| Amy Marshall, Centenary Institute |
FOXP2 is our 'language gene' and has a unique sequence in humans.
Image:Shutterstock
Some people insist it’s our large brains, but dolphins have proportionally larger brains than we do. Some still contend our opposable thumbs set us apart, but koalas have two thumbs on each hand. We walk on two legs? Yes, of course, but the feathered species do that too. Some are insistent that our individuality as a species rests on the fact we can use tools, but many diverse vertebrate species are tool-users, including primates, elephants and birds. Even the veined octopus and certain ants and wasps have been observed using tools. The answer, then, is… language. We uniquely have the ability to communicate complex and abstract ideas. At first it was spoken language. Then, independently, several human cultures developed the written word – the means to communicate with others over thousands of miles or years. Through language we have built civilisations, developed science and medicine, literature and philosophy. We do not have to learn everything from personal experience, because through language we can learn from the experience of others. Language makes us human, and it’s encoded in our DNA. The language gene FOXP2, known as the “language gene”, has a unique sequence in humans. While other living mammals share identical amino acids at two key amino positions 303 and 325, these amino acids are different in humans (threonine to asparagine at amino acid 303 and asparagine to serine at amino acid 325). Such substitution mutations occurred some time after we diverged from our common ancestor with the chimpanzee 4-8 million years ago. We shared this unique FOXP2 protein sequence with both Neanderthals and Denisovans, from which we diverged somewhere in the region of 400,000 years ago. Compared to these other hominids, humans have an additional mutation in a region that regulates FOXP2 gene expression. Was it this latest mutation in FOXP2 that ensured our survival through better communication, as other hominids went extinct? This mutation was swiftly incorporated into the human genome at high frequencies during the last 50,000 years suggesting it carries a survival advantage. Studies to understand the effect of this most recent change in FOXP2 are currently underway. The FOXP2 gene is involved in brain development, particularly those areas involved in vocal behaviour. FOXP2 is particularly important for animals, including songbirds such as finches, canaries and parrots that learn to sing by imitation. In the songbird brain, FOXP2 expression is highest when birds are learning to sing. Reduction of FOXP2 expression in the brain of zebra finches at this critical period left birds unable to completely or accurately learn to sing. In humans, FOXP2 mutations are associated with severe speech and language deficits known as developmental verbal dyspraxia – affecting both the ability to coordinate vocal muscles in speech and causing language comprehension difficulties. What a terrible, isolating condition that must be. In language we find both truth and beauty; then, being human, we use it to argue about what is true and beautiful. Language is fundamentally what makes us what we are. Would you disagree? If so, please, use your voice and let me know.
Editor's Note: This article was originally published by The Conversation, here, and is licenced as Public Domain under Creative Commons. See Creative Commons - Attribution Licence.
|
Wednesday, February 27, 2013
Language, uniquely, makes us human
Sitting down affects men’s health
| University of Western Sydney |
Sitting down for more than four hours a
day increases men’s risk of developing chronic diseases such as
diabetes and hypertension, a new study revealed.
Image: Yuri Arcurs/Shutterstock
Emma George, a PhD researcher from the UWS School of Science and Health, worked in collaboration with Professor Gregory Kolt, Dean of Science and Health at UWS, and Dr Richard Rosenkranz from the Department of Human Nutrition at Kansas State University to conduct the study of 63,048 Australian males aged 45-64. Study participants from the NSW 45 and Up Study were asked to report on a range of health-related variables including the presence or absence of chronic diseases, and their daily sitting time. Sitting time was divided into four categories: less than four hours, four to six hours, six to eight hours, and more than eight hours. Ms George says, compared with those who spent four hours or less sitting down each day, participants reporting higher amounts of sitting were much more likely to report serious health conditions. "The rates of chronic diseases reported by the participants exponentially increased in proportion with the amount of time the participants spent sitting down,” says Ms George. Independent of factors such as age, BMI and level of physical activity, the amount of time men spent sitting each day was significantly associated with chronic disease and diabetes – indicating that, despite how active people may be outside of work hours, the amount of time spent sitting during the day may still have a significant impact. "Despite your levels of physical activity, the more time you spend sitting the less time your body has to stay active and expend energy,” says Ms George. Ms George says the study is highly relevant to office workers and anyone whose daily job requires them to sit down for long periods of time, such as truck drivers. “The results of this study suggest that there is potential for people to improve their overall health if they found more opportunities to move around during the day and reduce the amount of time spent sitting,” she says. “People should consider ways that they can integrate movement into their daily routines. Perhaps arranging ‘active’ meetings rather than a teleconference, or walk around during your lunch break rather than sitting at your desk.” The research is part of the 45 and Up Study, the largest long-term study of ageing in Australia, involving more than 267,000 people. The results have been published in the International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity.
Editor's Note: Original news release can be found here.
|
'Junk DNA' regulates cancer gene
| The University of New South Wales |
Many cancers occur when genes that
suppress tumours are not functioning properly, but the study found that
what was once considered 'junk DNA' can re-activate these tumour
suppressor genes.
Image: enot-poloskun/iStockphoto
Researchers led by UNSW's Associate Professor Kevin Morris have discovered a new mechanism, which re-activate genes that have been switched off. Many cancers occur when genes that suppress tumours are not functioning properly, allowing the cancer to grow unchecked. The study by the international team is published in the journal Nature Structural and Molecular Biology. It reveals how a tumour suppressor gene called PTEN, which is shut down in many cancers including skin cancer, is controlled. And it shows how DNA sequences long considered “junk” can influence disease genes. “We show that there are multiple layers of complexity in the regulation of this PTEN gene, but also that it might be possible to switch it back on in cancer,” Dr Morris says. The researchers hope this would make tumours more sensitive to chemotherapy and prevent the development of resistance to cancer drugs. Less than 2 per cent of DNA in the human genome is made up of genes, which carry the blueprint for the production of proteins. Most of the other 98 per cent of the genetic code - known as noncoding DNA – was dismissed in the past as “junk”, because it does not make proteins. Some short stretches of noncoding DNA are called pseudogenes, because of the similarity of their sequences to known genes. Dr Morris, of the School of Biotechnology and Biomolecular Sciences in the Faculty of Science, says their research shows that a pseudogene regulates the activity of the PTEN tumour suppressor gene, and the “big deal” is that they found the pseudogene uses two different mechanisms to do this. “This is the first time bimodal functionality of a pseudogene has been shown,” he says. He says the exciting prospect is that small molecules could be used to de-activate the pseudogene in cancer. “When you knock out the pseudogene you get activation of the tumour suppressor gene, which would be a good thing.” Co-author, Per Johnsson, of the Karolinska Institute in Sweden, says: “This means that we might one day be able to reprogram cancer cells to proliferate less, become more normal, and that resistance to chemotherapy can hopefully be avoided.” Much more research will be needed before this approach is available for clinical use. Although the work was carried out on just one gene, it could be applicable to many more. “There is speculation now that there is one pseudogene for each gene,” says Dr Morris. Last year researchers in the ENCODE public consortium showed that most noncoding DNA is active: it is transcribed into RNA molecules, although mostly of unknown function. The two mechanisms the pseudogene uses to regulate the PTEN gene are: the pseudogene’s RNA controls whether PTEN is active and produces any RNA itself; it also controls whether the gene’s protein is made, or not, elsewhere in the cell. The team includes researchers from the Karolinska Institute and the Scripps Research Institute in the US.
