Neural stem cells have the potential to generate all neural cell types. They differentiate into neuronal progenitor cells, which give rise to neuron, or glial progenitors, which give rise to glial cells. (Image Credit: NCD Project / CC BY-SA 3.0 via Commons)
Neurogenesis is the process by which new neurons are formed in the brain. Neurogenesis is crucial when an embryo is developing but also continues in certain brain regions after birth and throughout our lifespan.
The mature brain has many specialised areas of function, and neurons that differ in structure and connections. The hippocampus, for example, which is a brain region that plays an important role in memory and spatial navigation, alone has at least 27 different types of neurons.
The incredible diversity of neurons in the brain results from regulated neurogenesis during embryonic development. During the process, neural stem cells differentiate—that is, they become any one of a number of specialised cell types—at specific times and regions in the brain.
Researchers think neurogenesis helps the brain distinguish between two very similar objects or events, a phenomenon called pattern separation.
According to one hypothesis, new neurons’ excitability in response to novel objects diminishes the response of established neurons in the dentate gyrus to incoming stimuli, helping to create a separate circuit for the new, but similar, memory.
There are different types of neurons being born in the brain throughout life. The problem is their very small cells, they’re very scattered, and they're very few of them. So they’re very tough to see and very tough to study.
Do new neurons appear anywhere else in the brain?
"Many, though not all, neuroscientists agree that there’s ongoing neurogenesis in the hippocampus of most mammals, including humans. In rodents and many other animals, neurogenesis has also been observed in the olfactory bulbs.
Whether newly generated neurons show up anywhere else in the brain is more controversial.
There had been hints of new neurons showing up in the striatum of primates in the early 2000s. In 2005, Heather Cameron of the National Institute of Mental Health and colleagues corroborated those findings, showing evidence of newly made neurons in the rat neocortex, a region of the brain involved in spatial reasoning, language, movement, and cognition, and in the striatum, a region of the brain involved in planning movements and reacting to rewards, as well as self-control and flexible thinking (J Cell Biol, 168:415–27).
Nearly a decade later, using nuclear-bomb-test-derived carbon-14 isotopes to identify when nerve cells were born, Jonas Frisén of the Karolinska Institute in Stockholm and colleagues examined the brains of postmortem adult humans and confirmed that new neurons existed in the striatum."
தொற்றுநோய் தடுப்பு மருந்துகளில் மூலிகை மருந்தும், ஹோமியோ மருந்தும் சிறந்த மருந்தாக அறியப்ப்படுகிறது. இதில் ஹோமியோபதி மருத்து(அர்சனிகம் அல்பம்-30) மிகச்சிறந்தென விஞ்ஞானிகளும் மெய்ஞானிகளும் கூறுகின்றனர். இது அனுபவ உண்மை.
ஹோமியோபதி மருந்து குறைந்த விலைக்கு கிடைக்கும் எளிய மருந்து.எல்லா ஊரிலும் கிடைக்கும்.மருந்து எடுத்துக் கொள்வதிலும் எவ்வித சிரமமும் இல்லை. தற்போது பரவிவரும் கொரோனா-19 வைரஸ் தொற்று நோய்க்கு அர்சனிகம் அல்பம்-30 என்னும் மருந்து சிறந்ததென கண்டறியப்பட்டுள்ளது. இம்மருந்தை எல்லோரும் எடுத்துக் கொள்வோம். இம்மருந்தை மொபைல் எண்:+919443060609 (INDIA)(Dr.தாமரைசெல்வன்)க்கு தொடர்புகொண்டு இலவசமாக பெற்றுக்கொள்ளலாம்.
The Ministry of Ayurveda, Yoga & Naturopathy, Unani, Siddha, Sowa Rigpa and Homoeopathy (AYUSH) of India released two advisories via PIB on the preventative and treatment measures that can be taken for the coronavirus epidemic. One of the advisories was using the homeopathy drug Arsenicum album 30 as a ‘prophylactic medicine’ for the prevention of the infection .However, Ayush Minister Shripad Naik has said that the advisory issued by ministry on 19 January only listed medicines that increase the immunity of the body and never claimed to cure the pathogen.
“As per the Homoeopathy Practices, the following Preventive Management Steps are suggested- The Group of Experts inter-alia has recommended that homoeopathy medicine Arsenicum album30 could be taken as prophylactic medicine against possible Corona virus infections, which has also been advised for prevention of ILI. It has recommended one doze of Arsenicum album 30, daily in empty stomach for three days. The dose should be repeated after one month by following the same schedule incase Corona virus infections prevail in the community.”
கடவுள் இந்த உலகத்தைப் படைத்துவிட்டு, இங்கேயே தங்கிவிட்டார்.
அப்பொழுது தான் அவர் செய்த தவறு அவருக்கே புரிந்தது . தினம் எதாவது புகார் கொடுக்க மனிதர்கள் வந்து கொண்டே இருந்தார்கள்.
இரவு, பகல் என்ற வித்தியாசம் இல்லை. சில பேர்கள் வந்து , என் பயிர் காய்கிறது . இன்று எனக்கு மழை தேவை. அடுத்து சிலர் வந்து இன்று மழை கூடாது. அது என் வேலையை பாதித்து விடும் .நான் களிமண் பானை செய்து சுடுகிறேன்.
இப்படி நிறைய புகார்கள் முரண்பாடாக வந்து கொண்டே இருந்தது.
கடவுள் கிட்டத்தட்ட பைத்திய நிலைக்கே சென்றுவிட்டார். அவருக்குச் சரியான தூக்கமும் இல்லை. எல்லாருடைய ஆசைகளையும், தேவைகளையும் அவரால் நிறைவேற்ற முடியவில்லை. ஒன்றுக்கு ஒன்று முரணாகவே இருந்தது .
பிறகு ஒரு நாள், தன் மந்திரி சபையைக் கூட்டி, என்ன செய்யலாம் என்று ஆலோசனை கேட்டார்.
அதில் ஒரு சிலர், இது ஒன்றும் பெரிய பிரச்சனை இல்லை . நீங்கள் இமயமலைக்குச் சென்றுவிடுங்கள். அங்கு வந்து யாரும் தொந்தரவு செய்யமாட்டார்கள் என்றார்கள்.
கடவுள் சிறிது யோசனை செய்து அது சரி வராது. எட்மண்ட் ஹில்லாரியும், டென்சிங்கும் அங்கு வர இருக்கிறார்கள். பிறகு ஒவ்வொருவராக அங்கேயும் வர ஆரம்பித்து விடுவார்கள்.
வேறு யோசனை சொல்லவும் என்றார். அடுத்து ஒரு சிலர், சந்திரனுக்குச் செல்லலாமே? என்றார்கள். கடவுள் அதற்கும் அமெரிக்காவும், ரஷ்யாவும் ஆளைத் தயார் பண்ணிக் கொண்டிருகிறது என்றார்.
சரி எதாவது தொலைதூர நட்சத்திரத்திற்குச் செல்லலாம் என்றார்கள் மற்றும் சிலர்.
கடவுள் இதெல்லாம் நிரந்தர தீர்வு ஆகாது எனக்கு நிரந்தரமாக இந்த மனிதத் தொல்லையில் இருந்து விடுபட வேண்டும் என்றார்.
பிறகு , கடவுளுடைய பழைய வேலையாள் வந்து, மெல்ல அவர் காதுகளில் ஏதோ கிசுகிசுத்தார் . உடனே கடவுள் முகம் மலர்ந்து, ரொம்ப சரி அப்படித்தான் செய்ய வேண்டும் என்று, ஆமோதித்தார் .
