The architecture of Hindu temples

Thank you: Exambin

The architecture of Hindu temples evolved over a period of more than 2,000 years, and there is a great variety in this architecture.

Hindu temples are of different shapes and sizes – rectangular, octagonal, semi-circular – with different domes and gates. Temples in southern India have a different style than those in northern India. Although the architecture of Hindu temples is varied, they mainly have many things in common.

The 6 parts of a Hindu Temple:

1. The Dome and Steeple: The steeple of the dome is called ‘shikhara’ (summit) that represents the mythological ‘Meru’or the highest mountain peak. The shape of the dome varies from region to region, and the steeple is often in the form of the trident of Shiva.

2. The Inner Chamber: The inner chamber of the temple called ‘garbhagriha’ or ‘womb chamber is where the image or idol of the deity (‘murti’) is placed. In most temples, the visitors cannot enter the garbhagriha, and only the temple priests are allowed inside.

3. The Temple Hall: Most large temples have a hall meant for the audience to sit. This is also called the ‘nata-mandira’ (hall for temple-dancing), where, in days of yore, women dancers or ‘devadasis’ used to perform dance rituals. Devotees use the hall for sitting, meditating, praying, chant or watch the priests perform the rituals. The hall is usually decorated with paintings of gods and goddesses.

4. The Front Porch: This area of the temples usually has a big metallic bell that hangs from the ceiling. Devotees entering and leaving the porch ring this bell to declare their arrival and departure.

5. The Reservoir: If the temple is not in the vicinity of a natural water body, a freshwater reservoir is built on the temple premises. The water is used for rituals and keeping the temple floor clean or even for a ritual bath before entering the holy abode.

6. The Walkway: Most temples have a walkway around the inner chamber walls for circum-ambulation by devotees around the deity as a mark of respect to the temples god or goddess.

Hindu Temple Architecture

India's temple architecture is developed from the creativity of Sthapathis and Shilpis, both of whom belong to the larger community of craftsmen and artisans called Vishwakarma (caste). A small Hindu temple consists of an inner sanctum, the garbha graha or womb-chamber. The idol or deity is housed, often called circumambulation, a congregation hall, and sometimes an antechamber and porch. The garbhagriha is crowned by a tower-like shikara. At the turn of the first millennium CE, two major types of temples existed, the northern or Nagara style and the southern or Dravida type of temple. They are distinguishable by the shape and decoration of their shikhara(Dehejia 1997).

1. Nagara style: The tower/Shikhar is beehive/curvilinear shaped.
2. Dravida style: The tower/Shikhar consists of progressively smaller storeys of pavilions.

The earliest Nagar temples are in Karnataka (e.g. Galaganath at Pattadakal), and some very early Dravida-style temples (e.g. Teli-ka-Mandir at Gwalior) are actually in North India. A complex style termed Vesara was once common in Karnataka, which combined the two styles. A complex style termed Vesara was once common in Karnataka, which combined the two styles. This may be seen in the classic Hindu temples of India and Southeast Asia, such as Angkor Wat, Brihadisvara, Khajuraho, Mukteshvara, and Prambanan.

NAGARA ARCHITECTURE

Nagara temples have two distinct features: The architecture of the Khajuraho temple.

1. In plan, the temple is a square with several graduated projections in the middle of each side, giving a cruciform shape with several re-entrant angles on each side.
2. In elevation, a Sikhara, i.e., tower, gradually inclines inwards in a convex curve.

The projections in the plan are also carried upwards to the top of the Sikhara, and, thus, there is a strong emphasis on vertical lines in elevation.

The Nagara style is widely distributed over a greater part of India, exhibiting distinct varieties and ramifications in lines of evolution and elaboration according to each locality. An example of Nagara architecture is the Kandariya Mahadeva Temple, the largest and loftiest temple of the Khajuraho, with its mature planning, designing and dimensions. It has superb sculptural embellishment and architectural elaboration and is amongst the most evolved and finished.

DRAVIDAN ARCHITECTURE

Dravida Style Thanjavur temple, Tamil Nadu

Main article: Dravidian architecture

Dravidian style temples consist almost invariably of the four following parts, differing only according to the age in which they were executed:

1. The principal part, the temple itself, is called the Vimana (or Vimanam). It is always square in plan and surmounted by a pyramidal roof of one or more stories; it contains the cell where the image of the god or his emblem is placed.
2. The porches or Mandapas (or Mantapams) always cover and precede the door leading to the cell.
3. Gate-pyramids, Gopurams, are the principal features in the quadrangular enclosures that surround the more notable temples.
4. Pillared halls or Chaultris—properly Chawadis -- used for various purposes and the invariable accompaniments of these temples.

Besides these, a temple always contains temple tanks or wells for water (used for sacred purposes or the convenience of the priests), dwellings for all grades of the priesthood are attached to it, and other buildings for state or convenience.

GADAG ARCHITECTURE STYLE

The Gadag style of architecture is also called Western Chalukya architecture. The style flourished for 150 years (1050 to 1200 CE);  about 50 temples were built. Some examples are the Saraswati temple in the Trikuteshwara temple complex at Gadag, the Doddabasappa Temple at Dambal, the Kasivisvesvara Temple Lakkundi, and the Amriteshwara temple at Annigeri. Which is marked by ornate pillars with intricate sculpture. This style originated during the period of the Kalyani Chalukyas (also known as Western Chalukya) Someswara I.

KALINGA ARCHITECTURE STYLE

Simplified schema of a Kalinga architecture temple

The design which flourished in the eastern Indian state of Orissa and Northern Andhra Pradesh is called the Kalinga style of architecture. The style consists of three distinct types of temples, namely Rekha Deula, Pidha Deula and Khakhara Deula. Deula means "Temple" in the local language. The former is associated with Vishnu, Surya and Shiva temple, while the third is mainly with Chamunda and Durga temples. The Rekha doula and Khakhara deula houses the sanctum sanctorum, while the Pidha Deula constitutes outer dancing and offering halls.

The prominent examples of Rekha Deula are the Lingaraj Temple of Bhubaneswar and the Jagannath Temple of Puri. One of the prominent examples of Khakhara Deula is Vaital Deula. The Konark Sun Temple is a living example of Pidha Deula...

BADAMI CHALUKYU ARCHITECTURE

The Badami Chalukya Architecture|Chalukya style originated during A.D. 450 in Aihole and perfected in Pattadakal and Badami.

The period of Badami Chalukyas was a glorious era in the history of Indian architecture. The capital of the Chalukyas, Vatapi (Badami, in Bagalkot district, North Karnataka in Karnataka), is situated at the mouth of a ravine between two rocky hills. Between 500 and 757 AD, Badami Chalukyas established the foundations of cave-temple architecture on the banks of the Malaprabha River. Those styles mainly include Aihole, Pattadakal and Badami. The sites were built out of sandstone cut into enormous blocks from the outcrops in the chains of the Kaladgi hills.

At Badami, Chalukyas carved some of the finest cave temples. Mahakuta, the large trees under which the shrine nestles.

In Aihole, known as the "Cradle of Indian architecture," there are over 150 temples scattered around the village. The Lad Khan Temple is the oldest. The Durga Temple is notable for its semi-circular apse, elevated plinth and the gallery that encircles the sanctum sanctorum. A sculpture of Vishnu sitting atop a large cobra is at Hutchimali Temple. The Ravalphadi cave temple celebrates the many forms of Shiva. Other temples include the Konthi temple complex and the Meguti Jain temple.

Pattadakal is a (World Heritage Site) where one finds the Virupaksha temple; it is the biggest temple, having carved scenes from the Ramayana and the Mahabharata. Other temples at Pattadakal are Mallikarjuna, Kashivishwanatha, Galaganatha and Papanath.