Editor's Note: Original news release can be found here.
|
The problem with maths
| The University of Sydney |
Why aren’t Australian girls studying
maths? Only 1.5% of girls go on to study science or maths for their HSC;
4.4% of boys undertake advanced maths with physics and/or chemistry
components.
Image: Sergey Nivens/Shutterstock
Honorary Professor John Mack from the Faculty of Education and Social Work and Barry Walsh examined data of all Year 8 students in NSW to show the proportion who go on to study maths-science subject combinations for their HSC. The data revealed there was a substantial increase in the number of girls studying no maths at all in the HSC, and also showed a substantial drop overall in the number of boy and girl students undertaking at least one maths and one science subject in the HSC. "The decline in maths and science participation coincided with the removal in 2001 of the HSC requirement for undertaking English and at least one course in maths or science," says Dr Rachel Wilson from the Faculty of Education and Social Work, who helped prepare the report. "It is not a requirement in New South Wales, Victoria and Western Australia; although it is compulsory in SA, and to a small extent in Queensland and the Northern Territory. The study calls for policy change to make these subjects mandatory in order to lift participation in high school and to attract more girls to maths and science." The figures show that in 2001, 9.5 percent of girls undertook no mathematics course for their HSC. In 2011, this figure was 21.8 percent - more than double that of 10 years previously. Furthermore, in the same period the total proportion of Year 8 girls who went on to study intermediate or advanced maths dropped from 25 percent to 18 percent. In terms of undertaking science and maths the study also showed that only 1.5 percent of girls and 4.4 percent of boys go on to study advanced maths with both physics and chemistry. In 2001 some 19.7 percent of boys and 16.8 percent of girls studied a math-science combination in the HSC. In 2011 these figures had dropped to 18.6 percent of boys and 13.8 percent of girls. The decline has occurred despite the fact HSC participation increased by 5 percent over the period. This analysis suggests there is an urgent need to address declining female participation and stagnated male participation in intermediate/advanced maths-and-science combinations of study. The proportion of girls studying such combination subjects has dwindled since 2001 and there is now a greater gender disparity in maths/sciences participation than there was in the 1980s.
Editor's Note: Original news release can be found here.
|
Konark Sun temple!!
The uniqueness of the temple lies in the fact that between every two stone pieces there lies an iron plate (this can be clearly seen). The temples higher floors have been reinforced using massive iron beams. This fantastic effort inhuman perseverance took 1200 workers about 12 years to complete and that the ’’Dadhinauti’’ (Peak) of the main temple had to be installed by the 12 year old son of the Chief Architect. The said peak being a 52 ton magnet. This magnet was the reason the entire edifice endured the harsh conditions (being on the sea front) for centuries without being affected. The main pratima (idol) was believed to be floating in the air because of the unique arrangements of the main magnets and other series of magnets. The placement of the temple had been aligned in a way that the first rays of the Sun falling on the coast would pass thru the Nata Mandir and would reflect from the diamond placed at the center of this idol in the Main Sanctum . This phenomena would last for a couple of minutesduring the early morning. These magnets were later removed by the Britishers for acquiring the magnetic stone.
Another legends state that, the magnetic effects of the lodestone was so strong that it disturbed the ships compasses that passed by the coast and the ships would run aground. To save their trade and their ships, the Portuguese took away the lodestone. The lodestone that was acting as the central stone and keeping all the stones of the temple wall balanced, fell out of alignment because of its removal and eventually led to the destruction of Main Sanctum.
Tuesday, February 26, 2013
Jain Narayan Temple at Pattadakal, Karnatak (Rock cut Architecture)
Chalukyan rulers were not only empire builders, but great patrons
of art whose encouragement prompted the artists and craftsmen to
experiment and innovate in different architectural styles and giving
it a new dimension. It is in their period that transition from
rock-cut medium to structural temples took place.
Pattadakal located in Bijapur district of Karnataka was not only
popular for Chalukyan architectural activities but also a holy place
for royal coronation, 'Pattadakisuvolal'. Temples constructed here
mark the blending of the Rekha, Nagara, Prasada and the Dravida Vimana
styles of temple building.
The oldest temple at Pattadakal is Sangamesvara built by
Vijayaditya Satyasraya (AD 697-733). The other notable temples at
Pattadakal are the Kadasiddhesvara, Jambulingeswara both attributed to
7th century A.D. while Galaganatha temple was built a century later in
the style of rekha nagara prasada. The Kasivisvesvara temple was the
last to be built in early Chalukyan style. The Mallikarjuna temple was
constructed by Rani Trilokyamahadevi to celebrate the victory over the
Pallavas by Vikramaditya II. She is also credited to have built the
Virupaksha temple influenced by the architecture of the Kailasanatha temple at Kanchipuram. The Virupaksha temple later served as a model for the Rashtrakuta ruler Krishna I (757 -783 A.D.) to carve out the great Kailasa at Ellora.
However, the last addition at Pattadakal was made during the reign
of Rashtrakuta ruler Krishna II of the 9th century A.D. in form of a
Jaina temple, locally famous as Jaina Narayana, with its two lower
storeys functional.
The sculptural art of the early Chalukyas is characterised by grace
and delicate details. The ceiling panels of the navagrahas, dikpalas,
the dancing Nataraja, the wall niches containing Lingodbhava,
Ardhanarisvara, Tripurari, Varahavishnu, Trivikrama bear ample
testimony to the sculptor's skill as well as the cult worship in
vogue. The narrative relief illustrating certain episodes from the
Ramayana, Mahabharata, Bhagavata and Panchatantra fitted well with
these grand religious edifices.
