Search This Blog

Showing posts with label Law. Show all posts
Showing posts with label Law. Show all posts

Monday, June 29, 2020

Doctrine of Ultra Vires (வலுவிகழ்தல் கோட்பாடு )


The object clause of the memorandum of the company contains the object for which the company is formed. An act of the company must not be beyond the object clause otherwise it will be ultra vires and therefore, void and cannot be ratified even if all the member wish to ratify. This is called the doctrine of ultra vires. The expression “ultra vires” consists of two words: ‘ultra’ and ‘vires’. ‘Ultra’ means beyond and ‘Vires’ means powers. Thus, the expression ultra vires means an act beyond the powers. Here the expression ultra vires is used to indicate an act of the company, which is beyond the powers conferred on the company by the objects clause of its memorandum. An ultra vires act is void and cannot be ratified even if all the directors wish to ratify it. Sometimes the expression ultra vires is used to describe the situation when the directors of a company have exceeded the powers delegated to them. Where accompany exceeds its power as conferred on it by the objects clause of its memorandum, it’s not bound by it because it lacks legal capacity to incur responsibility for the action, but when the directors of a company have exceeded the powers delegated to them. This use must be avoided for it is apt to cause confusion between two entirely distinct legal principles. Consequently, here are restricting the meaning of ultra vires objects clause of the company’s memorandum.

வலுவிகழ்தல் கோட்பாடானது நிலைமுறை அதிகார வரம்பு மீறல், நடைமுறை அதிகார வரம்பு மீறல் என வகைப்படுத்தப்படும்.

இதனைத்தவிர சரியான விடயத்தை பொருத்தமான வழியில் பிழையான நோக்கத்திற்காக செய்தலும் வலுவிகழ்தலாகவே கருதப்படும். நியதிச் சட்டத்தின் நோக்கம், அதன் எல்லையை கருதாமல் எடுக்கப்படும் தீர்மானங்கள் முதலாவது வகையாகும்.


இங்கு நியதிச்சட்ட ஏற்பாடுகளின் படி நிர்வாக செயல் செய்யப்பட்டதா என பார்க்கப்படுமே தவிர அச்சட்டத்தை இயற்றிய அதிகார அமைப்பின் அதிகார தன்மை பற்றி கவனத்தில் எடுக்காது.


இந்திய வழக்கொன்றில் மாநில அரசானது தேயிலை பயிரிடுவதற்காக நிலமொன்றை மாற்றிக்கொடுக்க மறுத்தமை நியதிச்சட்டத்தின் நோக்கத்தை அடைவதற்காக செய்யப்படாததால் வலுவிகழ்தல் என கூறப்பட்டது.

அதிகாரசபையொன்று சட்டத்தால் அவர்களுக்கு அதிகாரமளிக்கப்படாத துணி சலவை தொடர்பான சேவையை வழங்கியமை வலுவிகழ்தலாகும். பொலீஸ்மா அதிபர் தனக்கு அதிகாரம் வழங்கப்படாத இடமாற்றம் செய்யும் நடைமுறையை முன்னெடுத்தமை வரம்பு மீறலாகும். அனிஸ்மினிக் வழக்குக்கு முன்னர் நியாயாதிக்க எல்லைக்குள் செய்யப்பட்ட தவறுகள் வலுவிகழ்தலாக கருதப்படவில்லை.

இது பதிவேட்டின் முகத்தோற்றத்திலுள்ள தவறுகள் எனும் கோட்பாட்டின்படி (Error of Law on the Face of the Record) கையாளப்பட்டது.


இதன்பின்னர் வந்த வழக்குகளில் அனிஸ்மினிக் விதி ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. இவ்வழக்க்கில் நீதியரசர் றீட், கெட்ட நோக்கம், இயற்கை நீதி மீறல், நல்ல நோக்கமெனினும் ஏற்பாடுகளை தவறாக பொருள்கோடல் செய்தல், கட்டாயப்படுத்தப்பட்ட விடயங்களை கவனத்தில் எடுக்காமை போன்ற காரணங்களால் வலுவிகழ்தல் ஏற்படுமென கூறினார்.

இதன்படி நியாய சபைகளின் நியாயாதிக்கற்திற்குள் இடம்பெறும்; தவறுகள் வலுவிகழ்தலாகும். கீழ் நிலை நீதி மன்றங்களின் நிலை தொடர்பாக வழக்குகளில் முரண் நிலை காணப்படுகின்றது.

ஆனால் உயர்நிலை நீதி மன்றங்களின் நியாயாதிக்கற்திற்குள் விடப்படும் தவறுகள் மீளாய்வு மூலம் சீர்செய்ய முடியாது. நியதிச்சட்டத்தில் ஏற்பாடுகள் இருந்தால் மட்டுமே மேன்முறையீடு செய்யமுடியும்.

கட்டாயமாக பின்பற்றப்பட வேண்டுமென நியதிச்சட்டத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள போது அதனை கவனத்தில் எடுக்காத நிலையில் நடைமுறை அதிகார வரம்பு மீறல் நிகழும்.


கல்வி ஆணைக்குழுவால் கட்டாயமாக பின்பற்றப்பட வேண்டுமென அறிவுறுத்தப்பட்ட அறிக்கையை கருத்திலெடுக்காமல் அதிகாரசபையினால் வழங்கப்பட்ட தீர்மானமானது வரம்பு மீறலாகும். சம்பள உயர்வுக்காக செய்யப்படும் மதிப்பீட்டு முறைமை சரியான செயன்முறைகளை பின்பற்றி தயாரிக்கப்படாமையால் வெற்றாக்கப்பட்டது.


கையளிப்பு செய்யப்பட்ட சட்டவாக்கம் வலுவிகழ்ந்ததா என தீர்மானிக்க நீதிமன்றமானது சட்டவாக்கத்தின் பின்னணி, பாராளுமன்ற மன எண்ணம் ஆகிய விடயங்கள் தொடர்பில் கவனம் செழுத்தும். கையளிப்பு சட்டவாக்கமொன்றின் வலிதுடைமை தொடர்பில் முடிவெடுக்க சில சட்டக் கொள்கைகளை விருத்தி செய்துள்ளது.

