Sakhavu – Malayala movie : Introduction to communism

Vadakarai Velan

கம்யூனிசத்தின் மீதும் கம்யூனிஸ்டுகள் மீதும் இளைய தலைமுறை கொண்டிருக்கும் எள்ளல் மிகுந்த பார்வையையும், உண்மையான கம்யூனிசம் எப்படிக் கேரள நிலத்தில் வேரூன்றி கிளைபரப்பி மக்கள் வாழ்வில் மலர்ச்சியைக் கொணர்ந்தது என்பதையும் பேசுகிறது ”சகாவு” திரைப்படம்.

இளையவனான கிருஷ்ணகுமார் தான் ஒரு சகாவு என்கிற போர்வையில் மக்கள் பணி எதிலும் ஈடுபடமாலேயே, ஆனால் தன்னை ஒரு கம்யூனிஸ்ட் என மற்றவர்கள் மதிக்க வேண்டுமென்றும், அதனடையாளம் மூலம் கிடைக்கும் வசதிக வாய்ப்புகளுக்கும் ஆசை கொண்டு, அலட்டல்கள் செய்கிறான். யாரென்று தெரியாத ஒருவருக்கு ரத்தம் தேவைப்படுகிறது, கட்சி அவனைக் கேட்டுக் கொள்ள ரத்ததானம் செய்ய அரசு மருத்துவமணைக்கு வருகிறான்.

அரம்பகட்ட அலட்டல்களும் அலம்பல்களும் தீர்ந்த பின், தான் ரத்தம் கொடுக்க வந்திருப்பது ஒரு உண்மையான “சகாவு” எனக் கேள்விப்பட்டு, அவரது உறவினர் நண்பர்கள் மூலம் அறிய நேர்கிற “சகாவு கிருஷ்ணன்” முன், தான் ஒன்றுமில்லாத ஒரு வெற்றுப் பதர் என்ற தன்னுணர்வு கொள்கிறான். ஒரு கள்ள சகாவு நல்ல சகாவாக மாறுவதே கதை.

கிருஷ்ணக்குமாருக்கும் கிருஷ்ணனுக்கும் இடையில் மாறி மாறிப் பயணிக்கும் கதை, மிக நேர்த்தியாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. தரிசு நிலத்தை உழுது, விதைத்து, செடிவளர்த்து மரமாக்குவதைப் போல, கிருஷ்ணன் வெறும் கிருஷ்ணனாக இருந்து “சகாவு” கிருஷ்ணனாக மாறுவதையும் கம்யூனிசத்தைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மக்களிடையே பரப்பி அவர்கள் நல்வாழ்விற்கு உறுதுணையாக இருப்பதையும் தெளிவாகக் காட்டி இருக்கிறார்கள்.

இரண்டு “சகாவு” பாத்திரத்தையும் நிவின் பாலியே செய்திருக்கிறார். இளையோருக்கான ஒரு தென்னாவெட்டு உடல் மொழியும், ஓர் சித்தாந்தத்தின் பால் ஆட்படும்போது வரும் கனிவையும் மிகத் தெளிவாகத் திரையில் காட்டுகிறார்.

கொத்தடிமைகள் போல் இருக்கும் தோட்டத் தொழிலாளிகளை, அவர்கள் வாழ்வை, எளிமயாகக் காட்டி கம்யூனிசம் எப்படி அவர்கள் வாழ்வில் ஒளியூட்டுகிறது என்பதை காட்சிப்படுத்திருப்பது மிக அருமை. சகாவை மூர்க்கமாக எதிர்த்த காவலரே இறுதியில் அவரது உற்ற நண்பராக மாறுகிறார்; “நண்பன் விரோதியாவதில் என்ன ஆச்சர்யம்? என்னைப் போல விரோதியாக இருந்து நண்பனாக மாறுவதுதான் கஷ்டம்”

காக்கா முட்டை ஐஸ்வர்யா ராஜேஷ், சகாவின் மணைவி ஜானகியாக. இளைய வயது ஜானகிகிக்கும் முதிய ஜானகிக்கும்மான உடல்மொழியைக் கவனமாகக் கையாண்டிருக்கிறார். பாராட்டுகள்.

இன்று இணையத்தில், குறிப்பாக முகநூலில் சலம்பும் கட்சி இளைஞர்களையும், சார்ந்திருக்கும் கட்சிச் சித்தாங்களின் மீது அவர்கள் கொண்டிருக்கும் அறியாமையும், அச்சித்தாந்தங்களை நிலை நிறுத்த அவர்களது மூத்தோர் செய்த தியாகங்களை உணராமல் இருப்பதும், அது குறித்த எந்த பெருமிதமும் அற்று இருப்பதும் வருத்தம் தருகிறது.

