Search This Blog

Tuesday, September 30, 2014

Top Ten Movies of Akira Kurosawa

Widely acknowledged as one of the greatest and most influential film directors of all time, Akira Kurosawa’s astonishing body of work includes classics such as Seven Samurai & Ran…

Akira Kurosawa is one of the greatest Japanese filmmakers, and in fact, one of the most acclaimed directors to have ever done it. In a career spanning over fifty years, he directed 31 feature films. Their influence cannot be understated and compiling a list of his best works is a hard task as there are so many incredible films to chose from. Most filmmakers never make a masterpiece during their lifetime. Some are lucky enough to make one or two but Kurosawa is one of the very select few who accomplished making many. His filmography is littered with magnificent movies and even his lesser works are better than most others would be able to deliver on their best days.
Kurosawa is the director that also really opened up the eyes of the West to Japanese cinema when Rashomon was entered at the Venice Film Festival in 1951 and proceeded to win the festival’s highest award, The Golden Lion. This breakthrough opened the floodgates as soon the films of Kurosawa, Kenji Mizoguchi and Yasujirō Ozu all received high critical praise and even commercial success in Europe and the United States. Below you’ll find ten of the Japanese master’s essential works. It should also be noted that eight of these titles star Toshiro Mifune, Japan’s most renowned actor. The director and actor made a grand total of 16 films together from 1948 till 1965, which was without a doubt the most fruitful period in the career of both men and arguably constituted the greatest director-actor collaboration in the history of cinema.

10. Red Beard (1965)

redbeard_akira-kurosawa_top10filmsThe last film that Akira Kurosawa and Toshiro Mifune made together is the first entry on this list. Ironically, it was the beard referred to in the title of the movie, that ultimately caused the greatest director-actor partnership in the history of film to come to an an end. Production of the movie took two years and for most of that time Mifune was forced to keep his natural beard, which made it virtually impossible for him to do other work. This was the straw that broke the camels back, as the relationship between the two men had already been strained, and the two never worked together again. Red Beard also was Kurosawa’s last film to be shot in black and white and one of his most restrained films to star Mifune. The story of a young doctor who interns at the clinic of the much older and established Dr. Niide (Mifune) does away with much of the director’s famed visual style in order to present a far more stark and intimate portrait of a master-student relationship. Like most of Kurosawa’s films, Red Beard’s storyline is firmly planted in the director’s favourite themes of humanism and existentialism. Not as well known as his other period pieces, Red Beard is a beautiful film, which should be seen by all serious cinema aficionados.

9. Stray Dog (1949)

stray-dog_akira-kurosawa_top10filmsProbably unbeknown to those who are not very familiar with Kurosawa’s work, the director made plenty of films which were not set in samurai times and with Stray Dog he delivered a classic Japanese entry in the film noir genre. The film deals with a novice detective whose gun is pickpocketed on a busy tram and who spends the rest of the movie trying to get it back, especially after it turns out the firearm has been used in various crimes. And even though I’m not sure of this, it might be the first film to deal with a police officer losing his gun, a subject which almost constitutes its own mini-genre nowadays. The film also pre-empts later buddy cop movies, as Mifune teams up with the older and more experienced Takashi Shimura, another Kurosawa regular. Stray Dog was the third movie Mifune and Shimura did together for Kurosawa and there would be many more in the years to come. Pay special attention to the eight minute sequence without dialogue in which Mifune walks through Tokyo and its underbelly in search for his gun. It’s one of the film’s many highlights. A must-see for Kurosawa and film noir fans alike.

8. Throne of Blood (1957)

throne-of-blood_akira-kurosawa_top10filmsThe first of three films adapted from or inspired by the works by William Shakespeare by Kurosawa (which all made it onto this list and are usually ranked amongst the best adaptations of the famed playwright ever), Throne of Blood is one of the director’s most visually impressive films. Shot in stark black and white, employing harsh editing and containing various strong visual motifs based around atmospheric conditions, the film is a visual delight. Most scenes in the forest are steeped in fog and both wind and rain are prevalent throughout the movie. It’s also the only film by Kurosawa to contain a strong supernatural element and the film has an underlying creepy atmosphere, unlike any other of the director’s samurai period pieces. As usual, Toshiro Mifune gives a towering and compelling performance as the warlord whose quest for power spirals out of control and ultimately leads to his downfall. Mifune’s death scene in which his own archers turn on him is simply magnificent. Part of the reason being that the entire scene was filmed with actual arrows being fired at Mifune, who would wave his arms in the direction he was planning to move and whose expressions of fear are the real deal. One of cinema’s iconic death scenes and a grand finale to a brilliant film.

7. The Bad Sleep Well (1960)

TheBadSleepWell_akira-kurosawa_top10filmsThe second film to have its roots in Shakespeare, The Bad Sleep Well, is not so much an adaptation as a film inspired by Hamlet. Set in postwar corporate Japan, the film tells the story of Koichi Nishi (Toshiro Mifune), who has worked his way into a corporation and is marrying the disabled daughter of a high executive in order to avenge his father’s death, who committed suicide years earlier to halt an investigation into corruption within the company. A harsh critique of the lack of morals in corporate culture and the outdated feudalistic power structure still present in its structure, The Bad Sleep Well is another starkly shot black and white film and a harsh indictment of the power hungry. Whilst Kurosawa’s films which are not set in feudal times and dealing with samurai aren’t as well known to the general public, they are equally remarkable pieces of work with equally humanistic themes, in which Kurosawa clearly displays his concern and affection for the poor and oppressed in society. A brilliant accusation of corporate greed and social injustice, the film is as relevant today as it was over fifty years ago.

6. High and Low (1963)

high-and-low_akira-kurosawa_top10filmsBased on the American crime novel King’s Ransom: An 87th Precinct Mystery by Ed McBain, High and Low is another crime drama set in modern times with some film noir influences. The film tells the story of wealthy industrialist and shoe manufacturer Gondo (Toshiro Mifune) whose son has been kidnapped for a large ransom, which will send him into bankruptcy if he agrees to pay it. The twist however is that soon after he decides to gather the money it becomes apparent that the kidnappers have made a mistake and have taken the son of his chauffeur instead, leaving Gondo with the moral dilemma on whether he is still willing to pay the large sum. The film can roughly be divided in two parts, with the first hour taking place solely in Gondo’s apartment but once the second part starts, in which the movie moves out into the streets of Tokyo, the film really takes off. Pay close attention to the magnificent and mildly surreal scenes in the alleys of the underbelly of Tokyo where junkies roam the streets like a bunch of zombies from the original Night of the Living Dead. A suspenseful and gritty police procedural with another intense and compelling performance by Mifune.

5. Yojimbo (1961)

yojimbo_akira-kurosawa_top10filmsOne of Kurosawa’s most influential and imitated works, Yojimbo is probably the first undisputed masterpiece on this list (in fact, the whole top five is really sort of a tie). The film is also one of the lightest entries on this list, or even in Kurosawa’s entire filmography, and was so popular that the director made a sequel called Sanjuro the following year (which also deserved a spot on this list but was omitted as I had to stick to a top ten). The film is an action packed adventure with a healthy dose of black humour and succeeds on all levels. From its impeccable direction, masterful cinematography, fantastic lead performance by Toshiro Mifune and the iconic slightly surreal opening sequence in which Mifune encounters a dog carrying a severed hand as he rides into town, the entire film is pure cinematic bliss. Yojimbo was remade twice in the West, most famously (and unauthorised) as the first of Sergio Leone’s spaghetti westerns, A Fistful of Dollars, and much later as Last Man Standing by Walter Hill, set in prohibition-era Texas. Needless to say, the remakes don’t come close to Kurosawa’s original, which towers over them.

4. Rashomon (1950)

rashomon_akira-kurosawa_top10filmsRashomon is the film that caused both Akira Kurosawa as well as Japanese cinema as a whole to breakthrough in the West when it won the Golden Lion at the prestigious Venice Film Festival. Whilst the film’s fragmented flashback structure, in which the same story is told multiple times from different perspectives, might seem like old news now, it was revolutionary at the time of the film’s release. Apart from its now infamous plot device, the film is also a typical Kurosawa-like exploration of the human condition, in which all characters present self-serving versions of the same story but where faith in humanity ultimately still prevails. Whilst the film was a huge success in the West, it failed to get much critical acclaim in Japan itself, a situation which would be repeated many times throughout Kurosawa’s lengthy career. It should also be noted that Rashomon was another one of Kurosawa’s films which has been remade twice in the West, once for television by Sydney Lumet and once as The Outrage by Martin Ritt.