வரிவிதிப்பு, நீதிமன்றத்ததை நாடுவதற்கான வழிவகைகள், மீள் கையளிப்பு, பின்னோக்கியாழும் சட்டம், நிச்சயத்தன்மை, நியாயபூர்வ தன்மை, முரண்பாடு, முறையற்ற நோக்கம் போன்ற கொள்கைகளே அவையாகும்.


நிர்வாகச் சட்டத்தின் அடுத்த முக்கிய கோட்பாடாக கருதப்படுவது இயற்கை நீதிக் கோட்பாடாகும். இது நடைமுறை அதிகார வரம்பு மீறலுடன் தொடர்புபட்டது. இருபுறம் கேட்டல் விதி, பக்கச்சார்புக்கு எதிரான விதி எனும் இரு முக்கிய கொள்கைகளை உள்ளடக்கியது.

https://tamilbreakingnews.com/

https://www.lawteacher.net/

Friday, April 10, 2020

கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழு Audit Service Commission


அரசியலமைப்பின் XVII ஆம் அமைப்பின் பிரகாரம் 153 A(1) இன் பிரகாரம் உருவாக்கப்பட்ட கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழு ஸ்தாபிக்கப்பட்டுள்ளது.
அரசியலமைப்பின் 153 A(1) இன் பிரகாரம் கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழுவின் தலைவராக செயற்படும் கணக்காய்வாளர் தலைமை அதிபதி அவர்களினாலும் அரசியலமைப்பு சபையின் பரிந்துரைக்கமைய ஜனாதிபதி அவர்களினால் நியமிக்கப்படும் கீழ் குறிப்பிடப்படும் அங்கத்தினரை உள்ளடக்கியதாக ஆணைக்குழு அமையப்பெற்றுள்ளது.
பிரதி கணக்காய்வாளர் அல்லது அதற்கு மேல் பதவி வகுக்கும் கணக்காய்வு திணைக்களத்தின் ஓய்வு பெற்ற இரு உத்தியோகத்தர்கள்
இலங்கை உயர்நீதி மன்றத்தின் அல்லது மேன் முறையீட்டு நீதி மன்றத்தின் ஒய்வு பெற்ற இரண்டு நீதிபதிகள்
இலங்கை நிருவாக சேவையில் ஓய்வு பெற்ற முதலாம் தர உத்தியோகத்தர் ஒருவர்
அரசியலமைப்பின் 153H பிரிவிற்கமைய கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழுவினால் ஒவ்வொரு வருடத்திற்கொருமுறை பாராளுமன்றத்திற்கு அறிக்கை சமர்ப்பிக்கப்பட வேண்டும்.

கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழுவின் கடமைகளும், பொறுப்புகளும்
அரசியலமைப்பின் 153 C(1)இன் ஏற்பாடுகளின் பிரகாரம் இலங்கை அரச கணக்காய்வு சேவைக்கு உறுப்பினர்களை நியமித்தல், பதவியுயர்வு, இடமாற்றம், ஒழுக்க நிருவாகம் மற்றும் பணி நீக்கம் சம்பந்தமான பொறுப்பு கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழுவிற்கு உரித்தாக்கப்பட்டுள்ளது.

அதற்கு மேலதிகமாக 153(A)இன்(2) (A)வின் ஏற்பாடுகளுக்கமைய அமைச்சரவையினால் தீர்மானிக்கப்படும் கொள்கைகளுக்கு அமைய இலங்கை அரச கணக்காய்வு சேவைக்குறிய உறுப்பினர்களை சேவைக்கு ஆட்சேர்ப்பு செய்வதற்கான முறைமை, நியமனம், இடமாற்றம்,பதவியுயர்வு, ஒழுக்க விதி,மற்றும் அங்கத்தவர்களை பணி நீக்கம் தொடர்பிலான சட்ட திட்டங்களை நிறைவேற்றும் அதிகாரம் கணக்காய்வு சேவைகள் ஆணைக்குழு வசம் காணப்படுகிறது .
இன்னும் சட்டத்தினால் உருவாக்கப்பட்டுள்ள தேசிய கணக்காய்வு காரியாலயத்தின் வருடாந்த கணிப்பு தயாரித்தல் மற்றும் சட்டத்தினால் அமுல் செய்யப்படும் வேறு கடமைகளையும் பொறுப்புகளையும் நிறைவேற்ற இந்த ஆணைக்குழுவிற்கு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டுள்ளது.
Thanks, Ziyarathul Feros

தேசிய பொலிஸ் ஆணைக்குழு,


19 ஆவது திருத்தத்தின் மூலம் எமக்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரம்
தேசிய பொலிஸ் ஆணைக்குழு,


– பொலிஸ் மா அதிபருடன் கலந்துரையாடி பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களை நியமித்தல், பதவி உயர்வு வழங்கல், இடமாற்றம் செய்தல், ஒழுக்காற்றுக் கட்டுப்பாடு மற்றும் பதவி நீக்கம் செய்தல்,
– பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களுக்கும் மற்றும் பொலிஸ் சேவைக்கும் எதிராக முன்வைக்கப்படும் பொதுமக்களின் முறைப்பாடுகளைப் பொறுப்பேற்று அவற்றினை விசாரணை செய்து சட்டத்தினால் வழங்கப்பட்டுள்ள சலுகைகளை வழங்குதல் மற்றும்,
– பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களை ஆட்சேர்ப்புச் செய்யும் பதவியுயர்வு வழங்கும் மற்றும் இடமாற்றம் செய்யும் நடைமுறைகளைத் தயாரித்தல், பொலிஸ் சேவையின் வினைத்திறன் மற்றும் சுயாதீன தன்மை என்பவற்றினை விருத்தி செய்தல் மற்றும் ஒழுக்க விழுமியங்களுக்குரிய கட்டமைப்புக்கள் மற்றும் ஒழுக்காற்று நடைமுறைகள் என்பவற்றினை நடைமுறைப்படுத்தல் என்பன மேற்கொள்ளப்படும்.​The National Police Commission

பொதுவான அழைப்புக்கள்
(+94) 11 2166500
(+94) 11 2166555
info@npc.gov.lk
தேசிய பொலிஸ் ஆணைக்குழு,
இல. 09 கட்டிடம்,
BMICH,
பௌத்தாலோக்க மாவத்தை,
கொழும்பு 07.

