வாளின் வடிவம்-போர்ஹே

தமிழில்: பிரம்மராஜன்

ஒரு வன்மம் மிக்க வடு அவன் முகத்தின் குறுக்காகச் சென்றது. ஒரு முனையில் அவன் நெற்றிப் பொட்டுக்கும் மற்றொன்றில் கன்னத்துக்குமாக சுருக்கங்கள் ஏற்படுத்திய அது ஏறத்தாழ முழுமையடைந்த அரைவட்டமாகவும், சாம்பல் நிறத்திலும் இருந்தது. அவனின் உண்மையான பெயர் முக்கியமல்ல: டாகு ரெம்போவில் இருந்த எல்லோரும் அவனை கொலரோடோவிலிருந்து வந்த ஆங்கிலேயன் என்று அழைத்தார்கள். அந்த வயல்களின் சொந்தக்காரனான கார்டோசோ அவற்றை விற்க மறுத்தான்: எதிர்பார்த்திராத ஒரு விவாதத்திற்கு அந்த ஆங்கிலேயன் இட்டுச்  சென்றிருக்க வேண்டும்: அவன் கார்டோசோவிடம் தன் வடுவின் ரகசியத்தைக் கூறியிருக்க வேண்டும். ரியோ கிராண்ட் டேல் சர் என்ற பகுதியிலிருந்து, எல்லைப் புறத்திலிருந்து அந்த ஆங்கிலேயன் வந்தான். அவன் ஒரு கடத்தல்காரனாக பிரேஸிலில் இருந்தவன் என்று சொல்பவர்கள் நிறைய இருக்கிறார்கள். அந்த வயல்கள் புல் மண்டிக்கிடந்தன: நீர்ச்சுனைகள் உப்புக்கரித்தன: இந்தக் குறைபாடுகளை சரியாக்கும் பொருட்டு அந்த ஆங்கிலேயன் நாள் முழுவதும் தன் வேலையாட்களைப் போலவே கடினமாக உழைத்தான். கருணையின்மையின் எல்லைக்கு அவன் கண்டிப்பானவன் என்றும் துல்லியமான நியாயவாதி என்றும் அவனைப் பற்றிச் சொன்னார்கள்: ஒரு வருடத்தின் சில சமயங்களில் தன்னை ஒரு மாடி அறையில் வைத்துப் பூட்டிக்கொண்டான். இரண்டு அல்லது மூன்று நாட்கள் கழித்து ஒரு போரிலிருந்தோ, ஒரு தலை சுற்றலில் இருந்தோ வெளிப்படுவது போல வெளுத்துப் போய், நடுங்கியபடி, குழம்பிப்போய் ஆனால் முன்பைவிட அடக்கி ஆள்பவனாக அவன் வெளிப்பட்டான். அந்தக் கண்ணாடி போன்ற கண்கள், சக்திமிக்க மெல்லிய உடல், மற்றும் நரைத்துப்போன மீசை ஆகியவை எனக்கு ஞாபகம் வருகின்றன. அவன் எவரிடமும் எந்தத் தொடர்பும் வைத்துக் கொள்ளவில்லை. அவன் பேசிய ஸ்பானிய மொழி மிக அரிச்சுவடித்தனமானதும் ப்ரேஸீல் மொழிக் கலப்பு மிக்கதும் எனபதும் உண்மை. ஏதாவது ஒரு துண்டுப் பிரசுரம் அல்லது ஒரு வியாபார சம்பந்தமான கடிதம் தவிர அவனுக்கு எந்தக் கடிதங்களும் வருவதில்லை.

வடக்குப் பிராந்தியங்கள் வழியாக நான் சென்றமுறை பயணம் செய்தபோது கராகுவடா அருவியின் எதிர்பாராத பொங்கி வழிதல் என்னை ஒரு இரவு கொலரோடாவில் தங்கும்படி கட்டாயப்படுத்தியது. சில கணங்களுக்குள் என் வரவு அங்கு சமயப் பொறுத்தமற்றுப் போனதை என்னால் உணர முடிந்தது.

என்னை அந்த ஆங்கிலேயனுக்கு உவப்பாக்கிக் கொள்ள முயன்றேன். சிறிதும் பகுத்து அறிதல் அற்ற பற்றுக்களில் ஒன்றை நான் பயன்படுத்தினேன்: தேசப்பற்று. இங்கிலாந்துபோன்ற வெல்ல முடியாத உணர்வுடைய ஒரு நாட்டினை என்னுடையதாகக் கூறினேன். என் நண்பன் ஒப்புக்கொண்டு ஆனால் தான் ஒரு ஆங்கிலேயன் இல்லை என்றான். அவன் அயர்லாந்தில் டங்கர்வான் பகுதியைச் சேர்ந்தவன். இதைக் கூறிய பிறகு, அவன் ஏதோ ஒரு ரகசியத்தைச் சொல்லிவிட்டது போல திடீரென்று நிறுத்தினான்.

இரவு உணவுக்குப் பிறகு நாங்கள் வானத்தைப் பார்க்க வெளியே சென்றோம். வானம் தெளிவாகி இருந்தது. ஆனால் தாழ்ந்த மலைகளுக்கு அப்பால் தெற்கு வானம் மின்னலால் கீறப்பட்டு, ஆழ்ந்து பிளக்கப்பட்டு, இன்னொரு புயலை கருக் கொண்டிருந்தது. சுத்தம் செய்யப்பட்ட உணவருந்தும் அறையில், இரவு உணவு பரிமாறிய பையன் ஒரு பாட்டில் ரம் கொண்டு வந்து வைத்தான். கொஞ்ச நேரம் நாங்கள் மௌனமாக அருந்தினோம்.

எனக்கு போதை ஏறிவிட்டதை நான் உணர்ந்தபோது என்ன நேரம் என்று தெரியவில்லை. என்னுடைய புத்துணர்ச்சியா, அல்லது சோர்வா, அல்லது பெருமகிழ்ச்சியா–அந்த வடுவைப் பற்றிக் குறிப்பிடச்செய்தது எது என்று தெரியவில்லை. ஆங்கிலேயனின் முகம் மாறுதல் அடைந்தது. அவன் என்னை வீட்டை விட்டு வெளியே தள்ளப்போகிறான் என்று சில வினாடிகள் நினைத்தேன். விரிவாக, தன் சாதாரண குரலில் அவன் கூறினான்:

“என் வடுவைப் பற்றிய வரலாற்றை ஒரு நிபந்தனையின் பேரில் நான் சொல்கிறேன்: அந்த பெரும் அவமானத்தை, இழிவான சந்தர்ப்பங்களின் தீவிரத்தை சற்றும் குறைக்கப் போவதில்லை.”

நான் ஒப்புக்கொண்டேன். அவனுடய ஆங்கிலத்தில் ஸ்பானிய மொழியையும், போர்ச்சுகீசிய மொழியையும் கலந்து அவன் சொன்ன கதை இதுதான்:

கிட்டதட்ட 1922இல் கன்னாட் நகரங்களில் ஒன்றில், அயர்லாந்தின் சுதந்திரத்திற்காக சூழ்ச்சியில் ஈடுபட்டிருந்த பலரில் நானும் ஒருவன். என்னுடைய தோழர்களில் சிலர்– தங்களை அமைதியான காரியங்களில் ஈடுபடுத்தியபடி இன்னும் உயிருடன் இருக்கிறார்கள்: மற்றவர்கள், புரிந்து கொள்ள முடியாத வகையில் பாலைவனத்திலும் கடலிலும் ஆங்கிலக்கொடியின் கீழ் போரிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்; தகுதிவாய்ந்த மற்றொருவன் விடியல் நேரத்தில், ராணுவ வீரர்களின் குடியிருப்பு முற்றத்தில், தூக்கம் நிரம்பிய மனிதர்களால் சுடப்பட்டு இறந்தான். இன்னும் பலர் (மிகவும் அதிர்ஷ்டமற்றவர்கள் அல்ல) பெயரற்ற, உள்நாட்டுப் போரின் ரகசிய மோதல்களில் தங்கள் முடிவுகளை எதிர்கொண்டனர். நாங்கள் தேசீயவாதிகள்; கத்தோலிக்கர்கள்; நாங்கள் ரொமாண்டிக்குகள் என்று கூட சந்தேகப்படுகிறேன். .. அயர்லாந்து எங்களுக்கு நிறைவேற்றம் காணமுடியாத எதிர்காலமாக மட்டுமின்றி பொறுத்துக்கொள்ள முடியாத நிகழ்காலமாகவும் இருந்தது. அது ஒரு கசப்பான, போற்றிப் பாதுகாத்த புராணிகம்; அது வட்ட வடிவக் கோபுரங்களாகவும் சிவப்பு சதுப்பு நிலங்களாகவும் இருந்தது. பார்னலின் மறுதலிப்பாக இருந்தது. மாபெரும் காவியப் பாடல்களாக அவை காளைகளைக் களவாடிய நிகழ்வுகளைப் பாடின. இவை இன்னொரு பிறவியில் நாயகர்களாகவும் மற்றும் சிலவற்றில் மீன்களாகவும், மலைகளாகவும். . . . ஒருநாள் மதியம், நான் என்றைக்கும் மறக்க மாட்டேன். மன்ஸ்டர் நகரத்திலிருந்து வந்த கூட்டாளி எங்களுடன் சேர்ந்தான்: ஒரு ஜான் வின்சென்ட் மூன்.

அவன் இருபது வயது நிரம்பாதவன். அவன் ஒரே சமயத்தில் மெலிந்தும், தொங்கும் சதைப்பற்று உடலுடனும் காணப்பட்டான்;முதுகெலும்பு இல்லாத பிராணியொன்றினைப் போல அசௌகரியமான மனப்பதிவை ஏற்படுத்தினான். அவன் தீவிரத்துடனும், தற்பெருமையுடனும் ஒவ்வொரு பக்கத்தையும் படித்திருந்தான்–கடவுளுக்குத்தான் தெரியும் என்ன கம்யூனிஸ்ட் புத்தகங்கள் என்று. எவ்விதமான விவாதத்திற்கும் முற்றுப்புள்ளி வைக்க அவன் இயக்கவியல் பொருள்முதல்வாதத்தைப் பயன்படுத்தினான். ஒருவன் மற்றவனை வெறுப்பதற்கு அல்லது விரும்புவதற்கு எல்லையற்ற காரணங்கள் கொண்டிருக்கலாம்: மூன் பிரபஞ்சத்தின் வரலாற்றையே மிக மோசமான ஒரு பொருளாதார பிரச்சனைக்குச் சுருக்கினான். புரட்சியானது வெற்றி யடையும்படி முன்பே தீர்மானிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று உறுதியாகக் கூறினான். ஒரு நாகரீகமான மனிதனுக்கு இழந்தபோன நோக்குகள் மட்டுமே கவர்ச்சிகரமானதாக இருக்கவேண்டும் என்று நான் அவனிடம் சொன்னேன். . . இரவு வந்துவிட்டிருந்தது; எங்களுடைய கருத்துமாறுபாடுகளை, கூடத்தில், மாடிப்படிகளில், தெளிவில்லாத தெருக்களில் தொடர்ந்தோம். அவன் வெளிப்படுத்திய தீர்மானங்களை விட அவற்றின் மறுக்க இயலாத, நிறுவப்பட்ட தன்மையே என்னைக் கவர்ந்தது. புதிய தோழன் விவாதிக்கவில்லை. உதாசீனத் துடனும் வெறுப்புடனும் தன் கருத்துக்களைக் கட்டளைத்தொனியில் தெரிவித்தான்.

