விளக்கத்துடன் சிவபுராணம்

மறை நீர் (Virtual water)

What is Virtual Water?

Virtual water is defined as the total volume of water needed to produce and process a commodity or service.

For example, it is estimated that 1700 litres of water are required to create 500g of riceIn early 1990s the water footprint concept was introduced, also referred to as 'embedded water'. 

Traditionally water use has been calculated adding the withdrawals of domestic, agricultural and industrial sectors of a country.This however does not give a true indication of the water actually needed by the population in relation to their Professor Tony Allen was awarded the Stockholm Water Prize in 2008, for his unique, pioneering and long lasting work in education and raising the international awareness of interdisciplinary relationships between agricultural production, water use, economies and political processes.consumption pattern. 

There are 2 types of virtual/embedded water:

Blue water - the surface water in our rivers, lakes and in the ground (aquifers)

Green water - water hidden in soils, and is often not recognised and valued. Green water is estimated to enable 85% of the world's crops to grow.

.பாட்டிலில் அடைக்கப்பட்ட சுத்திகரிக்கப்பட்ட ஒரு லிட்ட.ர் குடிநீரின் சராசரி விலை ரூ.20. தமிழகத்தில் சுத்திகரிக்கப்பட்ட அம்மா மலிவு விலை குடிநீரின் விலை ரூ.10. இது நமக்கு தெரியும். ஆனால், எத்தனைப் பேருக்கு மறை நீர் (Virtual water) விலை தெரியும்?

மறை நீர் என்பது ஒருவகை பொருளாதாரம். மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியை (Gross domestic product) ஒரு நாட்டின் பணத்தைக் கொண்டு மதிப்பிடுவதுபோல ஒரு நாட்டின் நீர் வளத்தை கொண்டு மதிப்பிடும் தண்ணீர் பொருளாதாரம் இது. இதை கண்டுபிடித்தவர் இங்கிலாந்தை சேர்ந்த பொருளாதார வல்லுநர் ஜான் ஆண்டனி ஆலன். இந்த கண்டுபிடிப்புக்காக ‘ஸ்டாக்ஹோம் வாட்டர் -2008’ விருது பெற்றவர்.

ஒரு பொருளுக்குள் மறைந்திருக்கும் கண்ணுக்கு தெரியாத நீர் - இதுவே மறை நீர். இது ஒரு தத்துவம், பொருளாதாரம். ஒரு மெட்ரிக் டன் கோதுமை 1,600 கியூபிக் மீட்டர் தண்ணீருக்கு சமம் என்கிறது மறைநீர் தத்துவம். மறை நீர் என்பதற்கு ஆலன் தரும் விளக்கம், “கோதுமை தானியத்தை விளைவிக்க நீர் தேவை. ஆனால், அது விளைந்தவுடன் அதை உருவாக்கப் பயன்பட்ட நீர் அதில் இல்லை. ஆனால், அந்த நீர், கோதுமை தானியங்களுக்காகத்தானே செலவிடப்பட்டிருக்கிறது அல்லது மறைந்திருக்கிறது. இதுவே மறை நீர். கோதுமை தேவை அதிகம் இருக்கும் ஒரு நாடு, ஒரு மெட்ரிக் டன் கோதுமையை இறக்குமதி செய்யும்போது, அந்த நாடு 1,600 கியூபிக் மீட்டர் அளவுக்குத் தனது நாட்டின் நீரைச் சேமித்துக்கொள்கிறது'' என்கிறார் ஆலன்.

புத்திசாலி நாடுகள்!