அந்தக் கிழவன் சொன்னது என்னவென்றால்,
மனிதனால் அடைய முடியாத இடம் ஒன்று இருக்கிறது. அது வேறு எங்கேயும் இல்லை. அவனுக்குள்ளேயே இருக்கிறது. அவனுக்குள் மறைந்து கொள்ளுங்கள் என்பதே. அதிலிருந்து கடவுள் அங்கேயேதான் மறைந்து கொண்டு இருக்கிறார். மனிதன் நினைக்காத இடம் அது தான்.
ஆகவே மிக அருகில் உள்ளதை, உங்கள் அகங்காரம் ஏறெடுத்தும் பார்க்காது. அதில் அதற்கு சுவாரசியமும் இல்லை . ஆகவேதான் நீங்கள் உண்மையை தவற விட்டுக் கொண்டே இருக்கிறீர்கள் .
An illustration of several plots of the same data with curves fitted to the points, paired with conclusions that you might draw about the person who made them. These data, when plotted on an X/Y graph, appear to have a general upward trend, but the data is far too noisy, with too few data points, to clearly suggest any specific growth pattern. In such a case, many different mathematical and statistical models could be presented as roughly fitting the data, but none of them fits well enough to compellingly represent the data.
When modeling such a problem statistically, much of the work of a data scientist or statistician is knowing which fitting method is most appropriate for the data in question. Here we see various hypothetical scientists or statisticians each applying their own interpretations to the exact same data, and the comic mocks each of them for their various personal biases or other assorted excuses. In general, the researcher will specify the form of an equation for the line to be drawn, and an algorithm will produce the actual line.
திருகோணமலையின் அருகில் உள்ள கன்னியா வெந்நீர் ஊற்றுக்கள் உலகப் பிரசித்தி பெற்றவை. இவ்வெந்நீர்க் ஊற்றுகளைச் சுற்றி கிணறுகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த வெந்நீர் ஊற்றுகள் சிவபக்தனான இராவணன் தன் தாயின் ஈமக் கிரிகைகளை நிறைவேற்றுவதற்காக உருவாக்கியவையாகும். இவ்வெந்நீர் கிணறுகளின் அருகில் ஓர் மலை உள்ளது. இது கன்னியா மலை என அழைக்கப்படுகிறது. இம்மலையின் உச்சியில் 60 அடி நீளமான சமாதி உள்ளது. 40 அடி என்றும் சொல்கிறார்கள். இது ஓர் இஸ்லாமியரின் சமாதி என்றே அண்மைக்காலமாக கூறப்பட்டு வருகிறது.
கன்னியா வெந்நீர் கிணறுகளையும், அங்குள்ள சமாதியையும் பார்ப்பதற்காக 1980 ஆம் ஆண்டு முதன் முதலாக கன்னியாவுக்கு சென்றேன். அப்போது அங்கு கடமையில் இருந்த காவலாளியிடம் கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதியைப் பற்றி விசாரித்த போது, அவர் கூறிய விபரங்கள் சற்று புதுமையாக இருந்தது. மலையில் 60 அடி நீளமான ஓர் பிரமாண்டமான சமாதி உள்ளது, அதுதான் இந்த வெந்நீர் ஊற்றுக்களை உருவாக்கிய இராவணனின் தாயின் சமாதி, இஸ்லாமியர்கள் அதை ஓர் இஸ்லாமிய பெரியவரின் சமாதி என்று சொல்கின்றனர், நீங்கள் போய்ப் பார்க்கலாம் எனக் கூறி, தனது பிள்ளைகள் இருவரை எனக்கு வழிகாட்டியாக என்னோடு மலைக்கு அனுப்பி வைத்தார். மலை உச்சிக்குச் சென்று பிரமாண்டமான அந்த சமாதியைப் பார்த்து வியப்படைந்தேன். அப்படி ஓர் நீளமான சமாதியை அன்று தான் முதல் முறையாகப் பார்த்தேன். மலையில் இருந்து இறங்கி வந்ததும் இது இராவணனின் தாயின் சமாதி தானா? என மீண்டும் அவரிடம் கேட்டேன். ஆம், எனது மூதாதையர்கள் அப்படித்தான் என்னிடம் சொன்னார்கள் என்றார் காவலாளி. வெந்நீர் ஊற்றுக்களில் நீராடியதும், மிகப்பெரிய சமாதியைப் பார்த்ததும் பெருமிதமாக இருந்தது.
அதன்பின் 2014 ஆம் ஆண்டு “யார் இந்த இராவணன்” எனும் தொடர் ஆய்வுக் கட்டுரையை நான் பத்திரிகையில் எழுதி வந்த போது, இராவணனின் தாயாரின் சமாதி பற்றிக் குறிப்பிட வேண்டி இருந்தது. அது பற்றிய ஆதாரங்களை ஆராய்ந்தபோது தான் இந்திய ஆய்வாளரான அசோக்காந்த் எழுதிய குறிப்பொன்றைப் படித்தேன். கன்னியா மலையில் இருப்பது இராவணனின் தாயின் சமாதி என அவர் தனது கட்டுரையில் குறிப்பிட்டிருந்தார். ஆனால் இதற்கான எந்த ஆதாரத்தையும் அவர் முன் வைத்திருக்கவில்லை. இராவணன் தனது தாய்க்கு ஈமக் கிரிகைகள் செய்த இடத்தில் தானே தாயின் சமாதியை அமைத்திருப்பான் எனும் யூகத்திலேயே அக்குறிப்பை எழுதியிருந்தார். இந்த ஆதாரத்தை வைத்து “யார் இந்த இராவணன்” கட்டுரையில் கன்னியா மலையிலுள்ள சமாதி இராவணனின் தாயின் சமாதி என முதன் முதலாக எழுதினேன். 2018 ஆம் ஆண்டு “யார் இந்த இராவணன்?” புத்தகமாக வெளிவந்தது.
இது இப்படி இருக்க, கடந்த வருடம் கன்னியா வரலாறு பற்றிய ஓர் முழுமையான நூலை எழுத வேண்டிய ஓர் தேவை ஏற்பட்டது. அப்போது கன்னியாவில் இருந்த சிவன் கோயில், பிள்ளையார் கோயில், இராவணனின் தொடர்பு, இராவணனின் தாயின் சமாதி போன்றவை பற்றிய வாய்வழிச் செய்திகளும், ஐதீகங்களும் மட்டுமே இருந்தன. இவற்றிற்கான வலுவான பழமையான ஆதாரங்கள் இருக்கவில்லை.
இந்த சமயத்தில் கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி இராவணனின் தாயுடையது என்பதற்கு வலுவான ஆதாரங்களை இந்த நூலில் எழுத வேண்டும் என எண்ணினேன். ஏனெனின் எனது சந்தேகமும் இராவணன் தனது தாய்க்கு கிரிகைகள் செய்த இடத்தில் தானே தாய்க்கு ஓர் ஞாபகச் சின்னத்தை அமைத்திருக்க வேண்டும் என்பதே.
கொழும்பு, திருகோணமலை ஆகிய இடங்களில் உள்ள நூலகங்களுக்குச் சென்று இவை பற்றி ஐரோப்பிய அறிஞர்கள் எழுதிய ஆதாரங்களைத் தேடினேன். கன்னியா பற்றிய நான்கு ஆதாரங்கள் கிடைத்தன. ஆனால் அவை எனக்கு திருப்தி அளிக்கவில்லை. அவை அவ்வளவு பழைய ஆதாரங்கள் அல்ல. இருப்பினும் முயற்சியைக் கைவிடவில்லை.
