நயினை நாகபூசணி அம்மன் ஆலயம்

இலங்கையின் வடபால் அமைந்த அணிநகர் யாழ்ப்பாணம். அதனைச்சூழ்ந்து விளங்குவன ஏழு தீவகங்கள். இவற்றின் நடுநாயகமாய் அமைந்தது ஒரு சிறிய தீவு . நகரில் இருந்து ஏறக்குறைய இருபது கல் தொலைவில் தென்மேற்கே அலை கடல் நடுவே அருள் ஒளி பரப்பி நிற்பது . இதுதான் நயினாதீவு உருவால் சிறியதாயினும் அருளின் பொலிவால் சிறந்து விளங்கும் இத்தீவு பழைய காலம் தொட்டே பல்வேறு நாமங்களால் அழைக்கப்பட்டது. நாகதீவு (நாகதீபம்) , நாகநயினாதீவு (வையாபாடல்) , மணித்தீவு (செளந்தர்யலகரி) , மணிபல்லவத்தீவு ( மணிமேகலை) , சம்புத்தீவு (யாழ்ப்பாணச் சரித்திரம் – யோன் ஆசிரியர்) , பிராமணத்தீவு (ஒல்லாந்தர் காலம்) என்பன அவற்றுள் சில.

புகழ் பூத்த இச் சிறிய தீவின் பெருமைக்கு அணியாய் இன்றும் சிறப்புற்று விளங்கும் ஆலயங்கள் பல. ஆதி மனிதன் தன் சிந்தனைக்கும் செயலுக்கும் மேலாக மூலமாய் நின்று வழிநடத்திச் செல்லும் சக்தி ஒன்று உண்டென்று ஒரு கால் உணர்ந்தான். மனம் வாக்கைக் கடந்து உள்நின்ற அப்பொருளைக் கடவுள் என்று அழைத்து வழிபடத்தொடங்கினான். அக் காலத்தில் இருந்தே இச்சிறிய தீவில் தொன்மையான வழிபாட்டு நெறி இருந்து வந்துள்ளது என்பது வெளிநாட்டு நல்லறிஞர் பலருக்கும் ஒப்ப முடிந்த ஒரு கருத்தாகும்.

இத்தீவு வாசிகளில் பெரும்பான்மையினர் சைவ சமயத்தவர். இவர்களின் பழமையான வழிபாட்டு நெறியின் சான்றாய் இத்தீவின் பெருமைக்கு முக்கிய காரணமாய் விளங்குவது இன்று நாகபூசணி என அழைக்கப்படும் அம்பிகையின் ஆலயமாகும். சைவ சமயத்தவர்களின் இவ்வூரில் அமைந்துள்ள வேறு வழிபாட்டுத் தெய்வங்கள் ஐயனார், ஸ்ரீ வீரபத்திரர், வயிரவர், முருகன், வேள்விநாயன், காளி, காட்டுக் கந்தசுவாமி, விநாயகர், பிடாரி, மீனாட்சி அம்மன், மலையில் ஐயனார் இவர்களுக்கு அமைந்த கோயில்களாம். இவையன்றியும் , பெளத்த, கிறிஸ்தவ, இஸ்லாமிய சமய வழிபாட்டுக்கான ஆலயங்களும் இங்கு அமைந்துள்ளன.
இலங்கையின் வட பாகத்தில் நாகர்கள் வாழ்ந்தார்கள். அவர்கள் நாகத்தை வழிபட்டனர் என்று இதிகாச நூல்களால் நாம் அறியலாம் . அம்மன் கோவிலின் மூலத்தானத்தே சுயம்புவாய் அமைந்துள்ள ஐந்துதலை சர்ப்பச்சிலை இதற்குத்தக்க சான்றாகும் என்று ஆராச்சியாளர் கருதுகின்றனர்.

இந்திய புராதன சிற்ப சாஸ்திர ஆராச்சியாளர் திரு எம்.நரசிம்மன் அவர்கள் சேர் .கந்தையா வைத்தியநாதன் அவர்களுடன் 11-03-1951 ல் வருகை தந்தார்கள். அப்பொழுது அம்பாள் ‘பாலஸ்தாபனம் ‘ செய்யப்பட்டிருந்த காலம். மூலமூர்த்தியின் அயலே எல்லோரும் சென்று தரிசிக்கும் வாய்ப்பு இருந்தது. இந்த ஆய்வாளர் மூலஸ்தானத்தில் அம்பாள்சிலையின் பின்புறத்தே அழகுற விளங்கும் ஐந்துதலை நாக்ச்சிலையில் தாம் கொண்டு வந்த ஒரு நுண் கருவியை அழுத்தி வெளியே கொண்டுவந்து பார்த்தார். இந்த நாக்ச்சிலை பதினான்காயிரம் வருடப் பழமை உடையது. இங்கு அமைந்திருந்த பழைய வழிபாட்டுப் பொருள் இதுவே. சரித்திரத்தில் கூறப்படும் சர்ப்ப வழிபாட்டுக்கு இலங்கை இந்தியாவில் வேறுஎங்கும் பார்க்கமுடியாத வகையில் பிரத்தியட்ச சான்றாக இது அமைந்திருக்கிறது. இதில் நம்பிக்கை குறைந்தகாலத்தில் முன்னால் அம்மனை பிரதிட்டை பண்ணி இருக்கிறார்கள். இதுவே உண்மையென்று தம்முடன் வந்தோருக்கும் கூறிச் சிலையைத் தரிசிக்கச்செய்தார். பிரசித்தி பெற்ற ஆராய்ச்சியாளரான இவரின் கருத்து இக் கோவிலில் புராதன வழிபாடு நடைபெற்று வந்தமைக்கு தக்க சான்றாகும்.

பண்டிட் சேதுராமன் (அதிர்ஷ்ட விஞ்ஞானம் என்னும் சோதிடநூலின் ஆசிரியர்) 1951ஆம் ஆண்டில் இங்கு வந்தார். பூரண நாளான அன்று அம்மனை சிரத்தையோடு வழிபட்டார். ‘ பாம்பு பாம்பு என்று கூறுகிறார்களே, மகா குண்டலினியடா, வழிபடுவோருக்கு நினைத்தவரம் கொடுப்பாள்! என்றார் . மூல மூர்த்தியாக சர்ப்பஉருவில் விளங்குவது மகா குண்டலினி சக்தி என்பது இவர் கருத்து.

