prosperously in the fourteenth year of his kingship."

1) Trini amutapadani-[su] anuthitani
2) nayamti svaga damo chago apramado

"Three immortal precepts (footsteps)..when practiced lead to heaven-self restraint, charity, conscientiousness."

From the inscriptions it is seems clear Heliodorus was influenced by Vedic principles that he could be considered to be a Vaisnava, a follower or worshipper of Visnu. Professor Kunja Govinda Goswami of Calcutta University concludes that Heliodorus " was well acquainted with the texts dealing with the Bhagavat [Vaisnava] relgion." (6)

To our knowledge, Heliodorus is the earliest Westerner on record to adopt Vedic principles. But some scholars, most notably A.L. Basham (7) and Thomas Hopkins, are of the opinion that Heliodorus was not the only Greek to adopt such principles. Hopkins, chairman of the department of religious studies at Franklin and Marshall College, has said " Heliodorus was presumably not the only foreigner who converted to Vaisnava devotional practices -- although he might have been the only one who erected a column, at least one that is still extant. Certainly there must have been many others." (8)

It is also interesting to note that the Heliodorus column has other historical merits. Around the turn of the century, a number of Indologists (Weber, Macnicol, and others) had noted " points of similarity' between the Vaisnava philosophy of unalloyed devotion and Christian doctrine. They had argued that Vaishnavism (worship of Visnu and Krsna) must have been an offshoot of Christianity, and cited the similarity between stories about Krsna and about Christ to further support their claim.(9) But the discovery of the inscription on the Heliodorus column laid their speculations to rest. Here was conclusive archaeological proof that the Vaisnava tradition antedated Christianity by at least two hundred years.

The column also struck down another popular notion. For centuries it was a common belief among scholars that India's orthodox tradition did not accept converts. An Islamic historian, Abu Raihan Alberuni, who went to India in A.D. 1017, tried to explain in his book Indica why the Indian orthodoxy did not admit foreigners. Alberuni suggested that the practice developed only after the Moslem incursion into India, sometime after A.D. 674.(10) Antagonism between the Moslems and Hindus seems to be the main reason behind the non conversion practice. For many centuries prior to Moslem presence, however, there had been no bar to conversion into the orthodox fold, as attested by the Heliodorus column.


Notes

1. Suvari Jaiswal, The Origin and Development of Vaisnavism (New Delhi: Munsiram Manoharlal, 1980), p.116

2. A.L. Basham, ed., A Cultural History of India (London: Clarendon Press, 1974), p. 431.

3. Journal of the Royal Asiatic Society (London: JRAS, Pub., 1909) pp.1053-54.

4. Ibid

5. Ibid

6. Kunja Govinda Goswami, A Study of Vaisnavism (Calcutta: Oriental Book Agency, 1956) p.6.

7. A.L. Basham, The Wonder That Was India 3rd ed.( Oxford: Taplinger Pub. Co,1967), p.60.

8. Steven J. Gelberg, ed., Hare Krsna Hare Krsna ( New York: Grove Press, Inc., 1983), p.117.

9. Jaiswal, Op. Cit., p.2

10. Ahmad H. Dani, Alberuni's India (Lexhore, India: Univ. of Islamabad, 1973), p.37.


(Adapted and reprinted from Clarion Call Magazine.)


Ganesh Temple, Mau Sahania, Chhatarpur


The ground plan of the temple consists of antaral and garbha-griha. The elevation plan consists of adhishthan, jangha, kati, greeva, lalat and top portion. The doorjamb of this pancharathi style temple is made in panchashakhas. The center of the sirdal of the gate has a square and small niche inside which a diamond is carved. Devkulikas are built on bhadra rathikas and geometric patterns are carved inside them.

Pushpaka Vimana

The Pushpaka Vimana was an extraordinary transcendental aircraft built by the celestial architect, Vishvakarma for Lord Brahma. Like other ancient Vedic spacecraft, the Pushpaka Vimana employed technology no longer understood on the planet in this Kali Yuga. It embodied mystical potencies and an inconceivably massive construction that would be incomprehensible to modern aeronautical engineers.
Pushpaka Vimana was both massive and highly ornate, standing legions tall in the sky. It was adorned with figures of birds made of gold and was inlaid with precious gems and ornaments. It housed countless chambers, each the size of mansions, and contained everything one could desire. Its central adornment was an image of the Goddess Mahalaksmi, who was showered with flower petals sprayed by the uphold trunks of the elephants flanking Her.

Pushpaka Vimana is the first vimana mentioned in Vedic texts, being distinguished from the flying horse-drawn chariots of the devatas. Among its mystical potencies, Pushpaka Vimana was capable of understanding the spoken wishes of the person flying it, and it moved with the speed of the wind. Pushpaka was also capable of taking on any shape that its master desired.

While this flying palace was originally built for Lord Brahma, he later gifted it to Kuvera, the demigod in charge of wealth. However, the vimana was then stolen from Kuvera by his half-brother, the demon-king Ravana. Ravana wrested the craft away from Kuvera after obtaining a boon from Brahma.

Pushpaka Vimana became one of Ravana's most proud possessions, and he lorded it over the other living entities with great pleasure. Eventually, however, Ravana was also robbed of the vimana, which was commandeered by Lord Rama. The Ramayana described the scene as follows:

"The Pushpaka Vimana that resembles the Sun and belongs to my brother was brought by the powerful Ravana; that aerial and excellent Vimana going everywhere at will ... that chariot resembling a bright cloud in the sky ... and the King [Rama] got in, and the excellent chariot at the command of the Raghira, rose up into the higher atmosphere."

It was this vimana that Lord Rama and Sita Devi travelled in to reach Ayodhya. The craft's great speed allowed them to arrive in time, before the expiry of their fourteen year exile.
Pushpaka Vimana 

 The Pushpaka Vimana was an extraordinary transcendental aircraft built by the celestial architect, Vishvakarma for Lord Brahma. Like other ancient Vedic spacecraft, the Pushpaka Vimana employed technology no longer understood on the planet in this Kali Yuga. It embodied mystical potencies and an inconceivably massive construction that would be incomprehensible to modern aeronautical engineers.

Pushpaka Vimana was both massive and highly ornate, standing legions tall in the sky. It was adorned with figures of birds made of gold and was inlaid with precious gems and ornaments. It housed countless chambers, each the size of mansions, and contained everything one could desire. Its central adornment was an image of the Goddess Mahalaksmi, who was showered with flower petals sprayed by the uphold trunks of the elephants flanking Her. 

Pushpaka Vimana is the first vimana mentioned in Vedic texts, being distinguished from the flying horse-drawn chariots of the devatas. Among its mystical potencies, Pushpaka Vimana was capable of understanding the spoken wishes of the person flying it, and it moved with the speed of the wind. Pushpaka was also capable of taking on any shape that its master desired.

While this flying palace was originally built for Lord Brahma, he later gifted it to Kuvera, the demigod in charge of wealth. However, the vimana was then stolen from Kuvera by his half-brother, the demon-king Ravana. Ravana wrested the craft away from Kuvera after obtaining a boon from Brahma. 

Pushpaka Vimana became one of Ravana's most proud possessions, and he lorded it over the other living entities with great pleasure. Eventually, however, Ravana was also robbed of the vimana, which was commandeered by Lord Rama. The Ramayana described the scene as follows:

    "The Pushpaka Vimana that resembles the Sun and belongs to my brother was brought by the powerful Ravana; that aerial and excellent Vimana going everywhere at will ... that chariot resembling a bright cloud in the sky ... and the King [Rama] got in, and the excellent chariot at the command of the Raghira, rose up into the higher atmosphere." 

It was this vimana that Lord Rama and Sita Devi travelled in to reach Ayodhya. The craft's great speed allowed them to arrive in time, before the expiry of their fourteen year exile.

மனிதாபிமானிகள்

மனிதாபிமானிகள்

 மன்னார் அமுதன்
 















 'மியாவ்...', 'மியாவ்...' என்று இடைவிடாது கேட்டுக்கொண்டேயிருந்த சத்தம், சர்வதேசத்தைப் போல நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் கூடிக் கதைக்கும் எங்கள் மனிதாபிமானம் தொடர்பான உரையாடலை இடைநிறுத்த மரக்கதிரையிலிருந்து எழும்பி வந்து ஜன்னல் வழியாக வெளியே எட்டிப் பார்த்தேன்.

 தன் அம்மாவை எங்கேயோ தொலைத்துவிட்ட, அழகான வௌ;ளைநிறப் பூனைக்குட்டியொன்று எங்கள் வீட்டின் கீழுள்ள சீனாக் கிழவியின் வீட்டிற்கு முன் நின்று கத்திக்கொண்டிருந்தது. அன்று முழுமதி தினம். ஞாயிற்றுக் கிழமை மத்தியானம் எங்கிறதால ரோட்டுல பெருசா சனம் இல்ல. எங்கள் குடியிருப்பு புறாக்கூடு மாதிரி. சதுரம், சதுரமா கட்டப்பட்ட அடுக்கு மாடிமனை. எங்கட முதலாவது மாடி எங்கிறதால ஏறி இறங்க லேசு. பக்கத்துல, மேல, கீழ எண்டு நிறைய வீடுகள் இருந்தாலும் இரத்தம் மலிஞ்ச பூமி என்கிறதால யாரும், யாரோடும் பெருசா புழங்கிறது இல்ல. மனசுல ஓர் அழுத்தத்தோட வாழுற மக்கள், படியில பார்த்தா மட்டும் சிரிச்சுக்குவாங்க. எங்கட பக்கத்து வீட்டில ஒரு அம்மம்மாவும், அவட அம்பது வயசு மகளும் இருக்குறாங்க. கீழ்வீட்டில சீனாக்கிழவி தன் மகள், பேரப்பிள்ளைகளோட வாழுறா. அவ சின்னப்பிள்ளையா இருந்தப்ப சீனாவுல இருந்தாவாம், அதனால எல்லாரும் அவவ சீனாக்கிழவி எண்டு சொல்லுவாங்க.

 'ஐயோ பாவம், அழகான வெள்ளைக் குட்டி' எண்டு நினைச்சுக் கொண்டிருக்கையிலேயே, தமிழ் தொலைக்காட்சியில் 'நியூஸ் அலர்ட்' லோகோ சுத்திக் கொண்டு வரவும் சரியாக இருந்தது. பூனைக்குட்டியிலிருந்த கவனம் டீவியை நோக்கித் திரும்பியது.

 'இவன்கள், இந்த டீவியை வச்சுக் கொண்டு படுற பாடு. இந்த வீணாப் போன விளம்பரங்களையும், இதையும் தானே சுத்திச் சுத்திக் காட்டுறான்கள். ஒரு பாட்டையாவது முழுசாப் போடுறான்களா. டெலிபோன் கதைக்கிறப்போ சொல்லனடா தம்பி' என்று வசைபாடிக் கொண்டே பக்கத்து வீட்டு அம்மம்மா எழும்பினா. செய்தி போற நேரம் தான் அவக்கு இடைவேளை. அந்த நேரம் அவட அவசர, அவசிய வேலைகளை முடித்துக் கொண்டு திரும்பவும் நிகழ்ச்சி தொடங்க வந்திருந்து பார்ப்பது வழக்கம். அவங்கட வீட்டில டீவி இருந்தாலும், தனியா இருந்து பார்க்க அம்மம்மாவுக்குப் பிடிக்கிறதில்லை.

 நியூஸ் அலர்ட்டில வன்னியிலிருந்து வந்து குவியிர மக்களைக் காட்டுறப்ப கண்ணுக்குள்ள இருந்து முட்டக் கண்ணீர்த் துளி இரண்டு நிலத்தில விழுந்து தெறித்தது. தாயில்லாம, தகப்பனில்லாம, ஒவ்வொரு உயிரும், மற்றொரு துணையையிழந்து, இழக்கிறதுக்கும், தொலைக்கிறதுக்கும் ஒண்ணுமில்லாத சீவன்கள் கை, கால்களை இழந்து கீழ கத்திக்கொண்டிருக்கும் பூனைக்குட்டி மாதிரி அனாதரவாய் நிக்கிறதப் பார்த்தா யாருக்குத் தான் துக்கம் தொண்டையை அடைக்காது. வன்னிப் பெருநிலத்தின் மக்கள் நிலையைக் கண்ட சனமெல்லாம் ஒரே அதே கதையைக் கதைத்துக் கொண்டு ரோட்டுல இங்கையும் அங்கையும் கூடிக் கூடிக் கதைக்குதுகள். பூனைக்குட்டியும் போறவார ஆக்களுக்குப் பின்னால இங்கையும் அங்கையும் கத்திக்கொண்டே ஓடித்திரிந்தது.

