சர்க்கரை நோய்க்காண மிக எளிய மருந்து...!

1. ஓமம் 50 கிராம்

2. சீரகம் 50 கிராம்

3. கருஞ் சீரகம் 50 கிராம்

4. வெந்தயம் 100 கிராம்

தனித் தனியாக பொன் நிறமாக வருத்து
பின்னர் ஓன்றக கலந்து mixer கிரைண்டர் இல் பொடி செய்து கொள்ளவும்
அதி காலை வெறும் வயிற்றில் ஓரு தேக் கரண்டி இளஞ் சூடு வெந்நீர் உடன் கலந்து பருகவும்
இப்படி செய்து வர நால்ளடைவில் சர்க்கரை கட்டுப்பட்டு குறையும்...

Glaucoma genes discovered

AGENCY FOR SCIENCE, TECHNOLOGY AND RESEARCH

Share on print Singapore scientists have identified three new genes associated with Primary Angle Closure Glaucoma (PACG), a leading cause of blindness in Chinese people. PACG affects 15 million people worldwide, 80% of whom live in Asia. The discovery, published in the prestigious scientific journal, Nature Genetics, on 26 August 2012, was conducted collaboratively by scientists from the Singapore Eye Research Institute (SERI)/Singapore National Eye Centre (SNEC), Genome Institute of Singapore (GIS), National University of Singapore (NUS), National University Hospital's Department of Ophthalmology and Tan Tock Seng Hospital. The team of scientists led an international consortium that carried out a genome-wide association study (GWAS) of 1,854 PACG cases and 9,608 controls of over five sample collections in Asia. They performed validation experiments in another 1,917 PACG cases and 8,943 controls collected from a further six sample collections from around the world.  A total of 1,293 Singaporeans with PACG and 8,025 Singaporean controls were enrolled in this study. This work is the first to study PACG genetics using a genome-wide perspective. This finding confirms the long-standing suspicion of Professor Aung Tin, the lead Principal Investigator of this project, who is Senior Consultant and Head of Glaucoma Service at SNEC, Deputy Executive Director at SERI, and Professor of Ophthalmology at NUS. Aung has worked on PACG for over 10 years and believes from clinical observations that the disease is strongly hereditary. "This provides further evidence that genetic factors play a role in development of PACG," said Aung. "It is a major achievement for our Singapore team leading the largest international consortium of doctors and scientists involved in glaucoma research. The results may lead to new insights into disease understanding and open the possibility of novel treatments in the future as well as the potential of early identification of people at risk of the disease." The study showcases one of many exciting scientific collaborations between GIS and SERI, and highlights the importance and significant advantages of inter-disciplinary collaborations between the two institutes under such joint efforts. The study was funded primarily by the Translational Clinical Research (TCR) program grant from the National Research Foundation that was awarded to SERI in 2008, as well as other grants from the National Medical Research Council (NMRC), Biomedical Research Council (BMRC), and funding from GIS. GIS Acting Executive Director Professor Ng Huck Hui congratulated the team on the success of the project. "This is an exemplary demonstration of the potential power in genomics being used to dissect complex human diseases with hereditable predispositions. The collaboration between SERI and GIS is synergistic in many broad aspects, and it marries core strengths from both institutions." Professor Wong Tien Yin, Executive Director at SERI and Provost's Chair Professor and Head, Department of Ophthalmology, NUHS, said, "This is a landmark finding, and may potentially change how we view PACG as a disease with genetic links. It highlights how a collective effort from scientists and clinicians and clinician-scientists can unravel diseases of major importance to Singapore. Because this disease is more common in Asians than in the Western populations, such studies will not be done in the US/Europe. This study has to be done in Asia as it is a disease with more implication for Asians. As such, Singapore has led the way forward." Dr Khor Chiea Chuen, Principal Investigator, Human Genetics, at GIS added, "Modern genomics is a very powerful tool in dissecting the hereditable basis of common human diseases. It gives all of us a ray of hope, however far-fetched it may be, that one day we will be able to tailor treatments based on individual genetic profile." "The information on genes involved in PACG has also opened up new and exciting research areas for us that we hope will culminate in new treatment modalities for angle closure glaucoma in the future," Said Dr Eranga Vithana, Associate Director, Basic and Experimental Sciences at SERI, and lead author of the paper. Professor Janey Wiggs, Paul Austin Chandler Assoc. Professor of Ophthalmology, Harvard Medical School added, "This is a landmark study identifying three genes that contribute to angle-closure glaucoma, a form of glaucoma that is particularly common in Asians. These data are the first critical steps toward a better understanding of the underlying molecular events responsible for this blinding disease." SERI is the national body for ophthalmic and vision research in Singapore based at SNEC and NUS. The GIS is a research institute under the umbrella of the Agency for Science, Technology and Research (A*STAR), Singapore. Editor's Note: Original news release can be found here.

ஹெராயினை விட தீமை வாய்ந்தது சர்க்கரை?

போதை பொருள் சமூகத்தில் பாதிப்பை ஏற்படுத்துகிறது என்றால் சுத்திகரிக்கப்பட்ட சர்க்கரை அதற்கு இணையாக மனிதர்களிடம் பாதிப்பினை ஏற்படுத்துகிறது. இவற்றின் ஒரே வித்தியாசம் சர்க்கரை அங்கீகரிக்கப்பட்ட பொருளாக உள்ளது.

சர்க்கரை உடலில் அதிகமாக சேர்ந்து பின்னர் இன்சுலின் சுரப்பு பாதிப்பால் சர்க்கரை வியாதி ஏற்படுகிறது. இந்த சர்க்கரை வியாதி 2000 ஆம் ஆண்டில் உலகளவில் 17 கோடி பேரை பாதித்துள்ளதாக தகவல் வெளிவந்துள்ளது. இது 2030 ஆம் ஆண்டில் 36 கோடியை தொடும் என எச்சரிக்கப்படுகிறது. 