ஆதி சங்கராச்சாரியாரால் பாடப்பட்ட லின்காஷ்டகத்தில் ‘ பணிபதி வேஷ்டித கொபிதலிங்கம் ‘ என்றது பாம்பின் படத்தினால் இயற்கையாகச் சுற்றப்பட்டது. அல்லது மூடப்பட்டது. இந்த நயினாதீவைத்தவிர வேறு ஊரில் எங்கும் இருபதாகத் தெரியவில்லை.
இவர்களே அன்றி, வேறு பல இந்திய பேரறிஞர்களும், ஞானிகளும் இங்கு வந்து அம்பாளை தரிசித்து அவள் நல்லருள் பெற்று, இந்த வழிபாட்டு இடத்தின் பழமைக்கு தக்க சான்று பகர்ந்து போய் இருக்குறார்கள். அவர்களில் முதன்மையாக எண்ணத் தக்கவர்கள் : – சிவானந்த சரஸ்வதி, வித்துவான் கி. வா. ஜகந்நாதன், சென்னை பேராசிரியர் ஞானசம்பந்தன், பார்த்தசாரதி, தவத்திரு குன்றக்குடி அடிகள், யோகி சுத்தானந்த பாரதியார், கிருபானந்தவாரியார் (2-9-1955), காஞ்சிபுரம் தொண்டைமண்டல ஆதீன குருமகா சந்நிதானம் ஸ்ரீ ஞானப்பிரகாச தேசிக பரமாசாரிய சுவாமிகள் போன்றோர்.

சர்வமத சமரச வழிபாட்டுக்கும் நிலைக்களனாக விளங்கும் நயினாதீவு ஆலயங்களில் பழமையானது ஸ்ரீ நாகபூசணி அம்மனின் ஆலயமே. நாகேஸ்வரி,நாகராஜேஸ்வரி, ராஜராஜேஸ்வரி, புவனேஸ்வரி, பராசக்தி, மனோன்மணி, பரமேஸ்வரி என்று அறியப்பட்டவளும், அறுபத்துநான்கு சக்திபீடங்களுள் மணித்தீவில் புவனேஸ்வரி பீடம் ( செளந்தரியலகரி) என கூறப்பட்டதும் இதுவே என்பது ஆன்றோர் துணிபு. அனலைதீவில் இப்போது விளங்கும் நாகதம்பிரான், ஒல்லாந்தர் இக் கோயிலை அழிப்பதற்கு முன், அம்மன் இக் கோயிலிலே இருந்தது என்று நம்பப் படுவதால் இது நாகேஸ்வரம் எனவும் அழைக்கப்பட்ட தென்பர்.

புராதன வழிபாட்டு இடமாய் அமைந்த இக்கோவிலின் ஆரம்பநிலைபற்றி நாம் இப்பொழுது அறிதற்கு தக்க சான்றுகள் கிடைத்தில. சிலப்பதிகாரகால செட்டிமார் வியாபார நிமித்தம் இங்கு வந்து போயினர். அம்மனைப் பூசிக்க பூவுடன் கடல்வழியே வந்தநாகத்தை தாக்க முயன்ற கருடனை அவ்வழிவந்த செட்டி விலக்கி கப்பலில் இருந்த திரவியத்தைக் கரைசேர்த்து கோயிலைச் செப்பனிட்டு நயினாபட்டர் என்னும் பிராமணரைப் பூசைக்கு நியமித்தார் அவர்பெயரால் இத்தீவு நயினாதீவு என அழைக்கப்படலாயிற்று என அறிகிறோம். இதன் அறிகுறியாக பாம்பு சுற்றிய கல், கருடன் கல் ஆகியவற்றை கோவிலுக்கு வடக்கே உள்ள கடலில் இப்பொழுதும் பார்க்கிறோம். நாகத்தால் பூசிக்கப்பட்ட அம்மை நாகபூசணி எனும் பெயர் பெற்றாள்.

ஒல்லாந்தர் காலத்தில் அம்மன் கோவில் இடித்து அழிக்கப்பட்டு சூறையாடப்பட்டது.அம்பாளின் திருஉரு வடமேற்கே நின்ற ஒரு ஆலமரப் பொந்துள் மறைத்து வைக்கப்பட்டது.

இது செவ்வாலமரமாகும். ஏறக்குறைய 83 வருடங்களுக்கு முன் இது பட்டு அழிந்தது. இடிக்கப்பட்ட பொழுது கோவில் எழு வீதி உடையதாய் இருந்ததென்பர். செப்புத்தேர், பவளத்தேர்கள் இருந்தன. இவை மக்களால் கடலில் தள்ளி விடப்பட்டன.

ஏறக்குறைய 73 வருடங்களுக்கு முன்னே மேற்கு கடலில் கடல் தொழிலாலரால் எடுத்துக் கொண்டுவரப்பட்டு இப்பொழுது நூதனசாலையில் இருக்கும் கற்சில் இந்தத் தேர்களினுடையதாக இருக்கலாம் என்பது சிலர் கருத்து. இக் கோயிலை அழித்தவர்கள் டச்சுக்காரரே என்பது கர்ணபரம்பரை மூலம் நாம் பலமாக அறிந்ததொன்று.

கண்டிப்பாக பாராட்டப்பட வேண்டிய ஒரு செயல்:

மீதமான உணவு பொருட்கள் வைக்க தெருவில் பிரிட்ஜ் வைத்த சவூதி அரேபிய நாட்டவர்!

மிகுதியான உணவு பொருட்களை வீணாக குப்பை தொட்டியில் எறிவதை தவிர்க்கவும் உணவில்லாத ஏழைகளுக்கு உதவும் வகையில் தனது வீட்டுக்கு முன்பாக ஒரு குளிர் சாதன பெட்டியை வைத்து அந்த பகுதியில் வசிக்கும் மக்கள் தங்கள் வீடுகளில் மீதமுள்ள உணவுகளை கொண்டு வந்து இந்த குளிர் சாதனபெட்டியில் வைக்கும்படியான வசதியை செய்து கொடுத்திருக்கிறார்... உண்மையில் இவரது சிந்தனையும் மனித நேயமும் பாராட்டத்தக்கது...!

Neurostimulation

Over the past several decades, neurostimulation techniques such as transcranial direct current stimulation (tDCS) have gradually gained favour in the public eye. In a new report, published yesterday in the prestigious scientific journal Neuron, IRCM ethics experts raise important questions about the rising tide of tDCS coverage in the media, while regulatory action is lacking and ethical issues need to be addressed.
"TDCS is a non-invasive form of neurostimulation, in which constant, low current is delivered directly to areas of the brain using small electrodes. Originally developed to help patients with brain injuries such as strokes, tDCS is now also used to enhance language and mathematical ability, attention span, problem solving, memory, coordination, and even gaming skills. Recently, states the report, tDCS has caused excitement in the lay public and academia as a ''portable, painless, inexpensive and safe'' therapeutic and enhancement device."

Effective waste disposal essential

By Charumini de Silva
 
Pix by J. Weerasekara
 
Effective waste disposal is an essential element to protect both human health and biodiversity in our country.  Solid and liquid waste is becoming an increasing and significant problem in urban areas and near industrial zones. When you talk about waste management the first impression that one would get is very ugly. The main reason behind the poor state of affairs with regard to our solid waste management is our attitude, United Nations Office for Project Services (UNOPS) Director and Representative, Francoise Jacob, said in an exclusive interview with Ceylon FT.
 