ஐரோப்பிய நாடுகளில் உள்ள நூலகங்கள், பல்கலைக் கழகங்கள் ஆகியவற்றில் கன்னியா பற்றிய குறிப்புகள் கிடைக்குமா என இணைய தளங்கள் மூலம் தேடினேன். விடாமுயற்சியுடன் இரண்டு மாதங்கள் வரை தேடினேன். இறுதியில் இங்கிலாந்து, கலிபோர்னியா(அமெரிக்கா), கனடா, போர்த்துக்கல் ஆகிய நாடுகளில் உள்ள நூலகங்களில் இருந்து கன்னியா பற்றிய பல நூல் குறிப்புகள் கிடைத்தன. இங்கு கிடைத்தவை 26 நூல் ஆதாரங்கள். மொத்தமாக இப்போது 30 ஆதாரங்கள் என் கையில் இருந்தன. இவை சுமார் 300 வருடங்களுக்கு முற்பட்ட ஆதாரங்களாகும். இவற்றில் கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி பற்றிய 5 ஆதாரங்கள் கிடைத்தன.
பிரமாண்டமான சமாதி காணப்படும் கன்னியா மலையின் உண்மையான பெயர் பெரிய கரடிமலை என்பதாகும். இம்மலையில் கரடிகள் அதிகமாக வாழ்வதால் இப்படி ஒரு பெயர் வைக்கப் பட்டுள்ளது. இம்மலை இங்கிருந்து விளாங்குளம் வரை 5 கி.மீ தூரம் வரை ஒடுங்கி, நீளமாகக் காணப்படும் தட்டையான மலையாகும். இம்மலைக்கு இரண்டு உச்சிகள் உள்ளன. கன்னியாவில் உள்ள உச்சியில் சமாதி உள்ளது. இவ்வுச்சி 50 மீற்றர் உயரம் கொண்டது. அடுத்த உச்சி விளாங்குளத்தின் அருகில் உள்ளது. இது 100 மீற்றர் உயரமானது. கன்னியா மலை அடர்ந்த காட்டுப் பகுதியின் ஆரம்பப் இடமாகும். இக்காடு கன்னியா வெந்நீர் ஊற்றுப் பகுதியில் இருந்து தெற்குப்பக்கம் 6 கி.மீ வரையும், மேற்குப்பக்கம் 16 கி.மீ வரையும், தென்மேற்குப்பக்கம் ஹபரணை வரை 80 கி.மீ நீளம் கொண்ட மிகப்பெரிய காடாகும்.
கன்னியாவுடன் தொடர்புள்ள இராவணனின் தாய் பற்றிய விபரங்கள் பின்வருமாறு.
தீவிர சிவபக்தையான இராவணனின் தாய் கைகேசி சுகவீனமாக இருந்த வேளை தட்சிண கைலாயம் எனும் திருக்கோணேஸ்வரத்தில் இருக்கும் சிவனைத் தரிசிக்க விரும்பியதாகவும், தன் விருப்பத்தை மகன் இராவணனிடம் கூறியபோது இராவணன் தாயின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றும் பொருட்டு சுவாமி மலையில் இருந்த சிவாலயத்தை மலையோடு சேர்த்து வாளால் வெட்டி எடுக்க முற்பட்டதாகவும், அப்போது சிவன் இராவணனின் கையில் வலியை உண்டாக்கி வாளை கீழே விழச் செய்ததாகவும் ஓர் ஐதீகம் உள்ளது. இத்தனை முயற்சிகள் எடுத்தும் இராவணனின் தாய் கைகேசி இறுதிவரை தட்சிண கைலாயப் பெருமானை தரிசிக்காமலேயே உயிர் துறந்தாள். தாய் இறந்த பின்பு அவளின் ஈமக்கிரிகைகளை கன்னியா கங்கை தீர்த்தத்தில் செய்து முடித்த இராவணன் அவ்விடத்திலேயே தாயின் சமாதியையும் அமைத்தான்.
கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி இராவணனின் தாயின் சமாதி என்பது பலருக்குத் தெரியாத விடயமாகும். தாயின் சமாதியின் அருகிலேயே இராவணனின் சமாதியும் அமைக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது.
அதே சமயம் கன்னியா மலையில் உள்ள இராவணனின் தாயின் சமாதி இவ்வளவு நீளமாக ஏன் இருக்க வேண்டும்?
அதற்கும் ஓர் காரணம் உள்ளது. கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி பல்லாயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பு இராவணன் தன் தாய்க்கு அமைத்த சமாதியாகும். இராவண னின் தாய் ஓர் யக்ஷ குலப்பெண் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. யக்ஷ குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் பெரிய இராட்சத உடலமைப்பைக் கொண்ட வர்கள் எனும் அர்த்தத்திலேயே மலைமீது மனித உருவத்திற்கு அப்பாற்பட்ட வகையில் 60 அடி நீளத்தில் சமாதி அமைக்கப்பட்டதாக ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். மேலும் இராவணனின் சமாதியும் அவனது தலைநகருக்கருகில் அமைக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. இராமாயணத்தில் கூறப்பட்டுள்ள திரிகூடகிரி என்பது கோணசர் மலையாகும். எனவே இராவணனின் சமாதியும் அவனது தாயின் சமாதியின் அருகிலேயே அமைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். இரண்டு யக்ஷர்களின் பெரிய இருவேறு சமாதிகள் பிற்காலத்தில் ஒன்றாகச் சேர்க்கப்பட்டு 40 அல்லது 60 அடி நீளத்தில் அமைக்கப்பட்டன எனக் கூறப்படுகிறது. எனவே இவ்வளவு நீளத்தில் காணப்படும் இப்பெரிய சமாதி இராட்சத அரக்கர்கள் எனக் கூறப்படும் இராவணனினதும், அவனின் தாயாரினதும் சமாதிகள் என ஆய்வாளர்கள் கூறுவது பொருத்தமாக உள்ளது.
இராவணன் தனது தாயின் சமாதியை வெந்நீர் கிணறுகளின் அருகில் அமைக்காமல் ஏன் மலை உச்சியில் அமைக்க வேண்டும்?
அதற்கும் ஓர் முக்கிய காரணம் உள்ளது. இராவணனின் தாயான கைகேசியின் நெடுநாள் ஆசையானது தட்சிண கைலாசம் எனும் திருக்கோணேஸ்வரத்தில் வீற்றிருக்கும் சிவனை தரிசித்து வழிபடுவ தாகும். ஆனால் இராவணன் தன் தாயின் ஆசையை நிறைவேற்ற இரண்டு தடவைகள் முயற்சி செய்தும் அதை நிறைவு செய்ய முடியாமல் போய்விட்டது. தாயும் நிறைவேறாத ஆசையோடு உயிர் துறந்தார். அதன்பின் இராவணன் தாயின் கிரிகைகளை முடித்துவிட்டு கன்னியா மலை உச்சியில் சமாதியை அமைத்தான். இம்மலை உச்சியிலிருந்து திருக்கோணேஸ்வரத்தை அழகாகத் தரிசிக்கலாம். எனவே தனது தாயின் இறுதி ஆசையான திருக்கோணேஸ்வரப் பெருமானை தரிசிக்க வேண்டும் எனும் வேண்டுகோளை தாய் இறந்த பின்பாவது நிறைவேற்ற வேண்டும் எனும் எண்ணத்துடன் மலைமீது தாயின் சமாதியை இராவணன் அமைத்திருக்க வேண்டும். இச்சமாதி மீது இருந்து தன் தாயின் ஆன்மா என்றென்றும் திருக்கோணேஸ்வரப் பெருமானை நேரடியாகவே தரிசித்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதே சிவ பக்தனான இராவணனின் ஆசையும், சிவன் மீது அதீத பற்று கொண்ட தாய்க்குச் செய்யும் கடமையும் ஆகும் என இராவணன் நினைத்திருக்க வேண்டும்.