The Sangamesvara, Virupaksha and Mallikarjuna temples at
Pattadakkal exhibit to a large degree the southerly elements in their
vimanas, as crystallized in the contemporary Pallava temples.
The Sangamesvara, the earliest of the three, built by Chalukya
Vijayaditya (697-733), is nearer the Pallava form in that it has no
sukanasika, while the other two, which possess this, are the earliest
of the Chalukyan type and its derivatives possessing this
architectural member, as also does the Kailasa at Ellora. Both the
Sangamesvara and the larger Virupaksha are similar to each other in
being square on plan from the base to sikhara. The Virupaksha, built
by the queen of Vikramaditya II (733-46), is the earliest dated temple
with the sukanasika, being closely followed by the Mallikarjuna, built
by another queen of the same king.
The main vimana of the Sangamesvara is of three storeys. The the lowermost storey is surrounded by two walls, the inner and outer, the second storey being an upward projection of the inner wall, while the
outer wall encloses the covered circumambulatory round the sanctum.
The Virupaksha is a large complex consisting of a tall vimana with
axial mandapas and peripheral sub-shrines round the court, enclosed by
a wall with gopura-entrances in front and behind, all designed and completed at one time. As such, this is the earliest extant temple-complex in the Chalukyan series. The massive gopuras are also
the earliest. The compound-wall of the complex, following the plan of
the group itself, has on its coping kuta and said-heads, suggestive of
a derivation from the Shore-temple at Mahabalipuram-a device which
gives the impression of a lower storey when viewed from a distance.
The Mallikarjuna, built immediately after and close to the
Virupaksha, is a smaller temple with a four-storeyed vimana with a
circular griva and sikhara. It has more or less a similar plan.
சித்தர்கள் வகுத்த உறுப்புகளும் நோய்களும்
சித்தர்கள் கண்டறிந்த நோய்கள் 4448. அவை, உடல் முழுவதும் தோன்றுவதாகும். உடலிலுள்ள உறுப்புகள் சிலவற்றில் இந்த நோய்கள் உண்டாகுமென்றும், நோய் உண்டாகும் உறுப்புகளாகப் பத்தொன்பதைக் கூறி, அவை ஒவ்வொன்றிலும் தோன்றக் கூடிய நோய்களின் எண்ணிக்கை பிரித்துக் கூறப்படுகிறது.
1. தலை 307
2. வாய் 18
3. மூக்கு 27
4. காது 56
5. கண் 96
6. பிடரி 10
7. கன்னம் 32
8. கண்டம் 6
9. உந்தி 108
10. கைகடம் 130
11. குதம் 101
12. தொடை 91
13. முழங்கால் கெண்டை 47
14. இடை 105
15. இதயம் 106
16. முதுகு 52
17. உள்ளங்கால் 31
18. புறங்கால் 25
19. உடல்உறுப்பு எங்கும் 3100
ஆக 4448 என்பனவாகும். இவ்வாறு உறுப்புகள் தோறும் உண்டாகும் நோயின் எண்ணிக்கையைப் பிரித்துத் தொகைப்படுத்திக் கூறியிருப்பது, சித்த மருத்துவத்தின் தொன்மை, வளர்ச்சி ஆகிய இரண்டையும் காட்டுவதாகக் கொள்ளலாம்.
உலக மருத்துவம், இவ்வாறு நோய்களைத் தொகையாக்கிக் கூறுவது இல்லை என்பது கருதுதற்குரியது.
கிருமிகளினால் உண்டாகும் நோய்கள்
குடலில் உருவாகும் பூச்சிகள் நோய்களை உண்டாக்கும் கிருமிகள் என்று குறிப்பிடப் படுகின்றன. அவை, குடலில் உண்டாகும் நோய்களின் மூலமாகவும், கெட்ட உணவுகளின் மூலமாகவும் உண்டாகும். அவை, பூ நாகம், தட்டைப்புழு, கொக்கிப்புழு, சன்னப்புழு, வெள்ளைப் புழு, செம்பைப் புழு, கீரைப்புழு, கர்ப்பப் புழு, திமிர்ப்பூச்சி எனப் பலவாகும். இவை துர்நாற்றமடைந்த மலத்தினாலும், சிறுநீர், இரத்தம், விந்து, சீழ், சளி, வியர்வை ஆகியவற்றிலும் உற்பத்தியாகும்.
கிருமிகளால் உண்டாகும் நோய்க்குறி குணங்கள்
குடலில் உண்டாகும் கிருமிகளினால் உடல் நிலை பாதிக்கப்பட்டு, அதன் விளைவாக நோய்க்குரிய குணங்கள் புறத்தே தோன்றுமாறு குணங்களை ஏற்படுத்தும். அவை, உடல் நிறம் மாறும். சுரம், வயிற்றுவலி, மார்பு நோய், வெளுப்பு நோய், ஊதல் நோய், இருமல், வாந்தி, சயநோய், அருசி, அசீரணம், பேதி, வாய் நீரூறல், பிரேமை, சூலை, தொப்புள் சுற்றி வலி, வயிறு உப்பல், தூக்கத்தில் பல் கடித்தல், மாலைக்கண், குழந்தைகளுக்குத் தெற்கத்திக் கணை, குழந்தை இசிவு, மூக்கில் புண் ஆகிய குணங்களை விளைவிக்கும்.
குடற் கிருமிகளினால் கிராணி, பவுத்திரம், மூலம், மலக்கட்டு, தேகக் காங்கை, சுரம், மயிர் உதிர்தல், குட்டம், சொறி சிரங்கு, படை, கரப்பான் முதலிய நோய்களை உண்டாக்கும் என்று, கிருமிகளினால் உண்டாகக் கூடிய உடல் பாதிப்பு விரித்துரைக்கப்படுகிறது.
கிருமிகள் உருவாகக் காரணம்
கரப்பான், கிராணி, பவுத்திரம், மூலம், மலக்கட்டு, தேகக் காங்கை முதலிய நோய்கள் உண்டாகும் வழிகளை ஆராய்ந்தால், அவை, உடலின் சூட்டினாலேயே உருவானவை எனத் தெரியும்.அதிகமான உடலுறவின் காரணத்தினால் உடல் சூடுண்டாகி, அச்சூடு கொழுப்பு, தசை யாவற்றையும் தாக்கி, கிருமிகளை உண்டாக்கும். அக்கிருமிகள் உடலைத் துளைத்துக் கொண்டு எங்கும் பரவி விஷ கரப்பான் என்னும் நோயை உண்டாக்கித் தினவை விளைவிக்கும்.
