உபதேசம்

ஒரு ஓவியக் கண்காட்சி. மாடர்ன் ஆர்ட். ஓவியம் வரைஞ்சவர் ஒரு இடத்திலே நின்னு பார்த்துக்கிட்டு இருந்தார். படங்கள் எல்லாம் பார்த்துட்டு , வந்த ஒருத்தர் - அவரை பார்த்து,  "சார் , பிரமாதம் சார்.. அப்படியே தத்ரூபமா வரைஞ்சு இருக்கிறீங்க.. பார்த்ததுமே அப்படியே நாக்குலே தண்ணி ஊறிடுச்சு.. கிரேட் சார்..." னு கைகொடுத்து இருக்கார்.. இவருக்கு ஒண்ணுமே புரியலை..ரொம்ப சந்தோசம் சார்.. எப்படி பீல் பண்ணுறீங்க? விட்டா அப்படியே பிச்சு தின்னுடுவேன்.. ஆம்லெட்டை இப்படி ஒருத்தர் வரைஞ்சு நான் பார்த்ததே இல்லை. நம்ம ஓவியரு , மனுஷன் நொந்து நூலாகிட்டார்.. அவர் வரைஞ்சு இருந்தது, சூரிய உதய காட்சி.. 

 இந்த மாதிரி , வாழ்க்கையை நம்ம கண்ணோட்டத்திலே பார்க்கும்போது - ஒரு ஆங்கிள் லே தெரியுது. ஆனா, அடிப்படை வேற ஒன்னா இருந்து தொலையிது..

கல்யாணம் முடியாம கஷ்டப்படுறவங்களுக்கு , கடவுள் ஏன்தான் இப்படி சோதிக்கிறாரோனு கவலை. முடிஞ்சவங்களுக்கு , ச்சே , கடவுள்  நம்மளை இப்படி சோதிச்சுப்புட்டாரேனு  கவலை.

குடும்ப தலைவன், திறமையா , நல்லா சம்பாதிக்க தெரிஞ்சவனா , ஆரோக்கியமா , குடும்பத்து மேல அக்கறையா இருந்தா - போதும் அவன் தலைவனா இருக்கலாம். இல்லை, டப்பா டான்ஸ் ஆடிடும் வீட்டுல. ஆனா எத்தனை பேரால அப்படி இருக்க முடியுது?

இன்னைக்கு நாம பார்க்கப் போறது , ஆரோக்கியம் பத்தி கொஞ்சம்....

 எழுத்தாளர் இந்திரா சௌந்தர்ராஜன் தனது சமீபத்திய பேட்டி ஒன்றில் சொல்லியிருந்தார். வாழ்க்கையில நீங்க கொஞ்சம் தாமதமாக தெரிஞ்சு கிட்ட விஷயம் எதுன்னு சொல்ல முடியுமா சார்னு கேள்வி. ஆயில் புல்லிங் னு ஒரு

 விஷயம் சார். நல்லெண்ணெய் கொஞ்சம் வாயில் விட்டு , சிறிது நிமிடம் வைச்சு , வாய் கொப்பளிக்கிறது. காலைலேயும், இரவு தூங்கும் முன்பும். அற்புதமான ஒரு அனுபவம் சார். கண்ணுக்கு அவ்வளவு நல்லது. ஒரு மாசம் பண்ணினதுக்கே , அவ்வளவு திருப்தியா இருக்கு. எத்தனையோ வருஷங்களுக்கு முன்னாலே ஆரம்பிச்சு இருந்தா எவ்வளவோ , நல்லா இருந்து இருக்கும்ங்கிறார்.

 இதயம் கம்பெனி, ஜோதிகா படம் போட்டு வருஷக் கணக்கா இதை சொல்லிக் கிட்டு இருக்கு... நாமளும் கொஞ்சம் முயற்சி பண்ணிப் பார்ப்போமா?

 ஆறு மணி நேரம் தூங்குகிறவன் ஆம்பிளை, ஏழு மணி நேரம் தூங்கினா பொம்பளை எட்டு மணி, நேரம் தூங்கினா முட்டாள் என்று சொல்வாங்க, கேள்விப்பட்டு இருக்கீங்களா..?  அதெல்லாம் , நமக்கு கொஞ்சமாவது ரோஷம் வரட்டும் , சீக்கிரம் தூங்கி எழுந்துக்கட்டும்னு நம்ம வீட்ல, எங்க கிராமத்துல சொல்ற விஷயங்கள். எஹே.. ஹே , தூக்கம்ங்கிறது பெரிய வரம். உனக்கு கிடைக்கலைனா, பெருசு,, என்ன ஏன் பாடா படுத்துறேனு நெனைச்சு இருப்போம்..  இல்லையா, மேலே படிங்க...

இன்னைக்கு நாம எல்லாம், பயங்கரமான ஒரு காஸ்மோ பாலிட்டன் கல்ச்சர்ல இருக்கோம். நகரம் / மாநகரம் என்று பெரிய , பெரிய கம்பெனிகளில் வேலை பார்க்கும், மெத்தப் படித்தவர்கள் , கைநிறைய சம்பளம் வாங்குபவர்கள் என்று இருப்பவர்கள் அனைவரும், குடிப்பழக்கம் உள்ளவர்கள் தான். தன் உடல் நலம், குடும்ப நலம் என்று எதிலும் அக்கறை இல்லை. பனிரெண்டு மணிநேரம் , கம்பெனியில் வேலை - வொர்க் ஆல்ககாலிக் என்ற ஒரு போர்வை - வரும் வழியில் அல்லது வீட்டிலேயே என்று ஒரு உற்சாக பானம் அருந்தி , மிதமான ஒரு போதையில் தான் தூங்குகிறார்கள். இது கொஞ்சம் நல்ல நிலையில், சம்பாதிப்பவர்களுக்கு. (வீட்டுல சரக்கு அடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டா , அது ஹை கிளாஸ் பேமிலியாம்ல ... ஆமாவா? ) . மனைவி அமைவதெல்லாம் இறைவன் கொடுத்த வரம்னு இதை வைச்சுத்தான் ரொம்ப பேரு சொல்றாங்க..

