Dhanvantari

Dhanvantari is an Avatar of Vishnu from the Hindu tradition. He appears in the Vedas and Puranas as the physician of the gods (devas), and the god of Ayurvedic medicine. It is common practice in Hinduism for worshipers to pray to Dhanvantari seeking his blessings for sound health for themselves and/or others.

Commonly worshipped as the Hindu God of Medicine, the Master of Universal Knowledge, Physician of Gods and the Guardian Deity of Hospitals, DHANVANTARI is regarded as the original exponent of Indian medical tradition called AYURVEDA, the ‘eternal science of life.’ This tradition is now accepted as the oldest, most original and unbroken medical system of the world.

In ancient Indian tradition there are several schools like those of ATHARVAN, ATREYA, CHARAKA, SUSHRUTA, BEHLA, AGNIVESA, PARASARA, HARITA, VAGBHATA and MADHAVA. Of these, the ‘Great Three’ or BRIHAT-TRAM are the works of CHARAKA, SUSHRUTA and VAGBHATA. Further there was the school of physicians headed by ATREYA and of the Rasa Siddha-s, by KASHYAPA.

DHANVANTARI has many myths and legends woven around him. Normally shown as clad in bright yellow silk, He is depicted with four hands- the upper pair of hands carrying sankha and chakra, and the lower pair, a (golden) leech (jalookaa-medical term Hirudo Medicinalis) and kamandalu (pitcher) (sometimes shown as a blood letting bowl). Sometimes he is shown with the text of the upaveda, AYURVEDA and medicinal herbs. Sometime he is shown with a tulasi-seed garland around his neck and a plant-wreath halo. His complexion is blue, making Him another incarnation of VISHNU. Interestingly, the leech was part of the doctor’s kit in olden days since it was used to suck out impure blood from the patient‘s body. Even now, extract from its saliva is used to prevent clotting.

What does the word Dhanvantari mean?

The word DHANVANTARI affords different interpretations:

(a) The word dhanus is only indicative (upalakshna). It denotes the science of surgery. The one who has seen the end (anta) of it is DHANVANTARI.

(b) The word dhanvan means a desert. (Compare RIGVEDA [V.36.1] dhanvachara meaning, he who moves in a desert). There is a mantra in the Veda: dhanvan iva prapaaasi (0 Lord! You are like the place where water is distributed to travellers in a desert.) Thus, DHANVANTARI the incarnation of Lord VISHNU with a pot of nectar in His hand is like prapaa (water spot) in the desert of worldly existence.

The RAMAYANA (Balakanda, Sarga 45) describes him as a divine being who emerged from the milky ocean after a churning of 1000 years. He carried a kamandalu (water pitcher) in one hand and a danda (staff) in the other.

The first Dhanvantari

Gods, repeatedly defeated and killed by their more powerful cousins, the demons, approached Lord VISHNU, seeking the boon of rejuvenation and the gift of immortality.

He then directed them to churn the primeval ocean in which were hidden the secrets of life and death.

The Gods sought the help of the demons, to whom they promised part of the spoil. With VASUKI as the rope and Mount MANDARA as the churning rod, they churned the ocean till it yielded several valuable things such as desire-yielding trees, a cow, the flying horse, the white elephant and nymphs, Moon and LAKSHMI. Finally came DHANVANTARI the divine physician, holding the pitcher of AMRITA the elixir of life that could bestow immortality.

The HARIVAMSA (ch. 29) describes him as prosperous-looking, and says that after emerging from the milky ocean, he stood worshipping Lord VISHNU. VISHNU named him ABJA. He then bowed down to VISHNU and said: “0 Lord, I am Your son. Allor a share of the sacrifices to me.” VISHNU replied: “Portions of sacrifices have already been allotted. Since you were born after the celestials, you cannot be considered as one of them. You will be born in the world of humans and then you will become a celebrity. In your second life, which will be in the DVAPARA YUGA, even from the time of your conception, you will have various occult powers. You will be born as god-incarnate. You will compose works on AYURVEDA which will be well known in all parts of the world.”

"Dhanvantari is worshipped as the Hindu God of Medicine. He epitomlzes medical knowledgeAe is also regarded as the origlnal exponent of the Indian Medical Tradition, Ayurveda".

In the DVAPARA YUGA, there was a king called DHANVA in the family of the rulers of KASI. He did not have children for a long time. He performed penance and propitiated ABJA (another name for DHANVANTARI). Pleased by his austerities, ABJA was born as his son. DHANVA named him DHANVANTARI. DHANVANTARI taught AYURVEDA in parts, to eight disciples. To him were born KETUMAN, BHIMARATHA and DIVODASA.

There is a story in some purana-s connecting DHANVANTARI with PARIKSHIT, the grandson of the PANDAVA-S. When TAKSHAKA wanted to bite PARIKSHIT and kill him, a specialist in treating poisonous bites rushed to save the king. But TAKSHAKA bribed and sent him back. It is said that the doctor thus sent back was DHANVANTARI. But other references identify him with KASHYAPA.

The BRAHMA VAIVARTA PURANA (Krishnajanma Khanda) has an interesting story connecting DHANVANTARI with MAANASAA DEVI, a serpent Goddess. Once DHANVANTARI was going to KAILASA along with his disciples. On the way, TAKSHAKA hissed and spat venom. Irritated, one of the disciples of DHANVANTARI boldly plucked the diamond on the head of TAKSHAKA and threw it on the ground.

Hearing about this, VASUKI, the King of Serpents, threatened DHANVANTARI with thousands of serpents under the leadership of DRONA, PUNDARIKA and DHANANJAYA. The poisonous breath of these snakes made the disciples of DWANTARI swoon. However, DHA”TARI made all of them recover with a powerful medicine and in turn sent all the serpents to a swoon.

When VASUKI came to know about this, he next sent the serpent-maid MAANASAA DEVI, a disciple of Lord SIVA, to face DHA”TARI. MAANASAA DEVI also made all the disciples of DHANVANTARI swoon. But DHANVANTARI proved more than a match for her. He brought back his disciples to normal with his powerful medicines. When MAANASAA DEW realized that she could not harm DHANVANTARI or his disciples with her poison, she took the trisula (trident) given by Lord SIVA and aimed it at DHANVANTARI. At this point, SIVA and BRAHMA appeared before them, pacified and sent them away.

According to some other works, DHANVANTARI was born as DIVODASA, King of KASI. He became famous as KASIRAJA and composed many texts on AYURVEDA. Glorification of these works is to be found in the AGNI PURANA (chs. 279-288), and the works of KASIRAJA’S disciple, SUSHRUTA.

The BHAGAVATA PURANA refers to DHANVANTARI as “smritamaatra aartinaasanah” (One who destroys all sufferings even when remembered). DHANVANTARI, DIVODASA and KASIRAJA are names of the same person who is “the first God and who freed the other Gods from old age, disease and death”, and who in his Himalayan retreat taught surgery to SUSHRUTA and other sages.

The VISHNUDHARMOTTAKA PURANA (I. 73.41) which is a major text on iconography, suggests that, DHANVANTARI should be presented as surupa (handsome) and priya-darshana (pleasant in appearance), with two hands, carrying a pitcher of ambrosia in each hand. According to some dhyanasloka-s given in the PRAPANCHA-SARA-SANGRAHA DANVANTARI may be meditated upon as bathing Himself with nectar flowing from the two pots He holds over His head. This form is to be visualised as seated on the devotee’s head, or upon the lunar orb in the full-moon night. Yet another verse describes him as handsome (manoharaanga), with a tranquil face (prasanna-mukha) and residing in the solar orb (ravi-bimbastba.)

DHANVANTARI’S appearance is celebrated each year on the 13th day (trayodasi) of the waxing moon a few days before the DIPAVALI.

The second Dhanvantari

There is an account of a second DHANVANTARI as AMRITACHARYA. He appears to be an eminent medical scientist born in the ambashtha caste. According to a work called the AMBASHTHACHARA CHANDRIKA, sage GALAVA once went to the forest to collect darbba grass and firewood. He walked for long and felt thirsty and hungry. He then saw a girl coming that way with water. She was a vaisya girl VIRABHADRAA by name. He quenched his thirst with the water given by her. Pleased with her, the sage blessed that she would get a noble son. The girl said she was still unmarried. GALAVA then made a figure of a male with dharbha grass and asked her to get a child from that figure. She got a beautiful baby boy. Since he was born to a vaisya mother and brahmin father (darbha-purusha created by the Brahmin GALAVA) he belonged to the ambashta caste. The boy was named AMRITACHARYA.

Dhanvantari and Kumbha Mela

There are episodes connecting DHANVANTARI with the KUMBHA MELA river festival, which takes place once in twelve years at four different places- HARIDVAR, ALLAHABAD, NASIK and UJJAIN. As DHANVANTARI emerged with the pot containing nectar in His palms, a great fight took place between the Gods and demons to wrest the pitcher from His hands. During the fierce battle that took place in the sky, a few drops of nectar fell in the four places referred to. Hence these places became sacred. KUMBHAMELA-S are held at these places to commemorate the divine event. Devotees throng to these places in tens of thousands to purify and rejuvenate themselves with the waters, which are supposed to have within them, the power of AMRITA.

The Nighantu

DHANVANTARI appears to have been an actual historical person, although his precise identity is hard to be ascertained. He taught surgery and other divisions of AYURVEDA (Indian system of medicine) at the instance of SUSHRUTA, to a group of sages among whom SUSHPUTA was the foremost. DHANVANTARI is regarded as the patron-god of all branches of medicine. While DHANVANTARI is not credited with any medical treatise of his own, in the early accounts, there is a voluminous glossary and materia medica known as DHANVANTARI NIGHANTU. Even as there is the HIPPOCRATES’ oath for allopathic doctors, so is there the DHANVANTARI oath for AYURVEDIC practitioners.

This work is considered the most ancient of all medical glossaries available. The original work is said to have been in three recensions and the present version may have been based on one of them. This text in six se.ctions deals with 373 medicinal substances, their names and synonyms and a brief description of their properties. Described as the ‘third eye’ for practising physicians, it is extensively relied upon, despite several more comprehensive glossaries that have been compiled subsequently.

Dhanvantari in the context of Allopathy

Modern scholars with a scientific bent of mind assume that Western Science in its modern phase is the paradigm for all forms of scientific knowledge. The native systems of medicine, in their opinion, are crude and unscientific. But if Science can be defined as the body of knowledge based on observation of phenomena under a theoretical framework, which itself is tested in observation, the system of AYURVEDA also has a claim to be called Science. In course of time it has been, and is being realized that there is a vast field for research and discovery in this ancient system of medicine. Texts on AYURVEDA lay great importance on empirid observation – collection of data on drugs, on pathological symptoms, and even on anatomy through dissection of corpses.

These texts mention drugs of vegetable, animal and mineral origin. The number of drug plants mentioned in the three SAMHITA-S (CHARAKA, SUSHRUTA and the text ASHTANGAHRIDAYA of VAGBHATA) is somewhere between 600 and 700 and the number of Sanskrit names (excluding their derivatives) of vegetable drugs is about 1900. These works do not discuss plants as such. They discuss, instead, the effects on our bodies of the different parts and products of the plants.

