Search This Blog

Tuesday, August 27, 2013

Marcus Stone, R. A. (1840-1921): Painter and Illustrator


 Frank Stone, whom Dickens affectionately refers to in his correspondence as "Old Tone," died in 1859, Dickens recommended his nineteen-year-old son Marcus to his publishers for commissions for frontispieces for two books in the Cheap Edition (Little Dorrit and A Tale of Two Cities) and for illustrations for three in the Library Edition:Pictures from Italy (1862: four illustrations), American Notes (1862: four illustrations), A Child's History of England (1862: eight illustrations), and Great Expectations (1862: eight illustrations). Marcus Clayton Stone (1840-1921), second son of artist Frank Stone, was virtually Dickens's adopted son after Frank Stone's death in 1859, staying a month each year at Gad's Hill (purchased by Dickens on 14 March 1856), Rochester, with the novelist's family. The other Stone children were Ellen, Arthur Paul, and Lilian Bertha.




































































































































Marcus Stone's love-affair with illustrated Dickens began in 1852, when the twelve-year-old eagerly purchased each number of Bleak House (illustrated by Phiz) as it came out, attempting to sketch of Jo, the crossing-sweeper, in the graveyard scene in Chapter 11. Kitton recounts the story of how, just as the young artist had finished his pencil sketch, the novelist himself entered the room, and remarked to the boy: "Well, now, that is very good. You will have to give that to me" (193). Accordingly, the drawing was sent to Tavistock House; a year later, in return, the boy received an autographed copy of A Child's History of England, dated 19 December 1853, and containing a hand-written note acknowledging the excellence of the young artist's illustration of the weird scene from Bleak House. As a youngster Marcus Stone had one other highly significant connection with the Dickens circle: acting in "The Smallest Theatre in the World" (as Dickens termed the converted schoolroom in Tavistock House). Young Stone, following in his father's theatrical footsteps, played the Captain of the Guard in Dickens's production of Planché's fairy extravaganza Fortunio, and a British naval officer in the first run of the Collins-Dickens collaboration The Frozen Deep.
In 1858, despite his lack of formal training (for which he compensated by observing his father in his studio), Marcus had exhibited "At Rest," depicting an aged knight in armour lying under a tree. Just ten days after Frank Stone's death, on 26 November 1859 Dickens wrote to his publisher, Edward Chapman, recommending that Marcus Stone be given a commission to illustrate a book "should the opportunity arise." On the same day, Dickens wrote a similar, laudatory note to the publisher John Murray, commending a painting recently exhibited by Marcus Stone (likely "Silent Reading," a sentimental narrative painting which shows the dramatic moment when the squire and the village constable discover in a shed on the landowner's property a tramp and child asleep in each other's arms) "as the work of a young man of remarkable power and promise" (Letters 9: 171). Dickens likewise recommended Marcus Stone as an illustrator to publisher Thomas Longman, but neither Longmans nor Murrays ever employed the younger Stone in that capacity.
Dickens, having dismissed Hablot Knight Browne ("Phiz") as his official illustrator after the monthly serialisation ofA Tale of Two Cities in 1859, required a new artist with a contemporary, so-called "Sixties" look (initiated by the artists Millais, Fred Walker, Sandys, and Leighton, all of whom worked for the recently-established illustrated monthly magazineThe Cornhill, edited by W. M. Thackeray) for the monthly numbers of Our Mutual Friend, the first which number of which went on sale on 1 May 1864. Remarks Hammerton of Stone's drawings for the novel: "we are at once conscious of an enormous advance in their artistic quality and the disappearance of the old hearty humour of Phiz and Cruikshank" (19): the Sixties look, though vigorous and lifelike, was much more earnest and somber than the style of the earlier school of Victorian illustration. Among the other works which the younger Stone subsequently illustrated for Chapman and Hall was the Illustrated Library edition of A Tale of Two Cities; logically, the firm should merely have reproduced Phiz's monthly-part illustrations which appeared in the book's first edition, but Dickens seems to have blamed Browne for the poor monthly sales of the novel. Hesketh Pearson reports that, when Great Expectations appeared in volume form, there was general surprise that young Stone rather than the venerable Phiz had been chosen as the illustrator.
Stone's figures are more realistic and involve less caricature than Phiz's, and he engraved the drawing on wood rather than etched on steel plate as Browne had done. For the monthly instalments of Our Mutual Friendyoung Stone designed a monthly wrapper which involved a series of tableaux depicting the story's principal figures and incidents, submitting the sketch to Dickens for his approval. On 23 February 1864 Dickens responded with specific suggestions for improvement: he proposed changes in the lettering, replacing the dustman with Wegg and Boffin, and placing the dustman in the inspector's place, eliminating the murder reward bill entirely. In the monthly plates, Dickens let the artist please himself as to which of Wegg's legs should be artificial, and generally permitted Stone complete freedom in the subjects he chose to illustrate--providing the sketches were always submitted to the novelist for his approval. Perhaps this fact explains why Dickens permitted Stone to caricature so obviously his business agent and friend John Forster as the self-complacent and xenophobic Mr. Podsnap in the dinner party scene (Book 2, Chapter 3), in which Podsnap sits to the right of Veneering. Although the drawings were then engraved by the Brothers Dalziel, they were not always up to the high standards publishers expected of that firm.
Mr. Marcus Stone claims the credit of bringing into repute the now universal [i. e., by 1899] custom of duplicating drawing upon woodblocks by means of photography, his illustrations for Anthony Trollope's story, "He Knew He was Right, being the first thus treated. The adoption of this plan secures the preservation of the original designs, and therefore renders them available for comparison with the engraved reproductions. Mr. Stone, nevertheless, is by no means satisfied with the engraver's treatment of his work, nor is this surprising when we critically examine such deplorable examples of wood-engraving as instanced in the illustrations entitled "The Garden on the Roof" and "Eugene's Bedside." In one of the designs [for Our Mutual Friend], that representing Boffin's Progress," it will be noticed that the wheels on the "off"-side of the Boffin chaise are omitted, an oversight (explains Mr. Stone) for which the engraver is really responsible. [Kitton 200-201]