சம்பளம் கம்மியாக சம்பாதிப்பவர்களுக்கு , அதுவே ஒரு காரணமாகி விடுகிறது. கடன் தொல்லை, கடனை அடைக்க கடன் இப்படி நிறைய காரணங்கள். இளைஞர்களுக்கு, காலேஜ் பசங்களுக்கு இருக்கவே இருக்கு - மச்சி , அவ என்னை ஏமாத்திட்டாடா.. டயலாக்கு. தினமும் இவர்களுக்கு இது பழக்கம் ஆகி விடுகிறது. காலம் எவ்வளவு வேகமாக மாறிவிடுகிறது பாருங்கள்.

 நான் சின்னப் பையனாக இருந்த காலத்தில் எல்லாம் எங்கள் ஊரில் குடிப்பவர்கள் வெறுமனே அஞ்சு / ஆறு பேர்தான். ஏதாவது விசேஷம் , கடா வெட்டுன்னு இருந்தா , ஊரு பெருசுங்க , வாத்தியாரு எல்லாம் - ஒரு குவாட்டர் பாட்டில் வாங்கி, ஒரு ஆறு பேர் சாப்பிடுவாங்க. ஒரு பெக்குக்கு ஆட்டம் போட்ட வாத்தியார், இன்னைக்கு தினம் ஒரு ஹாப் சாப்பிடுறாராம். காலையில் கடை திறக்குறதுக்கு முன்னே, ஏக்கத்தோட ஒரு பத்து பேராவது அங்கே நிக்கிறாங்க. 

இன்னைக்கு ஊரில் பாதிப் பேரு தினமும் குடிக்கிறவங்க தான். எதுக்கு குடிக்கிறோம்னு இப்போ இவங்களுக்கு காரணம் கூட தெரியாது. இதுல மாப்ள , நான் ரொம்ப ஸ்டெடி னு  சொல்லிக்கிட்டு வண்டி ஓட்டுறாங்க.

 என் கிளாஸ்மேட் பொண்ணு ஒருத்தி , கலயாணமான மூன்றே வருஷத்தில் கைம்பெண் ஆகிவிட்டார். நல்லா வசதியான வீட்டில் தான் கட்டிக் கொடுத்தார்கள். சென்னையில் சிவில் இன்ஜினியரிங் முடித்த மாப்பிள்ளை . சந்தோஷ மிகுதியில் ஒரு இரவு வேளை - பைக்கில் ரோட்டுக்குப் பதில் , ரோடு டிவைடர் மேல் பயணிக்க , ஸ்பாட்டிலேயே மரணம். இருபத்தி இரண்டு வயதில் இன்பமயமாக தொடங்கிய தாம்பத்யம், ஒரே நாள் சூறாவளியில் சின்னா பின்னமாகி விட்டது. ஒரு வயது கைக்குழந்தை. அது என்ன பாவம் செய்தது?  இவர்கள் இருவரின் எதிர் காலத்திற்கு யார் பதில் சொல்ல ? குடி குடியைக் கெடுக்கும் என்று சொன்னவன் மடையன்தான் , அது உங்கள் சொந்த வாழ்வில் பாதிப்பு ஏற்படுத்தும்வரை. இதே மாதிரி நிதானம் இழந்து , நம் வாழ்வில் எத்தனை முடிவுகள்... இன்னும் இது தொடரணுமா?

விதி என்று சொன்னாலும், மரணம் யாருக்கும் எந்த நொடியிலும் ஏற்படும் என்றாலும்,  கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தற்கொலை பண்ணிக் கொள்ளும் இது போன்ற பழக்கங்களுக்கு மெத்தப் படித்த மேதாவிகளும் பலிகடா ஆவதுதான் கொடுமை.

அது போக , எல்லா தமிழ் படத்துலேயும்,   இப்போ ஹீரோ - தண்ணி யடிக்காம இருக்கிறதே இல்லை. குழந்தைகளுக்கு அந்த காட்சிகள் எல்லாம் , ஒரு சர்வ சாதாரண விஷயமாகிவிட்டது. அவங்க தலைமுறையிலே இன்னும் எப்படி இருக்குமோ.. தெரியாது .

கண் கெட்ட பிறகு சூரிய நமஸ்காரம் செய்வதுதான் நமக்கு கைவந்த கலையாயிற்றே.

 எட்டு மணி நேரம் தூங்குகிறவன் எப்படி முட்டாளாவான் என்று அடிக்கடி யோசிப்பேன்.எட்டு மணி நேரத் தூக்கம் என்பது சராசரி வாழும் வயது (70) பிரகாரம் இருபத்தி மூன்று வருஷம். வாழ்க்கையில் இருபத்தி மூன்று வருஷங்களை தூங்கி கழித்தால் எத்தனையோ வாய்ப்புகளை நழுவ விட்டு விடுவோம் என்கிற அர்த்தத்தில் இருக்கலாம். குடிக்கிறவங்களுக்கு இன்னும் ஒரு பத்து வருஷம் அதிகமாகும்.

ஆனால் தூக்கத்தை விஞ்ஞான கண் கொண்டு பார்த்தால் வேறு விதமான அர்த்தங்களைச் சொல்லலாம். தூங்குகிறவர்கள் எப்படி சுவாசிக்கிறார்கள் என்று கவனித்திருக்கிறீர்களா?