இதுவே இந்தியாவில் 2000 ஆம் ஆண்டில் 3 கோடி பேர் சர்க்கரை வியாதியால் பாதிப்படைந்துள்ளனர். மேலும் 2030 ஆம் ஆண்டில் 8 கோடியை எட்டும் என்றும் கூறப்படுகிறது. சராசரியாக ஒரு மனிதன் வருடம் ஒன்றிற்கு 80 கிலோ அளவிற்கு சர்க்கரையை எடுத்து கொள்கிறான். மனிதனின் வாழ்க்கையில் மெல்ல ஆக்கிரமிப்பு செய்யும் இந்த சர்க்கரை எவ்வாறு ஹெராயின் போன்ற போதைபொருளோடு ஒத்து போகிறது என பார்ப்போம்.

பாப்பி என்ற ஒரு வகை செடியில் இருந்து ஓபியம் என்ற பொருள் பிரித்தெடுக்கப்படுகிறது. அது பின்னர் மார்பின் ஆக மாற்றப்படுகிறது. மேலும் அது சுத்திகரிக்கப்பட்டு ஹெராயின் என்ற போதைபொருளாக மாற்றப்படுகிறது. ஆரம்பத்தில் இது வலி நிவாரணி ஆக பயன்படுத்தப்பட்டது. நாளடைவில் அது படிப்படியாக போதைபொருள் பயன்பாட்டுக்கு உலகை கொண்டு சென்று விட்டது.

சர்க்கரையும் அதுபோல தான். கரும்பில் இருந்து பெறப்படும் சாறு பின்னர் மொலஸ்ஸஸ் என்ற பொருளாக மாற்றப்படுகிறது. பின்னர் மேலும் மேம்படுத்தப்பட்டு பிரவுன் சுகர் மற்றும் வொய்ட் சுகர் என்ற இரு வேறு பொருள்களாக பெறப்படுகிறது. 

இந்த வெண்மை நிற படிக வடிவம் பெற்ற சர்க்கரை (வொய்ட் சுகர்) மனிதனுக்கு வேண்டிய எந்தவித சத்துள்ள பொருளையும் தன்னுள் கொண்டிருப்பதில்லை. இது உடலுக்குள் செல்லும் போது அதனை எவ்வாறு எடுத்து கொள்வது என்பதில் வயிற்றுக்குள் சிக்கலான போராட்டமே நடைபெறுகிறது.

பழக்கவழக்கத்திற்கு அடிமையாதல்.

போதை பொருளான ஹெராயின் எடுத்து கொள்ளப்பட்ட உடனேயே அது தீவிரமாக செயல்பட ஆரம்பிக்கிறது. அதன் துகள்கள் உட்கொண்ட பின் விரைவாக செயல்புரிந்து கிளர்ச்சி நிலையினை அடைய செய்கிறது.

சர்க்கரை உட்கொள்ளும் போது அது மெதுவாகவே செயல்புரிகிறது. உடலில் கொழுப்பு சத்து தேவைப்படும் வரை கல்லீரலில் சர்க்கரை பொருள் சேமித்து வைக்கப்படுகிறது. மற்ற போதைபொருள் போன்றே இதுவும் நம்மை அந்த பழக்கத்திற்கு அடிமையாக செய்கிறது. சுமார் 95 சதவீத மக்கள் சர்க்கரை பயன்பாட்டில் இருந்து மீள முடியாமல் உள்ளனர் என திட்டமதிப்பீடு செய்துள்ளனர்.

உறுப்புகளின் பாதிப்பு

ஹெராயின் போதைபொருள் நுரையீரல் மற்றும் இதயம் ஆகியவற்றை விட மூளையையே அதிகம் பாதிப்புக்கு உள்ளாக்குகிறது. பெரும்பாலானவர்கள் அந்த பழக்கத்தில் இருந்து விடுபட முயன்று மேலும் அதிகமாக அடிமையாகும் நிலையே காணப்படுகிறது.

சர்க்கரை மெதுவாகவே தன் வேலையை செய்கிறது. ஆனால் அதன் பாதிப்பின் தன்மை மிக அதிகமாகவே காணப்படுகிறது. சற்று அதிகமாக எடுத்து கொண்டால் அதன் பாதிப்பு உடலில் பலமாகவே எதிரொலிக்கிறது. இத்தகைய தன்மையினால் ஹெராயினை காட்டிலும் அதிக தீமை வாய்ந்ததாகவே இது கருதப்படுகிறது.

மிக அதிக அளவாக 8 தேக்கரண்டி சர்க்கரை எடுத்து கொள்ளுதல் போதுமானது என பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. எனினும் நாம் அன்றாடம் எடுத்து கொள்ளும் சர்க்கரையின் அளவு எப்பொழுதும் அதிகமாகவே காணப்படுகிறது. காலையில் குடிக்கும் காபி, மதியம் எடுத்து கொள்ளும் சாக்லேட் மற்றும் இரவில் ஒரு வெண்ணிலா ஐஸ் கிரீம் என நம்மை அறியாமலேயே அளவுக்கதிகமான சர்க்கரையை மறைமுகமாக எடுத்து கொள்கிறோம்.

பதப்படுத்தப்பட்ட சர்க்கரையில் சுக்ரோஸ் என்ற வேதிபொருள் மட்டுமே அதிகமாக காணப்படுகிறது. இந்த சர்க்கரை பொருள் உடலின் செயல்பாட்டுக்கு அவசியமில்லாதபோது வயிறு, தொடை, மார்பு போன்ற இடங்களில் சேகரித்து வைக்கப்படுகிறது. 

ஆனால் அந்த இடங்கள் நிரப்பப்படும் போது அவை கல்லீரல் மற்றும் இதயம் போன்ற உடலின் முக்கியமான உறுப்புகளில் சேர ஆரம்பிக்கின்றன. மேலும் அது இரத்தத்தில் கலந்து சர்க்கரை அளவை அதிகரிக்க செய்கிறது. எனவே இன்சுலின் சுரப்பு அதிகரிக்கப்படுகிறது. 

உடலில் சர்க்கரை அளவு அதிகரித்தால் அது உடலின் பி.எச். சமன்பாட்டினை (அமில மற்றும் கார நிலைகளின் சமன்பாடு) வெகுவாக பாதிக்கிறது. மேலும் அமில நிலையை உடலில் அதிகரிக்கிறது. குறிப்பாக உற்பத்தி செய்யப்படும் பைருவிக் அமிலம் உடலுக்கு அதிக தீங்கு விளைவிப்பதாகும். இது நம் உடலின் அடிப்படை அமைப்பான செல் அமைப்பை பாதிக்கிறது.

