Sevan Ways You can Treat Yourself Better

1.* Send loving messages to yourself.
Tell yourself, “I love you and appreciate who you are.” When you do something well, give yourself a pat on the back. Say: “Great job! I’m so proud of you.” When you’re struggling or feeling low, be supportive by saying: “I’m here for you. You’re not alone.”

2 * Take good care of yourself.
A loving parent would make sure you eat right and get plenty of rest, sleep, fresh air, and exercise. Keep yourself healthy and fit. Practicing good self-care is an essential part of this process.
3 * Do nice things for yourself.
Get into the habit of doing special things for yourself. Make yourself a cup of tea with the nurturing energy that you’d have when preparing tea for someone you love. Visit the sauna, get a massage, or draw yourself a bath filled with special salts. Linger in it and relax. Make yourself a candlelight dinner—a delicious meal in a special setting. Coddle yourself. Treat yourself as a loving parent would treat you.
4* Set healthy boundaries with others.
Let people know what you want and don’t want. Tell them what’s okay for you and what’s not. If you have a friend who’s always late and you end up waiting for her and feeling annoyed, tell her how you feel. A nurturing parent wouldn’t let someone treat you badly. A loving parent makes sure his or her child’s needs are met.
5* Become your own advocate.
If someone is disrespectful or hurtful to you, speak up. Tell them you don’t want to be spoken to that way. If someone was unkind, hostile, or verbally abusive to your child, you’d stand up for him. Protect yourself as a nurturing parent would protect you.
6* Believe in yourself.
A nurturing parent would highlight your uniqueness, tell you how special you are, encourage you to build on your strengths, and support you in a loving, nonjudgmental way. A nurturing parent says: “You can do it.” “I believe in you.” Become your strongest supporter, coach, and cheerleader.
7 * And lastly and most important: Be compassionate with yourself.
Have compassion for your humanity and your flaws. You’re human and you’re going to make mistakes. Look at yourself through the eyes of a loving parent; don’t punish or criticize yourself. Reassure yourself. Comfort yourself. Accept yourself unconditionally. And show that same compassion for your own parents and others, because they, too, are human.
Lauren Mackler

The power of the mind is creation, from there we build, achieve.

The power of the soul is extension and memory! since its timeless, it will remember for ever.

The power of the body is to experience emotions and feelings, so mind can create for the soul ways to grow and remember.

This will continue since soul is connected to source.
With more information and experience, Source then get this input and expands more in consciousness. Since we don't have this, it is delivered by source to us live.
Humans that improve connection to source can extend the mind, increasing quality of creation.
This applies to inert bodies without mind, they just don't create but can deliver experience to source in forms humans cannot. Like extreme temperatures and states of materials.
Source it's not God, its the convergence of different anomalies with multiple souls that create a collective, experiencing what was already created.
There are vast amount of sources using the same method for expansion.
When source has achieved a solid communication unit, and no more experience can be collected trough souls, its consciousness stop growing.
This solid unit can now create its own space and time, thus creating a new parallel universe.
So the cycle of expansion never ends. the new universe can create new anomalies for furder extension of its own growth, for ever, just like Fractals .
We humans are mechanisms designed to deliver experience in more complex ways.
Jonathan Briceño De´ Luise Perú 2016

Earth-sized planet around nearby star is astronomy dream come true

Planet orbiting Proxima Centauri is likely to be the focus of future interstellar voyages.

Proxima Centauri, the star closest to the Sun, has an Earth-sized planet orbiting it at the right distance for liquid water to exist. The discovery, reported today in Nature1, fulfils a longstanding dream of science-fiction writers — a potentially habitable world that is close enough for humans to send their first interstellar spacecraft.

“The search for life starts now,” says Guillem Anglada-Escudé, an astronomer at Queen Mary University of London and leader of the team that made the discovery.

Humanity’s first chance to explore this nearby world may come from the recently announced Breakthrough Starshot initiative, which plans to build fleets of tiny laser-propelled interstellar probes in the coming decades. Travelling at 20% of the speed of light, they would take about 20 years to cover the 1.3 parsecs from Earth to Proxima Centauri.

Proxima’s planet is at least 1.3 times the mass of Earth. The planet orbits its red-dwarf star — much smaller and dimmer than the Sun — every 11.2 days. “If you tried to pick the type of planet you’d most want around the type of star you’d most want, it would be this,” says David Kipping, an astronomer at Columbia University in New York City. “It’s thrilling.”

Earlier studies had hinted at the existence of a planet around Proxima. Starting in 2000, a spectrograph at the European Southern Observatory (ESO) in Chile looked for shifts in starlight caused by the gravitational tug of an orbiting planet. The resulting measurements suggested that something was happening to the star every 11.2 days. But astronomers could not rule out whether the signal was caused by an orbiting planet or another type of activity, such as stellar flares.

Star and planet align

In January 2016, Anglada-Escudé and his colleagues launched a campaign to nail down the suspected Proxima planet. ESO granted their request to observe using a second planet-hunting instrument, on a different telescope, for 20 minutes almost every night between 19 January and 31 March. “As soon as we had 10 nights it was obvious,” Anglada-Escudé says.

The team dubbed the work the ‘pale red dot’ campaign, after the famous 'pale blue dot' photograph taken of Earth by the Voyager 1 spacecraft in 1990. Because Proxima is a red-dwarf star, the planet would appear reddish or orangeish, perhaps bathed in light similar to the warm evening tints of Earth.

Although the planet orbits at a distance that would permit liquid water, other factors might render it unlivable. It might be tidally locked — meaning that the same hemisphere always faces the star, which scorches one side of the planet while the other remains cool. The active star might occasionally zap the planet with destructive X-ray flares. And it's unclear whether the planet has a protective, life-friendly atmosphere.

Proxima itself belongs to the triple-star system Alpha Centauri. In 2012, a Nature paper reported that an Earth-mass planet orbited another member of that stellar trio, Alpha Centauri B2. That result has now mostly been dismissed3, 4, but exoplanet specialists say the Proxima claim is more likely to hold up.

“People call me Mr Sceptical, and I think this result is more robust,” says Artie Hatzes, an astronomer at the Thuringian State Observatory in Tautenburg, Germany.

False alarm

This time, the combination of new observations and older measurements dating back to 2000 increases confidence in the finding, Anglada-Escudé’s team argues. “It’s stayed there robustly in phase and amplitude over a very long time,” says team member Michael Endl, an astronomer at the University of Texas at Austin. “That’s a telltale sign of a planet.” The data even contain hints that a second planet may exist, orbiting Proxima somewhere between every 100 and 400 days.

