Wednesday, March 28, 2012
Creativity and human reasoning during decision-making
Modern human brain. Image source: Univ. of Wisconsin-Madison Brain Collection.
A hallmark of human intelligence is the ability to efficiently adapt to uncertain, changing and open-ended environments. In such environments, efficient adaptive behavior often requires considering multiple alternative behavioral strategies, adjusting them, and possibly inventing new ones. These reasoning, learning and creative abilities involve the frontal lobes, which are especially well developed in humans compared to other primates. However, how the frontal function decides to create new strategies and how multiple strategies can be monitored concurrently remain largely unknown.
In a new study, published March 27 in the online, open-access journal PLoS Biology, Anne Collins and Etienne Koechlin of Ecole Normale Supérieure and Institut National de la Santé et de la Recherche Médicale, France, examine frontal lobe function using behavioral experiments and computational models of human decision-making. They find that human frontal function concurrently monitors no more than three/four strategies but favors creativity, i.e. the exploration and creation of new strategies whenever no monitored strategies appear to be reliable enough.
The researchers asked one hundred participants to find "3-digit pin codes" by a method of trial and error, under a variety of conditions. They then developed a computational model that predicted the responses produced by participants, which also revealed that participants made their choices by mentally constructing and concurrently monitoring up to three distinct behavioral strategies; flexibly associating digits, motor responses and expected auditory feedbacks.
"This is a remarkable result, because the actual number of correct codes varied across sessions. This suggests that this capacity limit is a hard constraint of human higher cognition," said Dr. Koechlin. Consistently, the performance was significantly better in sessions including no more than three repeated codes.
Furthermore, the researchers found that the pattern of participants' responses derived from a decision system that strongly favors the exploration of new behavioral strategies: "The results provide evidence that the human executive system favors creativity for compensating its limited monitoring capacity" explained Dr. Koechlin. "It favors the exploration of new strategies but restrains the monitoring and storage of uncompetitive ones. Interestingly, this ability to regulate creativity varied across participants and critically explains individual variations in performances. We believe our study may also help to understand the biological foundations of individual differences in decision-making and adaptive behavior".
More information: Collins A, Koechlin E (2012) Reasoning, Learning, and Creativity: Frontal Lobe Function and Human Decision-Making. PLoS Biol10(3): e1001293.doi:10.1371/journal.pbio.1001293
Provided by Public Library of Science
"Creativity and human reasoning during decision-making." March 27th, 2012. http://medicalxpress.com/news/2012-03-creativity-human-decision-making.html
Posted by
Robert Karl Stonjek
Robert Karl Stonjek
HOW THIS COMPANY CREATED A BILLION DOLLAR BUSINESS STRATEGY
Lululemon, one of today’s most popular workout apparel chains has made a killing in the business world. Want to know what makes their business so successful? Get their model here!
TheWeek.com shares…
Investors expected little from Lululemon when it began selling shares at $2 a pop in 2007. The maker of Wunder Under pants and other yoga women’s wear hardly seemed like a player in the competitive world of retail sportswear. Five years later, Lululemon’s stock has hit $76, and the company is valued at $10 billion — more than the clothing behemoth J.C. Penney. Last week, Lululemon posted a quarterly profit of $74 million, reported sales growth for the twelfth straight quarter, and, fittingly, opened a Boston store with a yoga class and dance party for 500 neon-clad guests. Here, a guide to Lululemon’s “secret sauce”:
How is Lululemon different from other retailers?
One key to its success is a “scarcity” model, in which its outlets keep only a limited supply of stock. Customers know that they have to buy an item right away if they want to get their hands on it, which “creates these fanatical shoppers,” CEO Christine Day tells The Wall Street Journal. Lululemon also rarely offers sales, which means its customers buy everything at full price. Its yoga pants, for example, range from $75 to $128, while similar products can be found at the Gap at prices as low as $25.
One key to its success is a “scarcity” model, in which its outlets keep only a limited supply of stock. Customers know that they have to buy an item right away if they want to get their hands on it, which “creates these fanatical shoppers,” CEO Christine Day tells The Wall Street Journal. Lululemon also rarely offers sales, which means its customers buy everything at full price. Its yoga pants, for example, range from $75 to $128, while similar products can be found at the Gap at prices as low as $25.