Statutory Powers and Functions of the Commission
Powers and functions of the Commission are enumerated in Article 155 of the Constitution.
The mandate was given by the 19th Amendment
The National Police Commission,

Appoint, promote, transfer, disciplinary control and dismiss police officers, in consultation with Inspector -General of Police;
Entertain and investigate public complaints against police officers and the Police Services and provide redress provided by law; and,
Formulate schemes of recruitment, promotion & transfer for police officers, improve efficiency and independence of the Police Service; and implement codes of conduct and disciplinary procedure.
Thanks, Ziyarathul Feros

இலஞ்ச சட்டத்தின் கீழ் குற்றமொன்றிற்கு குற்றவாளியாவதால் வழங்கப்படும் தண்டனை யாது?


இலஞ்சத்தைப் பரிந்து கேட்டல், ஏற்றுக் கொள்தல், கொடுத்தல் அல்லது இதில் ஏதும் ஒன்றைச் செய்ய எத்தனித்தல், சூழ்ச்சி செய்தல் அல்லது அனுசரனை வழங்குதல் போன்ற குற்றங்களுக்கு குற்றவாளியானால்.
7 ஆண்டுகளுக்கு விஞ்சாத .......... சிறைத் தண்டனையுடன் ரூபா 5000/= திற்கு மேற்படாத தண்டப் பணம் விதித்தல்.
மேற் குறிப்பிட்ட தண்டனைகளுக்கு மேலதிகமாக இலஞ்சத்திற்காக பரிமாற்றஞ் செய்யப்பட்ட அவாநிறைவொன்றின் பெருமதிக்கு சமமான தொகையை தண்டப் பணமாக அறவிடுதல்.
ஆதனம் தொடர்பில்:
ஏதும் ஆதனமொன்று இலஞ்சத்தின் மூலம் பெற்றுக் கொண்டதாக நிரூபிக்கப்படும் போது மேற் குறிப்பிட்ட 1(அ) தண்டனைக்கு மேலதிகமாக இலஞ்சத்தால் பெற்றுக் கொண்டதாக தீர்மானம் செய்யப்பட்ட ஆதனத்தின் பெருமதிக்கு குறையாத அல்லது மும்மடங்கிற்கு விஞ்சாத தொகையைத் தணடப் பணமாக நியமித்தல் அல்லது குறிப்பிட்ட ஆதனத்தை அரசுடமையாக்குதல்.
ஊழல் குற்றமொன்றில் குற்றவாளியாக்கப்பட்டின் 10 ஆண்டுகளுக்கு குறையாத காலத்திற்குச் சிறைத் தண்டனையும் ஒரு இலட்சம் ரூபாவை விஞ்சாத தண்டப் பணம் அல்லது மேற் கூறிய இரண்டும் வழங்கப்பட வேண்டும்.

ஆதனச்சட்டம் எவ்வாறு செயற்படுத்தப்படுகின்றது?
ஆளொருவர் 1954 மார்ச் 1 ஆம் திகதியன்றோ அதன் பின்னராகவோ தனதாக்கிக் கொண்ட பணம், பணமல்லாத ஆதனங்கள் அந்நபரின் அறியப்பட்ட வருவாயின் அல்லது வரவுகளின் பகுதியாக இருக்க முடியாத விடத்து அப்பணம் அல்லது பணமல்லாத அவ் ஆதனங்கள் இலஞ்சத்தின் மூலம் பெற்றுக் கொண்டதாக (அவை அவ்வாறு பெற்றுக் கொள்ளபப்டவில்லை என குறித்த நபரினால் நிரூபிக்கப்படும் வரையில்) சட்டத்தால் கருதப்படும்.