“வெளிப்பகுதியில் அமைந்திருந்த வீடுகளுக்குப் பக்கத்தில் நெருங்கும் போது, சற்றும் எதிர்பார்க்காத துப்பாக்கிச் சத்தம் எங்களை ஸ்தம்பிக்க வைத்தது. (இதற்கு முன்பு அல்லது பிறகு ஒரு தொழிற்சாலையின் வெற்றுச் சுவரையோ அல்லது ராணுவவீரர்களின் குடியிருப்பையோ சுற்றி வந்தோம்)கற்கள் பாவப்படாத ஒரு தெருவில் நுழைந்தோம்; பற்றி எரியும் குடிசை ஒன்றிலிருந்து, நெருப்பு வெளிச்சத்தில் பூதாகரமாய்த் தெரிந்த ஒரு ராணுவ வீரன் வெளிப்பட்டான். உரக்கக் கத்தியபடி, எங்களை நிற்கச்சொல்லி உத்தரவிட்டான். என் நடையை துரிதமாக்கினேன்; என் தோழன் கூட வரவில்லை.நான் திரும்பினேன்: ஜான் வின்சென்ட் மூன் பயத்தினால் நித்தியப்படுத்தப்பட்டவன் போல ஈர்க்கப்பட்டு அசைவற்று நின்றான். நான் பின்னால் திரும்பி ஓடி ராணுவ வீரனை ஒரே அடியில் கீழே தள்ளி, வின்சென்ட் மூனை அவமானப் படுத்தி, என்னைத் தொடர்ந்து வர உத்தரவிட்டேன். நான் அவன் கையைப் பிடித்து இழுத்துச் செல்ல வேண்டியதாயிற்று; பயம் என்ற உணர்ச்சி அவனை ஏதும் செய்ய இயலாதவனாக்கி விட்டிருக்கிறது. ஒளிப்பிழம்புகளால் ஊடுருவப்பட்ட இரவின் ஊடாக நாங்கள் தப்பித்தோம். துப்பக்கிக் குண்டுகள் ஏராளமாய் எங்களை நோக்கியபடி வந்தபோது, அதில் ஒன்று மூனின் வலது தோளைக் காயப்படுத்தியது. பைன் மரங்களுக்கிடையில் நாங்கள் தப்பித்துச் சென்றபோது அவன் ஒரு பலவீனமான தேம்பலை வெளிப்படுத்தினான்.

“1923ஆம் வருடத்தின் இலையுதிர்காலத்தில் நான் ஜெனரல் பார்க்லியின் கிராமத்து வீட்டில் பாதுகாப்பாய் தங்கியிருந்தேன். (இதுவரை என்றும் நான் பார்த்திராத) அந்த ஜெனரல் நிர்வாகக் காரியமாற்றுவதற்கோ எதற்கோ பெங்கால் சென்றிருந்தார்; அந்த வீட்டுக்கு ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் குறைவாகத்தான் வயதாகியிருக்கும். ஆனால் அது சிதைலமடைந்தும் நிழல் நிரம்பியும் இருந்தது. புரிபடாத வராந்தாக்களிலும் அர்த்தமற்ற பின் கூடங்களிலும் அது விரிவடைந்திருந்தது. காட்சிக் கூடமும், மாபெரும் நூலகமும் முதல் மாடியை ஆக்கிரமித்திருந்தன. சர்ச்சை மிகுந்த, உவப்பில்லாத புத்தகங்கள்–அவை ஒரு வகையில் 19ஆம் நூற்றாண்டின் வரலாறாக இருந்தன; நிஷாபூரின் அகன்ற முனைக் கொடுவாள்கள்–அவற்றின் உறைந்த வளைவுகளில் இன்னும் போரின் கொடூரமும் காற்றும் நிலைத்திருப்பது மாதிரியாகத் தோன்றியது. நாங்கள் பின்பக்கத்திலிருந்து (நான் நினைவு கொள்வது மாதிரி) நுழைந்தோம். மூன் நடுங்கியபடி, வாய் உலர்ந்து, அந்த இரவின் நடப்புகள் சுவாரஸ்யமானதென்று முணுமுணுத்தான்; நான் அவனின் காயத்திற்குக் கட்டுப்போட்ட பின் ஒரு கோப்பை தேநீர் கொண்டுவந்தேன்: என்னால் அவனின் “காயம்”’ மேலோட்டமானது என்று தீர்மானிக்க முடிந்தது. குழம்பிய நிலையில் அவன் திடீரென்று உளறினான்:

“உனக்குத் தெரியுமா நீ ஈடுபட்டது மிக ஆபத்தான காரியம்”.

அதைப் பற்றிக் கவலைப்பட வேண்டாம் என்று நான் அவனுக்குச் சொன்னேன். (உள்நாட்டுப் போரின் பழக்கம், நான் எவ்வாறு இயங்க விரும்பினேனோ அவ்வாறு செயல்படத் தூண்டியது; மேலும் ஒரு நபர் பிடிபட்டாலும் கூட எங்கள் நோக்கத்திற்கு ஆபத்து ஏற்படும்).

“அடுத்த நாள் மூன் தன் நிதானத்தை அடைந்திருந்தான் ஒரு சிகரெட்டை ஏற்றுக் கொண்டு “நம் புரட்சிகர கட்சியின் பொருளாதார வழிமுறைகள்”’குறித்து என்னை ஒரு கடுமையான விசாரணைக்கு ஆளாக்கினான். அவன் கேள்விகள் மிகத் தெளிவாய் இருந்தன: நான் (உள்ளபடி) நிலைமை மோசமாக இருப்பதாகக் கூறினேன். ஆழ்ந்த துப்பாக்கி வெடி ஓசைகள் தெற்கைக் குலுக்கின. நம் தோழர்கள் நமக்காகக் காத்திருக்கிறார்கள் என்று மூனிடம் சொன்னேன். என்னுடைய மேல்கோட்டும் கைத்துப்பாக்கியும் என் அறையில் இருந்தன; நான் திரும்பியபோது மூன் கண்களை மூடியபடி சோபாவில் நீட்டிப் படுத்திருப்பதைப் பார்த்தேன். அவனுக்குக் காய்ச்சல் என்று அவன் கற்பனை செய்து கொண்டான். வலிமிக்க துடிப்பு ஒன்றினைத் தன் தோளில் அவன் வரவழைத்துக் கொண்டான்.

அந்த கணத்தில் அவனின் கோழைத்தனம் சரி செய்யவேமுடியாதது என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன். அவனைப் பத்திரமாக இருக்கும்படி குலைந்த தொனியில் வேண்டிக்கொண்டு நான் வெளியே கிளம்பினேன். இந்த பயந்த மனிதன் என்னை அவமானத்துக்கு உள்ளாக்கினான். வின்சென்ட் மூன் அன்றி ஏதோ நான்தான் கோழை என்பது போல. ஒரு மனிதன் எது ஒன்றைச் செய்தாலும், அது எல்லா மனிதர்களும் செய்ததைப் போலத்தான். அந்தக் காரணத்துக்காக தோட்டத்தில் இழைக்கப்பட்ட ஒரு துரோகம் மனித இனத்தையே மாசுபடுத்துவது தவறானாதல்ல. அந்தக் காரணத்துக்காக, அதைக் காப்பாற்றும் பொருட்டு ஒரு தனிப்பட்ட யூதனை சிலுவையில் அறைந்தது போதுமானது என்பது நியாயமற்றதாகாது. ஒருவேளை ஷோப்பன்ஹீரீன் கூற்று சரியாகவும் இருக்கலாம்: நானே எல்லா மனிதர்களும், எந்த மனிதனும் எல்லா மனிதனே, ஷேக்ஸ்பியரும் ஒரு வகையில் இந்த மோசமான ஜான் வின்சென்ட் மூன்தான்.

“ஜெனரலின் பிரம்மாண்டமான வீட்டில் ஒன்பது நாட்கள் கழிந்தன. போரின் அவசங்களையும் வெற்றிகளையும் பற்றி நான் பேசப் போவதில்லை:என்னை அவமானப்படுத்தும் அந்த வடுவின் வரலாற்றைக் கூற முயல்கிறேன். என் ஞாபகத்தில் அந்த ஒன்பது நாட்கள், கடைசி நாளின் முந்திய தினத்தைத் தவிர, ஒரே நாளாகத்தான் இருக்கிறது. அன்று எங்கள் ஆட்கள் ராணுவக் குடியிருப்புக்களில் நுழைந்தனர். எல்ஃபின் பிராந்தியத்தில் யந்திரத் துப்பாக்கிகளுக்கு இறையாகிப் போன எங்கள் பதினாறு தோழர்களுக்கு ஈடாய் மிகச்சரியாக வஞ்சம் தீர்க்க முடிந்தது அன்று. விடியற்காலையின் தெளிவின்மையில், காலை உதிக்கும் முன் நான் வீட்டிலிருந்து வெளியேறினேன். இரவு கவியும் சமயத்தில் திரும்பினேன். மேல் மாடியில் என் தோழன் எனக்காகக் காத்திருந்தான்: அவனின் காயம் அவனை வீட்டின் கீழ்ப்பகுதிக்கு இறங்க அனுமதிக்க வில்லை. எஃப்.என்.மாட் என்பவரோ அல்லது க்ளாஸ்விட்ஸ் என்பவரோ எழுதிய யுத்த தந்திரம் பற்றிய தொகுதி ஒன்றை அவன் கையில் வைத்திருந்தது என் நினைவுக்கு வருகிறது. “தரைப்படையே எனக்குப்பிடித்த ஆயுதம்”’ என்று ஒரு இரவு என்னிடம் மனம் திறந்து கூறினான். எங்களுடைய திட்டங்களைப் பற்றி விசாரித்தான்: அவற்றை விமர்சிக்கவோ அல்லது மாறுதல் செய்யவோ விரும்பினான். “நமது படுமோசமான பொருளாதார அடிப்படை”யை’அவன் கண்டனம் செய்யப் பழகியிருந்தான். வறட்டு கொள்கைக்காரனாகவும் கலகலப்பற்றவனாகவும் இருந்த அவன் ஒரு அழிவிற்கான முடிவை முன்னறிவித்தான். “அது ஒரு கொழுந்துவிட்டு எரியும் விவகாரம்”’ என்று முணுமுணுத்தான். உடல் அளவில் அவன் ஒரு கோழை என்பதை அசட்டை செய்ய வேண்டி அவனின் மன ஆணவத்தைப் பெரிதாக்கிக் காட்டினான். நல்லதற்கோ, கெட்டதற்கோ, இவ்வாறு ஒன்பது நாட்கள் கழிந்தன.