அளவுக்கதிகமான அமில தன்மை உடலின் எடையை அதிகரிக்க செய்கிறது. மற்றும் உடலில் சோர்வை ஏற்படுத்துகிறது. இந்த அமில தன்மையை சமன் செய்ய உடலில் உள்ள எலும்புகள் மற்றும் பற்களில் காணப்படும் கால்சியம் என்ற வேதிபொருள் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதனால் பற்களில் பாதிப்பு, வலு குறைந்த பற்கள் மற்றும் எலும்பு தொடர்பான ஆஸ்டியோபோரசிஸ் போன்ற வியாதிகள் ஏற்பட ஏதுவாகின்றன.

இத்தகைய தன்மை வாய்ந்த சுக்ரோஸ் மிகுந்த மேம்படுத்தப்பட்ட சர்க்கரையின் பாதிப்பை தவிர்க்கும் வழிகள் பற்றி பார்ப்போம்.

உணவு முறை

உணவு உட்கொள்ளுதலை சீராக வைத்திருத்தல் அவசியம். தினமும் மூன்று வேளை உணவு மற்றும் இரு முறை நொறுக்கு தீனி என எடுத்து கொள்ளலாம். அல்லது தினமும் ஐந்து வேளைகள் சிறு சிறு அளவாக உணவினை எடுத்து கொள்வதும் நலம் தரும். 

ஒழுங்கான முறையில் உணவு எடுத்து கொள்ளாவிடில் அது இரத்தத்தில் சர்க்கரை அளவினை பாதிக்கும். அவர்களுக்கு பசி எடுப்பது போன்ற உணர்வு இருக்கும். எனவே இனிப்பான பதார்த்தங்களை சாப்பிடுவதற்கு தோன்றும்.

உணவினை தேர்ந்தெடுக்கும் முறை 

சாப்பிடும் பொழுது சர்க்கரை அளவு குறைவான உணவை தேர்ந்தெடுங்கள். பெரும்பாலும் காய்கறிகள் மற்றும் கனிகள் ஆகியவற்றை அதன் இயற்கையான நிலையிலேயே உட்கொள்ளுங்கள். அது நமது உடலுக்கு ஊறு விளைவிப்பதில் மேலும் அவற்றின் முழு பயனும் நமக்கு கிடைக்கின்றன.

காலை உணவு

காலையில் உண்ணும் உணவு ஆரோக்கியமான புரதம், கொழுப்பு மற்றும் ஊட்டசத்து மிகுந்தவையாக இருப்பது நல்லது. மாறாக கார்போஹைட்ரேட் மற்றும் சர்க்கரை நிறைந்த உணவு பொருள் தவிர்க்கப்படல் வேண்டும்.

புரதம் மற்றும் கொழுப்பு நிறைந்த உணவு அவசியம்

ஒவ்வொரு வேளை உணவிலும் புரதம் மற்றும் கொழுப்பு சத்து நிறைந்த பதார்த்தங்கள் இருப்பது போல் சாப்பிடுவது அவசியம். ஏனெனில் இவை இரத்தத்தில் சர்க்கரையின் அளவை கட்டுக்குள் வைத்திருக்க உதவுகிறது. அவை ஆரோக்கியத்திற்கு அவசியமானதும் ஆகும்.

நறுமண பொருள்கள் 

கொத்தமல்லி, ஏலக்காய், இலவங்கம், கிராம்பு மற்றும் இதுபோன்ற இயற்கையான நறுமண பொருள்களை உணவில் சேர்த்து கொள்ளுங்கள். இது உங்கள் உணவினை இயற்கையாகவே இனிப்புள்ளளதாக மாற்றுகிறது. மேலும் பசியையும் குறைக்கிறது.

தாதுபொருள் மற்றும் வைட்டமின்கள் நிறைந்த உணவு

அன்றாட உணவில் தாதுபொருள்கள் மற்றும் அனைத்து வைட்டமின்களும் நிறைந்து காணப்படுவது மிகச்சிறந்தது. குறிப்பாக குரோமியம், மக்னீசியம் மற்றும் வைட்டமின் பி3 ஆகியவை இரத்தத்தின் சர்க்கரை அளவை கட்டுக்குள் வைத்திருக்கும் பணியினை நன்றாக செய்கிறது. 

உடலினை அசையுங்கள்

உடற்பயிற்சி, நடனம் மற்றும் யோகா ஆகியவற்றை மேற்கொள்ளுங்கள். எந்த செயலையும் மகிழ்வுடன் செய்யுங்கள். அது உங்களது மன இறுக்கத்தை போக்குகிறது. ஆற்றலை பெருக்குகிறது. மேலும் சர்க்கரை பொருள் தேவையினை வெகுவாக குறைக்கிறது. 

போதிய தூக்கம் அவசியம்.

மனிதனுடைய வாழ்வில் தூக்கம் மிகவும் அவசியமான ஒன்று. தூங்கி எழுகின்ற பொழுது உடல் புத்துணர்ச்சியுடன் இருக்க வேண்டும். அதுவே நல்ல தூக்கத்திற்கு அறிகுறி. நீங்கள் எப்பொழுது தூங்கப் போகின்றீர்கள் என்பது அவசியமில்லை. தூங்கும்பொழுது தன்னை மறந்து உறங்க வேண்டும். கடின உழைப்பு அல்லது சிறிது நடைப்பயிற்சி இருந்தால் போதும். தூக்கம் வரவில்லை என்று பெரிதாக கவலைப்படாமல் இருந்தாலே போதும்.

டிடாக்ஸ் முறை

தற்போதுள்ள உணவு பழக்கத்தில் ஏற்படும் நச்சுகளை முற்றிலும் களைவதற்காக டிடாக்ஸ் என்ற முறை உள்ளது. இதனை எடுத்து கொண்டவர்கள் தங்களது சுவை விசயத்தில் பழைய நிலைக்கு மாற்றி கொள்கின்றனர். மேலும் இனிப்பு பொருள்களின் மீது உள்ள தாகத்தினையும் அது வெகுவாக குறைக்கிறது. பின்னர் சர்க்கரை பொருளின் மீதான ஆர்வம் குறைந்து முற்றிலும் மறைந்து விடுகிறது.