Thanks Ziyarathul Feros

Wednesday, November 18, 2015

இலங்கையின் சட்டங்கள் ஓர் சுருக்க அறிமுகம்,

சட்டம் என்ற சொல் ஏனோ எம்மவர்கட்கு ஓர் அந்நியப் பதம் போலவும் அல்லது தண்டனையை மட்டுமே நினைவு படுத்தும் ஓர் குறிகாட்டி போலவும் மட்டுமே பார்க்கப்படுகின்றது. ஆனால் உண்மையில் சட்டம் சமூகத்தை வழிநடாத்தவும் வழிதவறியோரை நெறிப்படுத்தவும் குறிப்பிட்ட சமூகத்தவராலேயே ஆக்கப்பட்ட சமூகத்தை கட்டுப்படுத்தி வழிப்படுத்துகின்ற ஓர் தொகுதி விதிகள் தானே தவிர வேறொன்றுமில்லை.
சட்டங்களின் வீச்செல்லையை வைத்து அது குடியியற் சட்டம் அல்லது குற்றவியற் சட்டம் என பொதுவாக வகுக்கப்படும். ஆனால் இந்த வகுப்பெல்லை ஆனது இவ்விரு சட்டங்களின் கீழும் நீண்டு செல்லும் ஓர் தொடரை ஒத்தது. ஏனெனில் சட்டம் ஓர் பௌதீக விஞ்ஞானம் அன்று அது ஓர் சமூக விஞ்ஞானம் சமூகத்தின் நடவடிக்கைகட்கேற்பவே அது விளைவுகளை கொடுக்கின்றது. சமூக மாற்றங்களுக்கேற்ப அது பரிமாணமாற்றத்திற்கு உட்படக்கூடியது.
இலங்கை போன்ற பல்வகைமை சட்ட ஆளுமை கொண்ட ஓர் நாட்டில் பணியாற்றுவது என்றுமே சட்டவல்லுணர்கட்கு சவாலான ஒன்று என்பது மறுக்க முடியாததாகும். ஏனெனில் நாம் பல்வகைமையான பலவேளைகளில் உள்ளக முரண்பாடுகளுடைய சட்டங்கள் மூலம் இன்று வரை ஆளப்படுகின்றோம். அவற்றை நாம் அந்நிய சட்டங்கள் (Foreign laws), சுதேச சட்டங்கள் (Indigenous laws) மற்றும் நியதிச்சட்டங்கள் (Statutory Enactments) என தேவைக்காக வகுத்து காட்ட முடியும்.
அந்நிய சட்டங்கள் என நோக்கும் போது நாம் ஒல்லாந்தர், போர்த்துக்கேயர் மற்றும் ஆங்கிலேயரின் காலணித்துவ நாடாக விளங்கியிருந்தோம். இவ் அந்நிய நாட்டவர் தமது நிர்வாக தேவைகட்காக தமது சட்டங்களை இலங்கையில் அமுல்படுத்தினர். இதன் படி போர்த்துக்கேயரால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட உரோம டச்சு சட்டமும் (Roman Ducth Law) ஆங்கிலேயரால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட ஆங்கிலச்சட்டமும் (English law) இன்றைய இலங்கை தளத்தில் முக்கியத்துவம் பெறுபவை. உரோம டச்சு சட்டம் பெரும்பாலும் குடியியல் விடயங்களில் (Civil Matters) செல்வாக்கு செலுத்துகின்றது. உதாரணமாக திருமண விடயங்கள் (Matrimonial Issues), திருமணக்குலைவு (Dissolution lf Marriage), காணி விடயங்கள் மற்றும் கடல்சார் ஆளுகை (Admiralty Jurisdiction) விடயங்கள். ஆங்கிலச்சட்டம் நவீன சட்டங்கள் என வர்ணிக்கப்படுவதோடு பெரும்பாலும் குற்றவியற் சட்ட பரப்பு (Criminal Law), வியாபாரச் சட்டம் (Business Law) மற்றும் ஒப்பந்த சட்டங்கள் (Contract law) என்பவற்றில் பயன்படுகின்றது.
சுதேச சட்டங்கள் எனப்படுபவை எமது பரம்பரைக்கு உரிய எம்முடைய சட்டங்களாகும். இவை இலங்கை வாழ் மக்களால் ஆரம்ப காலம் தொட்டே மரபுகள் மூலம் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வந்த வழமைகளாகும். இவை அந்நிய சட்டங்களுடன் ஒப்புநோக்குகைக்கு உட்படின் செல்வாக்கு குறைந்தவையாகவும் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட தளப்பரப்பை உடையதாகவும் காணப்படுகின்றன. சுதேச சட்டங்களை மூன்று வகையான சமூகத்தவர்க்கு உடைய மூன்று வகை சட்டங்களாக காட்ட முடியும்.
0 1. தேசவழமைச் சட்டம்- Thesawalamai Law
0 2. கண்டியச் சட்டம்- Kandiyan law
0 3. முஸ்லீம் சட்டம்-Muslim Law
தேசவழமைச் சட்டம் வடமாகாண தமிழர்களின் தனிச்சட்டமாகும். அதாவது முன்னர் வடமாகாண தமிழர்கள் மலபார் என அழைக்கப்பட்டனர். தேசவழமை மலபார்கட்கு மட்டுமே உரித்தான சட்டமாகும். இச்சட்டம் ஆள்சார் சட்டமாகவும் (Personal law) இடம் சார் (Geographical Law) சட்டமாகவும் தொழிற்படுகின்றது. சுதேச சட்டங்களில் இவ்விரு வகையான ஆளுகைகளையும் உடைய சட்டம் தேசவழமை மட்டுமே !
நபர்சார் சட்டம் எனில் மலாபார் தமிழர்கள் இலங்கையில் எங்கு வசித்தாலும் (வடமாகாணத்திற்கு உள்ளேயும் வெளியேயும்) அவர்கள் தேசவழமையால் ஆளப்படுவார்கள். இடம்சார் சட்டம் என்பது வடமாகாண நிலங்கள் யாவும் இச்சட்டம் மூலம் ஆளப்படும். அந்நிலங்கள் யாருக்கும் சொந்தமாக காணப்படலாம் உதாரணமாக சிங்களவர், முஸ்லீம் நபர்கள் யாராவது காணியை வடமாகாணத்தில் கொண்டிருந்தாலும் அவர்கள் அக்காணி தொடர்பில் தேசவழமையினால் ஆளப்படுவார்கள், இது இடம் சார் ஆளுகை எனப்படும். பெரும்பாலும் காணி, திருமணம் மற்றும் வழியுரிமையில் ஆளுகையை கொண்டிருப்பதோடு சில வியாபார வழக்கங்களிலும் குறிப்பிட்ட ஆளுகையை கொண்டுள்ளது.
அடுத்து கண்டிய சட்டம், இச்சட்டம் கண்டிய மாகாணங்களில் வசிக்கும் கண்டிய சிங்களவர்கட்கு மட்டும் ஏற்புடையதானது. இது ஓர் இடம் சார் சட்டமாகும். அதாவது கண்டிய மாகாணத்திற்கு வெளியே இச்சட்டம் ஏற்புடையதாக மாட்டாது. பெரும்பாலும் காணி, திருமணம் மற்றும் வழியுரிமை விடயங்களில் ஆளுகையை உடையது.
முஸ்லீம் சட்டம், ஓர் நபர் சார் சட்டமாகும். அதாவது முகமதீன்கள் (முஸ்லீம்கள்) இலங்கையில் எங்கு வசிப்பினும் அவர்கட்கு இச்சட்டம் ஏற்புடையதாகும். இச்சட்டம் திருமணம் மற்றும் வழியுரிமை என்பவற்றில் குறிப்பிட்ட ஆதிக்கம் உடையது.
அடுத்து நியதிச்சட்டம், அச்சட்டங்கள் பாராளுமன்றத்தால் நிகழளவு தேவை கருதி ஆக்கப்படும் சட்டங்களாகும். இச்சட்டங்களே இன்று பெருமளவில் எம்மை பிணிக்கின்றன. 1972ஆம் ஆண்டு முதல் சுகந்திரமான அரசியல் யாப்பின் கீழ் இப்பணி இன்று வரை இலங்கை சட்டவாக்கத்துறையால் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றது.
அடுத்து நாம் நீதிமன்ற முற்றீர்ப்புக்களை (Judicial Preceding) பார்க்கலாம். இவை சட்டங்கள் இல்லை எனினும் நீதித்துறையின் ஒரு உறுதிப்பாட்டினை பேணும் நோக்கோடு நீதிமன்றங்களால் பின்பற்றி வரப்படுபவை. எனவே நீதிமன்ற பதவணியில் உயர் நிலையிலுள்ள நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பானது கீழ் நிலை நீதிமன்றங்களை பிணிக்கும். எனவே இவை நீதிமன்றங்களை கட்டுப்படுத்துவதால் மக்களை கட்டுப்படுத்தும் சட்டங்கள் போலவே செயற்படுகின்றது.