இச்சமாதி ஓர் இஸ்லாமியப் பெரியவரின் சமாதி எனவும் சிலர் கூறுகின்றனர். இம்மலையில் இராவணன் காலத்துடன் தொடர்புடைய தொன்மை வரலாற்றை அறிந்திராத சிலரே இவ்வாறு கூறுகின்றனர். 200 வருடங்களுக்கு முன்பு இலங்கையை ஆராய்ந்து தமது நூல்களில் ஆவணப்படுத்திய ஐரோப்பிய அறிஞர்கள் யாரும் கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி இஸ்லாமிய பெரியாருடையது எனக் குறிப் பிடவில்லை. மாறாக இது இராவணன் மற்றும் அவனின் தாயின் சமாதி எனும் பொருளில் ஓர் இராட்சதனினதும், அவனின் மகனி னதும் சமாதி என்றே குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி பற்றிய அறிஞர்களின் குறிப்புகள்.
ஜேம்ஸ் கோர்டினரின் குறிப்பு
கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி பற்றி ஜேம்ஸ் கோர்டினர் எனும் வரலாற்றறிஞர் 1798 ஆம் ஆண்டு அவர் எழுதிய “A Description of Ceylon” எனும் நூலில் பின்வருமாறு விரிவாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
“On the Summit of the above mentioned Hill are shewn two monumental piles of earth enclosed with loose stones, one thirty-six feet in length, and ten in breath, the other ten feet long, and three broad. They are said to be the dimensions of a giant and his son, who were buried there at a very remote period in the fabulous History of Ceylon.”
இக்குறிப்பில் கன்னியா மலையின் உச்சியில் இறுக்கமற்ற கற் களினால் சுற்றிவர கட்டப்பட்ட இரண்டு நினைவுச் சின்னக் குவிய ல்கள் காணப்படுவதாகவும், அவற்றில் ஒன்று 36 அடி நீளமும், 10 அடி அகலமும் கொண்டதாகவும், அடுத்தது 10 அடி நீளமும், 3 அடி அகலமும் கொண்டதாகவும் காணப்படுகிறது. இவை இலங்கை வரலாற் றில் நம்பமுடியாத மிகமிகத் தொன்மையான காலத்தில் புதைக்கப்பட்ட ஓர் இராட்சதன் மற்றும் அவனின் மகன் ஆகியோரினது பரிமாண ங்கள் எனக் கூறப்படுவதாகவும் குறிப்பிட்டுள்ளார்.35 ஜேம்ஸ் கோர்டினரின் மேற்சொன்ன குறிப்பு இராவணன் மற்றும் அவனின் தாய் ஆகியோரின் சமாதியைக் குறிக்கிறது என்பதற்கு இவர் பயன்படுத்தியிருக்கும் “இலங்கை வரலாற்றில் நம்பமுடியாத மிகமிகத் தொன்மையான காலத்தில் புதைக்கப்பட்ட ஓர் இராட்சதன் மற்றும் அவனின் மகன்..” எனும் சில வரிகள் ஏதுவாக அமைகின்றன.
இவரின் குறிப்பின் படி இராவணனின் தாயின் சமாதி 36 அடி நீளமும், இராவணனின் சமாதி 10 அடி நீளமும் கொண்ட இரு வேறு சமாதிகளாக மொத்தமாக 46 அடி நீளமாக இருந்துள்ளன. அண் மைக்காலத்தில் இவ்விரு சமாதிகளையும் ஒன்றாக்கி கட்டியவர்கள் 60 அடி சமாதி எனப் பெயரிட்டு, இது ஓர் இஸ்லாமியப் பெரியாரின் சமாதி எனக் கதை கட்டி விட்டனர்.
சைமன் காசிச்செட்டியின் குறிப்பு
மேலே சொன்ன கூற்றை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் சைமன் காசிச்செட்டி எனும் அறிஞர் 1833 ஆம் ஆண்டு அவர் எழுதிய “The Ceylon Gazetteer” எனும் நூலில் “Fasing the west side there are several hills, and on the Summit of one is shewn the remains of the Tombs of a Giant and his son.” எனக் கூறியுள்ளார். இக்குறிப்பில் சைமன் காசிச்செட்டி இங்குள்ள மலை உச்சியில் ஓர் இராட்சதனினதும், அவனின் மகனினதும் சமாதியின் சிதைவுகள் காணப்படுகின்றன என்றே குறிப்பிட்டுள்ளார்.
சார்லஸ் ப்ரிதாமின் குறிப்பு
இதே குறிப்பை சார்லஸ் ப்ரிதாம் எனும் ஆராய்ச்சியாளர் 1849 ஆம் ஆண்டு தான் எழுதிய “An Historical Political and Statistical of Ceylon” எனும் நூலில் “The Summit of one is shewn the remains of the Tombs of a Giant and his son.” எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.37
மூன்று அறிஞர்களின் கூற்றுக்கும் வலு சேர்க்கும் ஹரி வில்லியம்ஸின் குறிப்பு
கன்னியா பற்றி ஹரி வில்லியம்ஸ் எனும் அறிஞர் 1950 ஆம் ஆண்டு எழுதிய “Ceylon Pearl of the East” எனும் நூலில் சில முக்கிய விபரங்களைக் கூறியுள்ளார். மேலே கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதியை மூன்று அறிஞர்களும் “Tombs of a Giant and his Son” என்றே குறிப்பிட்டுள்ளனர். இது இராட்சதன் மற்றும் அவனின் மகன் எனப் பொருள்படும். இங்கே இராட்சதன் என்பது இராவ ணனையே குறிப்பதாகும். இக்கூற்றுக்கு வலு சேர்க்கும் வகையில் இந் நூலில் ஹரி வில்லியம்ஸின் குறிப்பு அமைந்துள்ளது. அக்குறிப்பின் பின்பகுதி கீழ்வருமாறு.
“According to them King Ravanna, during his long war with Vishnu, was informed by that deity that Kanya virgin mother of the King of Ceylon, was dead. Ravanna naturally had to set about the task of performing the necessary obituary services for the beloved dead, and Vishnu to help him … and incidentally to accomplish his main design of delaying him … Caused hot springs to burst out of the ground for the Giant’s use. and there they remain.
மேலே கன்னியா பற்றி ஹரி வில்லியம்ஸ் குறிப்பிட்டுள்ள விபரங்களில் இராவணன் தன் தாய்க்கு கிரிகைகள் செய்வதற்காக இவ்வெந் நீர் ஊற்றுகள் உருவாக்கப்பட்டன எனும் செய்தியே கூறப்பட்டுள்ளது. இப்பந்தியின் கடைசி இரண்டு வரிகளும் மிக முக்கியமானவையாகும்.
இதில் “caused hot springs to burst out of the ground for the giant’s use. And there they remain.” எனக் கூறப்பட்டுள்ளது. இது “வெந்நீர் ஊற்றுக்கள் இரட்சதனின் பாவனைக்காக நிலத்திலிருந்து திடீரெனத் தோன்றின. அங்கே அவை நிலைத்து இருக்கின்றன.”எனப் பொருள்படுகிறது. இதில் இவர் நேரடியாகவே இராவணனை Giant எனக் கூறியுள்ளார்.