நீண்ட உள்ளிழுப்பு, சிறிது இடைவெளி, அப்புறம் நீண்ட வெளிவிடுதல். ஒவ்வொரு சைக்கிளும் இருபத்தைந்து செகண்டாவது எடுக்கும். இப்படிப்பட்ட சுவாசம் என்ன நன்மையைத் தருகிறது? காற்றில் இருக்கும் பிராண வாயுவை முழுசாக உடம்பு எடுத்துக் கொள்கிறது. மூளையின் செல்கள் ரீஜெனரெட் ஆக இந்த பிராணவாயு உதவுகிறது.இது மாதிரித் தூக்கம் நாலு மணி நேரம் தூங்கினால் போதும்.

ஆனால் ஏன் எட்டு மணி நேரம் தூங்கினாலும் அலாரத்தை அமர்த்திவிட்டு  புரண்டு படுத்து தூங்குகிறோம்?

இரண்டு காரணங்கள்.

ஒன்று, பகலை விட இரவு நேரங்களில் பிராணவாயு குறைவாக இருக்கிறது. ஏனென்றால் தாவரங்கள் இரவில் பிராண வாயுவை உள்ளிழுத்து கரியமில வாயுவை அதிக அளவில் வெளியிடுகின்றன.

இரண்டாவது, நமது தேசிய பறவை கொசுவுக்கு பயந்து எல்லா ஜன்னல்களையும் இறுக்கமாக மூடி விட்டுத் தூங்குகிறோம். அறையில் இருக்கிற பிராண வாயு இரண்டு மணி நேரத்தில் காலியாகி அதற்கப்புறம் கரியமில வாயுவைத்தான் சுவாசிக்கிறோம்.

விடிகாலை நேரத்தில் ஓசோன் அதிகமாக இருப்பதால் ராத்திரி கிடைக்காத பிராணவாயு விடிகாலையில் அதிகமாகக் கிடைக்கிறது. அதனால் சுகமாகத் தூக்கம் வருகிறது.  விடிகாலை எழுந்து , வேர்க்க விறுவிறுக்க உடற் பயிற்சி செய்பவர்கள் , நமக்கு மட்டும் தெரிவதே இல்லை ..

சரி, அப்படியானால் எல்லாரும் எட்டுமணி நேரம் தூங்கத்தான் வேண்டுமா?

அவசியமில்லை.

தூக்கத்தில் சுவாசிக்கிற அதே ரிதம் பிராணாயாமத்தில் உண்டு.

பிராணாயாமம் கற்றுக் கொண்ட புதிதில் ஆழமில்லாத தூக்கமும், ரொம்ப அதிகாலை எழுந்து விடுகிற பழக்கமும் வரும். ஆனாலும் நாள் முழுக்க புத்துணர்ச்சியோடு இருக்க முடியும்.

பிராணாயாமத்தின் சிறப்பை எடுத்துச் சொல்கிற போதெல்லாம்,

 “அதெல்லாம் மூட நம்பிக்கைங்க” என்று அதையும் மூட நம்பிக்கையில் சேர்த்து விடுகிற நபர்கள் இருக்கிறார்கள். ஒருவேளை, நமது இணைய தளத்தில் இதைப் பற்றி எழுதுவதால், ஆமான்னு அடிச்சு சொல்லிடுவாங்களோ..?

இந்தக் கட்டுரையை படிச்சுட்டு , யாராவது ஒருத்தர் தன்னோட லைப் ஸ்டைல் ஐ மாத்திக்கிட்டாக் கூட , ஒரு கட்டுரை ஆசிரியரா எனக்கு பரம திருப்தி கிடைக்கும். செய்ய முடியுமா? கொஞ்சம் சொல்லுங்களேன்...

Can leucine help burn fat and spare muscle tissue during exercise?

by Biomechanics

Research on Mt. Everest climbers is adding to the evidence that an amino acid called leucine — found in foods, dietary supplements, energy bars and other products — may help people burn fat during periods of food restriction, such as climbing at high altitude, while keeping their muscle tissue. It was one of two studies reported here today at the 242nd National Meeting & Exposition of the American Chemical Society (ACS) on the elite corps of men and women who have tackled the highest peak on Earth, mountaineering's greatest challenge. 

In a pilot study of the feasibility of supplementing the diet of climbers with the branch chain amino acid, leucine, scientists studied 10 climbers for 6-8 weeks as they ascended Mt. Everest, which towers 29,000 feet above sea level. Since Sir Edmund Hillary and Sherpa guide Tenzing Norgay made the first successful climb in 1953, over 2,500 people have scaled Mt. Everest in the Himalayas. Thousands more tried and failed, with more than 216 deaths. The researchers were studying the physiological benefits of adding leucine to the climbers' diets to help them stay healthy. The researchers are from the University of Utah.

Wayne Askew, Ph.D., and his co-investigator, Stacie Wing-Gaia, Ph.D., who headed the leucine study, explained that the extreme weather conditions, low oxygen levels, treacherous terrain and strenuous exercise during such climbs create a huge nutritional challenge. Weight loss at high altitude is exactly the opposite problem that is on the minds of millions of people in the United States and other countries who are trying to shed excess weight. Climbers often cannot or do not eat enough calories, failing to replenish their bodies with important nutrients. They lose both fat and muscle during an arduous climb, endangering their strength and motor coordination. At high altitudes, fat and muscle loss occurs not only when they are climbing, but also at rest.

"The significant part about this weight loss is that a disproportionate amount comes from the muscle mass," said Askew. "This can be a problem on long expeditions at high altitude because the longer climbers are there and the higher they go, the weaker they get. The body breaks down the muscle for energy, so climbers don't have it available for moving up the mountain.

"We knew that leucine has been shown to help people on very low-calorie, or so-called 'calorie-restricted diets', stay healthy at sea level," said Askew. "It's one of the components, the building blocks, of protein. But no one had tested whether leucine would help people stay healthy and strong at high altitudes, so we added leucine to specially prepared food bars that we gave to the climbers."

