Search This Blog

Saturday, March 22, 2014

The atomic bomb was used in the Mahabharata War?

An ancient, heavily populated city in Pakistan was instantly destroyed 2,000 years before Christ by an incredible explosion that could only been caused by an atomic bomb.

That's the mind bogging conclusion of a British researcher, David Davenport, who spent 12 years studying ancient Hindu scripts and evidence at the site where the great city - Mohenjo Daro once stood.For David Davenport, an English of Indian origins, expert of Sanskrit, a thermonuclear explosion isn't a far hypothesis at all.

The description of the immense power of such a weapon were contained in the Mahabharata, section Drona Parva, describing a weapon called "Agneya":
it was like a shiny rocket whose heat burned the world like a fever. Then, cold winds, cardinal points became clear and lightful.
Looking at the burned walls, the second possibility seems the right one. In fact, Indra lead a cruel invasion.
.
In the Rigveda, it's written:
"devast the strong ones like time tears the clothes."
Everybody was slaughtered in loco.

The final touch was a sudden holocaust of fire. Davenport came back from Pakistan with some sample remains from the city. The CNR lead a serious analysis that amazed the researchers: the objects brought by him appeared to be fused, glassified by a heat as high as 1500°C, followed by a sudden cooling.
.
Let's say that no natural phenomena can do the same. For Davenport, the destruction described in the Ramayana of the Danda Kingdom were nothing but the end of Mohenjodaro, also identified as Lanka, meaning "isle", which Mohenjodaro was built on.


Lord David William Davenport (left) with Ettore Vicenti (right), in Pakistan.
What was found at the site of Mohenjo Daro corresponds exactly to Nagasaki, declared Davenport, who published his startling findings in an amazing book, "Atomic Destruction in 2000 B.C.", Milan, Italy, 1979.

There was an epicenter about 50 yards wide where everything was crystallized, fused or melted, he said.
Sixty yards from the center the bricks are melted on one side indicating a blast. the horrible, mysterious event of 4,000 years ago that leveled Mohenjo Daro was recorded in an old Hindu manuscript called the Mahabharata, which has been guarded by holy men for centuries:
White hot smoke that was a thousand times brighter than the sun rose in infinite brilliance and reduced the city to ashes, the account reads. Water boiled...horses and war chariots were burned by the thousands.. . the corpses of the fallen were mutilated by the terrible heat so that they no longer looked like human beings...
The description concludes:
it was a terrible sight to see ... never before have we seen such a ghastly weapon.
Based on his study of many ancient manuscripts, Davenport believes that the end of Mohenjo Daro was tied to a state of war between the aryans and the mongols.

Aryans controlled regions where space aliens were mining minerals and exploiting other natural resources, he believes. Because it was a Mongol city, the aliens had agreed to destroy Mohenjo Daro on behalf of the Aryans.

The aliens needed the friendship of the Aryan kings so that they could continue their prospecting and research, explained Davenport.


Mohenjo Daro ruins


The texts tell us that 30,000 inhabitants of the city were given seven days to get out - a clear warning that everything was about to be destroyed. Obviously, some people didn't heed the warning, because 44 human skeletons were found there in 1927, just a few years after the city was discovered.

All the skeletons were flattened to the ground. For example, a father, mother and child were found flattened in the street, facedown and still holding hands. Interestingly, the ancient texts refer repeatedly to theVimanas, or the flying cars, which fly under their own power, he added.

Davenport's intriguing theory has met with intense interest in the scientific community. Nationally known expert William Sturm said:
the melting of bricks at Mohenjo Daro could not have been caused by a normal fire...
Added professor Antonio Castellani, a space engineer in Rome:
it's possible that what happened at Mohenjo Daro was not a natural phenomenon

The two great ancient epics of India, Ramayana and Mahabharata (c. 1000-500 BC) are centered on conflicts and refer to military formations, theories of warfare and esoteric weaponry.
Among the principal works and stories that are a part of theMahabharata are the Bhagavad Gitathe story of Damayanti, an abbreviated version of the Ramayana, and the Rishyasringa, often considered as works in their own right. Traditionally, the authorship of the Mahabharata is attributed to Vyasa. With about one hundred thousand verses, long prose passages, or about 1.8 million words in total, the Mahabharata is roughly ten times the length of the Iliad and Odyssey combined, or about four times the length of the Ramayana. W. J. Johnson has compared the importance of the Mahabharata to world civilization to that of the Bible, the works of Shakespeare, the works of Homer, Greek drama, and the Qur’an.  —Source: Wikipedia

Flying Aircraft & Nuclear War and Other Strange Occurrences of The Past


Edited By James Hartman

The Indian Epics,  especially the MAHABHARATA, pick up the thread of the tale of devastation and destruction. Atlantis, rather displeased at its humiliating  defeat,  deceived   that  they  were  no  longer interested in subjugating  the Rama Empire (An Indian  Empire),  and decided instead to annihilate the major cities using weapons of mass destruction. Sanskrit scholars  could  not comprehend what was being described in the Epics until the dropping  of the first atomic bombs on Japan. There are AUTHENTIC VERSES from the Indian Epics:
“Gurkha, flying a swift and powerful vimana (fast aircraft)
hurled a single projectile (rocket) charged with the power
of the Universe (nuclear device). An incandescent column of
smoke and flame, as bright as ten thousand suns, rose with
all its splendor.
It was an unknown weapon, an iron thunderbolt, a gigantic
messenger of death, which reduced to ashes the entire race
of the Vrishnis and the Andhakas.
The corpses were so burned as to be unrecognizable.
Hair and nails fell out; Pottery broke without apparent cause,
and the birds turned white.
…After a few hours all foodstuffs were infected…
…to escape from this fire the soldiers threw
themselves in streams to wash themselves and their
equipment.” — The Mahabharata

Indeed, this story is said to originate nearly 24,000 years ago!
If this is true than we are not the most advanced.
As the Bible says “There is nothing new under  the  sun.” Evidence  for  Atlantis   is   well documented.

If the above was not enough to convince your let me take you in deeper into this nuclear war:
“It was a weapon) so powerful that it could destroy the earth
in an instant  A great soaring sound in smoke and flames 
And on its sits death…” – The Ramayana
“Dense arrows of flame, like a great shower, issued
forth upon creation, encompassing the enemy…
A thick gloom swiftly settled upon the Pandava hosts.
All points of the compass were lost in darkness.
Fierce wind began to blow upward, showering dust and gravel.
Birds croaked madly… the very elements seemed disturbed.
The earth  shook,  scorched  by the terrible violent heat of this weapon.
Elephants burst into flame and ran to and fro in a frenzy…
over a vast area, other animals crumpled to the ground and died.
From all  points  of  the compass  the  arrows  of  flame  rained
continuously and fiercely. — The Mahabharata
The Ramayana and  the  Mahabharata seem like science  fiction.   Not only did aircraft exist such as Vimanas and Vailxi (as the Atlantian craft are called),  they  had  nuclear  weapons. There seems to be a fear of educating the worlds people  about  the  distant past.  Even empires and leaders of China’s past to Christians  to  Arab  peoples would destroyhistory  in  such  a way that records of there amazing cultures and events are nearly all  wiped  out. Indian Epics however are still with us intact. Records of South American  history all but gone.  Fear, and  other  factors have removed most of history before 5,000 years. Some only 1,000 years  ago. In the America’s just 300 -500 years all  most all lost! Today, perhaps some  UFO  records  are going the way of fears gate! However, again a few stories live on.
In another amazing  Indian  text  the  Agastrya  Samhita  gives  the precise directions for constructing electrical batteries:
“Place a well-cleaned copper plate in an earthenware vessel.
Cover it first by copper  sulfate  and  then  moist sawdust.
After that put a mercury-amalgamated-zinc sheet on top of
an energy known by the twin name of Mitra-Varuna. Water will
be split  by  this current into Pranavayu and  Udanavayu.  A
chain of one hundred jars is said to give a very active
and effective force.” –Agastya Samhita (Indian Princes’ Library)
By the way,  MITRA-VARUNA is now called cathode-anode, and Pranavayu and Udanavayu are to us oxygen and hydrogen. This document again demonstrates the presence of electricity  in  the  East,  long, long ago.  In the  not  so distant past strange events  are  recorded  in Europe’s past.
At Mount Cassino in Italy there is a large and heavy stone which was traditionally lifted by   Saint   Benedict  (A.D.  448-548)  by  the neutralization of gravity.  This stone  was intended for the wall of the monastery being  built at that time. The stonemasons  could  not budge it. However, Saint Benedict made the sign of the cross on the block, and while  the  seven  men  who  could  not lift it looked in amazement, he raised it alone without  any effort.  If this is true, than its evidence of God’s hand at work!
Even stranger is this: King Ferdinand I was a host  to Saint Francis of Paula (1416-1505)  in  Naples.  Through  a  half-opened  door  he witnessed the monk in meditation,  floating  high above the floor of his room.
Again in the fairly long ago past in China Emperor Cheng Tang (1766 B.C.), ordered Ki-Kung-shi  to  construct  a  flying   chariot.  The primeval aviation constructor  completed  the  job  and  tested  the aircraft. In flight, reaching the  province  of Honan. Subsequently, (from fear) the vessel was destroyed by imperial edict as Cheng Tang feared the secret of its mechanism might fall into the wrong hands.
If one looks at the past he can foresee and even change the future. Will we be  faithful  to  God  as  the  saints and lift  objects  or ourselves by Gods  power?  Will we ever come to full out Nuclear War as the people of Atlantis and Rama 24,000 years ago?
Will we build  Flying Chariots (Flying  Saucers)  and  destroy  them because we fear into what hands they will fall?  What will man do to destroy his past, present or future?  I leave that  question  up  to you!!!
Subject Related: The Mahabharata, Book 8: Karna Parva, Kisari Mohan Ganguli, tr. [1883-1896]  http://www.sacred-texts.com/hin/m08/m08034.htm
“It was an unknown weapon, an iron thunderbolt, a gigantic messenger of death, which reduced
to ashes the entire race of the Vrishnis and the Andhakas.” is actually found in Section 1 of
Mausala Parva.( http://www.sacred-texts.com/hin/m16/m16001.htm).
“When then next day came, Samva actually brought forth an iron bolt through which all the
individuals in the race of the vrishnis and the andhakas became consumed into ashes.
Indeed, for the destruction of the Vrishnis and the Andhakas, Samva brougt forth, through
that curse, a fierce iron bolt that looked like a Gigantic messenger of death. The fact
was duly reported to the king. In distress of mind, the king (Ugrasena) caused that iron
bolt to be reduced to a fine powder.Men were employed to cast the powder into the sea.”
The term “10000 suns” and “Super-abundant” perfectly fit into today’s description ofNuclear Energy. In fact what is depicted as an Iron bolt could actually have referred to Radioactive Iron (Iron-59 is known to be radioactive). Perhaps the usage of Iron-59 as a nuclear weapon was known to man in ancient times. The last sentence ” to cast the powder into sea”, is in good terms with the fact that water is a very effective shield for nuclear radiations. Perhaps that was the intention in casting the iron powder into the sea.
The section 2 of the Mausala parva also has,
“The streets swarmed with rats and mice. Earthen pots showed cracks or broke from no
apparent cause. At night, the rats and mice ate away thehair and nails of slumbering men”
and
“Fires, when ignited, cast their flames towards the left. Sometimes they threw out flames
whose splendour was blue and red. The Sun, whether when rising or setting over the city,
seemed to be surrounded by headless trunks of human form. In cook rooms, upon food that
was clean and well-boiled, were seen, when it was served out for eating, innumerable
worms of diverse kinds.”
The above passage too reminds us of the effects of a nuclear explosion, as foodstuffs get infected in the aftermath of a nuclear explosion. In section 3, there is also a mention of the vaishnis taking shelter close to the sea coast. This might have as well meant that the vaisnis took shelter in the sea. As mentioned earlier, water is a natural shield to Nuclear radiations.
These above facts make us really wonder if the Mahabharata was indeed a nuclear war. In aid to the above mentioned facts, India, from times immemorial knew the existence of atoms and the atomic energy. The following shloka is evidence to the statement.