The researchers now hope to learn whether the Proxima planet's pass across the face of its star can be seen from Earth. The chances are low, but such a ‘transit’ could reveal details of the planet, such as whether it has an atmosphere. A team led by Kipping has been independently looking for transits around Proxima, and is frantically crunching its data in search of any signal.

The discovery of the Proxima planet comes at a time of growing scientific interest in small planets around dwarf stars, says Steinn Sigurdsson, an astrophysicist at Pennsylvania State University in University Park. NASA’s Kepler space telescope has shown that rocky planets are common around such stars, which themselves are the most common type of star in the Galaxy. “This is a total vindication of that strategy,” he says.

One day, the Proxima planet might be seen as the birth of a new stage in planetary research. “It gives us the target and focus to build the next generation of telescopes and one day maybe even get to visit,” says Kipping. “It's exactly what we need to take exoplanetary science to the next level.”

http://www.nature.com/…/billionaire-backs-plan-to-send-pint…

http://www.nature.com/…/earth-sized-planet-around-nearby-st…

http://www.nature.com/news/the-exoplanet-files-1.18809

http://www.nature.com/news/the-exoplanet-next-door-1.11605

http://www.centauri-dreams.org/?p=36210

Cecile G. Tamura

Amara Jeevitham - Sri Krishna Ganam

நயினையில் பலரது நோய்கள் தீர்த்த //உயிர்காத்த //பட்டம் பெறாத வைத்தியர்கள் ,,,,,,,,,,,

வரலாற்று பதிவுகளாக நான் தேடி தேடி வாசித்த சில விடயங்களையும் பெரியவர்களிடம் கேட்டறிந்த உண்மையான விடயங்களையும் ,கற்றறிந்த பட்டறிந்த சில விடயங்களையும் சிறு அனுபவங்களையும் குறிப்புக்களாக சிறு கட்டுரைகளாக எழுதிக்கொண்டு இருக்கின்றேன் .அந்த வகையில் நான் பிறந்த ஊரை பற்றியும் ஊரில் வாழ்ந்து எங்களை நெறிப்படுத்திய பெரியவர்களை பற்றிய பதிவுகளையும் சில இடங்களில் எழுதிக்கொண்டு இருக்கின்றேன் .இன்றைய இந்த பதிவில் எனது அறிவுக்கு உட்பட்டவகையில் சில விபத்துக்கள் விஷஜந்துகளின் தீண்டல்கள் மூலமும் ,வயிற்றில் எதிர்பாராத வகையில் ஏற்படும் தடையால் அடிவயிற்றில் ஏற்படும் வருந்தங்கள் என எமக்கு ஏற்படும் பலவிதமான நோய்களை கண்டு பிடித்து அதற்கு உரிய முறையில் வைத்தியம் செய்து ஊர் உறவுகளை குணப்படுத்திய உயிரை காப்பாற்றிய எனக்கு தெரிந்த ஊர் பெரியவர்கள் பற்றிய எனக்கு தெரிந்த விபரங்களை உங்கள் முன் பதிவிடுகின்றேன் .இவ்வாறான பதிவுகளை செய்யும் பொழுது சில வரலாற்று தகவல்களையும் உள்வாங்கி கொள்ள விரும்புகின்றேன் .

எமது ஊர் மிகவும் வரலாற்று சிறப்புமிக்கது அழிந்து போன குமரிக்கண்ட வரலாற்றோடு மிகவும் கூடிய தொடர்பு கொண்டு இருந்த ஒரு இடம் என்பது பல வரலாற்று ஆய்வாளர்களால் ஏற்றுகொள்ளப்பட்டது .குமரிக்கண்டத்தில் மக்களின் நோய்களை பல சித்தர்கர்கள் சித்த வைத்திய முறைகள் மூலம் தீர்த்தார்கள் .இவர்களின் அகத்தியர் ,புலஸ்தியர் ,மரீசி போன்றவர்கள் புகழ் பெற்றவர்களாக இருந்தார்கள் என்று புராணங்கள் வாயிலாக அறிகின்றோம் .இந்த மரீசியின் மகன் காசிபன் வழியில் வந்த ஆதிசேடன் வாசுகி போன்றவர்களே நாகலோகத்து அரசர்கள் என்று வரலாறுகள் சொல்கின்றது.அந்த நாகலோகத்தின் ஒரு மிக சிறிய குட்டி பகுதி எமது நயினாதீவு என்பது மிகவும் பெருமைக்கு உரிய விடயம் .இந்த நாகலோகத்தவர்களிடம் தான் கொடிய பாம்புகளின் விசத்தை முறிக்கும் சக்தி வாய்ந்த மூலிகை வைத்திய முறைகள் இருந்தன என்று வரலாறுகள் சொல்கின்றன .புராதன புராணங்கள் இவற்றை கூறி இருந்தாலும் ,இராமாயணத்தில் இந்திரஜித்துவின் சக்திமிக்க நாக பாணத்தால் இலக்குவன் மூர்சை அடைந்து மயக்கம் உற்று இருக்கும் பொழுது ,இராமர் பக்கம் சேர்ந்து நின்ற வீபூசணன் சொல்கின்றான் .இந்த விசத்தை முறிவு செய்யும் வைத்திய முறையை அறிந்தவர் சுசேனர் ,// அவர் அன்றைய நாக லோகத்தின் பகுதியாக கருதப்பட்ட இன்றைய குறிப்பாக எமது பகுதியில் தான் இருக்கின்றார் //அவரை அழைத்துவந்தால் தான் காப்பற்றலாம் என்று //அதாவது இங்கு எமது பகுதி என்று குறிப்பிட்டது நமது கிராமத்தை மட்டும் அல்ல நமது கிராமத்தோடு சேர்ந்த வடபகுதியாக இருக்கலாம் //உடனடியாக அனுமன் புறப்பட்டு வந்து விடயத்தை சொல்லாமலே கட்டாயபடுத்தி அவரை அழைத்து செல்கின்றான் .அவர் குறிப்பிட்ட படியே இமய மலைக்கு சென்று மிருத்திய சஞ்சீவினி மூலிகை பெற்று வந்து அவரிடம் கொடுக்க அவர் இலக்குவனை காப்பாற்றுகின்றார் . ,//இதற்கு ஆதாரம் விடியோவுடன் சேர்த்து கருத்தில் பின்னர் தருகின்றேன்// அன்றில் இருந்து இன்றுவரை விஷ ஜந்துகளிடம் இருந்து உயிர்காக்கும் அந்த அறிய சேவையை பலர் செய்து வருகின்றார்கள் .அவர்களில் நமது கிராமத்தில் வாழ்ந்த வாழ்கின்ற சிலரும் இந்த சேவையை ஆற்றி வருகின்றார்கள் .