3. Ran (1985)

ran_akira-kurosawa_top10filmsRan is without a doubt Kurosawa’s late career masterpiece and his magnum opus when it comes to sheer grandeur and magnitude. Another of Kurosawa’s samurai films based on one of the works of Shakespeare, Ran is a reinterpretation of King Lear mixed legends of the legendary Japanese warlord Mōri Motonari. With a budget of 12 million dollars, Ran was the most expensive Japanese production up until that time but from the look of the film it’s a miracle it didn’t cost a whole lot more. Every dollar is on screen in this two hours and forty minute epic, as large armies do battle and castles get burned to the ground. The film is filled with striking imagery and is especially noteworthy for its amazing use of colour. Rarely have battle scenes been brought to life with such beauty as well as pure horror. Ran is definitely Kurasawa’s last true masterpiece and a film which is unparalleled in scope within its genre. Special mention should also go out to veteran Japanese actor Tatsuya Nakadai, who gives a career best performance as the warlord who sees his kingdom come apart at the seams.

2. Ikiru (1952)

ikiru_akira-kurosawa_top10filmsThe only Kurosawa film between 1948 and 1965 not to feature Toshiro Mifune, Ikiru is a stunningly meditative and quietly humanistic drama starring that other Kurosawa regular and Japanese great, Takashi Shimura. The story of a bureaucrat in Tokyo, who has spent thirty years of his life in a small office and is told he has no more than a year to live when he’s diagnosed with terminal stomach cancer, is possibly the purest example of Kurosawa’s reoccurring existentialist and humanistic themes. As the man searches for meaning in his last year on earth, the viewer is taken on an beautiful journey, which ultimately leads one to ponder one’s own purpose in life. Centred around a staggering performance by Shimura, Ikiru is one of Kurosawa’s most intimate yet grandest films.

1. Seven Samurai (1954)

seven-samurai_akira-kurosawa_top10films
What can one possibly write about a movie like Seven Samurai? Considered one of the greatest films in the history of cinema, the film is possibly the most famous Japanese film of all time in the West and the third consecutive masterpiece Kurosawa directed between 1950 and 1954. The story of a bunch of poor villagers hiring seven samurai to protect them from a superior force of marauding bandits has been imitated endlessly and has virtually turned into its own genre of films. The film was remade most famously as the western The Magnificent Seven but Pixar’s A Bug’s Life and Roger Corman’s Battle Beyond The Stars are other noteworthy examples.
The movie was Kurosawa’s first real samurai film, a genre he would become synonymous with, and one of the most expensive and greatest productions undertaken in Japan at the time. The film went severely over budget and the studio closed down production at least twice, but once the final product was eventually released it turned out to be Japan’s biggest box-office success ever.
Featuring visceral battle scenes, a magnificent screenplay, great sets and costumes rich in period detail, a talented ensemble cast and perhaps one of Mifune’s greatest acting achievements, The Seven Samurai is a towering achievement in world cinema and the crowning masterpiece amongst the many of Kurosawa’s incredible directing career.

Written and compiled by Emilio Santoni Thanks http://www.top10films.co.uk/

How to make at Home RAW APPLE CIDER Vinegar..


This recipe will be also Beneficial for the ANGIOGRAPHY or BYPASS surgery Prevention cure, which will be shared today in the evening by 18.00 Indian time (in HINDI too).
Raw (and Cloudy) Apple Cider Vinegar is usually made of sweet-sour or Sweet apples. Try to find organic option if you can or at least buy from Local farmers’ market. These two are the best options. Do not get discouraged if you need t buy Imported apples – anyway, making your own Raw Apple Cider Vinegar is Great for your Health..

For it you need a few kilograms of apples (it depends on how many liters of Apple Cider Vinegar you are planning to make).

1) Juice apples.

2) Poor the juice into glass or enamel containers (do Not use metal container when making vinegar). Make sure they filled Maximum on 70% so that the vinegar Breathe.

3) Cover it with an AIR cloth (cheesecloth filter) and place in a Dark Aired (!) place. Stir Every day (ideally with wooden spoon) till the Bottom of a jar.

4) The cider should be kept in Dark 30-45 days (I personally keep it 30 days).

5) The temperature of the room should be 18-25*C or 60-80 F.

6) Do not forget to write down the Date of making it!

7) After 30 days taste it and if you are happy about its strength, Filter it and poor in Glass containers to be kept in a Fridge.

I also would like to add… May be the way (colour) your vinegar will look like won’t impress you much and won’t look as ‘pretty’ as in shops (clear version) BUT.. this beautiful Cloudiness FULL of Goodness will definitely Benefit your body a Big time in So many ways! Clear and Pasteurized options of ASV is basically Useless for health. So make it home and Indulge yourself throughout a year!

Do Not forget to Shake your Apple cider vinegar every time you use it so that that ‘mother’, its cloudiness could spread evenly. Ideally take it on Empty stomach as first thing in the morning (or 20 min Before meals) diluted in water – 1-2 tea spoons in 250 ml of water or so. 

Very intricately carved ceiling of a Hoyasala Temple Photo Credit: Somenaath Deb


உரக்கக்கூறுகிறேன் கேளுங்கள் உண்மை செய்தியை பகிருங்கள்

உங்கள் மீடியா எப்போதாவது இதை உங்களுக்கு தெரிவித்துள்ளதா???
ஏமாறுபவர்கள் இருக்கும்வரை ஏமாற்றுக்காரர்கள் ஏமாற்றத்தான் செய்வார்கள்
‪#‎NESTLE‬ கம்பெனி எருதிலிருந்து தயாரிக்கும் ஜூஸ் ஐ, kitkat சாக்லேட் இல் சேர்ப்பதாக ஒத்து கொண்டுள்ளார்கள்.
‪#‎FAIR‬ & LOVELY கம்பெனி அது தயாரிக்கும் கிரீம் இல், பன்றி கொழுப்பிலுள்ள ஆயில் ஐ கலப்பதாக, சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் ஒரு வழக்கில் ஒத்து கொண்டுள்ளது.
‪#‎VICKS‬ பல ஐரோப்பிய நாடுகளில், அது விஷம் என்று தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. ஆனால், நமது நாட்டில், அது நாள் முழுவதும் தொலைக்காட்சியில் விளம்பரபடுத்தபட்டு வருகிறது.
‪#‎LIFE‬ BOUY குளிக்கும் சோப்பு அல்ல, மேலும், கழிவறை சோப்பும் அல்ல. ஆனால், அது ஒரு cabolic சோப்பு, மிருகங்களை குளிப்பாட்ட பயன்படுவது. ஐரோப்பாவில், அது நாய்களை குளிப்பாட்ட பயன்படுகிறது, ஆனால், நம் நாட்டில் ? மாப்ளே, நீ எந்த சோப்பு போட்ற?
‪#‎COKE‬ மற்றும் PEPSI ஆகியவை, உண்மையில், கழிவறையை சுத்தம் செய்பவை. அதில் 21 மாறுபட்ட விஷம் கலந்திருப்பதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. அதனால், அதன் விற்பனை, இந்திய பாராளுமன்றத்தில் தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. அப்போ, இந்தியாகாரன் எல்லாம் இளிச்சவாயனா? இனிமே டிவி ல, coke குடிங்க, பெப்சி குடிங்கன்னு எவனாச்சும் வரட்டும், மவனே, நாஸ்தி தான்.
‪#‎வெளிநாட்டு‬ கம்பனிகள் ஊட்டச்சத்து மிக்க பானம் என்று, பூஸ்ட், காம்ப்ளான், HORLICKS, மல்டோவா, PROTINEX ஆகியவற்றை விற்கின்றன. ஆனால், அதை, இந்தியாவில் டெல்லியில் ALL INDIA INSTITUTE (இந்தியாவில் உள்ள மிக பெரிய பரிசோதனை சாலை) இல், பரிசோதித்தபோது, நிலகடலையிளிருந்து எண்ணையை பிரித்தெடுத்த பிறகு வரும் கழிவிலிருந்து தயாரிக்கபடுகிறது. அது, விலங்குகள் உணவாகும். இந்த கழிவிலிருந்தே, ஆரோக்கிய பானங்கள் தயாரிக்கிறார்கள்.
‪#‎ஹிந்தி‬ சூப்பர் ஸ்டார் அமிதாப் பச்சனுக்கு பத்து மணி நேர தொடர்ச்சியான அறுவை சிகிச்சை நடந்தது. அவரது, பெரிய கணையத்தை மருத்துவர்கள் அறுத்து, அகற்றி விட்டார்கள். அதன் பிறகு, மருத்துவர்கள், அது கெட்டு போக காரணம், coke மற்றும் பெப்சி குடித்ததே என்று. அதிலிருந்து, அவர் பெப்சி, coke ஆகிய விளம்பரங்களுக்கு நடிப்பதில்லை.
‪#‎PIZZA‬ பற்றி பார்ப்போம்.
PIZZA விற்கும் கம்பனிகள்
"Pizza Hut, Dominos,
KFC, McDonalds,
Pizza Corner,
Papa John’s Pizza,
California Pizza Kitchen,
Sal’s Pizza"
இவை அமெரிக்கன் கம்பனிகள்.
PIZZA சுவையாக இருக்க வேண்டி, E-631 என்ற flavor Enhancer சேர்க்கபடுகிறது. இது, பன்றி, கோழி இறைச்சியில் இருந்து தயாரிக்கபடுகிறது.
# கீழ்கண்ட குறியீடுகள், உங்கள் உணவு பாக்கெட்களில் கானபட்டால், அதில் என்னென்ன கலந்திருக்கும் ?
E 322 – எருது
E 422 – ஆல்கஹால்
E 442 – ஆல்கஹால் மற்றும் கெமிக்கல்
E 471 – எருது & ஆல்கஹால்
E 476 – ஆல்கஹால்
E 481 – எருது & கோழி
E 627 – ஆபத்தான கெமிக்கல்
E 472 – எருது, கோழி மற்றும் இறைச்சி
E 631 – பன்றி கொழுப்பிலிருந்து தயாரிக்கப்படும் எண்ணெய் கழிவு.
# Note – இந்த code களை, பெரும்பாலான வெளிநாட்டு கம்பனிகள் தயாரிப்பில் காணலாம். அவை, சிப்ஸ், பிஸ்கட்ஸ், பப்பிள் கம், டாபிஸ், குர்குரே மற்றும் மாகி (ஆமா, ரெண்டு நிமிஷத்துல தயாராகுமே, அதேதான்)
# நுகர்வோரே, விழித்து கொள்ளுங்கள் !!!
● மாகி யில், flavor (E-635 ) என்ற code இருக்கும்.
● கூகிள் இல், கீழ்கண்ட code களையும் தேடி பாருங்கள், இவை அனைத்துமே, ஒவ்வொன்றாய் குறிக்கும் :-
E100, E110, E120, E140, E141, E153, E210, E213, E214, E216, E234, E252, E270, E280, E325, E326, E327, E334, E335, E336, E337, E422, E430, E431, E432, E433, E434, E435, E436, E440, E470, E471, E472, E473, E474, E475, E476, E477, E478, E481, E482, E483, E491, E492, E493, E494, E495, E542, E570, E572, E631, E635, E904.
தயவு செய்து உங்கள் நண்பர்கள், உறவினர்களுக்கு பகிருங்கள். !!!
இயற்கையாய் இயற்கையோடு வாழ..!
இயற்கை மருத்துவத்துக்கு மாறுவோம்..!
ஆலமர விழுதுகளாய் நாம் பகிர்வோம்..!
மனிதநேய விதைகளாய் மாறுவோம்..!
+++++++++++++++++++++++++++++++
பொது நலம் கருதி வெளியிடுவோர் :-உங்கள் கிராமத்து இளைஞன்