எனவே “Tombs of a Giant and his Son” என மேலே மூன்று அறிஞர்களும் குறிப்பிட்டிருப்பது இராவணன் மற் றும் அவனின் தாயின் சமாதியையே என்பது ஹரி வில்லியம்ஸின் குறிப்பு மூலம் உறுதியாகிறது.
1919 ஆம் ஆண்டு திருகோணமலை தேசப்படத்தில் கன்னியாவில் ராட்ஷசன் இராவணனின் சமாதி
கன்னியா மலையில் இராவணனின் தாய் மற்றும் இராவணன் ஆகியோரின் சமாதியே உள்ளது என்பதற்குச் சான்றாக இன்னுமோர் ஆதாரமும் காணப்படுகிறது. அது 1919 ஆம் ஆண்டு தயாரிக்கப்பட்ட திருகோணமலையின் தேசப்படமாகும். இத்தேசப்படத்தின் இடது பக்க மேல் மூலையில் “Kannia-Giants Tombs” (கன்னியா இராட்ஷசன் சமாதி) எனக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தத் தேசப்படத்தின் விபரங்கள் “Description” என படத்தின் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன.
இதில் “This map shows the Giants Tombs near Kannia, possibly referring to the mythical King Ravana.” என கன்னியா சமாதி பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதா வது இந்த தேசப்படத்தில் கன்னியா ராட்சசன் சமாதி எனக் குறிப்பிடப் பட்டிருப்பது புராண காலத்து மன்னன் இராவணனைக் குறிப்பதாகும் எனக் கூறப்பட்டுள்ளது.
மேலே குறிப்பிட்டுள்ள ஐந்து அறிஞர்களும் இச்சமாதிகள் இராட்ச சர்களின் சமாதிகள் எனும் பொருள்படக் கூறியுள்ளனரேயன்றி இஸ்லாமியப் பெரியாருடையது எனக் கூறவில்லை. இவ் அறிஞர்கள் கன்னியா மலைக்கு சென்றபோது இப்பகுதியில் வசித்த மக்கள் இராவ ணன் மற்றும் அவனின் தாய் ஆகியோருடன் கன்னியாவுக்கு இருந்த தொடர்புகள் பற்றிக் கூறியுள்ளனர். அவர்களின் சமாதியே மலை உச்சி யில் இருப்பவை எனவும் கூறியுள்ளனர்.அறிஞர்களும் இக்கருத்தையே தமது நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளனர். சுமார் 200 வருடங்களுக்கு முன்பும் இது இராட்சதர்களின் சமாதியாகவே காணப்பட்டுள்ளது.
இறுதியில் கன்னியா மலையில் உள்ள சமாதி ஓர் இஸ்லாமியப் பெரியவரின் சமாதி என இதுவரை கூறப்பட்டு வந்த கூற்றுக்கு எந்தவித ஆதாரங்களும் இல்லை என்பதும், இச்சமாதி இராவணனனினதும், அவனின் தாயாரினதும் சமாதியே என்பதுக்கு 300 வருடங்களுக்கு முற்பட்ட ஐரோப்பிய அறிஞர்களின் குறிப்புகள் ஆதாரங்களாக இருக்கின்றன என்பதும் நிரூபணமாகியுள்ளது.
•Classical Conditioning This theory is based on the belief that behavior is learned. The rep
etition of that behavior is done through immediate association ----‐-------‐------‐------‐----------‐--- •Operant Conditioning This theory is based on the belief that behavior is learned through rewards and punishment. Rewards are used to increase the probability of the behavior recurring.
Punishers are used decrease the likelihood of a behavior recurring.
In behavioral therapy, the goal is to reinforce desirable
behaviors and eliminate unwanted or maladaptive ones. Behavioral therapy is
rooted in the principles of behaviorism, a school of thought focused on the
idea that we learn from our environment. The techniques used in this type of
treatment are based on the theories of classical conditioning and operant
conditioning.
One important thing to note about the various behavioral
therapies is that unlike some other types of therapy that are rooted in insight
(such as psychoanalytic and humanistic therapies), behavioral therapy is
action-based. Behavioral therapists are focused on using the same learning
strategies that led to the formation of unwanted behaviors.
Because of this, behavioral therapy tends to be highly
focused. The behavior itself is the problem and the goal is to teach clients
new behaviors to minimize or eliminate the issue. Old learning led to the
development of a problem and so the idea is that new learning can fix it.
There are also three major areas that also draw on the
strategies of behavioral therapy:
Cognitive-behavioral therapy relies on behavioral techniques
but adds a cognitive element, focusing on the problematic thoughts that lie
behind behaviors.
Applied behavior analysis utilizes operant conditioning to
shape and modify problematic behaviors.
Social learning theory centers on how people learn through
observation. Observing others being rewarded or punished for their actions can
lead to learning and behavior change.
Who can benefit from behavioral therapy?
Behavioral therapy can benefit people with a wide range of
disorders.
People most commonly seek behavioral therapy to treat:
depression
anxiety
panic disorders
anger issues
It can also help treat conditions and disorders such as:
eating disorders
post-traumatic stress disorder (PTSD)
bipolar disorder
ADHD
phobias, including social phobias
obsessive compulsive disorder (OCD)
self-harm
substance abuse
This type of therapy can benefit adults and children.
A Brief Background
Edward Thorndike was one of the first to refer to the idea
of modifying behavior. Other early pioneers of behavior therapy included
psychologists Joseph Wolpe and Hans Eysenck.
Behaviorist B.F. Skinner's work had a major influence on the
development of behavior therapy and his work introduced many of the concepts
and techniques that are still in use today.
Later on, psychologists such as Aaron Beck and Albert Ellis
began adding a cognitive element to behavioral strategies to form a treatment
approach known as cognitive-behavioral therapy (CBT).
The Foundation of Behavioral Therapy
In order to understand how behavioral therapy works, let's
start by exploring the two basic principles that contribute to behavioral
therapy: classical and operant conditioning.
Classical conditioning involves forming associations between
stimuli. Previously neutral stimuli are paired with a stimulus that naturally
and automatically evokes a response. After repeated pairings, an association is
formed and the previously neutral stimulus will come to evoke the response on
its own.
Operant conditioning focuses on how reinforcement and
punishment can be utilized to either increase or decrease the frequency of a
behavior. Behaviors followed by desirable consequences are more likely to occur
again in the future, while those followed by negative consequences become less
likely to occur.
Behavior Therapy Based on Classical Conditioning
Classical conditioning is one way to alter behavior, and a
number of techniques exist that can produce such change. Originally known as
behavior modification, this type of therapy is often referred to today as
applied behavior analysis.
Some of the techniques and strategies used in this approach
to therapy include:
Flooding
This process involves exposing people to fear-invoking
objects or situations intensely and rapidly. It is often used to treat phobias.
During the process, the individual is prevented from escaping or avoiding the
situation.
For example, flooding might be used to help a client who is
suffering from an intense fear of dogs. At first, the client might be exposed
to a small friendly dog for an extended period of time during which he or she
cannot leave. After repeated exposures to the dog during which nothing bad
happens, the fear response begins to fade.
Systematic Desensitization
This technique involves having a client make a list of fears
and then teaching the individual to relax while concentrating on these fears.