இவர்களில் ஒருவர் சாத்திரியார் சுந்தர ஐயாதுரையர் .இவர் இந்த பணியை இவரது மூதாதையரிடம் இருந்து கற்று பன்னேடும்காலமாக செய்து வந்து தன் வம்சத்துக்கும் கற்பித்து விட்டு சென்றிருக்கின்றார் .சில குறிப்புக்களும் ஏடுகளில் எழுதிவைத்து இருக்கின்றார் .இவர்கள் விஷ ஜந்துகளின் வாய் பற்கள் தீண்டிய இடத்தில் ,வேப்பம் இலையால் தடவி வீபூதி ,மற்றும் இவர்களாலேயே தயாரிக்கப்பட்ட ஒரு மூலிகை திரவியத்தை தடவி எங்கோ தீண்டிய விஷம் என்ன என்று இருந்த இடத்தில இருந்து கண்டு பிடிப்பார் .அதன் தாக்கத்தை அறிந்து அதற்குரிய மூலிகைகளை எடுத்து உரலில் அல்லது அம்மியில் வைத்து அரைத்து பூசி அவர்கள் உயிரை காப்பாற்றுவார் .நோய்யாளர்களின் வீட்டு சூழல் பாம்பு அல்லது விசஜந்து தீண்டியதாக கருதப்படும் இடம் என்பனவற்றை அறிந்து .இனி அவ்வாறான விசங்கள் அந்த இடத்துக்கு வராமல் இருக்க அந்த இடங்களில் நட வேண்டிய மூலிகைகள் பெயர்களை அவர்களுக்கு சொல்லி அவை எங்கு கிடைக்கும் என்ற விபரத்தையும் சொல்லிவிடுவார் .

விஷ ஜந்துகளில் தீண்டிய பாதகமான துன்பங்களில் இருந்து காப்பாற்றிய மற்றவர் ,குட்டியாபிள்ளை இவர் இன்று இருக்கும் வீரகத்தி விநாயகர் ஆலயத்துக்கு பக்கத்தில் இருந்தவர் .இவரும்,இவரது மனைவியும் விசஜந்துகள் தீண்டிய பல உயிர்களை காப்பாற்றியவர்கள் .இவர்களும் ,வேப்பம் இலையையும் ,வீபூதியையும் இவர்களாலேயே தயாரிக்கபட்ட மூலிகை திரவியங்களையும் கொண்டே விஷ ஜந்துக்களை அடையாளம் கண்டு பார்வை பார்த்து அவர்கள் துன்பங்களை போக்கினார்கள் .ஊரில் பலருக்கு வீபூதியின் மகிமைகள் பற்றி சொல்லி கொடுத்ததில் அதன் பயன்பாட்டை விளக்கி பலரை தினமும் பூச வைத்து பல துன்பங்கள் நோய்நொடிகளில் இருந்து காப்பாற்றியதில் இவர்களது சேவை அளப்பரியது . குட்டியாபிள்ளை ஆச்சி என்று எல்லோராலும் செல்லமாக அழைக்கப்படும் இவரது மனைவி பார்வை பார்க்கும் பொழுது வீபூதியை பூசி திருமுறைகளையும் ஓதியவாறு பாம்பின் பல்லு பட்டு இருக்கும் இடத்தை கண்ணை மூடி தடவி பார்த்து சொல்வாவாம் என்ன விஷம் கடித்து இருக்கு என்று, இவவிடம் செல்பவர்கள் பின்னர் பாம்பை கண்டாலே தேவாரம் பாட தொடங்கிவிடுவார்களாம் .

பாம்பு மற்றும் விசங்கள் கடித்தவர்களை என்ன விஷம் கடித்தது என்று பார்வை பார்த்து அதற்குரிய வைத்தியம் செய்து காப்பாற்றிய ,இன்னுமொருவராக அறியப்படுபவர் ,காசிப்பிள்ளை ஆறுமுகம் ,இவரும் வேப்பம் இலையையும் வீபூதியையும் கொண்டே விசத்தை அறியும் கலையை அறிந்து இருந்தார் .என்ன விஷம் தீண்டியது என்பதை அறிந்து அதற்கேற்ப அரைக்கப்பட்ட மூலிகை திரவியங்களை அந்த இடங்களில் பூசி பாதிக்கப்பட்டவர்களின் நோய்களை தீர்த்து வந்தார்.விசங்கள் கடித்த உடன் செய்ய வேண்டிய முன்மாதிரியான விடயங்களையும் விழிப்புணர்வு கருத்துக்களையும் மக்களுக்கு அறிவுரையாக கூறிவந்தார் என்றும் அறியப்படுகின்றது .

இன்று நவீன வசதிகள் வந்து விஞ்ஞான ரீதியான மருத்துவ முறைகள் விஷ முறிவு ஊசிகள் என்பனவற்றை பாவித்தாலும் பாரம்பரிய முறைகளில் எம்முன்றோர்கள் செய்த வைத்தியத்துடன் ஒப்பிடும் பொழுது அன்று நாம் பெற்ற பலன் நிறைவானதாகவே கருதப்படுகின்றது .

ஊர் மக்கள் நலன்களில் அக்கறை கொண்டு வைத்தியம் செய்தவர்கள் வரிசையில் அடுத்து தொங்கல் என்று சொல்லபடுகின்ற நோய் தீர்த்த வைத்தியர்கள் பற்றி பார்ப்போம் .தொங்கல் என்று சொல்ல படுகின்ற நோயானது உடனடியாக கண்டு பிடித்து வைத்தியம் செய்யாதவிடத்து உயிராபத்தை கூட விளைவிக்கும் நோயாகும் .மற்றும் இந்த நோய் ஏற்படுபவருக்கு அடி வயிற்றில் தாங்கமுடியாத வலி ஏற்பட்டு மிகவும் சோர்மான மான உடல் நிலைக்கு அவரை தள்ளிவிடும் .