சர்க்கரை பயன்பாட்டில் கவனம் தேவை

சர்க்கரை பொருள் மீதான விருப்பத்தை எப்பொழுதும் ஒரு கட்டுபாட்டிற்குள் வைத்து இருந்தால் அது நன்மை தருவதாக அமையும்.

கூடுமானவரை தவிர்த்தல் நலம்

உங்களது வீட்டிலோ அல்லது அலுவலகத்திலோ இனிப்பினால் தயாரிக்கப்பட்ட பதார்த்தங்களை தவிர்க்க முயற்சி செய்யுங்கள்.

செயற்கை சர்க்கரை பயன்பாட்டினை தவிருங்கள்

செயற்கை சர்க்கரை பயன்பாடு தவிர்க்க வேண்டியவற்றுள் ஒன்று. இல்லையென்றால் அது இனிப்பின் மீதான தாகத்தை அதிகரிக்க மட்டுமே செய்யும்.

பொருட்களின் லேபிளை பாருங்கள்

ஏதேனும் ஒரு உணவு பொருளை வாங்கும் பொழுது அதனுடைய லேபிள் பகுதியை பார்த்து வாங்குங்கள். ஏனென்றால் அதில் சர்க்கரை பொருளின் அளவு அதிகமாக இருக்கும் வாய்ப்புள்ளது. எனவே குறைவான சர்க்கரை கலந்த உணவு பொருளை பார்த்து வாங்குவது சிறந்தது.

சர்க்கரை பொருளின் பெயர்களை தெரிந்து கொள்ளுங்கள்

இனிப்பூட்டிகளான கார்ன் சிரப், பிரக்டோஸ் நிறைந்த கார்ன் சிரப், சுக்ரோஸ், டெக்ஸ்ட்ரோஸ், தேன், மொலஸ்ஸஸ், டர்பினடோ சர்க்கரை மற்றும் பிரவுன் சுகர் போன்றவற்றை பற்றி தெரிந்து வைத்திருப்பது அவசியம்.

மறைமுகமான பயன்பாட்டினை தவிர்த்தல்

சிக்கலான கார்போஹைட்ரேட் பொருள் கொண்டதென நாம் கருதும் பிரெட், பாஸ்தா மற்றும் பேஜல்ஸ் போன்றவை உண்மையில் கார்போஹைட்ரேட் நிறைந்தவை அல்ல. அவை மறைமுகமாக தம்முள் அதிகமான சர்க்கரை பொருள் மட்டுமே கொண்டவை. அவை நன்கு பதப்படுத்தப்பட்டவை. அதனால் அவை சர்க்கரை போன்றுதான் நம் உடலில் செயல்படும். எனவே அவற்றை தவிர்த்திடல் வேண்டும்.

மூச்சு பயிற்சி மேற்கொள்ளுங்கள்

அமைதியான இடம் ஒன்றை தேர்ந்தெடுங்கள். பின்னர் நல்ல முறையில் அமர்ந்து சில நிமிடங்கள் சீரான சுவாசத்தில் கவனம் செலுத்துங்கள். சிறிது நேரத்திற்கு பின்பு சாப்பிட வேண்டும் என்ற எண்ணம் தானாகவே மறைந்து விடும்.

உற்சாகமாக இருங்கள்

அடிக்கடி உங்களை நீங்களே உற்சாகப்படுத்தி கொள்ளுங்கள். முடிந்தால் இயல்பாக நடை பழகுங்கள். 10 அல்லது 20 நிமிடங்கள் இவ்வாறு நடை பயிற்சி மேற்கொண்டால் உங்களது எண்ணம் சீர்படும். பின்னர் தேவையில்லாத நொறுக்கு தீனிகளை உண்ண வேண்டும் என்ற எண்ணம் எழாது.

அதிகமான நீர் அருந்துங்கள்

அதிகமான அளவிற்கு நீர் அருந்துதல் அவசியம். சில சமயங்களில் உண்ணும் உணவே அதிக தாகத்தை ஏற்படுத்தி பின்னர் மேலும் அதுபோன்ற உணவை சாப்பிட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை தோற்றுவிக்கும் வாய்ப்பு உள்ளது. எனவே தேவையான அளவில் நீர் அருந்துவது நன்மை பயக்கும்.

பழங்களை உண்ணுங்கள்

ஏதேனும் சாப்பிட வேண்டும் என்று தோன்றினால் அப்பொழுது பழங்களை சிறு துண்டுகளாக எடுத்து கொள்ளுங்கள். இதனால் இனிப்பு பதார்த்தங்கள் உண்டது போன்ற நிறைவும் ஏற்படும். உடலுக்கும் ஆரோக்கியம் தரும்.

சுமார் முப்பது வருடங்களுக்கு முன் சர்க்கரை நோயாளிகள் நூற்றுக்கு ஐந்து பேர் மட்டுமே இருந்தார்கள். ஆனால் தற்போது அனைவருமே சர்க்கரை நோயாளிகள். 

இவ்வாறு நமக்கு பல வழிகளில் தீங்கு விளைவிக்கும் சர்க்கரை பொருளை அளவுக்கதிகமாக பயன்பாட்டில் எடுத்து கொள்ளாமல் நம்முடைய உடலினை பாதுகாத்து கொள்வோம்.