Krishna, Ancient Weapons of Mass Destruction and The Mahabharata

An article submitted by Ahmad from Malaysia
This article was written for the reason of unearthing the secret of ancient nuclear power. The facts stated here were not meant to put the blame on who is wrong or right. Ancient writings (religious texts) already mentioned the existence of such weapons that had very similar capacity as the modern day nuclear war-heads. How the human race faced such terribly destructive weapons in the olden days shall be the focal point of this article.
Note: I received this knowledge about ancient nuclear weapons directly from the Lord Krishna. I was told that I am the ninth person to learn about this secret through Lord Krishna. When I queried who the eighth person was he just smiled and declined to answer. According to Lord Krishna the first and the eighth persons received the same knowledge; unfortunately I don’t not know who they were.
The nuclear weapons existed in the ancient times and the evidence of their amazing power can be still found in modern days. These weapons were reportedly used during the war of Kurukshetra as documented in the Mahabharata. It is my hope that with this article we could reveal the truth about this ancient nuclear weapons. Prior to the invention of the atom bomb and nuclear war-head of present day, did we, as human ever faced such dangerous and destructive events? Certain factual text described in this article is being compared to that of the Mahabharata.

Angels and Gods from the Mahabharata

Lord Krishna in the Mahabharata was known as the Almighty. His very existence was quite difficult to pinpoint. However, what was clearly evident was that the word “Krish” which means “place” and “Na” means “high” or “highest” in the celestial world. It was also mentioned that Lord Krishna dwelled on the 20th planet called Krishnaloka. Lord Krishna was the ultimate ruler in the highest order amongst the Gods known then.
From the sacred rays that were being transmitted from his back shoulder He created Lord Wishnu who was responsible for the fine behavior and manner of the human kind in this world. Wishnu leaves in the sky that was then known as “blue ocean” or Indraloka.  Lord Brahma, on the other hand (who breathes instincts and needs) also was created though the same manner from Lord Krishna’s sacred rays. He dwelled on the 19th planet.
Lord Shiva, sacred spirit from Lord Wishnu, came to being from the lotus flower. Lord Shiva was the Lord of destruction and foolishness. Lord Shiva demonstrates his destructive ways when the human world faces war, over-population and famine. The destruction from typhoons, tornadoes, tsunamis, wars and the like were all the work of Lord Shiva. It was said to be the punishment of the planet.

Mahabharata

Mahabharata is an epic describing the war called “Kurukshetra” between Pandavas(Pendawa 5) and Hastina(Astino). It also describes the role of “Ibu Pendawa 5”, Dewi Kunti who possesses untold powers. In this war, there was a warrior that was lead by Lord Krishna; named Arjuna. The parties at war were relatives of Arjuna. Within this war, there was this sacred meditation that was formed as guidance to the people when their spirits were lacking. Krishna taught Arjuna about the art of self- defense as well as the finer inner spirit as a human being. It was also believed that Yoga and Yogi were introduced during this period and was upgraded to the ranks of “Roh”, “Rah” and “Brahmana”.
Apart from the relationship between Gods and humans during this war period, one other important aspect worth our attention is the invention of WMD (Weapons of Mass Destruction). It was  given to Arjuna by the Lord Krishna to serve as a protective shield for the truth to be successful. It is not clearly said how these WMD were made available to Arjuna, but to the warring families, it was no longer a secret.
This WMD during the Kurukshetra war was known as “Cakra”. “Cakra” was the most destructive of all weapons that was given personally by Lord Krishna and Lord Wisnu; called it by the other name of “Sudal Sana” which was more powerful than “Barma Satara” the other WMD. It was said that if released, it would generate a great hot ray, reddish sky and fire-ball.

“Cakra” Launched (Ancient Nuclear)

During the chaos of the said war, one of Arjuna’s cousins launched the 5th weapon called “Barma Satara” which had the impact of a mighty nuclear power. According to the legend it was not clear how the relatives of Arjuna got to know the secret to launch such weapons. Arjuna himself had to obtain the consent from Lord Krishna who needed to explain the ways or consequences of such weapons.
It was believed that as a result of this launch; it has created layers upon layers of hot rays that penetrated the sky and slowly settled on to the earth (as multiple layers). Upon realizing that the never before used weapon has been accidentally released by his own cousin; and upon seeing the massive destruction that this weapon brought, Arjuna pleaded with Lord Krishna to gather all resources to protect what was left on the earth from the massive heat. With the kind guidance from Lord Krishna, Arjuna managed to protect the earth from the nuclear heat-wave by deflecting it skyward. This prevented the earth from complete destruction by  such nuclear disaster. It was also told that the nuclear cloud and heat-wave were noticeable in the area tens of kilometers wide and approximately 10 nautical miles in thickness.
During the “Kuruthesa”, Arjuna, who was coached directly by Krishna on the righteous way of a true noble being and the right path to eternity, was also introduced to  Yoga.  Arjuna was to practice it whenever he faced adversity. “Bhakti Yoga” practiced for 20 minutes would allow the mere mortal to overcome adversity and reach for Lord’s guidance.

“Cakra”- Weapon of Mass Destruction during “Kurukshetra”

According to Lord Krishna, the WMD was further divided into three levels:
  • Highest “Cakra” (weapon) but never before used: “Sudal Sana”;
    this was the most secretive and complicated weapons owned by Lord Krishna himself.
    The energy from this weapon would be able to destroy dozens of planets
  • Second “Cakra”: “Barma Satara” was a gift from “Dewa Api” to Lord Krishna and has 7 levels:
    • Level “Barma Satara” First
    • Level “Barma Satara” Second
    • Level “Barma Satara” Third
    • Level “Barma Satara” Fourth
    • Level “Barma Satara” Fifth (used by Arjuna’s cousin during “Kuruthesa”)
    • Level “Barma Satara” Sixth (equivalent to the destruction of Hiroshima)
    • Level “Barma Satara” Seventh ( widely used for self protection and medicines around the world)
  • Third “Cakra” – has eleven sub-species (1-11)
“Cakra Barma Satara” was a gift presented to Lord Krishna by “Dewa Api” also known “Angeni Dewa” during one of the anniversary celebrating the re-birth of Lord Krishna in the year of “Kaliyuga”. Those who attended were Wishnu, Brahma, Shiva, Surian, Govindran (King of Heaven) and Maharaja Kartu. From the ancient Sanskrit scripture, it was widely mentioned that the Gods were using weapons of high destructive power similar to that of nuclear power. However, it must be noted that the ancient weapons did not utilize the same earthly materials as its contents. As mentioned above, “Cakra Sudal Sana” and “Barma Satara” were ancient nuclear weapons that had its own levels of complexity. Each levels had different rays of destruction. The advantages of these weapons were their ability to be controlled and to benefit other human activities or served as a source of massive energy for human kind to operate with. From the local knowledge and also from the researchers of ancient Hindu Jawa scriptures, it was proven that these weapons were well known and were in widely used at different level of skills that benefited human kind in many places on earth.