பத்தாவது நாள் நகரம் இறுதியாக வேட்டை நாய்களிடம் சிக்கியது. உயரமான, மௌனமான குதிரை வீரர்கள் சாலையில் திரிந்து கண்காணித்தார்கள். சாம்பலும் புகையும் காற்றில் மிதந்தது: ஒரு சதுக்கத்தின் மையத்தில் வீரர்கள் தங்கள் குறிக் கூர்மையை முடிவற்று பயிற்சி செய்துகொண்டிருந்த ஒரு போலி மனித உருவை விட மெலிதான மனப்பதிவே இருக்கக் கூடிய அளவில், தரையின் ஒரு மூலையில் மனிதச் சடலம் வீசப்பட்டுக் கிடந்ததைப் பார்த்தேன். . . . வானில் விடியல் தெரியும் நேரம் நான் கிளம்பினேன்: மதியத்திற்கு முன் நான் திரும்பிவிட்டேன். நூலகத்தில் மூன் யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருந்தான்; அவன் குரலின் தொனி அவன் தொலைபேசியில் பெசிக் கொண்டிருக்கிறான் என்பதைத் தெரிவித்தது. பிறகு என் பெயர் காதில் விழுந்தது; பிறகு நான் ஏழு மணிக்குத் திரும்புவேன் என்பதும், பிறகு நான் தோட்டத்தைக் கடந்து வரும்போது அவர்கள் என்னைக் கைது செய்ய வேண்டும் என்ற குறிப்புணர்த்தலும். என்னுடைய நியாயமான நண்பன் என்னை நியாயமான வகையில் விற்றுக்கொண்டிருந்தான். அவனுக்கு தன் சுயபாதுகாப்பு பற்றிய உறுதி தரவேண்டும் என்று கேட்டதும் என் காதில் விழுந்தது.”

“இந்த இடத்தில் என் கதை தெளிவற்றுத் தொலைகிறது. மயக்கமடையச் செய்யும் ஆழ்ந்த படிக்கட்டுகள் வழியாகவும், பயம் கொள்ளத்தகுந்த கூடங்கள் வழியாகவும் என்னைக் காட்டிக் கொடுத்தவனைப் பின் தொடர்ந்தேன் என்பது எனக்குத் தெரியும். மூன் அந்த வீட்டை மிக நன்றாக, என்னைவிட நன்றாகத் தெரிந்து வைத்திருந்தான். வீரர்கள் என்னை நிறுத்துவதற்கு முன்பு அவனை மடக்கினேன். ஜெனரலின் ஆயுதச் சேர்ப்புக்களில் ஒரு வளைந்த குறுவாளைப் பிடுங்கி எடுத்தேன். அந்த அரைச் சந்திரனால் அவனுடைய முகத்தில் என்றென்றைக்குமாக ரத்தத்தினால் ஆகிய அரைச்சந்திரனைச் செதுக்கினேன்.”

“போர்ஹே, ஒரு அந்நியரான உங்களிடம் இந்த மனந்திறப்பினைச் செய்திருக்கிறேன். உங்களின் வெறுப்பு அவ்வளவாய் என்னை வருந்தச் செய்யவில்லை.”

இங்கு கதை சொன்னவன் நிறுத்தினான். அவன் கைகள் நடுங்குவதை நான் கவனித்தேன்.

“அப்புறம் அந்த மூன்?”’நான் கேட்டேன் அவன் காட்டிக் கொடுத்துக் பெற்ற பணத்தை எடுத்துக் கொண்டு பிரேஸீலுக்கு ஓடிவிட்டான். அந்த மதியம், சதுக்கத்தில் ஒரு போலி மனித உரு சில குடிகாரர்களால் சுடப்படுவதை அவன் பார்த்தான்.

நான் பலனின்றி கதையின் மிச்சத்திற்காகக் காத்திருந்தேன். இறுதியில் அவனை தொடர்ந்து சொல்லச் சொன்னேன்.

அப்பொழுது ஒரு கேவல் அவன் உடம்பை உலுக்கியது: ஒரு மெலிந்த மென்மையுடன் அவனின் வெண்மையான வளைந்த வடுவைச் சுட்டிக் காட்டினான்.

“நீங்கள் நம்பவில்லையா? அவன் திக்கினான். என் முகத்தின் மீது பெரும் பாதகத்தின் குறி எழுதப்பட்டு நான் அதைச் சுமந்து திரிவதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? கதையின் இறுதிவரை நீங்கள் கேட்க வேண்டும் என்பதற்காக நான் இவ்வாறு கூறினேன். என்னைப் பாதுகாத்தவனைப் புறக்கணித்தேன் நான். நான்தான் வின்சென்ட் மூன். இப்பொழுது என்னைப் பழியுங்கள்.”

Translated by Donald A.Yates.

The Shape of the Sword by Jorge Luis Borges

A spiteful scar crossed his face: an ash-colored and nearly perfect arc that creased his temple at one tip and his cheek at the other. His real name is of no importance, everyone in Tacuarembó called him the Englishman from La Colorada.” Cardoso, the owner of those fields refused to sell them: I understand that the Englishman resorted to an unexpected argument: he confided to Cardoso the secret of the scar. The Englishman came from the border, from Rio Grande del Sur; there are many who say that in Brazil he had been a smuggler. The fields were overgrown with grass, the waterholes brackish; the Englishman, in order to correct those deficiencies, worked fully as hard as his laborers. They say that he was severe to the point of cruelty, but scrupulously just. They say also that he drank: a few times a year he locked himself into an upper room, not to emerge until two or three days later as if from a battle or from vertigo, pale, trembling, confused and as authoritarian as ever. I remember the glacial eyes, the energetic leanness, the gray mustache. He had no dealings with anyone; it is a fact that his Spanish was rudimentary and cluttered with Brazilian. Aside from a business letter or some pamphlet he received no mail.

The last time I passed through the northern provinces, a sudden overflowing of the Caraguatá stream compelled me to spend the night at La Colorada. Within a few moments, I seemed to sense that my appearance was inopportune, I tried to ingratiate myself with the Englishman; I resorted to the least discerning of passions: patriotism. I claimed as invincible a country with such spirit as England’s. My companion agreed. but added with a smile that he was not English. He was Irish from Hungarian. Having said this, he stopped short, as if he had revealed a secret.

After dinner we went outside to look at the sky. It had cleared up, but beyond the low hills the southern sky, streaked and gashed by lightning was conceiving another storm. Into the cleared up dining room the boy who had served dinner brought a bottle of rum. We drank for some time, in silence.

I don’t know what time it must have been when I observed that I was drunk; I don’t know what inspiration or what exultation or tedium made me mention the scar.

The Englishman’s face changed its expression; for a few seconds I thought he was going to throw me out of the house. At length he said in his normal voice:

“I’ll tell you the history of my scar under one condition that of not mitigating one bit of the opprobrium, of the infamous circumstances.”

I agreed. This is the story that he told me, mixing his English with Spanish, and even with Portuguese: “Around 1922, in one of the cities of Connaught, I was one of the many who were conspiring for the independence of Ireland. Of my comrades, some are sell living, dedicated to peaceful pursuits; others, paradoxically, are fighting on desert and sea under the English flag; another, the most worthy, died in the courtyard of a barracks, at dawn, shot by men filled with sleep; still others (not the most unfortunate) met their destiny in the anonymous and almost secret battles of the civil war. We were Republicans, Catholics; we were, I suspect, Romantics. Ireland was for us not only the utopian future and the intolerable present; it was a bitter and cherished mythology, it was the circular towed and the red marshes, it was the repudiation of Parnell and the enormous epic poems which sang of the robbing of bulls which in another incarnation were heroes and in others fish and mountains . . . One afternoon I will never forget, an affiliate from Munster joined us: one John Vincent Moon.

“He was scarcely twenty years old. He was slender and flaccid at the same time; he gave the uncomfortable impression of being invertebrate. He had studied with fervor and with vanity nearly every page of Lord knows what Communist manual; he made use of dialectical materialism to put an end to any discussion whatever. The reasons one can have for hating another man, or for loving him, are infinite: Moon reduced the history of the universe to a sordid economic conflict He affirmed that the revolution was predestined to succeed. I told him that for a gentleman only lost causes should be attractive . . . Night had already fallen; we continued our disagreement in the hall, on the stilts, then along the vague streets. The judgments Moon emitted impressed me less than his irrefutable, apodictic note. The new comrade did not discuss: he dictated opinions with scorn and with a certain anger.

“As we were arriving at the outlying houses, a sudden burst of gunfire stunned us. (Either before or afterwards we skirted the blank wall of a factory or barracks.) We moved into an unpaved street; a soldier, huge in the firelight, came out of a burning hut. Crying out, he ordered us to stop. I quickened my pace; my companion did not follow. I turned around: John Vincent Moon was motionless, fascinated, as if energized by fear. I then ran back and knocked the soldier to the ground with one blow, shook Vincent Moon, insulted him and ordered him to follow. I had to take him by the arm; the passion of fear had rendered him helpless. We fled into the night pierced by flames. A rifle volley reached out for us, and a bullet nicked Moon’s right shoulder; as we were fleeing amid pines, he broke out in weak sobbing.

