அனுமன் ஜெயந்தி: விரதம் இருப்பது எப்படி

வாயுதேவனின் அம்சமாக அஞ்சனாதேவிக்கு மார்கழி மாதம் மூல நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர், ஆஞ்சநேயர். அவர் பிறந்த தினமே ‘அனுமன் ஜெயந்தி’யாக கொண்டாடப்படுகிறது.

ராமாயணத்தில் இணையற்ற இடத்தைப் பிடித்தவர் ஆஞ்ச நேயர். அறிவு, உடல் வலிமை, துணிச்சல், புகழ், ஆரோக்கியம், வாக்கு சாதுரியம், வீரம் ஆகிய அனைத்தும் ஒருங்கே அமையப்பெற்றவர். சீதாதேவியால் ‘சிரஞ்சீவி’ பட்டம் பெற்றவர். அவரது பிறப்பு மகத்துவம் மிகுந்தது. அவர் பிறந்த தினமே ‘அனுமன் ஜெயந்தி’யாக கொண்டாடப்படுகிறது. வாயுதேவனின் அம்சமாக அஞ்சனாதேவிக்கு மார்கழி மாதம் மூல நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர், ஆஞ்சநேயர்.

திரேதாயுகத்தில் குஞ்சரன் என்ற சிவபக்தன் வெகுகாலமாக குழந்தை இல்லாமல் வருந்தினான். குழந்தைச் செல்வம் வேண்டி சிவபெருமானை நோக்கி தவம்புரிந்தான். அவன் முன் தோன்றிய ஈசன், ‘உனக்கொரு மகள் பிறப்பாள். அவளுக்கு ஒரு மகன் பிறப்பான். அவன் வலிமையும், வீரமும் பெற்று மரணம் இல்லாதவனாக வாழ்வான்’ என்று கூறி மறைந்தார்.

அவ்வாறே குஞ்சரனுக்கு ஒரு மகள் பிறக்க, அஞ்சனை என்று பெயரிட்டு வளர்த்தனர். அவள் பருவம் எய்ததும், கேசரி என்னும் வானர வீரனுக்கு அவளை மணமுடித்துக் கொடுத்தார் குஞ்சரன்.

ஒருநாள் அஞ்சனையின் முன்பு தர்மதேவதை தோன்றி, ‘பெண்ணே நீ வேங்கடமலைக்கு கணவனுடன் சென்று மகாதேவனை குறித்து தவம் செய். அவரருளால் விண்ணவர் போற்றும் மகன் பிறப்பான்’ என்றது.

தேவதை கூறிய இடத்திற்குச் சென்ற அஞ்சனை, காற்றை மட்டும் உணவாகக் கொண்டு கடும் தவம் இருந்தாள். அவளது தவத்தைக் கண்டு வாயு தேவன் அதிசயித்தார். ஒரு முறை வாயு பகவான் சிவசக்தி வடிவான கனி ஒன்று, அஞ்சனையின் கைகளிலே வந்து தங்கும்படி செய்தார்.

அந்தக் கனியை உண்ட சில தினங்களில் அவள் கருவுற்றாள். அப்போது ஒரு அசரீரி எழுந்தது. ‘அஞ்சனா தேவி! சிவனுக்கும், சக்திக்கும் ஏற்பட்ட சிவசக்தி வடிவமான அம்சத்தை சிவனின் ஆணைப்படி, வாயுதேவன் கனி உருவில் உன்னை உண்ணச் செய்தான். உனக்கு சிவசக்தி அம்சம் கொண்ட மகன் பிறப்பான். அவன் வாயுபுத்திரன் என்று அழைக்கப்படுவான். விண்ணும் மண்ணும் அவனைப் போற்றி புகழும்’ என்றது.

அரண்மனைக்குத் திரும்பிய அஞ்சனை, நடந்தது பற்றி தனது கணவர் கேசரியிடம் கூறினாள். மாதங்கள் பல கடந்தன.

ஒரு மார்கழி மாதம் மூல நட்சத்திரம் கூடிய நன்னாளில் அஞ்சனாதேவிக்கு ஆண் குழந்தை பிறந்தது. அஞ்சனாதேவியின் மகன் என்பதால், அவர் ஆஞ்சநேயர் என்று அழைக்கப்பட்டார்.