இந்த வயிற்றில் வரும் நோய்களை தங்கள் பக்குவ கை வைத்தியத்தால் கண்டு பிடித்து அதற்க்கு தீர்வு சொல்லி வைத்தியம் செய்து குணமாக்கியவர்களில் முதன்மையானவர் .சின்னகுட்டி வீரபத்திரன் .சிவநெறி செல்வரான இவர் .ஆலயங்களுக்கு தொண்டு செய்தும் மாலை கட்டி கொடுக்கும் திருத்தொண்டையும் இளமையில் இருந்து செய்து வந்ததால் இவரை எல்லோரும் அன்பாக பண்டரப்பா என்று அழைப்பார்கள் .இவரின் வம்சத்தினர் பாரம்பரிய சகல கிரியைகளும் தெரிந்த சிவநெறி தொண்டர்களாக விளங்குகின்றார்கள் .பண்டாரப்பா மிகவும் சிவ பக்தி உடையவர் .செய்யும் செயலில் தூய்மையானவர் .மற்றவர்கள் மனம் கோணாமல் பேசுபவர் என்று கூறுகின்றார்கள் .இந்த மருத்துவ சேவையையும் ஒரு தொண்டாக செய்துவந்ததாக கூறுகின்றார்கள் .அதாவது தொங்கல் நோய் என்பது கண்டு பிடித்து விட்டால் அதற்கான வைத்திய முறை இவர்கள் கை பக்குவதாலேயே அனேகமாக குணம் அடைந்து விடும் என்று கூறுகின்றார்கள் .கண்டு பிடிக்கும் வரை நோய்வாய்ப்பட்ட குழந்தை அல்லது சிறுவன் சிறுமி படும் வேதனை சொல்லில் வர்ணிக்கமுடியாது என்றே கூறுகின்றார்கள் .சில நாட்கள் தொடர்சியாக ஏற்படும் வயிற்று நோவுடனான வயிற்றோட்டம் ஏற்பட்டால் இந்த நோய்க்கான அறிகுறியாக கருதப்படுகின்றது .தொடர்ந்தும் நிற்காமல் பிள்ளைக்கு வருத்தமாக இருந்தால் பெற்றவர் இவரை நாடுவார்கள் .இவர் அந்த பிள்ளையின் அடி வயிற்றில் வீபூதியை பூசி ஒருவித என்னையையும் தேய்த்து உருவி உருவி பார்த்துவிட்டு பிள்ளைக்கு தொங்கல் ஏற்பட்டு உள்ளது .அதாவது உண்ட உணவில் உள்ள தும்பு தன்மை உடைய பொருள் அல்லது நார்த்தன்மை உடைய பொருள் அடிவயிற்றில் அகப்பட்டு உள்ளது .காலை மாலை என 3 முறை தன்னிடம் வந்தால் சரியாகி விடும் என்று கூறுவார் .அவ்வாறே மூன்று முறையும் வீபூதிய போட்டு உருவி விட பிள்ளையின் நோய் குணமாகி விடும் .இந்த நோய்க்கு ஆங்கில வைத்தியம் அன்று பெரிதும் வெற்றி அளித்ததாக இல்லை .
பண்டாரப்பாவுக்கு பிற்பட்ட காலத்தில் பண்டாரப்பாவின் வாரிசுகள் அந்த கலையை கற்று வைத்தியம் செய்துவந்ததாக அறியமுடியவில்லை .ஆனால் இந்த வைத்தியமுறையை பழகி இந்த தொங்கல் நோயை கண்டு பிடித்து பிற்காலங்களில் வைத்தியம் செய்து வந்தவர் கனகன் .இவரும் வீபூதியை கொண்டே இந்த நோயை கண்டு பிடித்து வைத்தியம் செய்தார் .இவரது இயற் பெயரும் எனக்கு தெரியாது .சில நாட்களில் தெரியவரும் வந்ததும் பதிவில் சேர்த்துவிடுகின்றேன் .இவர் பேசுவதற்கும் பழகுவதற்கும் ஒரு இனிய மனிதர் .இவர் இந்த சேவையை பல காலமாக செய்து வருகின்றார் .இவரிடம் இந்த வைத்திய சேவையை பெற்றவர்கள் பலர் அதில் எனது கணவனும் ஒருவர் .இவர் இன்றும் உயிருடன் இருக்கின்றார் .சேவை செய்யும் உடல் நிலையில் இருக்கின்றாரா என்பது தெரியவில்லை .தனக்கு தெரிந்த இந்த வைத்திய கலையை வேறு யாருக்கும் கற்பித்து கொடுத்து இருக்கின்றாரா என்பதை அறிய முடியவில்லை .சில கலைகள் பாரம்பரிய வைத்திய முறைகள் கூட கைபக்குவ முறையிலேயே கற்பிக்க பட்டு வருவதால் அவர்களாக கற்று கொடுத்தால் எதிர்காலத்தில் நிலைக்குமே ஒழிய எழுத்துவடிவில் புதிதாக வருபவர்கள் வாசித்து செய்வது என்பது இலகுவான விடயம் அல்ல .

அடுத்து செங்கமாரி ,மங்கமாரி ,என்று சொல்லப்படுகின்ற ஒரு கடுமையான காச்சலோடு கூடிய நோயை கண்டுபிடித்து அந்த நோய்க்கு ,வைத்தியம் செய்தவர் மாதி என்ற பெயர் கொண்ட ஒரு வயோதிப தாய் இவர் நோய்களை கண்டு பிடித்து நோயாளர் வீடுகளுக்கும் சென்று தான் அறிந்த மூலிகைகளை கொண்டு அவர்கள் நோய்களை குணப்படுத்தியதாக அறியப்படுகின்றது .இவர் வாழ்ந்ததாக கருதப்படும் இடம் அதாவது ஈழத்து துறைமுகம் பற்றிய பதிவில் சிவமேனகையால் கூறப்பட்ட கத்திய குடாவின் பகுதிக்கு அண்மையில் இருக்கிறது .இன்று மாதி வீட்டு வளவு என்றும் அதற்கு அருகில் உள்ள பள்ளமான நிலம் மாதி வீட்டு பள்ளம் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றது .இந்த இடம் சார்ந்த பகுதியில் இன்றும் இவர் வம்சத்து உறவுகள் வாழ்கின்றார்கள் .இன்னொரு முக்கியமான விடயம் இவரை பற்றி குறிப்பிடவேண்டும் நயினாதீவில் வைத்தியசாலை உருவாகுவதற்கு முன்னம் அங்கு பிறந்த பல குழந்தைகள் பிறப்பதற்கு உதவியாக மகபேற்று நிபுணராக இருந்து குழந்தைகளை பெறுவித்து .தாய்மாரையும் குழந்தைகளையும் பராமரித்தவர் இந்த மாதி என்ற பெண்மணி என்பது குறிப்பிடத்தக்கது இவருக்கு உதவியாளராக வள்ளி என்று இன்னொரு இவர் உறவுக்கார பெண்ணும் உதவியதாக கருதப்படுகின்றது .இவர்கள் வம்சத்தினர் தேவார திருமுறைகளை ஓதுவதிலும் வீபூதியை நெற்றியில் மூன்று குறியாக பூசுவதிலும் சமய நல் ஒழுக்கங்களிலும் சிறந்தவர்களாக வாழ்ந்தவர்கள் என்று சொன்னால் மிகையாகாது .