Says the CHARAKA SAMHITA (Sutra Stbana, Ch. I, verses 72-73): “Roots, bark, pith, exudation, stalk, juice, sprouts, alkalis, milk, fruit, flower, ash, oils, thorns, leaves, buds, bulbs and off-shoots are the plant products now in medicine.” In ancient days they were doing trephining (making holes in the head), nose corrections and operative deliveries. In so far as the drugs of animal origin are concerned, the CHARAKASAMHITA done discusses 165 varieties of animals. It says (Sutra Sthana Ch, I, w. 68-69): “Honey, milk, bile, fat, marrow, blood, flesh, excrement, urine, skin, semen, bones, sinews, horns, nails, hooves, hair, gorocana – these are the substances used in medicine from the animal world.” Again, it mentions 64 main minerals used for drugs. This gives an idea Of the enormity of the pharmacopoeia On which AYURVEDIC medicine was based. About the respect for empirical observation of the AYURVEDIC physicians, CHARAKA (Virnaana Sthana, ch. 118, verse 14) says: “The entire world is the teacher for an intelligent physician, as it is the foe for a fool”. Both CHARAKA and SUSHRUTA declare that there is no substance in the world, which is not relevant for medicine.

AYURVEDA has cure for several diseases for which there may not be a permanent cure in allopathy. It must be admitted that there is no dramatic and overnight cure in AYURVEDA. It works over a period of time; but it works.There are very effective thaila-s (oils), aasava-s (drugs), churna-s (powders) and vatika-s (pills/tablets) for different ailments. For instance, KSHEERABALAADI TAILAM is effective for paralysis, VASANTA KUSUMAKARAM for diabetes, ARJUNA (bark) for heart ailments, DRAKSHARISHTA and DASAMULARISHTA for colds and flues, NARAYANA TAILAM and MAHAMASHA TAILAM for rheumatism; RASNA (a herb) and MAHAYOGARAJA GUGGULU for joint pains, BHOOMYAMALAKI (juice extract) for jaundice (Hepatitis B); LASUNA – garlic (crude or caps) good for heart conditions and the control of cholesterol. Every part of the MARGOSA plant leaves/nuts/oil/shoots, is very effective in curing many an ailment. TULASI (basil) is a very powerful plant with rich medicinal properties. ALOE VERA (called KUMARIe)x tract is ideal for curing
uterus problems, bleeding complaints, skin diseases and so on. There are several greens like kattali,pasala keerai, kuppameni keerai, agattikeerai, etc. which act very effectively against a number of diseases like herpis, allergy, kidney stones, cataract, toxins in the body, hair loss, etc.

Conclusion

For certain diseases, AYURVEDA preparations seem to be better. This is what many doctors practising allopathy also have realized. Of course there is also one section of allopaths, which does not recognize the soundness of other systems like AYURVEDA, UNANI and HOMEOPATHY. A good number of them, ofcourse, are recommending the use of AYURVEDIC medicines to their patients. They themselves are using AYURVEDIC medicines. It may be observed in conclusion that the various systems of medicine should work in collaboration to cure or relieve. There should be an open mind and a healthy respect to all systems. After all, many of our “grandmother‘s superstitions” are being found to have a scientific basis cloaked in mumbo-jumbo. We should never forget that divine help plus medicine are required for curing every disease. According to DAVID FRAWLEY (AYURVEDIC HEALING: 1989. Morson Publishing), “Within all of us is the archetype of the Divine Healer. This Divine Healer is the true healer in all beings, not any particular individual or special personality. To heal others or ourselves we must set it in motion within ourselves. DHANVANTARI represents this truth in the tradition of AYURVEDA. His status is found at most AYURVEDIC schools and clinics. It is a reminder that however much we know or skilful we become, everything still depends on the grace of spiritual nature.

Scientists Finally Discover The Function of the Human Appendix

By Barbara Miller

It has long been regarded as a potentially troublesome, redundant organ, but American researchers say they have discovered the true function of the appendix.
The researchers say it acts as a safe house for good bacteria, which can be used to effectively reboot the gut following a bout of dysentery or cholera.
The conventional wisdom is that the small pouch protruding from the first part of the large intestine is redundant and many people have their appendix removed and appear none the worse for it.
Scientists from the Duke University Medical Centre in North Carolina say following a severe bout of cholera or dysentery, which can purge the gut of bacteria essential for digestion, the reserve good bacteria emerge from the appendix to take up the role.
But Professor Bill Parker says the finding does not mean we should cling onto our appendices at all costs.
“It’s very important for people to understand that if their appendix gets inflamed, just because it has a function it does not mean they should try to keep it in,” he said.
“So it’s sort of a fun thing that we’ve found, but we don’t want it to cause any harm, we don’t want people to say, “oh, my appendix has a function”, so I’m not going to go to the doctor, I’m going to try to hang onto it.”

Attractive theory
Nicholas Vardaxis, an associate professor in the Department of Medical Sciences at RMIT University, says the theory put forward by the Duke University scientists makes sense.
“As an idea it’s an attractive one, that perhaps it would be a nice place for these little bacteria to localise in, a little cul-de-sac away from everything else,” he said.
“The thing is that if we observe what’s been happening through evolution, the higher on the evolutionary scale we are and the more omnivorous animals become, then the smaller and less important the appendix becomes and humans are a good example of that.
“The actual normal flora bacteria within the appendix, as well within our gut, are the same, so we’ve lost all of those specialised bacteria.
“So it doesn’t have that safe house type of function anymore, I don’t think.
“It’s a vestige of something that was there in previous incarnations, if you like.”
Koala appendix
Unlike the human, the koala is famous for having a very long appendix.
It is thought to aid digestion on a diet made up exclusively of eucalyptus leaves.
Professor Vardaxis says that is not likely to change any time soon.
“Unless of course we have a massive blight and we get the eucalypt on which the koala thrives dying, then we may find some mutant koalas out there perhaps that will start eating other things, and as they start to eat other things, then over generations and hundreds of thousands of years of time, then surely, yes, the koala’s appendix will shrink as well,” he said.
Professor Vardaxis says it is possible that at that point, koalas might be afflicted by appendicitis and have to have it taken out at times.
thanks http://politicalblindspot.org/scientists-finally-discover-the-function-of-the-human-appendix/ 

தூங்கும் முறை பற்றி சித்தர்கள் கூறும் அரிய விளக்கம்..!!!

மனிதனின் அடிப்படைத் தேவைகளில் முக்கியமான ஒன்றுதான் உறக்கம் எனும் தூக்கமாகும். இது உடலின் ஆரோக்கியத்தைக் காப்பதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றது.

மனிதனின் வாழ்நாளில் மூன்றில் ஒரு பங்கு தூக்கத்தில் தான் கழிகின்றது. உடலிலுள்ள கோடிக்கணக்கான செல்களை தினமும் புதுப்பிக்கவும், உடலின் சோர்வு நீங்கி புத்துணர்வு பெறவும், உடல் வளர்ச்சி [குறிப்பிட்ட வயது வரை ]பெறவும், தூக்கம் இன்றியமையாததாக உள்ளது.

இரவில் தூங்கும் போதுதான் உடலின் வளர்ச்சி அதிகரிக்கின்றது என்று இன்றைய அறிவியலாளர்கள் கூறுகின்றனர்.

தூங்குவதைப் பற்றியும் அதில் உள்ள அறிவியல் உண்மைகளையும் சித்தர் பெருமக்கள் தங்கள் நூல்களில் வடித்துள்ளனர்.

தூங்குவதற்கு ஏற்ற காலம் இரவு மட்டும் தான் என்பது இயற்கையின் விதிகளில் ஒன்று. பூமியின் தட்ப வெட்ப நிலைகள் மாறி இரவில் குளிர்ச்சி பொருந்திய சூழ்நிலைதான் தூங்குவதற்கு ஏற்ற காலமாகும். ஆனால் இன்றைய நாகரீக உலகில் இணையதள நிறுவனங்களில் வேலை பார்க்கும் பலரும் இரவில் கண் விழித்து பகலில் தூங்குகின்றனர். இதனால் என்ன தீமைகள் விளையும் என்பது பற்றி சித்தர் பாடல் ஒன்று.

சித்த மயக்கஞ் செறியும் புலத்தயக்க மெத்தனுக்
கமைந்த மென்பவை களித்தமுற வண்டுஞ் சிலரை
நாயாய்ப் பன்னோய் கவ்வுமிராக் கண்டுஞ் சிலரை
நம்பிக் காண்

இதன் விளக்கம் :-

இரவில் நித்திரை செய்யாதவர்களிடத்தில் புத்தி மயக்கம், தெளிவின்மை, ஐம்புலன்களில் [உடலில்]சோர்வு, பயம், படபடப்பு, அக்னி மந்தம், செரியாமை, மலச்சிக்கல், போன்ற நோய்கள் எளிதில் பற்றும்.

வேட்டைக்குச் செல்லும் வேடருடைய நாய்கள் இரையைக் கவ்வுதல் போல் இரவில் நித்திரையில்லாதவரை பற்பல நோய்கள் கவிக் கொள்ளும்.

எந்த திசையில் தலை வைத்து படுக்க வேண்டும் என்பதை சித்தர்கள் அன்றே தெளிவாகக் கூறியுள்ளனர்.

உத்தமம் கிழக்கு, ஓங்குயிர் தெற்கு, மத்திமம் மேற்கு, மரணம் வடக்கு.

கிழக்கு திசையில் தலை வைத்து படுப்பது மிகவும் நல்லது. தெற்கு திசையில் தலை வைத்துப் படுத்தால் ஆயுள் வளரும். மேற்கு திசையில் தலை வைத்துப் படுத்தால் கனவு,அதிர்ச்சி உண்டாகும். வடக்கு திசையில் ஒரு போதும் தலை வைத்து தூங்கக் கூடாது.

இதனை விஞ்ஞான ரீதியாகவும் ஒப்புக்கொண்டுள்ளனர். வடக்கு திசையில் இருந்து வரும் காந்தசக்தி தலையில் மோதும் போது அங்குள்ள பிராண சக்தியை இழக்கும். இதனால் மூளை பாதிக்கப் படுவதுடன், இதயக் கோளாறுகள், நரம்புத்தளர்ச்சி உண்டாகும்.

மேலும் மல்லாந்து கால்களையும், கைகளையும் அகட்டி வைத்துக் கொண்டு தூங்கக் கூடாது. இதனால் இவர்களுக்குத் தேவையான ஆக்ஸிஜன் [பிராண வாயு] உடலுக்குக் கிடைக்காமல் குறட்டை உண்டாகும். குப்புறப் படுக்கக் கூடாது, தூங்கவும் கூடாது.

இடக்கை கீழாகவும், வலக்கை மேலாகவும் இருக்கும்படி கால்களை நீட்டி இடது பக்கமாக ஒருக்களித்து படுத்து தூங்கவேண்டும். இதனால் வலது மூக்கில் சுவாசம் சூரியகலையில் ஓடும். இதில் எட்டு அங்குலம் மட்டுமே சுவாசம் வெளியே செல்வதால் நீண்ட ஆயுள் வளரும். மேலும் இதனால் உடலுக்குத் தேவையான வெப்பக்காற்று அதிகரித்து பித்தநீரை அதிகரிக்கச்செய்து உண்ட உணவுகள் எளிதில் சீரணமாகும். இதயத்திற்கு சீரான பிராணவாயு கிடைத்து இதயம் பலப்படும்.

வலது பக்கம் ஒருக்களித்து படுப்பதால் இடது பக்க மூக்கின் வழியாக சந்திரகலை சுவாசம் ஓடும். இதனால் பனிரெண்டு அங்குல சுவாசம் வெளியே செல்லும். இதனால் உடலில் குளிர்ச்சி உண்டாகும். இரவில் உண்ட உணவு சீரணமாகாமல் புளித்துப் போய் விஷமாக நேரிடும்.