Genetic clues for type 2 diabetes

THE UNIVERSITY OF WESTERN AUSTRALIA

Share on print The two studies identified 53 loci (regions on the chromosome where genes are located) that are linked to glycemic traits and type 2 diabetes. The research could help scientists develop a tool to detect the risk of developing type 2 diabetes.  Image: fpm/iStockphoto Busselton residents and researchers from The University of Western Australia have contributed to a worldwide scientific collaboration that has identified new genetic links in the quest to map the biological pathways that cause diabetes.  In two papers published online today in Nature Genetics the researchers have identified a substantial number of new loci (the specific place on a chromosome where a gene is located) linked with glycemic traits and type 2 diabetes (T2D) that have not been described in previous research. Diabetes is a condition where there is too much glucose, a type of sugar, in the blood.  Type 2 diabetes is the most common form of diabetes affecting some 90 per cent of all people with diabetes. It is sometimes described as a ‘lifestyle disease' strongly associated with high blood pressure, high cholesterol and obesity. In the study ‘Large-scale association analysis provides insights into the genetic architecture and pathophysiology of type 2 diabetes' researchers extended the discovery and characterisation of variants influencing susceptibility to T2D. The study expanded T2D association analysis to almost 150,000 individuals and in so doing added another 10 loci to the list of confirmed variant signals. It also concluded that genetic profiling had the potential to provide a useful risk assessment for developing T2D. The second paper titled "Large-scale association analyses identify new loci influencing glycemic traits and provide insight into the underlying biological pathways" discovered another 38 new loci with glycemic traits not described in previous research, taking the total number of signals influencing glycemic traits to 53. "This research will provide a better understanding of the genes associated with glycemic control that may interact with environmental factors and trigger diabetes," co-author Dr Jennie Hui from the UWA Schools of Pathology and Laboratory Medicine and Population Health said. The research collaborations also included scientists from The University of Western Australia's Centre for Genetic Epidemiology and Biostatistics, and the UWA School of Medicine and Pharmacology in conjunction with the Busselton Population Medical Research Institute.  The Busselton Health Study (BHS) is one of the world's longest running epidemiological research programs. Since 1966, it has contributed to an understanding of many common diseases and health conditions.  The unique BHS database is compiled and managed by UWA's School of Population Health. Editor's Note: Original news release can be found here.

நீரிழிவு நோயாளிகளுக்கு ஏற்ற வெந்தையக்கீரை!

 

நாம் உண்ணும் உணவில் உடலுக்கு தேவையான சத்துக்கள் அடங்கியுள்ளன. அதனால்தான் எந்த மாதிரியான உணவுகளை எப்படி சமைத்து சாப்பிடவேண்டும் என்று முன்னோர்கள் அறிவுறுத்தியுள்ளனர். பச்சைக் காய்கறிகள், கீரைகளில் எண்ணற்ற ஊட்டச்சத்துக்கள் அடங்கியுள்ளன. சாதாரணமாக நினைத்த வெந்தையக்கீரையில் நீரிழிவு நோயாளிகளை குணப்படுத்தும் மருந்துப்பொருள் காணப்படுவதாக நிபுணர்கள் தெரிவித்துள்ளனர்.
தாது உப்புக்கள் வைட்டமின்கள்

வெந்தையக்கீரையினை ஹிந்தியில் மேத்தி கசூரி என்று அழைக்கின்றனர். இது நறுமணத்திற்காக உணவுப் பொருட்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது கீரைவகையை சார்ந்ததாக இருந்தாலும் சத்துக்கள் நிறைந்த மூலிகையாக பயன்படுகிறது. வெந்தையக்கீரையில் இருந்து கிடைக்கும் வெந்தையம் இந்திய உணவுப் பொருட்களில் பெருமளவு பயன்படுகிறது.

நூறுகிராம் வெந்தையக்கீரையில் 49 கலோரிகள் சத்து கிடைக்கிறது. இதில் தாது உப்புக்களும், பொட்டாசியம், கால்சியம் மற்றும் இரும்புச்சத்தும் காணப்படுகின்றன. அதோடு வெந்தையக்கீரையில் வைட்டமின் சியும், வைட்டமின் ஏ யும் காணப்படுகின்றன. இது நார்ச்சத்துள்ள உணவுப்பொருள் என்பதால் நீரிழிவு நோயாளிகளுக்கு ஏற்றது என்கின்றனர் நிபுணர்கள்.

வெந்தையக்கீரை குளிர்ச்சியானது. இதனை தினசரி உணவில் சேர்த்துக் கொண்டு சாப்பிடுவதன் மூலம் உடல் சூடு கட்டுப்படும்.

இது ஜீரணக் கோளாறுகளை நீக்கும். வெந்தையக்கீரையை காயவைத்து பொடி செய்து வைத்துக்கொண்டு உணவில் சேர்க்கலாம். இரும்புச் சத்து குறைபாடு நீங்கும். சாப்பிடும் உணவு எளிதில் ஜீரணமாகும்.

வாய்ப்புண்ணுக்கு இது சிறந்த மருந்தாக செயல்படுகிறது. வெந்தையக்கீரையை ஊறவைத்து அந்த தண்ணீரை எடுத்து வாய் கொப்பளித்தால் வாய்ப்புண் குணமாகும். தொண்டை எரிச்சல், புண்கள் இருந்தாலும் சரியாகும்.பிரசவித்த பெண்களுக்கு தாய்ப்பால் சுரப்பதில் ஏதேனும் சிக்கல் இருந்தால் வெந்தையக்கீரையை சமைத்துக் கொடுக்கலாம் தாய்ப்பால் ஊறும்.
வெந்தையக்கீரை மூலிகைப் போல செயல்படுவதால் இதனை சாப்பிடுவதன் மூலம் மார்பகப்புற்றுநோய் ஏற்படுவது தடுக்கப்படுகிறது. இது டைப் 1 டைப் 2 நீரிழிவினை கட்டுப்படுத்துக்கிறது. உடலில் அதிக கொழுப்புச் சத்து தங்குவதை தடுக்கிறது.