Why do customers pony up for the more expensive stuff?
Call it the Apple model. Day’s strategy is to continually refine Lululemon’s core products, which results in clothes that are “aesthetically pleasing, functional — and pricier,” says Marina Strauss at Canada’s The Globe and Mail. Day has pledged to keep improving the features and fabrics of Lululemon’s clothes, even though that will bump up costs. The investment pays off by inspiring “fierce loyalty, with bloggers breathlessly documenting every product launch,” says Allison Martell at Reuters.
Call it the Apple model. Day’s strategy is to continually refine Lululemon’s core products, which results in clothes that are “aesthetically pleasing, functional — and pricier,” says Marina Strauss at Canada’s The Globe and Mail. Day has pledged to keep improving the features and fabrics of Lululemon’s clothes, even though that will bump up costs. The investment pays off by inspiring “fierce loyalty, with bloggers breathlessly documenting every product launch,” says Allison Martell at Reuters.
Get the entire article at TheWeek.com!
நிறுவனங்கள் பெயர் பெற்ற வரலாறு
| தகவல் தொழில் நுட்பம் மற்றும் கம்ப்யூட்டர் துறையில் பல நிறுவனங்கள் இயங்கி வருகின்றன. ஒரு சில நிறுவனங்களின் பெயர்கள் நாம் அன்றாடம் சொல்லும் நிறுவனப் பெயர்களாக மாறி உள்ளன. ஆனால் எந்தக் கணமேனும் இந்த நிறுவனங்கள் எப்படி அந்தப் பெயர்களைப் பெற்றன என்று யோசித்துப் பார்த்திருப்போமா! இதோ இப்போது பார்ப்போமா! 1.அடோப் (ADOBE): இந்த பெயர் ஒரு நதியின் பெயர். இந்த நிறுவனத்தைத் தொடங்கியவர்களின் ஒருவரான ஜான் வார்நாக் அமெரிக்காவின் கலிபோர்னியாவில் லாஸ் ஆல்டாஸ் என்ற பகுதியில் வசிக்கிறார். இவரின் வீட்டிற்குப் பின்புறம் இந்த அடோப் நதி ஓடுகிறது. 2. ஆப்பிள் (APPLE): ஆப்பிள் நிறுவனத்தின் முதல் இலச்சினை வாசகம் என்ன தெரியுமா! – “Bite into an Apple” என்பதுதான். இதுதான் இந்நிறுவனத்தின் ஸ்லோகன் ஆக இருந்தது. ஆனால் இந்நிறுவனத்தின் மிகப் புகழ் பெற்ற ஸ்லோகன் “Think Different” என்பதே. எனவே இரண்டையும் கலந்து, வித்தியாசமான முறையில் இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக, ஆப்பிள் நிறுவனத்தை நிறுவிய ஸ்டீவ் ஜாப்ஸ் அவரின் நிறுவனத்தை ஆப்பிள் கம்ப்யூட்டர்ஸ் என வைத்திருக்க வேண்டும். ஜாப்ஸ் மற்ற நண்பர்களுடன் சேர்ந்து ஆப்பிள்களை உற்பத்தி செய்திடும் பண்ணையில் முதலில் வேலை பார்த்து வந்தாராம். அவர் நண்பர்களுடன் தன் புதிய கம்ப்யூட்டர் கம்பெனிக்குச் சரியான பெயரை அவரின் நண்பர்கள் தரவில்லை என்றால் கம்பெனிக்கு ஆப்பிள் கம்ப்யூட்டர்ஸ் என்று பெயர் வைத்து விடுவேன் என்று செல்லமாகவும் வேடிக்கைக்காகவும் மிரட்டி உள்ளார். ஆனால் அவரின் நண்பர்களால் வேறு எந்த மிக நல்ல பெயரையும் கொடுக்காத நிலையில் ஆப்பிள் கம்ப்யூட்டர்ஸ் என்பதே பெயரானது. அதுவே சரித்திரத்திலும் நிலைத்துவிட்டது என்பது நாம் அறிந்த வரலாறு. 