Monday, September 29, 2014

Most creative sculptures and statues from around the world















27 நட்சத்திரக்காரர்கள் வழிபட வேண்டிய சிவரூபங்கள


..*27 நட்சத்திரக்காரர்கள் வழிபட வேண்டிய சிவரூபங்கள்...*
1,அசுவனி. ... கேது. ... கோமாதாவுடன் கூடிய சிவன்
2,பரணி. ... சுக்கிரன். ... சக்தியுடன் கூடிய சிவன்
3,கார்த்திகை. ... சூரியன். ... சிவன் தனியாக
4,ரோகிணி ... சந்திரன். ... பிறை சூடியப் பெருமான்
5,மிருகசீரிஷம். ... செவ்வாய். ... முருகனுடைய சிவன்
6,திருவாதிரை. ... ராகு. ... நாகம் அபிஷேகம் செய்யும் சிவன்
7,புனர்பூசம். ... குரு. ... விநாயகர், முருகனுடன் உள்ள சிவன்
8,பூசம். ... சனி. ... நஞ்சுண்டும் சிவன்
9.ஆயில்யம். ... புதன். ... விஷ்னுவுடன் உள்ள சிவன்
10,மகம். ... கேது. ... விநாயகரை மடியில் வைத்த சிவன்
11.பூரம். ... சுக்கிரன். ... அர்த்தநாரீஸ்வரர்
12,உத்ரம். ... சூரியன். ... நடராஜ பெருமான்-தில்லையம்பதி
13.ஹஸ்தம். ... சந்திரன். ... தியாண கோல சிவன்
14,சித்திரை. ... செவ்வாய். ... பார்வதி தேவியுடன் நந்தி அபிஷேகத்த தரிசிக்கும் சிவன்
15,சுவாதி. ... ராகு. ... சகஸ்ரலிங்கம்
16,விசாகம். ... குரு. ... காமதேனு மற்று,ம் பார்வதியுடன் உள்ள சிவன்
17,அனுஷம். ... சனி. ... ராமர் வழிபட்ட சிவன்
18,கேட்டை. ... புதன் ... நந்தியுடன் உள்ள சிவன்
19/மூலம். ... கேது. ... சர்ப்ப விநாயகருடன் உள்ள சிவன்
20,பூராடம். ... சுக்கிரன். ... சிவ சக்தி கணபதி
21,உத்திராடம். ... சூரியன். ... ரிஷபத்தின் மேலமர்ந்து பார்வதியின் அபிஷேகத்தை கானும் சிவன்
22,திருவோனம். ... சந்திரன். ... சந்திரனில் அமர்ந்து விநாயகரை ஆசிர்வதிக்கும் சிவன்
23,அவிட்டம். ... செவ்வாய். ... மணக்கோலத்துடன் உள்ள சிவன்
24,சதயம். ... ராகு. ... ரிஷபம் மீது சத்தியுடன் உள்ள சிவன
்25பூராட்டாதி. ... குரு. ... விநாயகர் மடியின் முன்புறமும் சத்தியை பின்புறமும் இனைத்து காட்சி தரும் சிவன்
26 .உத்திராட்டாதி ... சனி. ... கயிலாயமலையில் காட்சி தரும் சிவன்
27.ரேவதி. ... புதன். ... குடும்பத்துடன் உள்ள சிவன்