மேற்குறிப்பிட்ட விடயங்கள் யாவும் ஓர் அறிமுகத்திற்காகவே வரையப்பட்டது. இச்சட்டங்களின் அமுலாக்கத்தன்மை பற்றி அறிய அச்சட்டங்களின் சட்டமூலங்களையும் குறிக்கப்பட்ட வழக்கு தீர்ப்புகளையும் ஆராய்வது அவசியமாகும்.
http://www.worldtamilswin.com/

Wednesday, April 15, 2015

When criminal law meets neuroscience


Transformative technology marks the progress of humanity. It also inevitably raises questions. Just think of all the issues the spread of the Internet has raised, from net neutrality to anonymous harassment to search privacy. Not all of the issues are negative, of course, as exemplified by the question all non-profits are now asking themselves: how can we replicate the fundraising success of the ALS Ice Bucket Challenge?
One sector of technology innovation that doesn’t get much attention in the media, but seems poised to make game-changing strides, is neuroscience and its applications for criminal and civil law. In 2011, the MacArthur Foundation granted $4.5 million to establish the national Research Network on Law and Neuroscience (which shortens its name to the Network) headquartered at Vanderbilt University in Nashville, Tennessee.
Their mission includes examining the multiple effects of modern neuroscience on criminal law, designing and conducting neuroscientific research, and trying to make neuroscience accessible and beneficial to America’s courtrooms.
This field is so new that it is more defined by questions than answers at this pioneering stage. To get a sense of those questions, we turned to the Network’s Director, Owen Jones, who is one the country’s few professors of both law and biology.

Friday, January 10, 2014

நீங்கள் கைது செய்யப்பட்டால் உங்கள் உரிமைகள் என்ன?

1. உங்கள் கைதுக்கான காரணங்கள் உங்களுக்கு தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்.

2. பிடிப்பாணையின் (Warrant) பேரில் நீங்கள் கைது செய்யப்பட்டிருந்தால், பிடிப்பாணையை பார்க்க உங்களுக்கு உரிமை உண்டு

3. உங்கள் விருப்பத்திற்கேற்ப வழக்கறிஞரை கலந்தாலோசிக்கும் உரிமை உங்களுக்கு உண்டு

4. 24 மணி நேரத்திற்குள் அருகில் உள்ள குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவர் (Judicial Magistrate) முன்பாக நீங்கள் கொண்டு செல்லப்பட வேண்டும்

5. பிணையில் (Bail) விடுவிக்க பட கூடியவரா என்பது உங்களுக்கு தெரிவிக்கப்படவேண்டும்

விலங்கிடலாமா?

சுப்ரீம் கோர்ட் தீர்ப்பின் படி ஒருவர் வன்முறையாளராகவோ அல்லது மூர்க்கமான குண இயல்பு கொண்டவராகவோ அல்லது தப்பி ஓட முயல்பவராகவோ அல்லது தற்கொலைக்கு முயல்பராகவோ இருந்தால் ஒழிய கைது செய்யப்பட நபருக்கு விலங்கிட கூடாது.

கைது என்பது தண்டனையல்ல. நீதி மன்ற தீர்ப்பு வரும் வரை குற்றம் இழைத்தவராக ( Convict ) கருத முடியாது

கைது செய்யப்பட நபரை காவலில் வைத்தல்

கைது செய்யப்பட்டு காவலில் வைக்கப்படும் எந்தவொரு நபரும் கைது செய்து 24 மணி நேரத்திற்குள்ளாக (கைதான இடத்திலிருந்து நீதி மன்றம் செல்ல தேவைப்படும் பயண நேரம் நீங்கலாக) அருகில் உள்ள குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவர் முன்பாக ஆஜர் செய்யப்பட வேண்டும்.

கைது செய்யப்பட்ட நபரை 24 மணி நேரத்திற்கு மேல் காவலில் வைக்க குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவருக்கு மட்டுமே அதிகாரம் உண்டு.

காவல் துறைக்கு இல்லை.

குற்றவியல் நீதித்துறை நடுவரின் முன் ஆஜர் செய்யப்பட்டு அவர் காவலில் தொடர சொன்னால் ஒழிய 24 மணி நேரத்திற்கு மேல் ஒரு நிமிடம் கூட காவலில் வைக்க கூடாது.

*******

கைது குறித்து உச்ச நீதி மன்றத்தின் கட்டளைகள்

1. கைது செய்கின்ற அதிகாரி அடையாள அட்டை பொருத்தியிருக்க வேண்டும்.

2. கைது செய்தவுடன் அந்த இடத்திலேயே கைது குறிப்பு தயார் செய்ய வேண்டும்

3. கைது செய்யப்படும் தகவலை உறவினர், நண்பர், தெரிந்தவருக்கு தெரிவிக்க வேண்டும்.

4. கைது செய்யப்பட்ட விபரம் 8 முதல் 12 மணி நேரத்திற்குள் உறவினருக்கு அறிவிக்க வேண்டும்.

5. தான் விரும்பும் ஒருவருக்கு தகவல் தெரிவிப்பதற்கான உரிமை உண்டு என்பதை கைது செய்யப்பட்டவருக்கு தெரிவிக்க வேண்டும்

6. கைது செய்யப்பட்டவர் உடல் நிலையை பரிசோதித்து சோதனை குறிப்பு தயார் செய்ய வேண்டும்.

7. கைது செய்யப்பட்டவரை 48 மணி நேரத்திற்கு ஒரு முறை மருத்துவ பரிசோதனை செய்ய வேண்டும்.

8. கைது செய்யப்பட்டவரை விசாரிக்கும் போது வழக்கறிஞர் உடனிருக்க வேண்டும்.

******
நிற்க. இவையெல்லாம் நிஜத்தில் காவல் துறை செய்கிறதா அப்படி அவர்கள் இதன் படி நடக்காவிடில் என்ன செய்வது ?

முடிந்த வரை காவல்துறை இவற்றை செய்யும். அல்லது அவர்கள் ரிக்கார்ட் அப்படி இருக்கும் !