MĀRU-GURJARA TEMPLE ARCHITECTURE

Māru-Gurjara temple architecture originated somewhere in the sixth century in and around areas of Rajasthan. Māru-Gurjara architecture shows the deep understanding of structures and refined skills of Rajasthani craftsmen of the bygone era. Māru-Gurjara architecture has two prominent styles: Maha-Maru and Maru-Gurjara. According to M. A. Dhaky, Maha-Maru style developed primarily in Marudesa, Sapadalaksa, Surasena and parts of Uparamala whereas Maru-Gurjara originated in Medapata, Gurjaradesa-Arbuda, Gurjaradesa-Anarta and some areas of Gujarat. Scholars such as George Michell, M.A. Dhaky, Michael W. Meister and U.S. Moorti believe that Māru-Gurjara temple architecture is entirely Western Indian architecture and is quite different from the North Indian temple architecture.

This further shows the cultural and ethnic separation of Rajasthanis from north Indian culture. There is a connecting link between Māru-Gurjara architecture and Hoysala temple architecture. In both of these styles, architecture is treated sculpturally.

Thank you:-  Drishti IAS: English

Vastupurusa

For the basis of Hindú architecture, often reference is made to Vastupurusa or “the spirit of the site”. One legend explains this as follows. There was an evil demigod (bhuta) born during Siva’s fight with the Asur Andhaka. This bhuta possessed a terrifying countenance and insatiable hunger. The legend goes that having done great penance, the bhuta won a boon from Siva that allowed him to swallow the three worlds that constitute the Hindu cosmos. As this being stretched himself and began to occupy the heavens, he fell flat on the earth. The various gods and demigods seized this opportunity and pinned various parts of his body to the ground, rendering him helpless. This being came to be called Vast (or Vastupurusa) because the god sand demigods managed to lodge themselves on his body. Legends hold that the deities, in pinning him down, occupied different parts of his body and continued to reside there (Figure1). To satisfy his hunger, Brahma ordained that he receive offerings from people on building sites before construction.

The body of the Vastupurusa is supposed to be sensitive at several points called

marmas. The well-being of the Vastupurusa assures the well-being of the building and, by

implication, its owner. Therefore an important criterion for any building is to avoid injury

to the marmas located on the body of the Vastupurusa. To ensure that this is achieved,

texts prohibit any direct construction upon the marmas themselves. The marmas are

specifically said to lie at the intersection of major diagonals, seen as the veins (siras or

nadis) of the purusa.

'DEEPASTHAMBH'

'DEEPASTHAMBH' - literally as pillars of diyaas (oil lamps). These used to be lit up every day but due to oil price / affordability, they are lit up mostly during festive seasons (or individual festive days).

These DEEPASTHAMBS were pretty common in most of Konkan temples.

நீங்கள் கைது செய்யப்பட்டால் உங்கள் உரிமைகள் என்ன?

1. உங்கள் கைதுக்கான காரணங்கள் உங்களுக்கு தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்.

2. பிடிப்பாணையின் (Warrant) பேரில் நீங்கள் கைது செய்யப்பட்டிருந்தால், பிடிப்பாணையை பார்க்க உங்களுக்கு உரிமை உண்டு

3. உங்கள் விருப்பத்திற்கேற்ப வழக்கறிஞரை கலந்தாலோசிக்கும் உரிமை உங்களுக்கு உண்டு

4. 24 மணி நேரத்திற்குள் அருகில் உள்ள குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவர் (Judicial Magistrate) முன்பாக நீங்கள் கொண்டு செல்லப்பட வேண்டும்

5. பிணையில் (Bail) விடுவிக்க பட கூடியவரா என்பது உங்களுக்கு தெரிவிக்கப்படவேண்டும்

விலங்கிடலாமா?

சுப்ரீம் கோர்ட் தீர்ப்பின் படி ஒருவர் வன்முறையாளராகவோ அல்லது மூர்க்கமான குண இயல்பு கொண்டவராகவோ அல்லது தப்பி ஓட முயல்பவராகவோ அல்லது தற்கொலைக்கு முயல்பராகவோ இருந்தால் ஒழிய கைது செய்யப்பட நபருக்கு விலங்கிட கூடாது.

கைது என்பது தண்டனையல்ல. நீதி மன்ற தீர்ப்பு வரும் வரை குற்றம் இழைத்தவராக ( Convict ) கருத முடியாது

கைது செய்யப்பட நபரை காவலில் வைத்தல்

கைது செய்யப்பட்டு காவலில் வைக்கப்படும் எந்தவொரு நபரும் கைது செய்து 24 மணி நேரத்திற்குள்ளாக (கைதான இடத்திலிருந்து நீதி மன்றம் செல்ல தேவைப்படும் பயண நேரம் நீங்கலாக) அருகில் உள்ள குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவர் முன்பாக ஆஜர் செய்யப்பட வேண்டும்.

கைது செய்யப்பட்ட நபரை 24 மணி நேரத்திற்கு மேல் காவலில் வைக்க குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவருக்கு மட்டுமே அதிகாரம் உண்டு.

காவல் துறைக்கு இல்லை.

குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவரின் முன் ஆஜர் செய்யப்பட்டு அவர் காவலில் தொடர சொன்னால் ஒழிய 24 மணி நேரத்திற்கு மேல் ஒரு நிமிடம் கூட காவலில் வைக்க கூடாது.

*******

கைது குறித்து உச்ச நீதி மன்றத்தின் கட்டளைகள்

1. கைது செய்கின்ற அதிகாரி அடையாள அட்டை பொருத்தியிருக்க வேண்டும்.

2. கைது செய்தவுடன் அந்த இடத்திலேயே கைது குறிப்பு தயார் செய்ய வேண்டும்

3. கைது செய்யப்படும் தகவலை உறவினர், நண்பர், தெரிந்தவருக்கு தெரிவிக்க வேண்டும்.

4. கைது செய்யப்பட்ட விபரம் 8 முதல் 12 மணி நேரத்திற்குள் உறவினருக்கு அறிவிக்க வேண்டும்.

5. தான் விரும்பும் ஒருவருக்கு தகவல் தெரிவிப்பதற்கான உரிமை உண்டு என்பதை கைது செய்யப்பட்டவருக்கு தெரிவிக்க வேண்டும்

6. கைது செய்யப்பட்டவர் உடல் நிலையை பரிசோதித்து சோதனை குறிப்பு தயார் செய்ய வேண்டும்.

7. கைது செய்யப்பட்டவரை 48 மணி நேரத்திற்கு ஒரு முறை மருத்துவ பரிசோதனை செய்ய வேண்டும்.

8. கைது செய்யப்பட்டவரை விசாரிக்கும் போது வழக்கறிஞர் உடனிருக்க வேண்டும்.

******
நிற்க. இவையெல்லாம் நிஜத்தில் காவல் துறை செய்கிறதா அப்படி அவர்கள் இதன் படி நடக்காவிடில் என்ன செய்வது ?

முடிந்த வரை காவல்துறை இவற்றை செய்யும். அல்லது அவர்கள் ரிக்கார்ட் அப்படி இருக்கும் !

இவற்றில் சில முக்கிய விஷயங்கள் அவர்கள் செய்ய தவறினால் வழக்கறிஞர் மூலம் அதனை கோர்ட் கவனத்துக்கு கொண்டு செல்ல முடியும்.

அத்தகைய நேரங்களில் காவல் துறை அதிகாரியை கோர்ட் கண்டிக்கலாம்.

சில நேரங்களில் சில நடைமுறைகள் பின்பற்றா விட்டால் அதன் அடிப்படையில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவரை விடுதலை கூட செய்யலாம்.

WaterWheel rolls out solution to ease heavy load

Details —For those with running water in their homes, water is light, rolls right through the fingers, easily pours out of the faucet, and gives us hygiene and hydration in minutes so that we go on about our day. For families without such access, water is a different story. Water is heavy. Water collection dominates the time women and their school-age daughters have to spare on any day. They have the role of water-bearers and they walk long distances, hours, back and forth, to rivers and streams, with pails and jugs on their heads. The water they get will be doled out carefully for drinking, cooking and washing that day.