According to an interview originally published in London's Morning Post and reprinted in The Dickensian 8 (August 1912) 216-217, Marcus Stone asserted that, when illustrating both Great Expectations in the 1862 Library Edition andOur Mutual Friend two years later, he would receive proofs directly from Dickens then choose his own subjects for each instalment. "I then sent them [the drawings] on for his [Dickens's] approval, and i have no recollection that he ever rejected one," reminisced the artist. Stone also recalled that, when he would receive his drawings back from the novelist, each would have a title inscribed underneath, a recollection which (if accurate) suggests that the captions for the plates inOur Mutual Friend represent the author's rather than the artist's intention. However, as Philip Collins in Dickens: Interviews and Recollections (London: Macmillan, 1981) concludes, Stone's aging memory must have blended the circumstances surrounding the illustration of the later novel with those for the former since the text of Great Expectations with which he was working was not monthly proofs at all, but the story as it appeared in All the Year Round (1 December 1860-3 August 1861) and in volume form shortly thereafter.
Paul Schlicke in "Illustrations and Book Illustration" in The Oxford Companion to Dickens is charitable in describing Stone's work on Dickens as "wholly undistinguished" (254) since, despite the solidity of his figures, the young artist often chooses scenes lacking in dramatic possibilities and offers so little of the telling background detail that is characteristic of most of Dickens's chosen illustrators. In the Chapman and Hall Library Edition of 1862, "Stone works within the sentimental-realist tradition of the black-and-white graphic artists of the 1860s" (291). The only one of his eight pictures for Great Expectations that has been frequently reproduced is the frontispiece "With Estella After All," an ingenious title devised by Dickens to complement the solid figure of the very adult lovers as they seem to support one another both physically and emotionally in what must be (despite a total lack of background detail) the ruined garden of Satis House in the ultimate chapter's revised ending. W. A. Fraser (1912) singled this plate out for praise as a fitting companion to Dickens's letter-press. Stone's illustrations for Great Expectations were reprinted in the Charles Dickens Edition, the second Illustrated Library Edition (1873-6, 30 volumes), and the Gadshill Edition (1897-8, 34 volumes). In "Charles Dickens and His Illustrators" (Retrospectus and Prospectus: The Nonesuch Dickens, pp. 9-52), Arthur Waugh points out that Stone's working in the medium of the woodcut rather than the old-fashioned steel engraving is largely responsible for "entirely different appearance" (Worth 48) of his plates for Great Expectations and Our Mutual Friend.
Illustrated programs for the short novel, originally issued in three volumes by Chapman and Hall in 1861 without any plates although accompanied by 27 of New York artist J. McLenan's plates in the American serialisation, were subsequently provided in the nineteenth century by Charles Green, R. I. (volume 22 of the Gadshill Edition), W. A Fraser (28 plates for the 1875 Household Edition), and F. W. Pailthorpe (21 etchings for a special edition of illustrations keyed to the volume and page numbers of the 1861 Chapman and Hall edition, but published by Robson and Kerslake in 1885). What separates Stone's illustrations from those of the later artists is not talent but Dickens's involvement in the designs. Jane Rabb Cohen (1980) refers to Stone's eight Great Expectations plates as his first major commission (204). Despite his youth, Chapman and Hall first recruited Stone at the insistence of Dickens himself to provide a frontispiece for the Cheap Edition of Little Dorrit. Although, according to Cohen, as a result of Dickens's having procured for him numerous commissions, Marcus Stone had acquired sufficient commercial experience by the age of 24, and had become fairly "familiar with the wood techniques that were so popular with the new artists of the 1860's" [204]) when he subsequently supplied those same publishers with illustrations for the 1862 Library Edition of American Notes Pictures from Italy, andA Child's History of England.
In Dickens and His Illustrators (London: 1899), F. G. Kitton refers to Luke Fildes and Marcus Stone not as artistic neophytes but as "popular Royal Academicians" (ix), suggesting that by the end of the century their work was held in high regard. Kitton merely mentions Stone's Great Expectations plates as being part of a series of seven sets the younger Stone executed, the last of these being the Frontispiece for the First Cheap Edition of A Tale of Two Cities (1864). Kitton alone out of all critics of illustrations for Dickens has pronounced Stone's work as "characterized by the very essential quality of always telling their story" (202).
In another piece entitled "Dickens and His Illustrators" (this appearing in Charles Dickens 1812-1870: A Centenary Volume, edited by E. W. F. Tomlin), modern art critic Nicolas Bentley is not nearly so charitable:
The defense of youth as an excuse for Stone's inadequacy would be easier to sustain--he was twenty-four when he illustrated Our Mutual Friend--were it not that the talents of Millais, Holman Hunt, Richard Doyle, Keene and others were considerably more precocious than his own. The fact is that whatever other talents he may have developed--later in life he achieved some degree of fame and fortune as a painter of maudlin pot-boilers with a Regency flavour--as an illustrator he was no better than a hack. [Bentley 224]
After working for such illustrated magazines as The Cornhill, by the time that Dickens was publishing The Mystery of Edwin Drood, Marcus Stone had given up book illustration and, like his father, became an accomplished painter whose works were in demand, and therefore commanded high prices. Although both father and son exhibited their paintings at the Royal Academy, the elder Stone was merely an Associate of the Royal Academy whereas Marcus's superiority in painting earned him the full status of an R. A. in 1887 after being elected to Associate status ten years earlier Especially noteworthy are Marcus Stone's illustrations of moments from Shakespeare's plays:
1. 1861: "Claudio, Deceived by Don John, Accuses Hero" Act IV, Scene i, of Much Ado About Nothing (oil sketch for a larger study exhibited at the Royal Academy).
2. 1874: "Lear and Cordelia" (engraved by W. Ridgway for The Art Journal, 36: 244).
3. 1888: "Ophelia" (part of an exhibition of twenty-one paintings sponsored by the weekly journal theGraphic in a series of pictures called "Shakespeare's Heroines").

