amudu

Thursday, April 28, 2011

This is the True Love Story i ever heard

You can’t find a husband like this | This husband is a gift for his wife | God decides all!!

This is the True Love Story i ever heard

She must be lucky

(Rosemarie “Rose” Siggins)

This is an example of a Tension free family life

She defeats her discomfort

And she is a mother of two

We Shall build a Temple for this Guy

We can Nominate her an Award for her courage towards the Life

Cute Baby in
hand of his
mother.. sleeping

Baby with her physically challenged mother

நீங்கள் ஒரு வாய்ப்பைத் தவறவிட்டால்
உங்கள் விழிகளைக் கண்ணீரால் நிரப்பாதீர்கள்!
உங்கள் கண்ணீர்,
உங்கள் முன் உள்ள இன்னொரு வாய்ப்பை மறைத்துவிடும்!
அழகிய புன்னகையுடன் எதிர்கொள்ளுங்கள்!

சந்தத்தை நம்பி கவிதை இருக்கலாம்,
தந்தத்தை நம்பி யானைஇருக்கலாம்,
சொந்தத்தை நம்பி நீ இருக்காதே,
பந்தத்தை நம்பி மதிப்பை இழக்காதே.

ஒரு நாளைக்கு ஒரு வேளை உண்பவன் யோகி
ஒரு நாளைக்கு இரு வேளை உண்பவன் போகி (போஜன பிரியன்)
ஒரு நாளைக்கு மூவேளை உண்பவன் ரோகி (நோயாளி)
ஒரு நாளைக்கு நாவேளை உண்பவன் துரோகி

வள்ளலுக்கு பொன் துரும்பு.
சூரனுக்கு சேர்ந்த மரணம் துரும்பு.
அறிவோர்க்கு பெண் துரும்பு.
துறவோர்க்கு வேந்தன் துரும்பு

எல்லாத் துன்பங்களுக்கும் இரண்டு மருந்துகள் உள்ளன.
ஒன்று காலம், இன்னொன்று மெளனம்.

ஒரே குறிக்கோள்
எல்லையற்ற ஊக்கம்
தளர்வில்லாத நெஞ்சுறுதி
சளைக்காத உழைப்பு
நேர்மையான பாதை -வெற்றி
கிடைக்காமலா போய்விடும்?

”புத்தகங்களை யாருக்கும் இரவல் தராதீர்கள்.
அது உங்களுக்குதிரும்ப வராது.
என்னிடம் உள்ள புத்தகங்கள் யாவும்
என் நண்பர்கள் எனக்கு இரவல் தந்தது தான்”
-பிரெஞ்சு நாவலாசிரியர் அனடோல் பிரான்ஸ்.
இவர் சுயசரிதை புத்தகத்தின் பெயர் “என் நண்பனின் புத்தகம்”.

ஏதாவது செய் ஏதாவது செய்
சக்தியற்று செய்ய தவறினால்
உன் மனம் உன்னைச் சும்மா விடாது.
சரித்திரம் இலக்கணம் இரண்டும் உன்னை
பேடி என்றும்
வீரியமிழந்தவன் என்றும்
குத்திக்காட்டும்.
ஏதாவது செய்.

உலகத்திலே வந்து இருக்கிறது கொஞ்சகாலம்.
ஈசல் மழைக்கு வந்து மடியறாப்பல.
அந்தப் பொழுதை அடிச்சுக் கோச்சுக் கிட்டுப் போக்கனுமா?
அடிச்சு யாரைத் திருத்த முடியும்?
-முள்முடியில் தி.ஜானகிராமன்

நேற்றைய பொழுதும் நிஜமில்லை
நாளைய பொழுதும் நிச்சயமில்லை
இன்றைக்கு மட்டுமே நம் கையில்

”காலம்....!! விலைக்குக் கிட்டாது!
விரும்பியும் திரும்பாது!