From economists to health experts to educators, there is no argument that the daily burden of getting water is a drain on human productivity, limiting the time women and school-age children could have for other opportunities to work and attend classes. One attempt to resolve this very basic issue has been the WaterWheel, a device from a U.S.-based group called Wello, which describes itself as a social venture. Wello has reinvented the wheel, in that they have used the wheel to rethink water collection in parts of the world such as India and Africa.

Fundamentally, the wheel answers the question, what would be the benefit if you rolled water back to your village home instead of carrying the water on your head? Wello in 2011 worked in close collaboration with village residents in Rajasthan, India, on the concept and Wello later on won a $100,000 Grand Challenges Canada prize to develop the WaterWheel, which was announced by Grand Challenges Canada, funded by the government of Canada, in November. According to the prize project description: "The WaterWheel can be used to ferry clean water from a community tap to the home, used to collect rainwater during the wet season, to collect water from an open source during the dry season, or used to travel longer distances to reach a safe water sources when other options are unavailable."

The designers considered different sizes before deciding on a 50 liters. The result is a plastic wheel that serves as a 50-liter container that enables people to roll ample collections from water sources at once rather than carrying multiple jugs on their heads—between three and five times the amount of water collected by traditional methods—in short, far more water and in less time. The WaterWheel's form was inspired by the shape of the traditional matka (pot). According to the Wello blog, they manufactured their first production run of WaterWheels in Ahmedabad, Gujurat in 2012. The device can also find use in irrigation and tending herds of animals.

Wello also had to devise a sustainable business model. According to the project description for the Canada prize, the Wello team said, "We designed our business model around extreme affordability. While similar products retail in the $75 to $100+ range, the WaterWheel will retail for $25-$30, making it accessible to the people who need it the most." Wello said they had partnerships "with organizations throughout the clean water value chain, local governments businesses and NGOs, that will enable Wello to build on the progress made and leverage local knowledge.'

A report in The Guardian said that Wello plans to sell the WaterWheel in the Madhya Pradesh, Rajasthan and Gujarat states, as well as explore opportunities for water purification.

Source: Phys Org
Posted by: Er_sanch.

மனித உடலில் நரம்பு மண்டல அமைப்பு:-

மனித உடம்பில் நரம்பு மண்டலம் ஓர் அதிசயம். மூளையும், தண்டுவடமும், அவற்றில் இருந்து புறப்படும் பல நரம்புகளும் இதில் அடக்கம்.

மூளையில் இருந்து 12 ஜோடி நரம்புகள் புறப்படுகின்றன. சுண்டுவிரல் அளவுக்குத் தடிமன் உள்ள தண்டுவடம் மூளையின் அடிப்பாகத்தில் இருந்து தலையின் துவாரம் வழியாகச் செல்லும் வடமாகும். முதுகு எலும்புகள் நடுவில் துவாரம் உள்ளவை, ஒன்றின் மேல் ஒன்றாக அடுக்கப்பட்டவை. அவற்றின் வழியாக சுமார் 18 அங்குல நீளமுள்ள தண்டுவடம், முதுகின் அடிப்பாகம் வரை நீண்டிருக்கிறது. இதில் இருநëது 31 ஜோடி நரம்புகள் கிளம்புகின்றன.

காட்சி, கேள்வி, சுவை, மணம் ஆகியவற்றுடன் மூளை நரம்புகள் பிரதானமாகச் சம்பந்தப்பட்டிருக்கின்றன. தண்டுவடம், மூளை, அவற்றின் நரம்புகள் ஆகியவை உணர்ச்சிகளையும், அசைவுகளையும் தீர்மானிக்கின்றன என்று சுருக்கமாகச் சொல்லி விடலாம். மூளையும், தண்டுவடமும் மைய நரம்பு மண்டலமாக (Central nervous system) அமைகின்றன. மூளையில் இருந்து வரும் 12 ஜோடி நரம்புகளும், தண்டுவடத்தில் இருந்து புறப்படும் 31 ஜோடி நரம்புகளும் மேற்பரப்பு (Peripheral nervous system) நரம்பு மண்டலம் ஆகும்.

மூன்றாவதாகக் குறிப்பிட வேண்டியது, தன்னியக்க நரம்பு மண்டலம் (Autonomic nervous system). இதை மேற்பரப்பு மண்டலத்தின் சிறப்புப் பகுதி எனலாம். மூளையின் கட்டுப்பாடு இன்றித் தாமே நிகழும் சுவாசம், செரிமானம் முதலியவற்றை முறைப்படுத்துவது தன்னியக்க மண்டலம்.

அதன்மூலம் நிலையான உட்புறச் சூழல், உடலைக் காப்பதற்கு வசதி ஏற்படுகிறது. தன்னியக்க மண்டலம் என்று கூறினாலும் இது மைய நரம்பு மண்டலத்துடன் உறவில்லாமல் தனியாட்சி நடத்தவில்லை. தன்னியக்க மண்டலச் செயல்களைக் கட்டுப்படுத்தும் நரம்பு மையங்கள் மைய நரம்பு மண்டலத்திலேயே உள்ளன.

தன்னியக்க நரம்பு மண்டலம் இரு பிரிவுகளை உடையது. 1.பிரிவு அமைப்பு 2. துணைப் பிரிவு அமைப்பு. உடலின் செயல் அதிகரிக்கும்போதும், வேகம் கூடும்போதும், நெருக்கடி நிலைகளிலும், உடலின் தேவைகளுக்கு உகந்தவாறும் செயல்படுவது பிரிவு நரம்பு. தசைகளுக்குக் கூடுதலாக ரத்தத்தை அனுப்புவது, குறைவான ஒளி உள்ளபோது கண்களின் பாவைகளை விரிவாக்குவது போன்றவை பிரிவு நரம்பு அமைப்பின் செயல் களில் அடங்கும்.
பொதுவாக, பிரிவு நரம்புச் செயல்பாடுகளுக்கு எதிராக வினைபுரிவது துணைப் பிரிவு நரம்பு மண்டலம்.

இதயத் துடிப்பை மெதுவாக்குவதும், ரத்தத்தைத் தசைகளில் இருந்து இரைப்பைக்கும், குடல்களுக்கும் திருப்பி விடுவதும், கண்களின் பாவைகளைச் சுருங்கச் செய்வதும் துணைப் பிரிவு நரம்பு மண்டலச் செயல்களில் அடங்கும். உறங்கும்போது துணைப் பிரிவு மண்டலம் உடலின் செயல் வேகத்தைத் தணிக்கிறது. இரண்டு மண்டலங்களின் செயல்களைச் செம்மையாக ஒத்திசைவு காணச் செய்வது மைய நரம்பு மண்டலம்.

நரம்பு மண்டலம் இடைவிடாமல் செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. உடலின் சகல பாகங்களில் இருந்தும், தண்டுவடத்துக்கும், மூளைக்கும் செய்தி சென்று கொண்டிருக்கிறது. அதைப் போலவே மூளையில் இருந்தும், தண்டுவடத்தில் இருந்தும் செய்திகள் உடலின் பல பாகங்களுக்குப் போய்க் கொண்டே இருக்கின்றன.

நரம்பு மண்டலம் இருவகை நரம்புகளால் அமைந்தது. ஒருவகையான உணர்வு (sensory) நரம்புகள், செய்தியை மூளைக்கோ, தண்டுவடத்துக்கோ கொண்டு செல்வதால் உட்செல் (afferent) நரம்புகள் எனப்படும். இன்னொரு வகை நரம்புகள் மூளை அல்லது தண்டுவடத்தில் இருந்து உடல் உறுப்புகளுக்கு செய்திகளைக் கொண்டு செல்வதால் அவை வெளிச்செல் நரம்புகள் எனப்படும். அவற்றை செயல் (motor) நரம்புகள் என்றும் கூறுவர்.