 எங்கட மனிதாபிமானக் கதைகள் வன்னி மக்களையும் கடந்து,கடல் கடந்து எத்தியோப்பியா வரை போய் முடிகையில் பூனைக்குட்டி உச்சஸ்தாயியில் கத்திக்கொண்டிருந்தது. பின்னேரம் ஆறு மணியாயும் ஆயிட்டு. மின்னல் வெட்டோடும், இடிச் சத்தத்தோடும் அரசியல் நிகழ்ச்சியொன்று டீவியில தொடங்க வெளியில மழையும் தூறத் தொடங்கியது. அந்நிகழ்ச்சியில் 'டிங் டாங்' சின்னத்தில் எலக்சன் கேட்ட பச்சோந்தி சேகர் சிறப்பு அதிதியாகக் கலந்துகொண்டு வன்னி மக்களுக்கு தனது நீலிக்கண்ணீரை சமர்ப்பணம் செய்து கொண்டிருந்தான். இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அம்மம்மா '
83கலவர நேரம் பல தோட்டங்களை எரிச்சதுக்கு இவனுக்கு பரிசாக் கிடைச்சது தானாம் இந்த பதவி, பவுசெல்லாம். ஆடு நனையுதுன்னு ஏன் இந்த ஓநாய் அழுகுது?' எண்டு தன் வயிற்றெரிச்சலைக் கொட்டித் தீர்த்தா.

 கடைசி வார்த்தையைக் கேட்டதும் மண்டைக்குள்ள பொறிதட்ட பூனைக்குட்டி நனையுதேன்னு எட்டிப் பார்த்தேன். தொப்பலா நனஞ்சு போய், எல்லாத்தையும் இழந்த தமிழ்ச்சனம் மாதிரி கூனிக் குறுகி களச்சுப் போய் நிக்குது. கொஞ்சம் உசாரானதும், குட பிடிச்சுக்கொண்டு போற வாற ஆக்களுக்குப் பின்னால எல்லாம் கத்திக்கொண்டே ஓடித்திரியுது.

 பொறுமையிழந்து படிகளில் இறங்கி ஓடிப்போய் சீனாக்கிழவியின் வீட்டிற்கு முன் நின்ற பூனக்குட்டியைத் தூக்கிக் கொண்டுவந்து மெதுவாகத் துவட்டி விட்டு, பாலைக் கரைத்துக் குடிக்கக் கொடுத்தேன். குட்டிக்கு பாலைக் குடிக்கக் கூடத் தெரியலை. பால் மூக்குக்குள்ள போக, கொஞ்ச நேரம் தும்மியது. மத்தியானத்திலயிருந்து அது ஒண்டும் சாப்பிடாததாலயோ, இல்ல சுத்தியும் ஆக்களப் பார்த்த பயத்தினாலயோ தெரியல. இன்னும் சத்தமாகக் கத்தித் தொலைத்தது. பூனைக்குட்டியோடு மல்லுக் கட்டிக் கொண்டிருக்கையில் 'டொக்...டொக்' என்று கதவு தட்டும் சத்தம் கேக்க முன்னறைக்குப் போய் திறந்து பார்த்தால், கீழ்வீட்டு சீனாக்கிழவி.

 ' வாங்க ஆச்சி, என்ன இந்த நேரத்தில' என்றேன்.

 'பூனைக்குட்டி வளக்கிறீங்களா மகன்?' என்று சகோதர மொழியில் கேட்டவாறே உள்ளே வந்தா. இவ கதைச்சது, குட்டிக்கு விளங்கியது போல கதவருகே கத்திக்கொண்டே ஓடிவந்தது. 'நீங்க வளருங்க தம்பி, எங்களுக்கு ஒரு பிரச்சினையும் இல்ல. ஆனா இதைச் சத்தம் போட வேணாமெண்டு சொல்லுங்க, எங்களுக்கு இரவைக்கு நித்திரை கொள்ள முடியாது. அப்படிச் செய்ய முடியாட்டி வேறெங்கயாவது கொண்டுபோய் விட்டிருங்க.'என்று தொடர்ந்தாள்.

 'என்னது பூனைக்குட்டி நாங்க வளக்குறோமா?' எனக்குள் எழுந்த கோவத்தை வெளிப்படுத்த முனைகையில், அம்மம்மாவும் என் கையைப் புடிச்சுச் சொன்னா 'விட்டிடு மகன். இதுக்கு சாப்பிடக் கூடத் தெரியல்ல. எப்பிடிடா வளர்ப்பாய்'

 மத்தியானத்திலிருந்து மனிதாபிமானத்தை பற்றி விளாசித் தள்ளிக் கொண்டிருந்த எனது நண்பர்களும் 'ஓம் மச்சான்' என்று வழிமொழிய பத்திரமாகக் கீழே கொண்டு போய் வேறு இரண்டு பெரிய பூனைகளுக்கு அருகில் விட்டு வந்து ஜன்னல் வழியே பார்த்துக் கொண்டு நின்றேன். ஒருபூனை மெதுவாக வந்து குட்டியை மணந்து பார்த்து, தன் நாக்கால் வருடிக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கையிலேயே எங்கிருந்தோ பாய்ந்து வந்த வெறிபிடித்த தெருநாய் டக்கென்று குட்டியின் கழுத்தைக் கௌவி ஒரு உலுப்பு உலுப்பியது.

 பூனைக்குட்டி, ஒரு சிறு குழந்தையின் குரலை ஒத்த ஓசையுடன் கத்தி ஓய்ந்தது. ஒரு கிழிந்த வெல்வெட் துணியில் சிவப்பு மையை ஊற்றியது போல கிடந்த அதன் உடலில் மெல்ல மெல்ல மூச்சு என் கண் முன்னால் அடங்கியது.

 இப்போது மனிதாபிமானிகள் பலர் மழைக்குள் குடைபிடித்த படியே பூனைக்குட்டியைச் சுற்றி நின்று தங்களுக்குள் மனிதாபிமானக் கருத்துக்களைப் பகிர்ந்துகொள்கிறார்கள். சீனாக் கிழவி 'உச்' கொட்டிக்கொண்டே மேல்நோக்கிப் பார்த்தா. ஜன்னலருகே கண்ணீரோடு நின்ற என்னட்ட சொன்னா 'மகன், நீங்க வளர்த்த பூனைக்குட்டி தான் எங்கட வீட்டுக்கு முன்னால செத்துக் கிடக்குது, இதை அப்புறப்படுத்துங்கள் என்று...

 டீவியில மறுபடியும் 'நியூஸ் அலர்ட்' லோகோ சுத்திக்கொண்டு வருகிறது.

ஒரு தமிழ் மன்னனின் பெருமை தமிழகத்துக்கு பெருமை:

"தஞ்சை பெரிய கோயிலின் ஒரு கன அடி கல்லின் எடை 70 கிலோ. தோராயமாக கோயிலின் எடை ஒரு லட்சம் டன். அதனை ஒப்பிடும்போது அஸ்திவாரமாக சுமார் ஒரு கோடி கன அடி பருமணலை கல்தொட்டியில் நிரப்பியிருக்க வேண்டும் என்று தெரிகிறது. இதன் மூலம் பூமித் தகடுகளின் அசைவின்போது மணல் அஸ்திவாரம் தன்னைத்தானே சமப்படுத்திக் கொள்ளும். இதனை zero settlement of foundation என்பர். இன்னும் எளிமையாக விளக்க வேண்டும் எனில் தலையாட்டி பொம்மையின் தொழில்நுட்பத்துக்கு ஒப்பானது. அசையுமே தவிர விழாது" .

Sai Ghanshyam Hai By Jagdish Patil Shirdi Sai Baba Bhajan

விதுர நீதி கூறும் வாழ்க்கையின் தத்துவம்!

ஒருவன், ஒரு பெருங்காட்டுக்குள் நுழைந்தான். எவராலும் சுலபமாக நுழையமுடியாத காடு அது. அங்கு போன அந்த மனிதன், நன்றாகச் சுற்றுமுற்றும் பார்த்தான். சிங்கம், புலி, கரடி முதலான துஷ்ட மிருகங்கள் கூட்டம் கூட்டமாக இருந்தன. ஒரே கூச்சல். அந்த மிருகங்களின் நடமாட்டத்தையும் கூச்சலையும் கண்டு, மனிதன் மிகவும் பயந்துபோய் அங்குமிங்குமாக ஓடித் தப்பிக்க முயற்சி செய்தான். அப்போது மிகவும் கோரமான அவலட்சணமான - யாவரும் வெறுக்கக்கூடிய பெண் ஒருத்தி ஓடி வந்து, தன் இரு கைகளாலும் அந்த மனிதனைக் கட்டிப் பிடித்தாள். அவளைப் பார்த்துப் பயந்துபோன அந்த மனிதன், திமிறிக்கொண்டு இன்னும் வேகமாக ஓடினான். அவ்வாறு ஓடும்போது, புற்களும் காட்டுக்கொடிகளும் மூடி மறைத்திருந்த பாழுங்கிணறு ஒன்றில் தொபுக்கடீரென விழுந்தான். நல்லவேளையாக, கிணற்றுக்குள் நெருங்கி வளர்ந்திருந்த கொடிகளைப் பிடித்துத் தொங்கி, தப்பித்தான். அவன் மனம் தடக் தடக் என்று பயங்கரமாக அடித்துக் கொண்டது. அப்பாடா! எப்படியோ தப்பிவிட்டோம்! என்ற எண்ணத்தில், கிணற்றில் தொங்கிய மனிதன் கீழே பார்த்தான். அங்கே... அவன் காலடியில் பெரிய பாம்பு தலையைத் தூக்கியபடி பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. தொங்கிக்கொண்டிருந்த மனிதன், அந்தப் பாம்பைப் பார்த்ததும் மேலும் நடுங்கினான். எப்படியாவது மேலே போய்விடலாம் என்ற எண்ணத்தோடு தலை உயர்த்தி மேலே பார்த்தபோது, கிணற்றின் மேலே இன்னொரு ஆபத்து காத்துக்கொண்டிருந்தது. ஆறு முகங்களும் பன்னிரண்டு கால்களுமாக, பல வண்ணங்களுடன் காணப்பட்ட ஒரு பெரிய விசித்திர யானைதான் அது.

அந்த மனிதன் செய்வதறியாது திகைத்துக்கொண்டிருக்க... கரக்... கரக்... என்று சத்தம் கேட்டது. பார்த்தால்... அவன் பிடித்துத் தொங்கிக்கொண்டிருந்த வேர்களைக் கறுப்பும் வெளுப்புமான எலிகள் கடித்து, அறுத்துக்கொண்டிருந்தன. இவ்வளவு சோதனைகளும் ஒருபுறம் இருக்க, அவன் சற்றும் எதிர்பார்க்காத இன்னொன்றும் நடந்தது. ஆம்... உச்சியில் இருந்த தேன்கூடு ஒன்று திடீரென்று சிதைந்து, அதில் இருந்து ஒரு சில தேன் துளிகள், ஆபத்தான நிலையில் தொங்கிக்கொண்டு இருந்த அந்த மனிதனின் நாவில் விழுந்தன. அவ்வளவுதான்... அனைத்து துயரங்களையும் மறந்தவன், தேன் துளிகளைச் சுவைக்க ஆரம்பித்து விட்டான். என்னய்யா மனுஷன் அவன்! பைத்தியக்காரன்! தேனைச் சுவைக்கும் நேரமா இது! அந்த மனிதன் வேறு யாருமல்ல; நாம்தான்! கதையை மற்றொரு முறை நன்றாகப் படியுங்கள். அது சொல்லும் எச்சரிக்கை புரியும்.