அடுத்து எதிர்பாராமல் ஏற்படும் சுளுக்கு இது பொதுவாக விளையாட்டுகளின் போதும் எதிர்பாராமல் ஏற்படும் சிறு விபத்துக்களின் போதும் அனேகமாக ஏற்படும் .இந்த சுளுக்கு ஏற்பட்டவுடன் அதனை சரியாக கண்டு பிடித்து அதற்கேற்ப வைத்தியம் செய்யாவிட்டால் பாதிக்க பட்டவருக்கு பின்விளைவுகளும் வலியும் மிகவும் அதிகமாக இருக்கும் .

இந்த சுளுக்கு என்ற வலியோடு கூடி உடல் உபாதையை கண்டு பிடித்து அதற்கு வைத்தியம் செய்ததாக அறியப்படுபவர்களில் ஒருவர் ஐயாகுட்டி .அநேகமாக நாள்தோறும் மாலையில் இவர் வீட்டில் ஒருவராவது உளுக்கு பார்க்க வந்து இருப்பார்கள் என்று கூறும் அளவுக்கு இவரது கைப்பக்குவம் ஊரில் பிரசித்தி பெற்று இருந்ததாம் .சிலர் நினைக்கலாம் உளுக்கு என்பது சும்மா கையால் நொ பட்ட இடத்தை போட்டு உருவி எடுத்து விடுவது தானே என்று உண்மையில் அப்படி இல்லை கை பக்குவம் கொண்ட எவ்வாறு செய்யவேண்டும் என்று அந்த கலையை நன்கு உணர்ந்த ஒருவரால் தான் அந்த இடத்தை நோவை சரியாக கண்டு பிடித்து வைத்தியம் செய்யமுடியும் .தெரியாத ஒருவர் கைவைத்தால் தவறான இடத்தில உருவி விட்டால் ஏற்பட்ட சுளுக்கைவிட வலியை விட வலி அதிகரிக்கும் என்று அனுபவ பட்டவர்கள் கூறுகின்றார்கள் .

உளுக்கு பார்பவர்களில் கைதேர்ந்த இன்னொருவர் கணபதிப்பிள்ளை தில்லைவனம் .இவர் நயினாதீவு தெற்கு பகுதியில் விழுந்து முறிந்து நெளிந்து வளைந்தவர்கள் பலரை தனது பக்குவ கைகளால் உளுக்கு பார்த்து நிமிர்தியவர் .கால் நிலத்தில் வைக்க முடியாமல் பெற்றவர்கள் சொந்தங்கள் தூக்கி கொண்டு இவர் வீட்டுக்கு வருபவர்கள் போகும் பொழுது கால் ஊன்றி நடந்து போவதையும் சில நாட்களில் ஓடி போவதையும் பலர் பார்த்து இருக்கின்றார்கள் .இவர்கள் நல் எண்ணையையும் ஏனைய எண்ணை வகைகளையும் கொண்டே உளுக்கு பார்க்கும் சேவையை செய்தார்கள் .

இங்கு முக்கியமாக ஒரு விடயத்தை கட்டாயம் குறிப்பிட வேண்டும் இவர்கள் அனைவரும் இந்த வைத்தியங்களை ஒரு சேவையாகவே செய்து வந்தார்கள்.நோயாளர்களிடமிருந்து அல்லது அவர்கள் குடும்பங்களிடமோ எதையும் எதிர்பார்பதில்லை . இதற்குரிய எண்ணைகள் பாவனை மூலிகைகள் வீபூதி என்பனவற்றை கூட வரும் நோயாளிகளிடம் எதிர்பார்பதில்லை .அவற்றை கூட தாமே தயாரித்து தமது செலவிலேயே மற்றவர்களுக்கு வைத்தியம் செய்தும் இருக்கின்றார்கள் .இவாறான மகத்தான மனிதர்கள் சேவையாளர்கள் இன்று உலகில் அருகிவிட்டார்கள் ,,,,இவர்களில் கனகன் என்பவரை தவிர மற்ற அனைவரும் இன்று உயிரோடு இல்லை இருந்தாலும் அவர்கள் எம்மிதயங்களில் வாழ்ந்துகொண்டு இருக்கின்றார்கள் .கனகன் இன்னும் பல்லாண்டு காலம் வாழவேண்டும் .அவருக்கு உரிய மதிப்பை நாம் கொடுக்கவேண்டும் .,,,,,,நான் இந்த கட்டுரையில் நான் அறித்தவர்களை மட்டுமே குறிப்பிட்டு உள்ளேன் .இன்னும் பலர் இவ்வாறு சேவை செய்தவர்கள் இருந்து இருக்கின்றார்கள் ,அவர்கள் பற்றிய தகவல்கள் தெரிந்தவர்கள் அறியத்தரவும் கட்டுரையில் சேர்த்து விடுகின்றேன் ,,,,,,,,,நன்றி வணக்கம் ,,,,,,,,சிவமேனகை

The Urea Cycle

The urea cycle (also known as the ornithine cycle) is a cycle of biochemical reactions occurring in many animals that produces urea ((NH2)2CO) from ammonia (NH3). This cycle was the first metabolic cycle discovered (Hans Krebs and Kurt Henseleit, 1932), five years before the discovery of the TCA cycle. In mammals, the urea cycle takes place primarily in the liver, and to a lesser extent in the kidney.

 
Organisms that cannot easily and quickly remove ammonia usually have to convert it to some other substance, like urea or uric acid, which are much less toxic. Insufficiency of the urea cycle occurs in some genetic disorders (inborn errors of metabolism), and in liver failure. The result of liver failure is an accumulation of nitrogenous waste, mainly ammonia, which leads to hepatic encephalopathy.