இந்த இருவகை நரம்புகளும் சேர்ந்தாற்போல் அமைந்துள்ளன. இவற்றின் போக்குப் பாதையும், வரத்துப் பாதையும் இரண்டு இருப்புப் பாதைகள் அடுத்தடுத்து இருப்பதைப் போல உள்ளன. இந்த நரம்பு மண்டலங்கள் எல்லாம் இணைந்துதான் நம் உடம்பை இயக்குகின்றன.

சிறுநீரக கல் உள்ளவர்களுக்கு...

டாக்டர் விகடன் இதழில் இருந்து
‘நீரின்றி அமையாது உலகு’ இது உலகுக்கும் பொருந்தும்... உடலுக்கும் பொருந்தும். நம் உடலின் செயல்பாட்டுக்கு, தண்ணீர் மிக முக்கியம். தினமும் உடலுக்கு, போதிய தண்ணீர் இல்லாமல் போகும்போது, சிறுநீரகச் செயல்பாட்டில் பிரச்னை ஏற்படும். அதுவே, சிறுநீரகத்தில் கல் உருவாவதற்கு மிக முக்கியக் காரணம். அதிக அளவு தண்ணீர் குடிப்பதும், கல் அடைப்பு உருவாகாமல் தடுக்கும் சத்தான உணவுகளைச் சாப்பிடுவதன் மூலமே கல் அடைப்பு வராமல் காக்கலாம்.

‘கால்சியம் கல்’ இருப்பவர்களுக்கான உணவுப் பட்டியல்:

பூசணிக்காய், வெள்ளரிக்காய், சுரைக்காய், சௌசௌ, பீர்க்கங்காய் போன்ற நீர்ச் சத்துடைய காய்கறிகள். சூப், சாலட், பொரியல் செய்து உண்ணலாம்.
கதக்காளி, வெண்டைக்காய் சாப்பிடக் கூடாது என்ற தவறான நம்பிக்கை உள்ளது. இரண்டு காய்களையுமே சாப்பிடலாம்.

அத்திப்பழம் மற்றும் விளாம்பழம் தவிர, அனைத்துப் பழங்களையும் சாப்பிடலாம்.

அசைவ உணவில் நண்டு தவிர மற்ற அனைத்து இறைச்சி மற்றும் மீன் வகைகளை சேர்த்துக்கொள்ளலாம்.

அனைத்து தானிய வகைகள் எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

பாலில் அதிக கால்சியம் இருப்-பதால், குறைந்த அளவில் எடுத்துக்கொள்வது நல்லது. எல்லோரும் ஒரு நாளைக்கு 500 மி.லி. பால் அருந்தலாம் என்-றால், கால்சியம் கல் உள்ளவர்கள் 250 மி.லி.தான் (தயிரையும் சேர்த்து) அருந்த வேண்டும்.

வாரம் ஒரு முறை கால்சியம் செரிந்த கேழ்வரகு, கீரை (கூட்டு, கடைசல், பொரியல் தவிர்த்து, குழம்பு அல்லது அடை-யில் சேர்க்கலாம்), வாரம் ஒருநாள் மட்டும் அனைத்து வகைக் கிழங்குகள்.

கால்சியம் அதிகம் உள்ள உணவுகளைத் தவிர்க்க வேண்டும்.

People Can Draw Energy From Other People The Same Way Plants Do

A biological research team at Bielefeld University has made a groundbreaking discovery showing that plants can draw an alternative source of energy from other plants. This finding could also have a major impact on the future of bioenergy eventually providing the evidence to show that people draw energy from others in much the same way.

Members of Professor Dr. Olaf Kruse’s biological research team have confirmed for the first time that a plant, the green alga Chlamydomonas reinhardtii, not only engages in photosynthesis, but also has an alternative source of energy: it can draw it from other plants. The research findings were released this week in the online journal Nature Communicationspublished by the renowned journal Nature.

Flowers need water and light to grow and people are no different. Our physical bodies are like sponges, soaking up the environment. “This is exactly why there are certain people who feel uncomfortable in specific group settings where there is a mix of energy and emotions,” said psychologist and energy healer Dr. Olivia Bader-Lee.

Plants engage in the photosynthesis of carbon dioxide, water, and light. In a series of experiments, Professor Dr. Olaf Kruse and his team cultivated the microscopically small green alga species Chlamydomonas reinhardtii and observed that when faced with a shortage of energy, these single-cell plants can draw energy from neighbouring vegetable cellulose instead. The alga secretes enzymes (so-called cellulose enzymes) that ‘digest’ the cellulose, breaking it down into smaller sugar components. These are then transported into the cells and transformed into a source of energy: the alga can continue to grow. ‘This is the first time that such a behaviour has been confirmed in a vegetable organism’, says Professor Kruse. ‘That algae can digest cellulose contradicts every previous textbook. To a certain extent, what we are seeing is plants eating plants’. Currently, the scientists are studying whether this mechanism can also be found in other types of alga. Preliminary findings indicate that this is the case.

“When energy studies become more advanced in the coming years, we will eventually see this translated to human beings as well,” stated Bader-Lee. “The human organism is very much like a plant, it draws needed energy to feed emotional states and this can essentially energize cells or cause increases in cortisol and catabolize cells depending on the emotional trigger.”

Bader-Lee suggests that the field of bioenergy is now ever evolving and that studies on the plant and animal world will soon translate and demonstrate what energy metaphysicians have known all along — that humans can heal each other simply through energy transfer just as plants do. “Human can absorb and heal through other humans, animals, and any part of nature. That’s why being around nature is often uplifting and energizing for so many people,” she concluded.

Here are five energy tools to use to clear your space and prevent energy drains while releasing people’s energy:

Stay centered and grounded. If you are centered within your spiritual self (instead of your analyzer or ego) you will sense right away when something has moved into your space. If you are fully grounded, you can easily release other people’s energy and emotions down your grounding cord with your intention.

Be in a state of non-resistance. What we resists sticks. If you feel uncomfortable around a certain person or in a group, don’t go into resistance as a way to protect yourself as this will only keep foreign energy stuck in your space. Move into a state of non-resistance by imagining that your body is clear and translucent like clear glass or water. This way, if someone throws some invalidation at you, it will pass right through you.

Own your personal aura space. We each have an energetic aura surrounding our body. If we don’t own this personal space we are vulnerable to foreign energy entering it. Become aware of your aura boundaries (about an arms length away from your body all the way around, above and below) as a way to own your personal space.

Give yourself an energy cleanse. The color gold has a high vibration which is useful for clearing away foreign energy. Imagine a gold shower nozzle at the top of your aura (a few feet above your head) and turn it on, allowing clear gold energy to flow through your aura and body space and release down your grounding. You will immediately feel cleansed and refreshed.

Call back your energy. When we have our energy in our own space there is less room for other’s energy to enter. But as we focus on other people and projects we sometimes spread our energy around. Create an image of a clear gold sun several feet above your head and let it be a magnet, attracting all of your energy back into it (and purifying it in the gold energy). Then bring it down through the top of your aura and into your body space, releasing your energy back into your personal space.

NO-FINES CONCRETE & ITS MIX PROPORTION

Introduction

No-fines concrete is a concrete containing little or no fine

aggregate. The coarse aggregate should preferably be a

single-size material (nominal maximum sizes 10 mm and

20 mm being the most common). However, blended

aggregates (10 and 7 mm; and 20 and 14 mm) have been

found to perform satisfactorily. Because it is characterised

by uniformly distributed voids, it is not suitable for

reinforced or prestressed concrete construction.

Applications

■ Walls in buildings

Primarily in external and internal walls of low-rise

and multi-storey flats/units.

■ Car park paving

Provides free-draining pavements for light traffic

■ Tennis courts

Using a small nominal aggregate size, eg 5 mm,

a free-draining playing surface is achieved.

■ Drainage layers

Used as drainage layers on civil engineering projects.