Askew didn't climb Mt. Everest, but members of his research team, Dr. Wing-Gaia and Dr. Rodway, went to base camp and measured expedition members' fat and muscle by using an ultrasound device placed on the skin. They are currently examining the data to see whether climbers who ate the leucine bar retained more muscle than those who ate a bar without leucine. One finding that was apparent early on in the study was that the food item in which the leucine was delivered was critically important. The Everest climbers had difficulties consuming the three food bars per day that contained the additional leucine. Askew stressed that this was a small pilot study to test the feasibility of leucine supplementation at altitude, so definitive conclusions of its benefits at altitude await the results of a more controlled clinical study. The researchers plan to improve the palatability of the leucine food vehicle in consultation with military food product developers at Natick Research Development and Engineering Center and conduct a more controlled study at high altitude, possibly with the U.S. Army Institute of Environmental Medicine at their laboratory on Pike's Peak.

Askew pointed out that the findings also could help people at lower altitudes who want to lose weight while preserving their lean body mass, or who are elderly and don't eat or exercise enough to maintain their strength. He predicts that consumers might one day see leucine-rich bars on grocery store shelves, especially at high-altitude locations, such as Aspen and Denver, where high-altitude skiing and climbing activities are popular.

In the other Everest report, John Finley, Ph.D., described a study in which he gave Mt. Everest climbers a type of fat called "medium-chain triglycerides" in their cookies and hot chocolate. They also took an aspirin every day.

"We tried to improve climbers' performances by feeding them medium-chain triglycerides — fat that we thought would be metabolized better as quick energy," said Finley, who is with Louisiana State University.

At high altitudes, the air pressure is low and the oxygen is less dense — making less oxygen available for breathing. In response, the body makes more oxygen-carrying red blood cells. This thickens the blood and puts a strain on the heart and lungs, increasing the risk of potentially dangerous blood clots. That's why Finley also had the climbers take aspirin, which is known for thinning the blood and reducing the risks of having a heart attack or stroke. "We found that we could reduce the risk factors involved in having more viscous blood at high altitudes by giving the climbers aspirin," he said.

Finley himself went on the climb and collected urine and fecal samples. The climbers who consumed the medium-chain triglycerides lost less weight and performed better than others on the expedition. The data also suggested that fats aren't absorbed well at high altitudes when the body is losing a lot of weight, possibly because too little bile is produced by the liver to dissolve the fats, he explained.

Finley doesn't have plans to commercialize the medium-chain triglyceride hot chocolate and cookies, but suggests that people going to high-altitude locations talk with their health-care providers about taking a daily aspirin.

5 WAYS TO MAKE SUPPLEMENTAL INCOME

Could you use a little bit of extra cash to ride out the poor economy? Are you out of ideas on how to make that happen? Look no further, here are some very easy tips to follow which could keep you afloat till the economy turns around!

Always Frugal shares…

1. Make ad supported web sites or blogs. Here is my personal favorite: make web sites on your favorite topics and put ads or affiliate links on your sites for some extra cash. A great way to get started is to use Google’s blogger site, and then put their Adsense ads on your blog to generate income.

With unemployment rates high and regular jobs hard to find right now, the ideas below can bring in some extra cash, whether you are unemployed or working and just trying to build up an extra savings cushion.

1. Make ad supported web sites or blogs. Here is my personal favorite: make web sites on your favorite topics and put ads or affiliate links on your sites for some extra cash. A great way to get started is to use Google’s blogger site, and then put their Adsense ads on your blog to generate income.

Here is an interesting link on the topic from USAToday: Google’s AdSense a bonanza for some Web sites.

2. Try freelance article writing. If you aren’t comfortable making your own blog, there are existing web sites where you can make money by writing articles that go on established sites. Some of the sites that operate this way are Associated Content, Hubpages and Squidoo. The advantage to putting pages on these sites is that it may be easier to get your pages to rank on an established domain as opposed to starting a new site from scratch, and you personally don’t have to know any of the technology behind setting up a blog or site.

The downside is that you are writing content that is given over to someone else, and in the long run you probably won’t make nearly as much money as you could as with a site of your own. Plus with your own site you have the option of selling the entire site someday.

Update: March 24th, 2011: Google’s last algorithm update dramatically lowered the overall rankings of sites like Associated Content, Hubpages, and Squidoo. Unless things change again in the future, making your own sites might be a better way to control your own online destiny. When you put your content on sites like these, you can’t control the other content on the site.

Google is now taking a closer look at sites as a whole instead of just individual pages. Writing articles for content sites like these used to be a way to make a living for many writers, but going forward I’d would say it is safer in the long run to put your content on sites where you have 100% control of all of the pages in the site. Otherwise, if the other writers are churning out low quality pages, your income might suffer even if your pages are well written and researched.

3. Clean out your closets. Have a garage sale, take your goods to a consignment store or sell your unwanted goods online. You know the old saying, one man’s trash is another man’s treasure. If you can’t find a buyer for your unneeded goods, at least you can donate them to a local charity like the Salvation Army or Goodwill. Then you aren’t cluttering up you house with stuff you don’t use and you might be helping out someone else who needs what you are not using. Depending on your income, you may be able to take a tax deduction at tax time for the fair market value of the goods.

If you are a college student, you can sell your used text books online. Often you can get a better deal than at the campus book store where they have some what of a captive market.

4. Resell items. Go to other people’s garage sales, look for bargains and then resell the items online through places like eBay. We have a friend that makes a living just from reselling a certain type of exercise equipment on eBay. Another person that was featured in our local paper made a living reselling wedding dresses. It helps to specialize in one area so you get to know the market very well and get a good feel for what will sell online and for how much.