கதையில் வரும் காடு என்பது சம்சாரக்காடு. பிறப்பும் இறப்பும் நிறைந்தது. காட்டில் உள்ள துஷ்ட மிருகங்கள் பலவிதமான நோய்களைக் குறிக்கும். அந்த நோய்களில் இருந்து தப்பிப் பிழைப்பதற்காக நாம் படாத பாடுபடுகிறோம். அப்போது அனைவராலும் வெறுக்கப்படும், கோரமான பெண் ஒருத்தி கட்டிப் பிடிக்கிறாள் என்று கதையில் பார்த்தோம் அல்லவா? அந்தப் பெண்- முதுமை, கிழத்தனம் என்பதன் குறியீடு. முதுமை வந்து நம்மைத் தழுவிக் கொள்கிறது. அதில் இருந்தும் தப்பிப் பிழைத்து ஓடலாம் என்று பார்க்கிறோம். ஆனால், உடம்பு நம்மை விடமாட்டேன் என்கிறது. கிணறு என்பது உடம்பைக் குறிக்கும். செயலற்றுப் போய் அதில் விழுந்து விட்டோம். கிணற்றில், கீழே இருக்கும் பெரும் பாம்பு எமன். அவன் எல்லாப் பிராணிகளின் உயிரையும் வாங்கும் அந்தகன். மனிதன் பிடித்துக்கொண்டு தொங்குவதாகச் சொன்ன வேர்கள்- நமக்கு உயிர் வாழ்வதில் இருக்கும் ஆசைகள். அதனால்தான் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். ஆறு முகங்கள், பன்னிரண்டு கால்கள் உள்ள யானை என்று ஒன்றை பார்தோமே.. அந்த யானை என்பது ஓர் ஆண்டு; ஆறு முகங்கள் என்பது (2 மாதங்களைக் கொண்ட) ஆறு விதமான பருவங்களைக் குறிக்கும்; பன்னிரண்டு கால்கள் என்பது பன்னிரண்டு மாதங்களைக் குறிக்கும். மனிதன் பிடித்துத் தொங்கிக்கொண்டிருந்த வேர்களை அறுக்கும் கறுப்பு - வெளுப்பு எலிகள், இரவையும் பகலையும் குறிக்கும். இரவும் பகலும் ஆன காலம் நம் வாழ்நாட்களை அரித்துக்கொண்டிருக்கின்றன.

தேன் துளிகள் என்பது காமச்சுவை. பலவிதமான விஷயங்களிலும் ஈடுபட்டு ஏதாவது சந்தோஷம் துளி அளவு கிடைத்தாலும் போதும்; அனைத்தையும் மறந்துவிடுகிறோம். அதாவது.. தப்பவே முடியாத நோய்கள், முதுமை, காலம் போன்றவற்றில் இருந்தெல்லாம் தப்பிவிட்டதாக நினைத்து, சின்னஞ் சிறு சந்தோஷங்களில் நம்மை மறந்து இருக்கிறோம். கதை வடிவாகச் சொல்லி இவ்வாறு நம்மை எச்சரிக்கிறது, விதுர நீதி. நீதி நூல்கள் பல இருந்தாலும், அவற்றில் முதலிடம் பிடித்திருப்பது விதுர நீதிதான். அந்த அளவுக்கு மிகவும் உயர்ந்ததான நீதி நூல் இது.
Photo: விதுர நீதி கூறும் வாழ்க்கையின் தத்துவம்!

ஒருவன், ஒரு பெருங்காட்டுக்குள் நுழைந்தான். எவராலும் சுலபமாக நுழையமுடியாத காடு அது. அங்கு போன அந்த மனிதன், நன்றாகச் சுற்றுமுற்றும் பார்த்தான். சிங்கம், புலி, கரடி முதலான துஷ்ட மிருகங்கள் கூட்டம் கூட்டமாக இருந்தன. ஒரே கூச்சல். அந்த மிருகங்களின் நடமாட்டத்தையும் கூச்சலையும் கண்டு, மனிதன் மிகவும் பயந்துபோய் அங்குமிங்குமாக ஓடித் தப்பிக்க முயற்சி செய்தான். அப்போது மிகவும் கோரமான அவலட்சணமான - யாவரும் வெறுக்கக்கூடிய பெண் ஒருத்தி ஓடி வந்து, தன் இரு கைகளாலும் அந்த மனிதனைக் கட்டிப் பிடித்தாள். அவளைப் பார்த்துப் பயந்துபோன அந்த மனிதன், திமிறிக்கொண்டு இன்னும் வேகமாக ஓடினான். அவ்வாறு ஓடும்போது, புற்களும் காட்டுக்கொடிகளும் மூடி மறைத்திருந்த பாழுங்கிணறு ஒன்றில் தொபுக்கடீரென விழுந்தான். நல்லவேளையாக, கிணற்றுக்குள் நெருங்கி வளர்ந்திருந்த கொடிகளைப் பிடித்துத் தொங்கி, தப்பித்தான். அவன் மனம் தடக் தடக் என்று பயங்கரமாக அடித்துக் கொண்டது. அப்பாடா! எப்படியோ தப்பிவிட்டோம்! என்ற எண்ணத்தில், கிணற்றில் தொங்கிய மனிதன் கீழே பார்த்தான். அங்கே... அவன் காலடியில் பெரிய பாம்பு தலையைத் தூக்கியபடி பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. தொங்கிக்கொண்டிருந்த மனிதன், அந்தப் பாம்பைப் பார்த்ததும் மேலும் நடுங்கினான். எப்படியாவது மேலே போய்விடலாம் என்ற எண்ணத்தோடு தலை உயர்த்தி மேலே பார்த்தபோது, கிணற்றின் மேலே இன்னொரு ஆபத்து காத்துக்கொண்டிருந்தது. ஆறு முகங்களும் பன்னிரண்டு கால்களுமாக, பல வண்ணங்களுடன் காணப்பட்ட ஒரு பெரிய விசித்திர யானைதான் அது.

அந்த மனிதன் செய்வதறியாது திகைத்துக்கொண்டிருக்க... கரக்... கரக்... என்று சத்தம் கேட்டது. பார்த்தால்... அவன் பிடித்துத் தொங்கிக்கொண்டிருந்த வேர்களைக் கறுப்பும் வெளுப்புமான எலிகள் கடித்து, அறுத்துக்கொண்டிருந்தன. இவ்வளவு சோதனைகளும் ஒருபுறம் இருக்க, அவன் சற்றும் எதிர்பார்க்காத இன்னொன்றும் நடந்தது. ஆம்... உச்சியில் இருந்த தேன்கூடு ஒன்று திடீரென்று சிதைந்து, அதில் இருந்து ஒரு சில தேன் துளிகள், ஆபத்தான நிலையில் தொங்கிக்கொண்டு இருந்த அந்த மனிதனின் நாவில் விழுந்தன. அவ்வளவுதான்... அனைத்து துயரங்களையும் மறந்தவன், தேன் துளிகளைச் சுவைக்க ஆரம்பித்து விட்டான். என்னய்யா மனுஷன் அவன்! பைத்தியக்காரன்! தேனைச் சுவைக்கும் நேரமா இது! அந்த மனிதன் வேறு யாருமல்ல; நாம்தான்! கதையை மற்றொரு முறை நன்றாகப் படியுங்கள். அது சொல்லும் எச்சரிக்கை புரியும்.

கதையில் வரும் காடு என்பது சம்சாரக்காடு. பிறப்பும் இறப்பும் நிறைந்தது. காட்டில் உள்ள துஷ்ட மிருகங்கள் பலவிதமான நோய்களைக் குறிக்கும். அந்த நோய்களில் இருந்து தப்பிப் பிழைப்பதற்காக நாம் படாத பாடுபடுகிறோம். அப்போது அனைவராலும் வெறுக்கப்படும், கோரமான பெண் ஒருத்தி கட்டிப் பிடிக்கிறாள் என்று கதையில் பார்த்தோம் அல்லவா? அந்தப் பெண்- முதுமை, கிழத்தனம் என்பதன் குறியீடு. முதுமை வந்து நம்மைத் தழுவிக் கொள்கிறது. அதில் இருந்தும் தப்பிப் பிழைத்து ஓடலாம் என்று பார்க்கிறோம். ஆனால், உடம்பு நம்மை விடமாட்டேன் என்கிறது. கிணறு என்பது உடம்பைக் குறிக்கும். செயலற்றுப் போய் அதில் விழுந்து விட்டோம். கிணற்றில், கீழே இருக்கும் பெரும் பாம்பு எமன். அவன் எல்லாப் பிராணிகளின் உயிரையும் வாங்கும் அந்தகன். மனிதன் பிடித்துக்கொண்டு தொங்குவதாகச் சொன்ன வேர்கள்- நமக்கு உயிர் வாழ்வதில் இருக்கும் ஆசைகள். அதனால்தான் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். ஆறு முகங்கள், பன்னிரண்டு கால்கள் உள்ள யானை என்று ஒன்றை பார்தோமே.. அந்த யானை என்பது ஓர் ஆண்டு; ஆறு முகங்கள் என்பது (2 மாதங்களைக் கொண்ட) ஆறு விதமான பருவங்களைக் குறிக்கும்; பன்னிரண்டு கால்கள் என்பது பன்னிரண்டு மாதங்களைக் குறிக்கும். மனிதன் பிடித்துத் தொங்கிக்கொண்டிருந்த வேர்களை அறுக்கும் கறுப்பு - வெளுப்பு எலிகள், இரவையும் பகலையும் குறிக்கும். இரவும் பகலும் ஆன காலம் நம் வாழ்நாட்களை அரித்துக்கொண்டிருக்கின்றன.

தேன் துளிகள் என்பது காமச்சுவை. பலவிதமான விஷயங்களிலும் ஈடுபட்டு ஏதாவது சந்தோஷம் துளி அளவு கிடைத்தாலும் போதும்; அனைத்தையும் மறந்துவிடுகிறோம். அதாவது.. தப்பவே முடியாத நோய்கள், முதுமை, காலம் போன்றவற்றில் இருந்தெல்லாம் தப்பிவிட்டதாக நினைத்து, சின்னஞ் சிறு சந்தோஷங்களில் நம்மை மறந்து இருக்கிறோம். கதை வடிவாகச் சொல்லி இவ்வாறு நம்மை எச்சரிக்கிறது, விதுர நீதி. நீதி நூல்கள் பல இருந்தாலும், அவற்றில் முதலிடம் பிடித்திருப்பது விதுர நீதிதான். அந்த அளவுக்கு மிகவும் உயர்ந்ததான நீதி நூல் இது.

சித்தாந்தமும் வேதாந்தமும் எப்படி புரிந்து கொள்வது?



ஆன்மீகத்தின் பெயரால் உலகில் எத்தனையோ மார்க்கங்கள் உருவாகி விட்டன. சைவம், வைணவம், அத்வைதம், துவைதம், விசிஷ்டாத்வைதம், சமணம், பெளத்தம், சாங்கியம், சீக்கியம், கிறித்துவம்,இஸ்லாம், திபேத்தியம்... இப்படி எண்ணற்ற மார்க்கங்கள்

எது உண்மையான முக்தியைக் கொடுக்கும் ?

ஆன்மீகத்தில் ஈடுபாடு உடையோரை குழப்பும் விசயம் இது.

எல்லாவற்றையும் அலசி ஆராய்ந்து பார்த்த்தால் இவற்றை இரண்டே இரண்டாக வகுத்து விடலாம்.
(1) இறைவனை உண்டு என்று ஒப்புக்கொள்ளும் ஒளிமார்க்கம்,
(2) இறைவனை இல்லை என்று மறுக்கும் இருள்மார்க்கம்

உண்டு என்று ஒப்புக்கொள்ளும் ஒளி மார்க்கத்தை சித்தாந்தம் என்று பொதுவாய் அழைக்கலாம்.

இல்லை என்று மறுக்கும் இருள் மார்க்கத்தை வேதாந்தம் என்று அழைக்கலாம்.

இந்த உடலை மெய் என்று போற்றுவது சித்தாந்தம்

இந்த உடலை பொய் என்று போற்றுவது வேதாந்தம்.

இந்த உலகம், சூரியன்,கோள்கள், நட்சத்திரங்கள் உள்ளிட்ட அண்ட சராசரம் அனைத்தும் உண்மை என்கிறது சித்தாந்தம்.

அத்தனையும் உண்மையல்ல, மாயையே என்கிறது வேதாந்தம்.

அது என்னும் பிரம்மம் நீயாக இருக்கிறாய்! என்று உள்ளே காட்டுவது சித்தாந்தம்.

நீ அதுவாய் இருக்கிறாய் என்று வெளியே தேடச் சொல்வது வேதாந்தம்

’அவன் கால்பட்டு அழிந்தது என் தலைமேல் அயன் கையெழுத்தே!’ என்று அருணாகிரிநாதப்பெருமான் பாடியதுபோல், ’கர்மவினையைக் கடவுள் நினைத்தால் கணப்பொழுதில் அழிக்கலாம்!‘ என்கிறது சித்தாந்தம்.

'கர்ம வினையை யாரலும் அழிக்கமுடியாது, அதை அனுபவித்துதான் தீர்க்க வேண்டும்!’ என்பது வேதாந்தம்.