“Cakra” presently in used for various reasons

From the vicinity, “Barma Satara” the seventh was used widely as means to fight paranormal activities as well as a form of self-protection, medicine and war (not for massive destruction). Right up until now, its usage was limited to “Barma Satara” the seventh only as the operative secret was limited to this level. “Barma Satara” seventh has limited source of energy but it’s beneficial to the human kind in this region.
Examples: energy from “Barma Satara” seventh used by present human kind;
  1. “Keris Terbang” ( Keris/Ancient Malay Weapon and Terbang means fly )
    • a. “keris Sumiyang”
    • b. “keris Brojol”
    • c. “keris Majapahit”
  2. “Tuju Tuju” ( Black magic weapon)
  3. “Bola Api” (Fire Ball)
  4. It is believed from the ancient Sanskrit scriptures that thunder and lightning were normal fractions of “Barma Satara” energy sources that utilized normal scale nuclear power to chase away devils who prevented the rains from falling to the ground
Most of the sacred and magical power within the weapon’s structures and medicines used the energy similarly used in “Kurukthesa”.
All these mantras and key-words were made known to me. It has never crossed my mind to use it except for the good of humankind.
It could be summarized that all these energies from those ancient weapons were the source of energy of all magical yet mysterious events during ancient times. As a general observation, I would conclude that the reason as to why there’s such abundance of inherited petroleum was that humankind before us had the ability to utilize better sources of energy that were more powerful and environmentally friendly.

“Chakra” – Mantras

“Chakra” or weapons of such kind can only be manifested through mantras and key-words that could activate them. These weapons called “Chakra” were not formed by earthly means like fire, water, air nor earth; they could only be manifested through a few mantras. These concepts were commonly written in the old ancient scriptures, they existed in historical periods. What attracted me was that in physical form, these weapons could be launched and also could be stopped or prevented before they cause destruction to the earth.
The processes of the ancient nuclear power could be interpreted as follows:
During Launching:
  • i) Key words or mantras to be uttered
  • ii) The earth composition would be changed and heat wave and massive rays would be released into the air
  • iii) At a sudden, a cloud of rays and heat will concentrate and a form a thick layer on top of the earth atmosphere
  • iv) These layers of heat and rays would then cascade down to earth and resulting in massive destruction
  • v) The end result would be worse than a nuclear explosion as the process involved the huge compactness of the wind and the air combined during this process
During the prevention of the heat and rays layer from reaching the earth
  • I) Key words or mantras to be uttered
  • II) The layers would then stopped in mid-air and vanishes before touching the earth’s surface
  • III) These whole layers would then disappears from the air
As to what happened in “kuruthesa” ( when Arjuna prevented the rays and heat-wave to penetrate to the earth),  the heat-wave actually it vanished into thin air before it impacted the earth. The ability to know such structures and methods of these weapons would be beneficial for the present day humankind to compete with the mysteries of ancient beings and also would help to resolve the energy processes that would be simpler and could prolong the lifespan of this planet.

Future hopes that are strange and mystifying

It is my hope that with the revelation of the secrets to the mantras of the ancient nuclear power, we could further change the nuclear weapons into ultimate energy source.
Lord Krishna advised me that all these sources of energy should be used by mankind for sole purpose of good. According to Lord Krishna, he would come to anyone and explain the secret text to anyone he fancies regardless of his/her race or religion. Lord Krishna exists in his own form and no mantras or religion can make Him to reveal Himself, unless He wishes to do so.

JAGAT MANDIR @ DWARKA ~ GUJARAT , BHARAT

JAGAT MANDIR @ DWARKA ~ GUJARAT , BHARAT
KRISHNA ~ THE LEGEND WHO WAS THE PHYSICAL INCARNATION OF THE QUALITIES OF THE SUPREME SOUL, LEFT THE WORLD WITH EVERYONE LONGING FOR HIM .... !!
Dwarka ........... is a city one iof the oldest in the world ... and a municipality of Jamnagar district in the Gujarat state in India. Dwarka (Dvaraka in Sanskrit - used in this article when referring to the city in a historical context), also known as Dwarawati in Sanskrit literature is rated as one of the seven most ancient cities in the country.
Dwarka is located at the geographical coordinates of 22°14′N 68°58′E / 22.23°N 68.97°E / 22.23; 68.97. It is a relatively flat region at sea-level, having an average elevation of 0 metres (0 feet).
The legendary city of Dvaraka was the dwelling place of Lord Krishna. Due to damage and destruction by the sea, it is believed that Dvaraka has submerged six times and modern-day Dwarka is therefore the seventh such city to be built in the area.
The temple has five storey tower, built by Sambha, the grandson of Lord Shri Krishna. The city was built by Vishwakarma in one day , by who is a celestial architect. The temple was made of limestone and sand. There is a flag hoisted in the temple tower everyday which waves in air, beautifully welcoming the pilgrims. The structure of the temple could be clearer. Even in tsunamis or earthquakes, the temple was not destroyed. There are two gateways, namely Swarga Dwar where pilgrims enter and Moksha Dwar, where pilgrims exit. From the temple one can view the Sangamam of River Gomati flowing towards the sea.
There are shrines for Vasudeva, Devaki, Balarama and Temple of Patranis ~ The Queens of Shri Krishna the principals, namely Revathy, Subhadra, Rukmini Devi, Jambavathi Devi and Sathybhama Devi. There is a special temple for Rukmini Devi on the way to Bet Dwaraka. Bet Dwaraka can be reached by boat. It is also the
temple like Palace where Lord Shri Krishna had ruled. It is the same idol of Lord Dwarakanath kept in Bet Dwaraka. The temple looks like a Palace with many Shrines for Lakshmi Narayana, Trivikrama, Jambavathi Devi, Sathybhama Devi and Rukmini Devi.
The city derives its name from the word "Dwar" meaning door in Sanskrit. Dwarka is one of the holiest cities in Hinduism and one of the 4 main "dhams" along with Badrinath, Puri, and Rameshwaram. The Jagatmandir temple which houses the Dwarkadhish, a form of Krishna.
Nageshwar Jyotirling, one of the 12 holy shrines of Lord Shiva, is located near Dwarka. Dwarka is also the site of Dwaraka Pītha (also known as Kālikā Pītha), one of the four cardinal mathas established by Sri Adi Shankaracharya, the others being those at Sringeri, Puri and Jyotirmath. Adi Sankara had visited Dwarakdish Shrine and had established the Dwarka peeth. The Lord here is dressed in Kalyana Kolam where he appears to be a Royal Wedding costume. The place is so sacred as Lord Shri Krishna himself had resided and his successors had built the temple. It is one of the 108 Divya desam.
Dwarka is mentioned in the Mahabharata, the Harivansha, the Bhagavata Purana, the Skanda Purana, and the Vishnu Purana. It is said that this Dwarka was located near the site of the current city of Dwarka but was eventually deserted and submerged into the sea.
Sri Krishna renounced war in Mathura for the greater good (hence the name Ranchodrai) and founded (and settled in) Dvaraka. Sri Krishna killed Kansa (his maternal uncle) and made Ugrasen (his maternal grandfather) the king of Mathura.

Enraged, the father-in-law of Kansa, Jarasandha (king of Magadha), with his friend Kalayavan attacked Mathura 17 times. For the safety of the people, Krishna and Yadavas decided to move the capital from Mathura to Dvaraka.
Submersion into the Sea: After Krishna left the earth for Vaikunta, about 36 years after the Mahabharat War (3138 BC), and the major Yadava leaders were killed in disputes among themselves, Arjuna went to Dwarka to bring Krishna's grandsons and the Yadava wives to Hastinapur, to safety. After Arjuna left Dwarka, it was submerged in the sea.

Following is the account given by Arjuna, found in the Mahabharata: ...imposed on it by nature. The sea rushed into the city. It coursed through the streets of the beautiful city. The sea covered up everything in the city. I saw the beautiful buildings becoming submerged one by one. In a matter of a few moments, it was all over. The sea had now become as placid as a lake. There was no trace of the city. Dwaraka was just a name, just a memory.

The Vishnu Purana also mentions the submersion of Dwarka, stating: On the same day that Krishna departed from the earth, the powerful dark-bodied Kali Age descended. The oceans rose and submerged the whole of Dwarka.

How is it ....

Photo: How is it ....

Nice Photography

Friday, March 21, 2014

This Is India's First Ultra High Definition Music Video And It Is Composed By A.R Rahman. Enjoy

பேஸ்புக்கின் உண்மையான நிலவரம் தெரியுமா?