Related Materials

References

Bentley, Nicolas. "Dickens and His Illustrators." Charles Dickens 1812-1870: A Centenary Volume. Ed. E. W. F. Tomlin. London: Weidenfeld and Nicolson; New York: Simon and Shuster, 1969. Pp. 205-227.
Cohen, Jane R. "Frank Stone." Chapter 13 in Charles Dickens and His Original Illustrators. Columbus: Ohio State University Press, 1980. Pp. 203-209.
David Purdue's "Dickens Page: Illustrations." http://www.fidnet.com/~dap1955/dickens/illustrations.html
Fraser, W. A. "The Illustrations of Dickens: IV: Marcus Stone, R. A." Dickensian 2 (October 1906): 263-6.
Hammerton, J. A. The Dickens Picture-Book. London: Educational Book, 1910.
Kaplan, Fred. Dickens: A Biography. New York: William Morrow, 1988.
Kitton, Frederic G. Dickens and His Illustrators. London: George Redway, 1899. Amsterdam: S. Emmering, 1972.
The Letters of Charles Dickens. General editors Madeline House, Graham Storey, and Kathleen Tillotson. Vol. 9 (1859-1861), ed. Madeline House, Graham Storey, and Kathleen Tillotson. Oxford: Clarendon, 1997.
"Mr. Marcus Stone, R. A., and Charles Dickens." Dickensian 8 (August 1912): 216-217.
Pearson, Hesketh. Dickens. 1949. London: Cassell, 1988.
"Shakespeare Illustrated." http://www.emory.edu/ENGLISH/classes/Shakespeare_Illustrated/Stone.html
Historical genre painter and illustrator. Son and pupil of Frank Stone (ARA, 1800-1859). Exhibited at the Royal Academy from 1858 and elsewhere. Became an Associate of the Royal Academy (ARA) in 1876, and a full member (RA) in 1886. Mainly painted genre scenes set in the 18th century or Empire costume. The themes are usually dramatic, sentimental, or sometimes humorous. RA titles: 'Rejected', 'The First Love Letter', 'A Stolen Kiss', etc. 'Il y a Toujours un Autre' (RA 1882) ('There is always another') was bought by the Chantrey Bequest for £800. In his own day Stone's pictures were much admired and fetched high prices. He illustrated Our Mutual Friend for Dickens and worked for Cornhill Magazine. Works by him are in many English museums. 
Source: 'Victorian Painters', Christopher Wood.

எலும்பு தேய்மானம்



வயதானவர்களுக்கு எலும்புத் தேய்மானம் வருவது இயற்கை. ஆனால் உடற்பயிற்சியின்மை, உட்கார்ந்த நிலையிலேயே வேலை பார்த்தல், கால்சியம் சத்துக் குறைபாடான உணவு பழக்கம், பாஸ்ட் புட் உணவுகள் சாப்பிடும் பழக்கம் என எலும்புத் தேய்வுக்கு மேலும் பல காரணங்கள் உள்ளன. எலும்புத் தேய்மானத்தால் ஏற்படும் தொந்தரவுகளில் இருந்து காத்துக் கொள்வது பற்றி விளக்கம் அளிக்கிறார் பிசியோதெரபிஸ்ட் ரம்யா.

மனித உடலில் 206 எலும்புகள் உள்ளன. இந்த எலும்புகளில் மாற்றங்கள் தொடர்ச்சியாக இருக்கும். எலும்புகளுக்கான அடிக்கட்டமைப்பை புரதங்கள் வலுவாக்குகின்றன. கால்சியம், பாஸ்பேட் போன்ற மினரல்கள் எலும்புகளுக்கு இடையில் பரவி மேலும் வலு சேர்க்கிறது. இந்த இயக்கம் உடலில் தொடர்ந்து இருப்பதால் உணவில் அதிக கால்சியம் தேவைப்படுகிறது.

இதற்கு சிறு வயது முதல் பால் மற்றும் பச்சைக் காய்கறிகள் போதுமான அளவு எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். நாம் உண்ணும் உணவில் உள்ள சத்துக்களை உடல் உட்கிரகித்துக் கொள்வதற்கான உணவு மற்றும் உடற்பயிற்சிகளை வழக்கப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.எலும்பைப் பொறுத்தவரை அளவுக்கு மீறி அழுத்தம் கொடுப்பது மற்றும் விபத்துக்களினால் எலும்பு முறிவு ஏற்படும்.

காயங்களினால் ரத்தக்கட்டு உண்டாகும். மினரல்கள் இழப்பு காரணமாக எலும்புத் தேய்வு ஏற்படும். எலும்புத் தேய்வின் அறிகுறியாக உடலில் வலி ஏற்படுகிறது. எலும்பு வலுவிழக்கும் போது உடல் எடை முழுவதையும் தசைப்பகுதி தாங்குகிறது. இதனால் தசையும் பலவீனம் அடையும். உடல் சோர்வு, வலி, வீக்கம் ஏற்படலாம். மூட்டுப்பகுதியில் வீக்கம் உண்டாகும்.

உடலை அசைப்பதே கடினமாக இருக்கும். உடலில் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி குறைய துவங்கும். எலும்புத் தேய்மானம் ஏற்படுவதை தடுக்க கால்சியம் உள்ள உணவுகள் எடுத்து கொள்ள வேண்டும். மேலும் உடற்பயிற்சி செய்யும் போது எலும்புக்கு தேவையான தாதுக்கள் தசைப்பகுதியில் இருந்து உட்கிரகிக்கப்படும். இதனால் சத்தான உணவு சாப்பிட்டாலும் உடற்பயிற்சி கட்டாயம் அவசியம்.

இதில் எலும்பின் வலிமைக்கு தேவையான ஊட்டச்சத்துகள் கிடைத்து விடுகிறது. இதனால் எளிமையான நடைப்பயிற்சி, வீட்டு வேலைகள் மற்றும் தோட்ட வேலைகளும் இதற்கு கைகொடுக்கும். எலும்பு மற்றும் மூட்டுக்களில் வலி காணப்பட்டால் உடனடியாக மருத்துவரை அணுகி எலும்பு உறுதித் தன்மை குறித்த பரிசோதனை செய்து கொள்ள வேண்டும். இதன் மூலம் எலும்பில் தாதுக்களின் குறைபாடு அளவு அறிந்து அதற்கு தகுந்த சிகிச்சை செய்து கொள்ளலாம்.