The use of this process began with psychologist John B. Watson and his famous
Little Albert experiment in which he conditioned a young child to fear a white
rat. Later, Mary Cover Jones replicated Watson's results and utilized
counterconditioning techniques to desensitize and eliminate the fear response.
Systematic desensitization is often used to treat phobias
and other anxiety disorders. The process follows three basic steps.
First, the client is taught relaxation techniques.
Next, the individual creates a ranked list of fear-invoking
situations.
Starting with the least fear-inducing item and working their
way up to the most fear-inducing item, the client confronts these fears under
the guidance of the therapist while maintaining a relaxed state.
For example, an individual with a fear of the dark might
start by looking at an image of a dark room before moving on to thinking about
being in a dark room and then actually confronting his fear by sitting in a
dark room. By pairing the old fear-producing stimulus with the newly learned
relaxation behavior, the phobic response can be reduced or even eliminated.
Aversion Therapy
This process involves pairing an undesirable behavior with
an aversive stimulus in the hope that the unwanted behavior will eventually be
reduced. For example, someone suffering from alcoholism might utilize a drug
known as disulfiram, which causes severe symptoms such as headaches, nausea,
anxiety, and vomiting when combined with alcohol. Because the person associates
becoming extremely ill when they drink, the drinking behavior may be
eliminated.
Behavior Therapy Based on Operant Conditioning
Many behavior techniques rely on the principles of operant
conditioning, which means that they utilize reinforcement, punishment, shaping,
modeling and related techniques to alter behavior. These methods have the
benefit of being highly focused, which means that they can produce fast and
effective results.
Some of the techniques and strategies used in this approach
to behavioral therapy include:
Token Economies
This type of behavioral strategy relies on reinforcement to
modify behavior. Clients are allowed to earn tokens that can be exchanged for
special privileges or desired items. Parents and teachers often use token
economies to reinforce good behavior. Kids earn tokens for engaging in
preferred behaviors and may even lose tokens for displaying undesirable
behaviors. These tokens can then be traded for things such as candy, toys, or
extra time playing with a favorite toy.
Contingency Management
This approach utilizes a formal written contract between the
client and the therapist that outlines the behavior change goals,
reinforcements, and rewards that will be given and the penalties for failing to
meet the demands of the agreement. These types of agreements aren't just used
by therapists—teachers and parents also often use them with students and children
in the form of behavior contracts. Contingency contracts can be very effective
in producing behavior changes since the rules are spelled out clearly in
black-and-white, preventing both parties from backing down on their promises.
Modeling
This technique involves learning through observation and
modeling the behavior of others. The process is based on Albert Bandura's
social learning theory, which emphasizes the social components of the learning
process. Rather than relying simply on reinforcement or punishment, modeling
allows individuals to learn new skills or acceptable behaviors by watching
someone else perform those desired skills. In some cases, the therapist might
model the desired behavior. In other instances, watching peers engage in sought-after
behaviors can also be helpful.
Extinction
Another way to produce behavior change is to stop
reinforcing a behavior in order to eliminate the response. Time-outs are a
perfect example of the extinction process. During a time-out, a person is
removed from a situation that provides reinforcement. For example, a child who
starts yelling or striking other children would be removed from the play
activity and required to sit quietly in a corner or another room where there
are no opportunities for attention and reinforcement. By taking away the
attention that the child found rewarding, the unwanted behavior is eventually
extinguished.
A Word From Very well
When it comes to treating specific behavioral issues, behavioral
therapy can sometimes be more effective than other approaches. Phobias and
obsessive-compulsive disorder are examples of problems that respond well to
behavioral treatments.
However, it is important to note that behavioral
approaches are not always the best solution. For example, behavioral therapy is
generally not the best approach when treating certain serious psychiatric
disorders such as depression and schizophrenia. Behavioral therapy might be
effective at helping clients manage or cope with certain aspects of these
psychiatric conditions, but should be used in conjunction with other medical
and therapeutic treatments recommended by a medical doctor, psychologist or
psychiatrist.
To be able to read people’s emotions, you generally need to
be able to see their entire face. Are they laughing, frowning, bored, tired, or
afraid? Their mouths will often give away their state of mind. However, in a
time when nearly everyone is wearing some type of lower facial covering, you’re
left with the need to determine how the people around you are feeling with very
limited cues.
Perhaps you’re walking through the aisles at your local
grocery store, rushing to grab some necessary supplies before they disappear
from the shelves for the rest of the day. By mistake, you get within the 6-feet
recommended sphere for social distancing as you pass another equally face
masked and desperate individual. In ordinary circumstances, you might smile as
you apologize, but with that mask on, all you can do is utter a muffled “I’m so
sorry,” which of course, your fellow shopper can't hear. Equally frustrating,
you can't tell whether your attempt at reconciliation even worked.
Everyone is operating under similarly strange scenarios as
they venture outside their homes to complete their necessary tasks with their
faces covered in various forms of protection. Front-line health care workers
spend their entire time with patients and fellow staff members under similar
constraints. At a time when people need to reassure themselves as much as
possible by communicating and receiving empathy, the channel of communication
provided by the face is now severely limited.
According to Yulia Roitblat and colleagues of the Belkind
School for Special Education in Rishon-LeZion, Israel (2020), the “emotional
gaze in a still-face setting” can still have power (p. 2). In the first of two
studies by the same authors (2019), the majority (79%) of an international
sample of participants (100 adolescents aged 14-18) viewers (10 judges ages 27
to 61 years) were able to accurately
recognize the emotions of happy, sad, and angry from photos of their eyes
alone. Not everyone was equally good at judging emotions, though, as shown by
the fact that 18% of judges made mistakes on every single emotion-judging
trial.
Still, given that the majority of people and judgments were
accurate in reading emotions from the still photos of the eyes, the findings of
this first study suggested that, in the words of the authors, “the direct gaze,
when we speak of emotions, is as informative as visible and well-detectable
muscular facial expressions and eye movements such as gaze aversion” (pp. 5-6).
However, how much better can emotion-reading become when the nose and mouth are
added to the task?
In the second Roitblat et al. study (2020), the authors
therefore contrasted the ability of judges to recognize emotions from the eyes,
the middle region, and then the full photo of faces intended to communicate the
three emotions of angry, happy, and sad. Two separate panels of 400 individuals
each (ages 16-25) rated the emotions represented in the photos of full or
partial facial expressions. In addition to the original three emotion ratings,
the second panel was also asked to add surprised and frightened to the choices.
As it turned out, once again it seemed that “the eyes have
it.” When given three choices (after correcting for chance), judges rated the
three sets of photos with approximately equal accuracy; when the number of
choices was expanded to five, the accuracy rate for eyes only was about
50% compared to about two-thirds with
middle and full facial regions.
article continues after advertisement
However, after correcting further for the fact that the same
judges provided ratings within each panel of all facial stimuli, the
differences among the three conditions leveled off, and the judging of emotions
from eye gaze alone remained about as good as that from the entire face.
It seems, then, that although the eyes have the power to
communicate emotions without any other facial cues present, some people are
better at the task than others. Indeed, if you’re like one of those who failed
utterly at the task of judging emotions from the eyes alone, the findings also
suggest some hope for remediation in what the authors called “facial expression
training." What's more, in real life, you've got additional cues that you
can add to the ones presented by the eyes.
These four steps will help you take advantage of the power
of the eyes and the other nonverbal channels you have at your disposal when
your face, and that of those around you, are partially hidden:
1. Use the automatic
information contained in the eyes. Because the automatic features of someone’s
gaze by definition can’t be controlled, they can be the most reliable of guides
to use even if the person isn’t wearing a facial cover-up. For yourself, although
you can’t control the width of your pupils or even the trickling down of a
tear, the findings suggest that you dig into your inner feelings and allow your
autonomic nervous system to take over control of the messages that your eyes
signal.