நீரின் தேவையையும் பொருளின் தேவையையும் துல்லியமாக ஆய்வுசெய்து அதற்கு ஏற்ப உற்பத்தி, ஏற்றுமதி, இறக்குமதி கொள்கைகளை வகுக்க வேண்டும். சீனா, இஸ்ரேல் மற்றும் சில ஐரோப்பிய நாடுகள் அப்படித்தான் செய்கின்றன. சீனாவின் பிரதான உணவு பன்றி இறைச்சி. ஒரு கிலோ பன்றி இறைச்சி உற்பத்திக்கான மறை நீர் தேவை 5,988 லிட்டர். அதனால், சீனாவில் பன்றி உற்பத்திக்கு கெடுபிடி அதிகம். ஆனால், தாராளமாக இறக்குமதி செய்துகொள்ளலாம். ஒரு கிலோ ஆரஞ்சுக்கான மறை நீர் தேவை 560 லிட்டர். சொட்டு நீர் பாசனத்தில் கோலோச்சும் இஸ்ரேலில் ஆரஞ்சு உற்பத்தி மற்றும் ஏற்றுமதிக்கு கெடுபிடிகள் அதிகம். இவ்விரு நாடுகளும் ஒவ்வொரு பொருளுக்குமான மறை நீர் தேவையைத் துல்லியமாகக் கணக்கிட்டு அதன்படி ஏற்றுமதி, இறக்குமதி கொள்கைகளை வகுத்துள்ளன.

இது இந்திய நிலவரம்!

முட்டை உற்பத்தியில் இந்தியாவில் முதலிடம் வகிக்கிறது மகாராஷ்டிரம். நாமக்கல்லுக்கு இரண்டாவது இடம். நாமக்கல்லில் ஒரு நாளைக்கு மூன்று கோடி முட்டைகள் உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன. அதில் 70 லட்சம் முட்டைகள் தினசரி வளைகுடா நாடுகள், ஆப்பிரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பா நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதியாகின்றன. இதன் மூலம் ஆண்டுக்கு 4.80 கோடி டாலர்கள் அன்னிய செலவாணி கிடைக்கிறது.

மூன்று ரூபாய் முட்டைக்கு 196 லிட்டர் மறை நீர்

வளைகுடா மற்றும் ஆப்பிரிக்க நாடுகள் தண்ணீர் பற்றாக்குறை கொண்டவை. ஐரோப்பிய நாடுகள் மறைநீர் தத்துவத்தைப் பின்பற்றுபவை என்பதை இங்கு கவனிக்க வேண்டும். சரி, சராசரியாக 60 கிராம் கொண்ட ஒரு முட்டையை உற்பத்தி செய்ய 196 லிட்டர் மறை நீர் தேவை. மூன்று ரூபாய் முட்டை 196 லிட்டர் தண்ணீரின் குறைந்தபட்ச விலைக்குச் சமம் என்பது எந்த ஊர் நியாயம்?முட்டையினுள் இருக்கும் ஒரு கிராம் புரோட்டீனுக்கு 29 லிட்டர் மறை நீர் தேவை. ஒரு கிலோ பிராய்லர் கோழிக் கறி உற்பத்திக்கான மறை நீர் தேவை 4325 லிட்டர்.

சென்னை கதைக்கு வருவோம். பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் இங்கு ஆண்டுக்கு லட்சக்கணக்கான கார்களைத் தயாரித்து அவர்கள் நாடு உட்பட வெளிநாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்கின்றன. ஏன்? அவர்களின் நாடுகளில் அவற்றை உற்பத்தி செய்ய முடியாதா? இடம்தான் இல்லையா? உண்டு. இங்கு மனித சக்திக்கு குறைந்த செலவு என்றால், நீர்வளத்துக்கு செலவே இல்லை. 1.1 டன் எடை கொண்ட ஒரு கார் உற்பத்திக்கான மறை நீர் தேவை நான்கு லட்சம் லிட்டர்கள்.

இந்தியாவில் இருந்து ஏற்றுமதி செய்யப்படும் தோல் பொருட்களில் 72 % வேலூர் மாவட்டத்தில் இருந்தே ஏற்றுமதி செய்யப்படுகின்றன. இந்தியாவில் 2013-14-ம் ஆண்டில் தோல் பொருட்கள் ஏற்றுமதிக்கு 850 கோடி டாலருக்கு இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. தமிழகத்திலிருந்து ஆண்டுக்கு சராசரியாக 5,500 கோடி ரூபாய்க்கு தோல் பொருட்கள் ஏற்றுமதியாகின்றன.