தண்ணீர்-கந்தர்வன்

வெயில் குரூரமாயடித்துவிட்டுத் தணியத் தொடங்கிய வேளை; பாசஞ்ஜர் ரயிலின் கூவல் வெகு தொலைவிலிருந்து அருவலாகக் கேட்டது. வல்லநேந்தல் தாண்டியதும் இன்ஜின் டிரைவர்கள் இப்படித்தான் ஒலி எழுப்புவார்கள். திண்ணைக்கு ஓடிவந்து, தூணைப் பிடித்துக் கொண்டு திரும்பிப் பார்த்தாள் இந்திரா. தூரத்தில் ரயில் வருவது மங்கலாகத் தெரிந்தது.kantharvan
உள்ளே அம்மா 'பொட்டுத் தண்ணியில்லை ' என்று ரயில் ஊதல் கேட்டு அனிச்சையாகச் சொ ல்லிக் கொண்டிருந்தது. ஐயா, சினை ஆட்டைப் பார்த்தபடி திண்ணையில் உட்கார்ந்திருந்தார். ஐயாவுக்கு எப்போதும் கணக்குத்தான். ஆடு குட்டி போட... குட்டி பெருத்துக் குட்டிகள் போட்டுக் குபேரனாகும் கணக்கு.
இந்திரா குடத்தைத் தூக்கி இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டு வாரியைத் தாண்டி ஓடினாள். மேட்டை எட்டும்போது ஏழெட்டுப் பெண்கள் இடுப்பில் குடங்களோடு ஓடிவந்து இந்திராவை முந்தப் பார்த்தார்கள். எல்லோரும் வாலிபப் பெண்கள். முந்துகிற பெண்களை பிந்துகிற பெண்கள் சடைகளைப் பிடித்து இழுத்தார்கள். கைகளைப் பிடித்து மடக்கினார்கள். அடுத்தவர் குடங்களைப் படபடவென்று கையால் அடித்தார்கள். சிரிப்பும் கனைப்புமாக ஓடினாலும் முந்துபவர்களைப் பார்த்து நொடிக்கொருமுறை கடுகடுவென்று கோபமானார்கள். அடுத்த நொடியில் முந்தும்போது சிரித்துக் கொண்டார்கள்.
மேட்டில் ஏறும்போது ஒருவரையொருவர் கீழே சறுக்கிவிடச் செய்தார்கள். 'ஏய் செல்வி, இன்னொரு தடவை என்னை இழுத்து சறுக்கிவிட்டானா இழுத்த கையை முறிச்சுப்புடுவேன் ' ' என்று ஒரு பெண் கத்தியது. சறுக்கிவிட்டதில் முழங்கையில் அரைத்து ரத்தம் தெரிந்தது -- இரண்டு மூன்று குடங்களைத் தூக்கிக்கொண்டு மறுபடி மேடு ஏறினார்கள். புயல் நுழைவது போல் ரயில் நிலையத்துக்குள் பாய்ந்தார்கள். கிளித்தட்டு விளையாட்டில் தங்கள் தங்கள் இடங்களில் ஓடிவந்து நிற்கும் ஆட்களைப் போல் பிளாட்பார நுனியிலிருந்து கடைசி வரை இடைவெளிவிட்டு இடம்பிடிக்க முடியாத பெண்கள் இங்கும் அங்கும் ஆலாகப் பறந்தார்கள். இடங்களை பிடித்துக் கொண்டுவிட்ட பெண்களிடம் கெஞ்சினார்கள். சில பூஞ்சையான பெண்கள் இடம் கிடைக்காததற்காக ஓரத்தில் நின்று அழுதார்கள். சில துடியான பெண்கள் இடம்பிடித்த பெண்களைத் தள்ளிவிட, அவர்களோ தங்கள் குடங்களாலேயே அடித்தார்கள். இரக்கமில்லாமல் விரட்டினார்கள். நேற்றோ முந்தாநாளோ போன சனிக்கிழமையோ தன்னை இதே போல் விரட்டியது 'நல்லா இருந்திச்சா ? ' என்றனர்.
இந்திரா இதில் படுகெட்டியான பெண். எல்லோருக்கும் முன்பாக இடம்பிடித்ததோடு மட்டுமில்லாமல், பதட்டமேயில்லாமல் அலட்சியமாக நிற்கிற அழகைப் பார்த்தால் ஐந்தாறு வருசங்களாக அதே இடத்தில் நிற்பது போல இருந்தது. இடம் பிடிக்க முடியாத பெண்கள் சுவர்களில் சாய்ந்துகொண்டு எகத்தாளம் பேசினார்கள். ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் வெள்ளை உடைகளோடும் பச்சைக் கொடியோடும் வந்தவர் இந்த சச்சரவைப் பார்த்துவிட்டு, 'ஒரு நாளைக்கு ஸ்குவார்டை வரச்சொல்லி எல்லோரையும் அள்ளிக்கிட்டுப் போயி ஜெயில்ல போடுறேன் ' ' என்றார். பெண்கள் இடுப்புக் குடங்களுக்குள் முகங்களைக் கவிழ்த்து வக்கணையாகச் சிரித்தார்கள்.
ரயில் சத்தம் நெருங்கிக் கொண்டிருக்கையில் இந்திராவைப் படாரென்று தள்ளிவிட்டு, அந்த இடத்தில் டெய்லர் மகள் ராணி நின்று கொள்ள முயன்றாள். இந்திரா கொஞ்சம் தடுமாறிவிட்டு அவளை அலாக்காகத் தூக்கிப் போட்டுவிட்டு மறுபடி வந்து நின்றுவிட்டாள். கீழேவிழுந்த டெய்லர் மகள் ஆங்காரமாக ஒடிவந்துஇந்திராவின் தலைமுடியைப் பிடித்தாள். இந்திரா அவளைக் குடத்தால் முதுகில் அடித்தாள். அடிக்குப் பயந்து குனிகிறாளென்று நினைத்து நிமிர்ந்தவளுக்கு முழங்கையில் சுரீரென்று வலித்தது. டெய்லர் மகள் கடித்துவிட்டாள். பல் பதிந்துவிட்டது. அவளைக் காலால் எத்திவிட்டாள் இந்திரா.
ரயில், காட்டுயானை பிளிறிக்கொண்டு வருவதுபோல் நிலையத்துக்குள் நுழைந்தது. பயணிகள் யாரும் இறங்கு முன்பாக இந்திரா குடத்தோடு பெட்டிக்குள் பாய்ந்தாள். முகம் கழுவும் பேசின் குழாயை அழுத்தி செம்பில் தண்ணீர் பிடித்தாள். செம்பு பாதி நிறையுமுன் குடத்தில் ஊற்றினாள். ஊற்றிய வேகத்தில் மறுபடி செம்பில் பிடித்தாள்.
ரயில்களில் இந்த வசதியில்லை, அந்த வசதியில்லை என்று இந்திரா எதைப் பற்றியும் நினைத்ததில்லை. ஏனென்றால், ரயிலில் இதுவரை பயணமே செய்ததில்லை. ஆனால், திறந்தால் தண்ணீர் கொட்டுகிற மாதிரி ரயிலில் குழாயில்லை என்பது அவளது குறை. உள்ளங்கையை வைத்து அழுத்திக்கொண்டு முகங் கழுவுபவர்களே சிரமப்பட வேண்டியிருக்கிறது. குடம் தண்ணீர் பிடிக்க வேண்டுபவள் எவ்வளவோ பாடுபட வேண்டியிருக்கிறது.
கதவைப் பிடித்துக்கொண்டு கழுத்தை வெளியே நீட்டிப் பார்த்தாள். அந்தக் கோடியில் சிவப்பு விளக்குதான் எரிந்தது. வேகம் வேகமாக அரைச்செம்பும் கால் செம்புமாகப் பிடித்துக் குடத்தில் ஊற்றிக்கொண்டிருந்தாள். இந்தக் குழாயில் தண்ணீர் சனியனும் விறுவிறுவென்று வந்துவிடாது; இந்தப் பீடைக் குடமும் நிறைந்து தொலைக்காது.
இதுதான் நாளை சாயந்திரம் வரை வீட்டுக்குக் குடிதண்ணீர் இதுவும் கிடையாதென்றால், பிலாப்பட்டிக்குப் போக வேண்டும் நல்ல தண்ணீருக்கு.
இந்த ஊரும் அக்கம்பக்கத்து ஊர்களும் உவடு அரித்துப் போய்விட்டன. ஊருக்குள் நாலு இடங்களில் கிணறு வெட்டிப் பார்த்தார்கள். உப்பென்றால் குடலை வாய்க்குக் கொண்டுவருகிற உப்பு ' கடல் தண்ணீரை விட ஒருமடங்கு கூடுதலான உப்பு கிணற்றுத் தண்ணீரில் உப்பளம் போடலாம் என்றார்கள்.
எல்லா ஊர்களும் தீய்ந்துபோய்விட்டன. பஸ்ஸில் போகும் போது கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரை வயற்காடுகளில் பச்சை நிறத்தையே பார்க்க முடியாது. ஜனம் எதைத்தின்று வாழ்கிறது என்று இந்தப் பக்கத்தில் பயணம் செய்கிறவர்கள் அதிசயமாகப் பார்ப்பார்கள்.
எழவெடுத்த காற்று பகலென்றும் ராத்திரியென்றுமில்லாமல் பிசாசாயடிக்கும். தடுக்கத் தாவரங்கள் இல்லையென்று பள்ளிக்கூடத்து வாத்தியார் சொல்வார். காற்று சுற்றிச்சுற்றி அடிக்கும். வறண்ட காற்று, ரத்தத்தை உறிஞ்சும் காற்று என்பாள் பாட்டி. மணலை அள்ளித் தலைகளில் இறைக்கும் காற்று ஈரமில்லாத எருக்கிழங்காற்று.
எல்லா ஊரிலும் பருவகாலத்தில் மழை பெய்யும். புயல் வந்தால்தான் இந்தப் பக்கம் பூராவுக்கும் மழை. மழை பெய்வதில்லை...பெய்தாய் பேய் மழை ' கண்மாய், ஊருணி எல்லாம் உடைப்பெடுத்து வெள்ளம் போய் மூன்றாம் நாள் மறுபடி நீரில்லா பூமியாகக் கிடக்கும். ஆகாயத்துக்கும் பூமிக்கும் இந்த ஊர்ப்பக்கம் நிரந்தரப் பகை.
ஐயா காலத்தில் உலகம்மாள் கோயில் கிணறு மட்டும் நல்ல தண்ணீர் கிணறாக இருந்தது. ஏற்றம் வைத்து இறைப்பார்கள். அதிகாலை முதல் டின் கட்டி நாலைந்து இளவட்டங்கள் இறைத்துக் கொண்டே இருந்தார்கள். பெண்கள் தலையில் ஒரு குடம், இடுப்பில் ஒரு குடமென்று எடுத்துவந்தார்கள். ஜனங்கள் இலுப்பை மரத்துக்காய், கண்மாய்க் கரம்பை என்று தலை தேய்த்து ஜன்னி வருகிற மாதிரி சுகமாகக் குளித்தார்கள். சனிக்கிழமைகளில் வானவில்லாக எண்ணெயும் வாசனையாகச் சீயக்காயும் மிதக்கும், நந்தவனத்துக்குப் பாயும் தண்ணீரில்.
இப்போது எல்லாமே பூண்டற்றுப் போய்விட்டன. முல்லை மணந்த நந்தவனம் குட்டிச்சுவர்களில் சின்ன அடையாளங்களோடு பாழடைந்து கிடக்கிறது. கிணற்றில் முள்ளை வெட்டிப் போட்டிருக்கிறார்கள். மழைபெய்து குண்டுக்கால் நிறையும் வரை குடிக்கத் தண்ணீர் வேண்டிப் பெண்கள் குடங்களோடு பிலாப்பட்டிக்குப் போகிறார்கள்.
இங்கிருந்து வில்லனூர் தாண்டி, பொன்னனூர் தாண்டி பிலாப்பட்டி போகவேண்டும். வழி பூராவிலும் காட்டுக் கருவேல் மரங்களைப் பார்க்கலாம், காக்காய் கத்துவதைக் கேட்கலாம். எதிர்ப்படுகிற ஆம்பிளைகள் முரட்டு மீசைகளோடு தெரிவார்கள். நிசப்தமான முள் காடுகளின் நடுவில் கரடு முரடான ஆம்பிளைகள் கறுப்புக் கறுப்பாயிருமுவது இந்திராவுக்குப் பீதியூட்டும். இரண்டு கண்மாய்கள், நான்கு ஊருணிகள் நஞ்சைகள் -- புஞ்சைகள் தாண்டிப் போகையில், எல்லாமே வெடித்து விரிவோடிக்கிடக்கும். இதில் இரண்டு சுடுகாடுகளைத் தாண்ட வேண்டும். கர்ப்பஸ்திரீகள் குடங்களோடு செல்கையில் மற்ற பெண்கள் ஓரங்களில் நடந்து சுடுகாட்டை மறைப்பார்களாம்.
மூணு மைல் தூரம் நடக்கவேண்டும் பிலாப்பட்டிக்கு. ஊருணிக்குப் பக்கமாயிருக்கிறது அந்த நல்ல தண்ணீர் கிணறு. ஊற ஊறத்தான் இறைக்கவேண்டும். மதியம் வரை பிலாப்பட்டி ஜனம் மட்டும் இறைத்துக்கொள்ளும். மதியத்துக்குமேல் வெளியூர் ஆள்களுக்கு விடுவார்கள்.
வண்டித் தண்ணி, சைக்கிள் தண்ணி அப்புறம்தான் இடுப்புக் குடத்துக்கு. ஏழூர் பெண்கள் இளசும் கிழடுமாகக் குடங்களை வைத்துக்கொண்டு வானத்தையும் வையத்தையும் வைதுகொண்டு நிற்பார்கள். மாட்டாஸ்பத்திரி திண்ணைதான் இவ்வளவு ஜனத்துக்கும் நிழலிடம். காய்ந்து கருவாடாகக் கிடந்து, ஒரு சொட்டு சிந்தாமல் நடந்து ஊர் திரும்பி, வீட்டுப் படியேறினால் பொழுது சாய்ந்துகொண்டிருக்கும்.