இவற்றில் சில முக்கிய விஷயங்கள் அவர்கள் செய்ய தவறினால் வழக்கறிஞர் மூலம் அதனை கோர்ட் கவனத்துக்கு கொண்டு செல்ல முடியும்.

அத்தகைய நேரங்களில் காவல் துறை அதிகாரியை கோர்ட் கண்டிக்கலாம்.

சில நேரங்களில் சில நடைமுறைகள் பின்பற்றா விட்டால் அதன் அடிப்படையில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவரை விடுதலை கூட செய்யலாம்.

Monday, August 26, 2013

நவநீதம்பிள்ளை

நவநீதம்பிள்ளை 1941 ஆம் ஆண்டு தென்னாபிரிக்காவின் நாதல் மாகாணத்தின் டேபர்ன் நகரில் ஒரு வறிய குடும்பத்தில் பிறந்தார். தமிழ் வம்சாவளியினரான இவரது தந்தை ஒரு பஸ் சாரதியாக பணியாற்றினார்.

பல்வேறு பொருளாதார நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியில் டேர்பனில் வாழும் தமது தமிழ் சமூகத்தின் உதவியுடன் நாதல் பல்கலைக்கழகத்தில் 1963 ஆம் ஆண்டு பீ.ஏ பட்டத்தை பெற்றார்.

சட்டத்தரணியான கொபி பிள்ளை என்பவரை 1965 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் திருமணம் செய்தார்.

1982 ஆம் ஆண்டு ஹாவர்ட் சட்ட பல்கலைக்கழகத்தில் எல்.ஏ.எல்.எம். பட்டத்தை பெற்ற அவர், அதே பல்கலைக்கழகத்தில் 1988ம் ஆண்டு சட்ட விஞ்ஞானத்துறையில் கலாநிதி பட்டத்தை பெற்றார்.

ஹாவர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் சட்டத்துறையில் கலாநிதி பட்டம் பெற்ற முதல் தென்னாபிரிக்கர் நவநீதம்பிள்ளையாவார். அத்துடன் தென்னாபிரிக்க உயர்நீதிமன்றத்தின் வெள்ளையர் அல்லாத முதல் நீதிபதி பிள்ளை என்பது முக்கியமானது.

அன்றைய தென்னாப்பிரிக்க ஜனாதிபதி நெல்சன் மண்டேலா, நவநீதம்பிள்ளையை நீதிபதியாக நியமித்தார்.

சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தின் நீதிபதியாகவும் ருவாண்டா தொடர்பாக சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தின் தலைவராகவும் அவர் பணியாற்றினார்.
Photo: நவநீதம்பிள்ளை 1941 ஆம் ஆண்டு தென்னாபிரிக்காவின் நாதல் மாகாணத்தின் டேபர்ன் நகரில் ஒரு வறிய குடும்பத்தில் பிறந்தார். தமிழ் வம்சாவளியினரான இவரது தந்தை ஒரு பஸ் சாரதியாக பணியாற்றினார்.

பல்வேறு பொருளாதார நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியில் டேர்பனில் வாழும் தமது தமிழ் சமூகத்தின் உதவியுடன் நாதல் பல்கலைக்கழகத்தில் 1963 ஆம் ஆண்டு பீ.ஏ பட்டத்தை பெற்றார்.

சட்டத்தரணியான கொபி பிள்ளை என்பவரை 1965 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் திருமணம் செய்தார்.

1982 ஆம் ஆண்டு ஹாவர்ட் சட்ட பல்கலைக்கழகத்தில் எல்.ஏ.எல்.எம். பட்டத்தை பெற்ற அவர், அதே பல்கலைக்கழகத்தில் 1988ம் ஆண்டு சட்ட விஞ்ஞானத்துறையில் கலாநிதி பட்டத்தை பெற்றார்.

ஹாவர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் சட்டத்துறையில் கலாநிதி பட்டம் பெற்ற முதல் தென்னாபிரிக்கர் நவநீதம்பிள்ளையாவார். அத்துடன் தென்னாபிரிக்க உயர்நீதிமன்றத்தின் வெள்ளையர் அல்லாத முதல் நீதிபதி பிள்ளை என்பது முக்கியமானது.

அன்றைய தென்னாப்பிரிக்க ஜனாதிபதி நெல்சன் மண்டேலா, நவநீதம்பிள்ளையை நீதிபதியாக நியமித்தார்.

சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தின் நீதிபதியாகவும் ருவாண்டா தொடர்பாக சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தின் தலைவராகவும் அவர் பணியாற்றினார்.

Friday, June 22, 2012

Children, brain development and the criminal law




The legal system needs to take greater account of new discoveries in neuroscience that show how a difficult childhood can affect the development of a young person's brain which can increase the risk adolescent crimes, according to researchers. The research will be presented as part of an Economic and Social Research Council seminar series in conjunction with the Parliamentary Office of Science and Technology.
Neuroscientists have recently shown that early adversity – such as a very chaotic and frightening home life – can result in a young child becoming hyper vigilant to potential threats in their environment. This appears to influence the development of brain connectivity and functions.
Such children may come to adolescence with brain systems that are set differently, and this may increase their likelihood of taking impulsive risks. For many young offenders such early adversity is a common experience, and it may increase both their vulnerability to mental health problems and also their risk of problem behaviours.
These insights, from a team led by Dr Eamon McCrory, University College London, are part of a wave of neuroscientific research questions that have potential implications for the legal system.
Other research by Dr Seena Fazel of Oxford University has shown that while social disadvantage is a major risk factor for offending, a Traumatic Brain Injury (TBI) - from an accident or assault – significantly increases the risk of involvement in violent crime. Professor Huw Williams, at University of Exeter, has similarly shown that around 45 per cent of young offenders have TBI histories, and more injuries are associated with greater violence.
Professor Williams said: "The latest message from neuroscience is that young people who suffer troubled childhoods may experience a kind of 'triple whammy'. A difficult social background may put them at greater risk of offending and influence their brain development early on in childhood in a way that increases risky behaviour. This can then increase their chances of experiencing an injury to their brains that would compromise their ability to stay in school or contribute to society still further."
Professor Williams wants to see better communication between neuroscientists, clinicians and lawyers so that research findings like these lead to changes in the legal system. "There is a big gap between research conducted by neuroscientists and the realities of the day to day work of the justice system," he said. "Although criminal behaviour results from a complex interplay of a host of factors, neuroscientists and clinicians are identifying key risk factors that – if addressed – could reduce crime. Investment in earlier, focussed interventions may offset the costs of years of custody and social violence".
Dr Eileen Vizard, a prominent adolescent forensic psychiatrist, will talk at the event Neuroscience, Children and the Law, about how the criminal justice system needs to be changed to age appropriate sentencing for children as young as ten years old, whilst also providing for the welfare needs of these deprived children. Laura Hoyano – a leading expert on vulnerable people in criminal courts – will discuss the problems children face when testifying in criminal courts.
Provided by Economic & Social Research Council
"Children, brain development and the criminal law." June 18th, 2012. http://medicalxpress.com/news/2012-06-children-brain-criminal-law.html
Posted by
Robert Karl Stonjek