“Majority of the people are not taking the responsibility for the waste that we produce.  However, when you take the big picture of waste management it plays an important role in managing a country in a cost effective and healthy manner. Like the Mother Nature, if you try ignoring, it will end as a catastrophe. Many things have changed in the world within the last 50 years or so. The population has risen up to almost seven billion with the increased consumption,” she said.
 
There are many reasons for this enormous increase in waste quantities such as population increase, urbanization and migration of population from the rural to the urban areas leading to much higher population densities, changes in lifestyles, economic activities and many more. The sophisticated lifestyles have also tempted the people to purchase new, rather than reuse an old item as a substitute. The exponential growth of population has caused for a drastic increase of waste in the world.
 
Common problem
 
Solid waste disposal is a common threat to environment in many countries since most of the solid waste generated ended up directly in open landfills or dumps. In Sri Lanka, there is approximately 6,000 tonnes of waste every day and of that, only 25% are collected. The rest 75% are just lying around the neighbourhood of us and nobody cares. In the past, solid waste disposal was not a concern because of the free availability of degraded land. However, land scarcity is now a major problem faced by the municipality and therefore finding land for Municipal Solid Waste (MSW) disposal is becoming increasingly difficult. This has resulted in the spreading of various chronic diseases.
 
“In a recent visit to East coast, Jaffna lagoon and the down South beaches, it was observed that they were full of litter, which is very unpleasant and unhealthy. Illegal dump sites in the coastlines of Chillaw, Wadduwa, Hikkaduwa and Jaffna lagoon have created a negative impression for the tourists, while affecting the migrant birds. If Sri Lanka is to promote tourism in this manner; none of the tourists would then like to visit the country. These issues need to be addressed soon as they are vital for socio economic development of the country,” Jacob noted.
 
The challenge
 
The leadership is good as the legal framework for solid waste management is quite well established in Sri Lanka. The policy framework is sound and comprehensive. Lack of funding is a factor, because the legal responsibility of solid waste management is with the local authorities and the Provincial Councils, which are not profit-making organizations. The main challenge is to implement a proper solid waste management system in the country and change their negative attitude into a positive perception. Colombo is pretty clean now from what it used to look some years ago, which is a very good move indeed.  However, we see that the progress of the cleanliness in other cities mainly outside Colombo is lesser. This is where United Nations Office for Project Services (UNOPS) comes in to bridge these gaps and try to develop a system that will sustain and benefit the society.
 
Local authorities and all the households have to do their part in making their neighbourhood pleasant and healthy. The right infrastructure and equipment are two key elements which can be easily done, but operating and maintaining the system is the challenge.
 
Positive steps
 
The Pilisaru project of the Central Environmental Authority with the concept of reusing the resources available in the collected garbage to the maximum before final disposal. This project is well received and has a good response from the community. Segregation is very important in waste management.  So, if each household separates the wet waste from the solid waste; it is actually a very small portion that needs to go to the landfills. Countries like India make use of these waste plastic to derive energy. However, to generate energy requires heap quantities of plastic wastage and as a result of the process a byproduct of methane will be produced. Nevertheless, this process is not much financially viable as the quantities are limited in Sri Lanka.
 
“In Sri Lanka, 56% of the waste is biodegradable, which is also known as wet waste.  This is very good to make compost, which is very useful for organic farming. With Sri Lanka aiming to increase its agricultural production, this compost will help to uplift the agriculture sector. Compost is a very lucrative business, which also promotes green jobs,” she added. 
 
In Jaffna we got to know the local authorities have forbidden the usage of plastic bags and inculcate a habit to use bags made of disposable material, such as cloth and cane. Even in supermarkets nowadays, they have limited the usage of plastic bags when packaging the goods of customers at the counters. It is true that these are all uncomplicated and simple practices, which we all need to inculcate into our daily patterns. Hence, the challenge is about getting everyone on board for one good purpose to facilitate a better future.
 
She said “Apart from Colombo, we do not see a major involvement from the private sector, when it comes to waste management. However, with the awareness and identifying waste management as a viable business, couple of companies from Colombo come to Eastern Province to landfills to collect the recyclable bottles. These companies then bring them back to Colombo and ship them to an Indian company. In Sri Lanka, there are no recycling companies at present, but it is just a matter of time for the private sector to find the waste management business financially interesting.”
 
A model of integrated facilities and operations
 
The integrated solid waste management programme in Ampara is considered by many to be one of the most effective programmes in the country. The cycle of activities is managed by local authorities organized in clusters, to benefit from economies of scale. It starts from waste segregation at the household level, collection of segregated garbage in households and local businesses, where the residual wastes are transported to transfer station and finally to landfill, biodegradable waste delivered in composting facility for processing and recyclable waste to the recycling centres. The programme is funded by the European Union and implemented by 12 local authorities in Ampara with technical support from UNOPS. This Cluster Waste Management Scheme works in a manner, where participation of local authorities in Kalmunai, Sammanthurai, Nintavur and Karaitivu, manages their own collection system. The waste transfer station receives waste for disposal from the above-mentioned local authorities and is brought by tipper trucks to the landfill site at the Addalaichenai Pradhiya Sabha. The biodegradable wastes are brought separately to compost facilities and final product sold in 25kg packs via the cooperative system to the paddy farmers. Other recyclable waste is compressed into cubes and sold to local traders. Currently, on a total generation of  210 tons of waste in urban Ampara, almost 132 tons moves through the Solid Waste Management programme operated by the local authorities, with UNOPS support.
 
Most of the local Authorities pay more attention to the improvement of physical infrastructure. However, within the last few years, several funding agencies together with UNOPS have provided financial assistance to the Environment Ministry, Central Environmental Authority, Local Government and Provincial Councils for solid waste management.
 
“The next steps are required to make this kind of projects successful in the long-term. One initiative we extensively discussed was the implementation of a fee structure where households, private sector companies and tourist hotels can be charged, so that the waste disposal system managed by local authorities can be financially self-sustainable. It is essential to make people understand and it has to be managed properly in a cost effective or cost recovery manner. Based on this pilot project, the solid waste management programme can be rolled out to the rest of the country so that we can avoid the incubation of diseases that are getting rampant in the recent past,” she said.
 
Future
 
There is hope for future because the younger generation, especially the school children, are much more sensitive to the environmental impacts of this unsustainable behaviour, but we need to provide them the necessary support. UNOPS is working on heavily organizing awareness programmes on ‘Useless to Useful’ especially for the school children. It is important that the children are very enthusiastic and incredibly creative about projects of this nature. Many children said they wanted to live in a cleaner environment and protect the beautiful areas which are the blessing of this country such as beaches, lagoons and mountains. “We can see that things are moving in the right direction with the support of the government, local authorities, provincial councils and some private participation too,” Jacob noted.