20-mm aggregate size is preferred but the surface

finish is poorer than that achieved using 10-mm

aggregate.

■ Levelling courses

Has been used as a lightweight screed for levelling on

floors and roofs.

Mix Proportions

Generally, the cement:aggregate ratio by volume is in the

range 1:6 to 1:8. Leaner mixes (1:8 to 1:10) reduce the

likelihood of the pores being blocked by cement paste.

Thus for drainage layers where lower strength can be

tolerated, 1:10 is preferred. The water-cement ratio needs

to be kept low, eg 0.4–0.45, to ensure the cement paste

coats the aggregates and does not run off.

No-Fines Concrete is a method of producing light concrete by omitting the fines from conventional concrete. No-fines concrete as the term implies, is a kind of concrete from which the fine aggregate fraction has been omitted. This concrete is made up of only coarse aggregate, cement and water. Very often only single sized coarse aggregate, of size passing through 20 mm retained on 10 mm is used. No-fines concrete is becoming popular because of some of the advantages it possesses over the conventional concrete.

The single sized aggregates make a good no-fines concrete, which in addition to having large voids and hence light in weight, also offers architecturally attractive look.

Mix-proportion of No-Fines Concrete

No-fines concrete is generally made with the aggregate/cement ratio from 6 : 1 to 10 :1. Aggregates used are normally of size passing through 20 mm and retained on 10 mm. Unlike the conventional concrete, in which strength is primarily controlled by the water/cement ratio, the strength of no-fines concrete, is dependent on the water/cement ratio, aggregate cement ratio and unit weight of concrete.

The water/cement ratio for satisfactory consistency will vary between a narrow range of 0.38 and 0.52. Water/cement ratio must be chosen with care. If too low a water/cement ratio is adopted, the paste will be so dry that aggregates do not get properly smeared with paste which results in insufficient adhesion between the particles. On the other hand, if the water/cement ratio is too high, the paste flows to the bottom of the concrete, particularly when vibrated and fills up the voids between the aggregates at the bottom and makes that portion dense. This condition also reduces the adhesion between aggregate and aggregate owing to the paste becoming very thin.

No standard method is available, like slump test or compacting factor test for measuring the consistency of no-fines concrete. Perhaps a good, experienced visual examination and trial and error method may be the best guide for deciding optimum water/cement ratio.

No-fines concrete, when conventional aggregates are used, may show a density of about 1600 to 1900 kg/m3, but when no-fines concrete is made by using light weight aggregate, the density may come to about 360 kg/m3. No-fines concrete does not pose any serious problem for compaction. Use of mechanical compaction or vibratory methods are not required. Simple rodding is sufficient for full compaction.

No-fines concrete does not give much side thrust to the formwork as the particles are having point to point contact and concrete does not flow. Therefore, the side of the formworks can be removed in a time interval shorter than for conventional concrete. However, formwork may be required to be kept for a longer time, when used as a structural member, as the strength of concrete is comparatively less. The compressive strength of no-fines concrete varies between 1.4 MPa to about 14 MPa. Table 12.5 shows the compressive strength of no-fines concrete.

The bond strength of no-fines concrete is very low and, therefore, reinforcement is not used in conjunction with no-fines concrete. However, if reinforcement is required to be used in no-fines concrete, it is advisable to smear the reinforcement with cement paste to improve the bond and also to protect it from rusting.

(லண்டனில் ஈழத்தமிழ் மாணவியின் வியத்தகு செயல்)Siobhan Gnanakulendran (from team Daffodils, who’s experiment is going to examine slime mould’s reaction to zero gravity)

விண்வெளிக்கு செல்லும் முதல் ஈழத்தமிழ்ப் பெண் | உலகத் தமிழர்களை மகிழ்ச்சி..!! முதன் முறையாக லண்டன் ஈழத்தமிழ் பள்ளி மாணவி ஒருவர் சர்வதேச விண்வெளி ஓடத்திற்கு செல்லவுள்ளார் என்ற செய்தி உலகத் தமிழர்களை மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தியுள்ளது. லண்டனில் உள்ள பல மாணவர்கள் விண்வெளி தொடர்பாக கல்விகற்று வருகிறார்கள். செயற்கை கோளை விண்வெளிக்கு ஏவுவது, விண்வெளியில் இருந்து நில அளவை செய்வது, என பல்வேறு துறைகளில் சுமார் 30,000 மாணவர்கள் பயின்று வருகிறார்கள். இவர்களில் அதீத திறமை மிக்க 2 மாணவர்களை விண்வெளிக்கு அனுப்ப பிரித்தானிய விண்வெளி ஆராட்சி மையம் முடிவெடுத்துள்ளது. அதில் மிகத் திறமையாக செயல்பட்டு வெற்றி பெற்றுள்ளார் ஒரு ஈழத் தமிழ் மாணவி. அவர் பெயர் “சியோபன் ஞானகுலேந்திரன்” . இந்த மாணவி நுண்ணியல் உயிர்களைப் பற்றி நன்கு கற்று திறமைபெற்றிருக்கிறார். அத்தோடு விண்வெளி ஆராட்சியிலும் ஈடுபட்டு அனைவரையும் திகைப்பில் ஆழ்த்தியுள்ளார். சர்வதேச விண்வெளி ஓடத்தில் சென்று இவரும் இவரோடு இங்கிலாந்து மாணவி டியானாவும் சேர்ந்து சில நுண்ணுயிர் ஆய்வில் ஈடுபட உள்ளனர். படத்தில் இருப்பவர் டியானா மற்றும் சியோபன். முதல் முறையாக தமிழர் ஒருவர் விண்வெளிக்கு செல்ல உள்ளது தமிழர்களுக்கு பெருமை தானே

Chris on BBC Breakfast & Mission Discovery Launch Delays

It’s all systems go this week at ISSET…..

Mission Discovery students, together with Chris, were at BBC Breakfast to talk about the teams’ experiments being launched to the International Space Station this week! We’re really thankful to the BBC for inviting us onto the breakfast programme, but we feel that it is really newsworthy. NEVER BEFORE have UK school students had their ideas actually transported into space and carried out on the ISS.

(l-r): Deanna and Siobhan on the famous BBC Breakfast Sofa!

We’d also like to add that this wouldn’t have been possible without the help and support of Kings College London, their far sighted widening participation programme, and the excellent work of Dr Julie Keeble. We think it’s brilliant that a world top 20 university takes such a big interest in reaching out into areas and communities that are not normally associated with higher educational achievement, and that they do it in such an approachable and supportive manner.

The BBC interviewed Deanna Middleton (from Team Supernova, who’s experiment intends on testing antibiotics in space) and  as they’re among the first UK school students EVER to have their experiments performed on the International Space Station! Have a look below at the interview and see how the two students came across in such a brilliant manner. Scientists who viewed the interview have told us that they mistakenly thought the two school students were research students.

Siobhan and Deanna in the BBC Breakfast Green Room!

Mission Discovery launch into space couldn’t have come at a better time. Chancellor George Osborne stated that he wants to see to see three times as many space-related jobs in Britain in the next 20 years. The students’ experiments are part of only the 4th capsule to be launched to the ISS under the new space programme, and what will hopefully herald a bright new dawn for the US space industry.

The Newsround team saw Siobhan, Deanna and Chris on BBC Breakfast and immediately sent a crew around to interview them! Make sure that you tune in to the CBBC Channel at 16:20. Although the girls were really nervous they worked hard to prepare for the broadcast and all of the comments we’ve received have been really flattering. David Hughes, educational author and consultant, immediately wrote in to tell us what great ambassadors they were for the programme and the UK space industry. Here’s the clip of Chris and the team in action on BBC Breakfast:

Here at ISSET we know this is a ground-breaking event for UK education, but it’s nice to see that the national media agrees with us!