Ginger could manage diabetes

THE UNIVERSITY OF SYDNEY

Share on print A common spice and ancient Asian remedy, ginger can increase the uptake of glucose into muscle cells independently of insulin, according to the latest research. This assists in the management of high levels of blood sugar, which creates complications for long-term diabetic patients.  Image: Creativeye99/iStockphoto Ginger, the common spice and ancient Asian remedy, could have the power to help manage the high levels of blood sugar which create complications for long-term diabetic patients, a University of Sydney study reports. The study, published in the prestigious natural product journal Planta Medica, reveals the potential power of ginger to control blood glucose by using muscle cells. Professor of pharmaceutical chemistry Basil Roufogalis who led the research says ginger extracts obtained from Buderim Ginger were able to increase the uptake of glucose into muscle cells independently of insulin. "This assists in the management of high levels of blood sugar that create complications for long-term diabetic patients, and may allow cells to operate independently of insulin," says Professor Roufogalis. "The components responsible for the increase in glucose were gingerols, the major phenolic components of the ginger rhizome. "Under normal conditions, blood glucose level is strictly maintained within a narrow range, and skeletal muscle is a major site of glucose clearance in the body." The pharmacy researchers extracted whole ginger rhizomes obtained from Buderim Ginger and showed that that one fraction of the extract was the most effective in reproducing the increase in glucose uptake by the whole extract in muscle cells grown in culture. Analysis by colleagues in the University's Faculty of Pharmacy Dr Colin Duke and Dr Van Tran showed this fraction was rich in gingerols, particularly the [6]- and [8]-gingerols. Work also undertaken to determine how the gingerols could increase glucose uptake showed an increase in the surface distribution of the protein GLUT4. When the protein localises on the surface of muscle cells it allows transport of glucose into cells. In type 2 diabetic patients, the capacity of skeletal muscle to uptake glucose is markedly reduced due to impaired insulin signal transduction and inefficiency of the GLUT4. "It is hoped that these promising results for managing blood glucose levels can be examined further in human clinical trials," said Professor Roufogalis. The work was carried out through an Australian Research Council Linkage grant. Editor's Note: Original news release can be found here.

Turning White Fat Into Energy-Burning Brown Fat: Hope for New Obesity and Diabetes Treatments

Science Daily   — Columbia University Medical Center (CUMC) researchers have identified a mechanism that can give energy-storing white fat some of the beneficial characteristics of energy-burning brown fat. The findings, based on studies of mice and of human fat tissue, could lead to new strategies for treating obesity and type 2 diabetes. The study was published August 2 in the online edition of the journal Cell.

"Turning white fat into brown fat is an appealing therapeutic approach to staunching the obesity epidemic, but it has been difficult to do so in a safe and effective way," said study leader Domenico Accili, MD, professor of Medicine and the Russell Berrie Foundation Professor at CUMC.Humans have two types of fat tissue: white fat, which stores excess energy in the form of triglycerides, and brown fat, which is highly efficient at dissipating stored energy as heat. Newborns have a relative abundance of brown fat, as protection against exposure to cold temperatures. In adults, however, almost all excess energy is stored as white fat.

White fat can be "browned" with a class of drugs called thiazolidazines (TZDs), which increase the body's sensitivity to insulin. However, TZDs have many adverse effects -- including liver toxicity, bone loss, and, ironically, weight gain -- which have limited the use of these drugs.

The current study was undertaken to learn more about the function of TZDs, with the ultimate goal of developing better ways to promote the browning of white fat.

Scientists have known that TZDs promote the browning of white fat by activating a cell receptor called peroxisome proliferator-activated receptor-gamma (ppar-gamma), but the exact mechanism was not clear. To learn more, Dr. Accili and his colleagues studied a group of enzymes called sirtuins, which are thought to affect various biological processes, including metabolism.

The researchers had previously shown in mice that when sirtuin activity increases, so does metabolic activity. In the present study, they found that sirtuins boost metabolism by promoting the browning of white fat. "When we sought to identify how sirtuins promote browning, we observed many similarities between the effect of sirtuins and that of TZDs," said lead author Li Qiang, PhD, associate research scientist in Medicine at CUMC.

Sirtuins work by severing the chemical bonds between acetyl groups and proteins, a process known as deacetylation. "So the next question was whether sirtuins remove acetyl groups from ppar-gamma and, indeed, that was what we found," said Dr. Qiang.

To confirm that the deacetylation of ppar-gamma is crucial to the browning of fat, the researchers created a mutant version of ppar-gamma, in effect mimicking the actions of sirtuins. The mutation promoted the development of brown fat-like qualities in white fat.

"Our findings have two important implications," said Dr. Accili. "First, they suggest that TZDs may not be so bad -- if you can find a way to tweak their activity. Second, one way to tweak their activity is by using sirtuin agonists -- that is, drugs that promote sirtuin activity."

"The truth is, making sirtuin agonists has proved to be a real bear -- more promise than fact," he continued. "But now, for the first time, we have a biomarker for good sirtuin activity: the deacetylation of ppar-gamma. In other words, any substance that deacetylates ppar-gamma should in turn promote the browning of white fat and have a beneficial metabolic effect."

Dr. Accili's paper is titled, "Brown Remodeling of White Adipose Tissue by SirT1-Dependent Deacetylation of Ppar-gamma." The other contributors are Ning Kon (CUMC), Wenhui Zhao (CUMC), Sangkyu Lee (University of Chicago, Chicago, Illinois), Yiying Zhang (CUMC), Michael Rosenbaum (CUMC), Yingming Zhao (University of Chicago), Wei Gu (CUMC), and Stephen R. Farmer (Boston University School of Medicine, Boston, Mass.)

This research was supported by grants from the National Institutes of Health (HL087123, DK58282, DK64773, DK063608, and RR024156).