People more likely to choose a spouse with similar DNA, research shows

Scientists already knew that people tend to marry others who have similar characteristics, including religion, age, race, income, body type and education, among others.
In the new study, published in the journal Proceedings of the National Academy of Sciences, scientists show that people also are more likely to pick mates who have similar DNA. While characteristics such as race, body type and even education have genetic components, this is the first study to look at similarities across the entire genome.
"It's well known that people marry folks who are like them," said Benjamin Domingue, lead author of the paper and a research associate at CU-Boulder's Institute of Behavioral Science. "But there's been a question about whether we mate at random with respect to genetics."
For the study, Domingue and his colleagues, including CU-Boulder Associate Professor Jason Boardman, used genomic data collected by the Health and Retirement Study, which is sponsored by the National Institute on Aging.
The researchers examined the genomes of 825 non-Hispanic white American couples. They looked specifically at single-nucleotide polymorphisms, which are places in their DNA that are known to commonly differ among humans.
The researchers found that there were fewer differences in the DNA between married people than between two randomly selected individuals. In all, the researchers estimated genetic similarity between individuals using 1.7 million single-nucleotide polymorphisms in each person's genome.
The researchers compared the magnitude of the genetic similarity between married people to the magnitude of the better-studied phenomenon of people with similar educations marrying, known as educational assortative mating. They found that the preference for a genetically similar spouse, known as genetic assortative mating, is about a third of the strength of educational assortative mating.
The findings could have implications for statistical models now used by scientists to understand genetic differences between human populations because such models often assume random mating.
The study also forms a foundation for future research that could explore whether similar results are found between married people of other races, whether people also choose genetically similar friends, and whether there are instances when people prefer mates whose DNA is actually more different rather than more similar.

GANESHA

Why do people commit mass murder?

Mental health specialists at the University of Glasgow have conducted the first review of published research into what causes people to undertake serial killings and mass murder.The report, which is the first of its kind to look at all the available material around serial and mass killers, identified that a complex interplay between neurodevelopmental problems and psychosocial factors are most likely to lead to incidences of this kind.

The report's main findings are that:

• 28% of eligible killers were suspected to suffer from Autism Spectrum Disorder (ASD).
• 21% of eligible killers had suffered a definite or suspected head injury in the past.
• Of those killers with ASD and/or head injury, 55% had experienced some psychosocial stressors in the past.

The findings, published in the Journal of Violent and Aggressive Behavior, show a relationship between neurodevelopmental disorders, such as ASD or head trauma, and psychosocial disorders, such as exposure to physical or sexual abuse during childhood. The researchers note that a person suffering a neurodevelopmental disorder or a brain injury by itself does not result in a serial killer or mass murderer.

Researchers also note that research into mass and serial killings is still at a rudimentary stage and that new research is urgently required so that preventative strategies can be developed. The paper recommends the design and implementation of a system of standardised tools for investigating all instances of mass and serial killings in the future.

Lead researcher, Dr Clare Allely, from the Institute of Health and Wellbeing at the University of Glasgow, said: "It is crucial to note that we are not trying to suggest that individuals with ASD or previous head trauma are more likely to be serial killers or commit serious crime. Rather we are suggesting that there may be a subgroup of individuals within these groups who may be more likely to commit serious crimes when exposed to certain psychosocial stressors.

"Research on mass and serial killing is still very much in its infancy. New research is urgently required to understand the mechanisms underlying these extreme forms of violence so that preventative strategies can be developed. We would recommend that in future, all serial or mass killers who are apprehended should be thoroughly assessed using standardised tools for investigating neurodevelopmental disorders including ASD and head injury."SOURCE

(Medical Xpress)—

Kailash Temple, Ellora cave temple complex

Kailash Temple, Ellora cave temple complex
It is a megalith carved out of one single black granite rock. It is estimated that about 400,000 tons of rocks was scooped out over years to construct this monolithic structure. It was built in the 8th century by the Rashtrakuta king Krishna I .
The Kailash Temple is notable for its vertical excavation—carvers started at the top of the original rock, and excavated downward, exhuming the temple out of the existing rock. The traditional methods were rigidly followed by the master architect which could not have been achieved by excavating from the front.
Photo: Ancient Gods facebook page

Students design artificial kidney with 3-D printing

Detail —Three-dimensional printing has garnered coverage in the popular press for its application in the custom manufacturing of tools and mechanical parts. But six School of Engineering seniors have recently taken the application of the technology into the medical field, using 3-D printing to create body parts.

Under the direction of Anson Ma, assistant professor in the Department of Chemical and Biomolecular Engineering and the Institute of Materials Science, two three-person teams of chemical engineering students were tasked with creating an artificial kidney for their Senior Design Project using 3-D printing technology. 3-D printing is an additive manufacturing method capable of creating complex parts that are otherwise impossible or extremely difficult to produce.

The students participating were: Derek Chhiv, Meaghan Sullivan, Danny Ung, Benjamin Coscia, Guleid Awale, and Ali Rogers. They are one of the first classes of students to partner with a commercial 3-D printing company, ACT Group, to create a prototype.

The challenge the teams set out to tackle is rooted in a very real problem.

The United States Renal Data System reports that, as recently as 2009, End-Stage Renal Disease (ESRD) resulted in over 90,000 deaths. Options for treatment of renal disease are essentially limited to either an organ transplant or dialysis. However, there is a limited supply of transplantable kidneys, with demand far outstripping the supply; and dialysis is expensive and is only a temporary solution.

Source: Phys Org

Top 10 Sai Baba Full Songs || Achyutam Keshavam || Om Sai Namo Namah || ...

Aloe Vera & Health

MIT and Oak Ridge Scientists Develop New Methods to Harvest Fresh Water From Fog

Researchers at MIT's School of Engineering, working with colleagues at the Pontificial University of Chile in Santiago, are harvesting potable water from the coastal fog that forms on the edge of one of the driest regions on Earth.

Using a simple system of suspended mesh structures, placed on hilltops in areas with persistent fog and prevailing westerly winds, local Chilean communities collect fog water for drinking and agricultural use.

Fog-collecting technology is still in its infancy. But lab experiments have shown that variations in the mesh spacing, as well as the size and the wettability of the mesh fibers, all affect the volume of water that can be collected each day. Through engineering analysis and optimization of the mesh geometry and its surface chemistry, the team — which includes MIT professor of mechanical engineering Gareth McKinley — has been able to increase the fog-collecting efficiency of existing designs by 500 percent.

The technology holds great promise as a locally deployable and scalable alternative to other energy-intensive desalination technologies. Mesh-based fog harvesters are passive, inexpensive to fabricate, with almost no operating costs, and can be deployed in similar environments throughout the world.