3. கூகுள் (GOOGLE):சர்ச் இஞ்சின் கொண்ட நிறுவனத்தை நிறுவிய போது, இதில் தேடப்படும் தகவல்களின் எண்ணிக்கை 1 போட்டு அதன் பின் 100 சைபர்கள் கொண்ட எண்ணாக இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் “Googol” என்ற சொல்லை முதலில் வைத்தனர். இந்த சொல் நம் ஊர் லட்சம், கோடி என்பது போல, மேலே சொன்ன எண்ணைக் குறிக்குமாம். ஆனால் இந்த சொல்லை எழுதுகையில் அதில் ஸ்பெல்லிங் மிஸ்டேக் ஏற்பட நமக்கு “Google” என்ற பெயர் கிடைத்தது. அது கூட இந்நிறுவனத்தை ஏற்படுத்தியவர்களால் ஏற்படுத்தப்பட வில்லை. ஸ்டான்போர்டு பல்கலைக் கழகத்தில் படித்த செர்ஜி பிரின் மற்றும் லாரி பேஜ் ஆகியோரால் தான் கூகுள் தொடங்கப்பட்டது. இவர்கள் இதனைத் தொடங்குவதற்கான ப்ராஜக்ட் ரிப்போர்ட்டினைத் தயாரித்து, ஒரு முதலீட்டாளரிடம் கொடுத்து நிதி உதவி கேட்டுள்ளனர். அவர் நிதி உதவி வழங்குகையில் தந்த செக்கில் “Google”" எனத் தவறாக எழுதப்போய், தானம் கொடுத்த மாட்டின் பல்லைப் பிடித்துப் பார்க்க வேண்டாம் என இருவரும் நினைத்து அந்த தவறான ஸ்பெல்லிங்குடனே நிறுவனத்தைத் தொடங்கி இன்று மனித இனத்தின் சிந்தனைப் போக்கினையே மாற்றிவிட்டனர். 4.ஹாட் மெயில் (HOTMAIL) இந்த நிறுவனத்தைத் தொடங்கியவர் ஜாக் ஸ்மித். இணையம் வழியாக இமெயில்களைப் பெறும் வழி குறித்து முதலில் யோசித்துள்ளார். அதாவது இணைய இணைப்பு தரும் இன்டர்நெட் சர்வீஸ் புரவைடர் துணையின்றி, அவர்கள் சர்வரில் இடம் கேட்டு வாங்கி, இமெயில் பெறும் பழக்கத்தை மாற்றி வெப் சர்வரை அடைந்து மெயிலைப் பெறும் வழி குறித்துப் பல காலம் சிந்தித்து ஹாட்மெயிலை வடிவமைத்தார். ஹாட் மெயிலின் இன்னொரு நிறுவனரான, இந்தியரான, சபீர் பாட்டியா இதற்குப் பல பெயர்களை எழுதிப் பார்த்தார். எந்த பெயராக இருந்தாலும் அது மெயில் (MAIL) என முடிய வேண்டும் என்பதில் தீர்மானமாக இருந்தார். இறுதியாக HOTMAIL என்ற பெயரே போதும் என முடிவுக்கு வந்தார். ஏனென்றால் இணையத்தில் வெப் பக்கங்களில் பயன்படுத்தப்படும் புரோகிராமிங் மொழியினை HTML Hyper Text Markup Language என அழைக்கிறோம். HOTMAIL என்பதில் HTML இருப்பதால் அதுவே இருக்கட்டும் என முடிவு செய்து ஹாட் மெயில் என அழைத்தார். 1996 ஜூலை 4ல் இது அறிமுகம் செய்யப்பட்டது. முதலில் இது HoTMaiL என சின்ன எழுத்தும் குறிப்பிட்ட சில பெரிய எழுத்துமாக அமைக்கப்பட்டே பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது. பின் நாளில் இது வழக்கமாக எழுதும் முறையில் அமைக்கப்பட்டது. 