அம்மாதான் தினமும் பிலாப்பட்டிக்குப்போய் வந்து கொண்டிருந்தது. வயிற்றில் கட்டி வந்ததிலிருந்து இந்திரா குடத்தை எடுத்தாள். நாலு மாசத்துக்கு முன்தான் ரயில் நிலைய ஓரத்து வீடுகளில் இந்தப் பேச்சு வந்தது. 'ஒலகம் பூராவும் தண்ணில்லைன்னாலும் சரி, நாள் தவறாம ரயிலுக்கு மட்டும் எங்கெருந்தாவது கொண்டு வந்து ஊத்திவிட்டுருறான் பாரு. ' இப்படிப் பேசிப்பேசியே மூன்று மணிக்கு வரும் பாசஞ்சர் ரயிலைக் குறிவைத்துத் தண்ணீர் பிடிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.
மூன்று மணி ரயிலுக்கு மதியம் பன்னிரண்டு மணிக்கே பெண்கள் வந்தார்கள். நிலையத்தின் இரண்டு வேப்பமரங்களினடியிலும் ஒரு சிமெண்டு பெஞ்சின் மீதும் அட்டவர்க்கமா உட்கார்ந்தார்கள். இடம்பிடிக்கும் தகராறுகள் இரண்டு மூன்று மணி நேரங்களுக்கு நடந்து ரயில் நிலலியம் ஒரு இரைச்சலான முச்சந்தியானது. ஊர்க்கதை, உலகக் கதைகள் எல்லையில்லாமல் பேசப்பட்டன. இந்திரா இந்த நேரங்களில் அதிகமாகக் கனவு கண்டாள். உள்ளூரில் எவனுக்கும் கழுத்தை நீட்டிவிடக் கூடாதென்றும் பிலாப்பட்டி மாதிரி தண்ணீருள்ள ஊர்களிலிருந்து பெண்கேட்டு வருவது மாதிரி கனவு காண்பாள்.
பிலாப்பட்டிக்கு நடந்துப்போய் தண்ணீர் தூக்கிவந்த ராத்திரிகளில், கால் வலியோடு விடிய விடியக் கிடந்திருக்கிறாள். நோவோ நோக்காடோ, பொம்பிளை பிலாப்பட்டி போயாக வேண்டும். தண்ணீர் கொண்டுவந்து சோறு பொங்கவேண்டும். குடிக்கக் கொடுக்கவேண்டும்.
இந்திரா மாதிரி அமைதியாக மற்ற பெண்கள் கனவு காணாமல் இடம்பிடிக்க அடிதடி சண்டைகளில் இறங்குவதையும் ரயில் நிலையமே அவர்கள் ஆதிக்கத்துக்குப் போய்க்கொண்டிருப்பதையும் ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் விரும்பவில்லை. சிப்பந்திகளைக் கொண்டு ஒருநாள் வீடு வரை விரட்டினார். அன்று ஒரு பொட்டுத் தண்னீர்கூட ரயிலிலிருந்து யாராலும் கொண்டுபோகமுடியவில்லை.
பாய்ண்ட்ஸ்மேன் பக்கத்து ஊர்க்காரர். அவரை வைத்துப் பேசித்தான் இந்த ஏற்பாடு. ரயில் வரும்போதுதான் வரவேண்டும். வந்து சத்தம் போடக்கூடாது. தண்ணீர் கொஞ்சம்தான் பிடிக்க வேண்டும். இவற்றுக்குக் கட்டுப்பட்டு வருவதாகப் பேர்; சண்டை இன்னும் நாறிக்கொண்டுதானிருக்கிறது. எந்தச் சண்டை எப்படி நடந்தாலும் இந்தப் பெண்களுக்கு ஆறாத ஆச்சரியம் ஒன்று உண்டு. நம் ஊர் தண்ணீரை விட ஒசத்தியான தண்ணீர் ரயில் குழாயில் வரும்போது, ஏன் சில ரயில் பயணிகள் வெள்ளை வெள்ளை பாட்டில்களில் தண்ணீரைப் பதினைந்து ரூபாய்க்கும் இருபது ரூபாய்க்கும் வாங்கி வைத்துக்கொண்டு திரிகிறார்களென்று.
சாயங்காலங்களில் எப்போதாவது இந்திரா கடைத் தெருவுக்குப் போகும்போது, டாக்கடை வாசல்களில் பார்த்திருக்கிறாள். இடுப்பில் மல்லு வேட்டியும் தோளில் வல்ல வேட்டுமாக ஒரு கிலோ ரெண்டுகிலோ மீசைகளோடு கனம் கனமான ஆம்பிளைகள் வானத்தை வில்லாக வளைக்கப் போவதாகப் பேசினார்கள். எல்லா நேரங்களிலும் பிலாப்பட்டிக்குப் போகும்போதுகூட பெண்கள் அடுத்த வீட்டுச் சங்கதிகளைக் காது மூக்கு வைத்துப் பேசினார்கள். ஊருக்கு உப்புத் தண்ணீரை நல்ல தண்ணீராக்கும் மிஷின் மட்டு வருகிற கூறையே காணோம்.
இந்திரா உள்ளங்கையை இன்னும் அழுத்திக் கொண்டிருந்தாள். தண்ணீர் சன்னமாக வந்தது குழாயில். பாதிக்குடம் கூட நிறையவில்லை. இன்ஜினிலிருந்து ஊதல் ஒலி வந்தது. அம்மா 'சொட்டுத் தண்ணியில்லை ' என்று முனகியது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. சில நேரங்களில் இன்ஜினிலிருந்து ஊதல் ஒலி வந்தாலும் புறப்படத் தாமதமாகும். உள்ளங்கையில் ரத்தம் வரும்படி இன்னும் வேகமாகக் குழாயை அழுத்தினாள். ரயில் நகர்கிற மாதிரி இருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் மட்டிலும் பிடித்துக் குடத்தில் ஊற்றிவிட்டுக் குதித்துவிடலாம் என்று நினைத்துக்கொண்டே உள்ளங்கையை மேலும் அழுத்தினாள்.
ரயில் வேகம் அதிகரித்து பிளாட்பார முனை வருவது போலிருந்தது. படபடவென்று செம்பை எடுத்துக் குடத்தைப் பாதையில் வைத்துவிட்டுக் குதிக்கப் போனாள். முழங்கை வரை கண்ணாடி வளையல்களணிந்த ஒரு வடக்கத்திப் பெண் ஓடிவந்து இவளை இழுத்து வண்டிக்குள் தள்ளிவிட்டுக் கோபமாகக் கத்தினாள். மொழி புரியவில்லையென்றாலும், 'தற்கொலை பண்ணிக் கொள்ளவா பார்த்தாய் ? ' என்கிற மாதிரி ஒலித்தது.
சினை ஆட்டைப் பார்த்தபடி கணக்குப் போட்டுக்கொண்டிருந்த ஐயா காலாற கடைத் தெருவுக்குப் போனபோது சின்னவன் ஓடிவந்து இரைத்துக்கொண்டே சொன்னான்; 'ரயில் போயிருச்சு... அக்கா இன்னும் வரலை. ' ஐயா ரொம்ப சாதாரணமாகச் சொன்னார், 'எங்கெயாவது வாயளந்துகிட்டிருக்கும். போய் நல்லாப் பாருலெ. '
'நல்லாப் பாத்துட்டுத்தான் அம்மா சொல்லச் சொன்னுச்சு. '
லேசான பதட்டத்துடன் வீடு வந்தவரிடம் அம்மா படபடவென்று சொன்னாள். 'ஓடுங்க... அந்த ரயிலைப் பிடிங்க. எம்மக அதிலெதான் போயிட்டா. அடுத்த டேசன்ல பிடிங்க போங்க ' அண்ணன் வீடு, தம்பிவீடு, மச்சினன் வீடுகளிலிருந்துஆட்கள் ஓடி வந்தார்கள். நாலைந்து பேர் சேரவும் வேட்டிகளை மடித்துக் கட்டிக்கொண்டு மெயின் ரோட்டுக்கு ஓடினார்கள். இரண்டு பஸ்கள் போய் மூன்றாவதாக வந்த ராமநாதபுரம் பஸ்ஸில் ஏறியும் ஏறாமலுமாக கண்டக்டரிடம் கத்தினார்கள். 'பாசஞ்சர் ரயிலைப் பிடிப்பா... '
டிக்கெட் கொடுப்பதில் மும்முரமாயிருந்த கண்டக்டர், அதைச் சாதாரண முறையில் கேட்டுக்கொண்டு பதறாமலுமிருக்கவே ஐயாவின் மைத்துனர் பாய்ந்தார்... 'பொண்ணு ரயிலோட போயிருச்சுனு நாங்க ஈரக்குலையைப் பிடிச்சுக்கிட்டுக் கத்துறோம். சிணுங்காமக் கேட்டுக்கிட்டு நிக்கிறீரு. டிரைவர்ட்ட சொல்லுமய்யா, வேகமா ஓட்டச் சொல்லி... '
விவகாரம் வேண்டாமென்று கண்டக்டரும், 'வேகமாப் போங்கண்ணே ' என்று ஒப்புக்குச் சொல்லிவிட்டு டிக்கெட் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தார். கும்பல், டிரைவரிடம் போய் கத்தியது. டிரைவர் விரட்டிக்கொண்டுபோய்ச் சேர்ந்தார்.
இவர்கள் போய்ச் சேர்ந்த போது ராமநாதபுரம் ரயில் நிலையத்தில் ஈ எறும்புகூட இல்லை. ஸ்டேஷன் மாஸ்டரிலிருந்து ஒவ்வொருவரிடமாக விசாரித்தார்கள். 'குடத்தோட ஒரு பொண்ணு எறங்குச்சா... ? 'வென்று. யாரும் பார்த்ததாகச் சொல்லவில்லை. போன ஆட்களில் குயுக்தியான ஒருவர் சொன்னார்; 'புள்ளைட்ட டிக்கெட் இல்லைங்கிறதனாலெ யாருக்கும் தெரியாம ஒளிஞ்சு ஒளிஞ்சு வெளியே போயிருக்கும்யா. '
ரயில் நிலையத்துக்கு வெளியே ஆட்டோ ஸ்டாண்ட், ரிக்ஷா ஸ்டாண்ட், சைக்கிள் கடை, பேக்கரி எல்லா இடங்களிலும் கேட்டார்கள். 'குடத்தோட ஒரு பொண்ணு இந்தப் பக்கமா போச்சா ? 'வென்று. ராமநாதபுரம் வடக்குத் தெருவில், அத்தை வண்டிக்காரத் தெருவில், சின்னம்மா வீடு, தெரிந்தவீடு, அறிந்தவீடு பூராவும் தேடிவிட்டு பஸ் ஸ்டாண்டுக்குப் போனார்கள். அந்த குயுக்திக்காரர் வெகு நம்பிக்கையாகச் சொன்னார். 'புள்ளைட்ட காசிருக்காது. இங்கெதான்யா நிக்கணும்... நம்மூர் ஆளுக யாரும் வருவாகளான்னு ' பால்கடை, பழக்கடை, டாக்கடையென்று ராமநாதபுரத்தையே சல்லடை போட்டு சலித்துப் பார்த்துவிட்டுக் கவலையும் அசதியுமாக ஆட்கள் ஊர் திரும்பினார்கள்.
வீட்டு வாசலில் இவர்களை எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்த கூடத்தில் ஒருவர் 'மெட்ராஸ்உக்கே போயிருச்சோ புள்ளை ' என்று சந்தேகமெழுப்ப....ஐயா கத்தினார், 'ஒன் கழுத்தைக் கடிச்சு மென்னுபுருவேன்; பேசாம இரு ' ஐயா கூட போய்த் திரும்பிய ஆள்களில் ஒருவர் கூட்டத்தின் கவலையைக் கவனித்து விட்டுச் சொன்னார். 'நாம அடுத்தடுத்த ஸ்டேஷன்களுக்குப் போய் பார்த்திருக்கணும் எங்கெயாவது புள்ளை எறங்கி தெசை தெரியாம நிக்குதான்னு... இங்கெ உக்காந்து என்ன செய்யிறது ' '
அம்மாவுக்கு இந்தப் பேச்சுக்களைக் கேட்டுக் குமட்டலும் மயக்கமுமாய் வந்தது. இந்தக் கூட்டத்தில் யாரும் எட்டமுடியாத யோசனைக்குப் போய் பொருமிக்கொண்டும் வாயில் முந்தானையை அழுத்திக்கொண்டும் சொன்னாள், 'எம்புள்ளை எந்த ஊரு தண்டவாளத்திலெ விழுந்து கெடக்கோ ' அவளால் அடக்கமுடியவில்லை. அவளை யாரும் பிடித்து அடக்கவும் முடியவில்லை.
ஆவேசம் வந்தவள் போல் ரயில் நிலையத்துக்கு ஓடினாள். பின்னாலேயே ஐயாவும் ஊர் ஜனமும் ஓடியது. பொழுது இருட்டிக் கொண்டு வந்தது. அம்மா தண்டவாளத்தின் ஓரத்திலேயே ஓட ஆரம்பித்தாள். பத்தடி ஓடியதும் ஐயா, அம்மாவைப் பிடித்து இழுத்து நிறுத்திவிட்டுக் கூர்ந்து பார்த்தார். தூரத்தில் ஒரு உருவம் தெரிந்தது. நெருங்க நெருங்க அம்மாதான் முதலில் கத்தினாள். 'அந்தா, இந்திரா வருது. '
இடுப்பில் தண்ணீர்க் குடத்தோடு இந்திரா. கூட்டத்தருகில் வந்தாள். அம்மா நிறை பூரிப்பில் விம்மிக்கொண்டு போய்க் குடத்தை வாங்கினாள். நிறைகுடம், சொட்டு சிந்தாமல் கொண்டு வந்துவிட்டாள். மகள் வந்து சேர்ந்ததில் மலர்ந்துபோய் ஐயா கேட்டார்... 'பயமகளே.. இதையும் சொமந்துக்கிட்டா வரணும்; இத்தனை மைலுக்கும் ? '
இந்திரா சொன்னாள்.. 'ஊக்கும்.. நாளைக்கு வரை குடிக்க எங்கெ போறது ? '
******
நன்றி: திண்ணை