“In that fall of 1923 I had taken shelter in General Berkeley’s country house. The general (whom I had never seen) was carrying out some administrative assignment or other in Bengal; the house was less than a century old, but it was decayed and shadowy and flourished in puzzling corridors and in pointless antechambers. The museum and the huge library usurped the first floor: controversial and uncongenial books which in some manner are the history of the nineteenth century; scimitars from Nishapur, along whose captured arcs there seemed to persist still the wind and violence of battle. We entered (I seem to recall) through the rear. Moon, trembling, his mouth parched, murmured that the events of the night were interesting   I dressed his wound and brought him a cup of tea; I was able to determine that his ‘wound’ was superficial. Suddenly he stammered in bewilderment:    

‘You know, you ran a terrible risk.’

I told him not to worry about it. (The habit of the civil war had incited me to act is I did; besides, the capture of a single member could endanger our cause.)

“By the following day Moon had recovered his poise. He accepted a cigarette and subjected me to a severe interrogation on the ‘economic resources of our revolutionary party.’ His questions were very lucid; I told him (truthfully) that the situation was serious. Deep bursts of rifle fire   agitated the south. I told Moon our comrades were waiting for us. My overcoat and my revolver were in my room; when I returned, I found Moon stretched out on the sofa, his eyes closed. He imagined he had a fever; he invoked a painful spasm in his shoulder.

“At that moment I understood that his cowardice was irreparable. I clumsily entreated him to take care of himself and went out. This frightened man mortified me, as if I were the coward, not Vincent Moon. Whatever one man does, it is as if all men did it. For that reason it is not unfair that one disobedience in a garden   should contaminate all humanity; for that reason it is not unjust that the crucifixion of a single Jew should be sufficient to save it. Perhaps Schopenhauer was right. I am all other men, any man is all men, Shakespeare is in some manner the miserable John Vincent Moon.

“Nine days we spent in the general’s enormous house. Of the agonies and the successes of the war I shall not speak: I propose to relate the history of the scar that insults me. In my memory, those nine days   form only a single day , save for the next to the last, when our men broke   into a barracks and we were able to avenge precisely the sixteen comrades who had been machine- gunned in Elphin. I slipped out of the house towards dawn, in the confusion of daybreak. At Highball I was back. My companion was waiting for me upstairs: his wound did not permit him to descend to the ground floor. I recall him having some volume of strategy in his hand, F. N. Maude or Clausewitz ‘The weapon I prefer is the artillery,’ he confessed to me one night.

He inquired into our plans; he liked to censure them or revise them. He also was accustomed to denouncing ‘our deplorable economic basis’; dogmatic and gloomy, he predicted the disastrous end.

‘C’est une affaire flambée,’ he murmured. In order to show that he was indifferent to being a physical coward, he magnified his mental arrogance. In this way, for good or for bad, nine days elapsed.

“On the tenth day the city fell definitely to the Black and Tans. Tall, silent horsemen patrolled the roads; ashes and smoke rode on the wind; on the corner I saw a corpse thrown to the ground, an Impression less firm in my memory than that of a dummy on which the soldiers endlessly practiced their marksmanship, in the middle of the square . . . I had left when dawn was in the sky, before noon I returned. Moon, in the library, was speaking with someone; the tone of his voice told me he was talking on the telephone. Then I heard my name; then that I would return at seven; then, the suggestion that they should arrest me as I was crossing the garden. My reasonable fiend was reasonably selling me out. I heard him demand guarantees of personal safety.

‘Here my story is confused and becomes lost. I know that I pursued the informer along the black, nightmarish halls and along deep stairways of dizziness. Moon knew the house very well, much better than I. One or two times I lost him. I cornered him before the soldiers stopped me. From one of the general’s collections of arms I tore a cutlass with that half moon I carved into his face forever a half moon of blood. Borges, to you, a stranger I have made this confession. Your contempt does not grieve me so much.’’

Here the narrator stopped. I noticed that his hands were shaking.

“And Moon?” I asked him.

“He collected his Judas money and fled to Brazil. That afternoon, in the square, he saw a dummy shot up by some drunken men. I waited in vain for the rest of the story. Finally I told him to go on. Then a sob went through his body; and with a weak gentleness he pointed to the whitish curved scar.

“You don’t believe me?” he stammered. “Don’t  you see that I carry written on my face the mark of my infamy? I have told you the story thus so that you would hear me to the end. I denounced the man who protected me. I am Vincent Moon. Now despise me.”

To E. H. M                                                                                                     

Translated by D. A. Y.

Beautiful natural swimming pool on the Island of Thassos in Northern Greece.

Lytro's magical DSLR lets you refocus photos after you take them

மரகதலிங்கம்

மரகதலிங்கம்
-------------------
மரகதம் பெரில் வகையைச் சேரந்த ஒரு கனிமம். வனேடியம் என்ற மூலகம் மரகதத்திற்கு பச்சை நிறம் தருகிறது. பச்சை நிறம் கொண்ட மரகதம் ஒளிரும் தன்மையுடையது. இதில் சிலிக்கான், அலுமினியம், மக்னீசியம் போன்ற இரசாயனக் கலவைகள் அடங்கியுள்ளன. இக்கற்கள் மிக மென்மையானவை; எளிதில் நொறுங்கும் தன்மை உடையவை. கண்ணாடிப் பாத்திரம் ஒன்றில் பாலை ஊற்றி அதில் மரகதத்தைப் போட்டால் பால் முழுவதும் பச்சை நிறமாகத் தோன்றும். நீர் நிறைந்த பாத்திரத்தில் போட்டால் நீர் முழுவதும் பச்சையாகத் தோன்றும். இப்படிப்பட்ட குணமுடைய கல் மிக விலை உயர்ந்த கல் ஆகும்.

மேற்கு ரஷ்யாவின் உரல்ஸ் மலைப்பகுதியில் விலை மதிப்புமிக்க மரகத கற்கள் தோண்டி எடுக்கப்படுகின்றன.
கடந்த ஆண்டு இப்பகுதியில் 3 ஆயிரத்து 187 கேரட் மதிப்புள்ள மரகத கல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இந்த கற்களை பட்டை தீட்டும் நிறுவனத்தில் கடந்த ஆண்டு 50 கிலோ மரகத கற்கள் ஏலம் விடப்பட்டது. இதில் 10 லட்சம் அமெரிக்க டாலர்கள் அரசுக்கு கிடைத்தது.இந்நிலையில் 5 ஆயிரம் கேரட் தரம் கொண்ட சுமார் ஒரு கிலோ எடையுள்ள அரிய வகை உயர்ரக பச்சை மரகத கல் ஒன்று இப்பகுதியில் மீண்டும் கிடைத்துள்ளது.

இந்த மரகத கல்லை லிங்கமாக செய்து வழிபடலாம் .

மரகதலிங்கம் ஒரு வகை சிவலிங்கம் ஆகும்,

புதனுக்கு உரிய மரகதத்தை, லிங்க வடிவில் வழிபடுவது மிக சிறந்த பலனை அளிக்கும் என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன.

மரகத லிங்கத்தை இந்திரன் வழிப்பட்டதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன.இவ்வாறு மரகத லிங்கத்தை வழிபட்டால் தீராத வியாதிகள் குணமடையும் என்பது முன்னோர் வாக்கு.

மரகதலிங்கத்தை வணங்குவதால் கல்வி,பதவி,போன்றவற்றில் சிறந்து விளங்கலாம் .

சகல தோஷங்களும் இவ்வழிபாட்டினால் நீங்கும் . மரகதலிங்களுக்கு செய்யப்படும் பால் அபிஷேகம் மிகச்சிறந்த மருத்துவ சக்தியைக் கொண்டது.

ஏழு மரகதலிங்கங்கள் இந்திரன் மூலம் முசுகுந்த சோழச்சக்ரவர்த்திக்குக் கிடைத்தாக சொல்லப்படுகிறது. இந்த மரகதலிங்கங்களை இந்திரனே பூஜித்து வந்தாராம். முசுகுந்த சக்ரவர்த்தி 12 ஆம் நூற்றாண்டில் வேதாரண்யம்,திருக்குவளை, திருக்கரவாசல், திருவாரூர், திருநள்ளாறு, நாகப்பட்டினம், திருவாயுமூர் ஆகிய ஏழு இடங்களில் உள்ள சிவன் கோவில்களுக்கு (சப்த விடங்க தலங்கள்) விலைமதிப்பில்லாத மரகதலிங்கங்களை மக்கள் வழிப்பாட்டிற்காக அமைத்துக் கொடுத்துள்ளார்.
சப்தவிடங்கத தியாகத் தலங்களில் மரகதலிங்களுக்கு செய்யப்படும் பால் அபிஷேகம் மிகச்சிறந்த மருத்துவ சக்தியைக் கொண்டது. இரவில் மரகதலிங்களின் மேல் சாற்றி காலையில் வழங்கப்படும் சந்தனமும் மிகச்சிறந்த மருத்துவ சக்தி வாய்ந்தது.

kids' performance

Most children nowadays spend more time engaged in TV, movies and video games than any other activity besides sleep. According to a new study, How parents monitor their children's television and video game habits is tied to the kids' performance in school, their relationships with peers and their weight.

It may be a small effect on the child's daily or weekly functioning. Still, tiny changes accumulate over time, eventually leading to measurable changes in academics, relationship patterns and physical patterns.

I have observed that when parents restrict how much screen time kids watch, restrict what they watch and talk about the shows they watch, it is linked to more sleep, better school performance and less aggression among kids. Better sleep was also tied to lower body mass index scores among children. (Body mass index, or BMI, is a measure of weight about height.)

ACT NOW BEFORE IT GETS TOO LATE. Thanks...Psychological Well-Being with Dr Sanjay Chugh

Human Body Facts That Will Amaze You

The human body is a complex system, even in the 21st century. Every day is a new day for scientists and doctors. In this severe scenario, doctors and scientists laugh about some of the unusual aspects of the human body. Today we're sharing some of these bizarre aspects of the human body:

Your brain comprises 80% of water.

It may be the centre of the nervous system, but the brain itself cannot feel pain.

Your facial hair grows faster compared to any other hair on the human body.

You lose 60-100 strands of hair every day.

A strand of human hair can weigh up to 3.5 ounces.

Blondes have more hair than others.

Your heart can build enough pressure to squirt blood 30 feet high.

Just like your fingerprint, your tongue also has a unique print.

Women blink twice as many times as men do.

You will produce enough saliva to fill two swimming pools during your lifetime.

Sexual intercourse takes place 120 million times on earth on any day.

The largest cell in the human body is the female egg and the smallest is the male sperm.