New way to fight glaucoma scarring

NANYANG TECHNOLOGICAL UNIVERSITY

Share on print Scientists at the Singapore Eye Research Institute (SERI) and Nanyang Technological University (NTU) have developed an innovative way to combat post-surgical scarring for glaucoma patients. A clinical trial has shown that the use of a new drug delivery method has resulted in 40% fewer injections needed by glaucoma patients to prevent scarring after surgery. This also means fewer hospital visits for these patients in future. Glaucoma, a disease characterised by a build-up of pressure in the eye, is a major cause of blindness worldwide. It affects about 3% of the population in Singapore and an estimated 30% of sufferers require surgery to adequately control the disease. However, success rates for glaucoma surgery in Asian patients are considerably lower than those reported in Caucasian patients because Asians have a higher risk of scarring after such surgery. Up to one out of three operated patients requires a minor surgical procedure in the first six months in order to maintain the ideal low post-operative eye pressure. “The post-operative scarring response is the major obstacle for successful glaucoma surgery. We’ve seen in our clinics that Asian patients scar earlier and more aggressively than their Caucasian counterparts, and a significant number require at least one post-operative intervention to treat this scarring response,” said Associate Professor Tina Wong, Senior Consultant with SNEC’s Glaucoma Service, and Head of the Ocular Therapeutics and Drug Delivery Research Group at SERI. She is also the senior author of this study. The breakthrough treatment method is made possible by Professor Subbu Venkatraman, Acting Chair of NTU’s School of Materials Science and Engineering, who invented a way to make the drug, which prevents post-surgical scarring, last longer at the site of the injection. This considerably increases the interval before the drug has to be administered again. Using a gel know as hyaluronic acid, Professor Venkatraman discovered a way to contain the drug, 5-Fluorouracil (5-FU) inside the gel. “Leveraging NTU’s expertise in controlled-release technology, we have found a way to deliver the drug 5-Fluorouracil gradually into the patient. This allows the drug to be time-released over several days, compared to the current effect of the drug which remains at the injected site for only a few hours. The benefit for patients who have undergone glaucoma surgery is clear – fewer injections of the drug are needed. This results in less post-surgical scarring and fewer visits to the hospital.” The aim of glaucoma surgery is to create a new pathway for the aqueous fluid to flow out, thereby lowering eye pressure. During glaucoma surgery, a flap is created using the patient’s own tissue to regulate the outflow of aqueous fluid. A small blister, known as a conjunctival bleb, marks the new surgically created filtration site. The flap that allows fluid to flow out can be blocked if scar tissue forms, preventing the fluid from draining effectively and causing the eye pressure to rise again. This is a particularly common problem in Asian patients. To restore outflow through the surgical flap, the obstructing scar tissue needs to be removed by injecting 5-FU which prevents further scarring. This procedure is called bleb needling.* The clinical trial involved 49 patients, who were randomised to receive an injection of either the current 5-FU solution or the new combined formulation following bleb needling. All subjects were followed up for three months. The trial was conducted at the Singapore National Eye Centre. The team found that the subjects who were randomised to receive the new treatment had an improved post-operative outcome. “With this novel treatment, we observed a dramatically lower rate for repeat needling, with only 12% requiring further intervention, whereas 50% of subjects receiving the standard 5-FU solution treatment required further needlings,” said Dr Arun Kumar Narayanaswamy, Senior Clinical Research Fellow, SERI, and first author of this study. “In addition, because these patients require fewer interventions, their risk of ocular infection and side effects are significantly reduced,” he added. Assoc Prof Wong, also an adjunct professor at NTU’s School of Materials Science and Engineering, and Professor Subbu Venkatraman together with his team of scientists, are improving the new treatment method further using nano-encapsulation. The team aim to achieve a precise release of the correct amount of drug at a steady daily dose over a course of several weeks instead of just a few days as shown by the study. “Because the acute and most active stage of wound healing occurs in the first twelve weeks after surgery, we ideally need a sustained time release of the anti-scarring drug that can be administered as a single injection and provide the right amount of drug to continually suppress the scarring response for that crucial time frame. That way, we won’t have to keep injecting patients with top-ups, often on a fortnightly or even weekly basis which is not only inconvenient for the patient but greatly increases the risk of complications with each additional injection,” said Assoc Prof Wong. In the future, this novel treatment could also be applied at the time of the glaucoma surgery to further improve surgical outcomes, as well as reduce the possible need for or frequency of bleb needling interventions after surgery. The study, published in the journal Ophthalmology early this year, has been shortlisted for a Best Clinical Research Oral Presentation at the second SingHealth Duke-NUS Scientific Congress, which will take place on 3 and 4 August at Raffles City Convention Centre. This research was supported in part by an Individual Research Grant awarded to Assoc Prof Wong by the Singapore Ministry of Health’s National Medical Research Council. Editor's Note: Original news release can be found here.

Antibodies Reverse Type 1 Diabetes in New Immunotherapy Animal Study

T cells (red, green) not detected and insulin (blue) readily observed in pancreatic islets of antibody-treated (Right) versus untreated (Left) diabetic NOD mouse. (Credit: Tisch Lab, UNC)

ScienceDaily — Scientists at the University of North Carolina School of Medicine have used injections of antibodies to rapidly reverse the onset of Type I diabetes in mice genetically bred to develop the disease. Moreover, just two injections maintained disease remission indefinitely without harming the immune system.

The immune system consists of T cells that are required for maintaining immunity against different bacterial and viral pathogens. In people who develop Type 1 diabetes, "autoreactive" T cells that actively destroy beta cells are not kept in check as they are in healthy people.The findings, published online ahead of print (June 29, 2012) in the journalDiabetes, suggest for the first time that using a short course of immunotherapy may someday be of value for reversing the onset of Type I diabetes in recently diagnosed people. This form of diabetes, formerly known as insulin-dependent diabetes mellitus, is an autoimmune disease in which the body's own immune T cells target and destroy insulin-producing beta cells in the pancreas.

Senior study author Roland Tisch, PhD, professor of microbiology and immunology at UNC, said a need for effective immunotherapies also exists to treat Type 1 diabetes in people already living with the disease.

"Clinically, there have been some promising results using so-called depleting antibodies in recently diagnosed Type 1 diabetic patients, but the disease process is blocked for only a short period of time," Tisch said. "These antibodies don't discriminate between T cells normally required for maintaining immunity to disease-causing pathogens and the autoreactive T cells. Therefore T cells involved in maintaining normal immune function are also going to be depleted.

"You're getting some efficacy from immunotherapy but its only transient, it doesn't reverse the disease, and there are various complications associated with the use of these depleting antibodies."

Tisch said his UNC lab has been studying the use of certain "non-depleting antibodies." These bind to particular proteins known as CD4 and CD8 expressed by all T cells. Just as the name implies, when these non-depleting antibodies selectively bind to CD4 and CD8 they don't destroy the T cells; the overall numbers of T cells are unaffected.

With this in mind Tisch wanted to determine whether these non-depleting antibodies could have a therapeutic effect in the non-obese diabetic, or NOD mouse, an excellent model for human Type 1 diabetes.

The answer is yes. In some of the recently diagnosed NOD mice, blood sugar levels returned to normal within 48 hours of treatment. Within five days, about 80 percent of the animals had undergone diabetes remission, reversal of clinical diabetes.