5. Go to library book sales, especially on the last day when they are trying to get rid of the books. You can often get a whole bag of books for $1 or $2. Then resell the books online through Amazon Marketplace or Ebay. The downside with this approach is that in order to turn a tidy profit you have to have a good idea in advance of what types of books sell online and for how much. Plus, library sales often attract many used booksellers so the competition for the best books is often steep. You can get an edge by becoming a library member, or better yet a volunteer, and possibly getting a chance to purchase books before they go on sale to the general public.

Sai Baba is Sakshat Parabrahma

How computers work

How mechanical mouse works?

Mouse allows quick and easy access to many icons and operations on the computer, such as selecting from a list of possible actions (menu), work with Windows and moving files. when you move the mouse, the rubber ball turns and runs two rollers, both associated with wheel with slots. light-emitting diode (LED) sends light through the slits and transducers convert light into an electrical signal. Pressing the button will send additional information to the computer.

1. Roller - Roller turns by turning the rubber ball back and forth
2. Rubber Ball - The ball is turning when you run the mouse over the surface
3. Moving Roller
4. Slotted wheel - This wheel with the slots associated with vertical rollers.
5. Light emitting diode
6. Converter
7. Cable coupling
8. Plastic housing
9. Cable - cable connects the mouse to the computer through input on your computer
10. Chip - The chip processes data from the transducer movement and buttons before it transmitt them to computer
11. Right button - The button pressing their work to encourage the chip and the chip sends signals to the computer
12. Roller - This is moved by rotation of Roller balls

1. Wheel with slots - when the wheel rotates, the movement of the slot next to the diode produces light flashes
2. Light-emitting diode (LED) - LED sends light through the slits on the outer edge of the wheel
3. Converter - Converter code flashes of light into electrical signals.
4. Roller Lever - Lever roller transfers spins on the wheel with slits.

How hard disc works?

The area of data storage is a set of flat plates coated with magnetized lining.Data is stored as a series of coordinated magnetized area inside lining, called "domains". To read the data or write, a device called an executive device moves heads to read or write to position, vertical compared to the disk, while the plates spinning at high speed. Then, the signals are sent to the head, or the head  receives signal, which records or reads data.

1.FAT - in one part of the disc, in space to store files, information about the location of all files on the disk are stored.
2.Head "write-read" - Head reads and writes data hovering 0.002 mm above the plate surface
3.Lever of executive devices - Each head is "read-write" device placed on the light handle that rotates around the pin at one end and runs heads harmonized
4.Data cable - Trough this cable data flow between the hard disk, and devices that we call the "Master Disc". This device manages plates spins and data flow between the heads, "read-write" and the opposite of it and the executive devices.
5.Block devices executive - executive device receives a continuous flow of instructions to run the "read-write" heads.It can start running heads up to 50 times per second.
6.Magnet
7.Movable coil - coil turns inside of the permanent magnet in the center of the executive device. When an electrical impulse reaches the coil, causes her turn, and this in return causes shift of the lever of executive device.
8.Sector - on each track there are several sectors
9.Step motor - This motor is turning plates with speed of several thousand spins per minute
10.Track - Before first use, magnetized coating on each panel shares on the concentric tracks using special signal from the computer, a process called formatting.
11.A set of plates - information is stored on both of their sides.

Read-write Head - Once the head is correctly positioned, the magnet on top of her sends electrical pulses to ensure that the data will be written into proper sector.Binar data (0 and 1), encoded by electric current direction change, turnin into harmonized patterns in the "domains". The data from the disc is read the reversing the procedure, ie the passage of "domain" below the electromagnet, which induces a current in the wire.

1.Electromagnet - When data is written to disk, electrical impulses arriving there, produce magnetic fields that align "domains" on the track below.
2.Wire - this wire transfer written or read data registered between "read-write" head and the supervisory mechanism of the disk.
3."Domains" with data - Each domain is arranged in one of two possible directions. Changing direction in relation to the previous position of "domains" means 1, and when there is no change means zero.
4.Freely ordered "domains" - Where on the disc were never even written data, "domains" are freely ordered.

How touch-sensitive devices work?

Technologies of touch-sensitive devices to  control a computer are developed in two directions. First, the monitor can act as a measuring sensor and respond to the tip of your finger or other object and turn the touch into an electrical signal. monitor systems that respond to touch, are widely used in the management of automated counters and other movements that require gentle control. Another solution is to use plastic pads as measurement sensors. First, they were widely used with graphic panels, and today have become an integral part of many laptop computers. Movement of finger
rectangular pad stimulates identical run the cursor on the monitor. In most of these measuring senses moving fingers changes the distribution of electric voltage in switches of pad causing large differences in electrical signals. With the use of pads that respond to touch,moving cursor can reach the speed of up to 100 cm per second.


The system of touch-sensitive monitors - Electricity, released through the coating on the base layer of glass, produces a static electric field. Touching the monitors interfere with the field, and these changes the processor graphicaly displays.

1.Base layer of glass - The glass is coated with transparent electro enforceable material
2.Image Processor - The processor constantly scans an image of the electrostatic field. when changes occur in the image, processor makes calculation of coordinates.
3.The appearance of the electric field - a layer of conducting electricity with register changes in electrical voltage caused by touch.
4.The front layer of glass - the glass is electrically low voltage field that is changeable at the touch of a finger.

The Best and the Brightest

New York City's bid to attract science talent could serve as a model for other cities

By Michael R. Bloomberg  

Image: Illustration by Thomas Fuchs

Two hundred years ago it was enough to rely on natural advantages to build a great city. Cities were built on the intersections of rivers or along gentle bays that launched commerce and trade on mighty oceans. Those days are long gone. Today our greatest competitive advantages are the qualities that attract the best and brightest from around the world to come here: our freedom, our diversity, our tolerance and our dynamism.

New York became the world’s greatest city because New Yorkers dared to dream it and build it. Today we are looking far into the future once again—and launching one of the most promising economic development initiatives in the city’s long history.