Most men have erections every hour or hour and a half during sleep.

When you overeat, your hearing reduces.

Monday is the day of the week when the risk of heart attack is greatest.

You use 17 muscles to smile and 43 to frown.

The strongest muscle in the human body is the tongue.

It is impossible to tickle yourself.

Your body has enough iron in it to make a 3-inch long nail.

Human hair takes the longest to disintegrate.

✰Don't Forget To Share. Because knowledge increases by Sharing.
✰Your G00d Health is Always 0ur First Priority.

... Medical Student Center.Qatar 

Markers of Topical Discourse in Child-Directed Speech

Although the language we encounter is typically embedded in rich discourse contexts, many existing models of processing focus largely on phenomena that occur sentence-internally. Similarly, most work on children's language learning does not consider how information can accumulate as a discourse progresses. Research in pragmatics, however, points to ways in which each subsequent utterance provides new opportunities for listeners to infer speaker meaning. Such inferences allow the listener to build up a representation of the speakers' intended topic and more generally to identify relationships, structures, and messages that extend across multiple utterances. We address this issue by analyzing a video corpus of child–caregiver interactions. We use topic continuity as an index of discourse structure, examining how caregivers introduce and discuss objects across utterances. For the analysis, utterances are grouped into topical discourse sequences using three annotation strategies: raw annotations of speakers' referents, the output of a model that groups utterances based on those annotations, and the judgments of human coders. We analyze how the lexical, syntactic, and social properties of caregiver–child interaction change over the course of a sequence of topically related utterances. Our findings suggest that many cues used to signal topicality in adult discourse are also available in child-directed speech.

இயற்கையில் மறைதலில் ....

அவமதிக்கும் சொற்களில் கோடைச் சூரியன்

என் நல்லிதயத்தை கொளுத்தும்
அவ்வேளை கானல்நீரில் சாம்பலாய் விரவும்
வாஞ்சை மிக்க குருதித்துளிகள்

அடிபட்ட சுருண்ட பாம்பைப்போன்ற தலையினை
விழிகள் கொட்டும் கடலில் அமிழ்த்தினேன்
இரவை மென் ஒளியில் புணர்ந்த நிலவில்
என் உப்புப் படிய கரிக்கும் வாசனை காற்றில்

நிலத்தில் நஞ்சில் விளைந்த மரங்கள்
என் பறவைகள் விஷக்கனி உண்டு சாகும்
மரிக்கும் சந்தர்ப்பங்கள் கிட்டியபோதும்
திறவா இரும்புக்கதவினுள் வாழும் பாதைகள்

வானவில் பரிதி மலர் நிலவு கடல் காற்று
மழை மரம் மலை என பூமி எத்தனை வசீகரம்
அனுபவிக்க இருகண் போதாதபோது பீய்ச்சும்
வலிகள் குருட்டைப் போர்த்தும்

வெறுமையாய்ப் போதல் அநர்த்தங்களுள் மடிதல்
சஞ்சலமாய் ஆன மனதில் சாதல்தான் தவிர
புன்னகைக்கும் உதடுகள் மகிழும் இதயம்
அணைக்கும் இயற்கையில் மறைதலில்.Iyyappa Madhavan

.மூச்சுத்திணறலை விரட்டும் மூலிகைகள்...

நம் மூக்கை சுற்றியுள்ள காற்று அறைகளை "சைனஸ்" என்கிறோம்.

இந்த அறைகள் தான் தலைக்குப் பாதுகாப்பையும், முகத்துக்கு வடிவத்தையும், குரலுக்குத் தனித்தன்மையையும் கொடுக்கின்றன.

இவற்றிலிருந்து சளி உற்பத்தியாகி, மூக்கின் வழியே வெளிப்படுகிறது.

இந்த பாதையில் அடைப்பு ஏற்படும் போது, மூச்சுத்திணறல், காற்றறைகளில் வலியும், கிருமித் தொற்றும் ஏற்படுகிறது.

அறிகுறிகள்:- காய்ச்சல், உடல் சோர்வு, இருமல், மூக்கடைப்பு, தலை பாரம், மூக்கில் நீர் வடிதல்.

சித்த மருத்துவத்தில் எளிய தீர்வுகள்:- 15 மிலி. துளசி இலைச்சாறுடன் தேன் கலந்து உண்ணலாம்.

ஒரு கிராம் பேரரத்தைப் பொடியை, பாலில் கலந்து பருகலாம்.

ஆடு தொடா இலை, வேர் இரண்டையும் கைப் பிடியளவு எடுத்து நான்கு பங்கு தண்ணீர் சேர்த்து, அதை ஒரு பங்காக வற்ற வைத்து, தேன் கலந்து அருந்தலாம்.

கச கசா பொடியில் அரை ஸ்பூன் தேன் கலந்து சாப்பிடலாம்.

கைப்பிடி அளவு கண்டங்கத்திரிச் செடியில் நான்கு பங்கு தண்ணீர் சேர்த்து, அதை ஒரு பங்காக வற்ற வைத்து அருந்தலாம்.

பெருஞ்சீரகப் பொடி, மிளகுத் தூள், பனங்கற்கண்டு சம அளவு எடுத்து அதில் ஒரு ஸ்பூன் அளவு உண்ணலாம்.

தவசு முருங்கையிலைச் சாறு 15 மிலி அருந்தலாம்.

ஒரு ஸ்பூன் தும்பைப் பூச் சாறுடன் கற்கண்டு சேர்த்து அருந்தலாம்.

அரை ஸ்பூன் தூதுவளைப் பொடியில் தேன் கலந்து உண்ணலாம்.

சதகுப்பை இலைப் பொடியில் சம அளவு சர்க்கரை சேர்த்துக் கலந்து, அதில் அரை ஸ்பூன் உண்ணலாம்.

15 மிலி. கற்பூர வள்ளிச் சாறைக் கற்கண்டு சேர்த்து அருந்தலாம்.

ஆதண்டைக் காயை வற்றலாகச் செய்து சாப்பிடலாம்.

ஊமத்தையும், சுக்கையும் சம அளவு எடுத்துப் பொடித்து, அதை அரை ஸ்பூன் தேனில் கலந்து உண்ணலாம்.

50 கிராம் மணத்தக்காளி வற்றலை, 200 மிலி வெந்நீரில் ஊறவைத்து வடித்து அருந்தலாம்.

திப்பிலிப் பொடியுடன் பனங்கற்கண்டு சம அளவு சேர்த்து, அரை ஸ்பூன் பாலில் கலந்து உண்ணலாம்.

வெற்றிலைச் சாறு 15 மிலி எடுத்து மிளகுத் தூள் கால் ஸ்பூன் அளவு சேர்த்து உண்ணலாம்.

வெளிப் பிரயோகம்:- சுக்கை களியாகச் செய்து நெற்றியில் பற்று போடலாம்.

லவங்கத்தை நீர் விட்டு மை போல் அரைத்து நெற்றியிலும், மூக்கின் மேலும் பற்று இடலாம்.

செம்பைப் பூவை எண்ணெயில் இட்டுக் காய்ச்சித் தலையில் தேய்க்கலாம்.

அகிற்கட்டைத் தைலத்தைத் தலையில் தேய்க்கலாம்.

கண்டுபாரங்கியைக் கடுக்காய், நெல்லிக்காய் தான்றிக்காய் சேர்த்து அரைத்துப் பற்று போடலாம்.

சுக்கைத் தாய்ப்பாலில் அரைத்து, நெற்றியில் பற்றிட்டு அனல் படும் படி லேசாகக் காட்டலாம்.

சேர்க்க வேண்டியவை:- தேன், மிளகு, பூண்டு, முட்டை, கோழி.

தவிர்க்க வேண்டியவை:- குளிர்ச்சியான உணவுகள், குளிரூட்டப்பட்ட அறை, வாழைப்பழம், திராட்சைப் பழம், தர்பூசணி, ஐஸ்கிரீம்.

கருங்கல்லில் சிலை வடிப்பதன் இரகசியம்

கருங்கல்லில் சிலை வடிப்பதன் இரகசியம்.

ஆகம விதிகளின்படி கருங்கல்லால் கட்டப்பட்ட பழங்காலக் கோவில்களிலும் வேத, ஆகம, சிற்ப சாஸ்திர முறைப்படி யந்திர ஸ்தாபனம் செய்து, தெய்வ உருவங்களை கருங்கல் சிலையாக பிரதிஷ்டித்து தினமும் முறையாக பூஜை செய்து வரும் கோவில்களுக்கு நாம் சென்று தரிசனம் செய்யும் வேளையில், நம் உடலில் ஓர் சக்தி ஊடுருவிச் செல்வதை அனுபவ பூர்வமாக பலர் உணரலாம்.

ஆகவே தான், பெரும்பாலும் சிலைகளை கருங்கல்லில் வடிவமைக்கிறார்கள். தமிழ்நாட்டில் உள்ள அனைத்து கோவில்களிலும் விக்கிரகங்களை உலோகத்தால் செய்யாமல், கருங்கல்லால் சிலை செய்கிறார்கள். இதற்கு முக்கியமான ஒரு காரணம் உண்டு.

உலோகத்தின் ஆற்றலை விட கருங்கல்லின் ஆற்றல் பல மடங்கு அதிகமானது. எந்த சக்தியையும் தன் வசம் இழுத்துக்கொள்ளும் தன்மையுடையது கருங்கல். இதில் நீர், நிலம், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் எனும் பஞ்ச பூத தன்மைகள் அடங்கியுள்ளது. இது வேறு எந்த உலோகத்திலும் வெளிப்படுவது இல்லை.

நீர்: கல்லில் நீர் உள்ளது. எனவே தான் தனது இயல்பான குளிர்ந்த நிலையிலிருந்து மாறாமலிருக்கிறது. கல்லில் நீரூற்று இருப்பதை காணலாம். கர்நாடக மாநிலத்தில், சில கோவில்களில் கல்லில் நீரூற்று வருவதை காணலாம்.

நிலம்: பஞ்ச பூதங்களில் தத்துவங்களில் ஒன்றான நிலம் கல்லில் உள்ளது. எனவே தான், கல்லில் செடி கொடிகள் வளர்கின்றன.

நெருப்பு: கல்லில் நெருப்பின் அம்சமும் உண்டு. கற்களை உரசினால் தீப்பொறி பறக்கிறதே சான்று.

காற்று: கல்லில் காற்று உண்டு. எனவே தான் கல்லில் தேரை கூட உயிர் வாழ்கிறது.