”ஒரு மலரையோ, ஒரு பட்டுப் பூச்சியையோ
அதன் தோற்றத்தைக் கொண்டு மதிப்பிட்டு விடலாம்.
ஆனால் மனிதப்பிறவியை அவ்வாறு மதிப்பிட இயலாது!”
-தாகூர்

”தூய்மை, பொறுமை, விடாமுயற்சி
ஆகிய இம்மூன்றும் வெற்றிக்கு இன்றியமையாதவையாகும்"
-விவேகானந்தர்

வாழ்க்கை என்பது
ஒரு சந்தர்ப்பம் - நழுவ விடாதிருங்கள்
ஒரு கடமை - நிறைவேற்றுங்கள்
ஒரு இலட்சியம் - சாதியுங்கள்
ஒரு சோகம் - தாங்கிக்கொள்ளுங்கள்
ஒரு போராட்டம் - வென்றுகாட்டுங்கள்
ஒரு பயணம் - நடத்தி முடியுங்கள்

சிந்திக்காதவன் முட்டாள்
சிந்திக்கத் துணியாதவன் கோழை
சிந்திக்க மறுப்பவன் பிடிவாதக்காரன் -டிரம்மண்ட்

ரகசியத்தை வெளிப்படுத்தியவனுக்கும்,
துக்கத்தை வெளிப்படுத்தாதவனுக்கும் மனதில் நிம்மதி இருக்காது.

MumbaiHangOut London In 1970

MumbaiHangOut Paris In 1970

MumbaiHangOut Abhaneri temples in Rajasthan

india, chand baori reservoir

The Ancient Cultural Fighting ( ANGANPORA) IN SRI LANKA

I refer to the article under the heading “Angampora – 5000 Years Of Combat Tradition” by Mr. Dishan Joseph (DJ) in the Sunday Observer of 10th March. I wish to express my contrary views to his proposition that Angampora is a traditional “indigenous Martial Art of Sri Lanka that has withstood the test of time”, as stated by him, for following reasons:

The Combat Method

The combat techniques of Angampora include locks and grips, strikes and blocks, and most especially pressure point attacks that can cause pain or even permanent paralysis. There are also self-defense techniques, sport, exercise and meditation techniques which can be learned. It is believed that there was also some secretive Angampora techniques known as ‘maya angam’ that used incantations and spells for the attack.

1. By the word “indigenous”, it is presumed that he implies that it is an original Sinhala Martial Art form and it has 5000 years of combat tradition. This contradicts ancient historical facts. 5000 years would mean, either inclusive of the CE (Christian era) or 2500 years BC (before CE). Considering the claim of the Mahavamsa that the Sinhala race was founded by Vijaya only in 500 BC, then, Angampora could not be an indigenous Sinhala martial Art form, because there was no Sinhala race in existence, at that period of time. Therefore, those who practiced Angampora martial art could only be non- Sinhala inhabitants of Lanka from pre-Vijayan time. DJ also says that “some say that King Ravana was well versed in this defensive art as well as being a practitioner of Ayurveda”. This is quite true. Ravana was, additionally, an ardent devotee of Lord Shiva, and a Hindu Tamil. Even Ravana’s grandfather King Pulasthi, his brother Kumbarkarnan, King Moothasive and his son Devanambiya tissan, were all Dravidian Hindu kings.

2. Therefore, it is clear that the so-called “Angampora” martial art was practiced by the ancient Dravidian Tamils and/or the Telugus. In the post- Devanambiya period, this martial art form would have been continued by the converted Hindus to Buddhism, who adopted the ethnic label, Sinhalese.

3. DJ gives the etymological break-up of the word Angampora. The word “Angam” he says means the body and “Pora” means fight. He presumes this is a Sinhala word. DJ states that Angampora “has 5000 years of combat tradition”. The claim it is a Sinhala word and 5000 years of combat tradition, is self-contradictory. Because, there was no Sinhala written language, alphabet, and grammar, then. The Sinhala language evolved only around 7th century A.D. Further, the Sinhala race is said to have been founded by Vijaya only in 500 BC, as per the Mahavamsa chronicle. Thus the name of the martial art “Angampora” is an adaptation of the Tamil word “Angampor”. Tamil meaning of the word “Angam” is limbs of the body (not the body) and the word “por” means to fight. The word “por” has been transmuted to “pora”, by the Sinhalese. That is, fighting with limbs (legs and hands). The truth is that this martial art form is not indigenous to Lanka, but a South Indian Martial art form. Since the indigenous inhabitants of Lanka, since the time of King Pulasthi to King Devambiya tissan were a mix of Dravidians (Tamils,

Telegus, Malayalees, Kannada etc), Angampor, as a martial art, was practiced by them, from the time Lanka separated from the mainland, South India. Moreover, the existence of another variation of this South Indian martial art, called “Angampudi, which is a form of combat using limbs in “Pudi”, meaning ,“holds and locks”, which is akin to modern-day Indian Wrestling, reinforces the proposition that “Angampora” referred to by the Sinhalese, is in actual fact, is of South Indian origin.

P. Soma Palan

https://www.colombotelegraph.com/index.php/angampora-5000-years-of-combat-tradition-a-response/