அன்னிய செலவாணி வருவாய் ஆண்டுக்கு சுமார் 10,000 கோடி ரூபாய். ஒரு எருமை அல்லது மாட்டின் ஆயுள்கால மறை நீர் தேவை 18,90,000 லிட்டர். 250 கிலோ கொண்ட அக்கால்நடையில் இருந்து ஆறு கிலோ தோல் கிடைக்கும்.

ஒரு கிலோ தோலை பதனிட்டு அதனை செருப்பாகவோ கைப்பையாகவோ தயாரிக்க 17,000 லிட்டர் மறை நீர் தேவை.

பனியன், ஜட்டி உற்பத்தியில் முதலிடம் திருப்பூருக்கு. ராக்கெட் தயாரிக்கும் வல்லரசுகளுக்கு ஜட்டி தயாரிக்க தெரியாதா? 250 கிராம் பருத்தி உற்பத்திக்கான மறை நீர் தேவை 2495 லிட்டர்கள். ஒரு ஜீன்ஸ் பேண்ட் தயாரிக்க 10,000 லிட்டர் மறை நீர் தேவை.

தண்ணீருக்கு எங்கு கணக்கு?

ஒரு பொருளின் விலை என்பது அதன் எல்லா செலவுகளையும் உள்ளடக்கியதுதானே? அப்படி எனில், பெரும் நிறுவனங்கள் எல்லாம் தண்ணீருக்கு மட்டும் ஏன் அதன் விலையை செலவுக் கணக்கில் சேர்ப்பது இல்லை. ஏனெனில், நம்மிடம் இருந்து இலவசமாகத் தண்ணீரைச் சுரண்டி நமக்கே கொள்ளை விலையில் பொருட்களை விற்கின்றன அந்நிறுவனங்கள்.

இப்படி எல்லாம் முட்டையில் தொடங்கி கார் வரைக்கும் கணக்கு பார்த்தால் நாட்டின் வளர்ச்சி என்னவாவது? நாம் என்ன கற்காலத்திலா இருக்கிறோம் என்கிற கேள்விகள் எழாமல் இல்லை. கண்ணை மூடிக்கொண்டு பொத்தாம்பொதுவாய் ஏற்றுமதி, இறக்குமதி செய்ய வேண்டாம் என்கிறது மறை நீர் பொருளாதாரம்.

மறை நீருக்கு மதிப்பு கொடுத்திருந்தால் உலகின் பணக்காரர்களிடம் பட்டியலில் என்றோ இடம் பிடித்திருப்பான் இந்திய விவசாயி. இனியாவது இந்திய அரசு மறை நீர் தத்துவத்தை உணர வேண்டும்.

India's Missing Girls

The number of girls who are being aborted in India is equal to the total number of girls born in the United Kingdom. In India, approximately a total number of 30 million to 70 million girls are being aborted every year. The total number of girls born are significantly reducing due to Sex Selective abortion and the sex imbalance has been aggravated by higher mortality rates as boys receive better care. A recent report by the United Nations Childrens Fund (UNICEF) has shown that about 50 million girls and women are missing from India'spopulation due to the gender discrimination that is still practiced in India. In most of the countries in the world there are approximately 105 female births for about 100 male births. However, in India there are about less than 93 female births for 100 male births in the population.The 2011 Census results were received with shock in India as the results showed a sharp decline in the female to male sex ratio. This alarmingly growing gap has been attributed to the doctors and commercial interests who sell ultrasound machines; both make huge amounts of profits from the illegal sex selection procedures. Many of the diagnostic teams who use ultrasound scanners for determining the sex of the fetus advertise using shrewd catchy slogans such as “Spend Rs 6000 now and save Rs 50,000 thousand later on” in order to show that the parents can find out the sex of their child and save themselves from emptying their pockets in giving dowry during their daughters marriage. According to a study carried out by Sonia Bhalotra from the centre for market and public organization (CMPO) at the Bristol University, the cost of conducting an ultrasound scan is about 10 euros which is a small amount relative to the amount which has to be given as dowry by the girls family.