இன்று இணையதள உலகில் 1 பில்லியன் பயனர்களுடன் கூகுளுக்கு அடுத்த இடத்தில் தனது ஆதிக்கத்தை செலுத்துவது எது என்று கேட்டால் அது பேஸ்புக் தான்.
ஒரு நாளைக்கு கூகுள் கூட போகாமல் இருந்திடுவோம் ஆனால் பேஸ்புக் போகாமல் மட்டும் நம்மால் இருந்துவிட முடியாது.
அந்த அளவுக்கு பேஸ்புக் நம்மை அடிமைப்படுத்தி நமது முக்கிய தகவல்களை கொண்டுள்ளது எனலாம், அந்த பேஸ்புக் குறித்தும் நீங்கள் வியக்கும் வகையில் நிறைய தகவல்கள் உள்ளன.
இந்த தகவல்களை நிச்சயம் நீங்கள் அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை.
* இந்த உலகில் உள்ள 10ல் இருவருக்கு பேஸ்புக் அக்கவுன்ட் இருக்கிறது.
* இணையம் பயன்படுத்துவோரில் 80 சதவிகித மக்களுக்கு பேஸ்புக் அக்கவுன்ட் உள்ளது.
* ஒரு நிமிடத்தில் இதில் 10 லட்சம் லிங்குகள் ஷேர் செய்யப்படுகின்றன.
* ஒரு நிமிடத்தில் 3 மில்லியன் ஸ்டேட்டஸ் ஆப்டேப் இதில் பதியப்படுகின்றன.
* ஒரு நிமிடத்தில் 8 லட்சம் பேஜ் இன்வைட்ஸ் அனுப்பப்படுகின்றன.
* ஒரு நிமிடத்தில் 30 இலட்சம் போட்டோக்கள் TAG செய்யப்படுகின்றன.
* ஒரு நிமிடத்தில் 30 இலட்சம் பிரெண்ட் ரெக்வஸ்ட்கள் அனுப்பப்படுகின்றது.
* 9 கோடி போட்டோக்கள் கிறிஸ்மஸ் விடுமுறையில் மட்டும் பதியப்படுகின்றன.
* 80 சதவிகித இந்திய இளைஞர்கள் பேஸ்புக்கில் இருக்கிறார்கள்.
* மேலும் 30 சதவிகிதம் பேர் பேஸ்புக்கில் இருப்பவர்களில் 35 வயதிற்கு மேல் இருப்பவர்கள்.
* 70 சதவிகித பேஸ்புக் யூஸர்ஸ் தினமும் லாக் இன் செய்கிறார்கள்.
* இதில் உள்ள மொத்த யூஸர்ஸின் சதவிகிதப்படி ஒவ்வொரு யூஸர்ஸூம் 220 பிரெண்ட்ஸ் வைத்துள்ளனர்.
* ஒரு மாதத்தில் சுமார் 900 பில்லியன் நிமிடங்கள் இதில் உள்ள மக்களால் பேஸ்புக் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
* 50 பில்லியன் அளவுக்கு இதில் தினந்தோறும் போட்டக்கள் மற்றும் ஸ்டேட்டஸ் போடப்படுகின்றது.
* ஒரு யூஸர் ஒரு மாதத்தில் 90 ஸ்டேட்டஸ் அல்லது போட்டோக்களை ஷேர் செய்கிறார்.
* இதுவரை அதில் 70 வகையான மொழிகள் பேஸ்புக்கில் உள்ளது.
* ஒட்டுமொத்த பேஸ்புக் பயன்பாட்டில் 22 சதவிகிதம் அமெரிக்கர்கள் தான்.
* தினந்தோறும் 5 இலட்சம் யூஸர்கள் இதிலிருக்கும் TRANSLATION ஆப்ளிகேஷனை பயன்படுத்துகின்றனர்.
* தினந்தோறும் இதில் 3 கோடி புதிய அப்ளிகேஷன்கள் ஏற்றப்படுகின்றது.
* இதை தினசரி மொபைல் மூலம் பயன்படுத்துவோரின் எண்ணிக்கை 250 மில்லியன் ஆகும்.
* ஒவ்வொரு மாதமும், 250 மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் வெளி வலைத்தளங்களில் பேஸ்புக்கை லிங்க் செய்கின்றனர்.
* social plugins ஏப்ரல் 2010 இல் தொடங்கப்பட்டது முதல் 10,000 புதிய வலைத்தளங்களில் சராசரியாக ஒவ்வொரு நாளும் பேஸ்புக் ஒருங்கிணைக்கப்படுகின்றது.
* மேலும் 2.5 மில்லியன் வலைத்தளங்கள் காம்ஸ்கோர் இன் அமெரிக்க டாப் 100 வலைத்தளங்களில் மற்றும் காம்ஸ்கோர் உலகளாவிய முதல் 100 வலைத்தளங்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டது பேஸ்புக்கிற்கு உட்பட்டது.
* இதுவரை உலகில் 200 மொபைல் ஆப்ரேட்டர்ஸ் நிறுவனங்கள் பேஸ்புக்குடன் கூட்டு வைத்துள்ளது.
* அல் பசினோவின் முகம் தான் அசல் பேஸ்புக் முகப்பாக இருந்தது.
* பேஸ்புக்கில உள்ள POKE என்ற வார்த்தைக்கு இதுவரை விளக்கம் அளிக்கப்படவில்லை.
* உலகிலேயே அதிகம் பேஸ்புக் பயன்படுத்துவோர் அவுஸ்திரேலிய மக்கள் தான்.
* ஒரு பேஸ்புக் ஊழியர் வேலை விட்டு வெளியே வந்தால் அவருக்கு eBay 2 இலட்சம் ரூபாய் மாத சம்பளத்தில் வேலை தர தயாராக இருக்கின்றது

Lost in Life?

Mosaic Fountain

அதிர்ச்சி செய்தி... இப்படியும் இருந்த தலைவர்கள்.

இதைப் படித்தால் உங்கள் கண்கள் நிச்சயம் கலங்கும்.
--------------------------------------------------------------------
ஓமந்தூர் ராமசாமி ரெட்டியார் மந்திரிசபையில் ஸ்டீபன் என்பவர் மந்திரியாக இருந்தார்.அவரிடம் ஒரு ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்துப்பெற
லஞ்சம் கொடுக்க முயற்சித்துள்ளனர்.

அவர் கடும்கோபத்துடன் பெற மறுத்துவிட்டார்.கொடுக்கவந்தவர்களை விரட்டி அடித்துள்ளார்.இருப்பினும் கையெழுத்துப்பெற முயற்சித்துள்ளனர்.

அவர் வீட்டில் இல்லாதபோது அவர் மனைவியிடம்,ஒரு கோப்பும்,பணமும் வைத்து ஐயாவிடம் கொடுத்துவிடுங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டனர்.பணம் உள்ளே இருந்தது அந்த அம்மாவிற்குத் தெரியாது.

வீட்டிற்கு வந்தபொழுது மனைவி,அவர்கள் கொடுத்ததைக் கொடுக்க,உள்ளே பணம் இருந்ததைப் பார்த்துவிட்டு,யார் கொடுத்தார்கள்,ஏன் வாங்கினாய் என கோபித்துள்ளார்.

லஞ்சப்பணத்தை தன் மனைவி வாங்கிவிட்டாளே என்று மனம் உறுத்திய அவர்,ஒரு கண்ணாடி டம்ளரை உடைத்துநுணுக்கி,நீரில் கலந்து,அவரும்,அவர்மனைவியும் குடித்துத் தற்கொலை செய்துகொண்டனர்.

மனைவி தெரியாமல் செய்த தவறுக்கே தற்கொலை செய்து தனது நேர்மையை வெளிப்படுத்திய அந்த உத்தம காங்கிரஸ்காரரை பாதம் தொட்டுப் பணிகிறேன்.

இதை தட்டச்சு செய்யும்பொழுதே என் கை நடுங்குகிறது.கண் கலங்குகிறது.

இன்றைய காங்கிரஸ்கட்சியை வன்மத்தோடு அழித்து,ஒழிப்பதே அவருக்கு நாம் செலுத்தும் உண்மையான அஞ்சலி.

GAIN HEALTHY WEIGHT

"ஷோபாவும் நானும்" பாலு மகேந்திரா

கண்ணே ஷோபா ,
ஆந்திர மாநிலத்தின் அமைதியான அந்தக் கிராமத்தின் வயல் வரம்பொன்றில் ,என் மேல் சாய்ந்தபடி நீ உட்கார்ந்திருக்கிறாய் . அடங்கி உறங்கு முன் ,அந்தி நேரப் பறவைகளின் அவசர உரையாடல்களே பின்னணியாக ,அடி வானத்தில் -அனந்த கோடி மைல்களுக்கப்பால் ,அற்புதமான அஸ்தமனம் ஒன்று நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது..
அதற்கு முன் எத்தனையோ சூரிய அஸ்தமனங்களை எங்கெல்லாமோ வைத்து நாமிருவரும் தனித் தனியாகப் பார்த்திருக்கலாம். ஆனால் அன்று நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த அந்த அஸ்தமனத்தின் அழகை நாம் அதற்கு முன் பார்த்ததில்லை.;அதற்குப் பின்பும் பார்க்கவில்லை.
அந்தக் கொள்ளை அழகு நெஞ்சில் நிறைந்து ,இன்பத்தின் எல்லையே ஒரு சோகத்தின் விளிம்பாய் மனசில் நெருட ,அந்தம் விட்டு ,நெக்கி நெகிழ்ந்து ,வார்த்தைகள் வற்றிப் போன நிலையில் ,விழிகள் நனைய ,இதழ்கள் துடிக்க ,உன் மென்னுடல் நடுங்க ,என்னை இறுக அணைத்து கொண்டு ''அங்க்கிள் .அங்க்கிள் ..அங்க்கிள்..'' என்று முணு முணுத்துக் கொண்டிருக்கிறாய்.
அஸ்தமனத்துப் புள்ளினங்களின் அமிர்தமான சந்தியா ராகத்தோடு , ''அங்க்கிள்..அங்க்கிள் ..'' என்ற உன் முணு முணுப்பும் இரண்டற இழைந்து ,இனிய-அபூர்வமான ஒரு இசையை உண்டாக்க ,நான் உன் கூந்தலை வருடி ,மார்போடு அணைத்து ,நெற்றியில் முத்தமிட்டு ,''தெய்வமே , என் அம்முக் குட்டிக்கு -என் ஆசை மகளுக்கு--( அப்போது மனப் பூர்வமாக அந்தரங்க சுத்தியோடு உன்னை என் மகளாகத்தான் நேசித்தேன் ) ஒரு சிறிய துன்பத்தைக் கூட நீ என்றும் - என்றும் கொடுத்து விடாதே '' என மனமுருக வேண்டிக் கொள்ளுகிறேன்.
ஆண்டவன் ஐந்தாறு நிமிடங்களுக்குள் காண்பித்த அந்த அனந்த கோடி வர்ணஜாலங்கள் ,எந்த ஒரு கேமராவாலும் சிறை படாமல் ,கலைந்து ,கருமை சூழ்ந்து ,இருளாய் மாறிய பின் இருவரும் எழுந்து நடக்கிறோம்.
[தொடர் கட்டுரையிலிருந்து ஒரு பகுதி]



Motivation


 Behavior Analysts (behavioral psychologists for those who don't know what that is) have done many studies that show reinforcement (I.e. reward, praise, etc) is much more effective than punishment. This is one reason many psychologists are against spanking. They don't necessarily claim spanking doesn't work, but that there are way more effective ways to improve behavior. Punishment is intended to decrease behavior

Thursday, March 20, 2014

போர்த்துக்கல் நாட்டில் உருவாக்கப்பட்டுள்ள கடலில் மிதக்கும் காற்றாலை!!