This summer we released a Request for Proposals to universities to provide prime New York City real estate, plus up to $100 million in infrastructure upgrades, in exchange for a university’s commitment to build or expand a world-class science and engineering campus here in our city.

This is not the first time government has offered land and funding in exchange for university development. In 1862 the U.S. government created a land grant program for the creation of new universities. President Abraham Lincoln and Congress sought to promote innovation and expertise in agriculture and engineering—because they knew those fields were critical to the nation’s economic growth. Cornell University, M.I.T., the University of California, Berkeley, the University of Michigan and many other major universities grew out of that land grant program, and along with them came pioneering discoveries that helped America become the world’s largest economy.*

For most of our history, New York City was the technology capital of the U.S. and of the world. When Robert Fulton built the first commercially viable steamship in 1806, he spawned a shipping industry that would employ countless New Yorkers for generations to come. The discoveries and innovations of Fulton, Samuel Morse, Charles Pfizer and Alexander Graham Bell, among many others, fueled the industries that employed generations of New Yorkers. We became the country’s economic engine because our entrepreneurs were the most innovative, and their ideas and investments built our city into a global powerhouse.

But despite that legacy of innovation, like most American cities, New York struggled in the face of fundamental changes to the national economy. In expanding New York’s applied science capabilities, what we are proposing is our most ambitious attempt yet to counteract a decades-long economic trend that once threatened the very future of American cities.

Between 1966 and 2001, New York City went from about 800,000 jobs in manufacturing to about 150,000. Three out of every four jobs were lost—most of them middle-class jobs that did not require a college degree. Although New York fared far better than the nation as a whole, at the same time our economic health became ever more dependent on Wall Street’s booms and busts.

When I came into office in 2002, we committed to diversifying New York’s economy, and when the markets collapsed in 2008 we made a decision to double-down on that strategy. We held meetings with industry leaders in every major sector of our economy to understand what more we could do to help. We asked CEOs, entrepreneurs, university leaders, and other major employers what their key needs were—and the most common refrain we heard was: technology capacity is critical to our growth—and there is just not enough of it here.

In the past several decades, places such as Boston and Silicon Valley had surpassed New York as America’s innovation hub. That trend, however, is reversing. Last year we passed Boston to become the second-largest recipient of venture capital funding for technology start-ups, behind only Silicon Valley. Boston leaped ahead of us historically, mostly for one reason: the strength of its research institutions, especially M.I.T. Every year researchers there develop technological advances that are spun off into new businesses. In fact, active companies founded by M.I.T graduates generate annual revenues of about $2 trillion. That’s roughly equal to the GDP of Brazil, the seventh-largest economy in the world.

We estimate that in its first 30 years, a new applied science campus in New York could spin off some 400 new companies and create more than 7,000 construction jobs and more than 22,000 permanent jobs. With this important applied sciences and engineering initiative, we will ensure that New York City will be at the forefront of America’s innovation economy for generations to come.

உலகத்தை உணர முடியுமா?

• தவறு செய்தல் மனித குணம், மன்னித்தல் தேவகுணம். - போப்

• உலகிலேயே பெரிய சுமை மூடநம்பிக்கையே. - மல்டன்

• அளவு கடந்த ஆசை, அளவற்ற துவேசமாக மாறுகிறது. -சாக்ரடீஸ்

• மனசாட்சி செய்யும் சித்திரவதையே ஆன்மாவின் நரகம். - கார்லைல்

• வாழ்நாளைப் பெருக்க உணவைச் சுருக்கு. -பெஞ்சமின்

• இதயக்குமுறலை மூழ்கடிக்கும் கலை இதமான சிரிப்பு. -ஹார்ட்லி

• சந்தேகத் திரையை கேள்விகளால் கிழித்தெறிய வேண்டும். -காப்பர்

• சிரமப்பட்டுப் பெறுவதே நீண்ட காலம் நீடித்து நிற்கும் -சார்லஸ் கேப்டன்.

• மகத்தான காரியங்களைச் செய். நீண்டகாலம் அது பற்றி கனவு காணாதே. -சார்லஸ் கிங்ஸ்லி

• வேலையும் ஓய்வும் மருத்துவர் கதவை மூடுகிறது. -புல்லெர்

• தொல்லைகளை எளிதாக்குகிறது பொறுமை. -தாம்சன்.

• கவிஞர்கள் கஷ்டத்தில் கற்றதைக் கவிதையில் போதிக்கிறார்கள். -ஷெல்லி

• செல்வத்தை உண்டாக்காமல் நுகர உரிமை கிடையாது. -பெர்னாட்ஷா

• உடல்நலமே எல்லா உரிமைகளிலும் மேலானது. -அமியல்

• உன்னால் முடிந்தவரை உன் பணியினை இனி நன்றாய் செய். -நியூட்டன்

• நாணயத்தை இழந்தவன் இழப்பதற்கு வேறொன்றும் இல்லாதவன். -விலி

• செயல் புரிபவர் அனைவரும் சிந்திப்பவர்களின் அடிமையே. -ஹின்

• துன்பத்தை அனுபவித்தால் அறிவு வளரும். -ப்ரவுனிங்

• ஒற்றுமையின் விளக்கமாகி விடுங்கள். அன்பின் நாக்காகி விடுங்கள். -லாங்பெல்லோ

• குழந்தைப் பருவம் பகுத்தறிவின் உறக்க நிலை. -ரூஷோ

• ஆழ்ந்த சிந்தனைக்கு அதிக பலன் உண்டு. -ஆல்பர்ட்

• ஒரு பிழையை நீ திருத்த மறுக்கும் போதுதான் அது தவறாகிறது. -ஆர்லாண்டோ

• கூலி கொடுப்பவனை ஊனமாக்கி கூலி வாங்குபவனுக்கு உதவமுடியாது. -லிங்கன்

• கனவின் லட்சியம் மனிதனின் விருப்பங்களைப் பூர்த்தி செய்து வைப்பதுதான். -ப்ராய்டு.