ஆகாயத்தாமரை..!



நீரில் மிதக்கக் கூடிய கூட்டம் கூட்டமாக வளரும் சிறுசெடிகள். காம்பற்ற இலைகளையும் குஞ்சம் போன்ற வேர்களையும் உடையது. அந்தரத் தாமரை என்றும் குறிப்பிடுவதுண்டு. தமிழகமெங்கும் குளம் குட்டைகளில் வளர்வது. இலைகளே மருத்துவப் பயனுடையவை.

வெப்பு தணித்து தாகங் குறைக்கும் மருந்தாகவும் தாதுக்களின் எரிச்சலைத் தணித்து அவற்றைத் துவளச் செய்யும் மருந்தாகவும் பயன் படுத்தலாம்.

1. இலையை அரைத்துக் கரப்பான், தொழுநோய்ப்புண் ஆகியவற்றின் மீது வைத்துக் கட்டிவர விரைவில் ஆறும். ஆசனவாயில் வைத்துக் கட்டிவர வெளிமூலம், ஆசனகுத்தல் ஆகியவை தீரும்.

2. 25 மி.லி. இலைச்சாற்றைச் சிறிது தேனுடன் காலை, மாலை 5 நாள்கள் கொடுக்க மார்பினுள் உண்டாகும் கிருமிக் கூடுகள் போகும். மேலும் நீர்ச்சுருக்கு, மூலம், சீதபேதி, இருமல் ஆகியவை தீரும்.

3. இலையை நீரிலிட்டுக் கொதிக்க வைத்து அந்த ஆவியை 10 நிமிடம் ஆசனவாயில் பிடித்து வர மூல முளை அகலும்.

4. இலைச் சாறு அரை லிட்டர், நல்லெண்ணெய் 1 லிட்டர் ஆகியவற்றைக் கலந்து சிறு தீயில் காய்ச்சி வண்டல் மெழுகுப் பதமான நிலையில் கிச்சிலிக் கிழங்கு, சந்தனத் தூள், வெட்டி வேர், கஸ்தூரி மஞ்சள், சாம்பிராணி வகைக்கு 10 கிராம் பொடித்துப் போட்டு இறக்கி வடித்து (ஆகாயத் தாமரைத் தைலம்) வாரம் 1 முறை தலைக்கிட்டுக் குளித்து வர உட்சூடு, கண்ணெரிச்சல், மூல நோய் ஆகியவை தீரும்.

மலட்டுத்தன்மையை போக்கும் தேனீயின் மகரந்தம்.!




தேனீயின் மகரந்தமானது உலகம் முழுவதும் மருத்துவத்திற்கு பயன்படுத்தப்படும் ஒரு சிறந்த மருந்தாகும். தேனீயின் மகரந்தமானது பெரிய தேனீக்களின் மூலம் உருவாக்கப்பட்டு இளம் தேனீக்களை வளர்க்க மகரந்தத்தை உணவாக வழங்குகிறது. இயற்கையின் மிக முக்கியமான ஊட்டமளிக்கும் உணவாக கருதப்படுகிறது. இந்த மகரந்த உணவானது மனிதனுக்கு தேவைப்படும் அனைத்து ஊட்டச்சத்துகளையும் கொண்டுள்ளது. தேனீ சேகரிக்கும் மகரந்தத்தில் புரதம் சுமார் 40%, இலவச அமினோ அமிலங்கள், பி காம்ப்ளக்ஸ் வைட்டமின், ஃபோலிக் அமிலம் போன்றவை நிறைந்துள்ளது.

தேனீயின் மகரந்தம் முழுமையான இயற்கை உணவு, இதில் முழுமையாகவே விலங்கு சம்பந்தப்பட்ட சிறு பொருட்களைக் கூட கொண்டிருக்காது. மகரந்தமானது விலங்குகளின் மூல ஆதாரங்களை விட புரதங்களை அதிகம் கொண்டுள்ளது அதாவது இதில் மாட்டிறைச்சி, முட்டை, சீஸ் போன்றவற்றை விட அதிக அமினோ அமிலங்களை கொண்டுள்ளது. இதன் புரதத்தில் பாதிக்கு மேலாக அமினோ அமிலங்களை கொண்டுள்ளதால் அப்படியே பயன்படுத்தலாம். ஒரு டீஸ்பூன் மகரந்தத்தை தயாரிக்க ஒரு நாளைக்கு எட்டு மணி நேரத்தை செலவிடுகிறது. ஒரு டீஸ்பூன் மகரந்தத்தில் 2.5 பில்லியன் தானியங்கள் உள்ளது.

ஆற்றலை வழங்கும்

தேனீயின் மகரந்தம் அதிக ஊட்டச்சத்துகளை கொண்டுள்ளதால் மனதனுக்கு தேவையான இயல்பான ஆற்றலை வழங்குகிறது. இதில் கார்போஹைட்ரேட், புரதம், வைட்டமின் பி கொண்டுள்ளதால் உடல் உறுதியை மேம்படுத்தி சோர்வை நீக்கி நாள் முழுவதும் சுறுசுறுப்பை தருகிறது.

தோல் பராமரிப்பு

தேனீயின் மகரந்தம் தோலில் ஏற்படும் தடிப்பு, அலர்ஜி, எக்ஸிமா, பொதுவாக தோல் எரிச்சல், போன்றவற்றை சரிசெய்ய மேற்பூச்சி பொருட்களில் பயன் படுத்தப்படுகிறது. இது அமினோ அமிலங்கள் மற்றும் வைட்டமின்கள் கொண்டுள்ளதால் தோலை பாதுகாத்து செல்களின் மறு உருவாக்கத்திற்கு உதவுகிறது.