ஆகாயம்: ஆகாயத்தைப் போல், வெளியிலிருக்கும் சப்தத்தை தன்னகத்தே ஒடுக்கி பின் வெளியிடும் சக்தி கல்லுக்கு உண்டு. எனவே தான், கருங்கல்லில் கட்டப்பட்ட கோவில்களில் நாம் கூறுவதை எதிரொலிக்கும் அதிசயம் நடக்கிறது. திருவையாறு ஐயாரப்பன் கோவிலில் நாம் பேசுவது அப்படியே எதிரொலிப்பதை நாம் ஆனந்தமாக கேட்டு மகிழலாம்.

இக்காரணங்களினால், இறை வடிவங்களை பஞ்ச பூதங்களின் (ஐம்பூதங்களின்) வடிவில் இருக்கும் கருங்கல்லில் வடிவமைத்து வழிபாடு செய்கிறோம். அபிஷேகம், அர்ச்சனை, ஆராதனைகள் முறைப்படி செய்யும் போது, ஒரு கோவிலின் பஞ்ச பூதங்களின் தன்மை அதிகரிக்கின்றன. அக்கோவிலில் நாம் வணங்கும் போது, நம் உடலில் நல்ல அதிர்வுகள் உண்டாகி, அதன் மூலம் நம் வாழ்வில் நல்ல பலன்கள் ஏற்படுகின்றன.

இதுவே, கருங்கல்லில் சிலை வடிப்பதன் இரகசியம்.

FeeJee Mermaid

Mazda next generation rotary engine (known as '16B') !

மறுபிறவி இல்லாதோர் யார்...

மரணத்தோடு ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கை முற்றுப் பெறுவதில்லை. அது மேலும் மேலும் மறுபிறவிகளாக தொடரவே செய்கிறது.

யாருக்கு மறுபிறவிகள் ஏற்படாது என்ற சந்தேகம் அனைவருக்கும் இருக்கும்.

இதற்கு சாஸ்திரங்கள்,கடோபநிஷதம், கருட புராணம், போன்றவை மறுபிறவி, பற்றிய சில செய்திகளை குறிப்பிடுகின்றன. அவை:

இது கர்ம பூமியாதலால் தங்களது கர்மத்தை அனுபவிக்கவே உயிர்கள் பிறப்பெடுக்கின்றன. அவற்றை முற்றிலுமாக அனுபவித்து விட்டு, இனி அனுபவிக்க சஞ்சித கர்மா, பிராரப்த கர்மா, ஆகாம்ய கர்மா என ஏதும் இல்லாதவர்களுக்கு மறுபிறவி ஏற்படுவதில்லை.

பொதுவாக பூமியில் அனுபவிக்க வேண்டிய அனைத்தையும் அனுபவித்து முடிந்தவருக்கு மீண்டும் மறுபிறவி ஏற்படுவதில்லை.

இவ்வுலக ஆசைகள் ஏதும் இல்லாமல், பற்றற்ற வாழ்க்கை வாழ்பவர்களுக்கும், தவயோகிகளுக்கும் மறுபிறவி இல்லை.

சிறந்த தவத்துடனும் பக்தியுடனும் வாழ்ந்து, இறைவன் ஒருவனையே தங்கள் பற்றுக் கோடாகக் கொண்டு, தாங்கள் செய்யும் செயல்கள் அனைத்தையும் இறைவனுக்கே அர்ப்பணித்து வாழ்பவர்களுக்கு மறுபிறவி இல்லை.

தாங்கள் செய்த பாவக் கணக்கும், புண்ணியக் கணக்கும் சரியாகி கழிக்க ஏதும் கர்மவினைகள் இல்லாதவருக்கு மறுபிறவி ஏற்படுவதில்லை.

தன்னலம் கருதாது வாழ்ந்து மறைந்த மகான்களுக்கு மறுபிறவி இல்லை.இறைவனின் கட்டளைப்படி மட்டுமே அவர்களது மறு அவதாரம் நிகழும்.

பந்தம், பாசம், மோகம், அகந்தை, காமம் போன்ற மன அழுக்குகளிலிருந்து விடுபட்டு, இவ்வுலக வாழ்வை வெறுத்து, இறைவனையே சதா தியானித்து, அவன் நாமத்தையே எப்போதும் கூறி வரும் உண்மையான பக்தர்களுக்கு மறுபிறவி ஏற்படுவதில்லை.

எல்லா ஆசைகளும் தீர்ந்தாலும் சில கர்ம எச்சங்களை மட்டும் கழிக்க இயலாமல், அதற்கேற்றவாறு உடல்நிலை, ஆயுள்நிலை இடம் தராது இறந்து போனவர்கள் மீண்டும் பூமியில் மறுபிறவி எடுக்கிறார்கள்.

அவர்கள் சில காலம் மனிதனாகவோ அல்லது மிருகங்களாகவோ வாழ்ந்து விட்டு, தங்களது கர்மக் கணக்குகளை நேர் செய்த பின் மரணிக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு மீண்டும் மறுபிறவி என்பது ஏற்படாது.

இது போன்ற பல காரணங்கள் மறுபிறவி எடுப்பது பற்றி நமது சாஸ்திரங்களில் கூறப்ப்பட்டுள்ளன.

நமது சாஸ்திரங்கள் கூறும் முறைப்படி பரமாத்மாவிலிருந்து பிரிந்து வந்த ஜீவாத்மாக்கள் அனைவரும், ஏதாவது ஒரு காலத்தில் அந்தப் பரமாத்மாவோடு இணைந்து தான் ஆக வேண்டும்.

அது ஒரு பிறவியிலும் நிகழலாம். அல்லது அதற்கு ஓராயிரம் பிறவிகள் எடுக்க வேண்டியும் வரலாம். அது அந்த அந்த ஆன்மாவின் பரிபக்குவத்தைப் பொறுத்தே நிகழ்கிறது என சாஸ்திரங்கள் குறிப்பிடுகின்றன.

Bipolar Disorder

“Bipolar I Disorder is one of the most severe forms of mental illness and is characterized by recurrent episodes of mania and (more often) depression. The condition has a high rate of recurrence and if untreated, it has an approximately 15% risk of death by suicide. It is the third leading cause of death among people aged 15-24 years”
- Internet Mental Health
The article also clarifies that Bipolar I Disorder should not be confused with Bipolar Disorder 2, BPD (Borderline Personality Disorder) or Mood Disorders triggered by Physiological conditions.
Sort of brings clarity to my mind, too:
A few well-meaning friends in their feedback talk about their total recovery from Bipolar Disorder.
Research says that one can’t compare variants of Bipolar. Similarly, each individual is distinct, the environmental factors which have such a huge bearing, vary, too.
Does the label of ‘severe, incurable illness’ bother me?
Honestly it did, for many years. I have now made peace with my condition.
It is no longer about complete recovery. A pragmatic me declares: it is about living a life of fulfillment.

Breaking news: Link between serious mental illness and committing crime not found

 "The study didn't find any predictable patterns linking criminal conduct and mental illness symptoms over time. Two-thirds of the offenders who had committed crimes directly related to their mental illness symptoms also had committed unrelated crimes for other reasons, such as poverty, unemployment, homelessness and substance abuse, according to the research. "Is there a small group of people with mental illness committing crimes again and again because of their symptoms? We didn't find that in this study," 

“When we hear about crimes committed by people with mental illness, they tend to be big headline-making crimes so they get stuck in people’s heads,”

said lead researcher Jillian Peterson, PhD.

“The vast majority of people with mental illness are not violent, not criminal and not dangerous.”

Crime and Mental Illness – End the Stigma

The researchers studied over 400 offenders with serious mental disorders (defined as Axis-I disorders in the DSM-IV psychiatric manual), and were unable to find a subgroup of offenders who committed offences only or mostly related to symptoms of their mental illness. Surprisingly, the mental illness most likely to be linked to crime was bipolar – one of the most common mental illnesses in the general population.

Source: Peterson, J. K., Skeem, J., Kennealy, P., Bray, B., & Zvonkovic, A. (2014). How often and how consistently do symptoms directly precede criminal behavior among offenders with mental illness?

thanks http://traumaanddissociation.wordpress.com/ 

World longest river bridge Chaina 32.5 K.M.

Water-repelling concrete could last a lifetime

A new concrete that repels water could be close to maintenance-free.

Image: aslysun/Shutterstock

While concrete seems tough, cracks in vital areas can result in buildings, bridges and sidewalks becoming unsafe.
But by mixing oil, water and tiny particles into the concrete, scientists are getting close to creating a longer-lasting, water-resistant concrete.
And the researchers at the University of Wisconsin-Milwaukee have also been experimenting with creating concrete that can be consistently monitored remotely,
They tested their findings in a concrete slab in their parking lot, and found that embedded sensors can measure resistance between electrodes and monitor stresses to the concrete and alert scientists to any developing dangers.
The average life of a concrete road is about 40 years, but is much lower in regions where freezing and thawing are common. But the new durable, water-resistant material could last 120 years in average conditions.

Source: Inside Science

Solar-panel windows are now possible

Researchers have created transparent solar cells using quantum dots.

Windows that double as solar panels could soon be a reality after a breakthrough in quantum dot research.

Researchers at Los Alamos National Laboratory and the University of Milano-Bicocca in the US have created a new generation of quantum dots - nanocrystals made of semiconductor materials - that are able to be embedded in a transparent polymer.

These quantum dots can capture sunlight and transport it through the plastic matrix to a solar cell on its edge, the International Business Times reports.

The findings are published in Nature Photonics, and the scientists are calling this set-up a large-area luminescent solar concentrator (LSCs).

"The LSC serves as a light-harvesting antenna which concentrates solar radiation collected from a large area onto a much smaller solar cell, and this increases its power output," said Victor Klimov, lead researcher at the Centre of Advanced Solar Photophysics at Los Alamos.

The breakthrough could lead to house windows that soak up the Sun's energy. We can't wait.

Source: International Business Times

இலங்கையில் தற்கொலை செய்துகொள்வோரில் 80 வீதமானோர் ஆண்கள்: குடும்ப பிரச்சினைகளே காரணம்

இலங்கையில் தற்கொலை செய்துகொள்வோரில் ஆண்களே முன்னிலை வகிப்பதாக பொலிஸார் மேற்கொண்ட ஆய்வில் தெரியவந்துள்ளது. பொலிஸ் நிலையங்களில் பதிவாகியுள்ள தகவல்களின் பிரகாரம் கடந்த இரு வருடங்களில் இலங்கையில் நிகழ்ந்த 6ஆயிரத்து 987 தற்கொலை சம்பவங்களில் 80 வீதமானவர்கள் ஆண்கள் என தெரியவந்துள்ளது.