தகவல்கள்@
http://www.facebook.com/groups/siddhar.science/
தமிழ்ச்சித்தர்களின் அறிவியல் பற்றி விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தும் குழுமம்.
http://www.facebook.com/groups/siddhar.science/

ஸ்ரீ அருணகிரிநாத சுவாமிகள் அருளிச் செய்த திருப்புகழ்ப் பாடல்கள்

************************
 நாத விந்து கலாதி நமோ நம
வேத மந்திர ஸ்வரூபா நமோ நம
ஞான பண்டித ஸ்வாமி நமோ நம வெகுகோடி

நாம சம்பு குமாரா நமோ நம
போக அந்தரி பாலா நமோ நம
நாக பந்த மயூரா நமோ நம பரசூரர்

சேத தண்ட வினோதா நமோ நம
கீத கிண்கிணி பாதா நமோ நம
தீர சம்பிரம வீரா நமோ நம கிரிராஜ

தீப மங்கள ஜோதி நமோ நம
தூய அம்பல லீலா நமோ நம
தேவ குஞ்சரி பாகா நமோ நம அருள்தாராய்

ஈதலும் பல கோலால பூஜையும்
ஓதலும் குண ஆசார நீதியும்
ஈரமும் குரு சீர்பாத சேவையும் மறவாத

ஏழ்தலம் புகழ் காவேரியால் விளை
சோழ மண்டல மீதே மனோஹர
ராஜ கம்பீர நாடாளு நாயக வயலூர

ஆதரம் பயிலாரூரர் தோழமை
சேர்தல் கொண்டவரோடே முன்னாளினில்
ஆடல் வெம்பரி மீதேறி மாகயிலையிலேகி

ஆதி அந்தவுலாவாசு பாடிய
சேர்தல் கொங்குவை காவூர் நன்னாடதில்
ஆவினன்குடி வாழ்வான தேவர்கள் பெருமாளே


2

போத கந்தரு கோவே நமோநம
நீதி தங்கிய தேவா நமோநம
பூத லந்தனை யாள்வாய் நமோநம பணியாவும்

பூணுகின்றபி ரானே நமோநம
வேடர் தங்கொடி மாலா நமோநம
போத வன்புகழ் ஸ்வாமீ நமோநம அரிதான

வேத மந்திர ரூபா நமோநம
ஞான பண்டித நாதா நமோநம
வீர கண்டை கொள் தாளா நமோநம அழகான

மேனி தங்கிய வேளே நமோநம
வான பைங்கொடி வாழ்வே நமோநம
வீறு கொண்ட விசாகா நமோநம அருள்தாராய்

பாத கஞ்செறி சூராதி மாளவெ
கூர்மை கொண்டயி லாலே போராடியே
பார அண்டர்கள் வானொடு சேர்தர- அருள்வோனே

பாதி சந்திர னேசூடும் வேணியர்
சூல சங்கர னார்கீத நாயகர்
பார திண்புய மேசேரு சோதியர் கயிலாயர்

ஆதி சங்கர னார்பாக மாதுமை
கோல அம்பிகை மாதா மநோமணி
ஆயி சுந்தரி தாயான நாரணி அபிராமி

ஆவல் கொண்டுவி றாலே சீராடவே
கோம ளம்பல சூழ்கோயில் மீறிய மீறிய
ஆவினன்குடி வாழ்வான தேவர்கள் பெருமாளே

3

வாரணந்தனை நேரான மாமுலை
மீதணிந்திடு பூணார மாரொளி
வால சந்திர னேராக மாமுக மெழில்கூர

வாரணங்கிடு சேலான நீள்விழி
ஓலை தங்கிய வார்காது வாவிட
வான இன்சுதை மேலான வாயித ழமுதூறத்

தோரணஞ் செறி தார் வாழையேய் தொடை
மீதில் நின்றிடை நூல்போலு வாவியெ
தோகை யென்றிட வாகாக வூரன நடைமானார்

தோக கந்தனை மாமாயை யேவடி
வாக நின்றதெ னாஆய வோர்வது
தோணிடும்படி நாயேனுள் நீயருள் புரிவாயே

காரணந்தனை யோராநி சாசரர்
தாமடங்கலு மீறாக வானவர்
காவலிந்திர னாடாள வேயயில் விடும்வீரா

கார்விடந்தனை யூணாக வானவர்
வாழ்தரும்படி மேனாளி லேமிசை
காளகண்டம் காதேவ னார்தரு முருகோனே

ஆரணன்றனை வாதாடி யோருரை
ஓதுகின்றென வாராதெ னாவவ
ணாணவங்கெட வேகாவ லாமதி டும்வேலா

ஆதவன் கதி ரோவாது லாவிய
கோபுரங்கிளர் மாமாது மேவிய
ஆவினன்குடி யோனேசு ராதிபர் பெருமாளே.

4

மூல மந்திர மோதலிங்கிலை
யீவ திங்கிலை நேய மிங்கிலை
மோகன மிங்கிலை ஞான மிங்கிலை மடவார்கள்

மோக முண்டதி தாக முண்டப
சார முண்டப ராத முண்டிடு
மூக னென்றொரு பேருமுண்டருள் பயிலாத

கோல முங்குண வீனதுன்பர்கள்
வார்மை யும்பல வாகிவெந்தெழு
கோர கும்பியி லேவிழுந்திட நினைவாகிக்

கூடு கொண்டுழல் வேனை யன்பொடு
ஞான நெஞ்சினர் பாலிணங்கிடு
கூர்மை தந்தினி யாளவந்தருள் புரிவாயே

பீலி வெந்துய ராவி வெந்துவ
சோகு வெந்தமண் முகர் நெஞ்சிடை
பீதி கொண்டிட வாது கொண்டருள் எழுதேடு

பேணி யங்கெதி ராறு சென்றிட
மாற னும்பிணி தீரவஞ்சகர்
பீறு வெங்கழு வேற வென்றிடு முருகோனே

ஆலமுண்டவர் சோதி யங்கணர்
பாக மொன்றிய வாலை யந்தரி
ஆதி யந்தமு மான சங்கரி குமரேசா

ஆரணம்பயில் ஞான புங்கவ
சேவ லங்கொடி யான பைங்கர
ஆவினன்குடி வாழ்வு கொண்டருள் பெருமாளே.

5

வேயி சைந்தெழு தோள்கள் தங்கிய
மாதர் கொங்கையி லேமு யங்கிட
வீணிலுஞ் சில பாதகஞ் செய அவமேதான்

வீறு கொண்டுட னேவ ருந்தியு
மேயு லைந்தவ மேதிரிந்துள
மேக வன்றறி வேக லங்கிட வெகுதூரம்

போய லைந் தழலாகி நொந்து பின்
வாடிநைந் தென தாவி வெம்பியே
பூதலந் தனிலே மயங்கிய மதிபோகப்

போது கங்கையினீர் சொரிந் திரு
பாத பங்கயமே வணங்கியெ
பூசையுஞ் சிலவே புரிந்திட அருள்வாயே

தீயிசைந் தெழ வேயிலங்கையில்
ராவணன் சிரமேயரிந்தவர்
சேனையுஞ் செலமாள வென்றவன் மருகோனே

தேசமெங்கணு மேபுரந்திடு
சூர்மடிந்திட வேலின் வென்றவ
தேவர் தம்பதியாள அன்புசெய் திடுவோனே

ஆயி சுந்தரி நீலி பிங்கலை
போக அந்தரி சூலி குண்டலி
ஆதியம்பிகை வேத தந்திரி இடமாகும்

ஆலமுண்டரனாரி தைஞ்சவொர்
போத கந்தனை யேயு கந்தருள்
ஆவி னன்குடி மீதி லங்கிய பெருமாளே.

6

கோல குங்கும கற்புர மெட்டொன்
றான சந்தன வித்துரு மத்தின்
கோவை செண்பக தட்பம கிழ்ச்செங் கழுநீரின்

கோதை சங்கிலியுற்ற கழுத்தும்
பூஷணம் பல வொப்பனை மெச்சுங்
கூறு கொண்ட பணைத்தனம் விற்கும் பொதுமாதர்

பாலுடன் கனி சர்க்கரை சுத்தந்
தேனெனும் படி மெத்தருசிக்கும்
பாத கம்பகர் சொற் களிலிட்டம் பயிலாமே

பாதபங்கய முற்றிட வுட் கொண்
டோதுகின்ற திருப்புகழ் நித்தம்
பாடுமன் பது செய்ப்பதியிற்றந் தவனீயே

தால முன்பு படைத்த ப்ரபுச்சந்
தேகமின்றி மதிக்க வதிர்க்குஞ்
சாகரஞ் சுவறக்கிரி யெட்டுந் தலைசாயச்

சாடுகுன்றது பொட்டெழ மற்றுஞ்
சூரனும் பொடி பட்டிட யுத்தஞ்
சாத கஞ் செய்திருக் கைவிதிர்க்கும் தனிவேலா

ஆல முண்ட கழுத் தினிலக்குந்
தேவரென்பு நிரைத் தெரியிற் சென்
றாடுகின்ற தகப்பனுகக் குங் குருநாதா

ஆட கம்புனை பொற் குடம் வைக்குங்
கோபுரங்களினுச் சியுடுத்தங்
காவினன்குடி வெற்பினினிற்கும் பெருமாளே.

Bhavishya Puran :

The Prediction of Muhammad and Islam

As per Bhavishya Purana, Mahamada (Incarnation of Demon Tripurasura) = Dharmadushika (Polluter of Righteousness)

Religion founded by Mahamada = Paisachyadharma ( Demoniac Religion)

Original Sanskrit Version
Bhavishya Puran : Prati Sarg: Part III 3.3.5-27

Translationbhavishya puran muhammad tripurasur

Shri Suta Gosvami said: In the dynasty of King Shalivahana, there were ten kings who went to the heavenly planet after ruling for over 500 years. Then gradually the morality declined on the earth. At that time Bhojaraja was the tenth of the kings on the earth. When he saw that the moral law of conduct was declining he went to conquer all the directions of his country with ten-thousand soldiers commanded by Kalidasa. He crossed the river Sindhu and conquered over the gandharas, mlecchas, shakas, kasmiris, naravas and sathas. He punished them and collected a large ammount of wealth. Then the king went along with Mahamada (Muhammad), the preceptor of mleccha-dharma, and his followers to the great god, Lord Shiva, situated in the desert. He bathed Lord Shiva with Ganges water and worshipped him in his mind with pancagavya (milk, ghee, yoghurt, cow dung, and cow urine) and sandalwood paste, etc. After he offered some prayers and pleased him.

Suta Goswami said: After hearing the king’s prayers, Lord Shiva said: O king Bhojaraja, you should go to the place called Mahakakshvara, that land is called Vahika and now is being contaminated by the mlecchas. In that terrible country there no longer exists dharma. There was a mystic demon named Tripura(Tripurasura), whom I have already burnt to ashes, he has come again by the order of Bali. He has no origin but he achieved a benediction from me. His name is Mahamada(Muhammad) and his deeds are like that of a ghost. Therefore, O king, you should not go to this land of the evil ghost. By my mercy your intelligence will be purified.Hearing this the king came back to his country and Mahamada(Muhammad) came with them to the bank of the river Sindhu. He was expert in expanding illusion, so he said to the king very pleasingly: O great king, your god has become my servant. Just see, as he eats my remnants, so I will show you. The king became surprised when he saw this just before them. Then in anger Kalidasa rebuked Mahamada(Muhammad) “O rascal, you have created an illusion to bewilder the king, I will kill you, you are the lowest…”

That city is known as their site of pilgrimage, a place which was Madina or free from intoxication. Having a form of a ghost (Bhuta), the expert illusionist Mahamada(Muhammad) appeared at night in front of king Bhojaraja and said: O king, your religion is of course known as the best religion among all. Still I am going to establish a terrible and demoniac religion by the order of the Lord . The symptoms of my followers will be that they first of all will cut their genitals, have no shikha, but having beard, be wicked, make noise loudly and eat everything. They should eat animals without performing any rituals. This is my opinion. They will perform purification act with the musala or a pestle as you purify your things with kusha. Therefore, they will be known as musalman, the corrupters of religion. Thus the demoniac religion will be founded by me. After having heard all this the king came back to his palace and that ghost(Muhammad) went back to his place.