வனவாசம் வந்த ஸ்ரீராமனுக்கு, எந்தவித பிரதிபலனையும் கருதாமல் தூய அன்புடனும், பக்தியுடனும் தொண்டு செய்தார். ராமனுக்கு பணிவிடை செய்வதற்காகவே அவர் வாழ்ந்தார். சொல்லின் செல்வனான அனுமன் முதன் முதலாக ராமனைச் சந்தித்தபோது, ‘நீங்கள் யார்?’ என்று ராமன் கேட்டார்.

அதற்கு, ‘காற்றின் வேந்தருக்கு அஞ்சனை வயிற்றில் வந்தேன். நான் அனுமன் என்று, தன் தந்தையின் பெயர், தாயாரின் பெயர், தன் பெயர் அனைத்தையும் அடக்கமாக கூறினார் அனுமன்.

ஆஞ்சநேயருக்கு சுந்தரன் என்றும் ஒரு பெயர் உண்டு. ராமாயணத்தை எழுதிய வால்மீகி மகரிஷி அதை ஏழு காண்டங்களாக பிரித்தார். அனு மனுக்கு சிறப்பு சேர்க்கும் விதத்தில் ஒரு காண்டத்தை சுந்தர காண்டம் என்று அவரது பெயரால் அழைத்து மகிழ்ந்தார்.

விரதம் இருப்பது எப்படி?

அனுமன் ஜெயந்தி, ஜெயந்திகளுக்கு எல்லாம் ஜெயந்தி. அன்றைய தினம் நாம் விரதம் இருந்தால் சகல மங்களங்களும் உண்டாகும். நினைத்த காரியம் கை கூடும். துன்பம் விலகும். இன்பம் பெருகும். அனுமன் ஜெயந்தி விரதம் இருப்பவர்கள் அதிகாலை குளித்து உணவு உண்ணாமல் ஆஞ்சநேயர் கோவிலுக்கு சென்று துளசியால் அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும். ஆஞ்சநேயரை ராமநாமத்தால் சேவிப்பதோடு, வடை மாலை சாத்தி, வெற்றிலை மாலை அணிவித்து, வெண்ணை சாத்தி வழிபட வேண்டும்.

வாலில் குங்கும பொட்டு வைத்து வழிபடுவது விசேஷமானது. அவல், சர்க்கரை, தேன், பானகம், கடலை, இளநீர் முதலிய பொருட்கள் அனுமனுக்கு மிகவும் பிடிக்கும். அதை நைவேத்தியம் செய்வதனால் அனுமன் மிக மகிழ்வார்.

அனுமனுக்கு வாலில் தான் சக்தி அதிகம். அதனால் தான் ஆஞ்சநேயர் வாலில் குங்குமம் வைத்து வழிபடுகிறோம். பக்தி சிரத்தையுடன் ராம நாமத்தை உச்சரித்துக் கொண்டு வால் தோன்றும் இடத்தில் இருந்து தினமும் சந்தனம் பூசி, குங்கும திலகம் வைத்துக் கொண்டு வர வேண்டும். வாலின் நுனியை அடைந்ததும் கலைத்து விட்டு மறுபடியும் பொட்டு வைக்க வேண்டும். வால்முனையில் பொட்டு பூர்த்தி பெறுகின்ற சுப தினத்தில் வடை மாலை சாத்தி வழிபட வேண்டும். மார்கழி மாதம் வளர்பிறை திரயோதசியன்று 13 முடிச்சுகளோடு கூடிய மஞ்சள் கயிற்றை கலசத்திற்குள் வைத்து ஓம் நமோ பகவதே வாயு நந்தனாய என்ற மந்திரம் சொல்லி ஆவாஹனம் செய்து மஞ்சள், தனம், பூ மேலும் மற்ற பூஜை பொருட்களால் பூஜை செய்ய வேண்டும்.