5. இன்டெல் (INTEL): இந்த நிறுவனத்தை நிறுவியவர்கள் பாப் நாய்ஸ் மற்றும் கார்டன் மூர் (Bob Noyce and Gordon Moore) என்பவர்களாவர். அவர்கள் தங்களின் புதிய நிறுவனத்தை “Moore Noyce” என அழைக்க முதலில் முடிவு செய்தனர். ஆனால் பின்னர் பார்க்கையில் இந்த பெயர் ஹோட்டல்கள் பல அடங்கிய ஒரு குரூப்பிற்கு இருப்பது தெரியவந்தது. அந்த பெயர் அந்த நிறுவனத்தால் பதியப்பட்டது தெரியவந்ததால் வேறு பெயரைச் சிந்திக்கத் தொடங்கினார்கள். அப்போது to ‘more noise’ என இருக்கட்டுமே என்று யோசித்தனர். ஆனால் ஒரு செமி கண்டக்டர் நிறுவனத்திற்கு இந்தப் பெயர் தவறான பொருளைத் தரும் என தவிர்த்துவிட்டனர். பின் முதல் ஓராண்டிற்கு NM Electronics என்ற பெயரைப் பயன்படுத்தினர். அதன் பின் Integrated Electronics என்ற பெயரைச் சுருக்கி NTEL எனப் பெயர் வைத்தனர். அப்படியே அந்தப் பெயர் இன்றளவும் உலகில் புகழ் பெற்ற ஒரு பெயராக இருந்து வருகிறது. 6. மைக்ரோசாப்ட் (MICROSOFT): பில் கேட்ஸின் இந்த நிறுவனம் மைக்ரோசாப்ட் எனப் பெயர் பெற்ற நிகழ்ச்சி மிகச் சாதாரணமான ஒன்றாகும். Microcomputer மற்றும் Software என்ற இரண்டையும் இணைத்து இந்த பெயர் உருவாக்கப்பட்டது. முதலில் பில் கேட்ஸ் தன் சகா பால் ஆலன் என்பவருக்கு 1975 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம் 29ல் எழுதிய கடிதத்தில் MicroSoft எனப் பிரித்து இடைக் கோடிட்டு எழுதினாராம். அதன் பின் இருவரும் சேர்ந்து தங்கள் நிறுவனத்திற்கு இன்றைய பெயரை 1976 நவம்பர் 26ல் பதிவு செய்திருக்கின்றனர். இடையே இருந்த இடைக்கோடு காலப்போக்கில் நீக்கப்பட்டு MICROSOFT என ஒரே பெயராகப் பின்னர் உருவானது. அதுவே உலக மக்களின் வாழ்க்கையைப் புரட்டிப் போட்ட நிறுவனத்தின் பெயராக அமைந்தது. 7. யாஹூ (YAHOO): தொடக் கத்தில் இந்த நிறுவனத்தின் பெயர் “Jerry and David’s Guide to the World Wide Web” என்பதாக இருந்தது. 1994ல் யாஹூ என்ற பெயருக்கு மாறியது. ஜொனதன் ஸ்விப்ட் என்பவர் எழுதிய கல்லிவரின் பயணங்கள் என்ற நாவலில் “Yet Another Hierarchical Officious Oracle” என்ற சொல் தொடரின் சுருக்கமாக YAHOO என்பதைப் பயன்படுத்தினார். இந்த பெயர் மிக முரட்டுத்தனமான, நாகரிகம் மற்றும் பண்பாடு தெரியாத இளைஞனைக் குறிக்கும். யாஹூ நிறுவனத்தைத் தொடங்கிய ஜெர்ரியங் மற்றும்டேவிட் பைலோ ஆகிய இருவரும் தாங்கள் அப்படிப்பட்ட இளைஞர்கள் என்று தங்களைத் தாங்களே வேடிக்கையாகக் குறிப்பிட்டுக் கொண்டு இந்த பெயரையே தங்கள் நிறுவனத்திற்கும் தேர்ந்தெடுத்தனர். |
வெற்றி
தனி மனிதர்கள் அடைந்த வெற்றிக்குப் பின்னால் இந்த 5 சங்கதிகளே காரணமாக இருக்கின்றன.