நாம் மனது வைத்தால் இந்த ஒரே பிறவியில் முயன்று முக்தி பெறலாம்! என்கிறது சித்தாந்தம்.

பல பிறவிகள் எடுத்துப் படிப்படியாய்த் தான் முக்தியை அடைய முடியும் !’ என்கிறது வேதாந்தம்.

உள்ளே கடவுளைப் பார்க்கலாம் என்கிறது சித்தாந்தம்.
‘உலகையே கடவுளாகப்பார்’ என்று உபதேசிக்கிறது வேதாந்தம்.

’தொண்டு செய்தால் கண்டு கொள்வார்கள் மகான்கள்!’ என்கிறது சித்தாந்தம்.

தொடர்ந்து கடும்பயிற்சிகள், தவ முயற்சிகள், கடும் வைராக்கியம்,கடும் ஒழுக்கம் தேவை என்கிறது வேதாந்தம்.
Photo: சித்தாந்தமும் வேதாந்தமும் எப்படி புரிந்து கொள்வது?

ஆன்மீகத்தின் பெயரால் உலகில் எத்தனையோ மார்க்கங்கள் உருவாகி விட்டன. சைவம், வைணவம், அத்வைதம், துவைதம், விசிஷ்டாத்வைதம், சமணம், பெளத்தம், சாங்கியம், சீக்கியம், கிறித்துவம்,இஸ்லாம், திபேத்தியம்... இப்படி எண்ணற்ற மார்க்கங்கள்

எது உண்மையான முக்தியைக் கொடுக்கும் ?

ஆன்மீகத்தில் ஈடுபாடு உடையோரை குழப்பும் விசயம் இது.

எல்லாவற்றையும் அலசி ஆராய்ந்து பார்த்த்தால் இவற்றை இரண்டே இரண்டாக வகுத்து விடலாம்.
(1) இறைவனை உண்டு என்று ஒப்புக்கொள்ளும் ஒளிமார்க்கம்,
(2) இறைவனை இல்லை என்று மறுக்கும் இருள்மார்க்கம்

உண்டு என்று ஒப்புக்கொள்ளும் ஒளி மார்க்கத்தை சித்தாந்தம் என்று பொதுவாய் அழைக்கலாம்.

இல்லை என்று மறுக்கும் இருள் மார்க்கத்தை வேதாந்தம் என்று அழைக்கலாம்.

இந்த உடலை மெய் என்று போற்றுவது சித்தாந்தம்

இந்த உடலை பொய் என்று போற்றுவது வேதாந்தம்.

இந்த உலகம், சூரியன்,கோள்கள், நட்சத்திரங்கள் உள்ளிட்ட அண்ட சராசரம் அனைத்தும் உண்மை என்கிறது சித்தாந்தம்.

அத்தனையும் உண்மையல்ல, மாயையே என்கிறது வேதாந்தம்.

அது என்னும் பிரம்மம் நீயாக இருக்கிறாய்! என்று உள்ளே காட்டுவது சித்தாந்தம்.

நீ அதுவாய் இருக்கிறாய் என்று வெளியே தேடச் சொல்வது வேதாந்தம்

’அவன் கால்பட்டு அழிந்தது என் தலைமேல் அயன் கையெழுத்தே!’ என்று அருணாகிரிநாதப்பெருமான் பாடியதுபோல், ’கர்மவினையைக் கடவுள் நினைத்தால் கணப்பொழுதில் அழிக்கலாம்!‘ என்கிறது சித்தாந்தம்.

'கர்ம வினையை யாரலும் அழிக்கமுடியாது, அதை அனுபவித்துதான் தீர்க்க வேண்டும்!’ என்பது வேதாந்தம்.

நாம் மனது வைத்தால் இந்த ஒரே பிறவியில் முயன்று முக்தி பெறலாம்! என்கிறது சித்தாந்தம்.

பல பிறவிகள் எடுத்துப் படிப்படியாய்த் தான் முக்தியை அடைய முடியும் !’ என்கிறது வேதாந்தம்.

உள்ளே கடவுளைப் பார்க்கலாம் என்கிறது சித்தாந்தம்.
‘உலகையே கடவுளாகப்பார்’ என்று உபதேசிக்கிறது வேதாந்தம்.

’தொண்டு செய்தால் கண்டு கொள்வார்கள் மகான்கள்!’ என்கிறது சித்தாந்தம்.

தொடர்ந்து கடும்பயிற்சிகள், தவ முயற்சிகள், கடும் வைராக்கியம்,கடும் ஒழுக்கம் தேவை என்கிறது வேதாந்தம்.

திருப்பாவை எட்டாவது பாசுரம்.! கண்ணனிடமிருந்து நாம் விரும்புவதை அடையும் வழி

திருப்பாவை எட்டாவது பாசுரம்.!

கண்ணனிடமிருந்து நாம் விரும்புவதை அடையும் வழி

கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறுவீடு
மேய்வான் பரந்தன காண் மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்
போவான் போக்கின்றாரைப் போகாமல் காத்து உன்னைக்
கூவுவான் வந்துநின்றோம் கோதுகலமுடைய
பாவாய்! எழுந்திராய் பாடிப்பறைகொண்டு
மாவாய் பிளநதானை மல்லரைமாட்டிய
தேவாதி தேவனைச் சென்றுநாம் சேவித்தால்
ஆவாவென்றாராய்ந் தருளேலோரெம்பாவாய்!

பொருளுரை:

கிழக்குத் திசையில் வானம் வெளுத்து பொழுது புலர ஆரம்பித்துள்ளது. எருமைகள் (பால் கறக்கப்படுவதற்கு முன்னர்) பனி படர்ந்த சிறு புல்வெளிகளில் மேய்வதை நீ பார்க்கவில்லையா ? பாவை நோன்பு ஒன்றையே தலையாய கடமையாக எண்ணிக் கிளம்பிய மற்ற பெண்களை தடுத்து நிறுத்தி, உன்னையும் எங்களுடன் அழைத்துச் செல்ல உன் வாசலில் குரல் கொடுத்த வண்ணம் இருக்கிறோம்!

குதூகலம் நிறைந்த பெண்ணே! இனியும் உறங்காது எழுவாய்! குதிரை வடிவு கொண்ட கேசி என்ற அரக்கனின் வாயைக் கிழித்து மாய்த்தவனும், கம்சனால் ஏவப்பட்ட (சாணூரன், முஷ்டிகன் எனும்) மல்லர்களை அழித்தவனும், தேவாதி தேவர்களுக்கெல்லாம் தலைவனும் ஆன கண்ணனின் புகழைப் போற்றிப் பாடி, (அவனை அடைந்து) நாம் வணங்கினால், நம்மைக் கண்ட மாத்திரத்தில் 'ஐயோ' என்று மனமிரங்கி, கருணையோடு நம் குறைகளை ஆராய்ந்து அருள் புரிவான். எனவே பாவை நோன்பிருக்க வாராய்!
Photo: திருப்பாவை எட்டாவது பாசுரம்.!

கண்ணனிடமிருந்து நாம் விரும்புவதை அடையும் வழி

கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறுவீடு
மேய்வான் பரந்தன காண் மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்
போவான் போக்கின்றாரைப் போகாமல் காத்து உன்னைக்
கூவுவான் வந்துநின்றோம் கோதுகலமுடைய
பாவாய்! எழுந்திராய் பாடிப்பறைகொண்டு
மாவாய் பிளநதானை மல்லரைமாட்டிய
தேவாதி தேவனைச் சென்றுநாம் சேவித்தால்
ஆவாவென்றாராய்ந் தருளேலோரெம்பாவாய்!

பொருளுரை:

கிழக்குத் திசையில் வானம் வெளுத்து பொழுது புலர ஆரம்பித்துள்ளது. எருமைகள் (பால் கறக்கப்படுவதற்கு முன்னர்) பனி படர்ந்த சிறு புல்வெளிகளில் மேய்வதை நீ பார்க்கவில்லையா ? பாவை நோன்பு ஒன்றையே தலையாய கடமையாக எண்ணிக் கிளம்பிய மற்ற பெண்களை தடுத்து நிறுத்தி, உன்னையும் எங்களுடன் அழைத்துச் செல்ல உன் வாசலில் குரல் கொடுத்த வண்ணம் இருக்கிறோம்!

குதூகலம் நிறைந்த பெண்ணே! இனியும் உறங்காது எழுவாய்! குதிரை வடிவு கொண்ட கேசி என்ற அரக்கனின் வாயைக் கிழித்து மாய்த்தவனும், கம்சனால் ஏவப்பட்ட (சாணூரன், முஷ்டிகன் எனும்) மல்லர்களை அழித்தவனும், தேவாதி தேவர்களுக்கெல்லாம் தலைவனும் ஆன கண்ணனின் புகழைப் போற்றிப் பாடி, (அவனை அடைந்து) நாம் வணங்கினால், நம்மைக் கண்ட மாத்திரத்தில் 'ஐயோ' என்று மனமிரங்கி, கருணையோடு நம் குறைகளை ஆராய்ந்து அருள் புரிவான். எனவே பாவை நோன்பிருக்க வாராய்!

Protecting your child from sexual abuse.

Many of the parents allowed an abuser access to their children because they unable to detect predator .
If a sexual abuser enter in to your home by internet and harms your children , what do you do?
Keep children away from sexual predator .

Protecting your child from sexual abuse.
1. Adults must watch for signs of abuse in their children.
2teach your child how to say no.
3. Set rules for privacy within the family and respect others privacy.
4.speak up when you see warning signs.
5. Talk openly with your children about difficult issues.
6 teach your children proper names of the body parts.
7.teach your children about when it is permissible to touch someone and when it is not.
8. Teach your children about the safe internet use and supervise.

Boys prefer dolls to trucks

New research from the University of Western Sydney shows baby boys prefer objects with faces over machines, challenging the theory of an innate preference among babies for ‘girly’ or ‘macho’ toys.
Researchers from the MARCS Institute Babylab at the University of Western Sydney gauged the preferences of four and five month old babies by showing them pictures of male and female humans and dolls, as well as cars and stoves.
Researchers then measured how long their gaze lingered on the objects, and calculated their preferences based on how long they were fixated upon each image.
The study, published in the Journal of Experimental Child Psychology, found that like baby girls, baby boys were more willing to engage with dolls than cars.
“As surprising as it may sound, although the thing to do is to buy dolls for girls and cars for boys, the science suggests boys actually prefer dolls,” says the leader of the study Dr Paola Escudero, from the UWS MARCS Institute.
“Everyone loves buying dolls for baby girls and cars and trucks for baby boys, it’s simply what we do.”
“This common knowledge is supported by previous studies finding that 3-year-old boys prefer to play with transportation and construction toys whereas girls prefer to play with dolls”.
“However, using state-of-the-art eye-tracking technology, we found that these gender-specific preferences are not present at five months, indicating that they are the result of physiological changes (e.g. their hormone levels), cognitive development or social pressure.”
While Dr Escudero’s research provides new scientific evidence for baby boys’ natural connection to dolls, the debate about what causes the gender switch to be thrown in older children is still hotly contested.
“More research is needed to fill in the gap between five months and three years to determine if it’s nature or nurture that triggers little boys’ interest in toy cars and trucks and other stereotypically male-associated toys,” she says.
Editor's Note: Original news release can be found here.

Thursday, December 26, 2013

‘Nadi’ and chakras.

A couple of years ago I use to visit a homeopath to treat a recurring hair fall problem, she would diagnose the cause by checking my pulse also known as Nadi Pariksha (pulse examination). Surprisingly, she would point out the right causes, simply by examining the energy flow in the nadis.
In ancient Indian medicine, Nadis are the channels or energy pathways that carry Prana or life force throughout the body and they connect at special energy points called chakras.
The Sanskrit term ‘Nadi’ comes from the root ‘Nad,’ which means motion, flow, or vibration. Just how veins and arteries are important for the healthy functioning of our physical body, Nadis weave through our physical nerves as well as the subtle circuitry (yoga nadis) of the mind, of the self, of the consciousness matrix that supports our physical presence from invisible dimensions of existence.

Illustration showing the nadis and major and minor chakras
Illustration showing the nadis and major and minor chakras
Prana needs to flow freely through the system to be healthy; when it becomes weak or congested, it leads to poor mental and physical health. Often painful life experiences lead to blockages and ultimately health woes, so opening up these channels is important for our overall well-being.
The body is filled with innumerable Nadis that cannot be counted. Tantric wisdom state that there are 72,000 Nadis in the human body, 14 are principal nadis out which Sushumna, Ida and Pingala are considered to be most important.
nadis are energy channels that carry prana life force throughout our body
Nadis are energy channels that carry prana throughout our body
The video below will give you a better understanding of nadis and its functioning in our body.