அதே மாதிரியான உடற்சூடு மலத்தைத் தீய்த்து, கட்டுண்டாக்கித் துர்நாற்றமுண்டாக்கும். மலம்அழுகிக் கிருமிகளை உண்டாக்கும். அவை குடலுக்குள், உண்ணும் உணவை உண்டு வளர்ந்து குட்டம், வெடிப்புண்,சொறி, கரப்பான், கிராணி, பவுத்திரம், சுக்கிலப் பிரமேகம் போன்ற நோய்களை உருவாக்கும். மேலும் குடற்புழுக்களால் மலத்துவாரத்தில் இரத்தம், சீழ், நீர்க் கசிவு, முளைமூலம், வயிறு பொருமல், வாய்வு, புழுக்கடி, சோகை, குன்மம், சயநோய், மலடு, பெருவயிறு, சுக்கில நட்டம், உடல் தடிப்பு போன்ற நோய்களும் உண்டாகும்.
நோய்க் கிருமிகளால் உடலுக்கு நேரக் கூடிய விளைவுகளை விவரித்துள்ளது, நோய் வரும் வழிகளை யெல்லாம் கண்டறிந்ததின் விளைவாகவே எனலாம். எவையெவை நோயைத் தரவும், உண்டாக்கவும் வல்லவை என்பதை உணர்ந்து உணர்த்தினால் மட்டுமே நோயிலிருந்து விலகவும், நோயிலிருந்து உடலைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளவும் இயலும் என்பதை அறிந்தே சித்த மருத்துவத்தின் செயல்பாடுகள் அமைந்திருக்கின்றன எனல் பொருந்தும்.
கண் நோய் :
கண் மருத்துவம் என்பது இன்றைய காலத்தில் சிறந்த இடத்தைப் பிடிப்பதைப் போலவே, தமிழ் மருத்துவ நூலாரும் கண் மருத்துவத்தைச் சிறந்த மருத்துவமாக வளர்த்தனர் எனலாம்.
பொதுக் காரணங்கள் :
வேகங்களின் வழியே உண்டாகும் தீவினையாகிய நோய்களையும், வெம்மையால் உண்டாகும் எரிச்சலையும், புவன போகங்களின் மேல் கொண்ட பெருத்த ஆர்வத்தால் உண்டான பற்பல நோய்களும், அதனால் மெய்யிலும், உள்ளத்திலும் ஏற்படும் தளர்ச்சிகளும், உலக வாழ்க்கை என்று கூறப்படும் இருநூறு துக்க சாகரங்களும் கண்நோய் உண்டாவதற்கான பொதுக் காரணங்கள் என்றும், மனிதன் பிறந்தபோதே உடன்தோன்றி வருத்துகின்ற வேகம் என்னும் பதினான்கு நோய்களும் குறிப்பால் உணர்த்தப் பட்டுள்ளன. அவை : சுவாசம், விக்கல், தும்மல், இருமல், கொட்டாவி, பசி, தாகம், சிறுநீர், மலம், இளைப்பு, கண்ணீர், விந்து, தூக்கம், கீழ்நோக்கிச் செல்லும் வாயு (அபான வாயு என்பர் சிலர்). பொதுவாக ஆராய்ந்தால் மேற்கண்ட பதினான்கும் உடலில் தோன்றும் எல்லா நோய்களுக்கும் அடிப்படையாக உள்ளன என்பது தெளிவாகும். அவை இல்லா மனிதன் தேவனெனப் படுவான்.
சிறப்புக் காரணம் :
சிசுவானது தாயின் கர்ப்பத்தில் இருக்கும் போது, தாயின் வயிற்றில் கிருமிகள் சேர்ந்திருந்தாலும், தாயானவள் பசியால் வருந்தினாலும், தாயானவள் திகிலடைந்தாலும், மாங்காய், மாம்பழம் இவற்றை விரும்பித் தின்றாலும் சிசு பிறந்தவுடன் சிசுவின் கண்களில் நோய்கள் உண்டாகும்.
காசநோய் :
கண்ணில் உண்டாகும் காசநோய், நீலகாசம், பித்தகாசம், வாதகாசம், வாலகாசம், மந்தாரகாசம், ஐயகாசம், வலியுங்காசம், விரணகாசம் என எட்டாகும்.
வெள்ளெழுத்து
கண்பார்வை மயக்கம் என்று கூறப்படும் ‘திமிரம்’ ஏழாகும். அவை வெள்ளெழுத்து, மந்தாரம், மூளை வரட்சி, பித்தம், சேற்பம், நீர் வாயு, மேகம் என்பன.
முப்பத்தேழு வயது வரை கண் பார்வை தெளிவாகத் தீங்கின்றி இருக்கும். நாற்பத்தைந்தில் கண்பார்வை சற்று இயற்கைக்கு ஒதுங்கியும், தெளிவின்றி சற்றுப் புகைச்சலாய்த் தோன்றும். ஐம்பத்தேழாம் வயதிலிருந்து சிறிது சிறிதாகக் கண்பார்வை இருளத் தொடங்கும். கண்பார்வை அறவே நீங்கி இருண்டிடும் நூறாமாண்டில். கூர்மையான பார்வை தரத்தக்க கருவிழியில் அடர்ந்த புகை கப்பியது போலவும், மேகக் கூட்டம் போலவும், பார்வை தடைப்பட்டு, நேராய்க் காணத்தக்க பொருள் சற்று ஒதுங்கிக் காணப்பட்டாலும், பொருள்கள் சற்று மஞ்சளாகவும் நேர்ப்பார்வை சற்று தப்பியும் காணும். இத்தகைய குறிகள் கண்ணில் தோன்றினால் அதனை வெள்ளெழுத்து (திமிரம்) என்று அறியவும். கண்பார்வை வயது ஏறயேறக் குறைவதின் விவரத்தைக் குறிப்பதுடன், பார்வைத் திறன் ஒடுங்குவது இயற்கை என்பதையும் இக்கருத்து விவரிக்கிறது.
கண்ணின் நோய்களைக் குறிப்பிட்டு அதன் தோற்றத்தையும் வண்ணத்தையும் குறிப்பிட்டுக் காட்டியிருப்பது மருத்துவ நூலாரின் ஆழ்ந்த மருத்துவப் புலமை நன்கு விளங்கக் கூடியதாக இருக்கிற தெனலாம்.