கோதுமை மாவினால் தயார் செய்யப்பட்ட 13 பூரி, வெற்றிலை பாக்கு, தட்சணையோடு ஒரு தட்டில் வைத்து அந்தணருக்கு கொடுக்கலாம். மேலும் அந்த அந்தணருக்கு சாப்பாடும் போடலாம். அனுமன் விரத தொடக்கத்தில் இவ்வாறு செய்வதால் சகல காரியங்களும் வெற்றி அடையும்.

காலை உணவாக பொரியும், பழமும் சாப்பிட வேண்டும். இதை பிறருக்கும் வழங்கலாம். பகல் உணவாக கிழங்கு, காய்கறிகளை சாப்பிடலாம். இரவில் ஆஞ்சநேயர் ஸ்தோத்திரம், ராமநாமம், ஆஞ்சநேயர் அஷ்டோத்திரங்கள், சுலோகங்கள் கூறி வழிபட வேண்டும்.

ஜெய் ஆஞ்சநேயா

First road with plastic waste in Sri Lanka (பிளாஸ்டிக் கழிவுகளை உபயோகித்து தார்ச்சாலை அமைத்தல்.)

A 500 metre road from Ratmalana to Borupana, South of Colombo had been paved with an asphalt mixture containing shredded and molten plastic extracted from municipal waste.

Non-recyclable plastic waste is taken from municipal waste (in Sri Lanka plastic, paper and food waste is now separated in households) shredded and heated with aggregates at 165 degrees centigrade.

"The molten waste-plastic-mix coats the heated aggregates before being coated with bitumen," the firm said.

"The new material – waste plastic modified asphalt concrete mix – will be applied for surfacing of roads under 150 degrees centigrate temperature. "

The plastic asphalt mixture not only solves the waste problem but cuts road construction costs and makes the pavements more durable.

Tests are conducted on the pilot project, the company said.

"Similar waste plastic modified asphalt mixes are successfully applied to road surfacing in countries such as UK, Canada, Netherlands, Philippines, India and Indonesia," 

The Plastic and Bitumen Mixture

Using recycled plastic for road building sounds simple, but it actually requires a complex process to create the right material. "Different plastics do different things to bitumen," he explains. "If you use the wrong mix, it actually can make the bitumen more brittle."

It is good to avoids using PET bottles and other types of plastic that are easily recycled, and instead concentrates on types of waste plastic that might otherwise end up buried in the ground. Reid declined to go into too much detail, so as not to reveal too much about MacRebur's proprietary process.

In addition to keeping plastic out of landfills, the company's plastic road materials can save about 1 ton (.907 metric tons) in carbon dioxide output for each ton of bitumen that the plastic replaces, according to this fact sheet from MacRebur's website.

Thanks 

https://economynext.com/

பிளாஸ்டிக் கழிவுகளை உபயோகித்து தார்ச்சாலை அமைத்தல்.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

சேகரிக்கப்பட்ட பிளாஸ்டிக் கழிவுகள், 1.60 மி.மீ. முதல் 2.50 மி.மீ. அளவுள்ள சிறு சிறு துகள்களாக வெட்டு இயந்திரங்களின் உதவியால் வெட்டப்பட்டு, சேகரித்து வைக்கப்படுகிறது. பின்பு இவை, தார்ச்சாலை அமைக்க சேகரிக்கப்பட்ட 110° செல்சியஸ் அளவிற்கு சூடுபடுத்தப்பட்ட கற்களுடன் சேர்த்து சுழற்சி முறையில் கலக்கப்படுகிறது. அவ்வாறு கலக்கப்படும் போது, கற்களில் உள்ள 1709 செல்சியஸ் வெப்பத்தினால், 30லிருந்து 60 வினாடிகளுக்குள் சிறு துகள்களாக நறுக்கப்பட்ட, பிளாஸ்டிக் துகள்கள் இளகி, கற்களின் மேல் போர்த்தியது போல், கற்களின் மேற்பரப்புகளை முழுவதுமாக மூடிவிடுகிறது.