1.சாதிக்க வேண்டும் என்கிற வெறி
2.வரையறுக்கப்பட்ட இலக்கு
3.விளைவுகளுக்கு பொறுப்பேற்றுக் கொள்ளுதல்
4.சரியான கண்ணோட்டம்
5.தன் மீதான முழு நம்பிக்கை
1.சாதிக்க வேண்டும் என்கிற வெறி:
நாம் எதைப் பெற வேண்டும்; எதில் ஜெயிக்க வேண்டும் என்று குறியாக இருக்கிறோமோ அதில் ஓர் ஆழமான பற்று கொள்ள வேண்டும்.உண்மையான ஈடுபாடு இருக்க வேண்டும்.
மின்சார பல்பை கண்டு பிடித்த தாமஸ் ஆல்வா எடிசன், பல நூறு முறை தன்னுடைய சோதனை சாவடியில் பின்னடைவு ஏற்பட்ட போதும் அவரது 'வெற்றி கண்டே தீர வேண்டும என்கிற வெறித்தனமான ஆர்வம்தான் இறுதியில் ஜெயித்தது.
2.வரையறுக்கப்பட்ட இலக்கு:
தீர்க்கதரிசனமான குறிக்கோளை(clearly defined goal)மட்டுமே இலக்காக கொள்ள வேண்டும்.'குறிக்கோள்' அனைத்தும் நம் கட்டுப்பாடு, சம்பந்தப்பட்ட முயற்சி,திறமை,ஆர்வம்,ஈடுபாடு,ஞானம்,உழைப்பு மற்றும் நம்மால் எம்பக்கூடிய உயரத்திற்குள்(சாத்தியப்படுவதாக) நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும்.
3.விளைவுகளுக்கு பொறுப்பேற்றுக் கொள்ளுதல்:
நமக்கு ஏற்படும் தோல்விகளுக்கு பெரும்பாலும் பிறறைத்தான் குறை சொல்கிறோம்.இது தவறில்லை என்று சிலருக்கு தோன்றும்.அவர்கள் தயவு செய்து ஒன்று செய்யுங்களேன்.ஹானஸ்டாக இன்றோ,நேற்றோ ஏற்பட்ட ஒரு சின்ன தோல்விக்கு காரணம் எதுவாக இருக்கும் என்று சுய மதிப்பீடு செய்து பார்த்து விடுங்களேன்.சம்பவத்தின் முடிவு தோல்வி என்பதால்,அதை வெற்றி கொண்டிருக்க நாம் என்னவெல்லாம் செய்திருக்கலாம் என்று.மாற்று வழி புலப்படும்.இந்த பரிசீலனை உங்களுக்கு அடுத்த முறை உதவும்.
4.சரியான கண்ணோட்டம்:
நாம் திட்டமிட்டு சாதிக்க வேண்டிய ஒவ்வொரு நிகழ்ச்சியும் ஒரு பயணத்திறு சமமானது. அந்த பயணத்தை தொடங்கும் போதும்,பயணத்தின் போதும் சில வேளைகளில் எதிர்பாராத பிரச்சினைகளை சந்திக்க வேண்டி வரலாம். எனவே அத்தகைய பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்ளும் மனோதிடம் நமக்கு இருக்க வேண்டும். இப்படி பல சோதனைகளைத் தாண்டியவர்கள்தான் வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற்றிருக்கிறார்கள்.
ஒவ்வொரு பிரச்சினையும் நமது முன்னேற்றத்திற்கான வாய்ப்பு என்றும், ஒவ்வொரு வாய்ப்பும் ஒரு பிரச்சினையை உள்ளடக்கியதே என்றும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதே போல பிரச்சினைகளின் பின் விளைவுகளை கண்டு பயப்பட்டால் ஓரடி கூட முன்னேற முடியாது. மனித சமுதாயத்தின் ஒவ்வொரு அடி வளர்ச்சிக்கும் இரண்டு அடியாவது பின்னடைவு இருந்திருக்கும் என்பதை உணருங்கள்.