தலைநோய் :
உடம்பு எண் சாண் அளவு, அவ்வுடம்பில் உண்டாகும் நோய்கள் 4448, அவற்றில் தலையில் தோன்றும் நோய்கள் 1008 என்று குறிப்பிடுவர். ஒவ்வொரு உறுப்பிலும் உண்டாகும் நோய்கள் என்று குறிப்பிடும் அங்காதி பாதம், தலையின் உறுப்புகளாகக் கொண்ட கபாலம் வாய், மூக்கு, காது, கண், பிடரி, கன்னம், கண்டம் ஆகிய எட்டுப் பகுதிகளில் வரும் நோய்கள் மொத்தம் 552 என்கிறது. ஆனால், தலை நோயைக் குறிப்பிடும் நாகமுனிவர் 1008 என்கிறார். இதனால் நாக முனிவர் தலைநோய் மருத்துவத்தில் கொண்டிருந்த ஆழ்ந்த ஈடுபாடும், ஆய்வும் புலப்படும். மேலும், அம்முனிவர் எண்ணூற்று நாற்பத்தேழு நோய்களைத் தன்னுடைய அனுபவத்தினால் உணர்ந்ததாகக் கூறுவதும் குறிப்பிடத்தக்கது.
தலை உறுப்புகளில் உண்டாகும் நோய்களின் எண்ணிக்கை
ஒவ்வொரு உறுப்பிலும் எத்தனை நோய்கள் உண்டாகும் என்ற குறிப்பினைத் தருகின்றபோது, தலையின் உச்சியில் நாற்பத்தாறு மூளையில் (அமிர்த்தத்தில்) பதினாறு, காதில் நூறு, நாசியில் எண்பத்தாறு, அலகில் முப்பத்தாறு, கன்னத்தில் நாற்பத் தொன்பது, ஈறில் முப்பத்தேழு, பல்லில் நாற்பத்தைந்து, நாக்கில் முப்பது நான்கு, உண்ணாக்கில் இருபது, இதழில் பதினாறு,நெற்றியில் இருபத்தாறு, கண்டத்தில் நூறு, பிடரியில் எண்பத் தெட்டு,புருவத்தில் பதினாறு, கழுத்தில் முப்பத்தாறு, என, தாம் அனுபவத்தினால் உணர்ந்தவற்றை மட்டும் குறிப்பிடு கின்றார். ஆனால், எந்த முறையைக் கொண்டு 1008 என்ற எண்ணின் தொகையைக் கூறினார் என்பது குறிப்பிடப் படவில்லை.
கபால நோயின் வகை :
வாதம் முதலாகக் கொண்ட முக்குற்றங்களினால் வரும் நோய்கள்10, கபாலத் தேரை1, கபாலக் கரப்பான் 6, கபாலக் குட்டம் 5, கபாலப் பிளவை 10, கபாலத் திமிர்ப்பு2, கபாலக் கிருமி2, கபாலக் கணப்பு3, கபால வலி1, கபாலக் குத்து1, கபால வறட்சி1, கபால சூலை3, கபால தோடம்1 ஆக 46–ம் உச்சியில் தோன்றும் வகையாகக் குறிப்பிடுவர்.
தலையில் தோன்றும் நோய்களில் கண், காது, தொண்டை, மூக்கு, ஆகியவையும் அடங்கும். தற்காலத்தில் கண் மருத்துவம் எனத் தனியாகவும், காது, தொண்டை, மூக்கு ஆகியவை தனியாகவும், மூளை மருத்துவம் தனியாகவும்–சிறப்பு மருத்துவமாகவும் கொள்ளப் படுகின்றன. ஆனால் சித்த மருத்தவம் அனைத்தையும் ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்புடையவை என்பதால் தனித்தனியே கருதாமல் ஒன்றாகவே கருதியிருக்கக் கூடும். அறிவியல் வளர்ச்சி என்பது தலைக்காட்டாத காலத்திலேயே அறிவியல் முறைக்கு உகந்ததாகச் சித்த மருத்துவத்தை வளர்த்தனர். மூளையில் உருவாகும் குற்றங்களைக் கண்டறிந்து அவை பதினாறு வகை நோயென உரைத்திருப்பது கருதுதற்குரியதாகும்.
அம்மை நோய் :
அம்மை நோய் என்னும் இந்நோயை வைசூரி நோய் என்று சித்த மருத்துவம் குறிப்பிடுகிறது. இந்நோய் வருவதற்குக் காரணமாக அமைவது வெப்பமாம். இதனை வெக்கை நோய் என்றும் குறிப்பிடக் காணலாம்.
மேலும், அம்மை நோய்க்குக் குரு நோய், போடகம் என்னும் பெயர்களும் வழங்கப்படுகின்றன.
அம்மைநோய், உடலில் ஏற்படுகின்ற அழலின் காரணத்தினால் உடலில் சூடு உண்டாகி, மூளை கொதிப்படைந்து, எலும்பைத் துளைத்துக் கொண்டு உண்டாகின்றது என்று மருத்துவ நூல் குறிப்பிடுகிறது.
இந்திய மருத்துவ வரலாற்றில் பெரும்பாதிப்பை உருவாக்கியது பெரியம்மை என்னும் வைசூரி நோய். இந்நோய் உயிர்க்கொல்லி நோயாக இருந்தது.
அம்மை நோயால் கண்கள் பாதிப்படையும். தோலில் பள்ளங் களைக் கொண்ட புள்ளிகளை ஏற்படுத்தும். அப்புள்ளிகள் என்றும் மாறாமல் இருப்பதுண்டு.
சித்த மருத்துவம் கண்டறிந்த அம்மை நோய்கள் பதினான்கு. அவை,
1. பனை முகரி 2. பாலம்மை
3. மிளகம்மை 4. வரகுதரியம்மை
5. கல்லுதரியம்மை 6. உப்புதரியம்மை
7. கடுகம்மை 8. கடும்பனிச்சையம்மை
9. வெந்தயவம்மை 10. பாசிப்பயறம்மை
11. கொள்ளம்மை 12. விச்சிரிப்பு அம்மை
13. நீர்கொள்ளுவன் அம்மை 14. தவளை அம்மை
என்பனவாகும். இந்நோய்ப் பெயர்கள் அனைத்தும் அம்மைப் புள்ளிகள் தோன்றுவதைக் கொண்டும், அம்மை நோயுற்றவரின் செயலைக் கொண்டும் காரணப் பெயரால் சுட்டப்படுகின்றன. இந்நோய் பெரும்பாலும் குழந்தைகளுக்கு வரும் நோயாகவே கருதப்படும். அதுவும் கோடைக் காலமான வேனிற் காலத்திலேயே வரும்.