The urea cycle consists of five reactions: two mitochondrial and three cytosolic. The cycle converts two amino groups, one from NH4+ and one from Asp, and a carbon atom from HCO3−, to the relatively nontoxic excretion product urea at the cost of four "high-energy" phosphate bonds (3 ATP hydrolyzed to 2 ADP and one AMP). Ornithine is the carrier of these carbon and nitrogen atoms.

In the first reaction, NH4+ + HCO3− is equivalent to NH3 + CO2 + H2O.

Thus, the overall equation of the urea cycle is: shown in the diagram.

NH3 + CO2 + aspartate + 3 ATP + 2 H2O → urea + fumarate + 2 ADP + 2 Pi + AMP + PPi
Since fumarate is obtained by removing NH3 from aspartate (by means of reactions 3 and 4), and PPi + H2O → 2 Pi, the equation can be simplified as follows:

2 NH3 + CO2 + 3 ATP + H2O → urea + 2 ADP + 4 Pi + AMP
Note that reactions related to the urea cycle also cause the production of 2 NADH, so the urea cycle releases slightly more energy than it consumes. This NADH is produced in two ways:

One NADH molecule is reduced by the enzyme glutamate dehydrogenase in the conversion of glutamate to ammonium and α-ketoglutarate. Glutamate is the non-toxic carrier of amine groups. This provides the ammonium ion used in the initial synthesis of carbamoyl phosphate.

The fumarate released in the cytosol is converted to malate by cytosolic fumarase. This malate is then converted to oxaloacetate by cytosolic malate dehydrogenase, generating a reduced NADH in the cytosol. Oxaloacetate is one of the keto acids that are preferred by transaminases, and so will be recycled to aspartate, maintaining the flow of nitrogen into the urea cycle.

The two NADH produced can provide energy for the formation of 4 ATP (cytosolic NADH provides only 1.5 ATP due to the glycerol-3-phosphate shuttle who transfers the electrons from cytosolic NADH to FADH2 and that gives 1.5 ATP), net production of one high-energy phosphate bond for the urea cycle. However, if gluconeogenesis is underway in the cytosol, the latter reducing equivalent is used to drive the reversal of the GAPDH step instead of generating ATP.

The fate of oxaloacetate is either to produce aspartate via transamination or to be converted to phosphoenolpyruvate, which is a substrate for gluconeogenesis.

Car Engine ,Clutch,Differential and Rear Suspension Parts

 

Clutch

 

Differential 

 

 Rear Suspension

Car

Motivational speech by Bharathi Baskar

New Shirdi Sai Temple for North Carolina - USA - TV9

இஸ்லாமிய திருமணச் சட்டம் பெண்களின் அடிப்படை உரிமைகளை மீறுவதாக குற்றச்சாட்டு

Life Cycle of Sun

The Sun has always been the center of our cosmological systems. But with the advent of modern astronomy, humans have become aware of the fact that the Sun is merely one of countless stars in our Universe. In essence, it is a perfectly normal example of a G-type main-sequence star (G2V, aka. “yellow dwarf”). And like all stars, it has a lifespan, characterized by a formation, main sequence, and eventual death.

This lifespan began roughly 4.6 billion years ago, and will continue for about another 4.5 – 5.5 billion years, when it will deplete its supply of hydrogen, helium, and collapse into a white dwarf. But this is just the abridged version of the Sun’s lifespan. As always, God (or the Devil, depending on who you ask) is in the details!

To break it down, the Sun is about half way through the most stable part of its life. Over the course of the past four billion years, during which time planet Earth and the entire Solar System was born, it has remained relatively unchanged. This will stay the case for another four billion years, at which point, it will have exhausted its supply of hydrogen fuel. When that happens, some pretty drastic things will take place!

The Birth of the Sun:

According to Nebular Theory, the Sun and all the planets of our Solar System began as a giant cloud of molecular gas and dust. Then, about 4.57 billion years ago, something happened that caused the cloud to collapse. This could have been the result of a passing star, or shock waves from a supernova, but the end result was a gravitational collapse at the center of the cloud.

From this collapse, pockets of dust and gas began to collect into denser regions. As the denser regions pulled in more and more matter, conservation of momentum caused it to begin rotating, while increasing pressure caused it to heat up. Most of the material ended up in a ball at the center while the rest of the matter flattened out into disk that circled around it.

The ball at the center would eventually form the Sun, while the disk of material would form the planets. The Sun spent about 100,000 years as a collapsing protostar before temperature and pressures in the interior ignited fusion at its core. The Sun started as a T Tauri star – a wildly active star that blasted out an intense solar wind. And just a few million years later, it settled down into its current form. The life cycle of the Sun had begun.

The Main Sequence:

The Sun, like most stars in the Universe, is on the main sequence stage of its life, during which nuclear fusion reactions in its core fuse hydrogen into helium. Every second, 600 million tons of matter are converted into neutrinos, solar radiation, and roughly 4 x 10²⁷ Watts of energy. For the Sun, this process began 4.57 billion years ago, and it has been generating energy this way every since.

However, this process cannot last forever since there is a finite amount of hydrogen in the core of the Sun. So far, the Sun has converted an estimated 100 times the mass of the Earth into helium and solar energy. As more hydrogen is converted into helium, the core continues to shrink, allowing the outer layers of the Sun to move closer to the center and experience a stronger gravitational force.

This places more pressure on the core, which is resisted by a resulting increase in the rate at which fusion occurs. Basically, this means that as the Sun continues to expend hydrogen in its core, the fusion process speeds up and the output of the Sun increases. At present, this is leading to a 1% increase in luminosity every 100 million years, and a 30% increase over the course of the last 4.5 billion years.

In 1.1 billion years from now, the Sun will be 10% brighter than it is today, and this increase in luminosity will also mean an increase in heat energy, which Earth’s atmosphere will absorb. This will trigger a moist greenhouse effect here on Earth that is similar to the runaway warming that turned Venus into the hellish environment we see there today.

In 3.5 billion years from now, the Sun will be 40% brighter than it is right now. This increase will cause the oceans to boil, the ice caps to permanently melt, and all water vapor in the atmosphere to be lost to space. Under these conditions, life as we know it will be unable to survive anywhere on the surface. In short, planet Earth will come to be another hot, dry Venus.

Core Hydrogen Exhaustion:

All things must end. That is true for us, that is true for the Earth, and that is true for the Sun. It’s not going to happen anytime soon, but one day in the distant future, the Sun will run out of hydrogen fuel and slowly slouch towards death. This will begin in approximate 5.4 billion years, at which point the Sun will exit the main sequence of its lifespan.