The intelligent king, Bhojaraj established the language of Sanskrit in three varnas – the brahmanas, kshatriyas and vaisyas – and for the shudras he established prakrita-bhasha, the ordinary language spoken by common men. After ruling his kingdom for 50 years, he went to the heavenly planet. The moral laws established by him were honored even by the demigods. The arya-varta, the pious land is situated between Vindhyacala and Himacala or the mountains known as Vindhya and Himalaya. The Aryans reside there, but varna-sankaras reside on the lower part of Vindhya. The musalman people were kept on the other side of the river Sindhu.

On the island of Barbara, Tusha and many others also the followers of Isamsiha were also situated as they were managed by a king or demigods.
Note This
Lord Shiva said: O king Bhojaraja, you should go to the place called Mahakakshvara, that land is called Vahika and now is being contaminated by the mlecchas. In that terrible country there no longer exists dharma. There was a mystic demon named Tripura(Tripurasur), whom I have already burnt to ashes, he has come again by the order of Bali. He has no origin but he achieved a benediction from me. His name is Mahamada(Muhammad) and his deeds are like that of a ghost.
According to Bhavishya Purana Muhammad was the rebirth of Tripurasura the Demon. Tripurasura was killed by Shiva in his(Tripurasura’s) past life.
Tripurasura’s Past life (Mythology[not from bhavishya purana])
Tripurasur was the son of Sage Gritsamad. One day the sage sneezed and from this was created a young boy who the Sage brought up as his own son. The sage taught the boy the Ganana Twam, Ganesh Mantra. Equipped with this mantra the boy meditated intensely on Lord Ganesh who ultimately blessed him. He was given three pura-s of gold silver and iron. Since he was the owner of these three pura-s he was given the name Tripur. Ganesh also bestowed on Tripur to be the most powerful, who none but Lord Shiva himself could destroy and after being destroyed by Lord Shiva he would attain mukti-salvation.
This boon made Tripur proud and he brought havoc in the entire world. He conquered the Nether world and then proceeded to takeover Heaven. He defeated Indra the king of heaven. His aggression made Lord Brahma hide in a lotus and Lord Vishnu in the Shirsagar. He soon also took over Lord Shiva’s Kailash Parvat and thus became the King of all the three worlds. The gods wondered on how to vanquish Tripurasur. Lord Narada told them that, since he had been granted a boon by Lord Ganesh himself it would be very difficult to vanquish him. He advised them to meditate on Lord Ganesh. Pleased Lord Ganesh decided to help the Gods.
Disguised as brahmin he visited Tripurasur and told him that he was a very enlightened Brahmin and could make for him three flying planes. Riding these he woud be able to go anywhere he wished within minutes. The planes could only be destroyed by Shiva.In return Lord Ganesh asked him to get him the statue of Chintamani which was at the Kailash Mountain. Lord Shiva refused to give the statue to Tripurasur’s messenger. The angry Tripurasur himself went to get the statue. A fierce battle started between him and Lord Shiva. He destroyed everything that belonged to the Lord Shiva who too retired to the Girikandar.
Lord Shiva too realized that he was unable to destroy Tripurasur because he had not paid his respects to Lord Ganesh. He recited the Shadaakshar Mantra to invoke Ganesh. On doing so from his mouth emerged Gajanan to grant Shiva a boon. Shiva continued his invocation of Ganesh who ultimately directed him on how Tripurasur could be killed. Lord Shiva was asked to recite the Sahastranam and then direct an arrow at the three pura-s of Tripurasur. Lord Shiva followed these instructions and finally vanquished Tripurasur.
The place where Lord Shiva invoked Lord Ganesh he also created a temple for him. The town surrounding this temple was called Manipur. The village Ranjangaon is considered to be the place where Lord Shiva himself sought the blessings of Ganesh and ultimately destroyed Tripurasur.
This prayer (chalisa) praises the Lord Shiva (Related to Tripurasura killing)
Tripurasur sang yuddha machayi,
sabahin kripa kari leen bachayi.
By fighting and killing the Demon Tripurasur,
You forgave everybody and saved the Gods.
Mlechha (meaning)
(from Sanskrit dictionary)

mlechha
??????? mleccha 1 A barbarian,a non Aryan ( One not speaking the Sanskrit Language or not conform in to Hindu or Aryan institutions),a foreigner in general
2 An Outcast, a very low man, Bodhayana thus defines the word:

gomAmsakhAdako yastu viruddhaM bahubhAshhate | sarvAchAravihInashcha mlechchha ityabhidhiiyate |

He who eats cow’s meat, and speaks a lot against shastras and he, who is also devoid of all forms of spiritual practice, is called a mlechha.

3 A sinner, A wicked person, A savage or barbarian race
etc…
Paisachya (meaning) (from Sanskrit dictionary)
Paisachya

Paisachya


Paisachya : Demonical, Infernal

Tripurasura : Asura meaning (from Sanskrit dictionary)

asura
Asura ????
1 An evil spirit,demon
2 A general name for the enemies of Gods,

Kerala Home designs at its best!! Must watch !

புற்றுநோயை குணப்படுத்தும் நித்தியகல்யாணி . . .

மணல் பாங்கான இடத்திலும், தரிசு நிலங்களிலும், தானாக வளரும் தாவரம் நித்திய கல்யாணி. இது களர், மற்றும் சதுப்பில்லாத நிலத்திலும் வளரும். இது எல்லாப் பருவங்களிலும் பூக்கும் தன்மையுடையது. தமிழகமெங்கும் தானே வளர்கிறது. அழகுத் தாவரமாக தோட்டங்களில் வளர்க்கப்படுகிறது.பல காலமாக இதை வணிக ரீதியாகப் பயிரிடுகிறார்கள்.

நித்தியகல்யணியின் பிறப்பிடம் மடகாஸ்கர். மேலும் இந்தோனேசியா, இஸ்ரேல், தென் ஆப்பிரிக்கா மற்றும் அமெரிக்காவில் பரவியுள்ளன. இந்தியாவில் தமிழ்நாடு, கர்நாடகா, ஆந்திரா, அஸ்ஸாம், மத்தியப்பிரதேசம், மேற்கு வங்காளம் குஜராத் ஆகிய மாநிலங்களில் பயிரிடப்படுகிறது. தமிழ் நாட்டில் திருநெல்வேலி, தூத்துக்குடி, விருது நகர், இராமநாதபுரம் மற்றும் பெரம்பலூர் மாவட்டங்களில் தரிசு நிலங்களில் சாகுபடி செய்யப்படுகிறது.

ஐந்து இதழ் களையுடைய வெண்மை அல்லது இளஞ்சிவப்பு நிற மலர்களையும் மாற்றடுக்கில் அமைந்த இலைகளையும் உடைய குறுஞ்செடியாகும். இதன் இலை கசப்பாக இருப்பதால் ஆடுமாடுகள் இதனை உட்கொள்வதில்லை. இதனை சுடுகாட்டுப் பூ, கல்லறைப் பூ, பெரிவீன்க்கில் மதுக்கரை, முதலிய பல பெயர்களில் அழைக்கின்றனர். நித்திய கல்யாணியின் இலைகள், பூ, தண்டு மற்றும் வேர்கள் மருத்துவ பயன் கொண்டவை.

செயல்திறன்மிக்க வேதிப்பொருட்கள் . . .

ஆல்கலாய்டுகள், வின்க்ரிஸ்டின், வின்ப்ளாஸ்டின், அஜ்மாலின், ரவ்பேசின் (Raubasin) செர்பென்டைன் (Serpentine) ரிசெர்பைன் (Reserpine)

மனநோய்களை குணமாக்கும் . . .

இது இரத்த அழுத்தம், மனரீதியான நோய்களைக் குணப்படுத்தும். மாதவிடாயின் போது ஏற்படும் நோய்கள் குணமடையும். நித்தியக் கல்யாணி நாடி நடையைச் சமப்படுத்தவும், சிறுநீர்ச்சர்க்கரையைக் குறைக்கவும் மருந்தாகப் பயன்படுத்தலாம். மற்றும் அழகு சாதனப் பொருட்கள் தயாரிப்பில் பயன் படுத்தப்படுகிறது.

புற்றுநோய்க்கு மருந்து . . .

இதில் உள்ள 100 ஆல்கலாய்டுகளும் ஏறக்குறைய மருந்துகள்தான். அவற்றில் வின்க்ரிஸ்டின், வின்ப்ளாஸ்டின் ஆகியவை புற்றுநோய்க்கு மருந்தாகும். லுக்கேமியா மற்றும் லும்போமா புற்றுநோய்களை குணப்படுத்தும் மருந்துகளில் நித்தியகல்யாணியில் உள்ள ஆல்கலாய்டுகள் பயன்படுகின்றன. இதில் உள்ள அஜ்மாலின் கூட முக்கியமான வேதிப்பொருளாகும். ரவ்பேசின் (Raubasin) செர்பென்டைன் (Serpentine) ரிசெர்பைன் (Reserpine) இது தவிர மருந்து செடியான சர்ப்பகந்தியின் உற்பத்தி குறைவாக உள்ளதாலும் அதில் இருந்து கிடைக்கக்கூடிய முக்கிய மருந்து வேதிப் பொருள் நித்திய கல்யாணியிலிருந்து கிடைப்பதாலும் இத்தாவரம் மருத்துவத் துறையில் முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளது. குறைந்த ரத்த அழுத்தம், ரத்த அணுக்கள் குறைபாடு நோய்களையும் குணப்படுத்தும். பக்கவிளைவை ஏற்படுத்தாத மருந்துத் தாவரமாகும்.

நீரிழிவுநோய் கட்டுப்படும் . . .

நித்யகல்யாணியின் ஐந்தாறு பூக்களை அரை லிட்டர் நீரில் போட்டுக் காய்ச்சி கால் லிட்டராக்கி 1 நாளைக்கு 4 வேளை கொடுக்க அதிக தாகம், அதிக சிறுநீர்போக்கு அதனால் ஏற்படும் உடல் பலவீனம் சரியாகும். அதிக பசி என்றாலும், பசியின்மையும் தீரும். சித்த மருத்துவத்தில் நீரிழிவு நோய்க்கு மருந்தாக பயன்படுகிறது. நீரிழிவு நோயாளிகள் இதன் வேர்ச்சூரணத்தை 1 சிட்டிகை எடுத்து வெந்நீரில் கலந்து 2, 3 முறை உட்கொண்டால் சிறுநீர்ச் சர்கரை குறைந்து நோய் கட்டுப்படும்.

வருமானம் தரும் நித்யகல்யாணி . . .

நித்தியகல்யாணியின் இலைகளும், வேரும் ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது. செடி வளர்ந்து 6 வது,9 வது மற்றும் 12 வது மாதங்களில் இலைகளைப் பறித்து பதப்படுத்தி ஏற்றுமதி செய்கிறார்கள். பின் 12 வது மாதத்தில் தரைமட்டத்தில் செடியை அறுத்து விட்டு வேர்கள் உழுது எடுத்துப் பதப்படுத்தி வியாபாரத்திற்கு அனுப்புகிறார்கள். நித்ய கல்யாணியின் இலைகள் அமெரிக்கா ஹங்கேரிக்கு ஏற்றுமதியாகிறது. இதன் வேர்கள் மேற்கு ஜெர்மனி, இத்தாலி, நெதர்லாந்து மற்றும் பிரிட்டன் ஆகிய நாடுகளுக்கு எற்றுமதி செய்யப்படுகிறது.