இவ்வாறு இளகிய பிளாஸ்டிக் கழிவுகளுடன் சேர்க்கப்பட்ட கற்கள், உறுதியானவையாகவும், பிடிப்புத் தன்மையுள்ளதாகவும், மாறிவிடுகிறது. மேலும், கற்களின் மேற்பரப்பில் உள்ள சிறு சிறு நுண் இடைவெளி முழுவதுமாக மூடப்படுவதால், அதனுள், மழைநீர் அல்லது உப்பு கலந்த நீர் புகாமல் தடுக்கப்படுகிறது. இதனால், கற்கள் மழைநீரை உறிஞ்சி சிறு சிறு கற்களாக உடைவது தவிர்க்கப்படுவதுடன், சாலை குறுகிய காலத்திற்குள் பாழ்படுவது தவிர்க்கப்படுகிறது. இவ்வாறு, இளகிய பிளாஸ்டிக் கழிவுகளுடன் சேர்க்கப்பட்ட கற்களுடன், 1650 செல்சியஸ் வெப்ப அளவில் சூடுபடுத்தப்பட்ட தார் சேர்க்கப்படுகிறது.

மேலே கூறப்பட்ட வெப்ப அளவுகளில், தயார் செய்யப்பட்ட கலவையானது, 1109 - 1209 செல்சியஸ் வெப்ப அளவிற்குள்ளாக, தயார் நிலையில் உள்ள சாலைகளில் பரப்பப்பட்டு, கனமுள்ள சாலை உருளை வண்டி மூலம் இறுக்கம் கொடுக்கப்பட்டு, பிளாஸ்டிக் தார்ச் சாலை அமைக்கப்படுகிறது. 10 சதுர மீட்டர் அளவும் 25 மி.மீட்டர் கனமும் உள்ள பிளாஸ்டிக் தார்ச்சாலை அமைக்க, 27 கிலோ தார்க்கலவையும் 3 கிலோ பிளாஸ்டிக் நறுக்குகளும் தேவைப்படும். சாதாரண தார்ச் சாலை அமைக்க 30 கிலோ தார்க்கலவை தேவைப்படும். ஒரு பிளாஸ்டிக் சாலை அமைக்க தார்க்கலவையின் அளவில் 10 சதவீதம் பிளாஸ்டிக் நறுக்குகள் தேவைப்படும். இவ்வாறு அமைக்கப்பட்ட சாலைகள், உறுதி வாய்ந்தவையாகவும் மழைக்காலங்களில் சேதமடையாமலும் பிளாஸ்டிக் கழிவுகளின் பயன்பாட்டினால் புற ஊதா நிறக் கதிர் வெளிப்பாடு இல்லாமலும், அதிக கனரக வாகனப் போக்குவரத்தை தாங்கக் கூடியவையாகவும், குறைந்தது 7 வருடங்களுக்கு எந்தவித சேதாரம் இல்லாமலும் பயன்பாட்டில் இருக்கும்.

Alternative Method 

தற்போது பல்கலைகழகங்களில், கழிவு பிளாஸ்டிக் பொருட்களைக்கொண்டு வீதி அமைத்தல் எனும் விடயத்தின் கீழ் (Using Waste Plastic in Road Construction) எனும் தலைப்பின் கீழ் பல ஆய்வுக்கட்டுரைகள் வெளி வந்துள்ளன. இதில் பாவிக்கப்படும் தாருக்கு சிபாரிசு செய்யப்பட்டளவு பிளாஸ்டிக் சேர்க்கப்பட்டு தார் வீதிகளுக்கு பாவிக்கலாம் என கூறப்பட்டுள்ளது. இதனடிப்படையிலேயே எனிவரும் காலங்களில் கார்பட் வீதிகளுக்கு போடப்படும் அஸ்போல்ட் கொங்கிறீட்டுடன் சிபாரிசு செய்யப்பட்ட அளவு பிளாஸ்டிக் சேர்க்கப்பட்டு கார்பட் வீதிகள் அமைக்கப்படவுள்ளது.

இவ்வாறு பிளாஸ்டிக் சேர்ப்பதனால் வீதியின் பாவனைக்காலம் கூடுதலாகவும் வீதிகள் உறுதியாகவும் இருக்கும் எனவும் கூறப்படுகின்றது அத்துடன் மிக முக்கியமான விடயம் நகரிலே சேகரிக்கப்படும் பிளாஸ்டிக் போத்தல்கள் மீள் பாவனைக்கு உட்படுத்தி சுற்றுச்சூழலை பாதுகாக்கவும் முடியும்.