Source: News Office of MIT

Intimacy requires vulnerability

“Intimacy requires vulnerability. Being vulnerable does not require that you share every feeling of insecurity you have with another person, or with anyone. It requires that feel your every experiences of insecurity. If you cannot feel your own insecurities, you will not be able to see them in others, much less appreciate them in others. Intimacy creates sensitivity. When you are intimate you become sensitive to yourself and also to other people. When you are not intimate, you are sensitive only to yourself, and even then you are not aware of everything that you are feeling.  

Intimacy is natural for us. We long to experience intimacy, and we are designed to be intimate—caring, sensitive, and loving toward one another. When you are intimate, you are fulfilled. Every encounter is satisfying, or pregnant with potential for deeper insight and spiritual growth. When you are not caring, sensitive, or loving—when intimacy is lacking—nothing fulfills. Every interaction is cold, and sometimes cruel. Vulnerability is dangerous. This is a very painful experience. You feel isolated and alone. You cannot reach others and they cannot reach you. You strive to accomplish activities and achieve goals rather than create relationships. The only relationships you seek are functional—those that help you obtain what you desire.”


  Gary Zukav

Chapel building located in Dublin, Ireland. by Tomek Miksa

Exotic beauty from 1875

கண்ணகி என்ற ஒரு கற்பு இயந்திரம்-இந்திரா பார்த்தசாரதி

சிலப்பதிகாரத்தைப் பற்றி ஒரு மிகப் பெரிய தமிழ்ப் பேராசிரியர் எழுதிய கட்டுரை ஒன்றை மாணவர்களுக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கும்படியான சோதனை எனக்கு ஒரு தடவை ஏற்பட்டது. அவர் எழுதியிருந்தார்: 'கண்ணகி பழங்குடிமகளிர் வழி வந்த பச்சைத் தமிழ்ப்பெண். மழலைப் பருவத்திலேயே தமிழிப் பண்பாம் கற்பு நெறி உணர்ந்த பொற்பின் செல்வி. எல்லாக் கலைகளிலும் தேர்ச்சி பெற்ற ஆரணங்கு..... '

'மழலைப் பருவத்திலேயே தமிழ்ப் பண்பாம் கற்புநெறி உணர்ந்த பொற்பின் செல்வி ' என்ற வரிதான் எனக்கு மிகவும் தொந்தரவு கொடுத்தது. பச்சைத் தமிழ்ப் பெண் குழ்ந்தைக்கு மழலைப்பருவத்திலேயே கற்பைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டால்,  ஃப்ராய்ட் இதைப்பற்றி என்ன சொல்லுவார் என்று சிந்தித்துப் பார்த்தேன்.... மேலும் கற்பைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள அக்குழந்தை என்ன நடவடிக்கை மேற்கொள்ள முடியும் ? இருபத்திநாலு மணி நேரமும் ஜட்டியைக் கழற்றாமலிருக்கலாம். கண்ணகி காலத்தில் ஜட்டி இல்லை என்றால், அரசயிலை தவறிப்போய்க்கூட ஒதுங்கக் கூடாது என்று கவனமாக இருக்கலாம்.... நான் என் சிந்தனையை மாணவர்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டபோது, அவர்கள் சிரித்ததுதான். பழைய இலக்கியங்களைப் பற்றித் தமிழ்ப் 'பைத்தியக்காரத்தனம் ' ஏதுமில்லாமல், நல்ல இலக்கியக் கட்டுரைகள் எழுதினால், இதற்கு வரவேற்பு இருக்கலாம் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு ஏற்படக் காரணமாயிற்று.

சிலப்பதிகார ஆசிரியராக இளங்கோவடிகள் (டாக்டர் கலைஞரோ அல்லது ம.பொ.சி.யோ அல்ல.... சமீபத்தில் டில்லி வந்திருந்த தமிழ்நாடு ஆளுநர் திரு. கே.கே. ஷா ஒருவரைக் கேட்டாராம், 'நீங்கள் கலைஞர் எழுதியுள்ள சிலப்பதிகாரம் என்ற காவியத்தைப் படித்திருக்கிறீர்களா ? ' என்று .... அதனால்தான் 'இளங்கோவடிகள் ' என்று வற்புறுத்திச் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டிருக்கிறது) இந்நூலை எழுதியதன் மூலம் பல புரட்சிகளைச் செய்திருக்கிறார். தன்னேரில்லாத் தலைவன்தான் காவியத் தலைவனாக இருக்க வேண்டுமென்ற கொள்கையை மீறியிருக்கிறார்; கோவலன் பலஹீனங்கள் நிறைந்த சாதாரண மனிதன். காவியத் தலைவியை ஒரு வண்ண மற்ற இயந்திர மங்கையாகக் காட்டிவிட்டு, இன்னொரு பெண்ணுக்கு (மாதவிக்கு) ஏற்றம் அளித்திருக்கிறார். இந்த இரண்டாவது கருத்தை வற்புறுத்துவதுதான் இக்கட்டுரையின் நோக்கம்.

இளங்கோவடிகள் மூன்று உண்மைகளை நிலைநாட்டத்தான் சிலப்பதிகாரம் எழுதினார் என்று பதிகத்தை ஆதாரமாகக் கொண்டு சொல்லப்படும் தவறான கருத்தை நாம் முதலில் மறந்தால்தான். இந்நூலை நாம் இலக்கிய ரீதியாக அணுக முடியும். பதிகம் எழுதியவர் இளங்கோவடிகள் அல்லர் என்பது பதிகத்தையும் நூலையும் தெளிவாகப் படித்தால் விளங்கும். 1971. சிலர் சிலப்பதிகாரத்தை எழுதியவர் கலைஞரா அல்லது ம.பொ.சியா என்று ஐயுறும் போது, நிதி அரிப்பு உடைய ஒருவன் இந்தப் பதிகத்தை எழுதி சிலப்பதிகாரத்தில் ஏதோ ஒரு காலத்தில் ஏன் சேர்த்திருக்கக்கூடாது ?-- நடை வித்தியாசங்களுக்கு இக்கருத்தைத்தான் வலியுறுத்துகிறது.

இளங்கோவடிகள் விதியில் நம்பிக்கையுடையவர் என்பதை நான் மறுக்கவில்லை... இக்காவியத்தில் கிரேக்க நாடகங்களில் அழுத்தமாகச் சொல்லப்படும் 'விதியின் இன்றியமையாமை ' என்ற பண்பு மேலோங்கியிருக்கக் காண்கிறோம்... இதற்கு என்ன காரணம் ? ஒவ்வொருவருடைய குண அமைப்பே அவருக்கு விதியாக அமைந்துவிடுகிறது என்ற கொள்கையுடையவர் இளங்கோவடிகள்.

சிலப்பதிகாரத்தை ஆழமாகப் படிக்கும் போதுதான் இளங்கோவடிகளின் அனுதாபம் கண்ணகிக்கு இல்லை என்ற உண்மை தெரிய வரும். கண்ணகியின் குணச் சித்திரத்தை அவர் எப்படி அமைத்திருக்கிறார் ?