Vedic Mathematics – Introduction

Vedic mathematics is the natural home of mathematics as we know it today. Mathematics as a subject is the one invented by humans, for our own convenience to represent things and to do calculations, unlike other sciences whose basic laws are found in nature. In Mathematics, it is the humans who have devised the computational methods.

And we all know that the roots of modern mathematics go back to ancient India. To quote Albert Einstein

We should be thankful to the Indians who taught us how to count, without which no worthwhile scientific discovery would have been possible.

Those who have studied the Roman Number System readily understand the difficulty in it. Every single number has its own unique symbol in Roman System and after a few numbers the system runs out of symbols! L gets introduced to represent 50, C gets introduced to represent 100, D at 500, M at 1000 and so on. And so, no reasonable mathematics beyond simplest of additions is possible in this system.

Ancient Indians took a completely scientific approach to mathematics. Mathematics was not about symbols, it was more about the actual numbers. So Indians decided about using a given set of symbols to represent any and every number, so that we don’t have to search for new symbols as we climb towards larger numbers.

The result was a place value based system, where a base was taken first, which simply meant the number of symbols used to represent numbers. And the same symbols would be used everywhere, and as we ran out of symbols, we simply push the symbols to left to represent the new number, and reintroduce other symbols on the right side.

I feel that the world’s best innovation was this place value based mathematical system which forced Indians to invent zero too. As a saying goes, the greatest contribution of Indians to world is Nothing! Nothing meaning Zero

Please note that zero was only a byproduct of this place value based system. The most important concept here is the place value system itself, not Zero.

Let me explain how.

First let us consider a base. Say 1 2 3 4 5 6 7 8 9. So these are our nine symbols for base 10.

Now ancient Indians devised a system where any number however big or small could be represented using only the nine symbols mentioned above.

The nine symbols used today are 1,2,3,4,5,6,7,8,9

Why 9, why not 10 symbols? The actual idea was a base 10 system because humans have 10 fingers, so base 10 looks more natural. But one symbol was left out to make room for symbol promotion, a symbol increases its value 10 times when it shifts one place to the left! This amazing place value based system then can be used to represent any large number however big, without having to add any new symbols to the list!

So what next? well, just repeat the cycle by pushing the first number again one place left (called the ten’s place), and then create a new number by repeating the symbols in the original place (called the unit’s place).

Why was zero invented OR why should there be nothing? To understand this, consider 101. If 1 is in hundred’s place and 1 is in unit’s place, how do we represent it symbolically showing there is nothing between the two one’s in the tenth place?

This is when ancient Indians invented Zero. Zero is called Shunya in Sanskrit, meaning nothing. So zero as a place holder was used to represent an empty space, with no value stored there. Zero is not a number, in fact it was invented to say, there is no numeric value here. 100 means there is no value here(0) and here(0) at the end, but only here(1)

So we had 10 after 9, where the symbol 1 in 10 meant the value of 1 is ten times more than its value in 1, and this was visually indicated by having 0 in the unit place. An amazing system this was, where the value of a symbol is decided depending upon where it is placed! so 1 in 212 is different from 1 in 199! You never run out of symbols here, unlike the roman system!

Vedic Mathematics was again a continuation of this basic mathematical principles, where methods were devised by ancient Indians to make mathematics easy. So easy that, what we call to be difficult problems in modern mathematics, can be done mentally without using a pen and paper in the vedic mathematics! Why? Because vedic mathematics was the math devised by the very same people, the ancient Indians, who had created the basics of the mathematics. They clearly knew how to play with the numbers!

Why then did the vedic mathematics did not enter west along with place value and zero? Well, because most of the modern mathematics was popularized in the west by the arab merchants who borrowed the simple ancient Indian math, which was very helpful for their trade, and popularized this system in the west when they went there to trade the Indian spices, diamonds and other goods. Which is why the base 10 symbols (1 to 9) are called Hindu-Arabic numerals, invented by Hindus i.e ancient Indians and popularized in the west by Arab merchants.

Ancient India was the world’s largest exporter of goods! Entire europe panicked, when ottoman turks captured constantinople by blocking the land route to India in 1453, the turks demanded that the european/arab traders pay a heavy tax to pass to India through Constantinople which was the connecting land route from Europe to India!

Panicked by this european countries started a series of naval adventures to find a sea route to India. Note that it was not the Indians who were desperate to find a sea route to Europe, it was the other way round! Just imagine how dependent the rest of the world was on India then! What is America today was discovered and known to the rest of world because of this quest to search a sea route to India! Columbus who had set out to discover a sea route to India, thought he had reached India when he touched the west indies island and the american continent, which is why west indies is called so, and the native americans were called Red Indians by him!! America was discovered, thanks to India!

Which is what I keep stressing to the Indian youth that we need to bring back those golden days to make India a great power!

Coming back to the vedic mathematics, the ancient greeks learnt mathematics from the Indians. The famous historian Albert Burk, says that Pythagoras visited Arakonam, India, and learnt the so called Pythagorean theorem there! The very fact that Pythagoras never gave a proof to his theorem, proves that he did not discover it.

Baudhayana, a mathematician who lived in ancient India, centuries before Pythargos, has written a list of Pythagorean triplets discovered algebraically, has stated the so called Pythagorean theorem, and also has given a geometrical proof of the Pythagorean theorem for an isosceles right angled triangle!

Another great aspect of vedic mathematics is there is no single fixed way of solving a problem. Students can devise their own better ways also! And this gives scope for ample creativity and fun. Students will ENJOY this form of mathematics, because they UNDERSTAND it, unlike the methods taught in the schools and colleges today where for ex, many students who solve differential equations, really have absolutely no idea of what they are solving or what a limit means!

The beauty of vedic mathematics is the way in which the entire system is inter related, where when you know something is a reverse of an existing thing, all you have to do is to reverse the method to calculate that something! For ex, the multiplication method when reversed becomes the division method, because division is the opposite of multiplication!! The method of finding squares when reversed becomes the method of finding square roots!!

In vedic mathematics, maths becomes , not something that is difficult/cryptic to understand, but like reading a novel or like watching a movie, full of fun and entertainment

Dr David Gray says . .the role played by India in the development (of the scientific revolution in Europe) is no mere footnote, easily and inconsequentially swept under the rug of Eurocentric bias. To do so is to distort history, and to deny India one of its greatest contributions to world civilization .

He also says, The Yajurveda Samhitaa, one of the Vedic texts predating Euclid and the Greek mathematicians by at least a millennium, lists names for each of the units of ten up to 10 to the twelfth power (paraardha). Later Buddhist and Jain authors extended this list as high as the fifty-third power, far exceeding their Greek contemporaries, who lacking a system of enumeration were unable to develop abstract mathematical concepts.

The place value system of enumeration is in fact built into the Sanskrit language, where each power of ten is given a distinct name. Not only are the units ten, hundred and thousand (dasha, shatha, sahasra) named as in English, but also ten thousand, hundred thousand, ten million, hundred million (ayuta, laksha, koti, vyarbuda), and so forth up to the fifty-third power, providing distinct names where English makes use of auxillary bases such as thousand, million, etc.

George Ifrah, the professor of mathematics who traveled around the world in search of origin of numbers has said that By giving each power of ten an individual name, the Sanskrit system gave no special importance to any number. Thus the Sanskrit system is obviously superior to that of the Arabs (for whom the thousand was the limit), or the Greeks and Chinese (whose limit was ten thousand) and even to our own system (where the names thousand, million etc. continue to act as auxillary bases). Instead of naming the numbers in groups of three, four or eight orders of units, the Indians, from a very early date, expressed them taking the powers of ten and the names of the first nine units individually. In other words, to express a given number, one only had to place the name indicating the order of units between the name of the order of units immediately immediately below it and the one immediately above it. That is exactly what is required in order to gain a precise idea of the place-value system, the rule being presented in a natural way and thus appearing self-explanatory. To put it plainly, the Sanskrit numeral system contained the very key to the discovery of the place-value system.

Irfah concluded that place-value numeral system developed in India and this system is embedded in the Sanskrit language

Before we start the actual Vedic mathematic lessons, I strongly recommend that you read this article http://www.infinityfoundation.com/ECITmathframeset.html on the Origin of Mathematics by Dr David Gray.

The Aztec Calendar is known as the Aztec Chakra to Hindu Astronomers. (National Museum of Anthropology, Mexico.)

modern house design creativity 2012 natural looking new technology innov...

A Gupta coin depicting Chandragupta

Ancient wonder!! Chand Baori(चाँद बावली, आभानेरी), Abhaneri(Rajasthan)

Dated: 9th century
Perhaps one of the most beautiful examples of patterns in architecture, the 9th century Chand Baori well in the Indian state of Rajasthan is the world.

Chand Baori(चाँद बावली, आभानेरी), Abhaneri(Rajasthan)
Dated: 9th century
Perhaps one of the most beautiful examples of patterns in architecture, the 9th century Chand Baori well in the Indian state of Rajasthan is the world’s deepest, extending 100 feet below the surface of the earth.
Built as a solution to chronic water supply issues in this arid region, the well has a total of 3,500 steps in 13 levels arranged in an inverted ‘V’ shape and is adjacent to the Harshat Mata temple.
The walls are so steep that when standing at the bottom, you sometimes can’t see people who are on the steps above you. It’s difficult to imagine the construction process for such a complex stone structure with the technology available at the time.
Local legend has it that ghosts built it in a single night; perhaps that accounts for its preternaturally preserved state as well.

Ancient Baphuon Shiva Temple from Cambodia

 

Dated: ~11th century CE

It is a three-tiered temple mountain built as the state temple of Udayadityavarman II dedicated to the Hindu God Shiva. It is the archetype of the Baphuon style. The temple adjoins the southern enclosure of the royal palace and measures 120 metres east-west by 100 metres north-south at its base and stands 34 meters tall without its tower, which would have made it roughly 50 meters tall. Its appearance apparently impressed Emperor Chengzong of Yuan China's late 13th-century envoy Chou Ta-Kuan during his visit from 1296 to 1297, who said it was 'the Tower of Bronze...a truly astonishing spectacle, with more than ten chambers at its base.

'நான் அடுத்த பிறவியில் தமிழனாகப் பிறக்க வேண்டும்.!

மகாத்மா காந்தியடிகள், உலகப் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர் லியோ டால்ஸ்டாய்க்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார். அக்கடிதத்தில் 'தம்மைத் துன்புறுத்து வோரையும் தண்டிக்காது மன்னிக்கும் குணம் பற்றித் தாங்கள் கூறியிருக்கும் செய்தி, என்னை மிகவும் கவர்ந்தது' என்று குறிப்பிட்டார்.

கடிதத்தைப் படித்த லியோ டால்ஸ்டாய் மிகுந்த தன்னடக்கத்தோடு, 'இந்தப் பெருமையும், புகழும் எனக்கு உகந்ததல்ல. உங்கள் தேசத்தில், தமிழ்நாட்டில் பிறந்து, திருக்குறள் எனும் அற்புத நூலைப் படைத்த திருவள்ளு வரையே சாரும். இதோ, அப்பொருள் உணர்த்தும் குறள்' என்று ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்ட திருக்குறளைக் குறிப்பிட்டிருந்தார். அந்தக் குறள்...

இன்னா செய்தாரை ஒறுத்தல் அவர்

நாண நன்னயம் செய்து விடல்.

இந்நிகழ்வுக்குப் பின், ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்ட திருக்குறளை காந்தி படித்தார். பின், 'நான் அடுத்த பிறவியில் தமிழனாகப் பிறக்க வேண்டும். ஏன் தெரியுமா? ஆங்கிலத்தில் படிக்கும்போதே... இத்தனை சுவையாக இருக்கிற திருக்குறளின் மூலநூலை தமிழ்மொழியில் படிக்க வேண்டும். அதற்காகவே, நான் ஒரு தமிழனாகப் பிறக்க வேண்டும்' என்றார்..