Monday, July 18, 2011

LAW RELATING TO GOVERNMENT DEPARTMENTS, PUBLIC CORPORATIONS, STATUTORY AUTHORITIES, PROVINCIAL AND LOCAL AUTHORITIES

LAW RELATING TO GOVERNMENT DEPARTMENTS, PUBLIC CORPORATIONS, STATUTORY AUTHORITIES, PROVINCIAL AND LOCAL AUTHORITIES

[15.1]  Earlier chapters of this text explained that from the late 1970s, Sri Lanka has had an open and liberalized economy where the country’s private sector is recognized as the engine of growth to develop and operate business and commerce.

[15.2]  Hence, this text concentrates on commercial institutions and enterprises that private individuals form or organize to conduct business activities such as companies, partnerships, agencies etc. all of which we have discussed in the preceding chapters.

[15.3]  Here, we briefly outline the legal position or juristic status of institutions such as government departments and public corporations etc. These institutions are not expected and do not normally engage in commercial activity where the main objective is the generation of profit.

[15.4] However, public sector institutions do get a considerable amount of work done by the private sector sometimes even in relation to very large projects as well. Normally, such work is entrusted to the private sector with transparency by calling for quotations and tenders and what are called Procurement notices. The daily newspapers are full of advertisements inserted by state sector, provincial state sector and local government institutions calling for quotations for supply of goods and services by the private sector. Large scale Government projects which are funded by international agencies like the World Bank and the Asian Development Bank also have to be given by public tender to the private sector.

[15.5]  In the above context, the legal  position of public sector institutions becomes  important because contracts have to be  signed and in the event of a dispute  that cannot be settled amicably, resort to arbitration or litigation must be possible.  It is for this purpose that in this chapter we briefly outline the legal status of (i) government departments (ii) public corporations (iii) statutory authorities (iv) Provincial Councils and (v) Local Authorities.  If one looks at the Telephone Directory one will be surprised at the large number of these public sector institutions. By number of personnel, the State sector employees are said to number about 1.2 million in 2009 and a large portion of the annual government budget goes to pay their salaries and pensions in the case of retired staff.

Legal Statute of Government Ministries and Government Departments
[15.6] The following basic rules govern any legal action, including arbitration, against a government ministry or government department.

As far as Contracts and Contractual liability is concerned government ministries and departments can contract and can sue and be sued.  The contract can be in their own name but if they are sued, the legal action has to be filed against the Attorney General as representing that Ministry or Department.  These rules are discussed below: see [      ].

[15.7]  Also, here it is important to remember that one can avail of and make use of the legal procedure for Fundamental Rights violation and resort to  Prerogative Writs to obtain relief against government Ministries and Departments. This aspect of the law is discussed in Chapter 8 of this text.

[15.8]  As regards delictual liability or liability for any Civil Wrongs, the right of an individual or institution to sue the government (the State) or a public official is given statutory validity by the State (Liability in Delict) Act No.22 of 1969, which follows the English Crown Proceedings Act and specifies the manner in which a legal action for a civil wrong can be filed against the State.  All actions against the State must be instituted against the Attorney-General.  Further, in any action to which the State is a party, all legal documents / processes against the State must be served upon the Attorney – General.

[15.9] Part 4, Sections 456 to 465 of our Civil Procedure Code contains special provisions which must be followed in legal actions by or against the State, Ministers, Deputy Ministers or any Public officers. These statutory provisions are important because unless they are followed strictly, any legal action that is instituted can be resisted.  We  now set out the relevant provisions of the Civil Procedure Code.
Section 456 of the Civil Procedure Code states :-
1)           All actions by or against the State shall be instituted by or against (as the case may be) the Attorney – General.

2)           In actions by the State instituted by the Attorney – General, instead of inserting in the plaint the name and description and place of abode of the plaintiff, it shall be sufficient to insert the words “The Attorney – General”.

 
 









Section 461 of the Civil Procedure Code states :-                    
                            

No action shall be instituted against the Attorney – General as representing the State, or against a Minister, Deputy Minister or  public officer in respect of an act purporting to be done by him in his official capacity, until the expiration of one month next after notice in writing has been delivered to such Attorney – General, Minister, Deputy Minister, or officer (as the case may be) or left at his office, stating the cause of action and the name and place of abode of the person intending to institute the action and the relief which he claims; and the plaint in such action must contain a statement that such notice has been delivered or left.
 
                            




             








Legal status of Public Corporations and Statutory Bodies
[15.10] As Regards, state sector or public sector corporations and State Authorities or Statutory Bodies,  they are all considered juristic entities and can sue or be sued under their name and the provisions relating to naming the Attorney – General etc. will not apply to them.  However, the Attorney – General may come forward to appear for them or defend them in any litigation or arbitration.  Public corporations and Statutory bodies normally consult the Attorney – General’s Department in the legal matters.  

Privatization of State Institutions
[15.11] Here, we briefly outline two main sets of legislation  on privatization of State Sector  institutions, namely,

(i)  The Conversion of Public Corporations of Government Owned Business Undertakings into Public Companies Act No 23 of 1987.