ஆண், பெண், அலியாவது ஏன்?
"பாய்கின்ற வாயு குறையிற் குறளாகும்
பாய்கின்ற வாயு இளைக்கின் முடமாகும்
பாய்கின்ற வாயு நடுப்படின் கூனாகும்
பாய்கின்ற வாயு மாதர்க்கில்லை பார்க்கிலே"
(திருமந்திரம் 480)
ஆணின் உடலிருந்து விந்து வெளிப்படும்போது அவனது வலது நாசியில் சுவாசம் ஓடினால் ஆண் குழந்தை தரிக்கும். இடது நாசியில் ஓடினால் பெண் குழந்தை பிறக்கும். ஆனால் இரு நாசிகளிலும் இணைந்து சுழுமுனை சுவாசம் ஓடினால் கருவுரும் குழந்தை அலியாகப் பிறக்கும் என மூலர் கீழ்வரும் வரிகளில் விவரிக்கிறார்.
குழவியும் ஆணாம் வலத்தது ஆகில்
குழவியும் பெண்ணாம் இடத்து ஆகில்
குழவியும் இரண்டாம் அபானன் எதிர்க்கில்
குழவியும் அலியாகும் கொண்டகால் ஒக்கிலே
(திருமந்திரம் 482)
அது சரி, ஒரு சிலருக்கு வழக்கத்திற்கு மாறாக ஒன்றுக்கு மேலாக ஒரே சமயத்தில் பிறப்பதேன்? அதற்கும் திருமூலர் பதில் கூறுகிறார். விந்து வெளிப்படும்போது அபானவாயு அதனை எதிர்க்குமானால் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட குழந்தைகள் தரித்துப்பிறக்கும்.
கருத்தரித்து விட்டது, நமக்கும் ஒரு குழந்தை பிறக்கப்போகிறது என பல எதிர்ப்பார்ப்புடன் இருக்கும் தம்பதியினருக்கு அதிர்ச்சி தரும் கருச்சிதைவு ஏற்படுவது ஏன்? உடல் உறவின் போது ஆண்-பெண் இருவரின் சுவாசமும் நாடித் துடிப்பும் இயல்பாக இல்லாமல் தாறுமாறாக இருந்தால் கருச்சிதைவு ஏற்படும் என்கிறார் திருமூலர்.
கொண்டநல் வாயு இருவர்க்கும் ஒத்தேறில்
கொண்ட குழவியும் மோமள மாயிடும்
கொண்டநல் வாயு இருவர்க்கும் குழறிடில்
கொண்டதும் இல்லையாம் கோல்வளை யாட்கே
மூளை வளர்ச்சி குன்றிய குழந்தை பிறப்பதற்குக் காரணம், உடலுறவு கொள்ளும்போது பெண்ணின் வயிற்றில் மலம் மிகுந்திருத்தலே காரணம் என்கிறார் திருமூலர். மேலும் உடலுறவு கொள்ளும்போது பெண்ணின் வயிற்றில் சிறுநீர் அதிகமிருந்தால் கருத்தரிக்கும் குழந்தை ஊமையாக இருக்கும் என்கிறார். பெண்ணின் வயிற்றில் மலமும் சலமும் சேர்ந்து மிகுந்திருந்தால்குழந்தை குருடனாகவே பிறக்கும் என்றும் கூறுகிறார் மூலர். எப்படி?
"மாதா உதரம் மலமிகில் மந்தனாம்
மாதா உதரம் சலமிகில் மூங்கையாம்
மாதா உதரம் இரண்டொக்கில் கண்ணில்லை
மாதா உதரத்தில் வந்த குழவிக்கே
(திருமந்திரம் 481)
சரி, குறைகளற்ற குழந்தைகள் பிறக்க வேண்டுமென்றால் என்ன செய்ய வேண்டும்? அதற்கு திருமூலர் தரும் பதில் என்ன? உடலுறவின்போது ஆணின் விந்து வெளிப்படும்போது இருவருடைய சுவாசத்தின் நீளமும் திடமும் ஒத்து இருந்தால் குறையற்ற குழந்தை கருத்தரிக்கும் என்கிறார். ஆனால் ஆணின் சுவாசத்தின் நீளம் குறைவாக இருந்தால் கருத்தரிக்கும் குழந்தை குள்ளமாக இருக்கும். ஆணின் சுவாசம் திடமின்றி வெளிப்பட்டால் தரிக்கும் குழந்தை முடமாகும் என்று கூறுகிறார். வெளிப்படும் சுவாசத்தின் நீளமும் திடமும்ஒருசேரக் குறைவாக இருந்தால் குழந்தை கூனாகப் பிறக்கும்.
100 ஆண்டு வாழ்வது எப்படி?
நாம் நூறாண்டு வாழ்வதற்கு நம் தந்தையரே காரணமாகின்றனர். எப்படி? விந்து வெளிப்பட்டதும் ஆண் விடும் சுவாசம் ஐந்து மாத்திரைக் கால அளவு நீடித்தால் தரிக்கும் குழந்தை ஆணிரம் பிறைகள் காண முடியும். ஆனால் மாத்திரை அளவு குறையக் குறைய அதற்கேற்றாற்போல் நமது ஆயுளும் குறையும் என்று பின்வரும் பாடலில் கூறுகிறார்.
பாய்ந்த பின் அஞ்சோடில் ஆயுளும் நூறாம்
பாய்ந்த பின் நாலோடில் பாரினில் எண்பதாம்
பாய்ந்திடும் வாயு பகுத்தறிந் திவ்வகை
பாய்ந்திடும் யோகிக்குப் பாய்ச்சலுமே
(-திருமந்திரம் 479)
பிறப்பு இறப்பு பற்றிய இன்னும் பல கேள்விகளுக்கும் திருமூலர் பதில் கூறுகிறார்.
Friday, February 22, 2013
10 things you need to know about Stephen Hawking
1) Born in Oxford on January 8 1942 - 300 years after the death of astronomer Galileo Galilei - Professor Hawking grew up in St Albans, Hertfordshire. After being diagnosed with a rare form of motor neurone disease - amyotrophic lateral sclerosis (ALS) - at the age of 22, Hawking was given just a few years to live.
2) Hawking is as much a celebrity as he is a scientist, having appeared on The Simpsons, Star Trek and having provided narration for a British Telecom commercial that was later sampled on a Pink Floyd album.