(தமிழனாய் பிறந்ததில் கர்வம் கொள்வோம்)

Raymond Poulet Paintings

Raymond Poulet was born in Paris in 1934 to a very poor family. He obtained a scholarship to attend the Arts Decoratifs and Beaux-arts schools in Paris. He also attended courses at various painting and sculpture academies in Paris. He held his first group exhibit in 1960, which was followed by personal exhibits in France and in the US. Shortly after, his exhibits spread worldwide. Raymond Poulet was inspired by Braque, Picasso and Nicolas De Stael, thus starting with abstract painting in New York. More than one hundred of his paintings were woven and painted in Aubusson. 

கால்சியம் அதிகம் இருக்கும் 19 உணவுகள்!!!

உடலுக்கு வேண்டிய சத்துக்களில் கால்சியம் மிகவும் இன்றியமையாதது. கால்சியம் சத்து உடலில் குறைவாக இருந்தால், எலும்புகள் ஆரோக்கியமின்றி இருப்பதோடு, இரத்த செல்கள் உருவாவதிலும் பிரச்சனைகள் ஏற்படும். தற்போது நிறைய மக்கள் மூட்டு வலியால் அதிகம் பாதிக்கப்பட்டிருப்பதை பார்த்திருப்பீர்கள். இவற்றிற்கு காரணம் உடலில் கால்சியம் சத்தானது மிகவும் குறைவாக இருப்பதால் தான். மேலும் கால்சியம் அதிகம் உள்ள உணவுகளை சரியாக உட்கொள்ளததும் ஒரு வகையில் காரணம்.

அதுமட்டுமின்றி கால்சியம் உள்ள உணவுகளை மட்டும் சாப்பிட்டால், அனைத்தும் சரியாகிவிடாது. ஏனெனில் கால்சியம் உள்ள உணவுகளை சாப்பிட்டால், கால்சியத்தை உடலில் உறிஞ்சுவதற்கு வைட்டமின் டி சத்தும் மிகவும் அவசியமாகிறது. எனவே கால்சியத்துடன், வைட்டமின் டி உள்ள உணவுகளை சாப்பிட வேண்டும்.

பொதுவாக கால்சியம் குறைபாடானது ஆண்களை விட பெண்களுக்கு தான் அதிகம் ஏற்படும். ஏனெனில் மாதம் மாதம் பெண்களுக்கு மாதவிடாய் ஏற்படுவதால், அதிலேயே பெரும்பாலான கால்சியம் உடலில் இருந்து வெளியேறிவிடும். மேலும் பிரசவத்தின் போதும் நிறைய் கால்சியமானது போய்விடும்.

எனவே ஆண்களை விட பெண்கள் கால்சியம் உணவுகளை சாப்பிடுவதில் மிகுந்த கவனம் செலுத்த வேண்டியுள்ளது. இப்போது எந்த உணவுகளிலெல்லாம் கால்சியம் சத்து அதிகம் உள்ளது என்பதைப் பார்ப்போமா!!!

பால்

பாலில் கால்சியம் அதிகம் நிறைந்திருப்பது அனைவருக்குமே தெரியும். அதிலும் பெண்கள் தினமும் ஒரு டம்ளர் பாலில் புரோட்டீன் பொடியை சேர்த்து குடித்தால், ஒரு நாளுக்கு தேவையான கால்சியம் சத்தை பெறலாம்.

தயிர்

பால் பிடிக்காதவர்கள், தயிரை சாப்பிடலாம். தயிரிலும் பாலில் உள்ள கால்சியத்தின் அளவு உள்ளது.

மத்தி மீன்

மீன்களில் மத்தி மீன் மிகவும் பிரபலமானது, அத்தகைய மீனில் 33 சதவீதம் கால்சியம் சத்தை தருகிறது. எனவே இதனை வாரத்திற்கு ஒரு முறை சாப்பிட்டு வந்தால், நல்லது.

சீஸ்

பால் பொருட்களில் ஒன்றான சீஸ் பெண்களுக்கு மிகவும் சிறந்தது. ஏனெனில் சீஸிலும் கால்சியம் அளவுக்கு அதிகமாக நிறைந்துள்ளது.

உலர் அத்திப்பழம்

அத்திப்பழத்தில் இரண்டு வகையான முக்கியமான சத்துக்கள் நிறைந்துள்ளன. அதிலும் பெண்களுக்கு தேவையான முக்கியமான சத்துக்கள் உள்ளது. அது கால்சியம் மற்றும் இரும்புச்சத்து. எனவே இதனை தினமும் 2-3 துண்டுகள் சாப்பிட்டு வருவது நல்லது.

பச்சை இலைக்காய்கறிகள்

பால் பொருட்களைத் தவிர, கால்சியம் சத்தானது பச்சை இலைக் காய்கறிகளில் நிறைந்துள்ளது. அதிலும் பசலைக் கீரை, ப்ராக்கோலி போன்றவற்றை அளவுக்கு அதிமான அளவில் கால்சியம் சத்து நிறைந்துள்ளது.

கடல் சிப்பி

பொதுவாக அனைத்து கடல் உணவுகளிலும் கால்சியம் ஆக்சலேட் என்னும் பொருள் உள்ளது. ஆனால் இதனை ஆண்கள் அதிக அளவில் சாப்பிட்டால், அவர்களுக்கு சிறுநீரகக் கற்கள் வந்துவிடும். பெண்கள் இதை சாப்பிட்டால், அதிகப்படியான கால்சியத்தை பெறலாம்.

பாதாம்

பாதாமில் வைட்டமின் ஈ சத்து மட்டுமின்றி, 70-80 சதவீத கால்சியம் நிறைந்துள்ளது. எனவே தினமும் ஒரு கையளவு பாதாமை சாப்பிட்டு, உடலில் கால்சியத்தை அதிகரியுங்கள்.

இறால்

இறாலில் கால்சியம் அதிகம் உள்ளது. ஆனால் அதை அளவுக்கு அதிகமாக வேக வைத்தால், அதில் உள்ள கால்சியம் போய்விடும். எனவே தீயை குறைவில் வைத்து, அளவுக்கு அதிகமாக வேக வைத்துவிடாமல் சாப்பிட வேண்டும்.

எள்

பொதுவாக எள்ளை அதிகமாக சாப்பிட மாட்டோம். ஆனால் ஒரு டீஸ்பூன் எள்ளில், ஒரு டம்ளர் பாலில் இருக்கும் கால்சியம் சத்தானது நிறைந்துள்ளது.

பிரேசில் நட்ஸ்

6 பிரேசில் நட்ஸில் 45 மில்லி கிராம் கால்சியம் சத்து நிறைந்துள்ளது. இந்த நட்ஸிலும் அதிகமான புரோட்டீன் உள்ளது.

உலர்த்திய மூலிகைகள்

நிறைய உலர்த்திய மூலிகைகளிலும் கால்சியம் சத்துக்கள் அதிகமாக உள்ளன. எப்படியிருப்பினும் இத்தகைய மூலிகைகளை அப்படியே சாப்பிட முடியாது. ஆனால் அவற்றை சூப், குழம்பு போன்றவற்றில் தினமும் சிறிது சேர்த்து சாப்பிட்டால் நல்லது.

டோஃபு

டோஃபு என்பது சோயா பாலினால் உருவான ஒரு வகையாக சீஸ். பொதுவாக சோயா பாலிலும் கால்சியம் அதிகம் இருக்கும். எனவே இந்த டோஃபுவிலும் நிச்சயம் கால்சியம் அதிகம் இருக்கும்.

ஆரஞ்சு

சிட்ரஸ் பழங்களில் ஒன்றான ஆரஞ்சு பழத்தில் வைட்டமின் சி மட்டுமின்றி, கால்சியம் சத்தும் அடங்கியுள்ளது.

சாலமன்

சாலமன் மீனில் ஒமேகா-3 ஃபேட்டி ஆசிட் இருப்பதோடு, இந்த மீன் கடல் நீரில் உள்ள கனிமச்சத்துக்களை உறிஞ்சிக் கொள்வதால், இதனை முள்ளோடு சாப்பிட வேண்டும். இதில் கால்சியம் குறைவாக இருப்பினும், உடலுக்கு வேண்டிய மற்ற அனைத்து சத்துக்களையும் பெறலாம்.

சோயா பால்

சோயா பாலில் சாதாண பாலை விட அதிக அளவில் கால்சியம் இல்லாவிட்டாலும், ஒரு அவுண்ஸ் பாலில் 300 மில்லி கிராம் கால்சியம் சத்தை பெறலாம்.

ஓட்ஸ்

ஓட்ஸை அதிகம் சாப்பிடுவதால், இதயம் ஆரோக்கியமாக இருப்பதோடு, நார்ச்சத்தும் அதிகம் உள்ளது. அதேசமயம் இதில் சில கால்சியம் சத்தும் உள்ளடங்கியுள்ளது. எனவே பெண்களுக்கு, இது ஒரு சிறந்த காலை உணவாக இருக்கும்.

அறுகீரை (Arugula)

இது ஒருவகையான கீரை வகைகளுள் ஒன்று. இதனை பொதுவாக சாலட்டில் தான் பயன்படுத்துவார்கள். இந்த கீரையில் கால்சியம் அதிகம் நிறைந்துள்ளதால்,. இதனை அடிக்கடி சாப்பிடுவது நல்லது.

வெள்ளை காராமணி

பொதுவாக பீன்ஸில் கால்சியம் அதிகம் இருக்கும் என்று கேள்விபட்டிருக்கமாட்டோம். ஆனால் இதிலும் ஓரளவு கால்சியம் நிறைந்துள்ளது. அதிலும் 1/2 கப் வெள்ளைக் காராமணியில் 100 மில்லி கிராம் கால்சியம் சத்து நிறைந்துள்ளது.

காமராசர்

காமராசர் விருதுநகரில் 1903 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 15ஆம் தேதி பிறந்தார். அவருடைய பெற்றோர் குமாரசாமி நாடார் மற்றும் சிவகாமி அம்மாள் ஆவர். அவருக்கு குல தெய்வமான காமாட்சியின் பெயரையே முதலில் சூட்டினார்கள். தாயார் சிவகாமி அம்மாள் மட்டும், அவரை "ராசா" என்றே அழைத்து வந்தார். நாளடைவில் காமாட்சி என்ற பெயர் மாறி, ‘காமராசு’ என்று ஆனது.
தனது பள்ளிப் படிப்பை சத்ரிய வித்யா சாலா பள்ளியில் தொடங்கினார். படிக்கும் போதே மிகவும் பொறுமையுடனும் விட்டுக் கொடுக்கும் மனத்துடனும் விளங்கினார்.
சிவகாமி அம்மாளுக்கு இரண்டு சகோதரர்கள். ஒருவர் கருப்பையா நாடார். - இவர் துணிக்கடை வைத்திருந்தார். மற்றொருவர் பெயர் காசிநாராயண நாடார். இவர் திருவனந்தபுரத்திலே மரக்கடை வைத்து நடத்தி வந்தார்.