We’d also like to take this opportunity to address the delays the Orb-1 launch of the Mission Discovery Experiments has encountered. Unfortunately, launch delays are a common occurrence in the world of space travel. Given the sheer amount of investment behind the projects, it is of little wonder that the people in charge are a little wary to get them off the ground! For example, leading rocket company Space X’s Falcon 9 launch recently got postponed just 4 minutes before lift-off due to “unexpected readings with the first stage liquid oxygen system”. Unfortunately, similar problems have interfered with the launch of our Mission Discovery experiments! This time the mission has been delayed due to cold temperatures, but has been rescheduled for sometime this week! When it does, the ITV News at 10 will be on hand with a live stream of the launch along with interviews with the Mission Discovery crew!
Thanks http://issetdirectorblog.wordpress.com/

Predicting mega-earthquakes

Monash University

A team of international researchers, led by Monash University’s Associate Professor Wouter Schellart, have developed a new global map of subduction zones, illustrating which ones are predicted to be capable of generating giant earthquakes and which ones are not.
The new research, published in the journal Physics of the Earth and Planetary Interiors, comes nine years after the giant earthquake and tsunami in Sumatra in December 2004, which devastated the region and many other areas surrounding the Indian Ocean, and killed more than 200,000 people. Since then two other giant earthquakes have occurred at subduction zones, one in Chile in February 2010 and one in Japan in March 2011, which both caused massive destruction, killed many thousands of people and resulted in billions of dollars of damage.
Most earthquakes occur at the boundaries between tectonic plates that cover the Earth’s surface. The largest earthquakes on Earth only occur at subduction zones, plate boundaries where one plate sinks (subducts) below the other into the Earth’s interior. So far, seismologists have recorded giant earthquakes for only a limited number of subduction zone segments. But accurate seismological records go back to only ~1900, and the recurrence time of giant earthquakes can be many hundreds of years.
“The main question is, are all subduction segments capable of generating giant earthquakes, or only some of them? And if only a limited number of them, then how can we identify these,” Dr Schellart said.
Dr Schellart, of the School of Geosciences, and Professor Nick Rawlinson from the University of Aberdeen in Scotland used earthquake data going back to 1900 and data from subduction zones to map the main characteristics of all active subduction zones on Earth. They investigated if those subduction segments that have experienced a giant earthquake share commonalities in their physical, geometrical and geological properties.
They found that the main indicators include the style of deformation in the plate overlying the subduction zone, the level of stress at the subduction zone, the dip angle of the subduction zone, as well as the curvature of the subduction zone plate boundary and the rate at which it moves. Through these findings Dr Schellart has identified several subduction zone regions capable of generating giant earthquakes, including the Lesser Antilles, Mexico-Central America, Greece, the Makran, Sunda, North Sulawesi and Hikurangi.
“For the Australian region subduction zones of particular significance are the Sunda subduction zone, running from the Andaman Islands along Sumatra and Java to Sumba, and the Hikurangi subduction segment offshore the east coast of the North Island of New Zealand. Our research predicts that these zones are capable of producing giant earthquakes,” Dr Schellart said. “Our work also predicts that several other subduction segments that surround eastern Australia (New Britain, San Cristobal, New Hebrides, Tonga, Puysegur), are not capable of producing giant earthquakes.”

Editor's note: Original news release can be found here.

Amazing baby Amazon Milk Frog!

The Amazon Milk frog is a beautiful species of treefrog that has only been available in the UK for a short period of time. The species has been available to keepers in other countries a little longer. They are of similar appearance to Whites treefrogs (Litoria caerulea) in their build, they are heavy bodied and stocky with a certain level of cute dumpiness. They are also of a similar adult size, around 6-10cm. The colours and patterns differ though, although variable, the majority seen in captivity in the UK are grey and black with a bluish tinge. They are exceptionally beautiful as babies, the grey is replaced with a silvery white. They have a white milk like (hence the name) secretion that is thought to be poisonous and used as a defence. The skin has a granular and bumpy texture.

தமிழர் கட்டிடக்கலை

தமிழர் கட்டிடக்கலை என்பது பண்டைக்காலத் தமிழர்களின் கட்டிடங்கள் வடிவமைப்புச் செய்வதற்கான கலையும் அறிவியலும் ஆகும்.
தமிழர்கள் மிக நீண்ட காலமாகவே ஒரு குறிப்பிட்ட நிலப்பகுதியில் நிலையாக வாழ்ந்துவருபவர்கள். தனித்துவம் வாய்ந்த ஒரு பண்பாட்டைக் கொண்டிருப்பவர்கள். மொழி, இலக்கியம், கலை போன்ற துறைகளில் கிறிஸ்துவுக்கு முந்திய நூற்றாண்டுகளிலேயே உயர்நிலை எட்டியிருந்தவர்கள். இத்தகைய பின்னணியிலே, மக்கள் வாழ்வதற்கான இல்லங்களும், அரசர்களுக்கான மாளிகைகளும், வணக்கத்தலங்களும், பொதுக் கட்டிடங்கள் பலவும் உருவாக்கப் பட்டிருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை. இவையெல்லாம் அழிந்துபோகக்கூடிய பொருட்களால் கட்டப்பட்டதால் எதுவும் எஞ்சவில்லை.
ஆறாம் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னரே தமிழ் நாட்டில் கற்களால் கட்டிடங்கள் கட்டப்பட்டன. இக் கட்டிடங்களில் மிகப் பெரும்பாலானவை கோயில்களே. இவை கட்டிடக்கலையின்உயர் மரபைச் சாந்தவை. ஆனாலும் இவற்றோடு இணையாகச் சாதாரண மக்களுக்கான வீடுகளையும் கட்டிடங்களையும்உள்ளடக்கிய இன்னொரு கட்டிடக்கலை மரபும் இருந்தது.

ஆறாம் நூற்றாண்டளவில் தொடங்கிய கற்கட்டிட மரபு நாயக்கர் காலம் வரை வளர்ந்து வந்தது. இதுவே திராவிடக் கட்டிடக்கலை எனப்படுகின்ற கட்டிடக்கலை மரபாகும். இதன் பின்னரும் தற்காலம் வரையில் ஆங்காங்கே தனித்துவமான வகைகளைச் சேர்ந்த கட்டிடங்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன.
இத்தகைய எல்லாவகைக் கட்டிடக்கலைகளினதும் கூட்டுமொத்தம் தமிழர் கட்டிடக்கலை எனப்படலாம்.
தமிழர் கட்டிடக்கலையில்பொதுவாக மூன்று உறுப்புகள் காணப்படுகின்றன . அவை தாங்குதளம் , சுவர் மற்றும் விமானம் (அல்லது கோபுரம்)ஆகும்

தங்க நகை வியாபாரத்தில் நடக்கும் மோசடி

நாற்பது கிராம் தங்கத்துடன் பத்து கிராம் கண்ணாடிக் கற்கள் பதித்த நகை என்றால் அதன் விலையை எப்படி நிர்ணயிக்க வேண்டும்? நாற்பது கிராம் தங்கத்துக்கு தங்கத்தின் விலையையும் பத்து கிராம் கண்ணாடிக் கல்லுக்கு கண்ணாடிக் கல்லின் விலையையும் தான் நிர்ணயிக்க வேண்டும்.

ஆனால் ஐம்பது கிராம் தங்கத்துக்கான விலையை நம்மிடம் வாங்கி விடுகின்றனர். தங்கத்தின் விலையும் கல்லின் விலையும் சமமானவை அல்ல. இரண்டுக்கும் இடையே ஏணி வைத்தாலும் எட்ட முடியாத வித்தியாசம் உள்ளது.

நாற்பது கிராம் தங்கத்துக்கு ஐம்பது கிராம் பணத்தை வாங்குவது மோசடியாகும். ஐம்பது கிராம் தங்கத்துக்குப் பணத்தை வாங்கிக் கொண்டு கல் முத்து பவளம் இலவசம் என்று கூறி மக்களை மேலும் மதிமயக்குகிறார்கள். சில பேர் நாற்பது கிராமுக்கு ஐம்பது கிராமுக்கான பணத்தை வாங்கிக் கொண்டு கல்லுக்கு தனியாகவும் பணத்தை வாங்கி இரட்டை மோசடி செய்கிறார்கள்.