2. Add eyebrows to the equation. Although Roitblat et al.
didn’t discuss this, the photos they provided of eyes used in their studies
changed not only in width of the eye opening (widest in angry and happy) but
also the positioning of the eyebrows. When angry, your eyebrows form a “V” but
when you’re happy, they bend upward toward the top of your head like an upside
down “U.” Sad eyebrows form an upside down “V.” Your mouth, in other words, may
be hidden by a face mask, but your eyebrows can still become responsive to your
emotions and you can use this information in reading other people’s feelings.
3. Remember the power of body language. You’ve got more than
your eyes available when you’re out and about interacting with others in the
real world. Use yours to accentuate your emotions, all the way from your hands
to your posture. Research on communication makes it clear that these
“paralinguistic” elements of speech are important guides to gauging the
feelings, sincerity, and intent of other people. Reading these cues in others
will, similarly, help you figure out how they’re feeling.
article continues after advertisement
4. Give yourself a break if you get it wrong, and similarly,
excuse others for their missteps. Everyone is trying to renegotiate their
social world and it will take a while for all of this to settle down. As in
ordinary face-to-face (without a mask) communication, it’s important to realize
that you, or others, may flub an interaction. Getting angry will only make
things worse.
To sum up, the world of emotional communication is certainly
shifting as more and more people put their lower faces under wraps. If you put
these simple steps into practice, even in those chance interactions with
strangers, your emotional life can continue to thrive.
Roitblat, Y., Cohensedgh, S., Frig-Levinson, E., Suman, E.,
& Shterenshis, M. (2019). Emotional expressions with minimal facial muscle
actions Report 1: Cues and targets. Current Psychology: A Journal for Diverse
Perspectives on Diverse Psychological Issues. http: 10.1007/s12144-019-0151-5
Roitblat, Y., Cohensedgh, S., Frig-Levinson, E., Cohen, M.,
Dadbin, K., Shohed, C., Shvartsman, D., & Shterenshis, M. (2020). Emotional
expressions with minimal facial muscle actions Report 2: Recognition of
emotions. Current Psychology: A Journal for Diverse Perspectives on Diverse
Psychological Issues. doi: 10.1007/s12144-020-00691-7
There
are three parts in this paper, namely,
Part I , Part II and Part III. In the first part is considered the
question ‘where did the Koreans come from?’ with reference to the four
principal directions and the languages that wielded some sort of influence on
Korean. In the second part the syntactic similarities between Korean and Tamil
are illustrated with suitable data relating to them. And in the third part it will be pointed out that language typology gives no guarantee for genetic relationship among languages
of the world in general Korean and Tamil in particular.
Part I
The
answer to the question ‘Where did the Koreans come from?’ is not just one but
it is fourfold. As their origin is
fixed to the four different directions, namely, the East, West, South and the North,
we get four different answers. They are remembered as the Eastern theory, Western Theory, Southern
theory and Northern theory.
The Koreans came from the
East
According
to Kim Chin-u Koreans originated from Japan and this view is in consonance with
the statement that the Koreans came from the East. Lee Kim Moon, Professor at
the Department of Korean Linguistics in Seoul National University, speaks about
‘ lexical correspondences between Koguryo (an extinct language spoken in
Manchuria and Northern Korea) language and Old Japanese’. Owing to this lexical
correspondence and some archaeological findings, he observes, “It is safe to
say that old Korean was not the Peninsular dialect of Old Japanese. If anything,
Old Japanese was the insular dialect of Korean (1983, p.36)”. The statement
made above means that Japanese came as a dialect of old Korean and not that
Korean as a dialect of Japanese.
The
Koreans came from the West
The
Western theory fixes the lineage of
Korean to Dravidian, the chief language
of the group being Tamil that has a continuity that goes to the beginning of
the first millennium or even earlier. Around
the third millennium BC people living near the Altaic mountains in central Asia
began to migrate eastward confirming the view that the Koreans came from the
West. Homer B. Hulbert supports the west theory. His idea was popular when the
field of linguistics was in its inception or beginning. The syntactic features
that Hulbert saw between Korean and Dravidian Languages are called typological
features in the present day linguistics.
According to the most popularly held view in the realm of modern linguistics
typological similarities are not adequate enough to establish ‘the genetic - relationship’ among languages. Analyzing
this problem Kim Chin-U says,
It
is an accepted view that two are more unrelated languages may nevertheless
share typological similarities. Three quarters of a century ago linguistics was
still in its infancy, and one can imagine how striking and suggestive the
typological similarities between Korean and Dravidian must have been looked to
Hulbert, especially when Indo-European languages,
about the well-established language family then, all shared a different
typology (1983, p. 16)”
The Koreans came from the
South
According
to Southern theory Korean belongs to the Austronesian family, i.e., Korean is
related to Austronesian languages such as languages of Indonesia, Malaysia,
Singapore, Brunei, Sumatra, Java, Philippines, Papau New Guinea etc. Linguistic
support for this argument includes open syllables, the honorific system,
numerals and several body parts. On the other hand anthropological evidence
includes rice cultivation, tattooing, and the myth of an egg as the birth place
of royalty.
The Koreans came from the
North
According
to the northern theory Korean is a member of the Altaic language family. It is
in fact the descendent of the Eastern Altaic along with languages such as
Tunguz (the Tungusic language of the
Evenki in eastern Siberia), Japanese,
Ainu( A language spoken on the northern Japanese island of Hokkaido),
Kamchatkan (relating to Kamchatka, a peninsula in E Russia). The Western Altaic consisting of languages
such as Mongolian and Turkik (Turkish, Khazak, Uzbek, Tadjik etc.,). The parts
of the Extinct Altaic, namely , Sumerian ( a language of ancient
Sumer, a language isolate which was spoken in Northern Mesopotamia (Modern
Iraq)., Elamite, the primary language in the present day Iran from 2800 –
550 BC)., Cretan, a language relating to one of the
Islands of ancient Greece, Crete., Cyprian, a language associated with Cyprus.,
Etruscan, ( a language isolate spoken by
close neighbors of the ancient Romans)., Scythian
(old Iranian) etc., have a close
link with Tamil in general , particularly the first two, Sumerian and Elamite.
Part II
Syntax
plays a vital or crucial or central part in the study of a language as it has
interlinks on the one hand with phonology relating to speech or graphology
connected with writing and on the other with lexis or vocabulary relating to
the field of semantics or word meaning. Certain syntactic similarities between
Tamil and Korean are presented with suitable illustrative sentences in the
respective language script, namely, Tamil
Bhrami script for Tamil and
Hangul script for Korean along with transliteration using the Roman letters of
the alphabet or Latin script. Following are some Korean words with their
pronunciation indicated within square brackets, their lexical meaning in
English and the sound values of the Hangul alphabet used in them are also presented for enabling the readers of this
paper to have a clear idea about particular Hangul alphabet and some of the
sound values associated with it :
존 [son] Hand (ㅈ = s, ㅗ
= o, ㄴ= n)
힘 [him] Effort
or strength (ㅎ= h, l
= i, ㅁ= m)
돈[ton] money (ㄷ = t, ㅗ= o, ㄴ= n)
내돈 [ne ton] my money
(ㄴ= n, ㅐ=e)
예름 [ ]This two-syllable Korean word means
‘summer’.
옐몌 [ ] This two syllabled Korean word means
‘fruit’.