Ida nadi
Ida, associated with the energy of the moon, represents the feminine aspect of our personality and is often shown as white. It is also the Yin element in Chinese philosophy. Ida controls the function of parasympathetic nervous system which calms the mind and body, because it is related to emotions, feelings and memories.
When Ida becomes too strong or dominant, tiredness, depression, introversion, and an inability to see things with a clear perspective can take over.
Ida nadi channels energy through left nostril pingala nadi channels through right nostril
The Ida is channeled via the left nostril and Pingala nadi through the right nostril
Pingala nadi
While Pingala, associated with energy of the sun, represents the masculine aspect of our personality and is often shown as red. It controls the sympathetic nervous system, and stimulates activities and planning of body and mind. Pingala nadi is responsible for the logical, rational and analytical intellect. Pingala is also the Yang element in Chinese philosophy.
When Pingala is overused, due to the hustle and bustle of city life, we can have difficulty sleeping, concentrating or we can become anxious, irritable, and impulsive.
Ida and Pingala start and end to the left and to the right of the Sushumna respectively, moving in spirals like the DNA helix, crossing at each chakra or energy portal. Anahata Menon, shamanic healer and mystic at Anahata Foundation, explained, “It is the interaction between these two distinct yet complementary energy channels that controls our mental processes, intuition and the activity that takes place between the left and right hemisphere of our brain. The sacred union between the male (solar or day) and female (lunar or night) aspects of our spiritual nature forms the basis of most evolutionary esoteric paths.”
Sushumna
Sushumna is the central channel of energy in the human body that runs from the base of the spine to the crown of the head and carries Kundalini energy, the primal evolutionary force within, upwards as it is awakened through the practice of Yoga and meditation.
Sushumna nadi only opens and flows freely when Ida and Pingala nadis are balanced and clear, thus the purification of all three nadis are important for the overall health, wellness of the body and mind, and one can also experience spiritual growth.
Anahata said, “However, as a spiritualist, even though I personally enjoy all the technicalities of ancient wisdom and esoteric arts, I don’t obsess over them. If our spiritual urge or intent is aligned to infinite expansion of awareness, potentials and consciousness, to love, to higher principles of freedom and balance for the highest good of all, then any sincere spiritual practice, be it yoga or plant spirit medicine, drum medicine or reiki, should support this process effectively.
As humanity makes a big shift of consciousness from the Collective Mind to the Collective Heart, I believe that the subtle technologies of our physical and etheric bodies will unlock or reveal themselves to us and spontaneously restore or repair themselves to a state of optimum balance and health.”
In traditional Chinese medicine, meridian is a path through which the life-energy or qi flows
in traditional Chinese medicine, meridien is a path through which the life-energy or qi flows
To determine the flow of current at any particular time note the flow of breath in the nostrils. It the left nostril has a greater flow of air, then ida nadi is predominant. When the flow is greater in the right nostril, then pingala is predominant. If the flow is equal, then sushumna is ruling.
Hatha Yoga is a yoga technique that focuses on bringing this balance. Meditation, Pranayam, breath work and sound (nada or swara yoga) healing are different paths that one can explore to achieve this balance as well.
surya namaskara is a common sequence of hatha yoga asanas
Surya namaskara is a common sequence of Hatha yoga asanas
Even traditional Chinese medicine recognise the importance of nadis or better known as, meridians, and work with a similar system of subtle energy meridians like in acupuncture, acupressure and body works.
Ancient wisdom, be it Indian Ayurveda, Yoga or Chinese meridians, the purpose is of self-realization and this knowledge provides deeper understanding of the inner landscapes that can be used to transform our lives!
thanks  http://fractalenlightenment.com

Tuesday, December 24, 2013

The most expensive Indian painting ever sold Oil on Canvas


Indian Painting by Gaitonde sells at a record price last evening at the Christies auction in Mumbai - Making it the most expensive Indian painting ever sold 
Oil on Canvas
Size : 60 x 40 inches

Sold for INR 23.7 Cr (US$ 3.7 Million)

Study finds tricks to brain health



THE UNIVERSITY OF QUEENSLAND
Australian researchers have identified lifestyle factors that impair women’s brain performance as early as age 45.
A joint study from The University of Queensland, the University of New South Wales and Flinders University of South Australia shows certain lifestyle behaviours like smoking, excessive drinking and physical inactivity are linked to negative brain functions in women.
Supported by grants from the National Health andMedical Research Council and the Royal Brisbane and Women’s Hospital Foundation, the eight-year study involved 489 Brisbane middle-aged and older women who were recruited from 2001.
Professors Gerard Byrne from the UQ School of Medicine and Nancy Pachana from the UQ School of Psychology led the study.
Professor Pachana said the effect these lifestyle factors could have on cognitive performance occurred much earlier than expected.
“Although the average person might believe cognitive decline usually occurs later in life, research suggests significant declines in all aspects of cognitive performance may begin as early as age 45 in women,” Professor Pachana said.
“In our study we were able to detect independent and consistent effects across time for smoking, drinking, and physical activity on five measures of cognitive function,” she said.
She said objective thinking and memory tests were administered on three occasions over eight years and each time results showed smoking appeared to have impaired cognitive function.
“Moderate drinking and high physical activity levels offered protective effects over time, compared to not drinking and low levels of physical activity,” Professor Pachana said.
“These effects remained after adjustments were made to take account of the varying ages and levels of education of the women in the study, as well as adjustments for differences in health such as hypertension.
“Effects remained for light to moderate drinkers even after adjusting for physical activity levels.
“Current smokers performed worse than past smokers, who in turn performed worse than those who had never smoked.”
If the women in the study engaged in increasing intensities of physical exercise, rather than just quantity of physical activity, they were less likely to experience declines in thinking.
“Future studies might aim to determine longer-term outcomes across time of cognitive change as influenced by lifestyle behaviours such as exercise,” Professor Pachana said.
Editor's Note: Original news release can be found here.

Several PhD Scholarships at University of Basilicata, Italy

Several PhD Scholarships at University of Basilicata, Italy

Several PhD Scholarships at University of Basilicata, Italy

Deadline: November 21, 2013 12:00 (3 days remaining apply)

Many scholarships in many fields at  University of Basilicata, Italy
The fields offered are
Agricultural, Forestry and Food Sciences
Cities and Landscapes: Architecture,Archaeology, Cultural Heritage, History and Resources
Engineering for Innovation and Sustainable Development
History, Culture and Knowledge of Mediterranean Europe from antiquity to contemporary
Sciences

Scholarship is 1137 Euros per month
See these link for details (Use google translators to translate the page

Monday, December 23, 2013

பிறந்த நட்சத்திரத்தின் அடிப்படையில் உங்களது பொதுகுணம்..!



* அசுவினி:-- செல்வந்தர், புத்திசாலி, விவாதம் செய்பவர், ஆடம்பர பிரியர், பக்திமான்,கல்விமான், பிறருக்கு அறிவுரை சொல்பவர்.

* பரணி:-- நன்றிமிக்கவர், திறமைசாலி, தர்மவான், எதிரிகளை வெல்பவர், அதிர்ஷ்டசாலி, சாதிப்பதில் வல்லவர், வசதியாக வாழ்பவர்.

* கார்த்திகை: பக்திமான், மென்மையானவர், செல்வந்தர், கல்வி சுமார், வாழ்க்கைத்தகுதி அதிகம், பழகுவதில் பண்பாளர்.

* ரோகிணி: கம்பீரவான், உல்லாசப்பிரியர், கலாரசிகர், ஊர் சுற்றுபவர், செல்வாக்கு மிக்கவர், வசீகரமானவர்.

* மிருகசீரிடம்: தைரியசாலி, முன்கோபி, தர்மவான், புத்திசாலி, திறமை மிக்கவர், செல்வம் சேர்ப்பதில் ஆர்வம்.

* திருவாதிரை: எளிமை, சாமர்த்தியசாலி, திட்டமிட்டுப் பணி செய்பவர், விவாதத்தில் வல்லவர், சுபநிகழ்ச்சிக்கு தலைமையேற்பவர்.

* புனர்பூசம்: கல்விமான், சாதுர்யப் பேச்சு, ஊர்சுற்றுவதில் ஆர்வம், நன்றிமிக்கவர், ஆடம்பரத்தில் நாட்டம்.

* பூசம்: பிறரை மதிப்பவர், பக்தியில் நாட்டம், வைராக்கியம் மிக்கவர், நண்பர்களை நேசிப்பவர், புகழ்மிக்கவர், மென்மையானவர்.

* ஆயில்யம்: செல்வந்தர், தர்மவான், செலவாளி, ஆடம்பரப்பிரியர், சத்தியவான், நேர்மை மிக்கவர்.

* மகம்: ஆராய்ச்சி மனப்பான்மை, கல்வியில் ஆர்வம், தர்மவான், பழக இனிமையானவர், நேர்மையாக நடக்க விரும்புபவர்.

* பூரம்: ஒழுக்கமானவர், புத்திசாலி, விவசாயம், வியாபாரத்தில் ஆர்வம், உண்மையானவர், செல்வாக்கு, பேச்சுத்திறன் மிக்கவர்.

* உத்திரம்: நாணயமானவர், பக்திமான், நட்புடன் பழகுபவர், நன்றி மறவாதவர், சுகபோகி, உறவினர்களை நேசிப்பவர்.

* அஸ்தம்: ஆடை, ஆபரண பிரியர், கல்வியில் ஆர்வம், கலாரசிகர், நகைச்சுவையாகப் பேசுபவர், தாய்மீது பாசம் கொண்டவர், பழக இனியவர்.

* சித்திரை: ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வம், கல்விமான், தைரியசாலி, எதிரிமீதும் இரக்கம், சாதிப்பதில் வல்லவர், பரந்த உள்ளம் கொண்டவர்.

* சுவாதி: புத்திகூர்மையானவர், யோசித்து செயல்படுபவர், சுகபோகி, பழக இனியவர், நம்பகமானவர், யோகம் மிக்கவர்.

* விசாகம்: வியாபார ஆர்வம், சாமர்த்தியசாலி, கலா ரசிகர், தர்மவான், சுறுசுறுப்பானவர், தற்பெருமை கொண்டவர்.

* அனுஷம்: நேர்மையானவர், அந்தஸ்து மிக்கவர், அமைதியானவர், ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வம், அரசால் பாராட்டு பெறுபவர்.

* கேட்டை: கல்வியில் ஆர்வம், துணிச்சலானவர், குறும்பு செய்வதில் வல்லவர், முன்கோபி, சாமர்த்தியசாலி, புகழ் மிக்கவர்.

* மூலம்: சுறுசுறுப்பானவர், கல்வியாளர், உடல்பலம் மிக்கவர், நீதிமான், புகழ்விரும்பி, அடக்கமிக்கவர்.

* பூராடம்: சுகபோகி, செல்வாக்குமிக்கவர், பிடிவாதக்காரர், வாக்குவாதத்தில் வல்லவர், கடமையில் ஆர்வம் கொண்டவர்.

* உத்திராடம்: தைரியசாலி, கலையில் ஆர்வம், பொறுமைசாலி, நினைத்ததை சாதிப்பவர், சாதுர்யமாகப் பேசுபவர்.

* திருவோணம்: பக்திமான், சமூகசேவகர், சொத்துசுகம் கொண்டவர், பிறரை மதிப்பவர், உதவுவதில் வல்லவர்.

* அவிட்டம்: கம்பீரமானவர், செல்வாக்கு மிக்கவர், தைரியசாலி, முன்கோபி, மனைவியை நேசிப்பவர், கடமையில் ஆர்வம் கொண்டவர்.

* சதயம்: வசீகரமானவர், செல்வந்தர், பொறுமைசாலி, முன்யோசனை கொண்டவர், திறமையாக செயல்படுபவர், ஒழுக்கமானவர்.

* பூரட்டாதி: மன திடமானவர், பலசாலி, சுகபோகி, பழக இனியவர், தொழிலில் ஆர்வம் மிக்கவர், குடும்பத்தை நேசிப்பவர்.

* உத்திரட்டாதி: கல்வியாளர், சாதுர்யமாகப் பேசுபவர், ஆபரணபிரியர், பக்திமான், கடமையில் ஆர்வம் மிக்கவர்.