5.தன் மீதான முழு நம்பிக்கை:
வெற்றி பெற வேண்டும் என்கிற எண்ணத்துடன் முன் வைக்கும் ஒவ்வொரு முயற்சியிலும் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையை அடித்தளமாக கொள்ளுங்கள். 'நம்மால் முடியும்' என்று தினசரி இரண்டு முறையாவது உங்களது குறிக்கோளை மனதில் கொண்டு வந்து மனதிற்கு கட்டளை இடுங்கள்.
' இது ஒன்றும் எனக்கு பெரிய விஷயமில்லை; நான் நினைத்தது நடக்கப் போகிறது; என்னை சுற்றி உள்ளவர்கள் எனது வெற்றிக்கு துணை புரிகிறார்கள், எனது வெற்றிகளை பாராட்டுகிறார்கள்' என்று திரும்பத் திரும்ப மனக்கண் முன்பாக உங்களது இலக்கை நிறுத்தி வைத்து கற்பனை செய்யுங்கள்.
மனைவியை மயக்குவது எப்படி?
|
வரம்பு
|
Smiling through the tears: Study shows how tearjerkers make people happier
(PhysOrg.com) -- People enjoy watching tragedy movies like “Titanic” because they deliver what may seem to be an unlikely benefit: tragedies actually make people happier in the short-term.
Researchers found that watching a tragedy movie caused people to think about their own close relationships, which in turn boosted their life happiness. The result was that what seems like a negative experience – watching a sad story – made people happier by bringing attention to some positive aspects in their own lives.
“Tragic stories often focus on themes of eternal love, and this leads viewers to think about their loved ones and count their blessings,” said Silvia Knobloch-Westerwick, lead author of the study and associate professor of communication at Ohio State University.
The key is the extent to which viewers thought about their own relationships as a result of watching the movie. The more they thought about their loved ones, the greater the increase in their happiness. Viewers who had self-centered thoughts concerning the movie – such as “My life isn’t as bad as the characters in this movie” – did not see an increase in their happiness.
Knobloch-Westerwick said this study is one of the first to take a scientific approach to explaining why people enjoy fictional tragedies that make them sad.
“Philosophers have considered this question over the millennia, but there hasn’t been much scientific attention to the question,” she said.
Knobloch-Westerwick conducted the study with Yuan Gong, a graduate student, and Holly Hagner and Laura Kerkeybian, both undergraduates, all at Ohio State. The results appear online in the journal Communication Research and will appear in an upcoming print edition.
The study involved 361 college students who viewed an abridged version of the 2007 movie “Atonement,” which involves two lovers who are separated and die as war casualties.
Before and after viewing the movie, the respondents were asked several questions which measured how happy they were with their life.
They were also asked before, after and three times during the movie to rate how much they were feeling various emotions, including sadness.
After the movie, participants rated how much they enjoyed the movie and wrote about how the movie had led them to reflect on themselves, their goals, their relationships and life in general.
What people wrote about as a result of seeing the movie was a key in understanding why people enjoy viewing fictional tragedies, Knobloch-Westerwick said.
People who experienced a greater increase in sadness while watching the movie were more likely to write about real people with whom they had close relationships, she said.
This in turn, increased participants’ life happiness after viewing, which was then related to more enjoyment of the movie.
“People seem to use tragedies as a way to reflect on the important relationships in their own life, to count their blessings,” she said.
“That can help explain why tragedies are so popular with audiences, despite the sadness they induce.”
The researchers also tested the theory that people may feel more happiness after viewing a tragedy movie because they compare themselves to the characters portrayed and feel good that their own lives are not as bad. But that wasn’t the case.
People whose thoughts after the movie were about themselves – rather than about their close relationships – did not experience an increase in life happiness.
“Tragedies don’t boost life happiness by making viewers think more about themselves. They appeal to people because they help them to appreciate their own relationships more,” she said.
But why would people have to get sad by watching a tragedy to feel grateful about relationships in their own lives?