With its hydrogen exhausted in the core, the inert helium ash that has built up there will become unstable and collapse under its own weight. This will cause the core to heat up and get denser, causing the Sun to grow in size and enter the Red Giant phase of its evolution. It is calculated that the expanding Sun will grow large enough to encompass the orbit’s of Mercury, Venus, and maybe even Earth. Even if the Earth survives, the intense heat from the red sun will scorch our planet and make it completely impossible for life to survive.

Final Phase and Death:

Once it reaches the Red-Giant-Branch (RGB) phase,  the Sun will haves approximately 120 million years of active life left. But much will happen in this amount of time. First, the core (full of degenerate helium), will ignite violently in a helium flash – where approximately 6% of the core and 40% of the Sun’s mass will be converted into carbon within a matter of minutes.

The Sun will then shrink to around 10 times its current size and 50 times its luminosity, with a temperature a little lower than today. For the next 100 million years, it will continue to burn helium in its core until it is exhausted. By this point, it will be in its Asymptotic-Giant-Branch (AGB) phase, where it will expand again (much faster this time) and become more luminous.

Over the course of the next 20 million years, the Sun will then become unstable and begin losing mass through a series of thermal pulses. These will occur every 100,000 years or so, becoming larger each time and increasing the Sun’s luminosity to 5,000 times its current brightness and its radius to over 1 AU.

At this point, the Sun’s expansion will either encompass the Earth, or leave it entirely inhospitable to life. Planets in the Outer Solar System are likely to change dramatically, as more energy is absorbed from the Sun, causing their water ices to sublimate – perhaps forming dense atmosphere and surface oceans. After 500,000 years or so, only half of the Sun’s current mass will remain and its outer envelope will begin to form a planetary nebula.

The post-AGB evolution will be even faster, as the ejected mass becomes ionized to form a planetary nebula and the exposed core reaches 30,000 K. The final, naked core temperature will be over 100,000 K, after which the remnant will cool towards a white dwarf. The planetary nebula will disperse in about 10,000 years, but the white dwarf will survive for trillions of years before fading to black.

Ultimate Fate of our Sun:

When people think of stars dying, what typically comes to mind are massive supernovas and the creation of black holes. However, this will not be the case with our Sun, due to the simple fact that it is not nearly massive enough. While it might seem huge to us, but the Sun is a relatively low mass star compared to some of the enormous high mass stars out there in the Universe.

As such, when our Sun runs out of hydrogen fuel, it will expand to become a red giant, puff off its outer layers, and then settle down as a compact white dwarf star, then slowly cooling down for trillions of years. If, however, the Sun had about 10 times its current mass, the final phase of its lifespan would be significantly more (ahem) explosive.

When this super-massive Sun ran out of hydrogen fuel in its core, it would switch over to converting atoms of helium, and then atoms of carbon (just like our own). This process would continue, with the Sun consuming heavier and heavier fuel in concentric layers. Each layer would take less time than the last, all the way up to nickel – which could take just a day to burn through.

Then, iron would starts to build up in the core of the star. Since iron doesn’t give off any energy when it undergoes nuclear fusion, the star would have no more outward pressure in its core to prevent it from collapsing inward. When about 1.38 times the mass of the Sun is iron collected at the core, it would catastrophically implode, releasing an enormous amount of energy.

Within eight minutes, the amount of time it takes for light to travel from the Sun to Earth, an incomprehensible amount of energy would sweep past the Earth and destroy everything in the Solar System. The energy released from this might be enough to briefly outshine the galaxy, and a new nebula (like the Crab Nebula) would be visible from nearby star systems, expanding outward for thousands of years.

All that would remain of the Sun would be a rapidly spinning neutron star, or maybe even a stellar black hole. But of course, this is not to be our Sun’s fate. Given its mass, it will eventually collapse into a white star until it burns itself out. And of course, this won’t be happening for another 6 billion years or so. By that point, humanity will either be long dead or have moved on. In the meantime, we have plenty of days of sunshine to look forward to!

Vacancies Ministry of Agriculture Application Closing Date 2016-September-05

Shree Hanuman Chalisa Full Song

Tracheotomy

A surgical procedure which consists of making an incision on the anterior aspect of the neck and opening a direct airway through an incision in the trachea (windpipe). The resulting stoma (hole), or tracheostomy, can serve independently as an airway or as a site for a tracheostomy tube to be inserted; this tube allows a person to breathe without the use of his or her nose or mouth. Both surgical and percutaneous techniques are widely used in current surgical practice. It is among the oldest described procedures.
Source:
http://www.medicalvideos.us/

A tracheotomy is a surgical procedure that opens up the windpipe (trachea). It is performed in emergency situations, in the operating room , or at bedside of critically ill patients. The term tracheostomy is sometimes used interchangeably with tracheotomy. Strictly speaking, however, tracheostomy usually refers to the opening itself while a tracheotomy is the actual operation.

Purpose

A tracheotomy is performed if enough air is not getting to the lungs, if the person cannot breathe without help, or is having problems with mucus and other secretions getting into the windpipe because of difficulty swallowing. There are many reasons why air cannot get to the lungs. The windpipe may be blocked by a swelling; by a severe injury to the neck, nose, or mouth; by a large foreign object; by paralysis of the throat muscles; or by a tumor. The patient may be in a coma, or need a ventilator to pump air into the lungs for a long period of time.

Demographics

Emergency tracheotomies are performed as needed in any person requiring one.

Description

Emergency tracheotomy

There are two different procedures that are called tracheotomies. The first is done only in emergency situations and can be performed quite rapidly. The emergency room physician or surgeon makes a cut in a thin part of the voice box (larynx) called the cricothyroid membrane. A tube is inserted and connected to an oxygen bag. This emergency procedure is sometimes called a cricothyroidotomy .

Surgical tracheotomy 

 

The second type of tracheotomy takes more time and is usually done in an operating room. The surgeon first makes a cut (incision) in the skin of the neck that lies over the trachea. This incision is in the lower part of the neck between the Adam's apple and top of the breastbone. The neck muscles are separated and the thyroid gland, which overlies the trachea, is usually cut down the middle. The surgeon identifies the rings of cartilage that make up the trachea and cuts into the tough walls. A metal or plastic tube, called a tracheotomy tube, is inserted through the opening. This tube acts like a windpipe and allows the person to breathe. Oxygen or a mechanical ventilator may be hooked up to the tube to bring oxygen to the lungs. A dressing is placed around the opening. Tape or stitches (sutures) are used to hold the tube in place.
After a nonemergency tracheotomy, the patient usually stays in the hospital for three to five days, unless there is a complicating condition. It takes about two weeks to recover fully from the surgery.