* ரேவதி: தைரியசாலி, நேர்மையானவர், எதிரியை வெல்பவர், சுகபோகத்தில் நாட்டம், தற்புகழ்ச்சி விரும்புபவர், பழக இனியவர்.,,,
பிறந்த நட்சத்திரத்தின் அடிப்படையில் உங்களது பொதுகுணம்..!

* அசுவினி:-- செல்வந்தர், புத்திசாலி, விவாதம் செய்பவர், ஆடம்பர பிரியர், பக்திமான்,கல்விமான், பிறருக்கு அறிவுரை சொல்பவர்.

* பரணி:-- நன்றிமிக்கவர், திறமைசாலி, தர்மவான், எதிரிகளை வெல்பவர், அதிர்ஷ்டசாலி, சாதிப்பதில் வல்லவர், வசதியாக வாழ்பவர்.

* கார்த்திகை: பக்திமான், மென்மையானவர், செல்வந்தர், கல்வி சுமார், வாழ்க்கைத்தகுதி அதிகம், பழகுவதில் பண்பாளர்.

* ரோகிணி: கம்பீரவான், உல்லாசப்பிரியர், கலாரசிகர், ஊர் சுற்றுபவர், செல்வாக்கு மிக்கவர், வசீகரமானவர்.

* மிருகசீரிடம்: தைரியசாலி, முன்கோபி, தர்மவான், புத்திசாலி, திறமை மிக்கவர், செல்வம் சேர்ப்பதில் ஆர்வம்.

* திருவாதிரை: எளிமை, சாமர்த்தியசாலி, திட்டமிட்டுப் பணி செய்பவர், விவாதத்தில் வல்லவர், சுபநிகழ்ச்சிக்கு தலைமையேற்பவர்.

* புனர்பூசம்: கல்விமான், சாதுர்யப் பேச்சு, ஊர்சுற்றுவதில் ஆர்வம், நன்றிமிக்கவர், ஆடம்பரத்தில் நாட்டம்.

* பூசம்: பிறரை மதிப்பவர், பக்தியில் நாட்டம், வைராக்கியம் மிக்கவர், நண்பர்களை நேசிப்பவர், புகழ்மிக்கவர், மென்மையானவர்.

* ஆயில்யம்: செல்வந்தர், தர்மவான், செலவாளி, ஆடம்பரப்பிரியர், சத்தியவான், நேர்மை மிக்கவர்.

* மகம்: ஆராய்ச்சி மனப்பான்மை, கல்வியில் ஆர்வம், தர்மவான், பழக இனிமையானவர், நேர்மையாக நடக்க விரும்புபவர்.

* பூரம்: ஒழுக்கமானவர், புத்திசாலி, விவசாயம், வியாபாரத்தில் ஆர்வம், உண்மையானவர், செல்வாக்கு, பேச்சுத்திறன் மிக்கவர்.

* உத்திரம்: நாணயமானவர், பக்திமான், நட்புடன் பழகுபவர், நன்றி மறவாதவர், சுகபோகி, உறவினர்களை நேசிப்பவர்.

* அஸ்தம்: ஆடை, ஆபரண பிரியர், கல்வியில் ஆர்வம், கலாரசிகர், நகைச்சுவையாகப் பேசுபவர், தாய்மீது பாசம் கொண்டவர், பழக இனியவர்.

* சித்திரை: ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வம், கல்விமான், தைரியசாலி, எதிரிமீதும் இரக்கம், சாதிப்பதில் வல்லவர், பரந்த உள்ளம் கொண்டவர்.

* சுவாதி: புத்திகூர்மையானவர், யோசித்து செயல்படுபவர், சுகபோகி, பழக இனியவர், நம்பகமானவர், யோகம் மிக்கவர்.

* விசாகம்: வியாபார ஆர்வம், சாமர்த்தியசாலி, கலா ரசிகர், தர்மவான், சுறுசுறுப்பானவர், தற்பெருமை கொண்டவர்.

* அனுஷம்: நேர்மையானவர், அந்தஸ்து மிக்கவர், அமைதியானவர், ஊர் சுற்றுவதில் ஆர்வம், அரசால் பாராட்டு பெறுபவர்.

* கேட்டை: கல்வியில் ஆர்வம், துணிச்சலானவர், குறும்பு செய்வதில் வல்லவர், முன்கோபி, சாமர்த்தியசாலி, புகழ் மிக்கவர்.

* மூலம்: சுறுசுறுப்பானவர், கல்வியாளர், உடல்பலம் மிக்கவர், நீதிமான், புகழ்விரும்பி, அடக்கமிக்கவர்.

* பூராடம்: சுகபோகி, செல்வாக்குமிக்கவர், பிடிவாதக்காரர், வாக்குவாதத்தில் வல்லவர், கடமையில் ஆர்வம் கொண்டவர்.

* உத்திராடம்: தைரியசாலி, கலையில் ஆர்வம், பொறுமைசாலி, நினைத்ததை சாதிப்பவர், சாதுர்யமாகப் பேசுபவர்.

* திருவோணம்: பக்திமான், சமூகசேவகர், சொத்துசுகம் கொண்டவர், பிறரை மதிப்பவர், உதவுவதில் வல்லவர்.

* அவிட்டம்: கம்பீரமானவர், செல்வாக்கு மிக்கவர், தைரியசாலி, முன்கோபி, மனைவியை நேசிப்பவர், கடமையில் ஆர்வம் கொண்டவர்.

* சதயம்: வசீகரமானவர், செல்வந்தர், பொறுமைசாலி, முன்யோசனை கொண்டவர், திறமையாக செயல்படுபவர், ஒழுக்கமானவர்.

* பூரட்டாதி: மன திடமானவர், பலசாலி, சுகபோகி, பழக இனியவர், தொழிலில் ஆர்வம் மிக்கவர், குடும்பத்தை நேசிப்பவர்.

* உத்திரட்டாதி: கல்வியாளர், சாதுர்யமாகப் பேசுபவர், ஆபரணபிரியர், பக்திமான், கடமையில் ஆர்வம் மிக்கவர்.

* ரேவதி: தைரியசாலி, நேர்மையானவர், எதிரியை வெல்பவர், சுகபோகத்தில் நாட்டம், தற்புகழ்ச்சி விரும்புபவர், பழக இனியவர்.,,,