3) He had a difficult time at the local public school and was persecuted as a "swot" who was more interested in jazz, classical music and debating than sport and pop. Although not top of the class, he was good at maths and "chaotically enthusiastic in chemistry". Hawking has said of his workload as an undergraduate at Oxford "amounted to an average of just an hour a day". He also said: "I'm not proud of this lack of work, I'm just describing my attitude at the time, which I shared with most of my fellow students. You were supposed to be brilliant without effort, or to accept your limitations and get a fourth class degree."Despite his workload confession, Hawking got a first and went to Cambridge to begin work on his PhD - but he was already beginning to experience the first symptoms of his illness, having fallen over twice for no reason during the last year of his undergraduate degree.
4) Hawking has credited his marriage in 1965 to Jane Wilde, a language student, as a turning point in his life at a time when he was unsure as to what the point of a degree was if he was to die soon. They went on to have three children - Robert, Lucy, and Timothy.
5) At a meeting of the Royal Society meeting, Hawking interrupted a lecture by renowned astrophysicist Sir Fred Hoyle to let him know that he had made a mistake. When asked how he knew there had been an error, Hawking replied: "Because I've worked them out in my head."
6) During the 1970s Hawking produced a stream of first class research, including probably his most important contribution to cosmology: the discovery of Hawking radiation, which allows a black hole to leak energy and gradually fade away to nothing.
7) In the 1980s, Professor Hawking and Professor Jim Hartle proposed a model of the universe which had no boundaries in space or time. The concept was described in A Brief History Of Time, which sold 25 million copies worldwide.
8) In February 1990 he left his wife of twenty five years to set up home with one of his nurses, Elaine Mason. The couple married in September 1995 but divorced in 2006.
9) Among some of his more unconventional theories, Professor Hawking has predicted the end of humanity - due to global warming, a new killer virus, or the impact of a large comet.
10) In 2009 he was awarded the Presidential Medal of Freedom, the highest civilian award in the United States. Hawking was the Lucasian Professor of Mathematics at the University of Cambridge for 30 years, taking up the post in 1979 and retiring on 1 October 2009. He is also a Fellow of Gonville and Caius College, Cambridge having held many other academic positions. In recent years, Professor Hawking has examined the relationship between science and religion, writing a 2010 book Grand Design, which argues that evoking God is not necessary to explain the origins of the universe.
Biochemist creates CO2-eating light that runs on algae | Watch how it works
Our atmosphere is filling up with CO2 and we
seem to be the major cause of that. The generally accepted solution
seems to be cutting back on emissions as quickly as possible, but
implementing such cuts is problematic because everyone has to agree to
do more, which essentially ends up costing a lot of time and money.
There is an alternative to such measures,
though. Instead of relying entirely on cutting emissions, why don’t we
start taking CO2 out of the atmosphere? That’s exactly what biochemist
Pierre Calleja is trying to do, and his solution almost sounds too good
to be true.
Calleja has developed a lighting system that
requires no electricity for power. Instead it draws CO2 from the
atmosphere and uses it to produce light as well as oxygen as a
byproduct. The key ingredient to this eco-friendly light? Algae.
Certain types of algae can feed off of
organic carbon as well as sunlight, and in the process produce
carbohydrate energy for themselves as well as oxygen as a waste product.
Cajella’s lamps consist of algae-filled
water along with a light and battery system. During the day the algae
produce energy from sunlight that is then stored in the batteries. Then
at night the energy is used to power the light. However, as the algae
can also produce energy from carbon, sunlight isn’t required for the
process to work. That means such lights can be placed where there is no
natural light and the air will effectively be cleaned on a daily basis.
What isn’t discussed in the video is how
much maintenance such a light needs. However, the good news is algae can
also act as a biofuel once separated from the water, so even if the
lights need a water change out every so often, the waste algae just
forms another type of fuel where as the water can be recycled.
அறிய வேண்டிய தகவல்
18+ அறிய வேண்டிய தகவல்கள்!
1)பிறக்கும்போது மனித உடலில் 300 எலும்புகள் உள்ளனவாம்;வளர்ந்த பின் 206 தான் உள்ளனவாம்!(94 ஐ யாரோ திருடிட்டுப் போயிட்டாங்க போல)
2)மனித இதயம் ஒரு நாளைக்கு 1,00,000 தடவைக்கு மேல் துடிக்கிறதாம்
3)தலை வெட்டுப்பட்டாலும் ஒரு கரப்பு பல நாட்கள் வாழுமாம்;கடைசியில் அது பட்டினியால் சாகிறதாம்!
4)பூமியின் எடை-6,600,000,000,000,000,000,
5)ஒரு சதுரக் காகித்த்தை ஏழு தடவைக்கு மேல் பாதியாக மடிக்க முடியாதாம்,
6)கிளினோஃபோபியா என்பது படுக்கையைக் கண்டு பயப்படுவதாம்
7)ஒரு வயலினில் கிட்டத்தட்ட 70 மரத்துண்டுகள் உள்ளனவாம்
8)மின்னலால் உண்டாகும் சூடு,சூரியனின் பரப்பில் உள்ள சூட்டை விட 5 மடங்கு அதிகமாம்.
9)சமாதானத்துக்கான நோபல் பரிசு மெடலில் தோள் மேல் கை போட்டு நிற்கும் மூன்று நிர்வாண ஆண்களின் உருவம் உள்ளதாம்
10)உலகில் மிக அதிகமாக உள்ள பெயர் முகமது என்பதுதானாம்
11)சீட்டுக் கட்டில் ஆட்டின் ராஜாவுக்கு மட்டும் மீசை இல்லையாம்.
12)மின்சார பல்ப் கண்டு பிடித்த எடிசனுக்கு இருட்டைக் கண்டால் பயமாம்
13)உலகில் 10 லட்சம் விதமான மிருகங்கள் உள்ளனவாம்
14)ஒரு சராசரி மனிதன் ஒரு ஆண்டில் 1460க்கும் மேற்பட்ட கனவுகள் காண்கிறானாம்.
15)முள்ளம்பன்றிகள் தண்ணீரில் மிதக்குமாம்.
16)சூரியன் ,பூமியை விட 330330 மடங்கு பெரியதாம்.
17)காட்டுத்தீ,மலையில் கீழ் நோக்கிப் பரவுவதை விட,மேல் நோக்கி வேகமாகப் பரவுமாம்.
18) ஒரு 75 வயது மனிதன் வாழ்வில் 23 ஆண்டுகள் தூங்கியிருப்பானாம்!