சுவாச அமைப்பு

நுரையீரல் திசுக்களின் காரணமாக உருவாகும் ஆரம்பகட்ட ஆஸ்துமாவை தடுக்கும். ஏனெனில் ஆஸ்துமாவை தடுப்பதற்க்கு தேவையான ஆண்டியாக்ஸிடண்ட்களை அதிக அளவு கொண்டுள்ளது. இருதய அமைப்புக்கு ஆதரவு புரிகிறது. ஆக்ஸிஜனேற்ற எதிர்பொருட்களை அதிகளவு கொண்டுள்ளதால் இரத்த நாளங்கள், இரத்த ஓட்ட பிரச்சினைகள், கொழுப்பு அளவுகளை சரி செய்து இருதய அமைப்புக்கு ஆதரவு தருகிறது. மேலும் பக்கவாதம், மாரடைப்பை தடுக்கிறது.

செரிமான அமைப்பு

இதில் ஆரோக்கியமான வைட்டமின்கள், தாதுக்கள், புரதம் ஆகியவற்றை கூடுதலாக கொண்டுள்ளதால் செரிமானத்தை சரிசெய்கிறது. ஏனெனில் தேனீயின் மகரந்தம் செரிமானத்திற்கு உதவும் என்சைம்களை கொண்டுள்ளது. என்சைம்கள் நமது உடலுக்கு தேவையான அனைத்து ஊட்டச்சத்துகளையும் கிடைக்க செய்கிறது. மேலும் ஒவ்வாமைகளை குணப்படுத்தும் ஆற்றலையும் கொண்டுள்ளது..

மலட்டுத்தன்மையை

தேனீயின் மகரந்தம் கருப்பையின் செயல்பாட்டை தூண்டி முட்டைகளை மீளுருவாக்கும் செய்கிறது. எனவே கர்ப்பத்தை தூண்டுவதற்கு பெரிதும் உதவுகிறது. இது ஒரு வகையிலான ஹார்மோன் பூஸ்டர், பாலுணர்வூக்கி எனவும் அழைக்கின்றனர். புரோஸ்டேட்க்கு உதவி புரிகிறது. அதாவது புரோஸ்டேட் மிகைப்பெருக்கத்தால் பாதிக்கப்பட்ட ஆண்கள் தேனீயின் மகரந்தம் மூலம் நிவாரணம் காணலாம். மேலும் வீக்கத்தை குறைத்து சிறுநீர் கழிப்பை அதிகப்படுத்துகிறது.

இன்சுலின் அளவை சீராக வைப்பதற்கான இயற்கை வழிகள்



இன்சுலின் என்பது கணையத்தில் சுரக்கப்படும் ஒரு ஹார்மோன். இந்த ஹார்மோன் தான் உடலில் உள்ள சர்க்கரையின் அளவை கட்டுப்படுத்துகிறது. ஆனால் இந்த இன்சுலினானது குறைய ஆரம்பித்தால், இரத்தத்தில் உள்ள சர்க்கரையின் அளவானது அதிகரித்து, நீரிழிவு நோயை ஏற்படுத்திவிடும். ஆகவே உடலில் நீரிழிவு நோயானது தாக்காமல் இருக்க வேண்டுமெனில், இன்சுலினின் அளவை சீராக பராமரிக்க வேண்டும்.

பொதுவாக இது எளிதான காரியம் அல்ல. இது மிகவும் கடினமானது. ஆனால் சரியான வாழ்க்கை முறை, உணவுகள் போன்றவற்றை மேற்கொண்டு வந்தால், நிச்சயம் இன்சுலினை சீராக வைத்துக் கொள்ளலாம். அதிலும் ஏற்கனவே நீரிழிவு நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், உணவுகளில் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும். குறிப்பாக உண்ணும் உணவுகளில் சர்க்கரையின் அளவும், கிளைசீமிக் இன்டெக்ஸ் அளவும் குறைவாக இருக்க வேண்டும். இவ்வாறு கவனமாக இல்லாவிட்டால், நீரிழிவு நோயானது முற்றிவிடும்.

சரி, இப்போது அந்த இன்சுலின் அளவை சீராக வைப்பதற்கு மேற்கொள்ள வேண்டிய சில செயல்களைப் பார்ப்போம்.

சரியான எடை

உடல் எடையானது அளவுக்கு அதிகமாக இருந்தால், இன்சுலின் உற்பத்தியில் குறைபாடு ஏற்படும். எனவே உடல் எடையை சரியாக பராமரிக்க வேண்டும். அதற்கு சரியான உடற்பயிற்சி மற்றும் டயட்டை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

சுறுசுறுப்பான நடை

போதிய உடற்பயிற்சியானது இல்லாவிட்டாலும், இன்சுலின் குறைபாடு ஏற்படும். எனவே, தினமும் 30 நிமிடம் சுறுசுறுப்பான நடையை மேற்கொண்டால், இன்சுலினானது சரியாக சுரக்கப்பட்டு, உடல் முழுவதும் சீராக செல்லும்.

பூசணிக்காய்

பூசணிக்காய் இனிப்பான உணவுப் பொருளாக இருந்தாலும், இதில் கிளைசீமிக் இன்டெக்ஸ் குறைவாக உள்ளது. மேலும் பூசணிக்காயில் உள்ள ஒருசில நொதிகள் இன்சுலின் சுரப்பை சீராக வைத்துக் கொள்ளும்

ஸ்டார்ச் உணவுகளை தவிர்க்கவும்

ஏற்கனவே நீரிழிவு பிரச்சனை இருப்பவர்கள், ஸ்டார்ச் அதிகம் உள்ள உணவுகளை அறவே தவிர்க்க வேண்டும். குறிப்பாக சாதத்தை தவிர்க்க வேண்டும். அதற்கு பதிலாக நார்ச்சத்து அதிகம் நிறைந்த தினை, கம்பு போன்ற உணவுகளை உணவில் அதிகம் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.