Thursday, December 19, 2013

ஒரு தம்பதியின் சிக்கல்கள் -இடாலோ கால்வினோ

தொழிலாளி ஆர்த்துரோ மஸொலோரி ஒரு தொழிற்சாலையில் காலை ஆறு மணிக்கு முடிவுறும் ஷிப்டில் வேலை செய்தான். வீட்டைச் சென்றடைய அவன் நீண்ட தூரம் செல்ல வேண்டியிருந்தது. நல்ல சீதோஷ்ணத்தில் அவன் இத்தூரத்தை சைக்கிளிலும் மழை மற்றும் குளிர் காலத்தில் ட்ராம் வண்டியிலும் கடந்து சென்றான். ஆறே முக்காலிலிருந்து ஏழு மணிக்குள் ஏதோ ஒரு நேரத்தில் அவன் வீட்டை அடைந்தான். பொதுவாக அவன் மனைவி எலைட்டை எழுப்ப கடியாரத்தின் அலாரம் ஒலிப்பதற்கு சில சமயங்களில் முன்பாகவும் சில வேளைகளில் பின்பும் வீட்டிற்குள் நுழைவான்.
பல சமயங்களில் இரண்டு சப்தங்கள் - அலாரம் மற்றும் உள்ளே நுழையும் அவனுடைய italoகாலடிச் சத்தம் எலைட்டின் மூளையில் ஒன்றின் மேல் ஒன்றாகப் பதியும். தலையணையில் முகம் புதைந்து மேலும் ஒரு சில விநாடிகளுக்குக் கச்சிதமான காலை நேர உறக்கத்தைப் பிழிந்தெடுக்க முயலும் அவளுடைய உறக்கத்தின் ஆழத்தை அத்தகைய சப்தம் சென்றடைந்தது. அவள் சடக்கென்று படுக்கையிலிருந்து எழுந்து, தன்னிச்சையாகத் தனது கைகளை உடையினுள் நுழைத்துக்கொண்டு கண்ணை மறைத்து விழுந்திருந்த முடியை ஒதுக்கிக்கொண்டாள். சமையலறைக்குள் நுழைந்திருந்த ஆர்த்துரோவின் எதிரில் அவள் அந்தத் தோற்றத்திலேயே காட்சியளித்தாள். அவன் தான் வேலைக்கு எடுத்துச் செல்லும் பையிலிருந்து காலி பாத்திரங்களான சாப்பாடு டப்பி, பிளாஸ்கை வெளியே எடுத்து கழுவுவதற்காக அமைக்கப்பட்ட தொட்டியினுள் வைத்தான். அதற்குள்ளாகவே அவன் ஸ்டவ்வைப் பற்ற வைத்து காபி தயாரிக்க ஆரம்பித்திருந்தான். அவன் அவளைப் பார்த்ததும் அவள் இயல்பாக ஒரு கையால் தலைமுடியைக் கோதிக் கொண்டு கண்களை அகலத் திறந்தாள்.
தன் கணவன் வீட்டிற்கு வந்ததும் காணும் முதல் காட்சியாக, எப்போழுதுமே தாறுமாறான பாதி உறக்கத்தைத் தேக்கியவாறு தன் முகம் அமைந்ததற்காக அவள் ஒவ்வொரு முறையும் வெட்கப்படுவதைப்போலத் தோன்றியது. இருவர் இணைந்து உறங்கியிருந்தால் அது வேறு மாதிரி } காலையில் இருவரும் அதே தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பின் மேல் தளத்தைத் தொடும்போது ஒரே சமனின் இருப்பார்கள். சில சமயங்களில் அவன் அலாரம் ஒலியெழுப்புவதற்குச் சற்று முன்பாகவே அவளை எழுப்ப, ஒரு சிறிய கோப்பை காப்பியுடன் படுக்கையறைக்குள் வருவான். பிறகு எல்லாமே மிக இயல்பாகப்படும். தூக்கத்திலிருந்து வெளிப்படும் போதிருக்கும் முகச்சுளிப்பு ஒருவிதமான சோம்பலான இனிமையாக மாறிப்போகும். சோம்பல் முறிக்க நீளும் நிர்வாணமான கைகள் அவன் கழுத்தை இறுகப் பற்றிக்கொள்ளும்.
எலைட் அவனைத் தழுவிக் கொண்டாள். ஆர்த்துரோ மழை புகாத மேல் கோட் ஒன்றை அணிந்திருந்தான். அவனை அவ்வளவு நெருக்கமாக உணரும்போது வானிலை எப்படிப்பட்டதாயிருந்தது என்பதை அவளால் புரிந்துகொள்ள முடிந்தது. அவன் எந்த அளவிற்கு நனைந்தும் ஜில்லிட்டுப் போயும் இருக்கிறான் என்பதைப் பொறுத்து, வெளியே மழையா அல்லது பனிமூட்டமா அல்லது பனி விழுகிறதா என்பதை அவள் புரிந்துகொள்வாள். ஆனாலும் அவள் அவனைக் கேட்டாள்: "சீதோஷ்ண நிலை எப்படியிருக்கிறது?''
அவன் வழக்கமான பாணியில் முணுமுணுப்போடு எதிர்கொண்ட சிரமங்களையெல்லாம் பரிசீலித்துப் பார்த்து, பாதி கேலியுடன் கடைசியிலிருந்து துவங்கி சொல்ல ஆரம்பித்தான்: சைக்கிளில் செய்த பயணம், தொழிற்சாலையிலிருந்து வெளியே வந்தபோது எதிர்ப்பட்ட வானிலை, இதற்கு முந்தைய மாலையிலிருந்த சீதோஷ்ணத்திற்கும் இதற்குமிருந்த வேறுபாடு, வேலையின் கஷ்டங்கள்,வேலைப் பிரிவில் உலவும் வதந்திகள் இப்படியாக.
அந்நேரத்தில் வீடு சிறிதளவே சூடாக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால் எலைட் முழுவதுமாக ஆடைகளைக் களைந்து சிறிய குளியலறையில் குளிக்கத் துவங்கியிருந்தாள். பிறகு அவன் சந்தடியின்றி உள்ளே நுழைந்து ஆடைகளைக் களைந்து தொழிற்சாலையின் தூசு மற்றும் கிரீஸ் பிசுக்கினை மெதுவாகத் தேய்த்து அகற்றியபடி குளிக்க ஆரம்பித்தான். இருவரும் ஒரே குளியல் தொட்டியில் நிர்வாணமாய், சிறிது மரத்துப் போய், ஒருவரையொருவர் சமயங்களில் இடித்துக்கொண்டு ஒருவரிடமிருந்து ஒருவர் சோப்பு, பற்பசையை வாங்கியபடி நின்றுகொண்டிருந்தனர். பரிமாறிக் கொள்ளப்பட வேண்டிய செய்திகளைக் கூறும்போது நெருக்கத்தின் க்ஷணம் உருவானது. ஒருவர் முதுகை ஒருவர், ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் உதவிகரமாகத் தேய்த்து விடும்போது ஒரு சிறு தழுவல் இடைப்புகுந்து பிறகு அணைப்பில் முடிந்தது.
ஆனால் திடீரென எலைட் உரத்த குரலில் கத்தினாள். "கடவுளே! நேரம் என்னவாயிற்று பாருங்கள்.'' அவள் தனது காலுறை கட்டும் பெல்ட்டையும் பிரஷ்ஷால் நீவி சீராக்கிக்கொண்டு, கொண்டை ஊசிகளை உதடுகளுக்கிடையில் பிடித்தபடி முகம் பார்க்கும் கண்ணாடிக்குத் தன் முகத்தைக் காட்டினாள். ஆர்த்துரோ அவன் பின்னால் வந்தான். ஒரு சிகரெட் அவன் வாயில் புகைந்து கொண்டிருந்தது. நின்றபடி அவன் புகைத்துக் கொண்டு அவளையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். தான் ஒரு உதவியும் செய்ய முடியாத நிலையிலிருப்பதை நினைத்து சில சமயங்களில் சங்கடமாக உணர்ந்தான். எலைட் தயாராகி, நடைவழியில் மேல் கோட் ஒன்றை அணிந்தவுடன் இருவரும் ஒரு முத்தத்தைப் பரிமாறிக் கொண்டனர். அப்புறம் அவள் கதவைத் திறந்து படிகளில் இறங்கி ஓடிச்செல்வது கேட்டது.
ஆர்த்துரோ தனியனாக இருந்தான். படியிறங்கிச் செல்லும் அவளது காலடிச் சத்தத்தைத் தொடர்ந்து உன்னிப்பாகக் கவனித்தான். அவளது காலடிச் சத்தத்தை இனியும் கேட்க முடியாதுபோது, அவளை அவன் எண்ணங்களில் பின் தொடர்ந்தான். அவளது அந்த விரைவான சிற்றடிகளை முற்றத்தின் வழியாகக் கட்டிடத்தின் வெளிக் கதவின் வழியாக, நடைபாதை மீது, ட்ராம் நிறுத்தம் வரை தொடர்ந்தான். இதற்கு மாறாக, ட்ராமின் சப்தத்தை அவனால் தெளிவாகக் கேட்க முடிந்தது. ட்ராம் க்ரீச்சொலியிட்டபடி நிறுத்தப்பட்டு, ஒவ்வொரு பயணியும் படியை மிதித்து ஏறும் சப்தத்தைக் கேட்டான். அதோ அவள் ட்ராமைப் பிடித்து விட்டாள் என நினைத்தான். அவளைத் தினந்தோறும் தொழிற்சாலைக்கு இட்டுச்செல்லும் பதினொன்றாம் நெம்பர் ட்ராமில் ஆண்கள், பெண்கள், தொழிலாளர் கும்பல்களுக்கு மத்தியில் தன் மனைவி, ட்ராம் கைப்பிடியைத் தொற்றிக்கொண்டு நிற்பதை அவனால் காட்சிப்படுத்த முடிந்தது. அவன் சிகரெட் துண்டை அணைத்த பின் ஜன்னல் ஷட்டர்களை இழுத்து மூடி, அறையை இருட்டாக்கி, படுக்கையில் விழுந்தான்.
எலைட் எழுந்தபோது, எப்படி விட்டுச்சென்றாளோ அப்படியே இருந்தது படுக்கை. ஆனால் அவனுடைய படுக்கைப் பகுதி மட்டும் இப்போதுதான் விரிக்கப்பட்டது போல கசங்கலில்லாமல் இருந்தது. அவன் படுக்கையின் தனது பகுதியில் சரியாகப் படுத்துக் கொண்டான். ஆனால் சிறிது நேரத்தில் படுக்கையில் தன் மனைவி விட்டுச் சென்ற, வெதுவெதுப்பு நிலைத்திருந்த பகுதிக்கு ஒரு காலை அவன் நீட்டினான். பிறகு இன்னொரு காலையும் அங்கே நீட்டினான். எனவே, சிறிது சிறிதாக அவன் எலைட் படுத்திருந்த பகுதிக்கு, இன்னமும் அவளுடைய உடலின் வடிவத்தைத் தக்க வைத்துக்கொண்டிக்கிற அந்தக் கதகதப்பின் குழிவிற்குள் முழுவதுமாக நகர்ந்தான். எலைட்டின் தலையணைக்குள் அவளுடைய வாசத்திற்குள் முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டே அவன் உறங்கிப் போனான்.
எலைட் மாலையில் வீடு திரும்புகிற நேரத்தில் ஆர்த்துரோ சுறுசுறுப்பாக வீட்டில் வளைய வந்துகொண்டிருந்தான். ஸ்டவ்வைப் பற்றவைத்துவிட்டு எதையோ சமைத்துக்கொண்டிருந்தான். படுக்கையை ஒழுங்குபடுத்துவது, வீட்டைப் பெருக்குவது, அழுக்குத் துணிகளை ஊற வைப்பது போன்ற சில வேலைகளை இரவு உணவிற்கு முன்பாக அவன் செய்து முடிப்பான். இவை எல்லாவற்றையும் எலைட் விமரிசிப்பாள். ஆனால் ஆர்த்துரோ, உண்மையில் இந்த வேலைகளைச் செய்ய மிகுந்த சிரத்தை எடுத்துக் கொள்வதில்லை. மாறாக அவன் அவளுக்காகக் காத்திருக்கும் சமயத்தில் செய்யும் ஒருவிதச் சம்பிரதாயங்கள் அவை, வீட்டின் சுவர்களுக்குள் இருந்தபடியே அவளை அவன் பாதி வழியில் எதிர்கொண்டு சந்திப்பதைப் போன்று. மாலையில் கடைகளுக்குச் செல்ல முடிகிற பெண்கள் வசிக்கும் அந்தச் சுற்று வட்டாரத்தின் தெருவிளக்குகள் எரியத் தொடங்கும்போது, தாமதமாகத் துவங்கிய பரபரப்பான சூழலினூடே, எலைட் கடைகளைக் கடந்து வந்து கொண்டிருக்கும் நேரத்தில், ஆரத்துரோ இவ்வேலைகளைச் செய்வான்.
இறுதியில் மாடிப்படிகளில் ஏறும் அவளுடைய காலடிச் சத்தத்தை அவன் கேட்டான். இச்சத்தம் காலையில் இருந்ததைவிட முற்றிலும் வேறாக கனமாகக் கேட்டது. ஏனெனில், எலைட் ஒரு நாளைய உழைப்பிற்குப் பின் களைத்துப் போயும் கடைகளில் வாங்கிய பொருட்களின் கனத்தைச் சுமந்தபடியும் மாடிப்படியேறி வந்தாள். ஆர்த்துரோ மாடிப்படிகளின் மட்டப் பகுதிக்குச் சென்று பொருட்கள் நிறைந்த பையை அவளிடமிருந்து வாங்கிக்கொண்டு பேசியவாறே அவளுடன் வீட்டினுள் நுழைந்தான். எலைட் தன் கோட்டைக் கூட கழற்றாமல் சமையலறையின் நாற்காலியில் சரிந்து உட்கார்ந்தாள். அவன் பையிலிருந்து பொருட்களை வெளியே எடுத்து வைத்தான். பிறகு எலைட் ""சரி, நாமிருவரும் சற்று சுதாரித்துக்கொள்வோம்'' என்றாள். அவன் எழுந்து நின்று மேல் கோட்டைக் கழற்றி வீட்டினுள் அணியும் அங்கியைப் போட்டுக்கொண்டாள். அவர்கள் உணவைத் தயாரிக்க ஆரம்பித்தனர். அவர்களிருவருக்குமான இரவு உணவு, தொழிற்சாலையில் இரவு ஒரு மணி இடைவேளையில் அவன் சாப்பிட எடுத்துச் செல்லும் உணவு மற்றும் அவன் தூங்கி எழும்போது தயாராக இருக்கப்போகும் காலை பலகாரம் ஆகியவற்றைத் தயாரித்தனர்.
அவன் விட்டுவிட்டுச் சிறுசிறு வேலைகளைச் செய்தபின் சற்று நேரம் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து அவன் என்ன வேலை செய்ய வேண்டும் எனக் கூறினாள். இதற்கு மாறாக அவனைப் பொறுத்தவரை அவன் ஓய்வாக உணர்ந்தான். தீர்மானத்தோடு காரியங்களைச் செய்தான். ஆனால் எப்போதுமே சிறிய மறதியாய், அவன் மனது பிற விஷயங்களில் ஈடுபட்டவாறிருந்தது. இத்தகைய சமயங்களில் ஒருவர் மற்றவரை எரிச்சலடையச் செய்து, கடுமையான வசைகளைப் பரிமாறிக்கொள்ளும் சந்தர்ப்பங்களும் உண்டு. ஏனெனில் அவன் செய்யும் காரியங்களில் மேலும் அதிக கவனம் கொள்ள வேண்டுமென்று அவள் விரும்பினாள். அல்லது அவன் தன்னிடம் மேலும் பிணைப்பாகவும், நெருக்கமாகவும் இருந்து தன்னை அதிகப்படியாக ஆறுதல்படுத்த வேண்டுமென்று அவள் விரும்பினாள். ஆனால் எலைட் வீட்டிற்குள் நுழைந்த போதிருந்த முதல் உத்வேகத்திற்குப்பிறகு, அவனுடைய மனம் அதற்குள்ளாகவே வீட்டிற்கு வெளியே அலை பாய்ந்தது. அவன் சிறிது நேரத்தில் வேலைக்குச் சென்றாக வேண்டியிருப்பதால் தன்னைத் துரிதப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டுமென்ற எண்ணத்தினால் ஆட்கொள்ளப்பட்டிருந்தான்.
உணவருந்துவதற்கான மேசையைத் தயார் செய்து, பின்னர் அவர்கள் மேசையிலிருந்து எழவேண்டியில்லாதபடிக்கு, சமைக்கப்பட்ட உணவுகளைக் கைக்கெட்டும் தூரத்தில் மூழ்கடித்த கணம். இருவரும் சேர்ந்திருக்கும் நேரம் மிகக்குறைவானது என்ற சிந்தனையினாலும் அவ்விடத்திலேயே இருவரும் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு உட்கார்ந்துகொள்ள வேண்டுமென்ற தவிப்பினாலும் உணவு நிரம்பிய ஸ்பூனை வாயருகே கொண்டு செல்வது கூடச் சிரமமாக இருந்தது.
ஆனால் பாத்திரத்தில் காபி பொங்கி வழிவதற்கு முன்பாகவே அவன் தன் சைக்கிளினருகே சென்று எல்லாம் ஒழுங்காக இருக்கிறதா என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டான். பிறகு இருவரும் இறுகத் தழுவிக் கொண்டனர். அப்போதுதான், தன் மனைவி எவ்வளவு மிருதுவாகவும் கதகதப்பாகவும் இருக்கிறாளென்பதை ஆர்த்துரோ உணர்ந்த மாதிரி தோன்றியது. ஆனால் உடனே அவன் சைக்கிளைத் தோளில் சுமந்து எச்சரிக்கையுடன் படியிறங்கிப் போனான்.
எலைட் பாத்திரங்களைக் கழுவினாள். வீடு முழுவதையும் மேற்பார்வையிட்டாள். மறுப்பு தெரிவிக்கும் வகையில் தலையை அசைத்து ஆர்த்துரோ செய்துவிட்டுச் சென்ற வேலைகளை மறுபடியும் சீர்படுத்தினாள். இப்பொழுது அவன் விளக்குகள் குறைவான தெருக்களின் வழியே விரைந்து சென்று கொண்டிருந்தான். ஒருவேளை அவன் அதற்குள்ளாக காஸ் டாங்கைக் கடந்து சென்றிருக்கக் கூடும்.
எலைட் படுக்கையில் படுத்து விளக்கையணைத்தாள். தனது பகுதியில் படுத்திருந்த அவள் கணவனுடைய கதகதப்பைத் தேடி, ஒரு காலை அவன் படுக்கும் பகுதிக்கு நகர்த்தினாள். ஆனால் ஒவ்வொரு முறையும் தான் உறங்கும் இடம்தான் அதிக கதகதப்பாக இருப்பதை உணர்ந்தாள். ஆர்த்துரோவும் அங்கே உறங்கியதற்கான அடையாளத்தினால் அவள் பெரும் மன நெகிழ்ச்சியை உணர்ந்தாள்.
*******
நூல்: மஞ்சள்பூ 
(இடாலோ கால்வினோ, டொனால்ட் பார்த்தெல்மே, இஸபெல் ஆலெண்டே, கேப்ரியல் கார்ஸியா மார்க்வெஸ், ஜூலியோ கொர்த்தஸôர் சிறுகதைகள்)   தொகுப்பு: தளவாய்சுந்தரம் வெளியீடு: சந்தியா பதிப்பகம்

Wednesday, December 18, 2013

நற்கிள்ளி (வரலாறு).