 திருகோணமலை  நகராட்சிமன்றம் பரீட்சாத்தமாக இராஜவரோதயம் சதுக்கத்திலுள்ள சிறிய வீதியொன்றிற்கு துண்டுகளாக வெட்டப்பட்ட பிளாஸ்டிக் போத்தல்களை தாருடன் உருக்கி 12.03.2021 அன்று வீதி தாரிடும் வேலையை ஆரம்பித்தது. தாரினையும் பிளாஸ்டிக்கினையும் உருக்கிய கலவையைக்கொண்டு சிறப்பாக வீதியை அமைத்துக்கொண்டது. 

Tackling E-Waste

‘Electronic Waste’. Electronic waste covers everything from home appliances like TVs, air conditioners, and fans to IT devices like computers and mobiles that have been replaced or have reached the end of their life cycle and need to be disposed of.

Waste electrical and electronic equipment (WEEE) is becoming a major threat to the whole world. Its toxic emissions mixed with virgin soil and air and causing harmful effects to the entire biota either directly or indirectly. Direct impacts include the release of acids, toxic compounds including heavy metals, carcinogenic chemicals and indirect effects such as biomagnification of heavy metals. Many private firms are involved in collecting, dismantling, separation and exporting e-wastes for recyclers. However, strict regulations are currently being followed as on approval of such firms such as e-steward certification by Basel action network in the USA, they also involved in public awareness programs; this review is based on collected information from various journal articles, websites including the technical note by Greenpeace international. Further, it analyzes the current progress on e-waste management worldwide.

Here’s an example to understand the scale of the problem, according to estimates by Ceylon Waste Management there are 7.6 Million CRT TVs and Monitors in Sri Lanka, and only 10% of that will be properly disposed. The remaining 90% will be around 67500 metric tons of CRTs, of which 8840 tons will be lead and 110 tons of arsenic. That’s a massive amount of poison that could leach into our ecosystem endangering both human and animal lives. Other methods must be employed to dispose of this waste.

What Happens to Devices at the End of Their Useful Life

Unfortunately, the majority of these electronic products end up in landfills, and just 12.5% of e-waste is recycled. According to a UN study, over 41.8 million tons of e-waste was discarded worldwide, with only 10%–40% percent of disposals appropriately done. Electronics are full of valuable materials, including copper, tin, iron, aluminum, fossil fuels, titanium, gold, and silver. Many of the materials used in making these electronic devices can be recovered, reused, and recycled—including plastics, metals, and glass. 

In a report, Apple revealed that it recovered 2,204 pounds of gold —worth $40 million—from recycled iPhones, Macs, and iPads in 2015. 

Benefits of E-Waste Recycling

Recycling e-waste enables us to recover various valuable metals and other materials from electronics, saving natural resources (energy), reducing pollution, conserving landfill space, and creating jobs. According to the EPA, recycling one million laptops can save the energy equivalent of electricity that can run 3,657 U.S. households for a year. Recycling one million cell phones can also recover 75 pounds of gold, 772 pounds of silver, 35,274 pounds of copper, and 33 pounds of palladium.

On the other end, e-waste recycling helps cut down on production waste. According to the Electronics TakeBack Coalition, it takes 1.5 tons of water, 530 lbs of fossil fuel, and 40 pounds of chemicals to manufacture a single computer and monitor. 81% of the energy associated with a computer is used during production and not during operation.

The Electronics Recycling Process

Electronics recycling can be challenging because discarded electronics devices are sophisticated devices manufactured from varying proportions of glass, metals, and plastics. The process of recycling can vary, depending on the materials being recycled and the technologies employed, but here is a general overview.

Collection and Transportation: Collection and transportation are two of the initial stages of the recycling process, including for e-waste. Recyclers place collection bins or electronics take-back booths in specific locations and transport the collected e-waste from these sites to recycling plants and facilities.

Shredding, Sorting, and Separation: After collection and transportation to recycling facilities, materials in the e-waste stream must be processed and separated into clean commodities that can be used to make new products. Efficient separation of materials is the foundation of electronics recycling. Shredding the e-waste facilitates the sorting and separation of plastics from metals and internal circuitry, and waste items are shredded into pieces as small as 100mm to prepare for further sorting.

