Silambam is the art, which was created by Siddhars for the common people to protect them salves when there is a life-threatening situation. It is the art, which was developed very systematically and scientifically.
They say a Bullet cant penetrate the Shield made by an Expert of this Martial Art
Silambam is an Ancient Martial art of Tamil Nadu. The origin and historical development of Silambam fencing may have begun with the early Dravidians from ancient Tamil Nadu. Tamil Nadu (Southern Part of India) is a land of ancient glory. It has seen the rise and fall of Great Kingdoms - The Cheri, Chola, Pandya, Pallava and many others. Each of them has left behind its own valuable culture and art forms.
"Silambal" is a word generally used to denote the sound created by a fast flowing spring, murmur of leaves, the chirping noises of birds etc. It might have been originally used to describe the "whooshing" sound created by the swinging of the long staff and clashing sound of the swords. Thus Silambam became the popular word to describe the martial art that used long staff and various kinds of swords, knives and lances. Some websites give a very incorrect explanation for the word Silambam as silam means hill and bam means bamboo used in the long staff fighting. Bam and bamboo has nothing to do with Tamil language or culture.
Photograph's
History
An Indian Traditional Martial Art In ancient days, pre historic man used a bamboo stick to protect himself from approaching animals and inimical humans. Because of its usefulness, they always had the stick with them. When they went in search of food, they had to walk long distances. Playfully they swirled the sticks that they carried with them. As and when some inimical humans attacked them with sticks, they had to defend themselves with sticks. Thus a kind of fighting with sticks began to develop.
Development of Art
Development of this art at the time of sieges and king About 5000 years age, Sieges age shier, a great devotee of lord Muruga, the Tamil god, lived in the hills of Pothigai in Thirunelveli District, which is situated in Tamilnadu in south India. It is said that it was Agasthiar who invented this art of Silambam. Later on the chera, Chozha and Pandiya kings introduced this art in their warfare and made it compulsory for all the soldiers in the five wings of their military.
In the recent past, at the time of Pulidevan and Veera Pandiya Kattabomman (1760–1799) this art was resurrected and was used in the fights against the British. So the British passed orders not to practice Silambam. As for the Tamils, Silambam is not only a weapon but also a traditional Martial art. So they practiced it for the sake of physical fitness. From the south India, Silamabm spread over the rest of India and it called in different name in different part of the country. Silambam is called as Nedu Vadi in Kerala; karra saamu in Andhra Pradesh; Dhanta Varisai in Karnataka, Lathi in Uttar Pradesh; Marithani in Maharashtra; Dhal Lakadi in Gujarat; Patta Pachi in Punjab & Haryana; Kathga in Jharkhand and Bihar depending upon their language spocken in their area. Nowdays, Silambam is played in festivals like Moharram, Ram Navami, etc.
Techniques and Weapons
Silambam is a weapon-based Indian traditional martial art originated from Tamil Nadu in south India but also practiced by the traditional community of Malaysia, Singapore, Sri Lanka and Indonesia. The word silambam refers to the bamboo staff which is the main weapon used in this style. Other weapons are also used such as the Maduvu (Deer horn), Kathi (Knife) and Vaal (Sword). Unarmed Silambam called Kuttu Varisai, utilizes stances and routines based on animal movements such as the Snake, Tiger and Eagle forms.
The length of the staff depends on the height of the practitioner. It should just touch the forehead about three fingers from the head, although different lengths are used in different situations. It usually measures roughly 1.68 meters (five and a half feet). The 3 feet stick called sedikutchi can be easily concealed. Separate practice is needed for staves of different lengths. The usual stance includes holding the staff at one end, right hand close to the back, left hand about 40 centimeters (16 inches) away. This position allows a wide array of stick and body movements, including complex attacks and blocks. There are numerous sub sects in silambam like nagam-16 (cobra-16), Kallapathu (Thieves ten), Kidamuttu (goat head butting), Kuravanchi, kalyanavarisai (similar to quarterstaff), Thulukkanam, and so on. Each is unique and may differ from one another in grip, posture, foot work, method of attack, length of the stick, movement of the stick etc.
The bamboo staff, one of the first weapons used in Indian martial arts, was in great demand with the visitors
The bamboo staff, one of the first weapons used in Indian martial arts, was in great demand with the visitors
Silambam Sports Administration
Over the period rules and regulations were framed for Silambam and so it developed into a martial sport. There are state, national, continental and International Federations are formed for silambam and annual competitions are being held as per norms.The All India Silambam Federation was duly registered in Government of Tamilnadu in 2004 and is functioning successfully. National competitions, Asian Silambam competition, World Silambam Competition are being held annually.
The executive committee meeting in Kulalampur on 20th march 2009, decided to form the Asian Silambam Federation, having its head quarters in India. This Federation has been duly registered in India. The executive committee meeting in Nagercoil, TamilNadu on 17th August 2010 decided to form World Silambam Federation having its headquarters in India and subsequently registered in India
www.kuthuvarisai.org
www.silambam.org
www.varmakalai.org
www.silambam.org
www.varmakalai.org
சிலம்பம் என்ற பெயர் சிலம்பு என்ற வார்த்தையில் இருந்து உருவானது. சிலம்பு என்பதற்கு ஒலித்தல் என்று பொருள். சிலம்பம் ஆடும் பொது உருவாகும் ஒலிகளை குறிக்கும் விதமாக சிலம்பம் என்ற பெயர் சூட்டபட்டதாகச் சொல்லபடுகிறது.