அதே சமயம் நாம் பழைய நகையை விற்கச் சென்றால் கல்லை அப்புறப்படுத்தி விட்டு தங்கத்தை மட்டும் எடை போட்டு பணம் தருகிறார்கள். இதற்கு நிகரான ஒரு மோசடி வேறு எந்த வியாபாரத்திலும் இருக்குமா என்று தெரியவில்லை.

இரண்டாவது மோசடி:

சொக்கத் தங்கம் எனப்படும் தனித்தங்கத்தில் நகை செய்ய முடியாது. அதில் செம்பு கலந்தால் தான் நகை செய்ய முடியும்.ஆயிரம் கிராம் நகை செய்ய 916 கிராம் தங்கமும் 84 கிராம் செம்பும் சேர்த்து செய்யப்படும் நகை 22 காரட் என்றும் 916 KDM என்றும் சொல்லப்படுகிறது.

916 கிராம் தங்கத்துடன் 84 கிராம் செம்பு சேர்த்து விட்டு 1000 கிராமுக்கும் தங்கத்தின் விலை போடப்படுகிறது. செம்புக்கு தங்கத்தின் விலை போடுவது மற்றொரு மோசடியாக உள்ளது.

மூன்றாவது மோசடி:

தங்கத்துக்கு இன்றைய காலத்தில் இரண்டு விலை உள்ளது. ஒன்று மூலப் பொருளுக்கான விலை. மற்றொன்று நாம் விரும்பும் வகையில் தயார் செய்வதற்கான கூலியாகும். ஐந்து பவுன் தங்கத்தில் ஒரு நகை வாங்கினால் ஐந்து பவுன் தங்கத்திற்கான விலையையும் நாம் கொடுக்க வேண்டும். அதைக் குறிப்பிட்ட நகையாக செய்ததற்கான கூலியையும் கொடுத்தாக வேண்டும். இது மட்டும் இருந்தால் இதில் மோசடி ஏதும் இல்லை.

ஆனால் ஐந்து பவுன் தங்கத்துக்கும் நம்மிடம் பணம் வாங்கிக் கொண்டு அதற்கான கூலியையும் நம்மிடம் வாங்கிக் கொண்டு *சேதாரம்* என்ற பெயரில் ஒரு தொகையையும் வாங்கிக் கொள்கின்றனர்.

அதாவது மேற்கண்ட நகையைச் செய்யும் போது பத்து சதவிகிதம் சேதாரம் ஆகி விட்டது எனக் கூறி அதற்கான பணத்தையும் நம்மிடம் வாங்கிக் கொள்கின்றனர். அதாவது ஐந்து பவுனுக்கு மட்டும் பணம் வாங்காமல் இன்னொரு அரை பவுனுக்கும் சேர்த்து நம்மிடம் பணம் கறந்து விடுகிறார்கள்.

நகை செய்யும் போது அரை பவுன் சேதரமாக ஆகி வீணாகி விட்டால் அதை நம்மிடம் இருந்து வாங்குவது முறையானது தான். ஆனால் தங்கத்தில் எதுவுமே சேதாரம் ஆவது கிடையாது.
நகை செய்யும் போதும் பட்டை தீட்டும் போதும் தூள்களாக கீழே சிந்துபவை சேதாரமாகி குப்பைக்குப் போகாது. துகள்களாக உள்ளதை மீண்டும் வேறு நகைக்கு அவர்கள் பயன்படுத்திக் கொள்வார்கள். இதற்கெல்லாம் சேர்த்துத் தான் செய்கூலி வாங்கிக் கொள்கின்றனர். மக்களுக்குப் புரியாத டெக்னிகல் வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தி மோசடி செய்கின்றனர். இதைச் செய்யாத நகை வியாபாரிகளைக் காண முடியவில்லை.

அது போல் பழைய நகை வாங்கும் போது செய்கூலி சேதாரம் எல்லாம் தர மாட்டார்கள். அது நியாயமானது தான். ஆனால் நாம் கொடுக்கும் நகையில் கல்லையும் நீக்கி விட்டு எடை போட்டு அந்த எடைக்கு உள்ள பணத்தைத் தர வேண்டும். அவர்கள் விற்பனை செய்யும் விலையைத் தர வேண்டும் என்று நாம் கூறவில்லை. அவர்கள் வாங்கும் விலையைக் கொடுக்க வேண்டுமல்லவா? அப்படி கொடுக்க மாட்டார்கள். மாறாக நாம் நாற்பது கிராம் நகையை விற்கச்சென்றால் அதில் கால் வாசிக்கு மேல் குறைத்துத் தான் தருவார்கள்.

இதற்கெல்லாம் ஒரே தீர்வு தங்கத்தின் மீது வைத்துள்ள மோகத்தை குறைப்பதுதான். படித்த நம்மிலிருந்து ஆரம்பிக்கட்டும்.

தமிழரின் மாண்பு தஞ்சைப் பெருங்கோவில் கல்வெட்டில்....

தஞ்சை கோயிலில் பொதுவாக சாதாரண நாட்களை விட ஞாயிறுகளில் எப்போதும் கூட்டம் சற்று அதிகமாகவே இருக்கும், இது ஐயப்பன் கோயிலுக்கு செல்லும் காலம் என்பதால் வழக்கத்திற்கு மாறான கூட்டம் கோயிலில் அலை மோதியது. அங்கு வந்திருந்த அனைவரின் கைகள் படம் எடுத்துப்பதிலும், கால்கள் நேராக கருவறையை நோக்கி நடப்பதிலுமே இருந்தது. யாருமே ராஜ ராஜன் வாயிலில் இருக்கும் பெரியபுராண சிற்பங்களை ஒரு நிமிடம் கூட நின்று ரசிக்க வில்லை, ஒரு இடத்தில கண்ணப்பர் காட்டில் ஒரு கோயிலை காண்கிறார், அங்கிருக்கும் இறைவனை வணங்கி, பின்பு தான் வேட்டையாடிய உயிரினங்களை ஆசையாக சிவனுக்கு படைக்கிறார், பின்னர் தன் கண்ணையே சிவனுக்கு கொடுக்க முயற்சிக்கையில் அதை சிவன் வேண்டாம் என்று தடுக்கிறார், இதனை ஒரு சிவாச்சாரியார் மரத்தின் பின் நின்று மறைந்து பார்கிறார், காட்டில் நடக்கும் காட்சி என்பதால் அந்த மரத்தில் குரங்கு, ஆந்தை போன்ற உயிர்களும் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது!. இந்த கதையை சோழ சிற்பிகள் மூன்றே கல்லில் வடித்து அசத்தி இருப்பதை குறித்து யாருக்குமே தெரியவில்லை!

கல்வெட்டு புத்தகம் கையில் இருந்தது நேராக "தளிச்சேரி கல்வெட்டுகள்" இருக்கும் இடம் நோக்கி நடந்தோம், இடம் பூட்டப் பட்டிருந்தது, வேலியை தாண்டியாக வேண்டிய கட்டாயம், இறங்கினால் கால் வைக்கும் இடமெல்லாம் நெறிஞ்சி முட்கள்! கல்லும் முள்ளும் காலுக்கு மெத்தை என்று கோயிலுக்கு வந்திருந்த ஐயப்பன் சாமிகளின் பாடல் ஒலி காதில் ஒலித்தது. இறங்கியாகிவிட்டது.