A powerful overhead magnet separates iron and steel from the waste stream on the conveyor and then prepares it for sale as recycled steel. Further mechanical processing separates aluminum, copper, and circuit boards from the material stream—which now is mostly plastic. Water separation technology is then used to separate glass from plastics. The final step in the separation process locates and extracts any remaining metal remnants from the plastics to purify the stream further.

Preparation For Sale as Recycled Materials: After the shredding, sorting and separation stages have been executed, the separated materials are prepared for sale as usable raw materials for the production of new electronics or other products.

Electronics Recycling Associations

• ISRI (the Institute of Recycling Industries): ISRI is the largest recycling industry association with 1600 member companies, of which 350 companies are e-waste recyclers.
• CAER (Coalition for American Electronics Recycling): CAER is another leading e-waste recycling industry association in the U.S. with over 130 member companies operating around 300 e-waste recycling facilities altogether throughout the country.
• EERA (European Electronics Recyclers Association): EERA is the leading e-waste recycling industry association in Europe.
• EPRA (Electronic Products Recycling Association): EPRA is the leading e-waste recycling industry association in Canada.  

Current Challenges for Electronics Recycling Industry

The E-waste recycling industry has a significant number of challenges, which the primary one being exporting to developing nations. Exporting e-waste, including hazardous and toxic materials, is leading to serious health hazards for the workers working for dismantling electronic devices in countries without adequate environmental controls. Currently, 50%–80% of e-waste that recyclers collect is exported overseas, including illegally exported e-scrap, which is of particular concern. Overall, the inadequate management of electronics recycling in developing countries has led to various health and environmental problems.

Although the volume of e-waste is increasing rapidly, the quality of e-waste is decreasing. Devices are getting smaller and smaller, containing less precious metal. The material values of many end-of-life electronic and electrical devices have therefore fallen sharply. Electronics recyclers have suffered due to sagging global prices of recycled commodities, which have decreased margins and resulted in business closures.

Another problem is that as time goes on, many products are being made in ways that make them not easily recyclable, repairable, or reusable. Such design is often undertaken for proprietary reasons, to the detriment of overall environmental goals. Organizations such as ISRI have been active in promoting policies to broaden the range of authorized companies allowed to repair and refurbish smartphones to avoid their needless destruction. The current rate or level of e-waste recycling is definitely not sufficient. The current recycling rate of 15%–18% has much room for improvement as most e-waste still is relegated to the landfill.

Electronics Recycling Laws

Currently, 25 U.S. states have laws mandating statewide e-waste recycling, and several more states are working toward passing new legislation and improving the existing policy. State e-waste recycling laws cover 65% of the U.S. population, and some states, including California, Connecticut, Illinois, and Indiana, e-waste is banned from landfills. 

Potential Initiatives in Sri Lanka

Despite these initiatives, Sri Lanka is still far away in terms of e-waste management compared to most countries. Thus, existing bottlenecks need to be addressed in order for Sri Lanka to be a sustainable e-waste recycler. Strengthening policy and legislation is vital. Apart from the existing policy and regulation, the government could reinforce regulations, specifically on the imports of EEE. For instance, regulations should be enacted on discouraging the imports of used EEE, and to import equipment that has less hazardous elements; for example, LED/LCD monitors can replace CRT monitors, since CRT has more hazardous elements. In addition, suitable technology and skills need to be implemented in order to streamline the sustainable e-waste recycling system in the country. Proper mechanisms should also be developed to take out the informal market for e-waste recycling in the country. Improving the knowledge on e-waste within the community is crucial. Conducting programmes which highlight the social and ecological impacts of improper handling of e-waste, and the importance of disposing e-waste in proper places and in proper ways can be effective in raising public awareness. This can be provided through the public health staff, starting from grassroots levels. Also, the media can play a pivotal role in disseminating the message and making the mass community aware of the impacts of improper handling of e-waste as well as the proper mechanisms in recycling and its benefits.

‘E-waste’ should not be considered as normal ‘junk’. It may not impact you instantaneously, but could do so later in life. Therefore, much attention should be paid to this issue, considering the many health impacts that could be instigated by the e-waste around us.