கண்ணிழந்த மனிதர் முன்னே - Kannizhandha manidhar munne

ஒரு சீனத்து பெண்ணுக்கு இருக்கும் தமிழ்ப் பற்று தமிழக பெண்களுக்கு வருமா?


தமிழர்களின் பண்பாடு கவர்ந்ததால் தமிழ் பேச கற்றுக் கொண்டேன்- சீன வானொலி பெண் தொகுப்பாளர் பேட்டி...!

‘தமிழர்களின் பண்பாடு என்னை வெகுவாகக் கவர்ந்ததால், தமிழ் மொழியை கற்றுக் கொண்டேன்’ என்று சீன வானொலியின் பெண் தொகுப்பாளர் பெருமையுடன் கூறினார். சீன வானொலியின் தமிழ்ப் பிரிவு தலைவராக இருப்பவர் சவோ ஜியாங் (36).

தமிழ் மொழி மீது அதிக பற்று கொண்டதால், தனது பெயரை கலைமகள் என மாற்றிக் கொண்டார். பல்வேறு நிகழ்ச்சிகளில் கலந்து கொள்வதற்காக தமிழகம் வந்துள்ள இவருக்கு சென்னை பத்திரிகையாளர் மன்றம் சார்பில் வெள்ளிக்கிழமை பாராட்டு விழா நடந்தது நிகழ்ச்சிக்குப் பிறகு நிருபர்களிடம் கலைமகள் கூறியதாவது:

சீன நாட்டு வானொலியில் 1963-ம் ஆண்டு தமிழ்ப் பிரிவு தொடங்கப்பட்டது. இந்தப் பிரிவின் தலைவராக பணியாற்றி வருகிறேன். தமிழ்ப் பிரிவின் பொன்விழா, கடந்த ஆண்டு கொண்டாடப்பட்டது. எங்கள் வானொலியின் தமிழ்ப் பிரிவுக்கு வாசகர்களின் எண்ணிக்கை தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது. அதனால், செல்வாக்கும் கூடுகிறது.
தமிழர்களின் வரலாறு, தமிழர்களின் பண்பாடு ஆகியவை என்னை மிகவும் கவர்ந்தன. அதனால்தான் தமிழ் பேச கற்றுக் கொண்டேன். சீன தகவல் தொடர்பு பல்கலைக்கழகத்தில் தமிழ் மொழியில் பட்டம் பெற்றுள்ளேன். கடந்த ஆண்டு ஜனவரியில் ‘சீனாவில் இன்ப உலா’ என்ற புத்தகத்தை எழுதி வெளியிட்டேன். இதில் சீனாவைப் பற்றி எழுதியுள்ளேன். இந்த புத்தகத்தை தமிழ் நண்பர்கள் படிக்க வேண்டும். கடந்த ஆண்டு ஜூனில் ‘சீனம்-தமிழ் கலைச்சொல் அகராதி’யை தொகுத்து வெளியிட்டுள்ளேன். இந்த அகராதியில் சுமார் 27 ஆயிரம் சொற்கள் உள்ளன. தமிழர்கள் சீன மொழியை படிப்பதற்கு, இந்த அகராதி மிகவும் உதவியாக இருக்கும்.
பாரதியாரை பிடிக்கும் எனக்கு மிகவும் பிடித்தவர் பாரதியார். சீனாவில் தமிழ் பேசும் மக்கள் குறைவு. சீன மக்களிடையே தமிழை கொண்டு செல்வதற்கான போதிய விளம்பரம் இல்லை. நான் பணியாற்றும் வானொலியின் தமிழ்ப் பிரிவு மூலம் சீன மக்களிடம் தமிழை கொண்டு செல்வேன். உலக அளவில் தமிழ் ஒலிபரப்பாளராக புகழ் பெற வேண்டும் என்பதே என் லட்சியம். அதற்காக கடுமையாக முயற்சி செய்வேன். 2002-ம் ஆண்டு தமிழகம் வந்தேன். அதன்பின், 10 ஆண்டுகள் கழித்து தமிழகம் வருவது மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது.

சீனாவில் தமிழ்த் திரைப்படம் பார்க்கும் வாய்ப்பு இல்லை. விரைவில் தமிழ் படங்களை பார்க்க முயற்சி செய்வேன். போதி தர்மன் கதையை மையப்படுத்தி வந்துள்ள 7-ம் அறிவு படத்தை விரைவில் பார்ப்பேன். எனக்கு மிகவும் பிடித்த திருக்குறள், ‘நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது அன்றே மறப்பது நன்று’.
இவ்வாறு அவர் தெரிவித்தார்.

பேட்டியின் போது சீன வானொலியில் தமிழ்ப் பிரிவில் பணியாற்றும் சவுசின் என்பவர் உடன் இருந்தார். இவரும் தமிழ் மீதுள்ள பற்றினால், தனது பெயரை ஈஸ்வரி என்று மாற்றிக் கொண்டார். இவர் புதுச்சேரியில் தங்கி தமிழ் படித்து வருகிறார்.

Plastic shopping bags can be converted into diesel, natural gas and other useful petroleum products

Plastic shopping bags, an abundant source of litter on land and at sea, can be converted into diesel, natural gas and other useful petroleum products, researchers report.The conversion produces significantly more energy than it requires and results in transportation fuels -- diesel, for example -- that can be blended with existing ultra-low-sulfur diesels and biodiesels. Other products, such as natural gas, naphtha (a solvent), gasoline, waxes and lubricating oils such as engine oil and hydraulic oil also can be obtained from shopping bags.
A report of the new study appears in the journal Fuel Processing Technology.
There are other advantages to the approach, which involves heating the bags in an oxygen-free chamber, a process called pyrolysis, said Brajendra Kumar Sharma, a senior research scientist at the Illinois Sustainable Technology Center who led the research. The ISTC is a division of the Prairie Research Institute at the University of Illinois.
"You can get only 50 to 55 percent fuel from the distillation of petroleum crude oil," Sharma said. "But since this plastic is made from petroleum in the first place, we can recover almost 80 percent fuel from it through distillation."
Americans throw away about 100 billion plastic shopping bags each year, according to the Worldwatch Institute. The U.S. Environmental Protection Agency reports that only about 13 percent are recycled. The rest of the bags end up in landfills or escape to the wild, blowing across the landscape and entering waterways.
Plastic bags make up a sizeable portion of the plastic debris in giant ocean garbage patches that are killing wildlife and littering beaches. Plastic bags "have been detected as far north and south as the poles," the researchers wrote.
"Over a period of time, this material starts breaking into tiny pieces, and is ingested along with plankton by aquatic animals," Sharma said. Fish, birds, ocean mammals and other creatures have been found with a lot of plastic particles in their guts.
Whole shopping bags also threaten wildlife, Sharma said.
"Turtles, for example, think that the plastic grocery bags are jellyfish and they try to eat them," he said. Other creatures become entangled in the bags.
Previous studies have used pyrolysis to convert plastic bags into crude oil. Sharma's team took the research further, however, by fractionating the crude oil into different petroleum products and testing the diesel fractions to see if they complied with national standards for ultra-low-sulfur diesel and biodiesel fuels.
"A mixture of two distillate fractions, providing an equivalent of U.S. diesel #2, met all of the specifications" required of other diesel fuels in use today -- after addition of an antioxidant, Sharma said.
"This diesel mixture had an equivalent energy content, a higher cetane number (a measure of the combustion quality of diesel requiring compression ignition) and better lubricity than ultra-low-sulfur diesel," he said.
The researchers were able to blend up to 30 percent of their plastic-derived diesel into regular diesel, "and found no compatibility problems with biodiesel," Sharma said.
"It's perfect," he said. "We can just use it as a drop-in fuel in the ultra-low-sulfur diesel without the need for any changes."

Story Source:
The above story is based on materials provided by University of Illinois at Urbana-ChampaignNote: Materials may be edited for content and length.

Journal Reference:
  1. Brajendra K. Sharma, Bryan R. Moser, Karl E. Vermillion, Kenneth M. Doll, Nandakishore Rajagopalan. Production, characterization and fuel properties of alternative diesel fuel from pyrolysis of waste plastic grocery bagsFuel Processing Technology, 2014; 122: 79 DOI: 10.1016/j.fuproc.2014.01.019

செய்வினை நீக்கும் எளிய பரிகாரமுறை

செய்வினை நீக்கும் எளிய பரிகாரமுறை இக்காலத்தில் பொறாமை, வஞ்சனை கொண்ட மனிதர்கள் தமது எதிரிகளை நேரடியாக எதிர்க்க துணிவில்லாமல் மறைமுகமாக தாக்கி அழிக்கவே ஏவல், பில்லி, சூனியம் மற்றும் செய்வினை இவற்றை செய்கின்றனர். இப்படிப்பட்ட செய்வினை, ஏவல், பில்லி, சூனியம், கண்திருஷ்டி மற்றும் பிற தீயசக்திகளும் எதிர்மறை சக்திகளும் அழிந்தோட ஒரு எளிய முறை உண்டு.

இதோ அதன் செய்முறை…!

பொருட்கள் அளவு:

1. வெண்கடுகு - 250 கிராம்
2. நாய்க்கடுகு - 250 கிராம்
3. மருதாணி விதை - 250 கிராம்
4. சாம்பிராணி - 250 கிராம்
5. அருகம்புல் பொடி - 50 கிராம்
6. வில்வ இலை பொடி - 50 கிராம்
7. வேப்ப இலை பொடி - 50 கிராம்

இவை அனைத்தும் நாட்டு மருந்து கடைகளில் வெகு எளிதாக கிடைக்கக்கூடியவை. சாம்பிராணியை மட்டும் பொடி செய்து கொண்டு மீதமுள்ள 6 பொருட்களுடன் சேர்த்து ஒரு கலனில் அடைக்கவும்.

