ஜெயில்லே நானே சமைச்சுக்குவேன். குலாப்ஜாமூன், ஜாங்கிரி, இட்லி எல்லாம் செய்துக்குவேன். என் கூட வெள்ளைக்கார கைதி இருந்தார். இட்லியை மட்டும் அவருக்குக் கொடுப்பேன். நான் செய்து கொடுத்த இட்லியை புகழ்ந்து, அவருடைய சம்சாரத்துக்குக் கூட லெட்டர் போட்டார் அவர்.
என் இட்லிக்குக் கூலியா, திட்டுறதுக்கு சில வார்த்தைகளை மட்டும் அவர்கிட்டே கேட்டு கத்துக்கிட்டேன். அவங்க நாட்டை பத்தியெல்லாம் கேட்கும் போது, பொறுமையா பதில் சொல்வார்.
"முப்பது வருஷமா பொய் சொல்றதையே பிழைப்பாக கொண்ட ஒரு வக்கீல், பதவி உயர்வுங்கிற பேரிலே ஜட்ஜ் ஆனதும், எல்லாரும் அவரை கடவுளுக்கு சமம்ன்னு சொல்றாங்களே... இது நியாயமா?'ன்னு கேட்டேன்.
அதுக்கு அவர் பதில் பேசவேயில்லை.
======ராதா கேட்பதில் நியாயம் இருக்கா? Thanks to P.R.Karthik
பதில் சொல்கிறார் கவிதையுலகில் மிகவும் ஃபிரெண்ட்லியான தம்பதியருள் ஒருவரான கவிஞர் சக்தி ஜோதி...
‘‘கணவன்_மனைவி உறவு ஃபிரெண்ட்லியா இருக்கணும்னா ஒரு மையப் புள்ளியை கண்டறியணும். மையப் புள்ளின்னதும், ஐய்யய்யோ இது ஏதோ நியூட்டன் ஃபார்முலா போலிருக்கேன்னு பயந்துடாதீங்க.
50 வருஷம் 60 வருஷம்னு சேர்ந்து வாழ்கிற தம்பதியருக்குள்ளேயும் கண்டிப்பா கருத்து வேறுபாடுகள் இருக்கத்தான் செய்யும். ஆனாலும் எப்படி இத்தனை வருஷம் வாழ்ந்தாங்கனு பார்த்தா அவங்க குறிப்பிட்ட அந்த மையப்புள்ளியை அடையாளம் கண்டுகிட்டவங்களா இருக்கும்.
என் லைஃப்ல இருந்து சொல்றேன்... என் காதல் கணவர் சக்திவேல், எல்லா விஷயத்திலும் செம பங்சுவல். காலைல நாலுமணிக்கு எழுந்து உடற்பயிற்சி, அடுத்து கொஞ்ச நேரம் ஷட்டில் விளையாட்டுன்னு ஆரம்பிச்சு அவரோட ஒவ்வொரு வேலைகளுக்கும் டைம் செட்யூல் போட்டுக்கிட்டு இயங்குவார்.
ஆனா, நான் அவருக்கு நேர் எதிர். இலக்கிய மேடைகளுக்கு மட்டும்தான் டைமுக்கு போவேன். மத்தபடி எப்போ வேணா தூங்குவேன், எப்போ வேணா எழுந்துப்பேன். நினைச்சா வாக்கிங், மூடு செட்டானா விளையாட்டுன்னு இருக்குற டைப் நான்.
சைவ உணவும் நவதானிய உணவும்தான் அவரோட சாய்ஸ். எனக்கு அசைவம் இல்லாம இருக்க முடியாது.
இப்படி நிறைய விஷயங்கள்ல நானும் அவரும் எதிரெதிர் துருவங்களா இருந்தும், எங்களால எப்படி ஃபிரெண்ட்லியா இருக்க முடியுது. குறிப்பிட்ட அந்த மையப் புள்ளியை கண்டு பிடிச்சதாலதான்!
எனக்கு எந்த சூழல்லயும் எல்லோரையும் நேசிக்கப் பிடிக்கும். மரபுவழி விவசாயத்துல எனக்கு ஈடுபாடு அதிகம். மரம் செடி கொடிகள், பறவைகள் மேலே செம லவ் வெச்சிருக்குற பார்ட்டி நான். என்னோட பார்ட்னருக்கும் இதே மாதிரியான லவ்ஸ் உண்டு.
இந்த ஒத்த ரசனைதான் எங்களுக்குள்ள இருக்குற மையப் புள்ளி, ஒவ்வொரு கணவன் மனைவிக்குள்ளேயும் இது இருக்கும். மத்த எல்லாத்தையும் தூக்கிப் போட்டுட்டு இந்த மையப் புள்ளியை மட்டும் நேசிக்க, மதிக்கஆரம்பிச்சிட்டா போதும். குறையெல்லாம் நிறையாவே தெரியும். அப்புறமென்ன லைஃப் இஸ் ஆல்வேஸ் வெல்தான்!
Tools developed for the Platform will allow researchers to collaboratively design and run in silico experiments to further validate the models, and to perform experiments and manipulations that are not possible in the lab.
Such experiments will contribute to identifying the neuronal architectures underlying specific brain functions, to studies of the mechanisms underlying neurological and psychiatric disease and to the simplification of neuronal circuitry for implementation in neuromorphic technology.
https://martiningvarki.wordpress.com/
The Project will use these tools to reconstruct and validate first-draft models of different levels of brain organisation, in mice and in humans. The ultimate goal is to develop multi-scale (simple to complex), multi-level (genes to the whole brain) models of the mouse and human brains.
What are the ethical issues involved in simulating a human brain and in technology derived from human brain simulation?
https://www.humanbrainproject.eu/faq/ethics
Building computer models of the brain may challenge our concepts of personhood, free will and personal responsibility, and the nature of consciousness. In medicine, brain simulation could make it easier to communicate with people who cannot speak (e.g. people with severe disabilities, people in a vegetative state or with locked-in syndrome) or to enhance cognitive function in people with cognitive disabilities (e.g. dementia, trauma and stroke victims, etc.).
As in other fields of science, it also possible that new knowledge about the brain will be abused – deliberately, for example, to create new weapons – but also involuntarily, because society does not realize the power and consequences of new technologies.
For instance, it may be possible in the future to use knowledge about the brain to predict and modify individual behaviour, or even to irreversibly modify behaviour through electrical stimulation of the brain, pharmacology or neurosurgery. In cases of intractable mental disease, this may be desirable, but in other cases, the costs and benefits will be debatable. One example of a debate is whether society should allow cognitive enhancement in healthy people.
Similar considerations apply to technology. Future computers that implement the same principles of computation and cognitive architectures as the brain have enormous potential to improve industrial productivity and offer new services to citizens. However, they could also be used to implement new systems of mass surveillance and new weaponry. If such systems came into widespread use they would undoubtedly have a huge impact on patterns of daily life and employment – this could be both beneficial and detrimental.
The Human Brain Project has many potential benefits but it also has risks. It is essential that these risks are debated – preferably a long time before they become real. This is the goal of the HBP's Ethics and Society Programme, which will absorb 3% of the Project's budget. One of the key goals of the programme will be to foster lively debate on social and ethical issues within the HBP, the wider scientific community, and also with the general public.