கொழுப்பு நிறைந்த ஈரல்

தற்போதுள்ள இளம் தலைமுறையினர் அவஸ்தைப்படும் பிரச்சனைகளில் ஒன்று தான் கொழுப்பு நிறைந்த கல்லீரல் பிரச்சனை. இந்த பிரச்சனையில் கொழுப்புக்களானது கல்லீரலில் அதிகம் தங்கி, கிளைகோஜன் பயன்படுத்தப்படாமல் அதிகப்படியாக சேகரிக்கப்பட்டிருக்கும். இதனால் நீரிழிவு நோயின் தாக்கம் அதிகரிக்கிறது. எனவே கல்லீரலை நன்கு ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

நார்ச்சத்துள்ள உணவுகள்

நார்ச்சத்து அதிகம் உள்ள உணவுகள் நீரிழிவு நோயாளிகளுக்கு மிகவும் சிறந்தது. மேலும் இதனை சாப்பிட்டால், அடிக்கடி பசி ஏற்படாமல் இருப்பதோடு, உடலில் சர்க்கரையின் அளவு அதிகரிப்பதும் குறையும். எனவே ப்ராக்கோலி, பசலைக்கீரை போன்ற உணவுகளை அதிகம் சேர்ப்பது நல்லது.

குறைந்த கிளைசீமிக் உள்ள உணவுகள்

உண்ணும் உணவுகளில் சர்க்கரையின் அளவு மட்டும் குறைவாக இருந்தால் போதாது. அதில் உள்ள கிளைசீமிக் இன்டெக்ஸ் அளவும் குறைவாக இருக்க வேண்டும்.

பட்டை

பட்டையை உணவில் அதிகம் சேர்த்தால், இன்சுலின் குறைபாட்டை போக்கி, நீரிழிவு நோயை தடுக்கலாம். அதற்கு தினமும் காலையில் காபி குடிக்கும் போது, அதில் சர்க்கரைக்கு பதிலாக சிறிது பட்டையை பொடி செய்து போட்டு குடிப்பது மிகவும் நல்லது.

குரோமியம் குறைபாடு

உடலில் குரோமியம் என்னும் கனிமச்சத்து குறைவாக இருந்தாலும், இன்சுலின் சுரப்பில் தடை ஏற்படும் என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் கூறுகின்றனர். எனவே குரோமியம் அதிகம் உள்ள உணவான கடல் சிப்பியை அதிகம் உட்கொள்வது சிறந்தது.

வைட்டமின் கே உணவுகள்

எளிதில் கரையக்கூடிய கொழுப்பு தான் வைட்டமின் கே. இந்த வைட்டமின் கே உள்ள உணவுப் பொருட்களையோ அல்லது மருந்துகளையோ சாப்பிட்டால், இன்சுலின் குறைபாட்டை தவிர்க்கலாம். அதிலும், பச்சை இலை காய்கறிகளான பசலைக்கீரை, வெந்தயக் கீரை போன்றவற்றில் வைட்டமின் கே அதிகம் உள்ளது.
வெண்டைக்காய்

இரவில் படுக்கும் போது வெண்டைக்காயை நீரில் நறுக்கி போட்டு, காலையில் எழுந்து அந்த நீரைப் பருகினால், இரத்தத்தில் உள்ள சர்க்கரையின் அளவு குறைவதோடு, இன்சுலின் குறைபாடும் நீங்கும்.

FOLATE/Folic Acid and PREGNANCY...



Having a Healthy baby means making sure You Are Healthy, too. One of the Most Important things you can do to help prevent severe Birth Defects in your baby is to get enough FOLIC ACID every day — especially Before conception and During early pregnancy. A healthy Diet is of Vital Importance(!) too throughout those days – from when you are trying for a baby to when you stop breastfeeding them. Nutritionists also recommend an Ideal option if BOTH parents stick to Very healthy eating habits for 3-6 months (!) BEFORE start trying for a baby. Reason?.. Babies Inherit GENES of Both Parents, Including health problems. So to REDUCE those chances to the minimum and Create a GOOD and Healthy environment in the Mother’s body to let that baby Develop Properly, you BOTH need to eat very Healthily before conceiving the baby, and the mother needs to do so up till she stops breastfeeding, the kid.

Folic acid is a part of the B complex of vitamins. It is vital for red blood cells and for many other cells in the body. The form of folic acid occurring naturally in food is called ‘folate’. Folate is the natural source of vitamin B9 found in various foods, most often in leafy green vegetables, dried beans, and peas.
Many studies have shown that women who get 400 micrograms (0.4 milligrams) daily Before Conception and During early pregnancy Reduce the Risk that their baby will be born with a severe Neural Tube Defect (a birth defect involving incomplete development of the brain and spinal cord) by up to 70%.

If you do not have enough of it from Foods, consider taking Folic Acid as Supplementation. Talk to your doctor about it. But do not count just on supplementation of it – DO consume foods which are Rich in that one.

Approximate content of Folate in foods:

- LENTILS (1/2 cup of Serving) – 180 mcg (!)…. A picture of it will be attached (please see)

- Avocado (Makhanphal) – 163 mcg (per one average fruit)

- Pomegranate (1 cup) – 107 mcg

- Brussels Sprouts (1 cup) - 94 mcg

- Broccoli (1/2 cup) – 84 mcg

- Beetroot (1/2 cup) – 68 mcg

- (New Season) potatoes (1 average) – 48 mcg

- Orange (1 average) – 40 mcg

- Blackberries (1 cup) – 36 mcg

- Strawberries (1 cup) – 35 mcg

- Celery (1 cup) – 33 mcg

- Banana (1 average) – 24 mcg

- Grapefruit (1 cup) – 24 mcg

- Pumpkin (1 cup) – 22 mcg

- Kiwi (1) – 17 mcg

ஆனை நெருஞ்சில்..!

சதைப்பற்றுள்ள வெகுட்டல் மணமுள்ள இலைகளையுடைய சிறு செடி. தனித்த மஞ்சள்நிறப் பூக்களையும் முள்ளுள்ள நீண்ட உருளை வடிவக் காய்களையும் உடையது. தமிழகம் முழுவதும் மணற்பாங்கான இடங்களில் தானே வளர்கிறது. இலை, தண்டு, விதை ஆகியவை மருத்துவப்பயனுடையவை. சிறுநீர்ப் பெருக்குதல், வெப்புதணித்தல், குளிர்ச்சிதரல், உடலுரமாக்கல், காமம் பெருக்கல் மாத விலக்குச் சிக்கலறுத்தல் ஆகிய மருத்துவப் பண்புகளை உடையது.