இவ்வாறு தயாரிக்கப்பட்ட பொருட்களின் கலவையை செவ்வாய், வியாழன் மற்றும் ஞாயிறு கிழமைகளில் அடுப்புக்கரி நெருப்பில் தூவி தூபம் போடவும். தி்னமும் செய்தால் தவறில்லை. 48 நாட்களுக்குள் நிச்சயம் பலனுண்டாகும். ஏவல், பில்லி, சூனியம், செய்வினை, எதிர்மறை மற்றும் தீய சக்திகள் அனைத்தும் நிச்சயம் நீங்கும்.

குடும்பத்தில் அமைதி உண்டாகும். குடும்பத்தின் உறுப்பினர்களிடையே ஒற்றுமை உண்டாகும். லட்சுமி கடாட்சம் உண்டாகும். மேற்கண்ட கலவையை நெருப்பில் தூவும் போது கீழே சிந்தாமல் கவனித்துக் கொள்ளவும்.

ஏனெனில் மேற்கண்ட 7 பொருட்களும் தெய்வத்தன்மை பொருந்தியவை. யார் காலிலும் படக்கூடாது. மேற்கண்ட முறையை பயன்படுத்தி மாந்திரீக கோளாறுகளிலிருந்து பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களை காப்பாற்ற எல்லாம் வல்ல இறைவன் அருள் துணை நிற்கும் என்பதில் எவ்வித ஐயமும் இல்லை.