காதல் செய்து திருமணம் செய்துகொள்ளக்கூடிய தகுதி கண்ணகிக்குக் கிடையாது என்று காட்டுவதுபோல், பெற்றோர்களே தீர்மானம் செய்த கோவலனுக்கும் கண்ணகிக்கும் கல்யாணம் செய்து வைப்பதாக ஆரம்பத்திலேயே காட்டப்படுகிறது. வடநாட்டுக் கதையை எழுதிய கம்பன், இராமனுக்கும் சீதைக்கும் காதல் திருமணம் செய்து வைத்துத் தமிழ் மரபைக் காப்பாற்றும்போது, இளங்கோவடிகள் ஏன் இவ்வாறு செய்யவில்லை யென்பதற்கு இதுதான் காரணமாக இருக்க வேண்டும். கோவலன் திருமணத்துக்கு முன்பு கண்ணகியைப் பார்த்திருந்தானால், அவன் அவள்பால் நிச்சயமாகக் காதல் கொண்டிருக்க மாட்டான். அவன் அவள்பால் காதல் கொள்வதற்கான பண்பு ஒன்றும் அவளிடத்துக்கிடையாது.

இளங்கோவடிகள் கண்ணகியை எவ்வாறு அறிமுகப்படுத்துகிறார் என்று பாருங்கள்:

'போதிலார் திருவினாள் புகழுடை வடிவென்றும்

தீதிலா வடமீனின் திறம் இவள் திறமென்றும்

மாதரார் தொழுதேத்த வயங்கிய பெருங்குணத்துக்

காதலார் பெயர் மன்னும் கண்ணகி என்பாள். '

அவளுடைய வடிவத்தைப் பற்றி ஒரு வரியிலே சொல்லிவிட்டு, அவளுடைய குணத்தைப் பற்றித்தான் அதிகமாகச் சித்தரித்துக் காட்டுகிறார். அருந்ததிபோல் கற்புடையவளாக இருக்கவேண்டும் என்பதுதான் கண்ணகியின் 'அப்ஸெஷன் '. இப்படி அவள் இருப்பதற்கான வாய்ப்பைத் தந்த ஒரு சாதனமாகத்தான் அவள் திருமணத்தை நினைக்கிறாள்.

முதல் இரவிலேயே கோவலனுக்கு ஏமாற்றம் ஏற்பட்டு விடுகிறது. அவன் ஒரு கலாரஸிகன். கற்பனை மிகுந்தவன். அவன் ஓர் இலட்சியப் பெண்ணை மனத்தில் உருவகித்துக் கொண்டு, அவள்தான் கண்ணகி என்று பாவித்து அவளுடைய நலங்களையெல்லாம் பாராட்டுகிறார்.

மாசறு பொன்னே வலம்புரி முத்தே

காசறு விரையே கரும்பே தேனே

அரும்பொற் பாவாய் ஆருயிர் மருந்தே

பெருங்குடி வணிகன் பெருமட மகளே

மலையிடைப் பிறவா மணியே என்கோ

அலையிடைப் பிறவா அமுதே என்கோ

யாழிடைப் பிறவா இசையே என்கோ

கண்ணகி வடமீனின் திறத்தைப் பற்றியே நினைத்துக் கொண்டிருந்த காரணத்தினாலோ என்னவோ அவள் வாய் திறந்து இதற்குப் பதில் ஒன்றும் சொல்லாமல், மெளனமாக இருக்கிறாள். ஒரு பொம்மையைத் திருமணம் செய்துகொண்டு விட்டோமோ என்ற சந்தேகம் கொண்ட கோவலன் மாதவியை நாடியதில் ஆச்சர்யமில்லை.

கண்ணகி கோவலனுடன் நெருங்கி அளவளாவியதாகக் 'கொலைக் களக்காதை ' வரை எங்குமே காட்டவில்லை ஆசிரியர். இன்னும் சொல்லப் போனால், தேவந்தி என்ற பார்ப்பனப் பெண்ணிடம் தன் கனவைக் கூறுமிடத்தைத் தவிர, கணவனைப் பிரிந்த துயரத்தைத் தனக்கு ஒரு பெருமையாகக் கொண்டு அவள் வாளாயிருப்பதைத்தான் இளங்கோவடிகள் சுட்டிக் காட்டுகிறார். சோமகுண்டம், சூரிய குண்டம் என்ற பெயருடைய துறைகளில் மூழ்கிக் காமவேள் கோட்டம் சென்று தொழுதால் பிரிந்த கணவனை மீண்டும் அடையலாம் என்று தேவந்தி அவளிடத்துக் கூறும்போது, அது 'பீடன்று ' என்று சொல்லிக் கண்ணகி மறுத்துவிடுகிறாள். கோவலன் திரும்பி வந்துவிட்டால் தன் கற்புநெறியை உலகுக்குக் காட்ட முடியாமல் போய்விடுமோ என்று அவள் அஞ்சியதாகத் தெரிகிறது.

ஆனால் கோவலன் அவள் தேவந்தியிடம் பேசிக் கொண்டிருக்கும் அதே சமயத்தில் மாதவியை விட்டு நீங்கி அவளை அடைகிறான். கலைஞர்களுக்கே உள்ள ஒரு நிலை கொள்ளா மனமுடையவன் கோவலன். தான் அநுபவிக்கும் பொருள் தனக்கே மட்டும் உரியதாக இருக்க வேண்டும் என்று ஆக்ரமிப்பு மனப்பான்மை அவனுக்கிருந்தது. மாதவி கோயிலில் சென்று பலர் முன்னிலையில் நடனமாடுவது அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லை. அத்தகைய சந்தர்ப்பமொன்றில்தான் அவன் கோபத்தைத் தணிக்க மாதவி அவனைக் கடலாட அழைத்துச் சென்றாள் என்று ஆசிரியர் குறிப்பிடுகிறார். ஆனால் அங்கும் அவன் சினத்தின் செறிவை உணராமல், வழக்கம்போல் அவன் பாட்டுக்கு எதிர்ப்பாட்டு ஒன்று அவள் பாடப்போய், அவன் அவளைப் புறக்கணித்துக் கண்ணகியிடம் வந்துவிடுகிறான். கோவலன் எவ்வளவு எளிதாக உணர்ச்சி வயப்படுகிறான் என்பதை ஆசிரியர் இதன் மூலம் காட்டுகிறார்.