"சிலம்பம்" என்ற சொல் "சிலம்பல்'' என்ற வினையின் அடியாகப் பிறந்தது. மலைப் பகுதிகளில் அருவி விழும் ஓசை, பறவைகளின் கீச்சொலி, மரங்களின் இலைகள் காற்றில் அசையும் ஓசை, விலங்குகளின் இரைச்சல் போன்ற பல ஓசைகள் ஒலித்துக் கொண்டே இருப்பதால் மலைக்கு, "சிலம்பம்'' என்ற மற்றொரு பெயரும் உண்டு. எனவே, மலை நிலக் (குறிஞ்சி) கடவுளான முருகனுக்கும், "சிலம்பன்" என்ற பெயருண்டு.
கம்பு சுழலும் போது ஏற்படும் ஓசை மற்றும் ஆயுதங்கள் ஒன்றோடொன்று மோதும் ஓசை போன்று இருப்பதால், தமிழரின் தற்காப்புக் கலைக்கு "சிலம்பம்" என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. நெல்லை மாவட்டத்தில் கடையநல்லூருக்கு மேற்கே உள்ள மலைப் பகுதிகளில் வாழும் பழங்குடியினருள் "சிலம்பரம்' என்ற பெயரும் வழக்கில் உள்ளது.
சிலம்பம் சுமார் 5000 ஆண்டுகள் பழமையானதாகக் கருதப்படுகிறது. 2500 ஆண்டுகளுக்கு முன் வாழ்ந்த அகத்திய முனிவர் 64 கலைகளில் ஒன்றாக சிலம்பத்தை குறிப்பிடுகிறார். சிலம்பம் பற்றி தமிழ் இலக்கியத்தில், குறிப்பாக சிலப்பதிகாரத்தில் சிலம்பம் ஆடுவதற்கான கம்பு, கத்தி போன்றவை ஒரு கடையில் விற்கப்படுவதாகவும் அவற்றை வெளிநாட்டினர் மிக ஆர்வமுடன் வாங்கிச் செல்வதாகவும் குறிப்புகள் உள்ளன.
திருக்குறளில் "கோல்" என்ற பெயரிலும், கலிங்கத்துப்பரணியில், "வீசு தண்டிடை கூர்மழு ஒக்குமே" என்ற வரிகள் மூலம், "தண்டு" என்ற பெயரிலும் கம்பு குறிப்பிடப் பட்டுள்ளது. திருவிளையாடற் புராணத்திலும், சிலம்ப விளையாட்டு பற்றிய குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன.
கி.பி. 15-ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த "பதார்த்த குண சிந்தாமணி" என்ற நூலில் சிலம்பம் விளையாடுவதால் வாதம், பித்தம், கபம் ஆகியவை நீங்கும் எனக் கூறப்பட்டுள்ளது. இவைகளைத் தவிர கம்பு சூத்திரம், குறுந்தடி சிலம்பம், நடசாரி போன்ற ஓலைச்சுவடிகளும் உள்ளன. இச்சுவடிகளில் உள்ள பாடல்கள் அகத்திய முனிவர் சிலம்பம் பயின்ற பிறகே யோகக் கலை, மருத்துவம் போன்ற கலைகளைப் பயின்றதாகத் தெரிவிக்கின்றன.
சிலம்பத்தில் ஒத்தைச் சுவடு, பிரிவுச் சுவடு, ரெட்டு வீச்சு, பூட்டுப் பிரிவு, மடு சிரமம், எடுத்தெறிதல், நெடுங்கம்படி, கோபட்டா, வாள் வீச்சு, பீச்சுவா, சுருள்பட்டா, லேசம், செண்டாயுதம், வளரி, இடிகட்டை, கட்டாரி, கண்டக்கோடாரி, வீச்சரிவாள், வெட்டரிவாள், கல்துணி போன்ற ஆயுதப்பிரிவுகளும் உள்ளன. ஊமைத்துரை சுருள் பட்டா வீசுவதிலும், கட்டபொம்மன் நெடுங்கம்பு வீசுவதிலும், சின்னமருது வளரி வீசுவதிலும் வல்லவர்களாக விளங்கினர்.
இந்தியாவில் தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளா மாநிலங்களிலும், இலங்கை, மலேசியா, பிரான்சு, கனடா போன்ற நாடுகளிலும் சிலம்பம் பயிற்றுவிக்கப்படுகிறது. தமிழக அரசு சிலம்பத்தை பள்ளி விளையாட்டாக அங்கீகரித்துள்ளது. மனோன்மணியம் சுந்தரனார் பல்கலைக்கழகத்தின் அங்கீகாரத்துடன் வெங்காடம்பட்டி சமுதாயக் கல்லூரியில் சிலம்பம் பட்டயப்படிப்பாக நடத்தப்படுகிறது. பாளையங்கோட்டை தூயசவேரியர் தன்னாட்சி கல்லூரியின் நாட்டார் வழக்காற்றியல் ஆய்வு மையம், தென்பாண்டி தமிழரின் "சிலம்ப வரலாறும் அடிமுறைகளும்' என்ற நூலை வெளியிட்டுள்ளது.
No comments:
Post a Comment