வட்டச் சிதைவுகள் - ஜார்ஜ் லூயி போர்ஹே தமிழில் - பிரமிள்

அந்த ஏகோபித்த இரவில் அவன் தரையிலிறங்கியதை யாரும் காணவில்லை. அவனது மூங்கில் படகு அங்கே அப்புனிதச் சேற்றில் புதைந்ததையும் யாரும் காணவில்லை. ஆனால் ஒரு சில நாட்களில், பேச்சு வார்த்தைக்கு இடம் கொடுக்காத இந்த மனிதன் தெற்கிலிருந்து வந்திருக்கிறான் என்பதையோ, நதி வரும் வழியில், மேலே, மலையின் பிளந்த பகுதியில் கிரீக் மொழியினால் ஜென்ட் மொழி பாதிப்படையாமலும் குஷ்டரோகம் அடிக்கடி வராமலும் உள்ள எண்ணற்ற borgesகிராமங்களுள் ஒன்று அவனது ஊர் என்பதையோ அறியாதவர் யாருமில்லை.
அந்தப் புகைநிற மனிதன் குனிந்து சேற்றை முத்தமிட்டான் என்பதும், தசையைக் கிழிக்கும் கூரிய இலைகளை (உணராததால் என) ஒதுக்காமலே கரையேறினான் என்பதும், அருவருப்புடனும் ரத்தக் கறையுடனும் தவழ்ந்தபடி எப்போதோ அக்னி நிறமாயிருந்து இப்போது சாம்பல் நிறமாகிவிட்ட ஒரு புலியினதோ குதிரையினதோ சிலை கிரீடமாக நிற்கும் ஒரு வட்ட அடைப்பை நோக்கி ஏறினான் என்பதும் தான் மிக நிச்சயமானது. புராதன அக்னி ஒன்றினால் விழுங்கப்பட்டு, விஷப்புகை போன்ற கானகத்தினால் புனிதத்துவத்தை இழந்து, அதன் கடவுளும் மனித வழிபாட்டை இழந்துவிட்ட ஒரு கோவில்தான் இந்த வட்டம்.
அவன் சிலையின் பீடத்தடியில் உடலை நீட்டிப் படுத்துக் கொண்டான். உச்சிச் சூரியன் அவனை விழிப்படையச் செய்தது. தனது காயங்கள் ஆறிவிட்டதில் அவன் வியப்புறவில்லை. சோகை படிந்த கண்களை மூடி அவன் துயின்றான். - உடலின் பலவீனத்தால் அல்ல, மனசின் தீர்மானத்தால். இந்தக் கோயில்தான் தனது மாற்ற முடியாத தீர்மானத்திற்குத் தகுந்த இடம் என்று அவனுக்குத் தெரியும். கீழ் நதிப்புறத்தில் இப்போது எரிந்து இறந்துவிட்ட கடவுள்களின் இன்னொரு ஆலயம் ஓயாது வளரும் மரங்களினால் மூழ்கடிக்கப்படாமல் தப்பித்து இருக்கிறது என்று அவனுக்குத் தெரியும்.
காலையளவில் ஒரு பறவையின் ஆறுதல்படுத்த முடியாத அலறலில் அவன் கண் விழித்தான். பாதரட்சையற்ற காற் சுவடுகளும், உணவுக்கு சில ஃபிக் இலைகளும், ஒரு கூஜாவும், அவனிடமிருந்து பாதுகாப்பை வேண்டியோ, அவனது மந்திர சக்திக்கு அஞ்சியோ, அந்தப் பிரதேசத்து மனிதர்கள் அவனது நித்திரையை ஒற்றுப் பார்த்திருக்கிறார்களென எச்சரித்தன. பயத்தின் குளிரில் அவன் கல்லறை போன்ற ஒரு வெடிப்பை அங்கே சிதைந்த ஒரு சுவரில் தேடிப் பழக்கமில்லாத இலைகளினுள்ளே மறைந்து கொண்டான்.
அவனை வழி நடத்திய நோக்கம் இயற்கையை மீறிய ஒன்றாயினும் சாதிக்க முடியாததல்ல. ஒரு மனிதனைக் கனவு கொள்ள அவன் விரும்பினான். அம்மனிதனை அவனது சிறு சிறு நுட்பங்களில் பரிபூரணமாகக் கனவு கண்டு அவனை நிதர்சன உலகிலே எழச் செய்ய அவன் விரும்பினான். இந்த மாந்திரீக முயற்சி அவனது மனப்பரப்பு முழுவதையும் வரளச் செய்து விட்டது. யாராவது அவனது பெயரை அல்லது அவனது முன் வாழ்வில் ஒரு நிகழ்ச்சியைப் பற்றிக் கேட்டிருந்தால் அவனால் பதில் தந்திருக்க முடியாது.
இந்த சிதைந்த கானகக் கோயில் அவனது தேவைக்குப் பொருந்தியிருந்தது. ஏனெனில் அவனது குறைந்தபட்ச அளவு காட்சியுலகு அது. தொழிலாளர்கள் சமீபத்திருப்பதுகூட அவனுக்குப் பொருந்தியிருந்தது. ஏனெனில் அவனது எளிய தேவைகளை நிரப்ப அவர்கள் தாங்களே பொறுப்பெடுத்துக் கொண்டார்கள். அவர்கள் அவனுக்குக் கொண்டு வந்த அரிசி உணவும் பழமும் நித்திரைக் கனவு என்ற ஒரே முயற்சிக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருந்த அவனது சரீரத்துக்குப் போதுமானதாக இருந்தது.
ஆரம்பத்தில் அவனது கனவுகள் ஒரே குழப்பமயமாயிருந்தன. பிறகு ஒரு சிறு கால அளவில், அவை ஒன்றை ஒன்று மறுத்து பின் இவ்விரு எதிரிடைகளும் இணங்கி வருவதான நியதி கொண்டன. இந்த வேற்றூர் மனிதன், வட்டவடிவமாய், ஓரளவில் இந்த எரிந்த கோயிலேயான ஒரு போட்டி அரங்கத்தின் மையத்திலே தான் இருப்பதாகக் கனவு கண்டான்.
உறவு கொள்ள மறுக்கும் மாணவர்கள், தொங்கும் பலகை ஆசனங்களில் முகிற்கூட்டங்கள் போல் நிரம்பியிருந்தனர். அதி தூரத்து மாணவர்களின் முகங்கள், தாரகைகளின் உயரத்தில் பல நூற்றாண்டுகளின் தூரத்தில் தொங்கின ஆனால் அவர்களது முகங்கள் ஸ்பஷ்டமாகத் தெரிந்தன. இந்த மனிதன் தனது மாணவர்களுக்கு உடற்கூறு, பிரபஞ்சவியல், மாந்திரீகம் என்ற துறைகளில் உரை நிகழ்த்தினான். தங்களது வெற்று மாயை நிலையிலிருந்து தங்களில் ஒருவனை ரட்சித்து நிதர்சன உலகினுள் மாறி நுழைய வைக்கக் கூடியது இப்பரீட்சை என இதன் முக்கியத்தை ஊகித்தறிந்தவை போல அம்முகங்கள் ஆவல் அவசத்தோடு இவன் உரைக்குக் காது கொடுத்துக் கேட்டு புரிந்து கொண்ட வகையாகப் பதிலிறுக்க முயன்றன. விழிப்பிலும் சரி தூக்கத்திலும் சரி இம் மனிதன் தனது ஆவிகளின் பதில்களை ஆராய்ந்தான். போலிகளினால் தான் ஏமாந்து போய்விடாமல் பார்த்துக் கொண்டான். அதோடு, சில சிக்கல்களின்போது வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் அறிவு ஒன்றை அவன் உணர்ந்தான். இவ்வகையாக, பிரபஞ்சத்தில் பங்கு கொள்வதற்குத் தகுதியான உயிர் ஒன்றை அவன் தேடிக் கொண்டிருந்தான்.
***
தனது சிந்தாந்தத்தைப் பேச்சு மூச்சற்று ஏற்றுக் கொள்பவர்களிடமிருந்து எதையும் எதிர்பார்க்க முடியாதெனவும், ஆனால் அவ்வப்போது தன்னை எதிர்க்க முனைந்தவர்களிடமிருந்துதான் எதையும் எதிர்பார்க்கலாம் எனவும் ஒன்பது பத்து இரவுகளின் பின் அவன் ஒருவித கசப்போடு புரிந்துகொண்டான். இவர்களுள் முதல் ரகத்தினர் அன்புக்கும் ஆதரவுக்கும் உரியவர்களானாலும், தனிமனிதர்களென உயர முடியவில்லை. இரண்டாவது ரகத்தினரோ முன்னவர்களைவிட ஒரு சிறிது உந்நதமானவர்களாக ஏற்கனவே வாழ்வு பெற்றிருந்தனர். ஒரு முன் மாலைப் போது (இப்போது முன் மாலைகளும் துயிலுக்கு அளிக்கப்பட்டிருந்தன. இப்போது சூர்யோதயத்தில் ஒரு சில மணி நேரங்கள்தான் அவன் விழித்திருந்தான்) அவன் ஒரேயொரு மாணவனை வைத்துக்கொண்டு, மீதியிருந்த பிரமாண்டமான மாயாரூப சீடர் குழு முழுவதையும் அப்படியே நீக்கிவிட்டான். மீந்திருந்தவன் உறவு கொள்ளக் கடினமான, சில வேளை அடங்க மறுக்கிற ஒரு சிறுவன். அவன் முகவெட்டு அவனைக் கனவு கொண்டிருந்தவனுடைய முகவெட்டை ஒத்திருந்தது. தன்னுடைய சகமாணவர்களை அப்படி அநாயசமாகத் துடைத்து அழித்து விட்டது பற்றி அவன் வெகு நாள் நிச்சலனப்படவில்லை. ஒரு சில தனி வகுப்புகளோடு, அவனது முன்னேற்றம் ஆசிரியரைத் திகைக்க வைக்கப் போதுமானதாக இருந்தது. இருந்தும் ஒரு எதிர்பாராத விபத்து நேர்ந்துவிட்டது.
ஒரு நாள் அவன் ஒரு பிசுபிசுத்த பாலைவனத்திலிருந்து புறப்பட்டாற்போல் தனது நித்திரையிலிருந்து விழித்தவன், உபயோகமற்றுக் கிடந்த முன் மாலை ஒளியைக் கண்டு அதை விடிகாலை என்று குழம்பினான். அதோடு தான் அன்று கனவு காணவில்லை என்பதைத் திடீரென உணர்ந்தான். அன்றிரவு முழுவதும், பகல் முழுவதும் துயிலின்மையின் தாங்கொண்ணாத் தெளிவு அவனைப் பீடித்தது. தன் பலத்தை இழந்து களைப்புறுவதற்காகக் கானகத்துள் அலைந்து ஆராய முயன்றான். நச்சுத் தாவரங்களிடையே உபயோகமற்ற ஆரம்ப தர்சன வீச்சுக்களின் நாளங்கள் ஓடிய துயில் கணங்கள் சில அவனுக்குக் கை வந்தன. அந்த மாணவ சரீரத்தை அவன் சேர்த்தெடுக்க முயன்றும், ஒரு சில உற்சாக மந்திரங்களை அவன் உச்சரித்து முடிக்கு முன்பே அவ்வுடல் ஊனமாகி மறைந்தது. ஓரளவுக்கு ஓய்வற்றதென்ற இத்தபஸினால் அவனது கிழக் கண்களில் கோபக் கண்ணீர் எரிந்தது.
மகத்தானதும் கீழ்மையானதுமான ஒரு முறைமையின் எல்லாப் புதிர்களையும் அவன் ஊடுருவ வேண்டுமாயினும் ஒன்றுக்கொன்று வரிசைக் கிரமமற்று, அசைவு மயமாகவே இருக்கும் கனவுப் பதார்த்தங்களை கொண்டு உருச் சமைப்பதென்பதுதான் எவனும் செய்யக்கூடிய கடினமான காரியம் என அவன் உணர்ந்தான். இது மணலைக் கயிறாகத் திரிப்பதைவிட, முகமற்ற காற்றை நாணயங்களாகப் பதிப்பதைவிடக் கடினமானது. தன்னை வழி தடுமாற்றிய பிரம்மாண்ட மயக்கத்தை மறப்பதென சபதமெடுத்துக் கொண்டு அவன் வேறொரு வேலை முறையைத் தொடரந்தான். அம்முறையைத் தொழிற்படுத்து முன்னால் தனது மயக்கத்தின்மூலம் இழந்த பலத்தைத் திரும்பப் பெறுவதற்காக ஒரு மாதத்தைச் செலவிட்டான். கனவு காணவேண்டுமென்ற முன்னேற்பாட்டை முதலில் கைவிட்டான். உடனேயே என ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு கணிசமான வேளை நித்திரை அவனுக்குக் கை வந்தது. இந்தக் காலகட்டத்தில், கனவு கண்ட ஒரு சில வேளைகளை அவன் அலட்சியப் படுத்திவிட்டான். தனது பெரு முயற்சியை ஆரம்பிப்பதற்கு, சந்திரவட்டம் பூரணமாகும்வரை காத்திருந்தான். பிறகு முன் மாலைப் போது நதி நீரில் தன்னைப் புனிதமாக்கிக் கொண்டபின், ஒரு மகத்தான நாமத்தின் தேர்ந்தெடுத்த அசைகளை உச்சரித்துவிட்டுத் துயிலில் ஆழ்ந்தான். உடனேயே ஹ்ருதயம் துடிதுடிக்கக் கனவு காணத் துவங்கி விட்டான்.