பொலிஸ் திணைக்கள தகவல்களின் பிரகாரம் கடந்த 2012ஆம் ஆண்டு 3526 தற்கொலைச் சம்பவங்கள் பதிவாகியுள்ளன. இவற்றில் 810 சம்பவங்களில் பெண்களும் மிகுதி 2ஆயிரத்து 716 சம்பவங்களும் ஆண்களுடன் தொடர்பானவை எனவும் அந்த தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.

பொலிஸ் ஊடகப் பேச்சாளர் சிரேஷ்ட பொலிஸ் அத்தியட்சகர் அஜித் ரோஹணவின் தகவல்களின் படி கடந்த ஆண்டு 3 ஆயிரத்து 461 தற்கொலைகள் இலங்கையில் பதிவாகியுள்ளன. இதில் 760 சம்பவங்களில் பெண்களும் மிகுதி 2 ஆயிரத்து 701 சம்பவங்களில் ஆண்களும் தற்கொலை செய்துகொண்டுள்ளனர்.

இந்த தற்கொலைகளுக்கு குடும்ப பிரச்சினை மற்றும் கொடிய நோய்கள் ஆகியனவே பிரதான காரணங்கள் என தெரியவந்துள்ளது.

Do Lazy People Have More 'Immature' Brains?

The new findings from that researchers suggest a correlation between laziness and a less mature brain. "What we're finding is that physical activity is linked to the maturing of neural networks in the brain," according to the study leader Frank Booth.

He and his colleagues offer two possible explanations for the association, both of which appear equally plausible. Either physical activity causes the brain to grow in some ways, or specific genetic combinations encourage both physical activity and the greater maturation of some brain areas.

Booth, Frank, Laye, M.J. Lack of adequate appreciation of physical exercise's complexitites can pre-empt appropriate design and interpretation in scientific discovery. Journal of Physiology. 2014.

புற்று நோயை முற்றிலும் அழிக்க , வராமல் தடுக்க

வெறும் நூறு ரூபாயில் புற்று நோயை முற்றிலும் அழிக்க , வராமல் தடுக்க ஒரு சிறந்த கை மருந்து !

புற்று நோயால் பாதிக்கப் படுகிறார்களாம். சொந்த செலவிலேயே சூனியம் வைக்கறதுக்கு சமம். சொன்னா யார் கேட்கப்போறா !?

புற்று நோய் வந்து விட்டது என்றாலே சகல சப்த நாடிகளும் ஒடுங்கிப்போய் தளர்ந்து விடுவார்கள். அருகில் இருந்து பார்த்தவர்களுக்குத் தான் தெரியும் , சிங்கம் போலே சிலுப்பிக் கொண்டு இருந்த பலரை , வேரோடு சாய்த்து விடும் தன்மை. இந்த புற்று நோய்க்கு உண்டு. இப்போது ஓரளவுக்கு மெடிக்கல் உலகம் சில மருந்துகளை கண்டுபிடித்து , குணப் படுத்த நடவடிக்கை எடுத்தாலும், பணம் இருப்பவர்கள் மட்டுமே அந்த சிகிச்சை மேற்கொள்ள முடியும். ஆனால் அந்த வேதனை , ரணம் உயிரை விட்டு விடுவதே மேல் என்றே தோன்றி விடும்.

எனக்கு தெரிந்து , மிக நெருக்கமான வட்டத்தில் – மூன்று பேரை , அவர்கள் ஒட்டு மொத்த சொத்தையும் செலவழித்துப் பார்த்தும், உயிரையே காவு வாங்கி விட்டது.

அதை விட கொடூரமாக வேறு எந்த நோயின் வீரியத்தையும் கண் முன்னே நான் பார்த்ததில்லை.

அப்படிப்பட்ட புற்று நோயை , படிப்படியாக முற்றிலும் குணப்படுத்த ஒரு எளிய வைத்தியம் இது.

இந்த சிகிச்சையை கண்டுபிடித்தவர் பிரேசில் நாட்டில் பிறந்தவரும் சிறந்த மருத்துவரும் பாதிரியாருமாகிய Fr ரோமனோ சகோ (Fr Romano Zago) என்பவர்.

இவர் கண்டு பிடித்த இம்மருந்தை புற்று நோயால் மிக கடுமையாக பாதிக்கப் பட்டவர்கள்கூட உபயோகித்து குணமடைந்துள்ளனர். .

இனி இம்மருந்தை எப்படி தயாரிப்பது என்பதை பார்ப்போம் .இதில் பயன்படுத்தப்படும் மூலிகை எங்கும் எளிதாக கிடைக்கும் சோற்று கற்றாழை ஆகும் .

சோற்று கற்றாழை 400 கிராம்

சுத்தமான தேன் 500 கிராம்

whisky(or)brandy 50 மில்லி (மருந்தாக மட்டும் பயன்படுத்துக)

தயாரிப்பு முறை

சோற்றுக் கற்றாழையை எடுத்து பக்கவாட்டில் உள்ள முட்களை நீக்கி கொள்ள வேண்டும்

தோலை நீக்கிவிடக்கூடாது

தோலை சுத்தமான துணியினால் துடைத்துக் கொள்ளவேண்டும் அடுத்த படியாக எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு சிறியதாக கற்றாழையை நறுக்கிக் கொள்ளவேண்டும்

நறுக்கப்பட்ட துண்டுகளை ஒரு பாத்திரத்தில் கொட்டி தேன் மற்றும் whisky (or) brandy யுடன் சேர்த்து ஒரு கரண்டியால் நன்றாக கலக்க வேண்டும்

இப்போது மருந்து தயாராகி விட்டது

மருந்தை உட்கொள்ளும் விதம்

இம்மருந்தை தினமும் மூன்று வேளை உணவு அருந்துவதற்கு 30 நிமிடத்திற்கு முன்பு 15 ml வீதம் உண்ணவேண்டும் .ஒவ்வொரு முறை பயன்படுத்தும்போதும் மருந்தை நன்றாக குலுக்கிக் கொள்ளவேண்டும. மேலே சொன்ன அளவில் செய்தால் பத்து நாட்களுக்கு இந்த மருந்து வரும். மருந்து தீர்ந்தவுடன் 10 நாள் கழித்து மீண்டும் தயாரித்து உண்ணவேண்டும. பத்து நாட்களுக்கு மேல் மருந்தை storage செய்ய கூடாது.

இடையிடையே மருத்துவ பரிசோதனை செய்து கொண்டு நோய் நன்கு குணமாகும் வரை மருந்தை உட்கொள்ளவேண்டும் .சிலருக்கு மிக குறுகிய காலத்திலேயே இதன் மூலம் நிவாரணம் கிடைத்துள்ளது .

இது மிகவும் எளிதான சக்தி மிகுந்த மருந்து ஆகும் . மருந்தை குளிர்சாதன பெட்டியிலோ அல்லது அதிக வெப்பம் இல்லாத இடங்களிலோ காற்று புகாத பாட்டிலில் வைத்திருப்பது நல்லது .

உங்களால் முடிந்தவரை உங்கள் நட்பு வட்டாரத்தில் இதை தெரியப்படுத்துங்கள். யாரோ ஒருவருக்கு இது மிக தேவையானதாக இருக்க கூடும்… ! சிகரெட் பிடிக்கும் அனைவரும் உடனடியாக , புகை பழக்கத்தை நிறுத்தி , இந்த மருந்தை உட்கொள்ள ஆரம்பித்தல் நல்லது.ஒரே ஒரு நிமிஷம் , உங்களுக்கு புற்று நோய் வந்துடுச்சுனு டாக்டர் சொல்றதா நினைச்சுக்கோங்க.. கண் முன்னாலே உங்க மனைவி, குழந்தைகள், வயசான அப்பா , அம்மா எல்லோரும், நீங்க இல்லாம – கஷ்டப்படப் போறதை நினைச்சுப் பாருங்க… அந்த கருமத்தை , இதுக்கு மேலே தொடுவீங்க !?

நாம மனசு வைச்ச எல்லாம் முடியும் சார்!

திருமணம் செய்து கொள்ளும் பழமொழிகள்

திருமணம் செய்வதற்கு முன் இரண்டு கண்களையும் திறந்து வைத்துக்கொள்; திருமணம் ஆனபின் ஒன்றை மூடிக்கொள்.
- அமெரிக்கா

மணவாழ்க்கை என்பது இரும்புக் கோட்டை மாதிரி. வெளியே இருப்பவர்கள் உள்ளே செல்ல விரும்புகிறார்கள்; உள்ளே இருப்பவர்கள் வெளியே செல்ல விரும்புகிறார்கள்.
- அரேபியா

மனைவி - வீட்டின் ஆபரணம் - இந்தியா

கெட்டிக்காரப் பெண் - தான் காதலிப்பவனை விட்டு விட்டுத் தன்னை காதலிப்பவனைத்தான் மணப்பாள்.
- செக்கோஸ்லோவேகியா

திருமணம் செய்து கொள்ளும் முன்பும், கோர்ட்டுக்குச் செல்லும் முன்பும் தீர்க்கமாக யோசிக்க வேண்டும்.
- டென்மார்க்

திருமணத்துக்குப் பெண்ணை நாடும்போது கண்களை மூடிக் கொண்டு கடவுளை தியானம் செய்.
- வேல்ஸ்

அழுது கொண்டே வரும் மணமகள், சிரித்து கொண்டிருக்கும் மனைவியாகிறாள்.
- ஜெர்மனி

பணத்திற்காகக் கல்யாணம் செய்து கொள்ள வேண்டாம்; பணம் குறைந்த வட்டிக்கு வெளியே கிடைக்கும்!
- ஐரோப்பா

திருமணம் என்பது - மூடிய தட்டிலிருக்கும் உணவு போன்றது
- ஸ்காட்லாந்து

மணம் செய்யும் போதும், மாத்திரை சாப்பிடும்போதும் மிக அதிகமாகச் சிந்திக்கக் கூடாது.
- ஹாலந்து

கணவனின் அன்பே, பெண்ணிற்குப் பொக்கிஷம்
- தமிழ் நாடு

இரு இதயங்களும் ஒன்றானால் வைக்கோல் தொட்டி கூட அரண்மனையாகும்!
- இலங்கை

SAMSUNGமொபைல் போன்களுக்கான் குறியீட்டுகளே...!