படம் பார்த்து முடித்ததும், அ.கலையம்புத்தூரில் எங்கள் பால்யவயதில் நாங்கள், கலைஞர் எனக் கிண்டல் செய்த நபர் ஞாபகம் வருகிறார். மு.க போலவே தலை வகிடெடுத்துச் சீவி, பட்டை ஃப்ரேம் கொண்ட கருப்புக் கண்ணாடி, முழுக்கைச் சட்டை அணிந்து, தரைதொடும் துண்டணிந்து, சைக்கிளில் வலம் வருவார், ஹேண்டில் பாரில் மடித்துவைத்த முரசொலி.

இன்று நம் அடையாளங்களை மாற்றிக் கொண்டோம், கூடவே எந்தச் சித்தாந்தத்தின் மீதும் ஈடுபாடு கொள்ளாமல் வாழவும் பழகி விட்டோம்; அந்தந்த நேரச் சுகம் போதுமென.

Communism seems to be the flavour of the season as far as Malayalam cinema is concerned. Recently we saw the release of Tom Emmatty’s Oru Mexican Aparatha (Tovino Thomas) and now we have Sidhartha Siva’s Sakhavu (Nivin Pauly) as well. And there’s Amal Neerad’s Comrade in America aka CIA (Dulquer Salmaan) that is due for release shortly. What’s common to all these films is not just that the communist background, it’s also that these films are being headlined by a popular leading man as well, that surely means that there is definitely an attempt to bring back the theme of communism in Malayalam films. And considering that it is now the LDF-led government in power back in Kerala, this seems to be more than just a casual coincidence. Sidhartha Siva who started off making award winning feature films turned to mainstream commercial films with Kochavva Paulo Ayappa Coelho last year. And with Nivin Pauly on board Sakhavu he has taken a big leap in his career as a filmmaker.

Nivin Pauly plays two different characters, Krishna Kumar and Sakhavu Krishnan. Krishna Kumar is a youth communist leader who is eager to climb up the political ladder by all possible means. Sakhavu Krishnan is a veteran communist leader and social worker, who enjoys the respect of people around him thanks to his good work over the years. 

One fine day unknown to both of them, the lives of Krishna Kumar and Sakhavu Krishnan get entwined in an interesting fashion. Krishna Kumar is asked to donate blood to a patient who is about to undergo a surgery and hence he lands up at a Government hospital. It is only much later that he comes to know that the patient is Sakhavu Krishnan. In the course of the day Krishna Kumar slowly goes on to know the life story of Sakhavu Krishnan in detail. The story shifts between the two time zones regularly, one symbolising the past during the heydays of Krishnan when he was an active communist leader, and the present as seen through the eyes of Krishnan.

Beginning with the voice over of Krishnan it is made very clear by Sidhartha Siva that the film would be a positive tribute to communism and its ideologies. The film is indeed a eulogy of sorts to the communist way of life and why the philosophy is so relevant in Kerala. Now this is a tad risky considering that there is a possibility of alienating a certain section of the audience which is not so fond of political dramas or has a different perspective on communism. The writing by Sidhartha Siva at times results in making the proceedings quite slow in a few places, the duration of 164 minutes making it appear slightly stretched overall. And it’s necessary to note that the film clearly paints Sakahvu Krishnan in extremely positive shades all the way. Luckily the spotlessly white portrayal of Sakhavu Krishnan is balanced by that of the more practical and contemporary Krishna Kumar.

The film benefits a lot by getting the period look (the 1970s) well taken care of, George C Williams’s cinematography and the choice of locations aiding the same. Prashant Pillai’s music goes well with the flow of the film. Of the supporting cast, Althaf as Mahesh provides some laughs while Binu Pappu as Prabhakaran Eerali, Krishnan’s foe turned close friend, Sreenivasan as the doctor treating Sakhavu Krishnan and Baiju as Garudan Kangani, the right hand man of the tea estate manager leave an impact.

Of the women while Aparna Gopinath and Gayathri Suresh have nothing much to do, Aishwarya Rajesh as Sakhavu Krishnan does well despite her limited scenes. Needless to say the main reason why the film works is Nivin Pauly who brings in a spirited performance, portraying both the contrasting characters in a manner that makes one nearly overlook the issues with the film.

Sakhavu is not as splendid a film as one might have expected, but it is a film that does not mislead the viewer and is definitely worth an outing at the cinemas.

Sethumadhavan N