• பல அறிஞர்களுடன் உறவாடினால் நீயும் அறிஞனாகிறாய். -எபிக்டெட்ஸ்

• இளமை என்னும் பக்குவமான வயதில்தான் எவ்வித பண்பும் உருப்பெறுகிறது. -இங்கர்சால்

• பொதுப்பணியில் நாணயமும் நேர்மையும் வேண்டும். -நேரு

• கண்ணால் காணப்படும் உலகம் வேறு. அறிவால் உணரப்படும் உலகம் வேறு. -பிளாட்டோ

• நம்பிக்கை என்பது கண் விழித்திருக்கும் போதே காணும் கனவு. -பிளினி

• எவ்வித தியாகமும் செய்யாமல் எவ்வித நன்மையும் பெறமுடியாது. -ஹெல்ப்ஸ்

தொகுப்பு: தேனி. எஸ். மாரியப்பன்.

துணிவு கொள்!

                                                           -முனைவர். வி. தேன்மொழி.

சில மாதங்களுக்கு முன்பே அம்மா இந்தியாவிலிருந்து வாங்கி அனுப்பிய புடவையை இளையநிலா அன்றுதான் உடுத்தினாள். கண்ணாடி முன்பு நின்று தன் பிம்பத்தையே உற்றுப் பார்த்தாள். அவளுக்கே அவள் மேல் ஆசை வரும் போல் இருந்தது. பிறகு, அறிவழகன் அவள் மேல் ஆசை வைப்பதற்குச் சொல்லவா வேண்டும். நீளமாகப் போட்ட பின்னல் அவள் பின்னழகைத் தொட்டு நின்றது. தலையில் சூடிய மல்லிகைப் பூ கமகமத்தது. கைப்பையை எடுத்துத் தோளில் போட்டாள்.

வாசலுக்கு வந்து செருப்புக்குள் காலை நுழைத்தபடியே கைப்பைக்குள் எல்லாம் இருக்கிறதா என்று சரிபார்த்துக் கொண்டாள். பிறகு கிளம்பும் முன் ஒரு நிமிடம் நின்று பிரார்த்தனை செய்து விட்டு மாடிப்படியை விட்டிறங்கி மின்தூக்கியை அடைந்து பொத்தானை அழுத்தி விட்டுக் காத்திருந்தாள்.

சிறிது நேரத்தில் மின்தூக்கியின் கதவு திறந்தது. உள்ளே நுழைந்து மீண்டும் பொத்தானை அழுத்தினாள். மின்தூக்கி பதினோறாவது மாடியில் இருந்து கீழ் நோக்கிச் செல்லத் தொடங்கியது. கண்களை மூடிக்கொண்டு அன்றைக்குச் செய்ய வேண்டிய முக்கியமான வேலைகளை மனதிற்குள் ஒருமுறை மீண்டும் அவசரமாக அசை போட்டாள். அவள் மனதிற்குள் ஏதோ ஒன்று குறுகுறுத்தது. கண்களைத் திறந்தாள். அருகில் நின்று கொண்டிருந்த இளைஞன் அவளை அப்படியே விழுங்கி விடுவதைப் போலப் பார்த்தான்.

‘‘நீங்க இங்க புதுசா வந்திருக்கீங்களா?’’

"ஆம்" என்பதைப் போல் அந்த ஆடவனின் கேள்விக்கு எரிச்சலுடன் தலையாட்டி வைத்தாள்.

‘‘இதுக்கு முன்னாடி எங்க இருந்தீங்க?’’

‘‘வுட்லண்ட்ஸ்’’

அதற்கு மேல் அவனுக்கு அவளிடம் என்ன கேட்பது என்று தெரியவில்லை. ஆனால் அவன் விழிகள் மட்டும் அவளுடைய கொடியிடையை அவ்வப்போது தொட்டுச் சென்றது. அதை இளையநிலாவும் கவனித்தாள். அவளுக்கு அவன் பார்வை என்னவோ போலிருந்தது. சற்று நேரத்தில் மின்தூக்கி தரைத்தளத்தைத் தொட்டது.

மின்தூக்கியிலிருந்து வெளியே வந்ததும் அவள் பேருந்து நிறுத்தத்திற்கு விரைந்தாள். அவள் காத்திருந்த பேருந்து வந்ததும் ஜன்னலோர இருக்கை ஒன்றில் அமர்ந்து கொண்டாள். பேருந்திற்குக் காத்திருக்கும் போது இளையநிலாவுக்கு அறிவழகனின் நினைவுதான் வந்தது. அவள் ஒரு தனியார் பொறியியல் நிறுவனத்தில் வேலை பார்ப்பவள். பைப்பிங் சம்பந்தமான திட்டவேலை ஒன்றினை முடித்துத் தருவதற்கான ஒப்பந்தத்தில் அவள் வேலை பார்க்கும் நிறுவனம் இணைந்திருந்தது. ஏற்கனவே மெக்கானிக்கல் துறையில் பட்டப்படிப்பு முடித்தவள். இருந்தாலும் பைப்பிங் தொடர்பான விஷயங்கள் அவளுக்குப் போதுமான அளவு தெரியாததனால் அவளுடைய நிறுவனமே பணம் செலுத்தி டி.பி.எஸ் என்ற பட்டயப்படிப்பிற்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தது.

கிட்டத்தட்ட அந்தப் படிப்பு முடியும் நிலையை எட்டி இருந்தது. அதிலும் ஒரு பிரச்சனை. அவளுக்குப் பாடம் சொல்லித் தருபவன்தான் அறிவழகன். அவள் பாடம் படித்தாள். அறிவழகன் அவளைப் படித்துக்கொண்டிருந்தான். அன்று வகுப்பறையை அடைந்து கணினி முன்பாக அமர்ந்ததும் இளையநிலா தான் குறித்து வைத்திருந்த சந்தேகத்தை மறக்காமல் அவனிடம் கேட்டாள்.