1. ஒரு முழுச்செடியை 1 லிட்டர் நீரிலிட்டுக் கலக்க நீர் வழுவழுப்பாக மாறிவிடும். இதனைச்சிறிது சர்க்கரைச்
சேர்த்து நாள்தோறும் காலையில் பருகி வர நீர்க்கடுப்பு, வெள்ளை, சொட்டு மூத்திரம், மலட்டுத்தன்மை ஆகியவை தீரும்.

2. 10 கிராம் இலைப்பொடி சர்க்கரையுடன் பாலில் கலந்து பருகி வர வெள்ளை, வெட்டை, மூட்டு அழற்சி ஆகியவை தீரும்.

3. 50 கிராம் இலையை மென்மையாய் அரைத்துத் தயிரில் கலந்து நாள்தோறும் காலையில் மட்டும் சாப்பிட்டு வரச் சிறுநீர்த்தடை நீரெரிச்சல், வெள்ளை, உடம்பெரிவு ஆகியவை குணமாகும்.

4. இலையை அரைத்துப் பற்றிட காயங்கள் ஆறும்.

5. 20 கிராம் விதையை ஒன்றிரண்டாய் உடைத்து அரைலிட்டர் நீரிலிட்டு 200 மி.லி.யாகக் காய்ச்சி வடிகட்டிக் காலை மாலையாகச் சாப்பிட்டு வர நீர்ச்சுருக்கு தீரும். விந்தணுக்கள் பெருகி மலடு நீங்கும்.

VIP - Tamil Comedy Short Film


Protecting water from toxic waste


SCINEWS   


Scientists have devised a better way to protect groundwater from acids, heavy metals and toxic chemicals, helping to secure the Earth’s main freshwater supply.
The advance is a major step towards shielding groundwater from mining, industrial and domestic waste, all of which can contaminate the water for decades, rendering it unusable and undrinkable.
A team led by Professor Derek Eamus at The National Centre for Groundwater Research and Training (NCGRT) and University of Technology Sydney (UTS) has developed a cheaper and more efficient way to test the optimal design of ‘store-release covers’ – layers of soil and plants that prevent water from leaking into the waste and contaminating the aquifers underneath.
“Globally, mining produces millions of tons of waste known as tailings that are often stored above ground,” says Prof. Eamus. “Industrial and domestic waste are buried as landfill, with Australia alone burying over 21 million tonnes in 2010.”
This waste poses a big threat to groundwater, which makes up 97 per cent of the world’s fresh water and is thus a major element in global water security, Prof. Eamus explains.
When rain water travels through waste, it leaches toxic chemicals from discarded electronic equipment, batteries, detergents, solvents and pesticides. The contaminated water then drains into the aquifer below, which may be used for drinking or watering crops. Once polluted, groundwater is expensive and difficult to clean up.
One way to minimise the contamination is to cover the waste with a layer of soil, trees and plants, Prof. Eamus explains. Known as store-release covers, the soil soaks up rain water, allowing the vegetation to use it and release it back into the atmosphere. This siphons off enough water to prevent it from reaching the waste.
However, building store-release covers is expensive, slow and requires a lot of work, Prof. Eamus says. “To build a cover, we have to know what type of soil and plants to use, and how thick the soil layer should be.
“Also, every site has a different climate, vegetation and soil, so a lot of it is guess work, followed by hundreds of experiments. It can take years and years to optimise the design of a store-release cover.”
To solve this problem, the researchers ran a soil-plant-atmosphere model with different climate scenarios to test its effectiveness in designing store-release covers. To find out which covers work best, they looked at four factors: the depth of the soil layer, how much water it can hold, how much water a plant will use and the local rainfall.
They then applied the model to three different Australian climates: cool, wet winters with hot, dry summers in Perth; the monsoonal climate in Darwin; and evenly distributed rainfall across the year such as in Sydney.
“We found that an effective store-release cover has to have enough capacity to store any additional rain that falls in wetter years. The trees have to grow leaves that cover the entire ground, and their roots have to reach the bottom of the soil cover,” Prof. Eamus says.
“We don’t want the lower half of the store-release cover to have no roots, because water will gather there and seep through the waste. Also, having more leaves that cover the ground means more water will be used and transpired by the plant.”
“Now we know what makes an effective store-release cover, we can gather the information for these factors, as well as the rainfall average and extremes for any location, to optimise the design of a store-release cover anywhere in the world,” says Prof. Eamus.
“This model removes a lot of guesswork and decreases the number of experiments that we have to carry out. So not only are these covers cheaper to build, they will also be more efficient. This will encourage mining as well as waste management companies to build better covers for their waste.”
The model can also be used anywhere in the world to help tackle the global problem of groundwater pollution, Prof. Eamus says.
The study “Design of store-release covers to minimize deep drainage in the mining and waste-disposal industries: results from a modelling analyses based on ecophysiological principles” by Derek Eamus, Isa Yunusa, Daniel Taylor and Rhys Whitley was recently published in the journal Hydrological Processes. See: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/hyp.9482/abstract
The National Centre for Groundwater Research and Training is an Australian Government initiative, supported by the Australian Research Council and the National Water Commission.
Editor's note: Original news release can be found here.