இன்னும் ஆணோ பெண்ணோவெனத் தெரியாத ஒரு மனித உடலின் அரையிருளினுள் அது கதகதப்பாக, மர்மமாக, ஒரு முஷ்டி அளவினதாய் கரு ரத்த நிறத்தில் அமைந்திருப்பதாக அவன் கனவு கண்டான். ஒரு தீட்சண்யமான அன்புடன் பதினான்கு தெளிந்த இரவுகளாக அவன் அதைப்பற்றிக் கனவு கண்டான். அதை அவன் தீண்டவில்லை. அதற்கு தன்னை சாட்சியாக நிற்க, அதை அவதானிக்க, அடிக்கடி அதைத் தனது பார்வையினாலேயே திருத்தியமைக்க மட்டுமே அவன் தன்னை அனுமதித்துக் கொண்டான். ஒவ்வொரு கோணத்திலும், ஒவ்வொரு தூரத்திலுமிருந்து அதை நோக்கினான். அதன் மயமாகவே தான் மாறி அதைக் கவனித்தான். பதினான்காவது இரவு அவன் சுவாச கோளத்துக்குச் செல்லும் அதன் ரத்த நாளத்தை தனது ஆள்காட்டி விரலினால் மென்மையாகத் தீண்டினான். அதன் பிறகு முழு ஹ்ருதயத்தையும், அதன் உள்ளையும் புறத்தையும். இச் சோதனை அவனுக்குத் திருப்தியளித்துவிட்டது. ஒரு இரவு வேண்டுமென்றே அவன் கனவு காணவில்லை. அதன்பிறகு ஹ்ருதயத்தை மீண்டும் கவனத்துக்கு எடுத்தான். ஒரு கிரகத்தின் நாமத்தை உச்சரித்து வேறொரு உறுப்பின் கனவுருவை மேற்கொண்டான்.
ஒரு வருஷத்திற்குள் அவன் எலும்புக்கூட்டுக்கும் கண்ணிமைக்கும் வந்துவிட்டான். அளவற்ற தலை மயிர்கள்தான் மிகக் கடுமையான வேலை தரும்போல தோன்றின. அவன் முழுமையில் ஒரு மனிதனைக் கனவு கண்டான். ஒரு இளம் மனிதன். ஆனால் எழுந்து உட்காராத, பேசாத, கண்ணிமைகளைத் திறக்க மாட்டாத மனிதன் இவன். இரவு மாறி இரவு தோறும் இம் மனிதன் துயிலில் கிடப்பதாகவே அவன் கனவு கண்டான்.
***
இறை அறிவின் பிரபஞ்சத்துவத்திலே அரை உத்வேகங்கள் எழுந்து நிற்க முடியாத ஒரு செந்நிற ஆதாமை சமைக்கின்றன. தூசியில் பிறந்த, அரை குறையான, தாறுமாறான தாது நிலையிலுள்ள அதே ஆதாமைப் போன்றவன் தான் இந்த மாந்திரீகனது இரவு ஜ்வாலைகளில் காய்ச்சிச் சமைக்கப்பட்ட கனவுகளின் ஆதாமும். ஒரு முன் மாலையில் இவன் தன் சிருஷ்டியை ஒரேயடியாக அழிக்க எண்ணிப் பின் மனதை மாற்றி கொண்டான். (அவன் அதை அழித்திருந்தானென்றால் நல்லது.) பூமியிலுள்ள தெய்வங்கள் யாவற்றுக்கும் செய்த வழிபாடுகள் முழுவதும் வரண்டு போனதில், அவன், புலியோ குதிரையோ ஆன அங்கிருந்த விக்கிரகத்தின் பாதங்களில் வீழ்ந்து அதன் அமானுஷ்யமான உதவியை வேண்டிக் கெஞ்சினான். அன்று மாலைக் கருக்கலில் அவன் அவ்விக்கிரகத்தைக் கனவில் கண்டான். அக் கனவில் அது உயிரோடு துடிதுடித்துக் கொண்டிருந்தது. அது ஒரு புலிக்கும் குதிரைக்கும் பிறந்த அநாமத்தாக இருக்கவில்லை. ஆனால் அது இவ்விரு ஆக்ரோஷமான பிராணிகளாகவும் -ஒரு காளையாகவும் - ஒரு ரோஜாவாகவும் - ஒரு புயலாகவும் நின்றது. தனது பூவுலக நாமம் அக்னி எனவும் இந்த வட்டக் கோயிலில், (இது போன்ற வேறு கோயில்களில் போல) மனிதர்கள் தனக்குப் பலிகளிட்டு முன்னொரு கால் வழிபட்டார்களெனவும், அக்னியையும் கனவு காண்பவனையும் தவிர மற்றெல்லாரும் கனவில் கிடக்கும் ஆவியுருவை ரத்தமும் தசையுமான மனிதனென்றே நம்பும்படி தான் உயிர்ப்பித்துத் தருவதாகவும் அவனை அது உணரவைத்தது. இம் மனிதனுக்கு எல்லா பூஜை முறைகளிலும் போதனை ஆனவுடன் கோபுரங்கள் இன்றும் நிற்கும் அந்த அடுத்த கோயிலுக்கு இவன் குரலேனும் அந்தப் பாழ்க்கட்டிடத்தில் தன்னை வாழ்த்திப் புகழ அனுப்பிவிடும் படியும் கட்டளையிட்டது. கனவு கொண்டவனின் கனவில் கனவு காணப்பட்டவன் உயிர்த்தெழுந்தான்.
தனக்கு இடப்பட்ட கட்டளைகளை மாந்திரீகன் நிறைவேற்றினான். அவன் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு காலத்தை (முடிவில் இக் கால அளவு இரண்டு வருஷங்களென ஆயிற்று) அவனுக்குப் பிரபஞ்சத்தின் ரகசியங்களையும் அக்னிவழிபாட்டையும் கற்பிப்பதற்கு அர்ப்பணித்தான். மனதுக்குள் அவனிடமிருந்து தான் பிரிவடையவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் வேதனை கொண்டான். பாண்டியத்தியத் தேவை என்ற சாக்கில் ஒவ்வொரு நாளும் கனவு காணும் கால அளவை அதிகரித்துக் கொண்டான். கொஞ்சம் குறைபாடாயிருந்த வலது தோளையும் புதுப்பித்தான். சில வேளைகளில் இதெல்லாம் ஏற்கனவே நடந்திருக்கின்றன என்ற தோற்றம் அவனை சங்கடப் படுத்தியது.... பொதுவாகப் பார்த்தால், அவனது நாட்கள் மகிழ்ச்சியிலேயே கழிந்தன. கண்களை மூடியதும் அவன் நினைவு: இப்போது நான் என் மகனுடன் இருக்கப் போகிறேன். அல்லது வெறுமே: எனது காரணத்தில் வந்த என் மகன் எனக்காகக் காத்திருக்கிறான், நான் அவனிடம் போகாவிட்டால் அவனுக்கு இருப்பு இல்லை.
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனை அவன் நிதர்சனத்துக்கு பழக்கப்படுத்த ஆரம்பித்தான். ஒரு தடவை ஒரு தூரத்து நிலச்சிகரத்தில் ஒரு கொடியை நடும்படி அவனுக்குக் கட்டளையிட்டான். மறுநாள் அந்தக் கொடி அந்நிலச் சிகரத்தின் மேல் படபடத்துக் கொண்டிருந்தது. இதற்குச் சமமான வேறு பரிசோதனைகளையும் செய்து பார்த்தான் - ஒவ்வொரு தடவையு முந்தியதைவிடத் துணிகரமானதாக ஒருவிதக் கசப்போடு தன் மகன் பிறப்பதற்கு ஆத்திரப்படுமளவு தயாராகி விட்டான் என்பதை உணர்ந்தான். அன்றிரவு அவனை முதல் தடவையாக முத்தமிட்டு, ஒழுங்கற்று பலமைல்களுக்கு நீண்டு கிடக்கும் காட்டையும் சதுப்பு நிலங்களையும் தாண்டி, வெண்ணிறமாக மாறிக் கொண்டிருக்கும் சிதைவுகளுடன் கீழ் நதிப்புறத்தில் நிற்கும் அந்த மற்றக் கோயிலுக்கு அவனை அனுப்பினான். இதற்கு முன்பே (தனது மகன் தான் ஒரு ஆவியுரு என்பதை அறியாமல், தானும் பிறரைப் போன்ற ஒரு மனிதன் என்று நினைக்க வேண்டும் என) அவனது வாழ்வுத் தொழிலின் ஆரம்ப வருஷ ஞாபகங்கள் யாவற்றையும் அழித்து விட்டான்.
***
அவனது வெற்றியும் சாந்தியும் சலிப்பினால் மாசடைந்தன. காலை மாலை கருக்கல் வேளைகளில் இதே போன்ற பூஜாகிருத்தியங்களை தனது மாயாரூபக் குழந்தையும் கீழ் நதிப்புறத்தில் செய்து கொண்டிருப்பதாகக் கற்பனை செய்து கொண்டு போலும், அங்கிருந்த கற்சிலையின் முன்னால் இவன் சாஷ்டாங்கமாகக் கிடப்பான். இரவு வேளைகளில் அவன் பிறகு கனவு காணவில்லை. அல்லது மற்ற எந்த மனிதனையும் போலத்தான் கனவு கண்டான். பிரபஞ்ச சப்தங்களையும் உருக்களையும் பற்றி அவனது பார்வை ஓரளவு வெளிறிவிட்டது: தனது உயிரிலிருந்ஹ்டு பிரிந்த இவற்றினால், இங்கில்லாத அவனது மகன் போஷிக்கப்பட்டான். தனது வாழ்வின் நோக்கம் நிறைவேறிவிட்டது. அவன் ஒருவகைப் பரவசத்தில் ஆழ்ந்திருந்தான்.
சில வரலாற்றுக்காரர் வருஷங்களாகவும் சிலர் பத்து வருஷப்பிரிவுகளாகவும் கணித்த ஒரு குறிப்பிட்ட காலம் சென்று இரண்டு துடுப்புக்காரர்கள் அவனை ஒரு நள்ளிரவில் எழுப்பினர். அவர்கள் முகத்தை அவனால் சரிவரக் காண முடியவில்லை. ஆனால் வடக்கில் ஒரு கோயிலில் எரிபடாமலே தீயினூடே நடக்கும் சக்திவாய்ந்த மந்திர வசப்பட்ட ஒரு மனிதனைப் பற்றி அவர்கள் பேசினர். மாந்திரீகனுக்கு அந்தக் கடவுளின் வார்த்தைகள் திடீரென நினைவுக்கு வந்தன. உலகில் நிரம்பியுள்ள எல்லாவகை ஜீவர்களினுள்ளும், அக்னி மட்டுமே தனது மகனை ஒரு ஆவியுரு என அறிந்திருந்தது என்பது நினைவுக்கு வந்தது. இந்த ஞாபகம் முதலில் அவனை ஆசுவாசப்படுத்தினாலும் முடிவில் அவனை வதைக்கத் தொடங்கிவிட்டது. தனது மகன் தனக்குள்ள இந்த அசாதாரண சலுகையைப்பற்றிச் சிந்திக்க ஆரம்பித்து ஏதேனும் ஒரு வகையில் தான் ஒரு வெறும் மனப்பிரதிமை என்பதைக் கண்டுபிடித்து விடக் கூடுமோ என அஞ்சினான். ஒரு மனிதனாக இல்லாதிருப்பது, இன்னொரு மனிதனது கனவின் வெளியுறுவாக வாழ்வது - என்ன ஒப்பற்ற அவமானம். பைத்தியக்காரத்தனம்! தனது வெறும் இன்பக் குழப்பத்தில் தான் ஜனிப்பித்த (அல்லது அனுமதித்த) தனது மக்களைப் பற்றி எந்தத் தந்தைக்கும் அக்கறை இருக்கத்தான் செய்யும். ஆயிரத்து ஒரு மர்ம இரவுகளில், அங்கம் அங்கமாகவும் ஒவ்வொரு உள்ளுறுபாகவும் நினைத்துச் சமைத்த தனது மகனைப் பற்றி அந்த மாந்திரீகன் அச்சம் கொண்டது இயல்புதான்.
அவனது மனக்குறைகள், சில குறிப்பிட்ட எச்சரிக்கைகளுடனேயே, திடீரென நின்றன. முதலாவதாக (ஒரு நீண்ட வரட்சியின் பிறகு) ஒரு தூரத்து முகில், ஒரு பறவை போல் கனமற்று ஒரு குன்றின் உச்சியில் தோன்றியது. பிறகு வடக்குப் புறமாக வானம் சிறுத்தையின் ஈறுகளைப் போன்ற ஒரு ரோஜா நிறமாயிற்று அதன் பிறகு இரவின் உலோகத் தகட்டை துருப்பிடித்தாற் போல, புகைமுகில் முகிலாக வந்தது. இவற்றையடுத்து வனமிருகங்கள் பீதி கொண்டு சிதறியோடின. எத்தனையோ நூற்றாண்டுகளின் முன்னால் நடந்ததே மீண்டும் திரும்ப நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. அக்னிக் கடவுளினது புனித க்ருகத்தின் சிதைவு அக்னியினாலேயே அழிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. பறவைகளற்ற ஒரு விடி காலையில் அக்னி வட்டம் சுவர்களை நக்கிக் கொண்டிருப்பதை அவன் கண்டான். ஒரு கணம் நீரினுள் ஒதுங்கித் தப்பித்துக் கொள்ள எண்ணினான். ஆனால் உடனேயே தனது வயோதிகத்துக்கும் உழைப்புக்கும் மரணம் முடி சூட்டுவதற்காக வந்திருக்கிறது என உணர்ந்தான். அவை அவனது தசையைக் கிழிக்கவில்லை. அவனைத் தழுவி, சூடோ எரிவோ இன்றி அவன் மேல் பெருகின. ஆசுவாசத்தோடு, அவமானத்தோடு, பயங்கரத்தோடு, தானும் ஒரு மாயாரூபம் என, தன்னையும் யாரோ கனவு கண்டு கொண்டிருக்கிறான் என அவன் உணர்ந்தான்.
The Circular Ruins by Jorge Luis Borges
(மூலம் : ஸ்பானிஷ். ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பைத் தமிழில் தருபவர்: தர்மு அரூப் சிவராம்)
நன்றி கசடதபற சிற்றிதழ் - ஜூன் 1971 இதழ் 9 விலை 30 காசு
தட்டச்சு உதவி: சென்ஷி