(ii) Public Enterprises Reform Commission of Sri Lanka Act No 1 of 1996.

The first enactment provided for the following.

(a)         incorporation by the Registrar of Companies of any business acquired or vested in the government under the Business Undertaking (Acquisition) Act No 35 of 1971

(b)         Transfer of all assets, business and liabilities of that government institution to the new Company

(c)         All employees of that government institution who were not employed or refused employment by the new Company being entitled to compensation to be decided by the Cabinet of Ministers.

[15.12]  In the case of Labour Officer v Distilleries Company of Sri Lanka (2002) 2 Sri Lanka Reports p 380 where the former Stated owned Distilleries Corporation was privatized under this legislation, the Court of Appeal clearly explained the effect of this legislation for purposes of calculating gratuity payment to staff.  The Court said that the new private sector owner must take into account the period of employment under State ownership as well.




Treasury / Ministry of Finance definition of the Public Sector
[15.13] In June 2003, the Department of Public Enterprises of the Ministry of Finance issued  a Handbook entitled “Public Enterprises guidelines for Good governance”.  That publication defines “public corporations”, “public enterprises”, “commercial corporations”, “government owned companies”, statutory boards” and “subsidiaries of government owned companies” as follows.

Public Corporation
[15.14]  “Public Corporation” means any Corporation, Board any other body which was or is established by or under any written law other than the Companies Act, with capital  wholly or partly provided by the Government  by way of grant, loan or other form”.

“Public Enterprise” means any public Corporation, Board or other body, which was or is established under any written law, including Companies Act, where the Government has the controlling interest.

Public Enterprises comprise the following :-
(i)      Commercial Corporations
(ii)     Government owned companies
(iii)    Statutory Boards
(iv)   Subsidiaries of 1, 2 and 3 above.

Commercial Corporations
[15.15]  These are organizations established under Special or General Acts of Parliament, with capital wholly or partly provided by Government.  These enterprises are expected  to operate on commercial lines and be viable and self-financing.

Government owned Companies
[15.16] These include :-

(a)         Entitles established and operated under the Companies Act in which  Government has a direct controlling interest by virtue of its shareholding.
(b)         Corporations and Government owned Companies converted in terms of  the “Conversion of Public Corporations or Government Owned Business Undertakings into Public Companies Act No 23 of 1987”.

Statutory Boards
[15.17]  Orgainsations established under Special or General Acts of Parliament with recurrent  and capital expenditure fully or partly provided by way of annual Government grants to meet promotional, regulatory, educational, research and other services.

Subsidiaries of Commercial Corporations, Government Owned Companies and Statutory Boards
[15.18] These are companies where the Government has an indirect control through public enterprises.

Provincial Councils and Local Government Institutions
[15.19] Provincial Councils and all local government institutions such as Municipal Councils, Urban Councils and Pradeshiya Sabhas are legal entities having corporate personality and can sue and be sued in their name.  When dealing with them or if involved with litigation by or against them one should carefully examine the legislation establishing and governing as shown Table 1 below.

Table 1
         

Legislation
Institution covered
(i)
Provincial Council Act No. 42 of 1987
Provincial Councils
(ii)
Municipal Councils Ordinance (Cap.252)
Municipal Councils
(iii)
Urban Council Ordinance (Cap. 255)
Urban Councils
(iv)
Town Councils Ordinance (Cap. 256)
Town Councils
(v)
Pradeshiya Sabha Act No. 15 of 1987
Predeshiya Sabhas


[15.20] It is important to note that all the above institutions are Public Sector institutions.  Hence, they are all subject to both Fundamental Rights petitions and Prerogative Writ applications if there is a dispute or grievance relating to any one of them apart from normal civil law forms of actions, the aggrieved party should consider whether to proceed by way of a fundamental rights petition or prerogative writ application. 

Projects undertaken by Government Ministries and Departments
[15.21] Caution must be exercised when dealing with Projects undertaken by Government Ministries. A good illustration which this author encountered was a Project to assist University graduates to obtain Employment, This was a World Bank sponsored project first undertaken by the Ministry of Youth Affairs.  A Project Director (a non – public servant) appointed  on a two year contract) had signed a Contract with a private sector firm for providing Software programmes for the project.  The Contract document was a standard from contract of the World Bank.  After about two years, there was a dispute about an outstanding sum of Rs.750,000/- due to the private sector firm.  The dispute could not be settled amicably and the private sector firm went for arbitration as provided for in the contract.  Then the following problems arose.

(a)         The Ministry of Youth Affairs although they responded to the arbitration, argued that any Award could not be enforced against it because “the project” had been wound up and no funds of the World Bank were available any longer to honour an Award. 

(b)     It was also argued that the “Project Director” who had been on contract was no longer available even to give evidence. Hence, mainly because of the uncertainty that any Award could be enforced, the private firm gave up the arbitration. The moral of this sad episode for the private sector is to ensure  that you are contracting with a legal entity who can be sued in the event of a dispute that cannot be settled. If there is no legal entity, any judgment or arbitration  award etc that can be obtained cannot be enforced against such entity. Also, in the first place, the arbitrator or the Court may refuse to entertain any claim for relief if no legal entity can be clearly identified as the defendant. Thus, it is best not to contract  with such projects unless you are fully paid up front !

Rules relating to Limitation of Actions and the State
[15.22] In the case of Attorney–General v Wilson (1997) 2 Sri Lanka Law Reports p. 349 a government vehicle had been damaged in a road accident where a private lorry was at fault.  The driver of the lorry had pleaded guilty in the Magistrate’s Court.  The Attorney – General sued the owner of the private vehicle to recover the damages to the state vehicle but had filed action seven years after the accident.  When the issue of prescription or limitation of action was raised (one must file such an action  within two years of the accident), the Attorney – General argued that such a defence cannot be raised against the state.  The trial judge and the Court of Appeal rejected this contention and held that the claim was prescribed.  This shows that the sate is bound by limitation rules: see [      ].

[15.23] In David v Abdul Cader (1968) 70 NLR 253, the applicant sought a license from the Urban Council to run a Cinema hall.  The Chairman of the Council misused his authority maliciously and rejected his application. It was held that the applicant could sue the Chairman of the Council in his personal capacity for the damages he had suffered.