1)*#9999# - தங்கள் போனின் சாப்ட்வேர் சார்ந்த தகவல்களை அறிய.

2)#*3849# -தங்கள் சாம்சங் மொபைல் போனை மீண்டும்Rebootசெய்ய.
3)*#06# -சாம்சங் போனின்IMEI (EMI)எண்ணை அறிய. இது மிக முக்கிய ஓர் எண்ணாகும்.
4)#*2558# -தங்கள் போனின் கடிகாரத்தை இயக்க அல்லது நிறுத்த. தங்கள் போனின் மொபைல் போனின் டைமை ஆன் செய்ய அல்லது ஆப் செய்ய.
5)#*7337# -தங்கள் அண்மைகால சாம்சங் மொபைல் போனை அன்லாக் செய்ய(UnLock).
6)#*4760# -தங்களில் போனில்GSM Featuresயை இயக்க அல்லது நிறுத்த.
7)*#9998*246# -தங்கள் போனின் மெமரி திறன் மற்றும் பேட்டரியின் திறனை அறிய.
8)*#7465625# -தங்கள் போனின் கடவுசொல் நிலைமை அறிய.
9)*#0001# -தங்கள் போனின் சீரியல் எண்ணை காண.
10)*#2767*637# -தங்கள் மொபைல் போனை அன்லாக் செய்ய.
11)*#8999*636# -தங்கள் போனின் சேமிப்பு கொள்ளலவு நிலைமையை காண.
12)*#8999*778# -தங்கள் சிம் கார்ட் பற்றிய தகவல்களை அறிய.
13)#*#8377466# -தங்கள்போனின் ஹாட்வேரின் தன்மை மற்றும்Versionயை அறிய.
14)#*3888# -சாம்சங் போன்களின்Bluetoothயின்தகவல்களைஅறிய.
15)#*5376# - ஒரே கட்டளையில் தங்கள் போனின் அனைத்து மெசேஜ்யும் ஒரே கட்டளையில் நீக்க அல்லது அழிக்க.
16)#*2472# -தங்கள் போனின் சார்ஜிங் நிலைமை அறிய.
ஒரு சில கோடுகள் சில போன்களில் இயங்காது.

இந்திய விஞ்ஞானி புதிய சாதனை - வினாடிக்கு 1 ட்ரில்லியன் ஷாட் எடுக்க கூடிய கேமரா கண்டுபிடிப்பு:

Ultra Slow motion கேமராவை பற்றி அனைவரும் அறிந்திருப்போம். இந்த வகை கேமராக்கள் தான் கிரிக்கெட் ரன் அவுட் Reply யை காட்ட பயன் படுத்தப்படுகிறது. இந்த வகை கேமராக்கள் ஒரு வினாடிக்கு 1000 ஷாட் வரை எடுக்க கூடிய கேமராக்கள் ஆகும். மற்றும் வினாடிக்கு 1 மில்லியன் ஷாட் எடுக்க கூடிய கேமேராக்கள் தான் இதுவரை அதிகபட்சமாக இருந்து வந்தது. இந்த கேமரா மூலம் ஒரு துப்பாக்கியில் இருந்து வெளிவரும் குண்டு செல்வதை கூட எளிதாக படம் பிடிக்க முடியும்.

ஆனால் இதையெல்லாம் மீறி யாருமே யூகிக்க கூட முடியாத அளவுக்கு வினாடிக்கு 1ட்ரில்லியன் Frames எடுக்க கூடிய புதிய கேமராவை இந்திய MIT விஞ்ஞானி கண்டுபிடித்துள்ளார். இந்த புதிய கேமராவினால் ஒரு லிட்டர் பாட்டிலில் ஒளி(light) செல்லும் வேகத்தை கூட எளிதாக படம் பிடிக்க முடியும். அதாவது ஒளி எவ்வளவு வேகத்தில் செல்கிறது என்பதை slowmotion ஆக காட்ட முடியும்.

இந்த கேமராவை MIT விஞ்ஞானி Mr. Ramesh Raskar's கண்டு பிடித்துள்ளார். சமீபத்தில் The Eye Netra என்ற விலை குறைந்த கருவியை உருவாக்கினார். இந்த கருவியின் மூலம் ஸ்மார்ட் போன்களை பயன்படுத்தி உங்களின் கண்களை பரிசோதனை செய்து கொள்ள முடியும்.thanks* V Nadarajan Vnrcud *

Motivation

A pessimist sees the difficulty in every opportunity; an optimist sees the opportunity in every difficulty.
~Winston Churchill

Baba Blesses a Rebirth

This is not a story or fiction. Every Sai devotee experiences such strange incidents, one way or the other, either mentally, morally or physically in their day to day walks of life. I am no exception and I came across one such incident that happened in our family.

On 27th June, 2002 my cousin, Sri Haran's marriage with Sow. Sumathi took place at Kosapel, Vellore, Tamilnadu. Both of them went to Kodaikanal for honeymoon. It is a place of tourist interest with greener and scenic beauty. While they were enjoying the natural beauty a co-tourist, requested Mrs. Sumathi to click a snap for them and she agreed. Mr. Haran was also watching the proceedings. Sumathi did not notice the slippery land. While moving front and back in order to compose the picture, she positioned herself on the floor to take the snap which was 60 ft. high from the ground level. Within a few seconds the slippery ground where she was standing started sinking gradually and half of her body started immersing inside the wet land. She lost her balance and immediately shouted "HARAN PLEASE SAVE ME” repeatedly. On hearing the cry Haran without any second took the name of Sai Baba and prayed for Sumathi's survival and jumped near the same spot where her body was sinking gradually. Except her hair nothing was visible. He caught hold of her hair and protected further drowning of the body.

At the moment a strange person who was watching the entire proceedings, whom I strongly feel none other than Baba rushed to the nearby telephone booth, requisitioned for the Fire Brigade, equipments such as rope etc and also the people who were nearby were asked by the same person to assist the victims in all possible manner. After a big struggle both the victims were taken out.

Due to head injury Sumathi was unconscious. She was given immediate first aid by Mr. Haran, by gently beating both sides of her cheeks and sprinkling water etc. Haran was keeping Baba's Vibhooti always in his pocket and at that time he applied the same on forehead and a spoon full of water diluted with vibhooti was also given orally. She regained her senses and was admitted into a local hospital and later on shifted to Vellore Hospital for further treatment.

Sumathi and Haran both had operations in the hospital. Mr. Haran's left hand got fractured. Sumathi had operation on the head due to severe injury. She had breathing trouble also due to severe shock.

Both of them got recouped after hospitalization, due lo Baba's love and mercy.

(Sai Padananda January 2003)

அரக்கன் புரக்கிரேட்டஸ்

கிரேக்க புராணத்தில் வரும் அரக்கன் புரக்கிரேட்டஸ் , விருந்தினரை அற்புதமான முறையில் உபசரிப்பான். இரவு விருந்தினரை ஒரு ஸ்பெஷல் கட்டிலில் படுக்கவைப்பான். விருந்தினர் கட்டிலை விட நீளம் அதிகமிருந்தால் , கால் அல்லது தலையை வெட்டி கட்டிலின் நீளத்திற்கு மாற்றுவான்., கட்டிலைவிட நீளம் குறைவாக இருந்தால் அவரை இழுத்து நீட்டி கட்டிலின் நீளத்திற்கு சம்மாக்குவான்.
நமக்குள்ளும் புரக்கிரேட்டஸ் ஒழிந்துகொண்டிருக்கிறன்.

அரசியலில் மாற்றுக்கருத்து கூறுபவர்களை , தூற்றுவது, நார்நாராக கிழித்து , ஆபாசமாக பேசுவது வியப்பாக உள்ளது.( தமிழில் பாலியல் கலைக்களஞ்சியம் தயார் செய்துவிடலாம் .)

பல்வேறு முகங்கள் கொண்டதுதான் ஜனநாயகம்,. நாம் இன்னும் ஜனநாயகத்தின் பொருளை உணரவில்லை என தோன்றுகிறது .

உண்மையில் , ஏராளமான கோணங்கள் , வேறுபட்ட பார்வைகள் மூலம் அரசியலின் நல்ல, /கோரமான ,/ சந்தர்ப்பவாத முகங்களை பார்க்க முடிகிறது.கற்றுக்கொள்ள முடிகறது.
ஆரோக்கியமான விவாதம் அரசியலையும் செழுமைப்படுத்தும், தமிழ் மொழியும் வளரும் . thanks DrKamaraj Kamaraj

தமிழில் கையொப்பம்

இன்று என் அலுவலக நண்பர் ஒருவர் (தமிழர்தான்) இட்ட கையெழுத்தை கவனித்து வியந்து போனேன்.. தமிழில் இட்டிருந்தார்.. அவரோட பேசப்பேச ஆச்சரியங்களும், என் மேல் கோபமும் வந்துது.. > சீனர்களின் கையெழுத்து பெரும்பாலும் சீன மொழியில்தான் உள்ளது.. பெரும்பாலும் உலகின் அநேக மக்களின் கையெழுத்தும் அவரவர் தாய்மொழியிலேயே > கைரேகை வைப்பது கூட கையெழுத்தாக ஒப்புக்கொள்கிறார்கள் (அதாவது, அதை விட சிறந்த சாட்சி இல்லை என்ற போதிலும், எழுத்தறிவில்லாத காரணத்தால்). நம் தாய்மொழிக்கென்ன குறை? > அரசாங்கக் கோப்புகளில் தொடங்கி, அவர் படித்த சான்றிதழ், கடவுச்சீட்டு (பாஸ்போர்ட்) வரை அனைத்திலும் அவர் கையொப்பம் தமிழில் தான் இருக்கிறது... ### என் கையெழுத்தையும் தமிழில் மாற்றிக்கொள்ளப்போகிறேன்.. (ஏகப்பட்ட கோப்புகளை மாற்ற வேண்டும், கடவுச்சீட்டு முதல் எத்தனையோ, இருப்பினும் தமிழுக்காக) தமிழன் என்று சொல்லிக்கொண்டு ஆங்கிலத்தில் கையெழுத்திடுவதில் எனக்கே சற்று அவமானமாய் இருக்கிறது.. தமிழர் என்று சொல்லுவோம்.. தமிழராய் வாழ்வோம்.. நம் அடையாளம் அதுவே..

 

U.S. Route 50 - Known as America's most lonely road

Cleopatra 1945 - Caesar and Cleopatra Full Movie

BENEFITS OF FERMENTED FOODS

Inside A Fully Automated Car Factory