Verb
or Predicate Final Languages
Korean sentences are predicate final – sharing the
grammatical properties of other predicate final languages such as Japanese,
Altaic, and Dravidian – and are very different from sentences of , for example,
English, French, Chinese and Austronesian. Tamil, one of the most prominent
among Dravidian languages shares this property, sometimes described as OV
languages . In Korean all modifiers such
as adjectives , adverbs, numerals, relative clauses, subordinate or co-ordinate
clauses, determiners or genitive constructions must precede the element they
modify. The illustrative exampes given below and the explanations offered will
make clear the predicate or verb final nature of both the languages namely
Korean and Tamil . In these languages the relative and other clauses as well as
the modifiers such as adjectives and adverbs appear before the verb i.e., they
are found on the left of the verb. In the examples given below serve as
illustration for the statement made above:
먀ㅏ매녀ㅣㅑㅔㄷㄴㄴㅅㅁ
ai ka os
ul ip-ess-ta (Transitive verb)
Child NM clothes AC
wear- (PST)—DC
The child put on the clothes.
குழந்தை ஆடைகளை அணிந்து
கொள்கிறது.
kuḻantai āṭaikaḷai
aṇintu koḷkiṟatu
Child
clothes puts on
The child puts on the clothes.
Korean
지니 거ㅐㅕㅈㅈㅈ
Cini-ka
wus- ss
Jinee –NOM
smile –PAST- INDIC
Jinee smiled.
The examples given below will illustrate the fact that
Korean and Tamil are OV languages.
Peter H, Lee
(2003: 32) says,
Korean
메드류가 짐어ㅣ 저 짐을 며어요
Andrew home at
lunch eats
Andrew eats lunch at home.
Tamil
ஆண்ட்ரு
வீட்டில் மதிய உணவு சாப்பிடுகிறான்.
āṇṭru vīṭṭil matiya uṇavu cāppiṭukiṟāṉ
Andrew home at lunch eats
Andrew eats lunch at home.
Korean
조연이점징을먹어요
Joan
lunch eats
Joan eats the lunch.
Tamil
ஜோன் மதியவுணவை சாப்பிடுகிறாள்.
jōṉ matiyavuṇavai cāppiṭukiṟāḷ.
Joan the lunch eats
Joan eats the lunch.
The
Korean sentence given below will further be an example for supporting the view
that Korean is a verb final or OV
language.
ki sonyo nin wiyu- lil masi –ass-ta
ki
sonyon- nin wiyu-
lil masi - ass-
ta
the boy subject milk
object drink past
assertion
marker marker
The boy drank
milk
Agglutination
Tamil and Korean are agglutinating languages. What
Fromkin / Rodman (1973:230) say about agglutinating languages is true of
Korean, an isolate and Tamil, the most ancient representative of the Dravidian
languages. They describe agglutinating
languages as follows:
In agglutinating languages, various morphemes are
combined to form a single word, each element maintains a distinct and fixed
meaning. In such languages, prefixes, suffixes and even infixes are used over and
over again to build new words. They usually keep their same phonological shape,
except for phonetic changes resulting from the regular phonological rules of
the language.
Peter H. Lee ( 2003: 31) describes Korean as a
typical agglutinative language in that
one or more affixes with constant form and meaning may be attached to various
stems. In po-si-ot-kes-sum-ni-da ( [a respectable person] may have been seen),
for instance the passive verb stem po-i:
the subject honorific –si, the past tense – ot, the modal –kes (may), the
addressee honorific – sum, the indicative –ni, and the declarative ending –da .
He also observes, ‘Many Korean suffixes either do not have counterparts or
correspond to independent words in non-agglutinative languages such as English
and Chinese.’
The examples given
below will serve as further illustrations:
Korean
Pusan kajji aju
ppalli
talli-nun kicha
Pusan to very
fast run train
The train which runs very fast to Pusan
Tamil
மதுரைக்கு அதி வேகமாக ஓடுகிற இரயில்
maturaikku ati vēkamāka ōṭukiṟa irayil
Madurai to very
fast runs train
The train that runs very fast to Madurai
aju (Korean)
and ati (Tamil) are adjectives that modify ppalli and vekamaka
respectively. As the adjectives in both
the languages precede their modifiers, aju
comes before ppalli and ati comes before vekamaka. And also we can say
that aju ppalli that precedes talli
modifies it and the Ati Vekamaka modifies the verbal form ōṭukiṟa. In both the sentences the head word is found
at the end of the clause while it is found at the beginning of the relative
clause.
Kajji and kku are post-positions in both the languages, Korean and Tamil.
Korean and
Tamil make use of postpositions in the form of particles in Korean and as case
markers in Tamil.
Part III
The main argument in this section would be the
presence of typological or structural features such as predicate final or verb final
sentences, agglutination, presence of common items of vocabulary, the use of
post-positions instead of prepositions
etc., do not guarantee that these two or more languages have genetic
relationship.
John Guy, Curator of South and South East Asian Arts at
the Metropolitan Museum of Art , says,
India with its insatiable appetite for gold seems to
have taken the lead in the search for the yellow metal. You just have to look
at the ancient Sanskrit name for South East Asia – Suvarmabhoomi – which shows
up in a whole variety of sources.
The principal reason
for Indians migrating to south east Asia is made clear in the above extract.
That lexical borrowing from people who come into contact with them is not
uncommon even at earlier times is indicated in the passage quoted from Robert
Blust.
Robert Blust (2013:
19) presenting facts about lexical borrowing from India says,
To show the extent of lexical borrowing from early
Indian sources, about half of the more than 25000 base entries in the old
Javanese dictionary of Zoetmulder (1982) are of Sanskrit origin. While this is
an impressive record of contact, it must be kept in mind that the language of
the old Javanese texts was that of courts, and hence reflects the linguistic
world of the educated elite, not the peasantry. Moreover, despite a wealth of Sanskrit
loan words relating to religion, government, trade and such material objects as
pearls, silk, gemstones, glass and beads, the basic vocabulary of Javanese
having only two known Sanskrit loans: geni (Skt. Agni) ‘fire’ and megha (Skt. megha) cloud.
The syntactic features that Hulbert deals with in his work A Comparative Grammar of the Korean Language
and the Dravidian Languages of India , 1905 were very well received when
linguistics was at its infancy. But the
present–day – linguists would call them typological similarities and they are
of the view that typological similarities are not enough to establish the
genetic relationship among languages. The reason assigned by them for the
similarities between languages like Korean and Tamil is not just a genetic relationship that is to say that
these two languages have the same origin but cultural contacts, migration in search of
wealth etc.
Bibliography
William Croft , Typology and Universals, Cambridge
University Press, Cambridge, 1990 Second Edition 2003
Maggie Tallerman, Understanding Syntax, Understanding
Language Series Editors: Bernard Comrie and Greville Corbett, Hodder Education, London, First
South Asian Edition 2011
Fromkin/ Rodman, An Introduction to Language, Holt,
Rinehart and Winston, Inc., Newyork, 1974
Ki- Moon Lee, S. Robert Ramsey, A History of Korean Language, Cambridge
University Press, 2011
Kim Chin U et al,
The Korean Language , Pace International Research, (Arch cape, OR), 1983
Peter H. Lee, Editor, A History of Korean Literature,
Cambridge University Press, Cambridge, 2003
Robert Blust, The Austronesian Languages , Australian
National University, Canberra, Acton, 2013
*The writer of this
paper can be contacted either by e-mail
<musanage @gmail.com> or by
Phone 9444277116