New solar device converts Sun's energy to hydrogen more efficiently than ever New solar device converts Sun's energy to hydrogen more efficiently than ever

An international team of scientists has invented a cheap solar device that can store energy from the Sun more efficiently than anything on the market.

One of the biggest problems with solar power becoming a more viable and cost effective alternative to fossil fuels is what to do when the sun isn’t shining. An international team of scientists has figured out a solution, and it just might be the most promising one yet.
Led by Michael Graetzel, director of the Laboratory of Photonics and Interfaces at the Ecole Polytechnique in Switzerland, the team has created a device that can collect energy from sunlight and convert it to hydrogen, which can be stored and burned as fuel or fed through a fuel cell to generate electricity.
Named a ‘water splitter’, the device has been tipped as the next big thing in solar technology, says Kevin Bullis at MIT’s Technology Review, because it meets three of the four criteria needed to create a practical device. Firstly, it’s highly efficient. It’s made from a new type of material called perovskite, which was discovered in 2009 and found to absorb light much more efficiently than silicon, which is what solar cells are currently made from. According to Bullis, it can store 12.3 per cent of the energy in sunlight in the form of hydrogen, which is pretty huge, seeing as 10 per cent is the accepted benchmark for efficient solar-hydrogen converters.
Secondly, it’s cheap to produce, using only inexpensive materials. And thirdly, these materials are abundant to source, so the device is also easy to make. On top of perovskite, the device uses cheap nickel and iron to act as catalysts in its two 'water-splitting' electrodes - one that produces hydrogen and one that produces oxygen when they react with water.
"The catalysts built on previous work showing that nickel hydroxide is a promising catalyst, and that adding iron could improve it. The researchers added iron to nickel hydroxide to form a layered structure, and put the catalyst on a porous nickel “foam” to increase the area across which reactions can take place, speeding them up,” says Bullis.
The fourth criteria needed for a practical device is reliability, which the team is now working on increasing. Right now, it only lasts for a few hours before the solar cell's performance starts to decrease. This is because perovskite degrades much faster than silicon. But the team, including researchers from Switzerland, Singapore and Korea, has figured out how to extend this lifespan to over a month by adding a layer of carbon. They’ve published their results in the journal ScienceThey're now working on increasing this further.
What the device in action below:

Relaxing Rooftop Pools










இந்திய மூளை! இது கதையல்ல ஒரு உண்மைச் சம்பவம்.