Diagnosis/Preparation

Emergency tracheotomy

In the emergency tracheotomy, there is no time to explain the procedure or the need for it to the patient. The patient is placed on his or her back with face upward (supine), with a rolled-up towel between the shoulders. This positioning of the patient makes it easier for the doctor to feel and see the structures in the throat. A local anesthetic is injected across the cricothyroid membrane.

Nonemergency tracheotomy

In a nonemergency tracheotomy, there is time for the doctor to discuss the surgery with the patient, to explain what will happen and why it is needed. The patient

For a tracheotomy, an incision is made in the skin just above the sternal notch (A). Just below the thyroid, the membrane covering the trachea is divided (B), and the trachea itself is cut (C). A cross incision is made to enlarge the opening (D), and a tracheostomy tube may be put in place (E). (

Illustration by GGS Inc.

)

is then put under general anesthesia. The neck area and chest are then disinfected and surgical drapes are placed over the area, setting up a sterile surgical field.

Aftercare

Postoperative care

A chest x ray is often taken, especially in children, to check whether the tube has become displaced or if complications have occurred. The doctor may prescribe antibiotics to reduce the risk of infection. If the patient can breathe without a ventilator, the room is humidified; otherwise, if the tracheotomy tube is to remain in place, the air entering the tube from a ventilator is humidified. During the hospital stay, the patient and his or her family members will learn how to care for the tracheotomy tube, including suctioning and clearing it. Secretions are removed by passing a smaller tube (catheter) into the tracheotomy tube.
It takes most patients several days to adjust to breathing through the tracheotomy tube. At first, it will be hard even to make sounds. If the tube allows some air to escape and pass over the vocal cords, then the patient may be able to speak by holding a finger over the tube. Special tracheostomy tubes are also available that facilitate speech.
The tube will be removed if the tracheotomy is temporary. Then the wound will heal quickly and only a small scar may remain. If the tracheotomy is permanent, the hole stays open and, if it is no longer needed, it will be surgically closed.

Home care

After the patient is discharged, he or she will need help at home to manage the tracheotomy tube. Warm compresses can be used to relieve pain at the incision site. The patient is advised to keep the area dry. It is recommended that the patient wear a loose scarf over the opening when going outside. He or she should also avoid contact with water, food particles, and powdery substances that could enter the opening and cause serious breathing problems. The doctor may prescribe pain medication and antibiotics to minimize the risk of infections. If the tube is to be kept in place permanently, the patient can be referred to a speech therapist in order to learn to speak with the tube in place. The tracheotomy tube may be replaced four to 10 days after surgery.
Patients are encouraged to go about most of their normal activities once they leave the hospital. Vigorous activity is restricted for about six weeks. If the tracheotomy is permanent, further surgery may be needed to widen the opening, which narrows with time.

Risks

Immediate risks

There are several short-term risks associated with tracheotomies. Severe bleeding is one possible complication. The voice box or esophagus may be damaged during surgery. Air may become trapped in the surrounding tissues or the lung may collapse. The tracheotomy tube can be blocked by blood clots, mucus, or the pressure of the airway walls. Blockages can be prevented by suctioning, humidifying the air, and selecting the appropriate tracheotomy tube. Serious infections are rare.

Long-term risks

Over time, other complications may develop following a tracheotomy. The windpipe itself may become damaged for a number of reasons, including pressure from the tube, infectious bacteria that forms scar tissue, or friction from a tube that moves too much. Sometimes the opening does not close on its own after the tube is removed. This risk is higher in tracheotomies with tubes remaining in place for 16 weeks or longer. In these cases, the wound is surgically closed. Increased secretions may occur in patients with tracheostomies, which require more frequent suctioning.

High-risk groups

The risks associated with tracheotomies are higher in the following groups of patients:

• children, especially newborns and infants
• smokers
• alcoholics
• obese adults
• persons over 60
• persons with chronic diseases or respiratory infections
• persons taking muscle relaxants , sleeping medications, tranquilizers, or cortisone

Normal results

Normal results include uncomplicated healing of the incision and successful maintenance of long-term tube placement.

Morbidity and mortality rates

The overall risk of death from a tracheotomy is less than 5%.

Alternatives

For most patients, there is no alternative to emergency tracheotomy. Some patients with pre-existing neuromuscular disease (such as ALS or muscular dystrophy) can be sucessfully managed with emergency noninvasive ventilation via a face mask, rather than with tracheotomy. Patients who receive nonemergency tracheotomy in preparation for mechanical ventilation may often be managed instead with noninvasive ventilation, with proper planning and education on the part of the patient, caregiver, and medical staff.

Resources

books

Bach, John R. Noninvasive Mechanical Ventilation. NJ: Hanley and Belfus, 2002.
Fagan, Johannes J., et al. Tracheotomy. Alexandria, VA: American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery Foundation, Inc., 1997.
"Neck Surgery." In The Surgery Book: An Illustrated Guide to 73 of the Most Common Operations , ed. Robert M. Younson, et al. New York: St. Martin's Press, 1993.
Schantz, Nancy V. "Emergency Cricothyroidotomy and Tracheostomy." In Procedures for the Primary Care Physician , ed. John Pfenninger and Grant Fowler. New York: Mosby, 1994.

other

"Answers to Common Otolaryngology Health Care Questions." Department of Otolaryngology–Head and Neck Surgery Page. University of Washington School of Medicine [cited July 1, 2003]. http://weber.u.washington.edu/~otoweb/trach.html .
Sicard, Michael W. "Complications of Tracheotomy." The Bobby R. Alford Department of Otorhinolaryngology and Communicative Sciences. December 1, 1994 [cited July 1, 2003]. http://http:www.bcm.tmc.edu/oto/grand/12194.html .

Jeanine Barone, Physiologist Richard Robinson

WHO PERFORMS THE PROCEDURE AND WHERE IS IT PERFORMED?

---

Tracheotomy is performed by a surgeon in a hospital.

QUESTIONS TO ASK THE DOCTOR

---

• How do I take care of my trachesotomy?
• How many of your patients use noninvasive ventilation?
• Am I a candidate for noninvasive ventilation?

Read more: http://www.surgeryencyclopedia.com/St-Wr/Tracheotomy.html#ixzz4IEohs7JZ