நற்கிள்ளி (வரலாறு).
================

ஊர் எனப்படுவது உறையூர் (தமிழகத்தில் உள்ள பழைமையான ஊர்களில் ஒன்று) ஆகும். இது, சோழ அரசர்களுடைய தலைநகரங்களுள் ஒன்று; மிகவும் பழையது; அறம் பிறழா அவையை உடையது; நீடு புகழ் பெற்றது.

இவ்வூரைச் சுற்றி மலை உண்டு; மதில் உண்டு, காவற்காடு உண்டு; வளம் நிறைந்த வயல்கள் உண்டு. மேலும், இவ்வூர்க் கோழி ஒன்று யானை யானை வென்ற நில மாண்பு உடையது. அதனால், கோழியூர் என்றும் இதனைக் கூறுவர்.

இத்தகைய வளம் மிக்க நகரில் இருந்து சோழப் பெருநாட்டை ஆண்ட அரசர்கள் பலர் ஆவர். அவர்களுள் ஒருவன் தித்தன் என்பவன்.

இவன் ஒரு பெரு ங்கொடைவள்ளல்; பெரும் படை உடையவன்; வீரன்; குடிமக்கள் குறை தவிர்க்கும் கொற்றவன்; மற்போர் புரிவதில் வல்லவன். இவருக்கு மக்கள் இருவர் இருந்தனர். மூத்தவள் ஐயை. அவளை அறிந்த அளவு அவன் தந்தையாகிய தித்தனை மக்கள் அறிந்திலர்.

தந்தையைச் சுட்டி மக்களை அறிமுகம் செய்து வைப்பதே உலகியல் மரபாகும். ஆனால், அதற்கு மாறாக, மகளைக் காட்டித் தந்தையை அறிமுகம் செய்து வைக்க வேண்டிய நிலை, ஐயை அழகால் ஏற்பட்டது. அதனால், அனைவரும், "ஐயை தந்தை தித்தன்" என அவனை அழைத்தனர்.

ஐயை அத்துணை உயர்ந்தவள்; சிறந்தவள்; பேரழகு மிக்கவள்; கவின் நிறை காட்சி உடையவள். இளையவன் போர்வைக் கோப்பெருநற்கிள்ளி.

பெருநற்கிள்ளி கவின் மிகு வனப்புடையவன்; பேராண்மை நிறைந்த இளைஞன்; மற்போர் புரிவதில் மாவீரன்; விற்போர் புரிவதிலும் வீரம்; நல்ல உடற்கட்டும் உடையவன்.

தித்தனுக்கு யாது காரணத்தாலோ தன் மகன் நற்கிள்ளி மீது வெறுப்பு உண்டாயிற்று. அதனால், இருவரிடையேயும் ஒற்றுமை குறைந்தது; வேற்றுமை விரிந்தது. பகைமை வளர்ந்தது.

தந்தையாரோடு பகை கொண்டான் நற்கிள்ளி. ஆயினும் அவரோடு போரிட்டு அவரை அழிக்க எண்ணினான் இல்லை. தந்தையைப் பிரிந்தான். நாட்டை விட்டு அகன்றான்; தொண்டை நாட்டின் ஒரு பகுதியாக விளங்கிய முக்காவல் என்னும் நாட்டைச் சேர்ந்த ஆமூரை அடைந்தான்; அங்கேயே தனித்து வாழ்ந்திருந்தான்.

ஆமூர் மற்போர் புரியும் மல்லர்க்கும் மற்போருக்கும் பேர் பெற்றது. அழகான அகழிகையும் அரிய காவலையும் உடையது.

அவ்வூரில் மல்லருள் சிறந்தவன் ஒருவன் இருந்தான். அவன் தனக்கு இணையாகப் போர் புரியக் கூடிய மல்லர் ஒருவரும் இக் கடல் சூழ் உலகமெங்கணும் இல்லை என்ற தருக்குடன் விளங்கினான்.

உள்ளபடியே அவன் புரிந்த மற்போர் அனைத்திலும் நிழல் போல் வெற்றி மகளே அவனைத் தொடர்ந்து திரிந்தாளே தவிர, தோல்வி மகள் அவனைத் தொட்டது கூட இல்லை. இத்தகைய மல்லனின் ஆற்றற் சிறப்பை அறிந்தனர் அவ்வூர் மக்கள். அதனால், அவனை, "ஆமூர் மல்லன்" என்று பெயரிட்டு அழைத்தனர்; பலவாறு புகழ்ந்தனர்.

ஆமூரை அடைந்த நற்கிள்ளி, அங்கு மல்லனொருவன் செருக்குற்றுத் திரிவதை கேள்விப்பட்டான்; அவன் மீது பகை கொண்டான்; உடனே, அவனது இருப்பிடம் தேடிச் சென்றான்; அவனைத் தன்னுடன் போர் புரிய வருமாறு அழைத்தான். இதைக் கேட்ட மல்லன் எள்ளல் நகை புரிந்தான்; இகழ்ந்து பேசினான்.

அவனுடைய பேச்சும் நகைப்பும் பெருநற்கிள்ளிக்கு உணர்ச்சியை எழுப்பின; கிளர்ச்சியை ஊட்டின. கண்கள் சிவந்து கோவைப்பழம் போல் ஆயின.

"இவற்றால் எல்லாம் உன் பெருமை விளங்கமாட்டா! நீ வல்லவனானால் வா, என்னுடன் போர் புரிய; இல்லையானால் உனக்குப் பேச்செதற்கு? நகைப்பெதற்கு? என்னைப் பணிந்து போ! அதுவே மேலானது" என்று வீர முழக்கமிட்டான் போர்வைக் கோப்பெரு நற்கிள்ளி.

பெருநற்கிள்ளி பேராண்மை யுடையவன் எனப் பலராலும் பாராட்டப்படுவதை முன்னரே ஆமூர் மல்லன் கேட்டிருந்தான். அவ்வாறு பாராட்டப்படுவதைக் கேட்கக் கேட்க அவன் மனம் பொறுமை இழந்தது. அதனால், அவன் மீது பகை கொண்டு அவனை அழிக்க ஏற்ற சமயத்தை எதிர்பார்த்திருந்தான். அதனால், அவன் மீது புலியெனப் பாய்ந்துவிட்டான் மல்லன்.

மல்லன் பாய்ந்ததைப் பெருநற்கிள்ளி வெறுமே பார்த்துக் கொண்டா இருப்பான்? அவனும் சிங்கமெனச் சீறி எழுந்தான். இருவரும் மற்போர் புரியலாயினர்.

ஊர் மக்கள் எல்லோரும் மற்போர் காண வெள்ளம் போல் ஒன்று திரண்டு கூடினர். ஒழுங்குற நின்று வேடிக்கை பார்த்தனர்.

இருவரும் போர்த்திறங்கள் பலவற்றை வரிசை வரிசையாகக் காட்டிப் போர் புரிந்தனர்; போர் நுணுக்கங்கள் பல வெளிப்படலாயின.

நற்கிள்ளி வேறு நாட்டவன்; முக்காவல் நாட்டினையோ, ஆமூரினையோ சேராதவன். ஆதலால், மக்கள் அவனது இயல்பும், தகுதியும், திறமையும் தெரியாது வியந்தனர்; போர் முடிவு பற்றிப் பல்வேறு கருத்துக்களை வெளியிட்டனர்.

உள்ளபடியே வெற்றி தோல்வி இன்னாருக்குத் தான் என்பதை உறுதிபடுத்த முடியாத அளவுக்குப் போரும் மிக மும்முரமாக நடந்து கொண்டிருந்தது. நேரம் செல்லச் செல்ல மல்லன் சோர்வுறலானான். கிள்ளியின் கை ஓங்கியது. ஆற்றல் பெற்ற பெருநற்கிள்ளி ஆமூர் மல்லன் மீது பாய்ந்தான்; அவனது மார்பின் மீது முழங்கால் ஒன்றினை மண்டியிட்டு வைத்து ஊன்றி அழுத்தினான்; மற்றொரு காலை அவன் காலில் வைத்து, அவனைச் சிறிதும் அசைய இயலாவண்ணம் அமுக்கினான். மல்லன் ஆற்றல் குன்றினான்.

மல்லனுடைய காலும் தலையும் வேறு வேறு ஆயின! அவற்றை தூக்கி வீசி எறிந்தான். எல்லோரும் பெருமுழக்கம் செய்தனர். வெற்றி நற்கிள்ளிக்கே என ஆயிற்று. அவனை மக்கள் புகழ்ந்து பாராட்டினர். அதில் புலவர் ஒருவர் இருந்தார். அவர் பெயர் சாத்தந்தையார் என்பது. அவரும் ஆமூர் மக்களைப் போலவே பெருநற்கிள்ளியின் போர் வல்லமையை வியந்து பாராட்டினார்.

(புறம்-80)

ஓர் அழகான உவமையின் வழியாகக் கிள்ளியினுடைய கைகளின் விரைவினைப் படம் பிடித்துக் காட்டினார்.

"இன்கடுங் கள்ளின் ஆமூர் ஆங்கண்
மைந்துடை மல்லன் மதவலி முருக்கி
ஒருகால் மார்பொதுங் கின்றே; ஒருகால்
வருதார் தாங்கிப் பின்னொதுங் கின்றே;
நல்கினும் நல்கான் ஆயினும், வெல்போர்ப்

போர் அருந் தித்தன் காண்கதில் அம்ம
பசித்துப் பணைமுயலும் யானை போல
இருதலை ஒசிய எற்றிக்
களம்புகும் மல்லற் கடந்துஅடு நிலையே"

இதன் பொருள்:-

இனிமையும் புளிப்பும் கூடிய (அழன்ற ) கள்ளையுடைய ஆமூரில் வலிமை பொருந்திய மற்போர் வீரன் ஒருவனின் மிக்க வலிமையை அழித்து, ஒரு கால் அவன் மார்பிலும், மற்றொரு கால் அவன் சூழ்ச்சியைத் தடுக்கும் வகையில் அவன் முதுகிலும் வைத்துப் பசியோடு மூங்கிலைத் தின்ன முயலும் யானையைப்போல் தலையும் காலும் ஆகிய இரண்டும் முறிய மோதிப் போரவையில் மற்போர் புரிய வந்த மல்லனை எதிர்த்து நின்று அவனைக் கொன்ற நிலையை வெல்லும் போரினையுடைய பொருதற்கரிய இவன் தந்தையாகிய தித்தன் விரும்பியோ அல்லது விரும்பாமலோ காண்பானாக.

இதுவே சாத்தந்தையார் படம் பிடித்துக் காட்டிய கவிதை ஓவியம் ஆகும். இதனைக் கேள்விப் பட்ட மக்களிற் பலர், புலவரின் கவிதைத் திறத்தையும் உவமை அழகையும் பாராட்டி மகிழ்ந்தனர். வெற்றி பெற்ற பெருநற்கிள்ளி புலியைக் கொன்ற சிங்கம் போல காட்சியளித்தான்.

பிறகு பெருநற்கிள்ளி ஆமூரை விட்டு உறையூரை அடைந்தான். அந் நகர் வணிகன் மகன் ஒருத்தியை, நக்கண்ணை என்னும் பெயருடைய நல்லாளை, பல்லோர் வாழ்த்த வாழ்க்கைத் துணைவியாக ஏற்றுக் கொண்டான்.

பின்னர்த் தந்தையில்லாக் குறையைத் தவிர்த்து, மக்கள் பாராட்டச் சோழ நாட்டை ஆண்டு வரலாயினான்.