All the above mentioned mentioned facts and figures would be shocking for most of the people. The very vagueness of the figures itself shows how poorly the whole phenomenon is misunderstood. Seldom do we find people who are aware of this great misfortune that is happening in the very country that we live in. We all take great pride in telling that our country is a developing country and very often we compare India with the major countries in the globe. Despite all the evidences which are mentioned in the paragraph above which very clearly shows that there certainly is an alarming fall in the female births in India, many within the country are not ready to accept this fact and discredit it by stating that such reports are brought out only to make India seem inferior among the comity of nations. In fact, the study that was carried out by the UNICEF has been criticized by the Indian Medical Association for “utilizing outdated data and for deliberately demonizing Indians for the purpose of politics”.

It has been known that there is a tendency to abort female children in India since the first Census which was carried out on 1871. Even though the Pre Natal Diagnostic Techniques Act was passed by the Indian Government in the year 1996, the government's attempt in tackling the issue by proscribing ultrasound scan that identify the sex of a fetus has been in vain.

A large number of reasons can be attributed as to why this inhuman practice is still practiced largely in many parts of India even today. Even now in many parts of India, sons are considered as the real bread winners of the family and they are called upon to provide the income for the families. On the other hand in many rural parts of India, girls are denied education as it is felt that education is of no use to them and their entire existence is confined to the four walls of the house and in the performance of household chores and later on, merely taking care of the husband and the children. The second reason is that the dowry system is still practiced to a very large extent in many parts of India where the girl's family has to provide payment in cash or in kind to the bridegroom's family. This is probably one of the biggest reasons as to why people resort to sex selective abortions. Further more, in a typical Indian society the entire expenses of conducting a marriage is borne by the girls family. So in a poor family, most of the hard earned money is spent in getting the daughter married along with the dowry that is paid. During old age the parents usually stay with their sons rather than their daughters as it is assumed that the sons can support them as they earn the income for the family in contrast to the daughter who is considered to live off her husbands income having no financial independence.

Year	1972	1975	1980	1985	1990	1995	2000	2003	2007	2010
Number of abortions reported	24300	214197	388405	583704	581215	570914	723142	1229937	1895721	2529979

Now the shocking news is that recent studies have shown that it is the rich and the higher classes of the society rather than the poorer sections who are seen practicing this inhuman deed. This indeed challenges the assumptions that the practice is driven by traditional thoughts or poverty. The 2001 census results in Punjab one of the richest states of India has shown that there were 125 boys per 100 girls in the 0-6 age groups. The predominant pattern is to use sex selection not for the first child but for subsequent children; the ideal seems to be two sons and one daughter. Shocking as the results are, it is interesting to note that it is the more educated people who practice this as it is very well understood that the more educated you are the more likely it is for one to understand the evil consequences of practicing female infanticide.

All that is said about the drawbacks and the burden of having female child the continuation of practicing this deed will have disastrous consequences. For instance, in future it will be extremely difficult for a family to find a bride for their sons due to shortage of females. Hence people would have to resort to the old custom of sharing wives as was done by the Pandavas in the Mahabharata. Very often, while aborting girl children people tend to forget that girls are required to give birth to children!

We always wish to view our country as a superpower and among the most developed countries of the world. However, this dream, can only become a reality if we are successful in eliminating social evils such as female infanticide and save more lives. Some effective tools which can be used to promote awareness about the dangers of Female infanticide would be carrying out effective campaigns and catchy advertisements to prevent female abortions. And, strict penalties for those who indulge or abet this crime. India is certainly making some amount of progress in trying to spread awareness and put an end to female infanticide however this process needs to speed up and it requires the effective participation of the citizens.

So let us all join hands and help our country take a step forward in the area of development by saving millions of lives and make Female abortion a history that is never to be repeated again.