400 தளிச்சேரி பெண்களின் பெயர்கள்,அவர்களின் சொந்த ஊர்,எவ்வளவு சம்பளம்,என்ன பணி, இவர்கள் பணிக்கு வராத பட்சத்தில் மாற்றாக யார்? பெண்களுக்கு பாதுகாப்பு குறித்த கவலை இப்போது மட்டும் அல்ல அப்போதும் இருந்துள்ளது, இவர்களின் குடியிருப்பை காவல் காக்க "பரஞ்ஜோதி" என்ற ஆளை ராஜ ராஜன் நியமித்திருக்கிறார்!, அவன் சாவூர் என்ற ஊரை சேர்ந்தவன், வீணை வாசிப்பவன் யார்? அவனுக்கு என்ன சம்பளம்? கோயிலில் பாடுபவர்கள்,ஆடுபவர்கள்,கோயில் பணியாளர்கள் என்று வரிசையாக 55 மீட்டர் நீளும் அந்த கல்வெட்டில் அன்றைய சோழ நிர்வாகம் குறித்த தகவல் உள்ளது, மனிதர்கள் அந்த இடத்திற்கு வராததாலோ என்னமோ அந்த இடத்தில ஒரு ஈ கூட எங்களை தொந்தரவு செய்யவில்லை.ஒவ்வொரு பெயரும் கிடைத்ததும் கத்தி ஆர்பாட்டம் செய்தோம். அவர்கள் ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன் இந்த கோயிலுக்காக பணியாற்றியவர்கள் ஆயிற்றே!.

வரிசையாக தேடினோம் இதோ இங்கிருக்கிறான் உடையார் நாவலில் வரும் "சீராளன்" அட நம்ம நாட்டிய மங்கை "எச்சுமண்டை", இன்னும் சற்று தள்ளி "கரிய மாணிக்கம்" எல்லோரும் இங்கே ஓடி வாருங்கள் "வீர சோழன் குஞ்சரமள்ளனான ராஜ ராஜப் பெருந்தச்சன்" அடடே மற்றவர்களுக்கெல்லாம் ஒரு பங்கு தான் சம்பளம், இவருக்கு மட்டும் மூன்று பங்கு, இவர் முக்கியமானவர் கோயில் கட்டுவதே இவர் தலைமையில் தான் என்பதால் இவருக்கு மூன்று பங்கு ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது! தன்னுடைய பெயரை மட்டும் எழுதிக்கொள்ளாமல் அன்றைக்கு வாழ்ந்த சாமானியனின் பெயரை கூட எழுதச் சொல்லி உத்தரவிட்டு அவர்களின் பெயரையும் ஆயிரம் வருடங்கள் தாண்டி நிலைபெறச் செய்திவிட்டானே ராஜ ராஜன்!

கோயிலுக்குள் சென்றோம் பெரு உடையாரை பார்க்க வரிசை கட்டி கூட்டம் கட்டியது, இரண்டு நொடி உள்ளே எட்டிப்பார்த்து பெரு உடையாரை தரிசித்து ராஜ ராஜனின் முதல் மந்திரி " மும்முடிச் சோழன் கிருஷ்ண ராமன்" கட்டிய திருச் சுற்று மாளிகளை சுற்றி வந்தோம், அந்த திருச்சுற்றில் "கிருஷ்ண ராமன்" பெயரை தொட்டுத் தடவி ரசித்தோம்! தன்னுடைய மந்திரியின் பெயரும் காலாகாலதிற்கும் நிலைக்க வேண்டும் என்று ஒரு அரசன் விரும்பி இருக்கிறான், தன்னுடைய அரசன் பெயர் காலாகாலத்திற்கும் நிலைக்க வேண்டும் என்பதற்காக மந்திரி "கிருஷ்ண ராமன்" ஒரு வைஷ்ணவனாக இருந்தாலும், தான் பிறந்த அமண் குடியில் ஒரு சிவன் கோயிலை எழுப்பி அந்த கோயிலுக்கு தன்னுடைய அரசன் பெயரை "ராஜ ராஜேஸ்வரம்" என்று வைத்துள்ளான்!. அடடா அரசனுக்காக மந்திரி, மந்திரிகாக அரசன், இவர்களுக்காக மக்கள்.மக்களுக்காக அரசு!. சோழ தேசம் எப்படி வாழ்ந்துள்ளது!.

இதற்கிடையே நம் நண்பர்கள் "வந்தியதேவரின்" பெயரை கண்டு பிடித்து விட்டு தான் சென்னை திரும்ப வேண்டும் என்று கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு கோயிலை சுற்றி சுற்றி வந்தார்கள், நெடு நேரமாக தேடினோம், இங்கு இருக்குமா? இல்லை இதுவா பாருங்கள்? அதுவும் இல்லை...நேரம் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது, அரைமணி நேரம் தேடி இருப்போம்! சலிக்கவில்லை. இதோ இங்கே..இங்கே..அடடா கண்டுபிடித்து விட்டோம்..எல்லோரும் வாருங்கள் வந்தியதேவர் கிடைத்துவிட்டார், ராஜ ராஜனின் மாமா! குந்தவையின் கணவர்! சோழ தேசத்தின் முக்கியமான மனிதர் கிடைத்து விட்டார் ஆம்..அப்பட்டமாக கல்வெட்டில் அந்த பெயர் தெரிந்தது.."வல்லவரையர் வந்தியதேவர்". மகிழ்ச்சியை அளவிடும் கருவி ஏதேனும் இருந்திருந்தால் அளவை கொள்ளமுடியாமல் வெடித்திருக்கும்!.கண்கள் ஆனந்தத்தில் திளைத்தது.

கடைசியாக ஒரே ஒரு கல்வெட்டை காண வேண்டும், அது ராஜ ராஜன் வாயில் இருந்து ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன் உதிர்த்த வார்த்தைகள், "நாம் குடுத்தனவும், அக்கன் குடுத்தனவும், நம் பெண்டுகள் கொடுத்தனவும் மற்றும் குடுப்பார் குடுத்தனவும்" என்ற வரிகள். இந்த கோயில் கட்டும் பணியில் அனைவருக்கும் பங்குள்ளது, இதை நான் ஒருவனே கட்டவில்லை, ஆகையால் கோயிலுக்காக யார் என்ன கொடுத்தாலும் அந்த பொருளை குறிப்பிட்டு விடுங்கள், அவர் பெயரை கல்வெட்டில் எழுதிவிடுங்கள், அவர் யாராக வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும், ஏழையா பணக்காரனா என்பது முக்கியமில்லை, அவன் மறவனா, வேளாளனா அல்லது சோழ அரசாங்கத்தில் பணிபுரியும் அரசு அலுவலரா என்பதும் முக்கியமில்லை, அவரும் ஒரு மனிதர் அவர் குடுப்பதும் ஒரு காணிக்கை! அவ்வளவே! என்ன ஒரு மனசு!!.

வரிகளை படித்து விட்டு கண்கள் கலங்கியது, மீண்டும் மீண்டும் படித்தோம், இந்த ஒரு வரிக்காகவே தஞ்சை கோயில் இந்த பூமியில் சந்திரர் சூரியர் உள்ளவரை இருக்கும், இந்த கோயில் இருக்கும் வரை ராஜ ராஜனும், குந்தவையும், இந்த கோயிலுக்காக கல்,மண் சுமந்த சோழ தேசத்தவர் அனைவரின் புகழும் இருக்கும்! கண்ணுக்கு தெரியாத காற்றாக இன்றும் நம்மை அவர்கள் அந்த கோயிலுக்கு வரவேற்றுக்கொண்டு தான் இருக்கிறார்கள் என்று ஐயன் பாலகுமாரன் சொன்னது சத்தியம்.

- சசி தரன்

Dome

Dome, in architecture, hemispherical structure evolved from the arch, usually forming a ceiling or roof. Domes first appeared as solid mounds and in techniques adaptable only to the smallest buildings, such as round huts and tombs in the ancient Middle East, India, and the Mediterranean. 

The Romans introduced the large-scale masonry hemisphere. The dome exerts thrusts all around its perimeter, and the earliest monumental examples, such as the Roman Pantheon, required heavy supporting walls.