Knobloch-Westerwick said this fits with research in psychology that suggests negative moods make people more thoughtful.
“Positive emotions are generally a signal that everything is fine, you don’t have to worry, you don’t have to think about issues in your life,” she said.
“But negative emotions, like sadness, make you think more critically about your situation. So seeing a tragic movie about star-crossed lovers may make you sad, but that will cause you to think more about your own close relationships and appreciate them more.”
Research has also shown that relationships are generally the major source of happiness in our lives, so it is no surprise that thinking about your loved ones would make you happier, she said.
“Tragedies bring to mind close relationships, which makes us happy.”
More information: http://crx.sagepub.com/
Provided by The Ohio State University
"Smiling through the tears: Study shows how tearjerkers make people happier." March 27th, 2012. http://www.physorg.com/news/2012-03-tearjerkers-people-happier.html
Posted by
Robert Karl Stonjek
Robert Karl Stonjek
Has modern science become dysfunctional?
The recent explosion in the number of retractions in scientific journals is just the tip of the iceberg and a symptom of a greater dysfunction that has been evolving the world of biomedical research say the editors-in-chief of two prominent journals in a presentation before a committee of the National Academy of Sciences (NAS) today.
"Incentives have evolved over the decades to encourage some behaviors that are detrimental to good science," says Ferric Fang, editor-in-chief of the journal Infection and Immunity, a publication of the American Society for Microbiology (ASM), who is speaking today at the meeting of the Committee of Science, Technology, and Law of the NAS along with Arturo Casadevall, editor-in -chief of mBio, the ASM's online, open-access journal.
In the past decade the number of retraction notices for scientific journals has increased more than 10-fold while the number of journals articles published has only increased by 44%. While retractions still represent a very small percentage of the total, the increase is still disturbing because it undermines society's confidence in scientific results and on public policy decisions that are based on those results, says Casadevall. Some of the retractions are due to simple error but many are a result of misconduct including falsification of data and plagiarism.
More concerning, say the editors, is that this trend may be a symptom of a growing dysfunction in the biomedical sciences, one that needs to be addressed soon. At the heart of the problem is an economic incentive system fueling a hypercompetitive environment that is fostering poor scientific practices, including frank misconduct.
The root of the problem is a lack of sufficient resources to sustain the current enterprise. Too many researchers are competing for too little funding, creating a survival-of-the-fittest, winner-take-all environment where researchers increasingly feel pressure to publish, especially in high-prestige journals.
"The surest ticket to getting a grant or job is getting published in a high profile journal," says Fang. "This is an unhealthy belief that can lead a scientist to engage in sensationalism and sometimes even dishonest behavior to salvage their career."
Funding is just one aspect of a very complex problem Casadevall and Fang see growing in the biomedical sciences. In a series of editorials in the journalInfection and Immunity they describe their views in detail, arguing that science is not as healthy as it could be or as it needs to be to effectively address the challenges facing humanity in the 21st century.
"Incentives in the current system place scientists under tremendous stress, discourage cooperation, encourage poor scientific practices and deter new talent from entering the field," they write. "It is time for a discussion of how the scientific enterprise can be reformed to become more effective and robust."
The answers, they write, must come not only from within the scientific community but from society as a whole that has helped create the current incentive structure that is fostering the dysfunction. In the editorials they outline a series of recommended reforms including methodological, cultural and structural changes.
"In the end, it is not the number of high-impact-factor papers, prizes or grant dollars that matters most, but the joys of discovery and the innumerable contributions both large and small that one makes through contact with other scientists," they write. "Only science can provide solutions to many of the most urgent needs of contemporary society. A conversation on how to reform science should begin now."
More information: Copies of the Infection and Immunity editorials can be found online at http://iai.asm.org … 0/3/891.full andhttp://iai.asm.org/content/80/3/897.full
Provided by American Society for Microbiology
"Has modern science become dysfunctional?." March 27th, 2012. http://www.physorg.com/news/2012-03-modern-science-dysfunctional.html
Posted by
Robert Karl Stonjek
Robert Karl Stonjek
Subscribe to:
Posts (Atom)