(18+1)
1.ஆக்டோபஸ்ஸுக்கு 3 இதயங்கள் உள்ளனவாம்
மொத்தம் 18+ தகவல்கள்
சரிதானே!
What is post-traumatic stress disorder?
| Mark Creamer, The University of Melbourne |
A history of childhood trauma can make someone more at risk of developing PTSD.
Image:Andrii Kondiuk/Shutterstock
It was not until 1980, however, that these reactions were formally recognised by the international psychiatric community. The name chosen was post-traumatic stress disorder, or PTSD, and the diagnostic criteria were agreed. Before discussing the nature and treatment of PTSD, it’s important to emphasise that human beings are generally resilient. Most people exposed to potentially traumatic events recover well with help from family and friends, and don’t develop mental health problems. For those who don’t recover so well, PTSD is only one possibility, with depression, substance abuse, anxiety, and physical health problems also common. But PTSD is the only condition specifically tied to a traumatic experience. SymptomsPTSD is a serious psychiatric disorder characterised by three groups of symptoms:
The incidence of PTSD varies considerably depending on the type of trauma, with sexual assault consistently the highest (around half of rape victims will develop PTSD). Accidents and natural disasters – events that do not involve human malevolence – tend to be the lowest at around 10%. About half the people who develop PTSD recover over the first six to twelve months. Unfortunately, in the absence of treatment, the other half are likely to experience chronic problems that may persist for decades. So why do some people develop these problems and not others? The answer is a combination of what the person was like before the trauma, their experiences at the time, and what has happened since. In terms of pre-trauma factors, genetic vulnerability plays a part, along with a history of trauma, particularly in childhood, as well as tendencies towards anxiety and depression. Not surprisingly, the more severe the traumatic experience (the higher the life threat or exposure to the suffering of others) the more likely the person will develop PTSD. The final group of risk factors appear after the event, with the most important being social support: people who have a strong network of friends and family to support them after the experience are less likely to develop PTSD. Other life stressors during this period (such as financial, legal, health, or relationship problems) can also interfere with recovery. Treatment We have come a long way in improving treatments for PTSD and now have a large body of research evidence to guide our decisions. The most effective treatment is trauma-focused psychological therapy. There are a few different forms, including cognitive behavioural therapies (CBT), as well as something called eye movement desensitisation and reprocessing (EMDR). The thing they share in common is providing the survivor with an opportunity to confront the painful memories, and to “work through” the experience in a safe and controlled environment. This therapy is not easy for either the patient or the therapist, but it is very effective in most cases. Pharmacological treatment can also be useful in PTSD, especially in more complex cases and as an adjunct to trauma-focused psychological therapy. The most effective drugs for PTSD are the new generation anti-depressants – the selective serotonin re-uptake inhibitors or SSRIs. Other drugs can also be useful, depending on the clinical presentation. The bottom line is that effective treatment is available if the PTSD sufferer can find their way to an experienced clinician. We’ve come a long way in our understanding of mental health response to trauma in the last couple of decades, but many challenges lie ahead: Can we prevent the development of these problems? How should we respond with whole communities following widespread disaster such as bushfires, floods or terrorism? And can we improve the quality and availability of treatment? As we address these challenges, we must strive to make sure the best possible care is available to those whose lives have been devastated by the experience of severe trauma.
Editor's Note: This article was originally published by The Conversation, here, and is licenced as Public Domain under Creative Commons. See Creative Commons - Attribution Licence.
|
Developing human kidney cells
| Agency for Science, Technology and Research |
Using human embryonic stem cells
researchers produced human kidney cells. This advancement will have
applications in toxicology, disease models and regenerative medicine.
Researchers at the Institute of Bioengineering and Nanotechnology
(IBN) have successfully generated human kidney cells from human
embryonic stem cells in vitro1. Specifically, they produced the renal
cells under artificial conditions in the lab without using animals or
organs. This has not been possible until now. According to IBN Executive Director, Professor Jackie Y. Ying, “This
discovery has wide-reaching implications for in vitro toxicology, drug
screening, disease models and regenerative medicine. In particular, we
are interested in applying our technology to develop predictive in vitro
drug testing and renal toxicity models as alternatives to animal
testing.” IBN Team Leader and Principal Research Scientist Dr Daniele Zink
elaborated, “The kidney is a major target organ for drug-induced toxic
effects. Therefore, it is important for pharmaceutical companies to find
out early in the development phase whether their drugs would cause
nephrotoxicity in humans. However, animal models are of limited
predictability, and there is currently no regulatory accepted in vitro
assay based on renal cells to predict nephrotoxic effects. A major
problem is the lack of suitable renal cells, which may now be resolved
through our discovery.” At present, human kidney cells are extracted directly from human
kidney samples. However, this method is not efficient because such
samples are limited, and the extracted cells die after a few cell
divisions in the petri dish. Also, cells obtained from different samples
would display variable features, depending on age, gender, health
status and other conditions of the donor. Therefore, cells that have
been isolated from human samples are of limited suitability for research
and applications in industry and translational medicine, which require
large cell numbers. An alternative approach is to use human renal cell lines that have
been rendered immortal, i.e. they can be reproduced indefinitely in the
lab. However, such cells may not be used in many applications due to
safety issues, and their functional features have usually been changed
so profoundly that they may no longer be useful toward predicting cell
behaviour in the human body. IBN’s technique, on the other hand, enables human embryonic stem
cells to differentiate into renal proximal tubular-like cells. This
particular kidney cell type plays an important role in kidney
disease-related processes and drug clearance. Results showed that the
renal proximal tubular-like cells generated by IBN were similar to the
renal proximal tubular cells isolated from fresh human kidney samples.
For example, they displayed very similar gene and protein expression
patterns. Also, since human embryonic stem cells may grow indefinitely
in cell culture, the IBN researchers have discovered a potentially
unlimited source of human kidney cells. “We are currently adapting our approach to use induced pluripotent
stem cells as the source,” shared Dr Karthikeyan Narayanan, IBN Senior
Research Scientist. “We are also planning to modify our protocol in
order to generate other renal cell types from stem cells.” The IBN researchers have tested the renal cells they generated in in
vitro nephrotoxicology models developed by the Institute, and have
obtained very promising test results. They welcome industry partners to
collaborate with IBN on commercializing this technology. IBN has recently received a grant from A*STAR’s Joint Council Office
Development Program to further develop predictive in vitro models for
liver- and kidney-specific toxicity. This project will be conducted in
collaboration with the Experimental Therapeutics Centre, the
Bioinformatics Institute and the National University Health System.
Editor's Note: Original news release can be found here.
|