கோவலன் கண்ணகியிடம் வந்து மாதவியைத் தூற்றுகிறான். 'சலம் புணர் கொள்கைச் சலதி ' என்கிறான். பிறகு, பழைய நினைவுகளைத் தூண்டும் பூம்புகாரில் இருப்பதை விட மதுரைக்குச் சென்று புதிய வாழ்வு தொடங்குவோம் என்று மனதில் கருதி அவளை உடனே புறப்படும்படி பணிக்கிறான். கணவனை கணவனாகக் கண்டு அவன்பால் காதல் கொண்ட ஒரு பெண் எப்படி நடந்துகொண்டிருப்பாள் என்று சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும். இவ்வளவு நாட்கள் தன்னைவிட்டுப் பிரிந்திருந்ததற்காக முதலில் சீறியிருப்பாள். இதைத்தான் கோவலன் அவளிடம் எதிர்பார்த்தான்.

ஏனென்றால் 'கொலைக்களக் காதையில் ' அவன் அவளைக் கேட்கிறான். 'இவ்வளவு துன்பம் நான் உனக்குச் செய்திருந்தும், அன்று பூம்புகாரில் நான் மதுரைக்குப் புறப்படு என்றதும், புறப்பட்டு விட்டாயே, என் செய்தனை ? ' கண்ணகி பூம்புகாரில் தன்னிடம் கோபங்கொள்ளவில்லை என்பது அவன்மனத்தை உறுத்திக் கொண்டே இருந்திருக்கவேண்டும். அவள் கோபங்கொள்ளவில்லை என்பது மட்டுமல்ல, அவள் கோவலனின் மனநிலையைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல், தன் சிலம்புகளை எடுத்துக்கொண்டு அவன் மறுபடியும் மாதவியிடம் போனால் தனக்கு எந்தவிதமான தடையுமில்லை என்பது போல் பேசுகிறாள். தன்னுடைய பழைய வாழ்க்கைக்காக வருந்தி அவன் மனம் விட்டு பேசும்போது, 'உங்களைவிட நான் எவ்வளவு உயர்ந்தவள் ' என்று காட்டுவது போல் அவள் பேசியதுதான் அவனுடைய எரிச்சலுக்குக் காரணமாக இருக்கவேண்டும். 'சரி உன் சிலம்புகளை எடுத்துக்கொண்டு வா, அவற்றை விற்று இழந்த பொருள்களை மீண்டும் பெறுவோம் ' என்று வியாபார மொழியில் அவன் பதில் கூறுகிறான்.

மதுரைக்கு இருவரும் புறப்பட்டுப் போகும்போது, நடு வழியிலேயே அவள்பால் சலிப்படைந்த அவன் அவளைப் பிரிந்துவிடக்கூடாதே என்ற ஒரு பாதுகாப்பு நிலையாகக் காவுந்தி அடிகள் வந்து சேர்கின்றார். கோவலனும் கண்ணகியும் தனித்து இருப்பதற்கான பல வாய்ப்புக்கள் ஏற்பட்டாலும், கோவலன் மனம் அவளுடன் ஒட்டவில்லை. அவன் கண்ணகியிடத்து பேசுவதைக் காட்டிலும், கவுந்தி அடிகளிடந்தான் அதிகம் பேசுகிறான். புறஞ்சேரி இறுத்த காதையில் ஒரு நிகழ்ச்சி வருகிறது. கோசிகாமணி கோவலனிடம் மாதவி தந்த ஓலையைக் கொடுக்கிறான்; அவள் அந்த ஓலையைத் தன் கூந்தலில் ஒற்றி அனுப்பியிருந்த காரணத்தால், அவ்வோலையின் நறுமணத்தை மோந்தளவில், மெய்மறந்து நிற்கிறான் கோவலன்.

பழைய நினைவுகள் எழுகின்றன. ஏட்டைப் பிரித்துப் பார்க்க வேண்டுமென்று கூட அவனுக்குத் தோன்றவில்லை. 'சலம்புணர் கொள்ளச் சலதி ' என்று மாதவியை ஏசியவனுக்கு அவளோடு நடத்திய இன்ப வாழ்க்கை நினைவுக்கு வருகிறது. கட்டிய மனைவி என்ற காரணத்தினால் கண்ணகியோடு இன்ப வாழ்க்கை நடத்த வேண்டுமென்று கடமையுணர்வின் பொருட்டு அவன் முயன்றாலும், கண்ணகி அதற்கு இடங்கொடுக்கவில்லை. கணவனை மனிதன் என்று மறந்து தெய்வமாக ஏற்று, தானும் கற்புத் தெய்வமாக வேண்டுமென்ற ஆவேசத்தில், ஒதுங்கியே வாழ்கிறாள். மாதவி அனுப்பிய கடிதம் அவனை மறுபடியும் பழைய கோவலனாக மாற்றிவிடுகிறது. மனத்தில் மகிழ்ச்சி பொங்குகிறது. வழியில் கண்ட பாணர்களிடம் யாழை வாங்கி, யாவரும் வியக்கும்படியான அளவுக்கு இசையைக் கூட்டுகிறான். கோவலனுக்கும் கண்ணகிக்கும் எந்த அளவிலும் மனப்பொருத்தமில்லை என்று மிக நுண்மையான முறையில் காட்டுகிறார் இளங்கோவடிகள்.

கண்ணகி 'கொலைக்களக் காதையில் ' கோவலனிடம் கூறுகிறாள்: ' நீங்கள் என்னைவிட்டுப் பிரிந்ததைப் பற்றிக்கூட நான் அதிகமாக வருந்தவில்லை... ஆனால் நீங்கள் என்னை விட்டுப் பிரிந்திருக்கிறீர்கள் என்பதற்காக நான் வருத்தத்துடன் தோன்றினால் உங்கள் பெற்றோர் வருந்துவார்களே என்று நான் புன்னகையுடன் இருக்கத் தொடங்கினேன்.

ஆனால் தாங்கள் மனம் வருந்தக் கூடாது என்பதற்காக இந்தப் பெண் பொய்ப் புன்னகையுடன் இருக்கிறாளே என்று அவர்கள் மனம் இன்னும் அதிகமாக வருந்தும்படியான அளவுக்கு நீங்கள் தவறான ஒழுக்கத்தில் ஈடுபட்டார்கள்... நான் ஒரு கற்புடைய பெண். என்னைப் பொறுத்தவரையில் நான் நடந்துகொண்டதுதான் எனக்கு நியாயமாகப் படுகிறது.. ' தான் ஒரு கற்புடைய பெண் என்பதை வலியுறுத்தி, கோவலன் பிரிந்தது தன் கற்பைக் காட்ட ஒரு வாய்ப்பாக இருந்தது போல் அவள் பேசுகிறாள். கோவலன் தவறாகக் குற்றஞ் சாட்டப்பட்டுக் கொலையுண்டு இறந்தான் என்று கேள்வியுற்ற அவள், மதுரை வீதிகளில் அரற்றிக்கொண்டு வரும்போது கூறுகிறாள்:

பெண்டிரும் உண்டு கொல் பெண்டிரும் உண்டு கொல்

கொண்ட கொழுநர் உறுகுறை குறை தாங்குறூஉம்

பெண்டிரும் உண்டு கொல் பெண்டிரும் உண்டு கொல். '

'பொது மகளிரிடைப் பிரிதலும் அவரோடு கலந்த செல்வியும் புணர்ச்சிக் குறிகளும் கண்டுழியும் அவர் தெருட்டத் தெருண்டு குறையறப் பொறுத்தல் ' என்று உணர எழுதுகிறார் அடியார்க்கு நல்லார். ஆகவே கோவலன் மாதவியிடத்துச் சென்றதைத் தன் கற்பின் ஆற்றலினால் பொறுத்துக்கொண்ட செய்தியைத் தனக்கு ஒரு பெருமை தரும்விஷயமாக ஏற்றிப் பேசுகிறாள் கண்ணகி. கோவலன் மாதவியிடத்துப் போயிருக்காவிட்டால், இதுகண்ணகிக்கு ஒரு பெரிய ஏமாற்றமாக இருந்திருக்குமோ என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது. பழைய தமிழிலக்கியங்களில், தலைவன் பரத்தையரிடம் சென்று திரும்பும்போது, தலைவி ஊடுவதாகப் பல செய்யுட்கள் காணப்படுகின்றன.

ஆனால் கண்ணகி இத்தகைய தமிழ் மரபிலும் வந்தவளாகத் தெரியவில்லை. கோவலன் மாதவியிடம் சென்றதற்காகக் கடிந்து ஒரு சொல்கூடப் பேசவில்லை. கற்பைப்பற்றிய அவளுடைய 'அப்செஷன் ' தான் காவியம் முழுவதும் பேசப்படுகிறது. மாதவி கோவலனைப் பிரிந்ததும் கோசிகாமாணி மூலம் கடிதம் அனுப்புகிறாள், இது இயற்கை. ஆனால் கண்ணகி, கோவலன் அவளை விட்டுப் பிரிந்திருந்தபோது, கடிதமோ, தூதோ அனுப்பியதாகச் சிலப்பதிகாரம் முழுவதும் செய்தியில்லை. இளங்கோவடிகள் கண்ணகியின் குணச்சித்திரத்தை எவ்வளவு நுணுக்கமாகப் படைத்திருக்கிறார் என்பதற்கு இது ஓர் எடுத்துக்காட்டு.

கோவலன் ஒரு சாதாரண மனிதனுக்குரிய விருப்பு, வெறுப்புக்களுடையவன். தெய்வமாக வேண்டுமென்ற ஆவேசத்துடன் இருந்த ஒரு பெண்ணை மணந்ததுதான் அவன் குற்றம். அவன் மதுரைக்குப் புறப்படும்படி கண்ணகியைக்கேட்டபோது, அவள் இதற்கு மறுத்து, அவன் மாதவியிடம் இதுவரை இருந்ததற்காக ஏசி அவனுடன் வழக்காடியிருந்திருந்தால், கோவலன் மதுரைக்குப் போகாமலே இருந்திருக்கலாம். சிலப்பதிகாரக் கதை நடந்திருக்காது.... அதாவது, சிலம்பை ஒட்டிய நிகழ்ச்சி ஏற்பட்டிருக்காது. சிலப்பதிகாரத்தில் சிலம்பு ஒரு குறிப்பிடத்தக்க கதாபாத்திரம். காதலை நாடிவந்த கோவலனிடம் சிலம்பைக் குறிப்பிட்டு அவற்றை மாதவியிடம் எடுத்துச் செல்லும்படி கண்ணகி சொன்னபோதுதான், அவளிடம் சலிப்படைந்த கோவலனுக்குச் சிலம்பின் வணிக முக்கியத்துவத்தை உணர்வதற்கான ஒரு சூழ்நிலை உருவாகிறது. காதல் எண்ணம்போய் வியாபார நோக்கு தலைதூக்குகிறது.

மாதவி கோவலனுக்கு ஏற்ற மனைவியாக இருக்கிறாள். அவனுடைய மனநிலை அறிந்து அவனுக்கு இன்பம் ஊட்டுகிறாள். அவனுக்குக் 'கலவியும் புலவியும் மாறி மாறி ' அளிக்கிறாள். 'கலவியும் புலவியும் மாறி மாறி அளித்து ' என்று இளங்கோவடிகள் கூறுவது, அன்டனி அன்ட் கிளியோபாட்ராவில் ஒரு நிகழ்ச்சியை நினைவூட்டுகிறது. கிளியோபாட்ரா தன் தோழி சார்மியாளிடம் பேசிக் கொண்டிருப்பதாக ஒரு சித்திரம்.

CLEOPATRA

See where he is, who 's with him, what he does

I did not send you; if you find him sad

Say I am dancing; if in mirth, report

That I am sudden sick; quick and return.

CHARMIAN

` Madam, me thinks if you did love him dearly

You do not hold the method to enforce

The like from him.

CLEOPATRA

what should I do, I do not

CHARMIAN

In each thing give him way

Cross him in nothing

CLEOPATRA

Thou teachest like a fool

The way to lose him.

மாதவி கிளியோபாட்ராவைப்போல் காதல் கலையில் தேர்ந்தவள். கோவலன் அவள் இந்திர விழாவின்போது நடனமாடிவிட்டு (அனைவர் முன்பும்) வருவது அவனுக்கு வெறுப்பைத் தருகிறது. அவன் கோபத்துடன் இருக்கிறான். இதை உணர்ந்த அவள் தன்னை நன்றாக அலங்கரித்துக்கொண்டு அவன் முன் வருகிறாள். இந்த ஒப்பனை 32 வரிகளில் சித்தரிக்கப்படுகின்றது. ஆன்டனியைக் கிளியோபாட்ரா முதல் முதலில் சந்திக்கச் சென்றபோது வருகின்ற வருணனையைப் போல், சிலப்பதிகாரத்தில் இது ஓர் அருமையான பகுதி. கண்ணகிக்கும் மாதவிக்குமிடையே இக்குண வேறுபாட்டை மிக நுட்பமாகக் காட்டுகிறார் இளங்கோவடிகள்.

கண்ணகியின் கற்பைச் சிறப்பித்துக் கூறுவதற்காகத்தான் இளங்கோவடிகள் சிலப்பதிகாரம் இயற்றினார் என்பது தவறான கருத்து. அப்படியிருந்திருந்தால், காவிய மரபின்படி இக்காவியத்துக்கு அவர் கண்ணகியின் பெயரையே இட்டிருக்க வேண்டும். மனப் பொருத்தமில்லாத ஒரு மண வாழ்க்கையின் பாலைவன நிலையைச் சுட்டிக் காட்ட எழுந்ததே இக்காவியம். வஞ்சிக் காண்டம் ஓர் இடைச் செருகல் என்றுங் கருத இடமிருக்கிறது...

நன்றி: திண்ணை