Preserving a 4000 year-old artefact

MONASH UNIVERSITY   


The clay tablet has been baked using special tecnique recommended by the British Museum and now will last for at least another 4000 years.
Image:Monash University
An information technology academic’s love of ancient languages and cultures has resulted in preserving a 4000-year-old artefact.
Dr Larry Stillman, from the Caulfield School of Information Technology at Monash University, usually researches the social effects of IT in community organisations.
However, his passion and original training is for the languages and cultures of ancient Mesopotamia, which he studied for many years in Jerusalem and at Harvard University.
Dr Stillman has come to own a tablet written in the ancient Sumerian language in cuneiform, wedge-shaped writing done with a stylus on soft clay through his work in this area.
“I have deciphered the tablet, and it is one of the tens of thousands of receipts that were produced for the issue and delivery of goods to the great temples of what is known as the Third Dynasty of Ur,” Dr Stillman said.
“Unfortunately, the tablet is too fragmentary to know what the delivery was for, but the names of the people involved are on the tablet. It was most likely for goods such as reeds.”
As was often the case, Dr Stillman’s tablet was not left in the sun to dry and had become very fragile over the years.
“The only way to preserve it was to bake it. And to do this, I enlisted the help of Brent King from the Monash Caulfield glass workshop,” Dr Stillman said.
With instructions from the British Museum, which has the world’s largest collection of tablets, Mr King put it through its paces in the glass workshop kiln over several days.
“It was a successful bake, and while the tablet is still delicate, it is now likely to last another 4000 years,” Dr Stillman said.
“It’s certainly the oldest thing Mr King has ever handled and is quite possibly the oldest document to ever grace the Caulfield campus.”
Dr Stillman is currently working with a colleague at Hebrew University on cataloguing all the tablets in Australia and New Zealand. Dr Stillman would be very interested to hear from community members who might know of tablets in private or other collections which could become part of a scholarly contribution to knowledge about ancient Mesopotamia.
He also has an informal group of reading texts in the Akkadian language, which took over from the earlier Sumerian language. He is interested in recruiting others to learn what he describes as the most important world language before Latin.

Was Einstein right?


THE UNIVERSITY OF WESTERN AUSTRALIA   
DaniellaIlling_waves_shutterstock
These findings could lead to more sensitive gravitational wave detectors that could provide a better undestanding of our universe.
Image: Daniela Illing/Shutterstock
Nearly a century after the world's greatest physicist, Albert Einstein, first predicted the existence of gravitational waves, a global network of gravitational wave observatories has moved a step closer to detecting the faint radiation that could lead to important new discoveries in our universe.
David Blair is a Winthrop Professor of Physics at The University of Western Australia and Director of the Australian International Gravitational Research Centre at Gingin - 87km north of Perth.  He leads the WA component of a huge international team that has announced a demonstration of a new measurement technique called ‘quantum squeezing' that allows gravitational wave detectors to increase their sensitivity.
"This is the first time the quantum measurement barrier has been broken in a full scale gravitational wave detector," Professor Blair said.  "This is like breaking the sound barrier: some people said it would be impossible.  Breaking that barrier proved that supersonic flight was possible and today we know that it is not a barrier at all.
"This demonstration opens up new possibilities for more and more sensitive gravitational wave detectors."
Gravity waves are ripples in space generated by extreme cosmic events such as colliding stars, black holes, and supernova explosions, which carry vast amounts of energy at the speed of light.
These events are thought to be happening about once a week within the range of new detectors. They should achieve first detection within a few years of beginning operation as their sensitivity is steadily improved.
With the addition of quantum squeezing, physicists will be able to see much more distant sources. However a southern hemisphere detector is needed to be able to pinpoint the location of signals and to reduce interference.
"Already gravitational wave detectors have been proved to be the most sensitive gravitational instruments ever created.  They measure motions measured in attometers...one millionth of one millionth of one millionth of a metre.  The motions they detect are tiny, even compared to the size of a proton," Professor Blair said.
"The new results prove that the physicists are on track to take them to even higher levels of sensitivity.  This will open up the gravitational wave spectrum and allow humanity for the first time to hear the myriad of gravitational sounds that are thought to be constantly rippling through space at the speed of light."
In the research:  "Enhanced sensitivity of the LIGO gravitational wave detector by using squeezed states of light, published" in the journal Nature Photonics, squeezed vacuum is injected into the dark port of the beam splitter to improve the performance of one of the detectors of the Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory (LIGO) beyond the quantum noise limit.
The experiment was carried out on the LIGO detector at Hanford, Washington, known as ‘H1'. The researchers are now developing the techniques for converting squeezed vacuum into frequency-dependent squeezed vacuum for use in Advanced LIGO.
Editor's note: Original news release can be found here.

Diabetics 'taste' mechanism faulty


THE UNIVERSITY OF ADELAIDE   
Garsya_Sugar_shutterstock
The stomachs of people with type 2 diabetes might not detect sweet food in the same way as the rest of the populations'.
Image: Garsya/Shutterstock
Researchers at the University of Adelaide have discovered that the way the gut 'tastes' sweet food may be defective in sufferers of type 2 diabetes, leading to problems with glucose uptake.
This is the first time that abnormal control of so-called 'sweet taste receptors' in the human intestine has been described by researchers. The work could have implications for a range of health and nutrition problems experienced by diabetes patients.
Dr Richard Young, Senior Postdoctoral Researcher in the University of Adelaide's Nerve-Gut Research Laboratory, says taste buds aren't the only way the body detects sweetness.
"When we talk about 'sweet taste', most people think of tasting sweet food on our tongue, but scientists have discovered that sweet taste receptors are present in a number of sites in the human body. We're now just beginning to understand the importance of the sweet taste receptors in the human intestine and what this means for sufferers of type 2 diabetes," Dr Young says.
In his study, Dr Young compared healthy adults with type 2 diabetic adults. He found that the control of sweet taste receptors in the intestine of the healthy adults enabled their bodies to effectively regulate glucose intake 30 minutes after exposure to glucose. However, abnormalities in the diabetic adults resulted in more rapid glucose uptake.
"When sweet taste receptors in the intestine detect glucose, they trigger a response that may regulate the way glucose is absorbed by the intestine. Our studies show that in diabetes patients, the glucose is absorbed more rapidly and in greater quantities than in healthy adults," Dr Young says.
"This shows that diabetes is not just a disorder of the pancreas and of insulin - the gut plays a bigger role than researchers have previously considered. This is because the body's own management of glucose uptake may rely on the actions of sweet taste receptors, and these appear to be abnormally controlled in people with type 2 diabetes."
Dr Young says more research is needed to better understand these mechanisms in the gut.
"So far, we've seen what happens in people 30 minutes after glucose is delivered to the intestine, but we also need to study what happens over the entire period of digestion. There are also questions about whether or not the body responds differently to artificial sweeteners compared with natural glucose," he says.
"By gaining a better understanding of how these mechanisms in the gut work, we hope that eventually this will assist to better manage or treat diabetes in the future."
This study has been funded by the National Health and Medical Research Council (NHMRC) and Diabetes Australia. The results have been published online ahead of print in the international journal Diabetes.
Editor's Note: Original news release can be found here.