‘‘பைப்பின் உள்ளே வாஷர் -ஐப் பொருத்தினால் எத்தனை இன்ச் இடைவெளி விடவேண்டும்?

மூன்று அங்குலமா? அல்லது நான்கு அங்குலம் விட வேண்டுமா?’’ என்று கேட்டபடி நிமிர்ந்த போது கிட்டத்தட்ட அறிவழகனின் கண்கள் அவள் கழுத்தை விட்டுக் கீழே இறங்கி நிலையாக நங்கூரமிட்டிருப்பதைப் பார்த்து விட்டாள்.

இந்தக் கதை அடிக்கடி நடப்பதுதான். அவன் பார்வை அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் கம்பளிப் பூச்சி ஊர்வதைப் போல் இருந்தது. பல்லைக் கடித்துக் கொண்டாள். அவள் தன் பொறுமையின் எல்லையைக் காத்துக் கொண்டிருப்பது எப்போதும் போல் இன்றும் வாடிக்கையானது. இந்த ஆண்களுக்கு ஏன் இவ்வளவு குரூரமான புத்தி? அவளுடைய சிந்தனைத் தடைபட்டது.

பக்கத்து இருக்கையிலிருந்து சூசன் அறிவழகனை அழைத்துச் சந்தேகம் கேட்டான். அவனுடைய சந்தேகத்தைத் தீர்த்து வைத்து விட்டு அறிவழகன் தன்னுடைய அறைக்குத் திரும்பினான். சற்று நேரத்தில் அறிவழகனிடமிருந்து இளையநிலாவுக்கு அழைப்பு வந்தது.

இளையநிலா சற்று நேரம் யோசித்தாள். பிறகு, தன் அலைபேசியை (செல்போன்) எடுத்துக் கொண்டு அறிவழகனின் அறையை நோக்கி நடந்தாள். கதவை மெதுவாகத் தட்டி விட்டு உள்ளே நுழைந்தாள். அறிவழகனின் முகம் தென்பட்டது. எதிரே இருந்த இருக்கையைக் காட்டி அமரும்படி புன்னகையுடன் சைகை காண்பித்தான். அவள் உட்கார்ந்த நளினத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அறிவழகனுக்கும் இளையநிலாவுக்கும் இடையே ஒரு கனத்த அமைதி நிலவிக் கொண்டிருந்தது. அறிவழகன் மெல்ல கனைத்து அந்த நிசப்தத்திற்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைத்தான்.

‘‘நல்லாருக்கியா? ம்...? ‘’என்றான் அறிவழகன்.

மெல்லத் தலையாட்டினாள் இளைய நிலா.

‘‘நேத்து உன் ஆபீஸ்ல வேலை பார்க்கிற அருணைப் பார்த்தேன். ம்......பாப்புலர் புக் ஷாப்ல தான். கொஞ்ச நேரம் உன்னைப் பத்திதான் பேசிகிட்டு இருந்தோம். உன்னை ரொம்ப புத்திசாலின்னு சொன்னாரு.’’

‘‘அப்படியா? அவரை எனக்கு நல்லாத் தெரியும். அவர் எனக்கு நல்ல நண்பர்’’ என்றாள் இளையநிலா.

‘‘வேற ஒண்ணும் இல்ல இளையநிலா. நான் நேரா விஷயத்துக்கு வர்றேன். நீ ரொம்ப அழகாயிருக்க.’’

‘‘ம்.....எனக்கும் தெரியும் சார்’’ என்றாள் நக்கலாக.

‘‘நீ ஏன் எங்கூட நாலு நாள் தங்கக் கூடாது. பிரச்சனையெல்லாம் வராது. ரொம்ப பாதுகாப்பா இருக்கலாம். ஒண்ணும் பிரச்சனையாகாம நான் பாத்துக்கிறேன்.’’

‘‘இல்ல.........நீங்க நினைக்கிற மாதிரியான பொண்ணு இல்ல சார் நான்.’’

‘‘இளையா! எல்லா பொண்ணுங்களும் இதுக்கு ஒத்துக்க மாட்டாங்கன்னு எனக்குத் தெரியும். முதல்ல தயக்கமாத்தான் இருக்கும். பயப்படாத எல்லாம் சரியாயிரும்மா.’’

அவன் சொல்லி முடித்த சற்று நேரத்தில் இடி ஒன்று கன்னத்தில் இறங்கியது. அவன் கண்களுக்குள் இருட்டு பரவி கலர் கலராக பட்டாம்பூச்சி பறந்தது.

சரேலென அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள் இளைய நிலா. சற்றுநேரத்தில்.........

******

‘‘உங்கள் பெயர்?’’ ஆங்கிலத்தில் வினவினார் அந்த சீனப் போலீஸ்காரர்.

‘‘இளைய நிலா’’

‘‘எப்போ இப்படி நடந்தது?’’

‘‘பத்து நிமிஷத்துக்கு முன்னாடிதான்.’’

‘‘இதுக்கு ஏதாவது ஆதாரம் இருக்கா?’’

‘‘ம்.....வச்சிருக்கேன்.’’

கைப்பையிலிருந்த அலைபேசியை எடுத்து, பதிவு செய்திருந்ததை போலீஸ்காரர் முன்பாக ஒலியேற்றினாள்.

‘‘வேற ஒண்ணும் இல்ல இளையநிலா. நான் நேரா விஷயத்துக்கு வர்றேன். நீ ரொம்ப அழகாயிருக்க..  ........ ........ ...... ’ பேசிக் கொண்டிருந்தான் அறிவழகன்.