ஒரு அமெரிக்க வாழ் இந்தியன் ஒரு பெரிய வங்கியின் கிளைக்குள் நுழைந்து "லோன் ஆஃபீசர் எங்கேயிருக்கிறார்? அவரைப் பார்க்க வேண்டும்." என்றான் வரவேற்பில் இருந்த பெண்ணிடம்.
"அதோ அந்த மூன்றாவது க்யூபிகிலில் இருக்கிறவர்தான் லோன் ஆஃபீசர்."
இளைஞன் லோன் ஆஃபீசரை அடைந்தான்." எனக்கு ஒரு எமெர்ஜென்சி இந்தியாவுக்குப் போகவேண்டும். 15 நாளைக்கு ஒரு 5000 டாலர் கடனாக வேண்டும்."
"ஓ நோ ப்ராப்ளம். எங்கள் பேங்க் உங்களுக்குக் கொடுக்கும். ஆனால் என்ன கொலாட்டரல் (செக்யூரிட்டி) கொடுப்பீர்கள், பாண்ட்ஸ் ஷேர்ஸ் ஏதாவது?"
" என்னிடம் இப்போதைக்கு வேறு ஒன்றும் இல்லையே, என்னுடைய புது Ferrari காரைத்தவிர."
" தேட்ஸ் ஃபைன். உங்கள் வண்டியை கீழே இருக்கும் பார்க்கிங் ஸ்லாட்டில் நிறுத்தி பூட்டி விட்டு சாவியை என்னிடம் கொடுத்து விடுங்கள். இந்தப் பேப்பர்களில் உங்கள் கையெழுத்தை போடுங்கள். 5 நிமிடத்தில் 5000 டாலர் உங்கள் கணக்கில் வரவு வைக்கப் படும் என்றார் லோன் ஆஃபீசர்."
'சரியான பைத்தியக்காரன் 5000 டாலர் லோனுக்கு மூனுலட்சம் டாலர் ஃபெர்ராரியை கொலாட்டரலா தர்றான்' வெள்ளைக்கார லோன் ஆஃபீசர் நினைத்துக்கொண்டார்.
வண்டியைப் பூட்டி சாவியை லோன் ஆஃபீசரிடம் கொடுத்து விட்டு கையை வீசிக்கொண்டு ஏர் போர்ட் போக Cab - டேக்சி பிடித்தான் அந்த இளைஞன்.
வண்டியில் ஏறும் போது தனக்குள் பேசிக்கொண்டான். "அப்பா என்னுடைய புது Ferrari காரை எங்கே பார்க் பண்ணுவதென்று தவித்துக்கொண்டிருந்தேன். 15 நாட்களுக்கு Ferrari க்கு பார்க்கிங் சார்ஜஸ் மட்டும் 1500 டாலர் ஆகியிருக்கும் 5000 டாலருக்கு 15நாள் வட்டி20 டாலர் ஆனாக்கூட 1480 டாலர் மிச்சம். அப்பாடா தொல்லை விட்டது ஒரு மாசம் கழித்து வந்து என் வண்டியை நோகாமல் எடுத்துக் கொள்ளலாம்.".
இதுதான் அமெரிக்காவை இயக்கும் இந்திய மூளை.

WHAT ARE THE VEDIC TEXTS

They started with Shruti. Shruti literally means “That which is heard”. For long periods of time there was no Vedic literature. It was a vocal or oral tradition, and passed down accordingly. The Vedas and Upanishads were in Shruti form for a long period of time. In fact, the word Upanishad means “Upa (near), Ni (down), Shad (sit).” This means that the teachings of the Upanishads are conveyed from Guru to disciple, when the disciple sits very close to the Guru.

The very first of the sacred books of Vedic culture, in fact the oldest books on earth, are called the Vedas. The word Veda means knowledge. The word Veda came from the root word vid meaning “to know”. The Vedas are the very first scriptures of Hinduism. Vedas, as described by the scriptures, were given by God. There are four Vedic samhitas, which are the Rig-Veda, Sama-Veda, Atharva-Veda, and Yajur-Veda. The Sanskrit word samhita means “put together”. They contain wisdom that has been assembled to teach men the highest aspects of truths which can lead them to higher levels of existence, as well as to God. The Vedas also discuss rituals and ceremonies to attain self-realization as well as wisdom dealing with many other aspects of life. These four samhitas primarily contain the basic texts of hymns, formulas and chants to the various Vedic deities.

To briefly described them, the Rig-Veda -- Veda of Praise -- contains 10,522 verses in 1,017 hymns in ten books called mandalas. The Rig-Veda is the oldest book in the world. The Rig-Veda was around for many years before it was finally compiled in written form. According to Bal Gangadhar Tilak and the Vedic tradition, it was written around 5000 BC. The Rig-Veda is older than Gilgamesh (2500 B.C.) and the Old Testament.

In the Rig-Veda there are 100 hymns addressed to Soma; 250 addressed to Indra; 200 hymns addressed to Agni; and many addressed to Surya. Few others are addressed to the Ushas, Aditi, Saraswati, Varuna, and the Asvins. Lord Vishnu is not addressed so often therein because the Vedas focused more on appeasing the demigods for blessings to attain material facility rather than liberation.

The Yajur-Veda, which is essentially the Veda of liturgy, contains some 3988 verses dealing with rules and regulations for conducting rituals and also offers various levels of wisdom and advice. It is based on the Rig-Veda and consists of prose as well as verse. This Veda is indeed a priestly handbook, even describing the details of how to make an alter.

The Sama-Veda, the Veda of chants, offers knowledge of music in 1549 verses. Sama means “melody”. The classical Indian music originated from this Veda. This Veda is also connected with the Rig-Veda. To some extent much of this Veda is a repetition of the Rig-Veda sung in melodious format. Invocations of this Veda are primarily addressed to Soma (the Moon-god as well as the Soma drink); Agni (the fire god); and Indra (god of heaven). The Chandogya Upanishad came out of this Veda.

The Atharva-Veda is said to be the knowledge given by the Sage Atharvana. It has around 6000 verses. Some state that sage Atharvana did not formulate this Veda but was merely the chief priest in the ceremonies associated with it. Atharvana who is mentioned in the Rig-Veda was considered as the eldest son of Lord Brahma (God of creation). The Atharva-Veda is also known as Brahma-Veda because it is still used as a manual by Hindu priests and Brahmins. Ayurveda is a part of Atharva-Veda. A large number of Upanishads also came from the Atharva-Veda.

Brahmanas are other Vedic books that provide descriptions as well as directions for the performance of rituals. The word originated from the Brahmana priests who conduct the Vedic rituals.

Aryanakas are additional books that contain mantras and interpretations of the Vedic rituals. These books also known as “forest books” since they were used by saints who had retired to meditate in the forests.

The Upanishads are texts by different saints that reveal ultimate truths. Many of them are connected with certain Vedas. The Upanishads basically explain the non-material aspect of the Absolute Truth and the oneness of Brahman. In this way, they do not really show that much about the personal nature of the Supreme Being. Thus, a person will not have much insight into the Supreme Being’s personal form by studying only the Upanishads. However, some of them do go into introducing the fact that there is more to understand about God beyond the Brahman.

The Upanishads also help explain the spiritual dimension of our real identity and our qualities which are the same as the Brahman, but are different in quantity. We are the infinitesimal whereas the Brahman and Bhagavan are the Infinite. Yet, if one does not complete the study of the Vedic literature, a misinterpretation of the Upanishads may lead one to think that this oneness of spiritual quality between ourselves or the jiva souls and the Brahman means that we are the same as Brahman, or that we are the same as God. But that is not accurate.

There are a total of 108 major Upanishads, and many more minor ones. The are 13 principle Upanishads which are named after the sages. These are: 1. Isa Upanishad, 2. Kena Upanishad, 3. Katha Upanishad, 4. Prasna Upanishad, 5. Mundaka Upanishad, 6. Mandukya Upanishad, 7. Aitareya Upanishad, 8. Taittiriya Upanishad, 9. Chandogya Upanishad, 10. Brihadaranyaka Upanishad, 11. Kaushitaki Upanishad, 12. Shvetashvatara Upanishad, and 13. Maitri Upanishad.