காமராசர் (காமராஜர்) தமிழ் நாட்டின் முன்னாள் முதலமைச்சர்களுள் ஒருவர் ஆவார். 1954 ஆம் ஆண்டு அப்போதைய சென்னை மாகாணத்தின் முதலமைச்சர் ஆனார். இவர் 9 ஆண்டுகள் தமிழகத்தின் முதல்வராக பதவி வகித்தார். தமிழகத்தில் பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு இலவச மதிய உணவுத் திட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தினார். காமராசு எளிமைக்கும் நேர்மைக்கும் பெயர் பெற்றவர். இவர், தென்னாட்டு காந்தி, படிக்காத மேதை, அரசரை உருவாக்குபவர் (King Maker), பெருந்தலைவர் என்றெல்லாம் புகழப்படுகிறார். இவர் இறந்த பிறகு 1976 இல் இவருக்கு பாரத ரத்னா விருது வழங்கப் பட்டது. சென்னை வானூர்தி நிலையத்தின் உள்நாட்டு முனையத்திற்கு இவர் பெயர் சூட்டப்பட்டுள்ளது.
பள்ளிப்படிப்பைத் தொடரமுடியாத நிலை ஏற்பட்டதும் காமராசர் தன் மாமாவின் துணிக்கடையில் வேலையில் அமர்ந்தார். அங்கிருக்கும் போது பெ. வரதராசுலு நாயுடு போன்ற தேசத் தலைவர்களின் பேச்சுக்களில் கவரப்பட்டு அரசியலிலும் சுதந்திரப் போராட்டங்களிலும் ஆர்வம் காட்டினார். தன்னுடைய 16ஆம் வயதில் தன்னைக் காங்கிரசின் உறுப்பினராகவே ஆக்கிக் கொண்டார்.
ராசாசியி தலைமையில் 1930 மார்ச் மாதம், வேதாரண்யத்தில் உப்பு சத்தியாக்கிரகம் நடைபெற்ற போது அதில் கலந்து கொண்டார். அதற்காகக் காமராசு கைது செய்யப்பட்டு கல்கத்தா அலிப்பூர் சிறைக்கு அனுப்பப்பட்டார். அடுத்த ஆண்டு காந்தி-இர்வின் ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் விடுதலை ஆனார். விருதுநகர் வெடிகுண்டு வழக்கில் கைதாகி, சேலம் டாக்டர் பெ. வரதராசுலு நாயுடு அவர்களின் வாத திறமையால் குற்றச்சாட்டு நிரூபிக்கப்படாததால் விடுதலை ஆனார். 1940-ல் மீண்டும் கைதாகி வேலூர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். அங்கிருக்கும் போதே விருதுநகர் நகராட்சித் தலைவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். ஒன்பது மாதங்களுக்குப் பின் விடுதலை ஆனதும் நேராகச் சென்று தன் பதவி விலகினார். பதவிக்கு நேர்மையாக முழுமையாகக் கடமையாற்ற முடியாத நிலையில் அதில் ஒட்டிக் கொண்டிருப்பது தவறு என்பது அவருடைய கொள்கையாக இருந்தது. மீண்டும் 1942-ல் ஆகத்து புரட்சி நடவடிக்கைகளுக்காக கைது செய்யப்பட்டார். இந்த முறை மூன்று ஆண்டுகள் தண்டனையாக அமராவதி சிறைக்கு அனுப்பப்பட்டார்.
இந்த மாதிரியான சிறை வாழ்க்கைகளின் போது தான் காமராசு சுயமாகப் படித்துத் தன் கல்விஅறிவை வளர்த்துக் கொண்டார்.
மிகச் சிறந்த பேச்சாளரும் சிறந்த நாடாளுமன்ற வாதியும் ஆன சத்தியமூர்த்தி அவர்களைத் தான் காமராசர் தன் அரசியல் குருவாக ஏற்றுக் கொண்டிருந்தார். 1936-ல்சத்தியமூர்த்தி பிரதேச காங்கிரசின் தலைவரான போது காமராசரைச் செயலாளராக ஆக்கினார். இருவரின் முயற்சியில் காங்கிரசு கட்சி நல்ல வளர்ச்சி கண்டு தேர்தல்களில் பெருவெற்றி பெற்றது. இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த செய்தி கேட்டு காமராசர் முதலில் சத்தியமூர்த்தியின் வீட்டுக்குச் சென்று அங்கு தான் தேசியக் கொடியை ஏற்றினார். அதேபோல் முதலமைச்சர் ஆனபோதும் முதலில் சத்தியமூர்த்தியின் வீட்டுக்குச் சென்று அவர் படத்துக்கு மாலை அணிவித்து விட்டுத்தான் தன் பணியைத் தொடங்கினார்.
1953-க்குப் பிறகு சக்ரவர்த்தி ராசாசிக்கு அவர் கொண்டு வந்த குலக்கல்வித் திட்டத்தால் அதிக அளவில் எதிர்ப்புகள் கிளம்பி இருந்த நேரம். காமராசர் ஆட்சித் தலைமைப் பொறுப்புக்கு வரத் தயங்கியதற்கு அவருக்கிருந்த மொழிவளம் குறித்த தாழ்வுணர்ச்சி ஒரு முக்கிய காரணம். (அப்போது தமிழகம் சென்னை ராச்சியமாக ஆந்திராவின் பெரும்பகுதி, கர்நாடகாவின் சில பகுதிகள் ஆகியவற்றைத் தன்னகத்தே கொண்டிருந்தது)
குலக்கல்வித் திட்டத்தால் ராசாசியின் செல்வாக்கு வேகமாகக் கீழிறங்கிக் கொண்டிருக்க, மொழிவாரி மாநிலங்கள் அமைப்பின் காரணமாக (அக்டோபர் 1, 1953-ல் ஆந்திரா பிறந்து விட்டது) தமிழ்நாடும் சுருங்கிப் போக, காங்கிரஸின் உள்ளேயே ராசாசிக்குப் பெரும் எதிர்ப்பு கிளம்பி விட்டது. நிலைமை அறிந்த கட்சி மேலிடம், தமிழக அளவில் தீர்மானித்துக் கொள்ள அனுமதி வழங்கி விட்டது. ராசாசி தான் அவமானப்படுவதைத் தவிர்க்க, ‘எனக்கு எதிராகக் கட்சியில் யாரும் தீர்மானம் கொண்டு வர வேண்டாம. நானே விலகிக் கொள்கிறேன்’ என்று அறிவித்து விட்டாலும் தன் இடத்திற்குத் தன்னுடைய முக்கிய ஆதரவாளரான சி.சுப்பிரமணியத்தை முன்னிறுத்த பின் வேலை செய்தார். அவருடைய இன்னொரு முக்கிய ஆதரவாளரான எம். பக்தவத்சலம் அதனை முன்மொழிந்தார்.
ஆனால் கட்சி சட்டமன்ற உறுப்பினர்களின் கூட்டத்தில் காமராசர் பெருவாரியான வாக்கு வித்தியாசத்தில் வெற்றி பெற்றார். இதுதான், காமராசர் தமிழக முதல்வராக 1953 தமிழ்ப்புத்தாண்டு அன்று பதவியேற்றதன் பின்னணி.
காமராசர் அமைச்சரவை அமைத்த விதத்தில் சில நுட்பமான விஷயங்கள் உள்ளன:
மிகக் குறைந்த எண்ணிக்கையிலேயே (8 பேர்) அமைச்சர்கள் இருந்தனர்.
தன்னை எதிர்த்துப் போட்டியிட்ட சி.சுப்பிரமணியம், அவரை முன்மொழிந்த எம். பக்தவத்சலம் இருவரையுமே அமைச்சரவையில் சேர்த்திருந்தார்.
அவருடைய அமைச்சரவையில் இடம் பெற்றிருந்த இன்னும் முக்கிய இருவர், ராமசாமி படையாச்சி, மாணிக்கவேலு நாயக்கர் ஆகியோர். இவர்கள் இருவரும் காங்கிரசை எதிர்த்துப் போட்டியிட்டு தி.மு.க ஆதரவோடு வென்றவர்கள். (1952 தேர்தலில் தி.மு.க போட்டியிடவில்லை என்றாலும் அது சில வேட்பாளர்களை வெளிப்படையாக ஆதரித்தது. தி.மு.க.வின் திராவிட நாடு கொள்கையை ஆதரிக்கிறேன்; சட்டமன்றத்தில் திமுக-வின் கொள்கைகளை எதிரொலிப்பேன்; தி.மு.க வெளியிடும் திட்டங்களுக்கு ஆதரவு பெருக்கும் வகையில் சட்ட மன்றத்தில் பணியாற்றுவேன் என்கிற நிபந்தனைகளுக்கு எழுத்து பூர்வமாகக் கையெழுத்திட்டுத் தருபவர்களுக்கு ஆதரவு அளித்தது திமுக. அப்படிக் கையெழுத்துப் போட்டுக் கொடுத்து காங்கிரசை எதிர்த்து வெற்றி பெற்று அமைச்சர் ஆனவர்கள் இந்த இருவரும்.)
அமைச்சரவையின் இன்னொரு குறிப்பிடத்தக்க அம்சம், பி. பரமேசுவரன் என்கிற அமைச்சர். அவருக்குத் தரப்பட்டிருந்த பொறுப்பு, தாழ்த்தப்பட்டோர் நலம் மற்றும் அறநிலையத் துறை.
ராசாசி கொண்டு வந்திருந்த 'குலக்கல்வித் திட்டத்'தினைக் கைவிட்டதும், அவர் காலத்தில் நிதிநிலையைக் காரணம் கட்டி மூடப்பட்டிருந்த 6000 பள்ளிகளைத் திறந்ததும், மேற்கொண்டு 12000 புதிய பள்ளிகளைத் தோற்றுவித்ததும் காமராசரின் தலைசிறந்த பணிகளாகும். அவரது ஆட்சிக் காலத்திற்குள் தமிழகத்தில் பள்ளிகளின் எண்ணிக்கை 27000 ஆனது. அவரது மதிய உணவுத் திட்டம் இன்று உலக அளவில் பாராட்டப்படும் திட்டமாகும். அதன் பலனாக பள்ளிகளில் படிப்போரின் எண்ணிக்கை 37 சதவீதமாக உயர்ந்தது. (வெள்ளையர் காலத்தில் இது 7 சதவீதமாக இருந்தது). பள்ளிகளில் வேலைநாட்கள் 180-லிருந்து 200 ஆக உயர்த்தப்பட்டது. சென்னை இந்தியத் தொழில்நுட்ப நிறுவனம் (IIT) தொடங்கப் பட்டது.
காமராசர் முதலமைச்சராக பதவி வகித்த காலங்களில் நாட்டு முன்னேற்றம், நாட்டு மக்களின் வாழ்க்கை முன்னேற்றம், கல்வி, தொழில் வளத்துக்கு முன்னுரிமையளித்து பல திட்டங்களை நிறைவேற்றினார். அவரது ஆட்சியின் கீழ் 9 முக்கிய நீர்பாசனதிட்டங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன. அவை கீழ் பவானித்திட்டம், மேட்டூர் கால்வாய்த்திட்டம், காவேரி டெல்டா வடிகால் அபிவிருத்தி திட்டம், மணிமுத்தாறு, அமராவதி, வைகை, சாத்தனூர், கிருசுணகிரி, ஆரணியாறு ஆகியவையாகும்.
அவர் காலத்தில் தமிழகத்தில் தொடங்கப்பட்ட முக்கிய பொதுத் துறை நிறுவனங்களும் பெருந்தொழிற்சாலைகளும்:
பாரத மிகு மின் நிறுவனம்
நெய்வேலி பழுப்பு நிலக்கரி நிறுவனம்
மணலி சென்னை சுத்திகரிப்பு நிலையம் (MRL இதன் தற்போதைய பெயர் CPCL)
இரயில் பெட்டி தொழிற்சாலை (ICF)
நீலகிரி புகைப்படச் சுருள் தொழிற்சாலை
கிண்டி மருத்துவ சோதனைக் கருவிகள் தொழிற்சாலை
மேட்டூர் காகிதத் தொழிற்சாலை
குந்தா மின் திட்டமும், நெய்வேலி மற்றும் ஊட்டி ஆகிய இடங்களின் வெப்ப மின் திட்டங்களும் காமராசரால் ஏற்படுத்தப்பட்டவை.
மூன்று முறை (1954-57, 1957-62, 1962-63) முதலமைச்சராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருந்த காமராசர் பதவியை விட தேசப்பணியும் கட்சிப்பணியுமே முக்கியம் என்பதை மக்களுக்கும் குறிப்பாக கட்சித் தொண்டர்களுக்கும் காட்ட விரும்பி கொண்டு வந்த திட்டம் தான் K-PLAN எனப்படும் 'காமராசர் திட்டம்' ஆகும். அதன்படி கட்சியின் மூத்த தலைவர்கள் பதவிகளை இளையவர்களிடம் ஒப்படைத்து விட்டு கட்சிப்பணியாற்றச் செல்ல வேண்டும் என்று இவர் நேருவிடம் சொன்னதை அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டார் நேரு. இந்தத் திட்டத்தை முன்மொழிந்த கையோடு தன் முதலமைச்சர் பதவியை பதவி விலகல் செய்து (02.10.1963) பொறுப்பினை பக்தவத்சலம் அவர்களிடம் ஒப்படைத்து விட்டு டெல்லி சென்றார் காமராசர். அக்டோபர் 9-ஆம் நாள் அகில இந்தியக் காங்கிரஸின் தலைவர் ஆனார். லால்பகதூர் சாசுதிரி, மொரார்சி தேசாய், எசு.கே.பாட்டீல், செகசீவன்ராம் போன்றோர் அவ்வாறு பதவி துறந்தவர்களில் முக்கியமானவர்கள்.
அகில இந்திய அளவில் காமராசரின் செல்வாக்கு கட்சியினரிடம் மரியாதைக்குரியதாக இருந்தது. அதனாலேயே 1964-ல் சவகர்லால் நேரு மரணமடைந்தவுடன் இந்தியாவின் பிரதமராக லால் பகதூர் சாசுதிரி அவர்களை முன்மொழிந்து காமராசர் சொன்ன கருத்தினை அனைவரும் ஏற்றனர். 1966-ல் லால் பகதூர் சாசுதிரியின் திடீர் மரணத்தின் போது ஏற்பட்ட அசாதாரண அரசியல் சூழ்நிலையின் போது இந்திரா காந்தியை பிரதமராக வரச் செய்ததில் காமராசருக்குக் கணிசமான பங்கு இருந்தது.
காமராசருக்கு இந்திராகாந்தியுடன் ஏற்பட்ட பிணக்கின் காரணமாக காங்கிரசு கட்சி இரண்டாக உடையும் நிலை ஏற்பட்டது. காமராசரின் தலைமையிலான சிண்டிகேட் காங்கிரசு தமிழக அளவில் செல்வாக்குடன் திகழ்ந்தது. ஆனாலும் திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தின் அபரிமித வளர்ச்சியால் அதன் பலம் குன்றிப் போக காமராசர் தன்னுடைய அரசியல் பயணத்தைத் தமிழக அளவில் சுருக்கிக் கொண்டார். தமிழக ஆட்சியாளர்களின் தவறுகளைச் சுட்டிக் காட்டி வந்தார். இந்திரா காந்தி நெருக்கடி நிலையினை அமல் செய்தபோது அதனைக் கடுமையாக எதிர்த்தவர்களில் காமராசரும் ஒருவர். இந்தியாவின் அரசியல் போக்கு குறித்து மிகுந்த அதிருப்தியும் கவலையும் கொண்டிருந்த நிலையில் 1975 அக்டோபர் திங்கள் இரண்டாம் நாள் (காந்தியின் பிறந்தநாள்) உறக்கத்திலேயே அவரின் உயிர் பிரிந்தது. அவர் இறந்த போது பையில் இருந்த சிறிதளவு பணத்தைத் தவிர வேறு வங்கிக் கணக்கோ, சொந்த வீடோ, வேற எந்த வித சொத்தோ இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. தன் வாழ்நாள் இறுதி வரை வாடகை வீட்டிலேயே வசித்தார்.
தமிழ்நாடு அரசு காமராசர் நினைவைப் போற்றும் வகையில் சென்னை கிண்டியில் அவருக்கு பெருந்தலைவர் காமராசர் நினவிடம் ஒன்றை அமைத்துள்ளது. இங்கு பெருந்தலைவர் காமராசர் அவர்களின் மார்பளவு சிலை அமைக்கப்பட்டுள்ளது. கன்னியாகுமரியில் பெருந்தலைவர் காமராசர் மணிமண்டபம் ஒன்றையும் அமைத்துள்ளது. இங்கு பெருந்தலைவர் காமராசர் அவர்களின் மார்பளவு சிலை அமைக்கப்பட்டுள்ளது. நூலகம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. பெருந்தலைவர் காமராசர் அவர்களின் வாழ்க்கை வரலாறு தொடர்பான புகைப்படங்கள் பொதுமக்கள் பார்வைக்குக் கண்காட்சியாக வைக்கப்பட்டுள்ளது.