"The protective effect is very rapid, and once established, is long-term," he said. "We followed the animals in excess of 400 days after the two antibody treatments, and the majority remained free of diabetes. And although the antibodies are cleared from within the animals in 2-3 weeks after treatment, the protective effect persists." The study showed that beta cells in the NOD mice had been rescued from ongoing autoimmune destruction.

In looking for the mechanism to explain how the therapy worked, the researchers found that the antibodies had a very selective effect on T cells that mediated beta cell destruction. After treatment, "all the T cells that we would normally see in the pancreas or in tissues associated with the pancreas had been purged," said Tisch. This despite the fact that the numbers of T cells found in other tissues and blood were unaffected.

The researchers also found an increase in the numbers of "immune regulatory" T cells. In the healthy individual, these regulatory T cells block autoimmunity, Tisch explained. "They protect us from the autoreactive cells that all of us have. And that's why most of us don't develop autoimmune diseases such as Type 1 diabetes."

"We've demonstrated that the use of non-depleting antibodies is very robust. We're now generating and plan to test antibodies that are specific for the human version of the CD4 and CD8 molecules."

UNC study coauthors with Tisch are first-author, Zuoan Li, (now at the University of Iowa); Ramiro Diz, Aaron Martin, Yves Maurice Morillon, Douglas E. Kline, (now at the University of Chicago); Li Li (now at Harvard Medical School); and Bo Wang.

Support for research came from the National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases, part of the National Institutes of Health; and from the Juvenile Diabetes Research Foundation.

Plants help treat diabetes

SWINBURNE UNIVERSITY OF TECHNOLOGY

Share on print The research looked into how well traditional Indian Ayurvedic and Aboriginal plants, such as the iconic Australian wattle pictured, could slow down the breakdown of carbohydrates, as well as their antioxidant properties. Image: -nelis-/iStockphoto With the growing worldwide incidence of diabetes, a new study reveals that traditional Aboriginal and Indian plant extracts show potential for managing the disease. Researchers from Swinburne University of Technology have investigated 12 medicinal plant extracts to determine their potential to slow down two key enzymes in carbohydrate metabolism which affect blood sugar and diabetes. "Diabetes represents a global public health burden, with the World Health Organisation estimating that more than 180 million people worldwide currently suffer from the disease," said researcher Associate Professor Enzo Palombo. "More than 800 plants are used as traditional remedies in one or other form for the treatment of diabetes, but the management of the disease without any side effects is still a challenge." He said that modern drug discovery efforts included exploring traditional compounds from natural sources in the treatment of disease. "The results obtained in this study showed that most of the traditional plant extracts have good potential for the prevention and management of diabetes." The study evaluated the activity of seven Australian aboriginal medicinal plants and five Indian Ayurvedic plants against the metabolic enzymes α-amylase and α-glucosidase that break down carbohydrates from the diet into simple sugars. It also investigated the antioxidant properties of these plants. Of the twelve plant extracts evaluated, Australian sandalwood (Santalum spicatum) and the Indian kino tree (Pterocarpus marsupium) had the greatest effect in slowing down both enzymes. The extracts of Sandhill wattle (Acacia ligulata), pale turpentine bush (Beyeria leshnaultii), velvet bean (Mucuna pruriens) and tar vine (Boerhaavia diffusa) were effective against α-glucosidase only. The study further found that wanderrie wattle (Acacia kempeana) and Sandhill wattle had an antioxidant effect, eliminating free radicals which are heavily implicated in diabetes. Their findings are published in BMC Complementary and Alternative Medicine. Editor's Note: Original news release can be found here.

Snacking on Raisins Significantly Reduces Overall Post-Meal Blood Sugar Levels

 

New research debuted at the American Diabetes Association’s 72nd Annual Scientific Session suggests eating raisins three times a day may significantly lower postprandial (post-meal) glucose levels when compared to common alternative snacks of equal caloric value.

Raisins have a relatively low glycemic index and contain fiber and antioxidants.

The study was conducted at the Louisville Metabolic and Atherosclerosis Center (L-MARC) by lead researcher, Harold Bays, MD, medical director and president of L-MARC.

The study was conducted among 46 men and women who had not previously been diagnosed with diabetes mellitus, but who had mild elevations in glucose levels. Participants were randomly assigned to snack on raisins or pre-packaged commercial snacks that did not contain raisins or other fruits or vegetables, three times a day for 12 weeks. Findings included:

• Compared to control snacks, raisins significantly decreased mean post-meal glucose levels by 16 percent
• Compared to baseline within group paired analysis, raisins significantly reduced mean hemoglobin A1c by 0.12 percent
• Consumption of the control snacks in the study did not significantly reduce mean post-meal glucose or hemoglobin A1c

“Compared to the snacking control group, the group consuming raisins had a significant statistical reduction in their after-liquid meal blood sugar levels among study participants who had mean baseline fasting glucose levels between 90 and 100 mg/dl.,” said Dr. Bays. “This favorable glucose effect of raisins was further supported by the statistically significant reduction in hemoglobin A1c (a standard test for overall blood sugar control in diabetes mellitus) in the within group comparison to baseline. The within group comparisons from baseline with snacks did not demonstrate a reduction in hemoglobin A1c.”

VIDEO: Raisins and glucose a randomized controlled trial

The study was funded by the California Raisin Marketing Board through a grant to the L-MARC Research Center in Louisville, Kentucky.

“Raisins have a relatively low glycemic index and contain fiber and antioxidants, all factors which contribute to blood sugar control,” said James Painter, Ph.D., R.D., and nutrition research advisor for the California Raisin Marketing Board. “Decreasing blood sugar and maintaining normal hemoglobin A1c levels is important because it can prevent long-term damage to the heart and circulatory system.”

This research is part of a two-part study by L-MARC that looked at raisins and possible impacts to blood pressure and blood sugar levels. The first part of the study announced at the American College of Cardiology’s 61st Annual Scientific Session suggests eating raisins three times a day may significantly lower blood pressure among individuals with slightly higher than normal blood pressure, otherwise known as prehypertension.

Visit www.loveyourraisins.com for further information and summaries of California Raisins’ nutrition research. 

_________

Courtesy MultiVu