The Vedanta Sutras are another important book that also goes on to explain spiritual truths to the aspirant. But these are presented in codes, or sutras, that were meant to be explained by the spiritual master. So any edition of the Vedanta Sutras will mostly have large purports that help explain the meaning of the sutras. The basis of these explanations will depend on which school of thought in which the teacher has been trained. Thus, some will be more devotionally oriented, while others may be more inclined toward meditation on the impersonal Brahman. Vedanta essentially means the “End of the Vedas”, or the end of all knowledge.

The Itihasas are the Vedic histories of the universe, known as the Puranas, which are a large and major portion of Vedic literature. The Itihasas also include the Vedic Epics, such as the Ramayana and the Mahabharata.

The Ramayana is the story of Lord Ramachandra, an incarnation of Lord Vishnu, and His princess Sita. It was written by Valmiki who wrote the whole Ramayana as the narration of a crying dove (who just lost her lover to a hunter’s wicked arrow) to him. The original text

was written in very stylish Sanskrit language. This beautiful poem consists of 24,000 couplets. The Ramayana is a story which projects the Vedic ideals of life. There are many versions of the Ramayana. The Hindi version was written by sage Tulsi Das. The Malayalam version (Kerala state) was written by Thuncheth Ezuthachan.

The story in brief is as follows: Jealousy of his step-mother exiled Rama into the jungles along with his wife Sita and brother Lakshmana. There poor Sita was kidnapped by Ravana, the demon-king of Sri Lanka. Rama went to rescue her with the aid of the monkey-king Sugriva. In a great battle, Rama annihilated Ravana and his army. Thereafter, Rama along with Sita and Lakshmana returned triumphantly to their kingdom. Rama is an example of the perfect husband, Sita is the perfect wife, and Lakshmana is the perfect brother.

The Ramayana is a very cherished poem of the Hindus. The holy Deepavali festival is a celebration of victory of Rama over Ravana. Diwali or Deepavali is the “festival of lights” and is celebrated throughout India.

The Mahabharata is another of the world’s great epics which consists of episodes, stories, dialogues, discourses and sermons. It contains 110,000 couplets or 220,000 lines in 18 Parvas or sections. It is the longest poem in the world. It is longer than Homer’s Odyssey. It is the story of the Pandvas and Kauravas. The Bhagavad-gita is a chapter of the Mahabharata.

Apart from the 18 Parvas there is a section of poems in the form of an appendix with 16,375 verses which is known as Harivamsa Parva. So in total there are 19 Parvas, even though many saints do not consider the last Parva as important.

The Bhagavad-gita, which means the song of Bhagavan, or God, is a part of the Mahabharata, appearing in the middle of it. Many consider the Bhagavad-gita as the most important of the Vedic scriptures and the essence of the Upanishads and Vedic knowledge. Anyone interested in the most important of the Eastern philosophy should read the Bhagavad-gita. If all the Upanishads can be considered as cows, then the Bhagavad-gita can be considered as milk.

The Bhagavad-gita consists of 18 chapters and over 700 verses. It deals with all types of yogas, the means of self-realization. It is in the form of a very lively conversation between the warrior-prince Arjuna and his friend and charioteer Lord Krishna. This was spoken at the outset of the great Mahabharata war, in the middle of the battle field at Kuruksetra. This can still be visited just three hours north of New Delhi. Just before the beginning of the war, Arjuna refused to fight when he found he had to kill thousands of his own kinsmen to be victorious in the war. Lord Krishna advised him on a very large variety of subjects in a question and answer format. At the end, Arjuna took Lord Krishna’s advice and fought and won a very fierce war. The Gita has an answer to every problem a man may face in his life. It never commands anyone what to do. Instead it discusses pros and cons of every action and thought. Throughout the Gita you will not come across any line starting or ending with Thou Shalt Not. That is the reason why the Gita is the darling of millions of seekers of truth throughout the world.

There are many versions of Bhagavad-gita. The very first English translation of the Gita was done by Charles Wilkins in 1785, with an introduction by Warren Hastings, the British Governor General of India. One of the most popular translations was done by Sir Edwin Arnold, under the title The Song Celestial. One of most descriptive and accurate translations of the Gita was done by His Grace A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada of the International Society for Krishna Consciousness, called The Bhagavad-gita As It Is. Almost all saints in India have published their versions of the Bhagavad-gita, some of which arrive at various conclusions or viewpoints. So one does need to display some caution in picking which edition to read. Most intellectuals in the world go through the Gita at least once in their life time. Aldous Huxley wrote in his introduction of The Song of God by Swami Prabhavananda and Christopher Isherwood: “The Bhagavad-gita is perhaps the most systematic scriptural statement of the perennial philosophy”. The Gita won the interest and admiration of great intellectuals such as Von Humboldt of Germany and Emerson of America. It has also influenced many Western thinkers, such as Hagel and Schopenhauer.

Robert Oppenheimer, the very first Chairman of Atomic Energy Commission and father of Atom bomb was a great admirer of the Bhagavad-gita. He learnt Sanskrit during the Manhattan Project to understand the true meaning of the Gita. He really shocked the world, when he quoted a couplet from the Gita (Chapter 11:12) after witnessing the first Atomic Explosion in the state of New Mexico, which reads, “If hundreds of thousands of suns rose up into the sky, they might resemble the effulgence of the Supreme Person in the universal form.” Later when he addressed congress regarding the Atom Bomb he said the Atom Bomb reminded him of Lord Krishna who said in the Bhagavad-gita, “Time I am, the devourer of all”.

The Puranas are the Vedic religious histories of the universe which expound various levels of the Vedic truths. They are divided into three sections. The six Puranas that address Lord Vishnu are: 1. Vishnu Purana, 2. Narada Purana, 3. Srimad Bhagavata Purana, 4. Garuda Purana, 5. Padma Purana, and 6. Varaha Purana.

The six Puranas that address Lord Siva are: 1. Matsya Purana, 2. Kurma Purana, 3. Linga Purana, 4. Vayu Purana, 5. Skanda Purana, and 6. Agni Purana.

The six Puranas that primarily address Lord Brahma are: 1. Brahma Purana, 2. Brahmanda Purana, 3. Brahma-Vaivasvata Purana, or the Brahma-Vaivarta Purana, 4. Markandeya Purana, 5. Bhavishya Purana, and 6. Vamana Purana. Besides these, there are an additional 18 to 22 minor Puranas.

The 20 major Puranas include all the above as well as the Shiva Purana and the Harivamsa Purana. Of all Puranas, the Srimad Bhagavata Purana addressed to Lord Vishnu, and which discusses the detailed pastimes of Lord Krishna, is considered the most important. It contains 15,000 stanzas in 12 cantos. It was written by Sage Badarayana, also known as VedaVyasa or Vyasadeva. Vyasadeva, after writing all of His previous Vedic books, said the Bhagavatam was His own commentary and conclusion of all Vedic thought. The greatest exponent of the Srimad-Bhagavatam is Sage Suka, the son of Sage VedaVyasa. This book was recited to King Pariksit by Sage Suka in one week before the death of the King by the bite of a serpent. Much of the book is in dialogue form between King Pariksit and Sage Suka.

The Srimad-Bhagavata consists of stories of all the Avataras of Lord Vishnu. The 10th chapter of the book deals with the story of Lord Krishna in detail. The last chapter deals exclusively with the Kali-Yuga, the present age, and about the last Avatara of Lord Vishnu, Kalki. There is also a vivid description of the Pralaya or the great deluge in the last chapter.

According to the Bhagavata Purana the universe and creation came into existence because God in a pastime (Lila) willed to do so, and to manifest His material inferior energy. According to this scripture, there are nine different ways of exhibiting Bhakti or devotion to God like listening to stories of God, meditating, serving and adoring his image and finally self-surrender. This book is an authority on Vaishnavism in Hinduism and is a primary text to all Viashnavas (worshipers of Lord Vishnu and His avataras) including those of the Hare Krishna Movement.

The Agamas are another group of scriptures that worship God in particular forms, and describe detailed courses of discipline for the devotee. Like the Upanishads, there are many Agamas. They can be broadly divided into three sets of Agamas, namely:

Vaishnava Agamas - worship God as Lord Vishnu;

Shaiva Agamas - worship God as Lord Shiva;

Shakti Agamas - worship God as Mother Goddess.

There is no Agamas for Lord Brahma (God of creation). Shaivites have 28 Agamas and 108 Upa Agamas (minor Agamas). Shaktas recognize 77 Agamas. There are many Vaishnava Agamas of which the Pancharatra is one of the most important. Each Agama consists of philosophy, mental discipline, rules for constructing temples and religious practices.

The Tantras started during the Vedic age, which consist of cosmology, yogic exercises, etc. Tantra is very important and very vast. The Sanskrit word Tantra means to expand. Tantrism researched into Astronomy, Astrology, Palmistry, Cosmology, as well as the knowledge of the Chakras and Kundalini power, etc