மலைக்கோட்டை

திருச்சி மாநகரின் அடையாளச் சின்னமாகத் திகழ்வது மலைக்கோட்டையாகும். காவிரியின் தென்கரையில் இது கம்பீரமாக அமைந்துள்ளது. நடுவில் ஒரு மலையும், அதைச் சுற்றி கோட்டையும் கொண்டு அமைந்துள்ளதால் இது மலைக்கோட்டை என்று அழைக்கப்படுகிறது. இக்கோட்டை பல வரலாற்று நிகழ்வுகளின் களமாக இருந்துள்ளது.
இம்மலையில் மூன்று நிலைகளில் கோவில்கள் அமைந்துள்ளன. கீழே மாணிக்க விநாயகர் கோயில், மேலே உச்சிப்பிள்ளையார் கோயில், மற்றும் இடையே தாயுமானவர் கோவில் ஆகியவை உள்ளன. இதைத் தவிர பல்லவர் கால குடைவரை கோவிலும், பாண்டியர் கால குடைவரை கோவிலும் இம்மலையில் உள்ளன.
பொதுவாக சமதரை அமைப்பிலேயே உள்ள திருச்சி மாநகரின் மத்தியில் சுமார் 83 மீட்டர் உயரமான இம்மலை அமைந்திருப்பது இயற்கையின் சிறப்பாகும். மிகப் பழமையான மலைகளுள் ஒன்றான இது, ஏறத்தாழ 3400 மில்லியன் வருடங்கள் பழமையானதாகக் கணக்கிடப்படுகிறது.

இம்மலையின் இடைக்கோயிலின் மூலவரான செவ்வந்திநாதர் தாயுமானவர் என்றழைக்கப்படுவதற்கு ஒரு கதை கூறப்படுவதுண்டு. அந்நாளில் திருவரங்கத்திற்கும் திருச்சிராப்பள்ளிக்கும் இடையில் காவிரியாறு புரண்டோடிக் கொண்டிருக்கையில், நிறைமாத கர்ப்பிணியான தன் மகளை திருவரங்கத்தில் விட்டு விட்டுத் திருச்சிக்கு வந்த ஒரு தாயால், காவிரியின் வெள்ளம் காரணமாக திரும்பச் செல்ல இயலாதபோது, இறைவனே அத்தாய் வடிவில் அவள் மகளுக்கு மகப்பேறு செய்வித்து, அதன் காரணமாகத் தாயும் ஆனவன் எனப் பெயர் பெற்றான் எனக் கூறுவர்.

இராமாயணப் போருக்குப் பின்னர், இராமேஸ்வரம் துவங்கி இந்தியாவின் பல கோயில்களையும் தரிசித்த விபீஷணர், பள்ளி கொண்ட பெருமானை இலங்கைக்கு எடுத்து செல்ல விரும்பினாராம். அவ்வாறு அவர் செல்கையில், வழியில் காவிரியாறும் கொள்ளிடமும் குறுக்கிட்டன. அப்போது அங்கு வந்த சிறுவன் ஒருவனிடம் பள்ளி கொண்ட நாதர் சிலையைக் கொடுத்து, தமது காலைக் கடன்களைக் கழிக்கச் சென்றார் விபீஷணர். சிறுவனாக வந்தவனோ விநாயகன். அவன், பள்ளி கொண்ட நாதர் அங்கிருந்து செல்வதை விரும்பாதவனாகச் சிலையை கீழே வைத்து விட, அச்சிலை அங்கேயே நிலை பெற்று விட்டது. திரும்பி வந்த விபீஷணர் அதனைப் பெயர்க்க இயலாது கோபமுற்று சிறுவனின் தலையில் குட்டியதாகவும், அவ்வாறு குட்டியதன் வடு இன்றும் உச்சிப் பிள்ளையாரின் பின் தலையில் காணலாம் என்றும் கூறுவர். அவ்வாறு பள்ளி கொண்ட நாதர் நிலைபெற்று விட்ட இடமே திருவரங்கமாகப் போற்றப்படுகிறது. பள்ளி கொண்ட நாதர் அரங்க நாதராகத் திகழ்கிறார்.

பல்லவர்களால் சிறு குகைக் கோயிலாக எழுப்பப்பட்ட மலைக்கோட்டைக் கோயிலைப், பின்னர், இதன் இயற்கையாகவே அமைந்த அரண்களைச் சாதகமாக்கிக் கொண்ட நாயக்க மன்னர்கள் பெருமளவில் மேம்படுத்தினர். இக்கோயில் தற்சமயம் கொண்டிருக்கும் அமைப்பிற்கு விஜய நகர அரசர்களும் மற்றும் மதுரை நாயக்கர்களும் அளித்த பங்கு குறிப்பிடத்தக்கது.

மதுரை நாயக்க வம்ச அரசர்களின் தலைநகரமாக இந்த மலை இருந்தமையால், இது பல பெரும்போர்களைக் கண்ணுற்றது. விஜய நகரப் பேரரசர்களுக்கும் மதுரை நாயக்கர்களுக்கும் இடையில் நிகழ்ந்த போர் அவற்றில் ஒன்றாகும். நாயக்கர்களின் வடமேற்கு அரணாக இக்கோட்டை விளங்கியது. அவர்களது அரசாட்சியின் இறுதி நூற்றாண்டுகளில் தஞ்சை மாயக்கர்கள், பின்னாளில் தஞ்சை மராட்டியர்கள் மற்றும் படையெடுத்து வந்த பிஜாப்புர், மைசூர் மற்றும் மராத்திய அரசர்களிடமிருந்து இக்கோட்டை அரணாகக் காத்து வந்தது.

திருச்சி மலைக்கோட்டை சந்தா சாஹிப் மற்றும் ஆற்காட்டு அலி ஆகியோரிடையே நிகழ்ந்ததான (உண்மையில் ஃபிரெஞ்சுப் படைகளுக்கும் பிரிட்டிஷ் படைகளுக்கும் இடையில் நிகழ்ந்த) போருக்காக மிகவும் நினைவு கூறப்படுகிறது. ஆங்கிலப் படைகளிடமிருந்து தப்பி இக்கோட்டையில் ஒரு குகையினுள் சந்தா சாஹிப் ஒளிந்து கொண்டதாகக் கூறுவர்.
இப்போருக்குப் பிறகு, 18ஆம் நூற்றாண்டில், திருச்சி அநேகமாக ஆங்கிலேயரின் ஆளுமையின் கீழ் வந்து விட்டது. மலைக்கோட்டையின் கதவு முதன்மை அரண் கதவு (Main Guard Gate) எனப்படலானது. இன்றும் அது அப்பெயரிலேயே வழங்கப்படுகிறது. இதனருகிலேயே ராபர்ட் கிளைவ் வாழ்ந்ததாகக் கூறப்படும் இடமும் உள்ளது. மலைக் கோயிலை ஒட்டிய மேற்கு வீதியில் உள்ள தெப்பக்குளத்தின் அருகில் இது உள்ளது.